PLAZMA BNP VE HOMOS‹STE‹N DÜZEYLER‹ ‹L‹fiK‹S‹

PLAZMA BNP VE HOMOS‹STE‹N DÜZEYLER‹ ‹L‹fiK‹S‹
Ahmet SEKBAN1, Fehime Benli AKSUNGAR2, Müslüm fiAH‹N1,
Aynur Eren TOPKAYA3, Mahmut AKYILDIZ4
ÖZET
Amaç: Çal›flmam›zda, konjestif kalp yetersizli¤ini gösteren
bir parametre olarak kabul edilen BNP’nin plazma homosistein seviyeleri ile iliflkisi araflt›r›lm›flt›r.
Materyal ve Metod: Maltepe Üniversitesi T›p fakültesi, kardiyoloji poliklini¤ine baflvuran toplam 43 hastada plazma
B-tipi natriüretik peptid ve homosistein de¤erleri ölçülmüfl
ve tüm hastalara transtorasik ekokardiyografi yap›lm›flt›r.
Bulgular: Toplam 43 hastadan 19’unun (%44) Plazma
BNP de¤erleri 15 pg/mL’den düflük ve bu hastalar›n plazma homosistein seviyeleri de 7.91 Ìmol/L’den düflük olarak
bulunmufltur. 24 hastan›n (%55) plazma BNP de¤erleri ise
68.4 pg/mL’den yüksek olup bu hastalar›n en düflük plazma
homosistein de¤eri 8.84 Ìmol/L olarak bulunmufltur. ‹statistiksel olarak yap›lan korelasyon analizlerinde BNP ve
homosistein düzeyleri aras›nda pozitif korelasyon saptanm›flt›r (r=0.92, p<0.001, güven aral›¤› 0.86-0.95).
Sonuç: Çal›flmam›z›n sonuçlar›, miyokard infaktüsü geçirmifl hastalarla, diyabetik veya uzun süreli hipertansiyonu
olan hastalar gibi yüksek risk grubundaki hastalarda, BNP
ve homosistein düzeylerinin birlikte de¤erlendirilmesiyle,
konjestif kalp yetersizli¤i riskinin daha güvenilir bir flekilde araflt›r›labilece¤ini düflündürmektedir.
Anahtar kelimeler: BNP, Homosistein, Kalp yetersizli¤i,
Ekokardiyografi
SUMMARY
Background: In the present study BNP as a congestif heart failure marker is compared with plasma homocysteine
levels.
Methods: We have studied with 43 patients who were applied to Cardiology department of Maltepe University school of Medicine. Plasma B-type natriuretic peptide ve homocysteine levels were detected and all patients were evaluated by transtoracic echocardiography.
Results: In 19 patients (44%) plasma BNP levels were
<15 pg/mL and plasma homocysteine levels of these patients were < 7.91 Ìmol/L. In 24 patients (55%) plasma
BNP levels were > 68.4 pg/mL and plasma homocysteine
1
2
3
4
Maltepe
Maltepe
Maltepe
Maltepe
Üniversitesi
Üniversitesi
Üniversitesi
Üniversitesi
T›p
T›p
T›p
T›p
Fakültesi,
Fakültesi,
Fakültesi,
Fakültesi,
levels of these patients were > 8.84 Ìmol/L. Plasma BNP
and homocysteine levels were statistically positively correlated (r=0.92, p<0.001, confidence interval 0.86-0.95).
Conclusions: Our results demonstrate that, high risk patients as post-miyocardial infarction, diabetic and hypertensive patients may be screened by BNP and homocysteine
together for more sensitive risk assesment of congestive
heart failure.
Key Words: BNP, Homocysteine, Heart failure, Echocardiography
K›sa Özet
Çal›flmam›zda, BNP’nin homosistein seviyeleri ile korelasyonu araflt›r›lm›flt›r. Toplam 43 hastada BNP ve homosistein de¤erleri ölçüldü. Hastalar›n % 44’ünün BNP de¤erleri 15 pg/mL’den düflük bulundu, bu hastalar›n homosistein seviyeleri 7.91 Ìmol/L’den düflüktü. Yüzde % 55’inin
BNP de¤erleri ise 68.4 pg/mL’den büyük bulundu bu hastalar›n en düflük plazma homosistein de¤eri 8.84 Ìmol/L
idi. BNP ve homosistein düzeyleri aras›nda pozitif korelasyon saptand›.
G‹R‹fi
Tüm dünyada kardiyovasküler (KVH) hastal›klar›n, morbidite ve mortalite nedenleri aras›nda ilk s›rada bulundu¤u
çok iyi bilinmektedir. Geçen yüzy›l bafllar›nda kardiyovasküler hastal›klardan ölüm oran› tüm dünya için % 10 dan
düflük olarak belirlenmiflti [1]. Günümüzde enfeksiyon hastal›klar› ve kazalar sonucunda geliflen mortalite oranlar›n›n
düflmesi, ayr›ca obezite ve diyabet gibi KVH için risk faktörlerinin artmas› ile birlikte morbidite ve mortalite için ilk
s›ray› kardiyovasküler hastal›klar alm›flt›r. Bu hastal›k grubunun tedavisinde, anjiyotensin konverting enzim inhibitörleri ve beta blokerlerin kullan›ma girmesi ile de akut miyokard infarktüsü sonras› yaflam süresi artm›fl bunun sonucunda kalp yetersizli¤i görülme s›kl›¤› da artm›flt›r [1]. Günümüzde acil servislere, gö¤üs a¤r›s› flikayeti ile gelen hastalardan al›nan kan örnekleri, h›zl› testlerle analiz edilmekte ve hastalar›n tedavileri k›sa sürede gerçeklefltirile-
Kardiyoloji Anabilim Dal›,
Biyokimya Anabilim Dal›,
Mikrobiyoloji Anabilim Dal›,
Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dal›,
KL‹N‹K GEL‹fi‹M
bilmektedir. H›zla bak›labilen parametrelerden biri olan B
tipi natriüretik peptid (BNP), özellikle kalp yetersizli¤inde
ay›r›c› tan›da çok de¤erlidir.
Kalp, yaflam için vazgeçilmez bir pompa olmas›n›n yan› s›ra çok önemli bir endokrin organd›r. Di¤er fizyolojik sistemlerle birlikte çal›flarak vücut s›v› hacminin regülasyonunda rol almakta ve yap›sal olarak birbirine benzeyen
peptid hormonlar sentezlenmektedir. Atriyal natriüretik
peptid (ANP) ve BNP kalpten salg›lanan iki hormondur. Ctipi olarak isimlendirilen natriüretik peptid (CNP) ise esas
olarak vasküler endotelden salg›lanmaktad›r [1]. Natriüretik hormonlar›n temel etkisi, kardiyovasküler sistemi hacim
yüklenmesinden kurtararak homeostaz› sa¤lamakt›r.
BNP, özellikle ventriküllerde üretilir ve depolanmadan sal›n›r. Düzenlenmesi ise gen düzeyinde yap›l›r [2]. BNP,
ANP ile karfl›laflt›r›ld›¤›nda sol ventrikül disfonksiyonu ve
kalp yetersizli¤i göstergesi olarak daha iyi bir öngörü ölçütüdür [3]. BNP’in yar› ömrü ANP’ye göre daha uzundur, ayr›ca sol ventrikül taraf›ndan h›zl› ve stabil sal›n›m›
söz konusudur [3]. Plazma BNP düzeyleri ve sol ventrikül
diyastol sonu bas›nc› aras›nda pozitif korelasyon bulundu¤u bir çok çal›flma ile kan›tlanm›flt›r [4].
Plazma homosistein seviyelerinin de kardiyovasküler morbidite ve mortalitede göz önüne al›nmas› gereken bir risk
faktörü oldu¤u bilinmektedir [5]. Yap›lan son çal›flmalar,
miyokard infarktüsü hikayesi olmayan hastalarda konjestif
kalp yetersizli¤i gelifliminde de hiperhomosisteineminin risk
faktörü olarak kabul edilmesi gerekti¤ini göstermifltir [6].
Hayvan modelleriyle yap›lan çal›flmalarda, hiperhomosisteineminin, sol ventrikül hipertrofisi ve kardiyak fibrosis ile
birlikteli¤i gösterilmifltir [7.8]. Framingham çal›flmas›nda
ekokardiyografik olarak yap›lan ölçümler, plazma homosistein seviyeleri ile karfl›laflt›r›lm›fl ve sonuç olarak plazma
homosistein seviyelerinin özellikle kad›nlarda sol ventrikül
kitlesi ile do¤ru orant›l› oldu¤u gösterilmifltir [9].
Çal›flmam›zda, konjestif kalp yetersizli¤ini gösteren bir
parametre olarak kabul edilen BNP ve kardiyovasküler
hastal›klar için ba¤›ms›z bir risk faktörü kabul edilen plazma homosistein seviyeleri aras›nda iliflki olup olmad›¤›
araflt›r›lm›flt›r.
MATERYAL VE METOD
Çal›flmam›za, Maltepe Üniversitesi T›p Fakültesi Kardiyoloji Anabilim Dal› poliklini¤ine Ekim 2004 ve May›s 2005
tarihleri aras›nda baflvuran konjestif kalp yetersizli¤i olan
7 (3 kad›n, 4 erkek), geçirilmifl miyokard infarktüsü ve
konjestif kalp yetersizli¤i öyküsü olmayan 19 erkek, 17
kad›n olmak üzere, 53-66 yafllar› aras›nda toplam 43 hasta dahil edildi. Hastalar çal›flma hakk›nda yaz›l› olarak
bilgilendirildi ve onaylar› al›nd›.
013
Serum kreatinin de¤erleri 2.5 mg/dL’nin üzerinde olan hastalarla, diyabetik hastalar, ayr›ca transtorasik ekokardiyografide önemli derecede kapak hastal›¤› tespit edilen hastalar
çal›flma d›fl› b›rak›ld›. Hastalar›n ekokardiyografik de¤erlendirmeleri ve laboratuvar testleri ayn› günde yap›ld›.
Ekokardiyografi için Vingmed 725 Ultrasonografi cihaz›
kullan›ld›. 2.5 mHz’lik mekanik prob ile sol lateral dekübütüs pozisyonunda incelemeler gerçeklefltirildi. Ekokardiyografik ölçümler, Amerikan Ekokardiyografi Birli¤inin
belirledi¤i ölçüm kriterleri göz önüne al›narak yap›ld›. Parasternal uzun eksende “M-mode” ekokardiyografi ile sol
ventrikül duvar kal›nl›klar› ve diyasyol sonu ve sistol sonu çap; “B-Mode” parasternal uzun eksende sol atriyum
çap› mm olarak ölçüldü. Ejeksiyon Fraksiyonu Simpson
metodu ile hesapland›. Ejeksiyon Fraksiyonu için % 55 s›n›r de¤er olarak kabul edildi. Doppler ekokardiyografik ölçümler, apikal dört bofllukta örnek hacim mitral kapak uçlar›na koyularak yap›ld›. Transmitral erken ve geç diyastolik h›zlar (cm/sn), deselerasyon zaman› (DT), eflhacimli
gevfleme zaman› (‹VRT) ms olarak ölçüldü. Kalp yetersizli¤i tespit edilen hastalar›n d›fl›nda tüm hastalar›n ejeksiyon fraksiyonu % 55’in üzerinde idi
Kan örnekleri, 12 saatlik açl›k sonras› ön koldan standart
kan alma ifllemlerine uygun olarak etilendiamin tetraaseatat (EDTA) içeren tüplere al›nd›. 15 dakika 3500 g’de santrifüjlenerek plazmalar ayr›ld› ve çal›flma gününe dek 20oC’de sakland›. Çal›flma sabah› plazmalar eritilerek
tekrar santrifüjlendi. Plazma BNP düzeyleri, Triage BNP
kitleri (Biosite-ABD) kullan›larak floresan immünoassay
yöntemi ile ölçüldü. Plazma homosistein düzeyleri ise floresan polarizasyon immünoassay yöntemi ile (IMX-AbbotABD) ölçüldü.
‹statistiksel analizler için iki yönlü ANOVA testi, ayr›ca
korelasyon analizleri için non-parametrik da¤›l›m esas al›narak Spearman korelasyon testi uyguland›.
BULGULAR
Toplam 43 hastadan 19’unun (% 44) Plazma BNP de¤erleri 15 pg/mL’den düflük bulundu ve bu hastalar›n plazma
homosistein seviyeleri 7.91 Ìmol/L’den düflüktü. 24 hastan›n (% 55) plazma BNP de¤erleri ise 68.4 pg/mL’den büyük bulundu bu hastalar›n en düflük plazma homosistein
de¤eri 8.84 Ìmol/L idi. ‹statistiksel olarak yap›lan korelasyon analizlerinde BNP ve homosistein düzeyleri aras›nda güçlü pozitif korelasyon saptand› (r = 0.92, p< 0.001,
güven aral›¤› 0.86-0.95). Konjestif kalp yetersizli¤i tan›s›
alm›fl hastalar›n BNP ve Homosistein de¤erleri tablo 1’de
gösterilmifltir. Geçirilmifl miyokard infarktüsü ve konjestif
kalp yetersizli¤i öyküsü olmayan kad›n ve erkek hastalar›n
BNP ve homosistein seviyeleri s›ras›yla tablo 2 ve 3’de
gösterilmifltir.
014
PLAZMA BNP VE HOMOSISTEIEN DÜZEYLER‹ ‹L‹fiK‹S‹
Tablo 1. Konjestif kalp yetersizli¤i tan›s› alm›fl hastalar›n BNP ve
Tablo 3. Geçirilmifl miyokard infarktüsü ve konjestif kalp yetersizli-
Homosistein de¤erleri
¤i öyküsü olmayan erkek hastalar›n BNP ve homosistein seviyeleri
Hasta No
3
9
14
23
36
38
42
BNP (pg/mL)
284
238
507
308
447
402
403
Homosistein (mmol/L)
12,97
11,41
16,59
11,42
16,61
13,52
12,42
Tablo 2. Geçirilmifl miyokard infarktüsü ve konjestif kalp yetersizli¤i öyküsü olmayan kad›n hastalar›n BNP ve homosistein seviyeleri
Hasta No
2
6
7
11
16
17
18
21
22
25
26
27
31
32
33
35
40
BNP (pg/mL)
234
217
5,9
8,9
5
5
5
5,9
227
76,3
147
5
15
111
5
140
165
Homosistein (mmol/L)
11,29
10,79
6,80
6,53
6,80
6,79
6,52
7,53
10,93
8,84
11,32
7,74
7,25
9,71
6,45
9,72
11,25
Kad›n ve erkek hastalar›m›z aras›nda BNP ve homosistein
de¤erleri aç›s›ndan fark yoktu. Tüm hastalar›n serum BUN
ve kreatinin seviyeleri fizyolojik s›n›rlarda idi. Plazma
BNP için, 100 pg/mL ‘nin üzerinde de¤erleri bulunan hastalar›n, klinik bulgular› olmasa da konjestif kalp yetersizli¤i aç›s›ndan de¤erlendirilmesi gerekti¤i bilinmektedir
[10]. Hastalar›m›zdan plazma BNP düzeyleri
100pg/mL’nin üzerinde tespit edilen ancak daha önce konjestif kalp yetersizli¤i tan›s› almam›fl 11 hastam›z›n ekokardiyografik de¤erlendirmelerinde sol ventrikül diyastolik
ifllevlerde bozulma tespit edilmifltir (Tablo 4). Bu hastalarda homosistein de¤erleri, BNP de¤erleri ile uyumlu olarak
normal hastalara göre yüksek bulunmufltur. Plazma BNP
de¤erleri 50 ile 100 pg/mL aras›nda ç›kan 4 hastam›z›n
birinde ekokardiyografik olarak sol ventrikül diyastolik ifllevi normal s›n›rlarda tespit edilmifl, di¤er üçünde ise diyastolik ifllev bozuklu¤u gösteren ekokardiyografik parametrelerde s›n›r de¤erler elde edilmifltir (Tablo 5).
Hasta No
1
4
5
8
10
12
13
15
19
20
24
28
29
30
34
37
39
41
43
BNP (pg/mL)
6,4
242
8,9
8,2
180
210
147
12,5
163
68,3
5
126
7,4
77
90
10,7
12,4
5
5,4
Homosistein (mmol/L)
6,72
9,76
6,93
7,91
9,53
10,08
9,52
7,71
9,21
9,37
6,19
9,28
7,52
8,37
11,32
7,36
7,34
6,7
6,28
Tablo 4
Hasta Yafl
No (y›l)
2
59
6
63
10
60
12
62
13
65
62
22
26
54
28
67
32
66
35
64
40
63
EF Fonksiyonel DT
(%) Kapasite (ms)
65
II
270
70
I
260
60
II
210
220
65
II
65
I
310
340
I
60
65
I
270
60
II
300
55
II
300
70
II
260
65
I
240
‹VRT
(ms)
130
120
170
130
130
170
130
120
140
120
140
E/A
0.76
0.71
0.58
0.53
0.61
0.55
0.58
0.73
0.72
0.57
0.62
BNP düzeyleri 100pg/ml’nin üzerinde olan ancak konjestif kalp
yetersizli¤i bulgular› olmayan hastalar›n, ekokardiyografik parametreleri. Deselerasyon zaman› (DT)> 220 ms, ‹zovolümetrik relaksasyon zaman› (‹VRT) >110 ve E/A oran›n›n <1 olmas› diyastolik fonksiyon bozuklu¤u leyhine yorumlanmaktad›r.
TARTIfiMA
Çal›flmam›zda, konjestif kalp yetersizli¤i öyküsü olan ve
olmayan hastalarda plazma BNP ve homosistein düzeyleri
araflt›r›lm›fl ve bu iki parametre aras›nda pozitif korelasyon bulunmufltur. Yap›lan bir çok çal›flmada, konjestif kalp
yetersizli¤inin erken dönemlerinde, daha klinik semptom-
KL‹N‹K GEL‹fi‹M
015
Tablo 5
Hasta
No
20
25
30
34
Yafl
(y›l)
65
62
68
60
EF Fonksiyonel DT
(%) Kapasite (ms)
75
I
210
70
I
220
65
I
230
65
I
230
‹VRT
(ms)
100
130
120
120
E/A
1,03
0.87
0.92
0.72
BNP düzeyleri 50-100pg/ml’nin aras›nda olan hastalar›n, ekokardiyografik parametreleri. Deselerasyon zaman› (DT)> 220
ms, ‹zovolümetrik relaksasyon zaman› (‹VRT) >110 ve E/A oran›n›n <1 olmas› diyastolik fonksiyon bozuklu¤u leyhine yorumlanmaktad›r.
lar oluflmadan plazma BNP düzeylerinin yükseldi¤i gösterilmifltir [10,11].
BNP, ventrikül disfonksiyonu ve /veya hipertrofisinin duyarl› bir tan› belirtecidir [11]. ANP ve BNP ayr› genler taraf›ndan kodlan›r, yap›lar› birbirine benzerlikler gösterir
ve vücudumuzdaki di¤er fizyolojik olarak aktif proteinler
gibi öncüller fleklinde sentezlenirler. Natriüretik hormonlar›n sal›n›m› s›v› hacmi yüklenmesi ile tetiklenir [3]. Bu
hormonlar›n güçlü diüretik, natriüretik ve düz kas gevfletici etkileri bulunmaktad›r. Ayr›ca, sempatik sinir sistemi ve
renin-anjiyotensin-aldesteron sisteminin güçlü do¤al antagonisti olduklar› bilinmektedir [3,12,13]. Ventriküler dilatasyon ve/veya artm›fl bas›nç, hacim yükünde art›fla, dolay›s› ile de kalp duvarlar›nda gerilmeyle sonuçlanmaktad›r. Cevap olarak kan hacmi ve kan bas›nc›n› düflürmek
için BNP’nin de dahil oldu¤u natriüretik sistem devreye
girmektedir.
Çal›flmam›zda homosistein seviyelerinin BNP düzeyleriyle
uyumlu ç›kmas› BNP ve homosistein aras›nda neden-sonuç
iliflkisi olabilece¤ini düflündürmektedir. Homosistein, metiyonin ve sistein aras›ndaki metabolik yolda rol alan mikst
bir aminoasittir. Metiyonin katabolizmas›nda bir çok B vitamini koenzim olarak görev yapmaktad›r. Hafif hiperhomosisteinemisi olan insan ve hayvanlarla yap›lan son çal›flmalarda, homosistein ve damar hastal›¤› iliflkisinin alt›nda
yatan mekanizmalar daha anlafl›l›r hale gelmifltir. Bu tür
çal›flmalarla, plazma yüksek homosistein düzeylerinin,
hem damar duvar›ndaki endotel tabakas›na hasar verdi¤i
hem de p›ht›laflma sisteminde bozukluk yaratt›¤› gösterilmifltir. Bu bulgulara göre hiperhomosisteineminin etki mekanizmalar› çok-etkenli olarak kabul edilmektedir
[14,15]. Yap›lan deneysel çal›flmalarda orta derece hiperhomosisteineminin miyokardiyumda kollajen art›fl› ve mi-
yosit hipertrofisi, ayr›ca mast hücre infitrasyonu sonucu
sol ventrikül diyastolik ifllev bozuklu¤una neden olabilece¤i gösterilmifltir [16]. Sa¤l›kl› miyokardiyumda kardiyomiyositler ve tip I ve III fibriller kollajen bulunmaktad›r
[17-19]. Hipertansiyon ve kapak hastal›klar› gibi patolojik durumlarda miyosit hipertrofisi ve kollajen konsantrasyonunda art›fl görülmektedir. Bu de¤ifliklikler özellikle sol
ventrikülde perivasküler ve interstisyel alanlarda düzensiz
fibroz alanlar› oluflmas›na neden olur. Durum ilerledikçe
önce diyastolik ifllevde daha sonra da miyokardiyumdaki
kollajen konsantrasyonuna ba¤l› olarak sistolik ifllevde bozulma meydana gelir [16]. Hiperhomosisteineminin kollajen metabolizmas›nda bozukluklara yol açt›¤› bilinmektedir [20,21]. Ayr›ca homosisteinemiye ba¤l› damar hastal›klar›n›n patolojisinde geliflti¤i bilinen endotel disfonksiyonu ve düz kas hücre proliferasyonunun da sol ventrikül
ifllev bozuklu¤una yol açabilece¤i düflünülmektedir [2123]. Çal›flmam›zda, BNP ve homosistein düzeyleri aras›ndaki pozitif korelasyon, yukar›daki bilgilerin de ›fl›¤›nda,
uzun süreli hafif hiperhomosisteineminin ventrikül disfonksiyonuna ve sonuç olarak da yüksek BNP düzeylerine neden oldu¤u yönünde aç›klanabilir.
Bu çal›flmada incelenen hasta grubunda patolojisi olanlar
ile olmayanlar aras›nda karar verme s›n›r› BNP ve homosistein için literatürde bilinen düzeylerden daha afla¤›da
bulunmufltur: Plazma BNP düzeylerinin 70 pg/mL’den
yüksek saptanan hastalarda minimal olarak sol ventrikül
diastolik ifllevinde bozulma ve yine ayn› hastalarda plazma
homosistein de¤erleri 9 Ìmol/L’den yüksek tespit edilmifltir. Nitekim, son y›llarda yap›lan çal›flmalarda, özellikle
homosistein için 12 mmol/L olarak bilinen s›n›rlar afla¤›ya
çekildi¤inde risk de¤erlendirmesinin daha duyarl› yap›laca¤› yönünde görüfller bildirilmifltir [11,24]. Çal›flmam›z
43 hastayla s›n›rl›d›r. Bu de¤erlerin daha yüksek say›da
hastayla yap›lan prospektif çal›flmalarla desteklenmesi gerekmektedir.
Günümüzde, asemptomatik ve sistolik sol ventrikül disfonksiyonu riski düflük popülasyonlarda, BNP tarama testi olarak kullan›lmamaktad›r. Homosistein ise orta yafl
üzeri hasta grubunda ba¤›ms›z bir risk faktörü olarak
check-up listelerinde yer almaktad›r.
Çal›flmam›z›n sonuçlar›, miyokard infaktüsü geçirmifl hastalarla, diyabetik veya uzun süreli hipertansiyonu olan
hastalar gibi yüksek risk grubundaki hastalarda, BNP ve
homosistein düzeylerinin birlikte de¤erlendirilmesiyle,
konjestif kalp yetersizli¤i riskinin daha güvenilir bir flekilde araflt›r›labilece¤ini düflündürmektedir.
016
PLAZMA BNP VE HOMOSISTEIEN DÜZEYLER‹ ‹L‹fiK‹S‹
KAYNAKLAR
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
BNP consensus Panel 2004: A clinical approach
for the diagnostic, prognostic, screening, treatment
monitoring and therapeutic roles of natriuretic peptides Congestive heart failure. Semptembre.October
2004. 10(5), supp 3.
Mair J, Hammerer-Lercher A, Puchendorf B. The
impact of cardiac natriüretik peptide determination
on the diagnosis and management of heart failure.
Clin Chem Lab Med 2001; 39:571-588
Clerico A, Lervasi G, Mariani G. Clinical relevance
of the measurement of cardiac natriuretic peptide
hormones in humans. Horm Metab Res.
1999;31:487-498
Maeda K, Tsutamoto T, Wada A, et al. Plasma brain nariuretic peptide as a biochemical marker of
high left ventricular end-diastolic pressure in patients with symptomatic left ventricular dysfunction.
Am Heart J.
Homocysteine and risk of ischemic heart disease
and
stroke:
a
meta-analysis.
JAMA
2002;288(16):2015-22
Vasan RS, Beiser A, D’Agostino RB, et al. Plasma
homocystine and risk for congestive heart failure in
adults without prior myocardial infarction. JAMA
2003; 289 (10):1251
Joseph J, Washington A, Joseph L, et al. Hyperhomocysteinemia leads to adverse cardiac remodeling
in hypertensive rats. Am J Physiol Heart Circ
Physiol 2002; 283(6): H2567-74
Miller A, Mujumdar V, Palmer L, et al. Reversal of
endocardial endothelial dysfunction by folic acid in
homocystinemic hypertensive rats. Am J Hypertens
2002;5(2 Pt 1):157-63
Sundstrom J, Sullivan L, Selhub J, Benjamin EJ, et
al. Relations of plasma homocysteine to left ventricular structure and function: the Framingham Heart Study. Eur Heart J 2004;25:523-530
McDonagh TA, Robb SD, Mudoch DR, et al. Biochemical detection of left-ventricular systolic
dysfunction. Lancet 1998; 351: 9-13
Rasouli ML, Nasir K, Blumenthal RS, Park R, Aziz
DC, Budoff MJ. Plasma homocysteine predicts
progression of atherosclerosis. Atherosclerosis
2005;181:159-165
Maisel A. B-type natriuretic peptide levels: a potential novel “white count” for congestive heart failure. J Card Fail. 2001;7:183-193
Boomama F, Van der Meiracker AH. Plasma Aand B-type natriuretic peptides:physiology, methodology and clinical use. Cardivasc Res.
2001;51:442-449
14. Selhub J: Homocysteine metabolism. Annu Rev
Nutr 1999; 19:217-246
15. Gerdes VE, Hovinga HA, Ten Cate H, Macgillavry
MR, Leijte A, et al: Homocysteine and markers of
coagulation and endothelial cell activation. J
Thromb Haemost 2004;2(3):445-451
16. Joseph J, Joseph L, Shekhawat N, Devi S, Wang J,
et al. Hyperhomocysteinemia leads to pathological
ventricular hypertrophy in normotensive rats. AJPHeart 2003;285:679-686
17. Frank JS, Langer JA. The myocardial interstitium:
its structure and its role in ionic exchange. J Cell
Biol 1974; 60:586-601
18. Janicki JS, Brower GL. The role of myocardial fibrillar collagen in ventricular remodeling in hypertensive rats.
19. Zak R. Cell proliferation during cardiac growth. Am
J Cardiol 1973; 31:211-219
20. Majors A, Ehrhart LA, Pezacka EH. Homocysteine
as a risk factor for vascular disease: enhanced collagen production and accumulation by smooth
muscle cells. Arterioscler Thromb Vasc Biol 1997;
17:2074-2081
21. Tyagi SC, Smiley LM, Mujumdar VS, Clonts B,
Parker JL. Reduction-oxidation (redox) and vascular tissue level of homocysteine in human coronary
atherosclerotic lesions and role in extracellular
matrix remodeling and vascular tone. Mol Cell Biochem 1998;181:107-116
22. Loscalzo J. The oxidant stress of hyperhomocysteinemia. J Clin Invest 1996; 98:5-7
23. Upchurch GB, Welch GN, Freedman JE, Loscalzo
J. Homocysteine attenuates endothelial glutathione
peroxidase and thereby potentiates peroxide-mediated cell injury. Circulation 1995; 92: I-228
24. Magliano DJ, Liew D, Ashton EL, Sundararajan V,
McNeil JJ. Novel biomedical risk markers for cardiovascular disease. J Cardiovasc Risk 2003;10:41-55
‹letiflim Adresi
Yrd. Doç. Dr. Fehime Benli Aksungar
Biyokimya Anabilim Dal› Maltepe Üniversitesi T›p
Fakültesi Hastanesi
Atatürk Caddesi, Çam sokak, No 3/A
Maltepe, ‹stanbul
Tel: 0 (216) 399 9750/1026
Faks: 0 (216) 457 5979
GSM: 0 (532) 284 1418
E-mail: fehimebenli@gmail.com