HANS LUCKAS: Theorie der Devisenzwangswirtschaft auf Grund der deutschen und ausländischen Erfahrungen in der Zeit von 1914 bis 1940. (Forschungen zur Finanzwissenschaft, herausg, von H. JECHT; Heft 6). - Jena (G. Fischer) 1940. - S. 143. -Fiyatı: Rm 7, —. Cihan harbinden ve bilhassa 1930 dünya iktisat buhramndanberi iktisadî hayatın hemen bütün sahalarında yeni müesseseler ve orga­ nizasyon şekilleri ortaya çıkmıştır, bunların gayeleri ve vasıtaları, hemen hemen bir asır müddetle ekonomi tatbikatında hâkim vaziyet­ te bulunan ve iktisat nazariyesinin rasyonel ve şayanı arzu telâkki ettiği gaye ve vasıtalarla ekseriya taban tabana bir tezat teşkil, edi­ yordu. Bidayette bu yeni müesseselerin mahiyetleri bakımından tatbi­ katta zarurî haller dolayısile ittihaz edilmiş ânî tedbirlerden ibaret oldukları ve «fevkalâde» diye tavsif edilen âmillerin ortadan kalk­ masından sonra bunların tekrar zail olacakları f i k r i sık sık ileri sürül­ mekte i d i . Fakat bu ümitler suya düşünce, birçok iktisatçılar ortaya çıkarak, yeni müesseselerin geçici mahiyette olmadıklarını iddia etti­ ler ve bunları prensip itibarile meşru göstermeğe çalıştılar. Bu arada alelade zaruretlerin ekseriya bir fazilet olarak gösterilmeğe çalışıl­ ması ve (faraza otarşiyi - İsviçreli genç âlim E. Schorer'in ifadesile «dünya ekonomisinin yeni bir sekli» olarak tanıtmak gibi) mübalâğa­ lara saplanılması nadir hâdiselerden değildi. Filhakika son buhran devresinde ilk önce ancak geçici mahiyette oldukları zannedilen tedbir ve müesseselerin bazı hallerde, hiç değil­ se esas muhtevaları itibarile, devamlı ve yerleşik bir mahiyet arzettikleri görülmektedir. Bu mütalea bilhassa para sistemleri sahasında ileri sürülebilir. Bundan bir müddet evvel F. Meyer «Weltwirtschaft­ liches Archiv» de (cilt 49, 1939, s. 415 den itibaren) neşrettiği bir etüdde döviz tahdidatı usulünü yeni bir para sistemi şekli olarak tavsii ettikten sonra, H. Luckas da burada tetkik etmekte olduğumuz eserinde - ekseriya başka yollardan yürümekle beraber - prensip i t i ­ barile ayni neticeye vâsıl olmaktadır. Filhakika bu müellif eserinin önsözünde (S. I X ) döviz tahdidatının sadece hali hazır müşkülâtı ön­ lemek maksadile ittihaz edilmiş muvakkat bir tedbirden ibaret ol- 520 F. Neumark duğu hakkındaki kanaati tenkit ediyor ve daha sonra mezkûr tahdi­ datın buhrana kargı alelade bir tedbir mahiyetinde telâkki edilemiyeceğini, bilâkis dünya ekonomisinin bünyesi içerisine yeni bir unsur olarak yerleşmeğe başladığım tebarüz ettiriyor. İşte yeni para siste­ mi nizamının manasını, mahiyet ve vazifelerini, inkişaf imkânlarını açık, sistematik ve derin b i r tarzda izaha çalışan eser heyeti umumiyesi bu. tezin ispatına tahsis edilmiş bulunmaktadır. Neticeler bu mevzula alâkadar bulunanlar için büsbütün yeni olmamakla berar ber, gerek ampirik hâdiseler üzerindeki derin bir bilgiye ve gerek nazarî bakımdan kuvvetli bir tahlile istinat eden bu kadar ihatalı, sis­ tematik ve ayni zamanda tam manasile ilmî bir izahtan şimdiye ka­ dar mahrum bulunduğumuzu tebarüz ettirmeliyiz. Döviz tahdidatının para işlerinde ayrı bir nizamı ifade ettiği hak­ kında müellif tarafından ileri sürülen noktai nazarı burada uzunboylu neşretmeğe lüzum, görmüyoruz,. bahusus bu meselenin ehemmiyeti, fikrimizce alelade- b i r terminoloji meselesinden ileri götürülemez. A y n i mülâhaza Luçkas'm. döviz tarifi hakkında da variddir. Maamaf i h müellifin, zamanımızda- «asıl tediye vasıtası» nın mücerret banka matlubatı olduğu hakkındaki kanaatine prensip itibarile iştirak edi­ lebilir. Kitapta evvelâ döviz tahdidatı usulü bir ideal tip olarak tasvir ve izah edildikten sonra, bu usulün esas unsurları olmak üzere (kanu­ nî) döviz ticareti inhisarı dövizlerin Merkez Bankasına tevdii mec­ buriyeti ve her türlü döviz tediyatmm tâbi bulunduğu ruhsatname mükellefiyeti tebarüz ettiriliyor (S. 17). Müellif bu meyanda, ekseri devletlerde döviz tahdidatı usulünün bidayette az çok noksanlar arzeden döviz kontrollerinin tedricî istihalesile ortaya çıktığına işaret etmektedir. Döviz tahdidatı usulünün en mühim vazifesi, Luckas'a göre tedi­ ye vasıtaları piyasasında husule gelen arızaları bertaraf etmek veya bu arızalara bidayettenberi mâni olmak maksadile, tediye bilânçosuna ve tediye vasıtaları piyasasına müessir olmaktır (S. 19). Müellif bunu takiben teferruata geçerek döviz tahdidatı usulünün kredi siya­ setine, ticaret siyasetine ve para siyasetine müteallik vazifelerini tef­ r i k ediyor; bu üç vazife daha sonra eserin esas kısmında mufassal su­ rette tetkik ve mütalea edilmektedir. Tediye bilançosunda arızalar eskiden mevcut olduğu gibi, şu ve­ ya bu şekilde her memleket için ileride de daima mevcut olacaktır. 1914 den evvel görüldüğü veçhile, beynelmilel altın para mikyasının hâkim bulunduğu devirde bu gibi arızalar âdeta kendiliğinden (quasi otomatik şekilde) zail olurdu. Para siyasetine müteallik tedbirlerin Bibliyografya 521 (meselâ faiz ve kambiyo siyaseti sahalarında) ittihaz edildiği haller­ de döviz muamelâtının serbestisi bundan müteessir olmazdı; esasen bu gibi tedbirler umumiyetle muvazeneyi tesise matuf olan otomatik kuvvetlerin daha sür'atli bir şekilde harekete geçmesi neticesini do­ ğururlardı. Müellif «sermaye muamelelerinin tanzimi» (Sayfa 30 ve mütea­ kip) bahsinde, son zamanlardaki iktisadî bünye tahavvüllerinin eski usullerden nasıl ve ne suretle ayrılmayı icap ettiğini ve devletin cebrî müdahalelerini ne şekilde zarurî kıldığını izah ediyor. Bu bahiste ezcümle münferit ekonomi bakımından rantabl olan sermaye ihra­ catının bazı hallerde umum memleket iktisadiyatının ucuz paraya «cheap money» sahip olmak hususundaki menfaatler ile nasıl bir tezat teşkil edebileceği ve fiyatların, ücretlerin donuk ve hareketsiz bir seviyede tutulmasile birçok memleketlerde ticaret bilançosunun gayri elâstikî bir hale geldiği gösteriliyor; esasen beynelmilel serma­ ye hareketlerinin devlet tarafından kontrolüne müsait hir zemin hazırlıyan âmillerden biri de ticaret bilânçosundaki bu elastikiyet nok­ sanıdır. Bu bahisleri takiben ecnebi borçlar meselesinin halline yar­ dım edebilecek ve memleketten sermayenin harice çıkarılmasına mâ­ n i olacak b i r vasıta olmak üzere döviz tahdidatı gözden geçiriliyor; burada nazarî mülâhazaların teknik - tarihî müşahedelerle tamam­ landığını görüyoruz. Bu bahiste paraya dair son Anglo - Amerikan ve Alman eserlerinde çok tesadüf edilen şu fikir mühim bir rol oyna­ maktadır: Millî ekonomi bakımından - bilhassa konjonktür siyasetine müteallik sebeplerle - şayanı arzu görülen geniş mikyasta kredi tevsii memleketten harice sermayenin akıp gitmesine sebebiyet verü-; bu keyfiyet döviz muamelâtının serbest bulunması halinde er geç, kredi tevsii siyasetini sona erdiren mukabil «deflasyonist» tedbirlerin i t t i ­ hazını zarurî kılar; döviz tahdidatı ise dahilî sermaye hareketini tamamile ecnebi memleketlerden tecrit eder ve bu suretle geniş mik­ yasta kredi tevsii siyasetinin temadisini imkân altına alır (S. 49). Hakikatte asıl ehemmiyetli olan nokta da budur; zira Lutz ve sair mü­ elliflerin son zamanlardaki tetkiklerinden anlaşıldığı veçhile, altın para sisteminin cari olduğu hallerde «serbest - autonom» bir konjonk­ tür siyasetinin tahakkukuna imkân yoktur. Nitekim kuvvetli millî ekonomilerin böyle bir siyaseti kabul ettikleri anda, altın para siste­ minin terkedilmesine ve -nazarî bakımdan değilse bile fiilen zarurî bir netice olmak üzere - döviz muamelâtının az çok ehemmiyetli bir mikyasta tahdit edilmesine karar verilmiş olmakta i d i . Döviz tahdidatına ait tedbirlerle «dış ticaretin tanzimi» ne gelince 522 F. Neumark (S. 61 v. m.), tanzim keyfiyeti bilvasıta olup umumiyetle' ithalâta miktar ve ihracata fiyat itibarile müessir olmak gayesine matuftur. Müellif evvelâ ithalâtın tahdidi meselesini gözden geçiriyor ve bu arada basit döviz kontenjantmanı ile (S. 63 v. m.) muhtelif mahiyette olmak üzere döviz ve miktar kontenjantmanmı (S. 69 v. m.) tefrik ediyor. Bu bahiste bütün mühim memleketlerin son zamanlarda i t t i ­ haz etmiş oldukları tedbirler mufassal bir surette izah ve tahlil edil­ mektedir. Luckas'a nazaran, yalnız döviz tahdidatı lüzumlu görülen itîıalât tahdidini temine kâfi gelmez, bu usulün ayni zamanda kontenjant sistemile de tamamlanmasına mutlak surette zaruret vardır; diğer taraftan kontenjant sistemi ise - yine müellifin kanaatine göredövlz tahdidatına müteallik tedbirlerle birleştirilmediği takdirde, se­ yahat vesair hizmetler suretile cereyan eden ithalât hareketleri (ki bunlara «görünmiyen ithalât» ismi de verilmektedir) üzerinde tamamile tesirsiz kalır (S. 74 -75). Luckas daha sonra, yalnız ithalâtın tahdidi ile ticaret bilânçosunun arzu edildiği şekilde düzeltilemiyeceğini ve bu nevi tahditlerin diğer yandan ihracatı teşvike matuf ted­ birlerle tamamlanması lâzımgeleceğini gayet doğru olarak tebarüz ettirmektedir. Kitapta bundan sonra döviz tahdidatı çerçevesi dahi­ linde ihracatı teşvike matuf olan bu gibi tedbirler, bilhassa Almanyadan seçüen misallere istinaden, açık ve vâzıh surette izah edildik­ ten sonra (S. 76 v. m.), müteakip bir istitradda (S. 83 v. m.) devletler arasında takas anlaşmaları (Clearing ve takas muameleleri) gözden geçiriliyor. Müellifin bu bahse nihayet verirken ileri sürdüğü fikir­ lerden kendisinin takas muamelelerini - haklı olarak- ideal bir çare telâkki etmediği anlaşılıyor. Nitekim S. 88 de «döviz tahdidatının ma­ hiyet en ticaret siyasetine müteallik bir vasıta olmadığı» tebarüz et­ tiriyor. Luckas'a ayrıca şu noktada da hak vermek lâzımgelir: Dö­ viz tahditlerinin ve kontenj antların yaptığı şeyi, prensip itibarile gümrükler de -bu maksadın tahakkuku için icap ettiği şekilde tanzim olunmak şartile - yapabilir ve üstelik bunlar kadar uzun kırtasiye muamelelerine de sebebiyet vermez. Bundan başka, müellifin şu noktai nazarı da dikkate şayandır (S. 90) : Döviz rayicini mutlak su­ rette muhafazaya çalışmak bazı hallerde o kadar makul bir usul de­ ğildir ve yabancı memleketlerde yapılan devalvasyonlara karşı en i y i korunma vasıtası ticaret siyasetine müteallik tedbirler değil, bilâkis yine sağlam para rayicinin terkedilmesidir. Eserin son kısmında (S. 92 v. m . ) döviz tahdidatının cari olduğu hallerde «para sisteminin tanzimi» meselesi tetkik edilmektedir. Mü­ ellif, «sağlam para mı, yoksa mütehavvil para mı?» meselesinin aynı r Bibliyografya 523 zamanda döviz muamelelerinin tamamile serbest olduğu hallerde de mevzubahs olabileceğini tebarüz ettiriyor. Bu münasebetle, içerisin­ de birçok meseleleri saklı .bulunduran «iştira kuvveti paritesi» mev­ zuu ortaya konulmakta ve harp sonu senelerinde başlıca para sistem­ lerinin inkişafı kısa ve ihatalı şekilde gözden geçirilmektedir. Bu ba­ histe ezcümle döviz tahdidatının cari olduğu hallerde nasıl ve ne için birçok para rayiçlerinin (meselâ Serbest mark, Registermark, Sperr¬ mark) ve takas primlerinin ilâh., ortaya çıkabildiği izah edilmekte­ dir. Luckas, döviz tahdidatı çerçevesinde kambiyonun muhakkak «sa­ bit» bir tarzda teşekkül etmesi lâzımgelmiyeceğini, bilâkis burada da serbest bir kambiyo teşekkülünün mümkün olabileceğini ve hattâ bu usulün tercih edilmesi muvafık olduğunu ileri sürüyor. Müellif, yeni para nizamlarının müstakbel inkişaf ihtimallerini tetkik ve münakaşa ettiği son kısımda (S. 129 v. m.), beynelmilel te­ diyelerde ve sermaye hareketlerinde serbestinin hemen tamamile or­ tadan kalkmış bulunduğunu ve artık böyle bir serbestinin eski mik­ yasta yeniden tesis edilmesi beklenemiyeceğini kaydetmektedir (S. 132). Luckas, döviz tahdidatı tamamile kaldırıldığı takdirde pek va­ him neticelerin başgöstermesinden korkmakta, fakat izahatına niha­ yet verirken, hali hazır vaziyette ne gibi ıslahatın kendisince muva­ fık olabileceğini göstermektedir. Bu ıslahatın başında döviz tahditlelerinin ticaret siyaseti sahasında kullanılmasından sarfınazar etmek esası •geliyor; zaten müellif dış ticarette plânlı ekonomiye ait tedbir­ lerin hafifletilmesine taraftar bulunmaktadır (meselâ kontenjantlar yerine gümrüklerin ikamesi ilâh.). Luckas bundan başka para siste­ minde mutlak istikrar esasını reddederek iştira kuvveti paritelerine dayanan gayri müstekar bir kambiyo siyasetini terviç ediyor. Para rayiçlerinin mütehavvil olması, ona nazaran, beynelmilel emtia mü­ badelesinde bir nevi emniyet süpabı rolünü oynıyacak ve konjonktür ârjzalarında muvazenenin kendiliğinden teessüs etmesine imkân ve­ recektir. Müellifin, istikbalde beynelmilel para sistemlerinin takip edecek­ leri inkişaf seyrini umumiyetle isabetli bir şekilde tayine muvaffak olduğunu zannediyoruz. Normal sulh münasebetlerinin tekrar tees­ süsünden sonra, zamanımızda pek ziyade ileri götürülmüş olan hima­ yecilik ve devletçilik sistemlerinin bir miktar hafifletilmesi çok şa­ yanı temenni olmakla beraber, bazı müelliflerin hâlâ tahayyül ettik­ leri veçhile eski şekildeki liberalizme avdet etmek boş bir hayal ol­ maktan ileri gidemez. Devlet modern ekonomi hayatında kazandığı kumanda vaziyetini yakın istikbalde tekrar elden kaçırmak istemi- 524 F. Neumark yecektir, devletin hâkim bulunduğu bu muhtelif sahalar arasında ise döviz tahdidatı da dahil olmak üzere para siyasetinin hususî bir ehemmiyete malik olduğuna şüphe yoktur. Fakat bu keyfiyet hali hazır ekonomi tatbikatında birçok güçlüklerin ve mahzurların berta­ raf edilmesine mâni teşkil etmez; bilâkis, cebrî vasıtaların ve tedbir­ lerin, döviz muamelâtı sahasında da ancak umumî ekonomi hayatım tehdit eden tehlikelerin bertaraf edilmesi için zarurî olduğu nisbette kullanılması lâzımgeleceğini gözden uzak tutmamalıyız. Prof. Dr. Neumark KONJONKTÜR: Ticaret Vekâletinin aylık bülteni (Ticaret Ve­ kâleti Konjonktür ve Neşriyat Müdürlüğü). - Sene 1. - Ankara 1940. 1940 senesinin başlangıcmdanberi, Türkiye Cümhuriyeti Ticaret Vekâleti, gayet kıymetli bir vesikalar- kaynağı olarak mülâhaza edil­ mek icap eden aylık bir bülten neşretmektedir. Bu resmî neşir vasıta­ sının siklet merkezini istatistikî tablolar teşkil etmektedir. Fakat bun­ ların yanında memleketteki iktisadî faaliyetin muhtelif branşlarına ait tahliller ve keza konjonktür meselelerine tahsis edilmiş tetkikler - geçen bir sene zarfında - ehemmiyeti tedricen artan bir mevki karzanmışlardır. Böylece, bültenin hemen her sayısında maliye, para ve .Kredi vaziyeti, sınaî istihsal, geçinme vaziyeti ve dış ticaret hak­ kında makalelere tesadüf edilmektedir. Bundan başka, neşredilen' is­ tatistik tablolarının tahliline hasredilen etüdler ve endekslerin tertip usulü, fiyat siyasetinin vasıta ve şekilleri ilâh., hakkındaki meseleleri • mevzubahs eden nazarî ve tatbikî etüdler ve teklifler bilhassa göze çarpmaktadır. İstatistik tabloları (cetveller), devlet maliyesi, para ve kredi, istihsal, dış ticaret, fiyatlar, iç ticaret ve münakalât ve m u ­ haberata taallûk etmektedirler. Hususî etüdler arasında, dış ticaret istatistikleri (No. 4 ) , nüfus sayım ve hareketleri (No. 10) ve 1938 - 39 senelerinde memur ve işçi bütçeleri hakkında yapılmış olan anketin neticelerine istinat eden Türkiyede geçinme vaziyeti (No. 12) ne müteallik tetkikler hususî bir ehemmiyet arzetmektedirler. Şunu ilâve edelim k i , bültende muhtelif "Vekâletlerin teşkilâtı ve Ticaret Vekâletinin faaliyetinin muhtelif sahaları hakkında birçok, yazılar vardır. Kısaca, konjonktür bülteninin, Türkiyenin iktisadî faaliyetinin tetkikine mahsus resmî neşriyatın sadece en yenisi olmakla kalmayıp daha şimdiden en ciddî ve mufassallarından biri olduğunu söylemek icap eder. Vakıâ henüz bültende bazı tekemmüller ve genişletmeler yapılabileceği şüphesizdir; fakat i l k on i k i sayıya bir göz gezdiriş, bül- 526 F. N e u m a r k tenin tahrir ve tertibile meşgul olanların henüz mevcut bulunan bu boşlukları tamamile müdrik bulunduklarım ve bunları tedricen doidurulrnıya gayret ettiklerini göstermektedir. Binaenaleyh kon­ jonktür bülteninin istifade edebildiği istatistik mutalar tekemmül ettikçe tedricen inkişaf etmesine intizar edilebilir. Prof. Dr. Neumark