veritabanı kavramına giriş

VERİTABANI KAVRAMINA GİRİŞ
Hiyerarşik yapıda oluşturulmuş olan tablolar bütünlüğüne veritabanı
denir. Veritabanı (database) içersideki veriler mutlaka hiyerarşik bir
yapıda
d olmalıdır.
l l d Veritabanı
V it b
kavramını
k
anlatmak
l t k için
i i çeşitli
itli tanımlar
t
l
verilebilir:
1- Veri tabanı,
tabanı belli bir alanda ve birbirleriyle ilişkili olarak düzenlenmiş
veriler topluluğudur.
2- Veri tabanı, bir çok kullanıcı tarafından kullanılan birbirleri ile ilişkili
geniş bir veri kümesinin düzenlenmesi,
düzenlenmesi depolanması ve sorgulanması için
kurulan sistemdir
3- Veri tabanı, bir çok uygulamaya hizmet vermek için zararlı ve gereksiz
veriler hariç ilişkili verilerin saklandığı bir veri topluluğudur.
topluluğudur
4- Veri tabanı bilgisayar temelli bir kayıt tutma sistemidir. Sistemin amacı
verileri kayıt etmek ve bakımını yapmaktır.
5- V
b
bi
i
d verilerin
il i merkezi
k i kkontrolünü
t lü ü sağlar.
ğl
Verii ttabanı,
bir organizasyonda
6- Veri tabanı sistemi, basitçe kompüterize edilmiş bir kayıt takip
sistemidir.
VERİTABANI KAVRAMINA GİRİŞ
Verinin organize olarak tutulmasını , güncellenmesini ve
saklanmasını gerektiren her uygulama veritabanı yaratmak
zorundadır.
1970’li yıllara kadar veritabanı uygulamaları, dosya işleme
uygulamaları
l
l
bi i i d yapılmıştır.
biçiminde
l t
V i i organize
Verinin
i
olarak
l k
tutulması ve üzerinde işlemeler yapılması önemli ancak zor bir
programlama
p
g
faaliyeti
y
olarak süregelmiştir.
g
ş
Verilerin tutulduğu
ğ
tabloların matematiksel alt yapısı ile ilgili olarak T. E. Codd
tarafından yapılan çalışma ile birlikte bugün ilişkisel veritabanı diye
bilinen model ortaya atılmış ve günümüzün veritabanı sistemlerinin
temel alt yapısı oluşturulmuştur.
Bu modele göre her tablo matematiksel olarak varlıklardan oluşan
bir kümedir ve kümeler için tanımlı işlemler tablolar üzerinde de
geçerlidir. Veritabanlarında birden çok tablo olabileceğinden, bunlar
arasındaki ilişki de bir küme işlemi olarak tanımlanabilmektedir.
tanımlanabilmektedir
Kaynak : Veritabanı ve uygulamaları – Yılmaz Kaya, Ramazan Tekin
VERİ TABANLARININ AMACI
Büyük miktardaki kurumsal verileri (data) işlemektir. Veriler düzenli bir
biçimde elektronik ortamda kaydedilirler. Düzenli olarak yedeklenen ve
kontrol edilen bu bilgiler çok sayıda uygulamanın ve kullanıcının
hizmetine sunulur. Büyük miktardaki verilerin hızlı ve güvenli bir
biçimde gereksinim duyulan bilgiye dönüştürülmesi veri tabanlarının en
önemli hedeflerinden birisidir.
Veri (İşlenmemiş)
Depolama
Veri işleme süreci
(Sorgulama)
Bilgi
Bilginin Sunumu
Dış veri kaynağı
VERİ TABANI YÖNETİM SİSTEMLERİ (DBMS)
Bir veri tabanının kurulması, yaşatılması için gerekli bilgisayar
yazılımı sistemine Veri tabanı Yönetim Sistemi (Database
Management System,
System, DBMS) adı verilir.
Veri Tabanı
Taban Yönetim Sisteminin Bileşenleri
1- Erişim ve veri işleme.
2- Veri tabanı dili ve (genel amaçlı) bir sorgu dili
3- Genel amaçlı bir güvenlik sistemi
4- Genel amaçlı bütünlük sistemi
5- Yedekleme ve diğer yardımcı programlar
6- Uygulama geliştirme ortamı
7- Rapor üretici
8- Veri yapısını gösteren bir veri sözlüğü
VERİ TABANI İLE İLİŞKİLİ BAZI TEMEL
KAVRAMLAR
VERİ TABANI SUNUCUSU (Database
Database Server)
Server : Dağıtılmış ortamlardaki
veri (data) gereksinimini,
gereksinimini verilerin sunucu (server) bilgisayarlara taşınmasını
zorunlu kılmış ve client/server (istemci/sunucu) veri tabanı ortamlarının
doğmasını sağlamıştır. Veri organizasyonunu merkezi olarak yapan Veri
t b
tabanı
sunucusu, client(istemci)
li t(i t
i) uygulamaların
l
l
k di i üzerinde
kendisi
ü i d depo
d
edilen
dil
bilgilere uygun koşullar altında erişmesini sağlayan bir yapıdır.
VERİ AMBARI (Data
Data warehouse
warehouse) : Farklı yerlerde bulunan verilerin
karar destek amaçlı kullanılmak üzere gerekli bilgilere dönüştürülmesini ve
kullanıcılara dağıtılmasını sağlayan teknolojidir.
TRANSACT-SQL : 1970’li yıllarda IBM firması tarafından geliştirilen
TRANSACTSQL(Structured Query Language) ilişkisel veri tabanı sistemlerinde bir
standart haline gelmiştir.
gelmiştir O zamandan bugüne kadar çeşitli SQL versiyonları
çıkmıştır. İşte bunlardan biriside Microsoft Transact-SQL dir. SQL ilişkisel
veri tabanlarında kullanılan bir dildir. Ms SQL Server, Dbase, Access,
I f
Informix,
i Sybase
S b
ve Oracle
O l verii tabanı
t b
sistemleri
i t l i SQL dilini
dili i büyük
bü ük ölçüde
öl üd
birbiriyle uyumlu bir standart içinde kullanırlar.
TEMEL VERİ TABANI NESNELERİ
1- TABLOLAR : Verilerin yerleştiği, kayıt alanlarını, veri yerleşim kurallarını ve
tablolar arası bağlantı ilişkileri bilgilerini içine alan nesnelerdir.
2- SORGULAR (QUERY) : Tablolarda yerleşen verileri SQL dilini kullanarak
istenilen kriterlere göre sorgulayan, veri tabanı üzerinde her türlü değişikliği yapmak
amacı ile hazırlanmış olan nesnelerdir..
3- FORMLAR
: Tablolarda yerleşen verilerin, veri tabanı içinde yer alan
sorguların veya hazırlanmış olan program paketçikleri (makroları) nin düzenli ve
kullanıcı açısından
ç
ççok daha kolayy ve ggüvenli olarak kullanımını sağlamak
ğ
amacı ile
hazırlanan ara yüzlerdir.
4- RAPORLAR : Tablolardan veya sorgulardan elde edilen bilgilerin bir doküman
halinde düzenlenmesine ve istenilen biçimde düzenlenerek çıktı haline getirilmesine
olanak sağlayan veri tabanı nesneleridir.
5- MAKROLAR : Özellikle form ve rapor nesneleri içinde daha etkin bir denetim
ve kontrol elde edebilmek amacı ile hazırlanmışş olan pprogram
g
pparçacıklarıdır.
ç
6- MODÜL : Visual Basic Programlama dilini kullanarak, kullanıcıların veri tabanı
üzerinde çok daha güçlü bir denetim elde etmelerini sağlayabilecek kodlamaların
gerçekleştirilmesine olanak sağlayan nesnelerdir..
nesnelerdir
NEDEN MS ACCESS ?
1- Microsoft Access veri tabanı sistemi, gelişmiş bir ilişkisel veri tabanında
olması gereken tüm temel özelliklere sahip olmasının yanında ek özellikleri
de bünyesinde içerir.
2- Küçük ve orta ölçekli bir çok firma bugün Access veri tabanını
kullanmaktadır.
3- Access veri tabanı bir Microsoft office bileşeni olduğundan, hemen her
bilgisayarda kolaylık rastlayabileceğimiz, yaygın olarak kullanılan bir
a ılımdır
yazılımdır.
4- Yeni başlayanlar için kullanım ve adaptasyon açısından son derece uygun
bir platform sağlar.
VERİTABANI MODELLERİ
Veritabanı modeli; verilerin bir sistemde saklanması için düzenlenme ve
sıralanma biçimidir. Yapısal bir düzenlenmedir. Verilerin daha hızlı
sorgulanması, daha etkili kullanımlarını sağlamak için bir yöntemdir.
1- Hiyerarşik Model
2- Ağ Modeli
3- ilişkisel Model
HİYERARŞİK MODEL
Bir ağaç yapısına benzer. Verileri bir ağaç yapısında saklar. Bir kök (kayıt)
ve köke bağlı
ğ dallar ((kayıtlar)
y
) ve her dala bağlı
ğ diğer
ğ dallar şşeklinde bir
yapısı bulunmaktadır. İlk defa IBM firması tarafından kullanılmıştır. Bu
modeli IBM firmasına ait IMS kullanmaktadır. Evebeyn-çocuk ilişkisine
dayanır. Aşağıda hiyerarşik modele ait örnek bulunmaktadır.
Şirket
Departman
Patron
İşçiler
şç
Projeler
oje e
Görevler
AĞ MODELİ
Hiyerarşik Modeli örnek alır. Hiyerarşik Modelin yetersiz kalmasından
dolayı
y ggeliştirilmiştir.
ş
ş
Bir ççocuk için
ç birden fazla ebeveyn
y olabileceğini
ğ
belirten karmaşık bir modeldir. Aşağıda görüldüğü gibi yapılar arasında bir
graf yapısı bulunmaktadır .
Şirket
Departman
İşçi Türü
Patron
İşçiler
Projeler
oje e
Atamalar
Görevler
İLİŞKİSEL MODEL
Esnek ve ggüçlü
ç bir modeldir. Günümüz veri tabanlarının hemen hemen tümü bu modeli
kullanır. Karmaşık olmayan bir model sunar. Veriler tablolarda saklanır. Bu tablolar
arasında gerekirse ilişki kurulabilir. Bu modelde tablolara direkt erişilir. Tablolar
birbirlerine basit bir mantıkla bağlı olabilirler. Bu da, veriye erişimi ve verinin
saklanmasını basitleştirir. Bir tablo birden fazla tablo ile ilişkili olabilir.
TABLO, SATIR VE SÜTUN
Tablo (table), saklanan verilerin düzenli olarak satırlar (rows), sütunlar
(fields) olarak düzenlenmesi ile oluşan yapılardır.
yapılardır
Her satır, tabloda bulunan kayıtları (records) göstermektedir.
Her sütun, tabloda bulunan her alanda saklanacak verilerin biçimini
belirtir.
Bir veritabanı tasarımına başlamadan önce veritabanında hangi
tabloların olması gerektiği ve her bir tabloda bulunması gereken
sütunların
l
d
düşünülmesi
l
i gerekmektedir.
k k di
Tabloların oluşturulması her tabloda saklanacak verilerin belirlenmesi
ve varsa tablolar arasındaki ilişkilerin düzenlenmesi “İlişkili Veritabanı
Modelinin” önemli adımlarıdır.
VERİTABANI TASARIMI - İLİŞKİSEL MODEL
Veritabanının tasarımını y
yaparken
p
tek tablo oluşturmak
ş
yerine önem
y
bütünlüğüne sahip verileri ayrı ayrı tablolarız. Daha sonra tablolardaki veriler
arasında ilişkiler (relationships) kurarız.
Tüm verileri içeren tek tablo
Böyle
Bö
l bir
bi ttabloya
bl
verii girişi
i i i ve üzerinden
ü
i d
verii
sorgulaması yapmak performans açısından düşük
seviyededir. Verinin Büyük miktarlarda, ve kullanıcı
sayısının yoğun olduğu bir trafikde böyle bir veri
depolama yaklaşımı faydalı olmaz.
Veriler ilişkili tablolar içine dağıtılıyor.
Ana tablo
Alt tablo 2
Alt tablo 1
İkincil alt tablo 1
VERİTABANI TASARIMI - İLİŞKİSEL MODEL
Veritabanı
V
it b
t
tasarımı
yaparken
k ana tabloyu
t bl
d ğ olarak
doğru
l k tespit
t it etmek
t k çokk
önemlidir.
Öncelik
sırasına
ggöre
tabloları
ilişkilendirmeye
ş
y
başlarız.
ş
İki tablo arasında ilişki kurabilmemiz için iki tabloda birbiri ile eşleşen
ortak alanların bulunması mecburidir.
Her iki tabloda da aynı isimde alanların bulunması zorunludur.
zorunludur Ortak bir
alan mutlaka var olmalıdır. Hiçbir şekilde tekrarlanmayan, çiftlenmeyen,
tekil bir alan oluşturuyoruz ve bu alanlar vasıtasıyla ilişkiler kuruyoruz.
Örneğin öğrenci veritabanında tabloları öğrenci no alanı ile
ilişkilendirebiliriz.
İki tablo arasında ilişki kurarken bazı kurallara uyulması
gerekir..
gerekir
Temel şart
şart:: İki tabloda da birincil anahtar (primary key
key)) olan ortak
alanların bulunmasıdır.
Yeter şart
şart:: Ortak alanları eşsiz nitelikte olması gerekir.
BİRİNCİL ANAHTAR (PRIMARY KEY)
Access’te tablolardaki birincil alanlar (primary key) koyu olarak gösterilir.
Primary key tablodaki bir veya daha fazla alandan oluşturulmuş bir
anahtardır.
h d Primary
Pi
key
k ille
ill de
d tablodaki
bl d ki tekk bir
bi alandan
l d oluşturulur
l
l diye
di bir
bi
kural yoktur. Ancak her tabloda sadece bir ve yalnız bir adet primary key
olabilir ve bu da bir veya
y birden fazla alandan oluşabilir.
ş
Access’te tasarım görünümünde (dizayn
dizayn view
view) ogrencino ve bolumno
alanlarından
l l
d bir
bi primary
primar key
ke üretmek istersek,
istersek
control (crtl
crtl)) tuşu basılı iken fare yardımıyla iki alanı
seçip primary key
düğmesine basarız.
basarız.
Artık ogrencino ve bolumno’su ikisi birlikte aynı olan kayıtlar bu tabloda
var olamayacaktır.
İLİŞKİLENDİRME TÜRLERİ
Tablo1
Birincil anahtar :Primary Key
Tablo2
İkincil anahtar :Foreign Key
Bir – Bir etkileşmesi
etkileşmesi::
Tablo1 ve Tablo2 de birbirine eşit olan kayıtlar listelenir.
listelenir
Bir – Çok etkileşmesi
etkileşmesi::
Tablo1 deki tüm kayıtlar ve Tablo2 deki eşit olan kayıtlar listelenir.
Bu ilişki SQL içinde LEFT JOIN olarak tanımlanır.
Çok – Bir etkileşmesi
etkileşmesi::
Tablo2 deki tüm kayıtlar ve Tablo1 deki eşit olan kayıtlar listelenir.
Bu ilişki SQL içinde RIGHT JOIN olarak tanımlanır.
ACCESS NESNELERİ
Tablo Nesnesi
Verilerin yerleştiği, kayıt alanlarını, veri yerleşim kurallarını ve tablolar
arası bağlantı ilişkileri bilgilerini içine alan nesnelerdir.
Sorgu (Query) Nesnesi
Tablolarda yerleşen verileri SQL dilini kullanarak istenilen kriterlere göre
sorgulayan,
g y , veri tabanı üzerinde her türlü değişikliği
ğ ş ğ yapmak
y p
amacı ile
hazırlanmış olan nesnelerdir.
Form Nesnesi
Veri ile kullanıcı arasındaki bir arayüzdür. Kullanıcının veri ile iletişimini
kolaylaştıran bir araçtır. Arayüze örnek olarak bir web sayfasını ele
alabiliriz.
Rapor Nesnesi
Mevcut veriyi, sorgudan geçirdikten sonra kullanıcıya sunmak için
kullanılır. İşlenmiş verinin döküman halinde sunumunu sağlayan
Pages Nesnesi
nesnelerdir.
html uzantılı web sayfasıdır.
Makro Nesnesi
Programlama boyutundaki nesnelerdir. Access ortamında programlama seviyesinde uygulama
geliştirmek için kullanılan nesnelerdir. Bir makro yazabilmek için (makro nesnesi geliştirebilmek
için) visual basic programlama diline hakim olmak gerekir.
gerekir
Module Nesnesi
Kullanıcı tanımlı fonksiyonların oluşturulması için kullanılan nesnelerdir ve makro
uygulamalarının bir parçasıdır.
Gruplar Sekmesi
Access ortamında kataloglama için kullanılan bir alandır. Konu başlıklarına göre nesneleri
kataloglayabiliriz.
ACCESS İLE VERİTABANI OLUŞTURMAK
Access veritabanı oluşturmak için 2 yöntem kullanılabilir.
• Masaüstü (desktop) ortamında farenin sağ tuşuna bastığımızda karşımıza
gelen popup (açılır-kapanır) menüden New (yeni) seçilir ve Access
dökümanına tıklanır.
•Popup menüde bilgisayarımızda yüklü olan tüm Office döküman
dosyalarını oluşturmak için menü seçenekleri bulunur.
Başlat->Tüm ProgramlarBaşlatProgramlar->Microsoft Office’ten Microsoft Access
seçeneği seçilir.
Blank Database: Yeni boş bir veritabanı oluşturmak için kullanılır.
Form Existing File: Hazır veritabanları ve web sayfaları içersindeki
verilerden yeni bir veritabanı yapısı oluşturmak için kullanılır.
Project Using Existing Data: Var olan başka veritabanlarını Access
arayüzü ile yönetmek için kullanılır.
MİCROSOFT ACCESS’TE DİL DEĞİŞTİRMEK
Bir bilgisayarda Access
Access’in
in farklı dildeki aynı sürümü yüklü ise
arayüz ve yardım dilini isteğimize göre ayarlayabiliriz. Bunun için
Start -> Microsoft Office Tools -> Language Settings
seçenekleri
kl i seçer ve gelen
g l ekranda
k d
Display Office 20##
menüsünde dil seçimi yaparız.
MİCROSOFT ACCESS’TE
TABLO NESNESINI OLUŞTURMAK
• Tasarım Görünümünde Tablo Oluşturmak
• Sihirbaz
Sihi b Yardımıyla
Y d
l Tablo
T bl Oluşturmak
Ol
k
• Veri Girişi Yaparak Tablo Oluşturmak
Access te her nesnenin bir adı olmak zorundadır ve o ad sadece o
Access’te
nesneye ait olmalıdır. Aynı ada sahip iki nesne var olamaz. Tabloda
alanlara isim verilirken Türkçe karakterler (ı, ğ, ü, ş, ö,ç)
kullanılmamalıdır, kelimeler arasında boşluk bırakılmamalıdır.
Örneğin, Öğrenci no alan ismi yerine ogrencino veya ogrenci_no
yazılabilir Bu şekilde adlandırma programlama seviyesinde
yazılabilir.
sorunlarla karşılaşmamızı önler.
TASARIM GÖRÜNÜMÜNDE TABLO OLUŞTURMAK
General:
G
l Bir
Bi tablonun
bl
bi alanının
bir
l
G
General
l sekmesi
k
i bize
bi o alanın
l
genell
özelliklerini gösterir.
Lookup: Lookup ise alana veri girişini kolaylaştırmak için kullanılır.
kullanılır
Bize alana yapılacak olan veri giriş işleminin klavye yoluyla mı, yoksa
var olan hazır bir kaynaktan mı yapılacağını gösterir. Lookup
özelliklerini kontrol ederken 2 farklı seçeneğimiz vardır.
TASARIM GÖRÜNÜMÜNDE TABLO OLUŞTURMAK
1. Söz konusu alana veri girişini klavye yoluyla yaptığımız ve Display
Control alanında Text Box seçeneğinin tercih edildiği opsiyondur.
Varsayılan durumda seçeli tercih text box
box’tır
tır.
2. Diğer opsiyonlarımız List Box ve Combo Box
Box’tur. Hem list box,
hem de combo box ilgili alana kayıt girişinin hazır bir kaynaktan
yapılacağına işaret ederler. List box ve combo box’un seçilmesi
durumunda kayıt kaynağının belirlenmesi amacıyla 2 farklı
tercihimiz bulunur. Bu tercihlerden birisi kayıt kaynağının kendimiz
tarafından oluşturulmasıdır. Diğeri ise kaynağın veritabanı içersinde
bulunan bir tablo veya sorgudan oluşturulmasıdır. Row Source
T ’ bu
Type’ı
b durumda
d
d Value
V l List
Li seçmekk kaynağın
k
ğ kendimiz
k di i tarafından
f d
oluşturulmasına imkan tanır.
Eğer ilgili alan sayısal bir içerik taşıyorsa sayı değerleri aralarında ;
olacak şekilde yazılır. 100;200;300 gibi.
İ ik text
İçerik
t t tipinde
ti i d ise
i metin
ti değerleri
d ğ l i çift
ift tırnak
t
k (“) içersine
i
i alınarak
l
k
yazılır. “İstanbul”;”Ankara”;”İzmir” gibi.
TASARIM GÖRÜNÜMÜNDE TABLO OLUŞTURMAK
Örnek
Ö k:
Lookup sekmesinde
Display
p y Control -> Combobox
Row Source Type -> Value List
Row Source -> “Fizik”;”Kimya”;”>Biyoloji” (text veri tipleri için)
1001;1002;1003 (sayı tipleri için)
yukarıdaki özellikler ayarlanırsa. Alana veri girişi, açılacak olan liste kutusundan hazır
yazılmış seçeneklerden seçim yapılarak yapılabilir.
VERİ TİPLERİ
Günlük hayatımızda kullandığımız veriler birbirinden farklıdır. Bazen bir isim
kayıt
k t ederken,
d k
bazen
b
de
d bu
b verii bir
bi telefon
t l f numarası veya sayısall bir
bi değer
d ğ
olabilir.
Veri türleri, veritabanı sistemlerinde, herhangi bir alanda iyi veritabanı tasarımı
için önemli konulardır.
Örneğin tam sayı (integer) veri türleri bellekte farklı boyutlarda yer kaplarlar.
En küçük değerli olabilen en az yer kaplayan türdür. Örneğin integer tipi
bellekte 2 byte
y y
yer kaplarken
p
long
g integer
g tipi
p 4 byte
y y
yer kaplar.
p
Eğer tablodaki bir alan girilen veri boyutu çok büyük değilse en az yer
kaplayan bir veri türü tanımlanması gerekir.
MİCROSOFT ACCESS’TE VERİ TİPLERİ
Byte
B
t
0 ile 255 arasındaki tam sayıların girişi için kullanılır. 1 byte’lık yer kaplar.
Integer (Tam sayı)
-32,768 ile 32,767 arasındaki tam sayıların girişi için kullanılır. 2 byte’lık yer
kaplar.
Long Integer (Uzun tam sayı)
–2,147,483,648 ile 2,147,483,647 arasındaki tam sayıların girişi için kullanılır. 4
byte’lık
byte
lık yer kaplar.
Single (Tek)
–3.402823E38 ile –1.401298E–45 arasındaki negatif ondalıklı sayılar veya
1.401298E–45 ile 3.402823E38 arası pozitif ondalıklı sayılar girilebilir. Single
tipindeki ondalık sayı 7 basamak hassasiyetindedir. 4 byte’lık yer kaplar.
Double
D
bl (Çift)
–1.79769313486231E308 ile –4.94065645841247E–324 arasındaki negatif
ondalıklı sayılar veya 4.94065645841247E–324 ile
1.79769313486231E308 arası pozitif ondalıklı sayılar girilebilir. Double tipindeki
ondalık sayı 15 basamak hassasiyetindedir. 8 byte’lık yer kaplar.
MİCROSOFT ACCESS’TE VERİ TİPLERİ
Decimal
–10^28–1
10 28 1 ile 10
10^28–1
28 1 arasındaki ondalıklı sayılar girilebilir.
girilebilir 28 basamak
hassasiyetinde olabilir. 12 byte’lık yer kaplar.
Text (Metin)
Belirli sayıda alfabetik karakter girişi yapılabilen veri tipidir. Maksimum 255
karakter girişi yapılabilir. Bu alana sembol girişi de yapılabilir.
Memo (Not)
M
(N t)
Text tipinin yeterli olmadığı durumlarda kullanılır. 0 ile 32000 karakter alabilir. 2
KB (kilobyte) yer kaplar.
Currency (Para)
-2.147.483.648 ile +2.147.483.647 arasında 15 basamağa kadar hassasiyette
ondalık sayılar girilebilir.
girilebilir
MİCROSOFT ACCESS’TE VERİ TİPLERİ
Autonumber (Otomatik sayı)
1 ile 2.147.483.647
2 147 483 647 arasında tamsayılar alana otomatik olarak yazılır.
yazılır Kullanıcı bu
alana giriş yapamaz.
Yes/No (Evet/Hayır)
0 veya 2 değerini alır. 1bit yer kaplar. (8bit, 1byte’tır)
OLE
Object Linking and Embedding anlamına gelen bağlanmış veya tabloya gömülmüş
olan nesneleri kapsayan veri tipidir. OLE nesnesi bir resim dosyası olabileceği gibi
bir ses veya
y word dokümanı da olabilir. 1GB’a kadar veri kayıt
y edilebilir. Sabit
disk kapasitesine bağlıdır.
Null Veritipi
Kayıt girilmemiş alanlar null (boş) olarak adlandırılır.
TABLOLARA VERİ GİRİŞİNİ MASKELEMEK
Sayı verii tiplerinde
S
ti l i d 999-9999-999
999 9999 999 maskesini
k i i ele
l alalım.
l l
9 rakkamı
kk
il sadece
ile
d
0 ila
il 9
arasındaki sayıların basamağa yazılabileceğini belirtiyoruz. 9, ayrıca isteğe bağlı girişi ifade
eder. Yani yukarıdaki 10 basamaklı maske ile maskelenmiş bir alana 3 basamaklı bir sayıda
girilebilir.
girilebilir Maskede 9 yerine 0 sayısı kullanılmış olsaydı 10 basamağın tümünü de girmek
zorunda kalırdık. Özetle 9, isteğe bağlı girilen sayı basamağını, 0 ise girilmesi zorunlu olan
basamağı temsil eder. – işareti ise sadece görsel olarak veri girişini kolaylaştırır. Veri
veritabanında sayı olarak tutulur.
tutulur Aşağıda Access
Access’te
te kullanılan maske çeşitleri tablolanmıştır.
tablolanmıştır
Zorunlu sayı
0
İsteğe bağlı sayı
9
Değer- boşluk veya + - değerleri
#
Zorunlu Harf
L
İsteğe bağlı harf
?
Harf veya sayı girişi
a
Zorunlu karakter boşluk
&
İsteğe bağlı karakter boşluk
C
Büyük karakter
>&
Küçük
ç
karakter
<&
Sola yaslama
Format: !
Sağa yaslama
Format: *
Ders Notları aşağıdaki internet adresinde yer
a a ad .
almaktadır.
http://nucleus.istanbul.edu.tr/~bilg3/