1. Allah’in Razı Olduğu Hak Din, İlahi Ve Semavi Olan Tek Din İslam'dır Allah’in Razı Olduğu Hak Din, İlahi Ve Semavi Olan Tek Din İslam'dır Bize iman etmeyi nasip eden ve islam diniyle şereflendiren, hiçbir şeye benzemeyen, zamandan ve mekandan münezzeh olan eşi benzeri ve ortağı olmayan, alemlerin Rabbi olan, Allah Teâla’ya hamd olsun. İslam dininin çağrısını yenilemeye gelen ve alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber efendimiz Muhammed’e(aleyhis selatu vesselama) âline ashabına ve ehlibeytine salat ve selam olsun. Rabbimiz bizi hakkı hak olarak gören ve ona uyanlardan, batılıda batıl olarak gören ve ondan sakınanlardan eylesin. Allâh-u Teâlâ şöyle buyurmuştur: َ َ ُ َ َ َ اﻟﺑر َ َ اﻹﺛم ُ ان ا ﱣ َ َ ﱠ َِْ ُ َ َ َ ﻋﻠﻰ اﻟﻌﻘﺎب ﺷ َِدﯾدُ ا ﱣ َ ِ ﱠ ﺗﻌﺎوﻧواﻋﻠﻰ ّ ِ ِ ْ واﻟﺗﻘوى ِ ْ واﻟﻌدوان ِ َ ْ ُ ْ َ واﺗﻘوا َ ْ ﺗﻌﺎوﻧوا َوﻻَ َ ﱠ “Hayırlı amellerde birbirlerinize yardım ediniz, kötülük ve haramlarda birbirlerinize yardım etmeyiniz.”(El-Mâideh /2) Başka bir ayette, Allâhu Teãlâ şöyle buyuruyor: ُ ِ ِﺑﺎ ْ َ ِ ُ ﻧﺎس◌ﻟ ل ﺧﯾر ﻛﻧﺗ م وﺗﻧﮭون ٍ أﺧرﺟت ُ ﱠ َ ُ ﺑﺎﻟﻣﻌروف َ ْ َ ْ َ ﻋن َ ِ ْوﺗؤ َ ِ ﺗﺄﻣرون ﱠ ِ َ أﻣﺔ ِ َ ْ ُ ﻣﻧون ِ اﻟﻣﻧﻛر Manası: Ümmetlerin içinde en hayırlı ümmet Peygamber Efendimiz’in sallallâhu aleyhi ve sellemin ümmetidir. O iyiliği emreder ve kötülüğü nehyeder yasaklar. Peygamber Efendimiz Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ﯾﺣذره ﱠ ﺗرﻋون ﻣ ﺗﻰ ﺣ ﺗﻰ ذﻛر ﻋن ﻓﯾﮫ ﺑﻣ ﺎ ُ ِ ﺣﺗﻰ ُاذﻛروه ُ ُ ﱠ َ َ اﻟﻧﺎس ِ اﻟﻔﺎﺟر ِ ِ Manası: “Ne zamana kadar facirin fasığı hakkında konuşmaya korkacaksınız. Yaptıklarını insanlara anlatınız ki, ondan sakınsınlar.” Bu ayetlerden yola çıkarak ve Peygamber Efendimizin hadisi şerifleri doğrultusunda, Din nasihattir, ilkesine bağlı kalarak Emri bil mââruf ve nehyânil münkeri yani, iyiliği emretmek kötülükten sakındırmak için Ehlisünnet inancına tabi olan bütün kardeşlerimizi tek , ilahi semavi ve hak din olan İslam dini hakkında asılsız ve mesnetsiz ve sakıncalı sözlerden dolayı uyarmayı kendimize bir vazife bilerek bu küçük risaleyi hazırlamayı uygun gördük. Değerli Müslüman kardeşim ; şüphesiz ki her bir Müslüman için ilk vacip olan husus Allah’ı, Rasulünü ve İslam dinini tanımaktır. Çünki bunlardan önce yapılacak daha önemli bir şey yoktur. Unutmayalım ki; Allah’ı ,resulunü ve İslam dinini tanımakta sadece ayet ve hadislerde varid olanlara ve onlara açıklık getiren ehli sünnet ulemalarınının görüşlerine itibar edilir. Onlarla çelişen kişilerin görüşlerine itibar edilmez onların iddia ve düşünceleri kabul edilmez. Bilmemiz gereken şudur ki; İman ve İslam, dinimizin sebat ve selameti bakımından kur’an ve iman esaslarına aykırı olan her söz ve düşüncelerde bulunmaktan sakınmamız ve kaçınmamız gerekmektedir. Zira dine uygun olmayan bir söz ve düşüncede bulunmak, imanın yok olmasına sebep olur. Günümüzde, ne yazık ki minberlerin üzerindeki bazı hocalar bile, Musa ve İsa aleyhisselamın Yahudilik ve Hıristiyanlık dinlerine çağırdıklarını düşünerek aslı olmayan ve batıl olan yahudi ve hıristiyanlık dinlerine ; hak dinler ilahi dinler ve semavi dinler şeklinde bahsedip, onlarında hak din olduğunu düşünüp, anlatmaktadırlar. Ve neredeyse her münasebette bu, hak dinler ilahi dinler ve semavi dinler ibaresini telafuz etmektedirler. Halbuki bu sözler kur’anda ve hadislerde geçmemiş hiçbir sahabe veya tabiinlerden biri bu şekilde konuşmamış ve hak mezhep imamlarının kitaplarında ve eserlerinde yer almamış olmasına rağmen en önemliside kur’an ve iman esaslarına aykırı olmasına rağmen bir çok kimselerin dillerinde alışkanlık haline gelmiştir. Musa ve İsa aleyhisselam başta olmak üzere Adem aleyhisselamdan Muhammed aleyhisselama kadar bütün peygamberler müslümandır ve hepsi insanları İslam dinine çağırdıklarını açıkça ifade den birçok ayet kur’anda geçmektedir. Bazıları bu çalışmamızda yer alacaktır ve mümkün olduğu kadar açıklanıp izah edilecektir. Çünki görülen o ki; bu söz ve düşüncelerde bulunanlar ya bu ayet ve hadislerden hiçbir haberleri yoktur yada onları gerçekten anlamak istememektedirler. Çünki onları anlamış olsalar bu tür hatalı söz ve düşüncelerde bulunmazlardı. Hak, ilahi ve semavi olan yegâne din İslam dinidir. İslamın dışındaki bütün dinler batıl dinlerdir. Allah Teâla Kur‘ani Kerimde Âli İmran suresinin19. ayetinde; ْ ِ ِاﻻﺳﻼم ﷲ اﻟدﯾن ِ ﱠ ان َ ّ ِ َﻋﻧد َُ ْ ِ Meâlen ; Allah’ın razı olduğu tek din İslamdır. Bu ayette hak olan aynı zamanda ilahi ve semavide olan yegane din İslam dini olduğu açıkça ifade edilmektedir. Bu ayet hem islamdan başka hak ilahi ve semavi bir dinin var olmadığını hemde İslamın dışındaki dinlerin (Yahudilik ve hıristiyanlıkta dahil) batıl ve Allaha şirk koştuklarını açıkça ifade etmektedir. Şayet, herhangi bir peygamberin döneminde İslam’dan başka hak din var olsaydı (HAŞA) ve yeryüzünde birden fazla hak din bulunsaydı, Allahu Teala bu ayette tek din İslamdır yerine hak olan dinlerden biri islam’dır veya İslam dini hak olan dinlerin sonuncusudur diye buyuracaktı. Fakat ayette açıkça tek dinin hak olan dinin İslam olduğunu bildirilmektedir . Kur’an’da İslam dininin hak, ilahi ve semavi tek din olduğunu bildiren bir çok ayet bulunmaktadır. Allah Teâla, Âli-İmran süresinin 83. ayetinde İslam’dan tereddüd edenlere şöyle buyurmaktadır; ِ ْﻐون دﯾن َ َأﻓﻐَﯾ َْر َ ُ ﯾَﺑ ِ ِ ﷲ Meâlen; Yoksa Allah’ın dininden başkasınımı arıyorlar? Yine aynı sürenin 85. ayetinde de İslam’dan başka din seçenlere; ْ ِ وھو ْ َ َ ﯾﺑﺗﻎ ً ﻓﻠن ْ َ َ ﯾﻘﺑل وﻣن َ ِ اﻟﺧﺎﺳرﯾن َ ِ َ ْ َ َ ْ ُ ُﻣﻧﮫ ِ َ ْ ِ دﯾﻧﺎ َ ْ َ اﻻﺳﻼم َ ِ َ ﻣن َ ُ َ اﻻﺧرةِ ِﻓﻲ ِ َ ْ َ ﻏﯾر Meâlen; Kim ki; İslamdan başka bir din seçerse ondan kabul edilmeyecektir ve o ahirette hüsrana uğrayanlardan olacaktır diye buyuruyor. Bu ayetlerden açıkca anlaşıldığı gibi, şu anda İslam’dan başka hak, ilahi ve semavi bir din var olmadığı gibi geçmiş peygamber dönemlerinde de varolmadığını, İslam dininden başka bir inanç seçenlerin kafir olduklarını ifade etmektedir. Bundan dolayı Yahudi ve hiristiyanlar’da kafirdir’ler. Şahedet getirip İslama girmeden ölürlerse ebediyen cehennemde azap göreceklerdir. Batıl olan Yahudi ve hiristiyanlık dinlerine hak dinler, semavi dinler ve ilahi dinler demekle Musa aleyhisselamın Yahudi ve İsa aleyhisselamın hiristiyan olduğunu söyleyenler ve düşünenler bu ayetleri görmezliktenmi geliyorlar? Yoksa bu ayetlerden başka bir manamı anlıyorlar? Onlar bu iddia, inanç ve düşünceleriyle bu ayetleri inkar ettikleri ortaya çıkmazmı ve bu kur’ani kerimi yalanlamak değilmidir? İşte bu inanç ; hakkı batıldan ayırt edememek , hakkı hak olarak , batılıda batıl olarak görememek anlamına gelir. İşte bu konuda , dinimiz’de ki öğrenilmesi farz-i âyn olan ilmi öğrenmenin ne kadar önemli olduğunu ortaya koyar. Dinini öğrenmeyen bir Müslüman , İslamı gerçekten tanıyamayan bir kişi imanını korumasını bilemez ve çok büyük bir ihmalin ve gafletin içinde olduğundan dolayı inancını kaybedebilir. İslam dini, hakkaniyeti aydınlığın ışığı gibi parlayıp insanları kurtuluşa erdiren, Adem Aleyhisselam’dan Muhammed Aleyh isselatu vesselama kadar gelen tek dindir. İslamın dışındakı dinlerin batılıyetide gecenin karanlıkları gibi insanları saptıran batıl dinlerdir. İslam dininin temel ilkesi , Allah’ı tevhid (birlemek) etmektir. İslam dininde ; Allah’tan başkasına ibadet etmemek Allahtan başka Halik (yaratıcı) olmadığına, Ondan başka hak bir ilah olmadığı ibadete layık ve mustehâk olanın ancak Allah olduğuna iman etmek esastır. Ayrıca İslam inancında Allah Teâlayı zamandan, mekandan, yönlerden, keyfiyetten, kemmiyetten , madde olmaktan,hacim ve cisimlerden, şekil ve şemallerden yaradılmışların (mahlukatların) sıfatlarıyla vasıflandırmaktan tenzih eden bir inanç vardır. Allah Teâla’nın hiçbir şeye benzemediği mekansız olarak var olduğuna inancı esastır. İslam dışın’da kı batıl dinlerde ise yukarıda yazılan inanca tamamen aykırı inançlar vardır. Yahudi ve hırıstiyanlık dinleri başta olmak üzere bu dinlerin hepsi baştan batıl olup Allah’a şirk koşmaktadırlar. Bu dinlerin tamamı insanlar tarafından uydurulmuştur. Allah melekleri insanları ve cinleri kendisine yalnızca İslam diniyle ibadet etmelerini emretti. İslam dini göklerde ve yeryüzünde hak olan tek dindir. Allah’ın bütün peygamberlerine emrettiği tek din İslamdır. Bazıları , Yahudilik ve hiristiyanlık dinlerinin ilk başta hak din olduklarını fakat daha sonradan tahrif edilip bozulduklarını düşünmektedirler. Bu düşünce kesinlikle çok yanlış ve gerçeği yansıtmayan bir düşüncedir. Yahudiler ve hiristiyanlar, Musa ve İsa aleyhisselamın insanlara öğrettikleri İslam dinini tahrif ettiler. Bu peygamberlere indirilen Tevrat ve İncildeki İslam diniyle ilgili ayetleri kaldırıp, yerlerine kendi düşünce ve inançlarını yazdılar. İnsanlarada, kendi uydurmuş oldukları bu dinleri İsa ve Musa aleyhisselamın anlattığı dinler’dir, dediler. Ne yazıkki gerçekleri bilemeyenler, kalp gözleri kararanlar ve kalplerinde eğrilik olanlar, sonradan uydurulan dinlere semavi dinler, hak dinler dediler. Cahil olan ve din ilmini doğru kaynaktan öğrenmeyenler sohbetlerinde, vaazların’da ve camii minberlerinde 3 tane semavi dinin (Yahudilik, hırıstıyanlık ve İslam) var olduğunu söylemeye başladılar. Çünki peygamberlerin kitap ve şeriatleri farklıdır fakat onların dini (İslam) tekdir. Çünki peygamberlerin kitap ve şeriatleri farklıdır fakat onların dini (İslam) tekdir. Allah Teâla, El-Maide süresinin 48.ayetinde şöyle buyuruyor; ْ َ َ ﻣﻧﻛم ﻟﻛل ً َِْ َ ٍّ ُ ِ ﺟﻌﻠﻧَﺎ َ ْ ِ وﻣﻧﮭﺎﺟﺎ ْ ُ ْ ِ ًﺷرﻋﺔ Meâlen; Sizden her biriniz için, bir şeriat ve bir yol kıldık. Yani, Allah Teâla peygamberlerine , dönemlerindeki insanların ihtiyaç duyduğu şeriat ve hükümleri indirmiştir. Örneğin Adem aleyhisselamın döneminde bir kişi kız kardeşiyle evlenebilirdi. Onun şeriatında bu durum caiz idi Fakat Muhammed Aleyhisselatu vesselamın ümmetinde bu haramdır. İsa Aleyhisselam zamanında namaz , sabah ve akşam olmak üzere iki vakit idi Namazları mescidte kılmak farz idi. Muhammed Aleyhisselatu vesselamın ümmetin’de ise namaz beş vakittir ve temiz olan her yerde kılınabılır hükmü vardır. İsa aleyhisselamın döneminde bir kişinin elbisesine necis (pis) olan bir şey bulaşırsa, o necisli olan yer kesilip atılırdı. Yanı kur’an şeraitinde olduğu gibi necis olan yerin yıkanması yeterli değildi. İşte bu gibi şer-i muamelat ve hükümlerde farklıklar vardı. Ama bütün şeraitlerde ve semavı kıtaplarda ortak olan nokta iman esasları hepsinde aynı idi. Hepsinin ortak adı İslam’dı. İslam Dini Muhammed Aleyhisselama Mahsus Bir Din Değildir. İslam dininin Peygamber efendimize mahsus olan bir din olduğunu ve yalnızca Peygamber Efendimiz İslam diniyle gönderilip ona çağırdığını iddia etmek , yanlış bir iddia ve düşüncedir. Böyle bir iddia ve düşüncede hem kur’an-i Kerime hemde hadisi şeriflere aykırıdır. Zira bütün peygamberler İslam diniyle gönderilip İslam dinine çağırdıklarına dair kuranda ve hadislerde ifade edilmektedir. Kaldı ki, İslam dini insanlara ve cinlere mahsus olan bir din değildir. Çünki insanlardan önce meleklerin dinidir. Meleklerde İslam diniyle Allah’a ibadet etmektedirler. Melekler ve cinler insanlardan önce yaratıldılar. İblis bile lanetullahi aleyhi önceden Müslüman iken semada melekler arasında İslam diniyle Allah’a ibadet ediyordu. Burada yeri gelmişken çok önemli bir uyarıyı sizlere aktarmak istiyorum. Halk arasında bilinen ve ne yazıkkı bazı kişilerinde camii minberlerinde sohbet anlatırken düşmüş oldukları önemli bir hata vardır. Diyorlar ki; iblis bir melekti ve meleklerinde en bilgilisi ve önderiydi. Bu inanç kesinlikle batıldır ve uydurmadır. İblis cinlerin babasıdır ve kendisi cin taifesindendir. Peygamber efendimiz son peygamber olduğu için, İslam dininin son çağrısını yeryüzünde yaymak için gönderildi. Fakat el-Enam Süresinin 163.ayetindeki; ُ اﻟﻣﺳﻠﻣﯾن َ ﱠ اول َوأَﻧَﺎ َ ِْ ُ ْ Meâlen: Ben Müslümanların ilkiyim diye buyrulmakta. Bunun anlamı yani peygamber efendimizin zamanındakı ve dönemindeki insanlar içersinde Müslümanların ilkiyim demektir. Peygamber efendimizin gönderildiği dönemde yeryüzünde ondan başka Müslüman bir kimse olmadığı için “ben Müslümanların ilkiyim “ dedi. İslam dini, Allah’ın peygamberlerine indirdiği bütün semavi kitaplarda geçmektedir. İman, İslam dininin esasları olarak kur’anda olduğu gibi Tevrat, Zebur, İncil ve diğer suhuflarda da vardı. Allah’ın indirdiği hiçbir kitap yoktur ki onda İslam dini geçmesin ve emredilmesin. Bütün semavi kitaplarda İslam dininin adı İslam’dır ve bu isimden başka bir isimle adlandırılmamıştır. Allah Teâla El-Hac süresinin 78. ayetinde şöyle buyurmaktadır; ; ْ ِ ﻗَﺑ ُْل ھو َ ِ ْ ُ ْ ﻣن ُ ُ اﻟﻣﺳﻠﻣﯾن َ ﱠ َ ُ ﺳﻣﺎﻛم Meâlen; Sizi önceden’de (kur’andan önceki kitaplarda, şeriatlerde) ve bundada ( kur’anda da) Müslümanlar olarak adlandırdı diye buyuruyor. Abdullah İbn-u Abbas radiyallahu anhu bu ayeti tefsir ederken dediki; İşte bu ayet bütün peygamberlerin Müslüman olup İslam diniyle gönderildiklerini ve İslam’ı tebliğ ettiklerini ifade eder. Allah Teâla, Kur’ani Kerimde âli-imran süresinin 84. ayetinde şöyle buyuruyor; ٰ َ ھﯾم ُ ٰ ُ وﻋﯾﺳﻰ وﻣﺎ ِﺑﺎ ِ َ ﱠ ْ ُ آﻣﻧﺎ ٰ َ ﻗل ٰ ْ ِ واﺳﻣﻌﯾل ْ َ َ وﻣﺎ َ ٰ ْ ِ َ وﯾﻌﻘوب َ ِ ْ ُ ﻋﻠﯾﻧَﺎ َ ِ ْ ُ ﻋﻠﻰ َ ٰ ْ ِ َ واﺳﺣﻖ ِ َ ْ َ َ وﻣﺎ َ ُ ْ َ َ واﻻﺳﺑﺎط َ َ اﻧزل َ َ اﻧزل َ َ أوﺗﻰ َ اﺑر َ ِ ﻣوﺳﻰ ْ ِ رﺑﮭم ُ ّ ِ َ ُ ﺑﯾن ُ ْ ﻣﺳﻠﻣون َﻟﮫُ َوﻧ ٍ َ َ ﻣﻧﮭم واﻟﻧﺑﯾون َ ﻣن َ ﱠ ِ ﱡ َ ْ َ أﺣد َ ُ ِْ ُ ْ ِ ِّ َ َﻧﻔرق ﻻ ْ ُ ْ ِ َﺣن Meâlen: (Ey Rasûlüm), de ki: “- Biz Allah’a iman ettik; bize indirilen Kur’ân-ı Kerim de; İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve oğullarına indirilenlere de; Musâ’ya, Îsa’ya ve peygamberlere Rablerın’den verilenlere de... Peygamberlerden hiç biri arasında (hak peygamber olduklarında) din ayırımı gözetmeyiz. Biz Allah’ın emirlerine boyun eğen müslümanlarız.” Allah Teâla ,Kur’ani Kerimde El-Bakarah süresinin 136. ayetinde şöyle buyuruyor; ٰ َ ھﯾم ُ ٰ ُ وﻋﯾﺳﻰ وﻣﺎ ِِﺑﺎ َ ﱠ ْ ُ آﻣﻧﺎ ٰ َ ﻗل ٰ ْ ِ واﺳﻣﻌﯾل ْ َ َ وﻣﺎ َ ٰ ْ ِ َ وﯾﻌﻘوب َ ِ ْ ُ ﻋﻠﯾﻧَﺎ َ ِ ْ ُ ﻋﻠﻰ َ ٰ ْ ِ َ واﺳﺣﻖ ِ َ ْ َ َ وﻣﺎ َ ُ ْ َ َ واﻻﺳﺑﺎط َ َ اﻧزل َ َ اﻧزل َ َ أوﺗﻰ َ اﺑر َ ِ ﻣوﺳﻰ ُ َ َ َ ْ ﱠ ْ ُ ُ َ ُ ٍ ُ وﻣﺎ أوﺗﻰ اﻟﻧﺑﯾون ﻣن رﺑﮭم ﻻ ﻧﻔرق ﺑﯾن أﺣد ﻣﻧﮭم َﺣن ﻧ و ﻟﮫ ﻣﺳﻠﻣون ْ َ ﱡ ّ َ َ ِ َِِْ ِّ َ َ ُْ ِ ْ َ ُ ِْ ُ ِ َ َ َ ِ Meâlen: Ve deyiniz ki biz Allaha iman ettiğimiz gibi bize ne indirildiyse, İbrahime ve İsmail’e ve İshak’a ve Yakub’a ve Esbata ne indirildi ise, Musa’ya ve İsa’ya ne verildiyse ve bütün Peygamberlere rablerınden olarak ne verildiyse hepsine iman ettik, onun Resullerinden birinin arasını ayırmayız ve biz ancak onun için boyun eğen Müslümanlarız. Bu ayetin meâli’de tıpkı yukarıda kı (âli-imran süresinin 84) gibidir. Ancak bunun başında de ki yerine deyinizki olarak geçmektedir. Ve yine El Bakara süresinin 285. ayetinde ; َﻧﻔرق ﻻ ُ ّ ِ َ ُ أﺣد ﺑَﯾ َْن ٍ َ َ ﻣﻧﮭم ُِْْ Meâlen; O ‘un(Allah’ın) rasulleri (bütün peygamberleri) aralarında dinde ayırım yapmayız diye buyrulmaktadır. Ve Peygamber efendimiz sallallahu aleyhi vessellem bir hadisi şerifinde meâlen şöyle buyuruyor; Peygamberler üvey kardeşlerdir. Onların dini tekdir anaları ayrıdır. Bu hadis-i şerifte; bütün peygamberlerinin dininin İslam olduğu şeriatlarının ise ayrı olduğu bildirilmiştir. Bütün peygamberler aynı iman esaslarını anlattı fakat muamelat ve ameli konularda peygamberlerin şeriatları arasında farklılık olabılıyordu. Göründüğü gibi bu ayetler ve hadislerden anlaşılan bütün peygamberler müslümandır ve hepside İslam dinini tebliğ etmek için gönderilmişlerdir. İster Âli İmran süresi’nin 84.ayetinde olsun, isterse El Bakara suresinin 136. ayetinde olsun özellikle peygamberlerden yalnızca İbrahim, İsmail, İshak, Yakup, Musa, İsa ve esbatlar geçiyor olması sadece bu peygamberlerin İslam’a çağırdıkları manasına gelmez. Zaten bu ayetlerin siyaklarında (öncesi) ve sibaklarında (sonrası) da bu anlama gelmediğini göstermektedir. Çünki ayetlerin sonunda; ve bütün peygamberlerin Rablerinden verilene (indirilene) diye geçmektedir. yani bütün peygamberlere indirilip emredilen İslam dinine inandık deyiniz, diye emredilmektedir. Ancak özellikle bu Peygamberlerin, her iki ayettede aynı sıralamayla geçmelerinin sebebi; hem Yahudiler hemde hiristiyanlar onların bu batıl dinlerinin, Musa ve İsa aleyhisselamın dinleri olduğunu ve aynı zamanda İbrahim, İsmail, İshak, Yakup peygamberlerin dini olduğunu söylemekteydiler. Allah Teâla onların bu iddialarını yalanlamıştır. Bunlar ve bütün Peygamberlerinde tek dinin İslam olduğunu bildirmekle Yahudi ve hırıstıyanların iddialarını tekzib etmek için bu peygamberler zikredilmiştir. El Bakara suresinin 140. ayetinde şöyle buyrulmaktadır; َ َ ْ َ َ ﻛﺎﻧوا ُ َ ھودا ْ َ َ اظﻠم ْ ِ ﱠ ھﯾم ِ ﱠ ْ ُ ءأﻧﺗم ً ُ َﺻﺎرى َْاو ﺗﻘوﻟون َْام ٰ ْ ِ واﺳﻣﻌﯾل ٰ َ ﻗل ﻧ َ ٰ ْ ِ َ وﯾﻌﻘوب َ ُ ُ َ ان َ ِ ٰ ْ ِ َ واﺳﺣﻖ َ ُ ْ َ َ واﻻﺳﺑﺎط ْ ُ ْ َ َ اﻋﻠم ُ َ ْ َ وﻣن ﷲُ َِأم ُ َ ْ َ ﻣﻣن َ اﺑر ُ ِ وﻣﺎ ﻛﺗم َ ِ ﷲ َ ََْ َ َ ﻋﻧدهُ ﺷ َ ْ ِ ﻣن ﺗﻌﻣﻠون َ ﱠ ٍ ِ َ ِ ﻋﻣﺎ َ َ ُﺑﻐﺎﻓل ﷲ َ َ َ ً َﮭﺎدة Meâlen: Yoksa siz şöyle mi diyorsunuz?: “-İbrahim, İsmail, İshak, Yakub Peygamberler ve torunları Yahûdî veya Hristiyandırlar “ Ey Habibim, onlara söyle: “- Peygamberlerin dinini siz mi daha iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah tarafından gelen kitap vasıtasıyla bildiği ve kendince sabit gördüğü şeyin şâhitliğini gizliyenden daha zalim kim olabilir? Allah yaptıklarınızdan habersiz değil.” İslam Dinini yeryüzünde İlk Yaşayan İnsan ve Peygamber. Adem aleyhisselâm yeryüzüne indirildiğinde oğullarına İslam dinini öğretmek üzere peygamber olarak gönderildi ve ona ilk şeriat indirildi. Dolayısıyla yeryüzünde yaşayan ilk kişi süphesiz ki ilk insan ilk peygamber ve insanların babası Adem aleyhisselamdır. Adem aleyhisselamdan sonra onun öz oğullarından Şis(Şit değil) aleyhisselamda ikinci peygamber olarak yeryüzüne gönderildi. Şis aleyhisselamda Müslümanlara İslam dininin emir ve yasaklarını öğretmek için görevlendirildi. Şis aleyhisselamdan sonra üçüncü peygamber olarak İdris aleyhisselam gönderildi. İdris aleyhisselamda aynen Adem ve Şis aleyhisselam gibi Müslümanlara İslam dininin emir ve yasaklarını anlattı. Çünki onun döneminde de Adem ve Şis aleyhisselam dönemlerindeki gibi bütün insanlar Müslüman idiler. Henüz Allah’a şirk koşan ve küfre düşen hiç kimse yoktu. Yani bu üç peygamber dönemlerinde yeryüzündeki bütün insanlar Müslüman olup Allah’ı tevhid edip ona ibadet etmekteydiler. Allah Teâla Kur’ani Kerimde El Bakara süresinin 213. Ayetinde; س ﱠ ﻛﺎن َ َ اﻟﻧﺎ َ ِ َ واﺣدةً ُ ﱠ ُ ًاﻣﺔ Meâlen: Yeryüzündeki bütün insanlar bir tek ümmet ve tek bir din üzereydiler diye buyrulmaktadır. İnsanlar Allah’a şirk koşmaya, İdris aleyhisselamın vefatından bir iki asır sonra başladılar. Yeryüzündeki Müslümanlar tükendiler taki Allah’ı tevhid (birleyen) eden bir tek Müslüman kalmayıncaya kadar yeryüzündeki bütün insanlar putperestliğe döndüler. İdris aleyhisselamın vefatından sonra bin yıl yeryüzüne hiç peygamber gönderilmedi. İdris aleyhisselamıdan bin yıl sonra Nuh aleyhisselam gönderildi. Yani İdris aleyhisselamla Nuh aleyhisselam arasında geçen bin yıla cahiliyenin birinci dönemi denir. Çünki o dönemde cahillik hat safhaya ulaşmıştı. Dördüncü Peygamber. Nuh Aleyhisselam kavmini dokuzyüzelli sene İslama çağırdı. Ona inanlar seksen kişi civarındaydı. Nuh Aleyhisselam yeryüzündeki ilk putperest kavme gönderilen ve onları İslam dinine davet eden ilk peygamberdir ve rasuldur. Adem, Şis ve İdris aleyhisselamdan sonra gönderilen dördüncü peygamberdir. İdris aleyhisselam’dan bin yıl sonra gönderildi ve o dönemde yeryüzünde kendisinden başka Allah’a iman eden hiç kimse yoktu. Bütün insanlar putperest olmuştu. Allah Teâla Kur’ani Kerimde Yunus Suresinin 72. ayetinde şöyle buyuruyor; َ َ ِ وأﻣرت ا ﱠ ْ ِ َ ْﺗم ْ ِ َ ﺟرأ ْ ِ أﺟري ْ َ أﻛون ُ ْ ِ ُ َ أن ﻓﺈن َ ُ َ ﻣن َ ِ اﻟﻣﺳﻠﻣﯾن َ ِ ِْ ُ ْ ْ ُ ﺗوﻟﱠﯾ ْ ُ ُ ْ َ َ ﻣن ٍ ْ إن َ َ ﺳﺄﻟﺗﻛم َ َ ﻓﻣﺎ َ ِ ْ َ ﻋﻠﻰ ِإﻻﱠ Meâlen; Artık siz yüz çeviriyorsanız,öğütlerimin karşılığında ben sizden bir ücret istemedim. Benim mükafatımı (ecir ve sevabımı) verecek olan Allah’tır. Bana Müslümanlardan olmam emredildi diye buyrulmaktadır. Allah Teâla Nuh’a, İbrahime, Musa’ya ve İsa’ya din olarak neyi emredip tavsiye ettiyse, Peygamber efendimize de aynısını emredip tavsiye ettiğini bildirerek Eş-Şura süresinin 13.ayetinde şöyle buyuruyor; َ َ ْ َ اﻗﯾﻣوا ٰ ُ َ وﻋﯾﺳﻰ ٰ ِ َ أن َرع ٰ ْ ِ وﻣوﺳﻰ ْ َ ْ َ اﻟﯾك ْ ﺑﮫ َ ﱠ َ ِ اﻟدﯾن ِ اوﺣﯾﻧَﺎ َ ﱠ َ ّ ِ وﻻ َ ْ َ ِ وﻣﺎ ِ ِ ﻧوﺣﺎ ِ ِ ھﯾم ً ُ واﻟذي َ َ ﻟﻛم ﺷ ﺑﮫ َ ﱣ ُ َ اﻟدﯾن ْ ُ َ ﻣن َ َ وﺻﯾﻧَﺎ ِ ّ ِ وﺻﻰ َﻣﺎ َ ِ اﺑر ْ ُ ﻓﯾﮫ َ َ َ ﱠ َ َ اﻟﻣﺷرﻛﯾن ْ َ ﯾﻧﯾب ﺗﺗﻔرﻗوا َ ِ ِ ْ ُ ﺗدﻋوھم َﻣﺎ ُ ُ ِ ِ ﻛﺑر ِ ْ َ ِ ُ َﯾﺟﺗﺑﻲ ا ِ ْ َ ِ َﺎء ْنَﻣ ِ ْ َ ِ ﻣن ْ َ َ اﻟﯾﮫ ُ وﯾﮭدي ﯾَﺷ ِ َ ْ َ اﻟﯾﮫ َ ُ َ ﻋﻠﻰ ْ ُ ُ ْ َ اﻟﯾﮫ Meâlen; Dini(İslam’ı) dosdoğru tutun ve onda ayrılığa düşmeyin!” diye Nûh’a emrettiğini, sana vahyettiğini, İbrâhim’e, Mûsâ’ya ve İsâ’ya emrettiğini size de din kıldı. Fakat senin kendilerini çağırdığın şey (İslâm dini), Allah’a ortak koşanlara ağır geldi. Allah bütün peygamberlere İslam dinine çağırmaya emretti. Yanlızca bu dört peygamber ve peygamber efendimiz(aleyhisselatu vesselam) değil. Ayette bizzat bu beş peygamberin adlarının geçmesindeki sebebler şunlardır. Birincisi; adı geçen bu peygamberler Ulûl-âzım rasuller oldukları için (beş büyük peygamber). İkincisi; Peygamber efendimize, bu dört büyük peygamberlerin (Nuh, İbrahim, Musa, İsa Aleyhisselam). İnsanları İslam’a davet ederken karşılaştıkları sıkıntılar ve zorluklar örnek gösterilerek Peygamber efendimizin karşılaşmış olduğu zorluklara dayanıp sabretmesi teselli edilmiştir. Tıpkı, El Ahkaf suresinin 35.ayetindeki; ُ ُ اﻟﻌزم ﻓﺎﺻﺑر َ ِ اﻟرﺳل ْ ِ ْ َ ﻛﻣﺎ ِ ْ َ ْ ﻣن ِ ُ ﱡ َ َ َ اوﻟوا َ َ ﺻﺑر Meâlen; O halde, (Ey Rasûlüm, kâfirlerin eziyetlerine karşı) azim sahibleri olan peygamberlerin sabrettiği gibi sabret. Bu beş büyük ulûl azim peygamberleri, dünyaya geliş sıralamasına göre 1- Nuh Aleyhisselam 2İbrahim Aleyhisselam, 3-Musa Aleyhisselam 4-İsa Aleyhisselam 5-Muhammed Aleyhisselam’dır. Mertebe ve üstünlük derecesine göre ise; 1-Muhammed Aleyhisselam 2- İbrahim Aleyhisselam 3Nuh Aleyhisselam 4- Musa Aleyhisselam 5- İsa Aleyhisselam şeklindedir. Neden İslam dinine davet eden peygamberlerin ilki olan Adem Aleyhisselam değilde Nuh Aleyhisselam örnek gösterildi? Bu ayetin başında (Eş-Şura süresinin 13.ayeti) İslam dinine çağırmakta, bizzat Nuh Aleyhisselamın örnek gösterilmesinde alimler üç sebeb’den bahsetmişlerdir. Birincisi; yeryüzünde kafirleri İslam dinine davet etmek için gönderilen ilk peygamber olduğu için Çünki ondan önce gönderilen üç peygamber (Adem, İdris ve Şis) aleyhisselam insanları İslam dinine davet etmek için değil İslam dinini öğretmeye ve yaşatmaya gönderilmişlerdi. Çünki bu üç peygamberlerin dönemlerinde yeryüzünde yaşayan insanların tamamı müslümandı ve yeryüzünde Allah’a şirk koşan kimse yoktu ki onları İslam’a davet etsinler. Nuh Aleyhisselam gönderildiğinde ise yeryüzündeki İnsanların tamamı Allah’a şirk koşan insanlardı. İkincisi; Nuh Aleyhisselam tufandan sonra insanların İkinci babası sayılır. Çünki tufandan sonra dünyaya gelen bütün insanlar onun üç oğlu Sem, Hem ve Yefis’in zürriyetindendirler (neslinden). Üçüncü hikmet ise; Nuh Aleyhisselam İslam dinini en uzun sure tebliğ eden peygamberdir. Bu daveti yaparkende en fazla sıkıntı ve cefa çeken kişilerdendir. Cahillikte hat safhaya ulaşan bir kavmi yaklaşık on asır İslam’a davet ederken, Nuh aleyhisselam’a yapmadıkları eziyeti bırakmadılar.Bazen onu bayılıncaya kadar döverlerdi. Eşi ve oğlu Kenan bile ona inanmadılar ve küfür üzere öldüler. Bunca asır kavmini İslam’a çağırmasına rağmen inananların sayısı yüzü bulmadı. Ayrıca Nuh Aleyhisselam’ın yaşadığı önemli olaylar’dan biriside Nuh tufanıdır. Bir rivayete göre Nuh Aleyhisselam dörtyüz seksen yaşında iken peygamber oldu. Tufan olayından sonra üçyüz elli yıl yaşadı. Kavminide İslam’a dokuz yüz elli yıl davet ettiği düşünülürse Nuh Aleyhisselamın yaşı yaklaşık olarak bin yedi yüz seksen yıldır. İbrahim Aleyhisselam Rabbini Tanıyan, Müslüman Bir Peygamberdi. İbrahim Aleyhisselam , yeryüzünde ilah olduğunu iddia eden nemrut ve onun putperest kavmini Allah’ın varlığına ve birliğine inanmaya ve İslam dinine davet etmek için gönderildi. Allah Teâla Kur’an-i Kerimde Eli-İmran suresinin 67. ayetinde şöyle buyuruyor; ً َ ﻣﺳﻠﻣﺎ ْ ِ ٰ َ ﻛﺎن ﻛﺎن َﻣﺎ َ َ ھﯾم ِ ُ َ ََﺻراﻧﯾﺎ َوﻻ َ َ ﺣﻧﯾﻔﺎ َ َ ﻣن َ ِ اﻟﻣﺷرﻛﯾن َ ِ ِْ ُْ ِ َ ْ وﻟـﻛن ﻧ ً ِ ْ ُ وﻣﺎ ُ ِ ﯾﮭودﯾﺎ ِاﺑ ْٰر َ َ ﻛﺎن Meâlen; İbrahim ne bir Yahudî, ne de bir Hristiyandı. Fakat O, Allah’ı tanıyan bir müslümandı, müşriklerden de değildi, diye buyuruyor. Ve yine El-Bakarah suresinin 128.ayetindede; ْ َ ْ َ ﻣﺳﻠﻣﯾ ِْن ْ ِ َ ذرﯾﺗِﻧَﺎ واﺟﻌﻠﻧَﺎ َرﺑﱠﻧَﺎ اﻣﺔً ُ ِ ّ ﱠ َ َ وﻣن َ َ ﻣﺳﻠﻣﺔً ُ ﱠ َ ِ ْ ُ ﻟك َ ِ ْ ُ ﻟك Meâlen; Ey bizim Rabbımız hem bizi yalnız senin için boyun eğen müslüman kıl ve zürriyetimizden yalnız senin için boyun eğen bir ümmeti müslüman eyle. El-Bakara suresinin 132 ayetinde de; ٰ َ ْ ﻟﻛم واﻧﺗم ِ ﱠ اﺻطﻔﻰ ﷲَ ِ ﱠ إﻻ َ ُ ُ ﱠ ووﺻﻰ َ ّ ِ َﺗﻣوﺗن َﻓﻼ َ ُ ِْ ُ ِ ِ َ وﯾﻌﻘوب ُ ُ ْ َ َ ﺑﻧﻰ َﯾﺎ ﺑﮭﺎ َ َ ﱣ ْ ُ ْ َ َ ﻣﺳﻠﻣون ُ ِ ﺑﻧﯾﮫ ِاﺑ ْٰر ُ ُ َ اﻟدﯾن َ ِ ھﯾم ان َ ِ ﱠ Meâlen; İbrahim, bunu(İslam dinini) kendi oğullarına da vasiyet etti, Yakub da öyle: “Oğullarım! Allah, sizin için bu dini (İslâm’ı) seçti. Siz de ancak müslümanlar olarak ölün ve İslam dininden başka bir inanç üzerinde ölmeyin” diye emredilmektedir. Peygamberler mal, mülk ve miras bırakmazlar. Miras olarak ilim bırakırlar ve vasiyet olarakta İslam dininde sabit kalmayı tavsiye ederler. Bu ayetin siyakında geçtiği gibi özellikle İslam üzere ölmeyi tavsiye ederler. ◌َ İşte İbrahim Aleyhisselam gibi Yakup Aleyhisselamda vefat etmek üzereyken, oğullarına yaptığı vasiyetin’de; onlara İslam dinine sıkıca sarılıp onda sabit kalacaklarına dair kendisine söz vermelerini ve bu sözü’de kendilerinden duymak istediği şu ayette geçmektedir. El-Bakarah suresinin 133.ayetinde; ٰ ِ َ اﺑﺎﺋك ُ َ َُﻌﺑد ْ ِ ﺑﻌدي ُ ْ َ ْ ْﻗﺎل ِاذ ﻛﻧﺗم َْام ٰ ْ ِ واﺳﻣﻌﯾل َ ُ ُ ْ َ ﻣن ِ ْ َ ﻗﺎﻟوا َ َ ﻟﺑﻧﯾﮫ ُ ْ اﻟـﮭك ﻧ َ َ ٰ ِ َواﻟـﮫ َ ِ َ ٰ ھﯾم َ ْٰ ِ َ ِ ِ َ ِ ﺗﻌﺑدون َﻣﺎ َ ُ ْ َ اﻟﻣوت ْ ُ ْ ُ ﺷﮭداء َ َ َ ﯾﻌﻘوب َ َ َ ُ ْﺣﺿر ِاذ َ اﺑر ٰ ُ ْ ﻣﺳﻠﻣون َﻟﮫُ َوﻧ ً ِ َ َﺣن واﺳﺣﻖ َ ٰ ْ ِ َ اﻟـﮭﺎ َ ُ ِْ ُ ً ِ واﺣدا Meâlen; Yoksa siz Yakub’un, ölüm döşeğinde iken çocuklarına, “Benden sonra kime ibadet edeceksiniz?” dediği, onların da, “Senin ilâhına ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak’ın ilâhı olan tek bir ilâh olan Allah’a ibadet edeceğiz; bizler O’na boyun eğmiş müslümanlarız.” dedikleri zaman orada hazır mı bulunuyordunuz? İbrahim Aleyhisselamın, İslam dinine çağırmakla vazifeli olduğu kavmi aya, güneşe yıldızlara tapan, Allah’a şirk koşan bir kavimdiler. Efendimiz İbrahim hakkında uydurulan en meşhur kıssa da şudur: Güya "Efendimiz İbrahim, önceleri ilahını ararmış. Önce Yıldızlara 'bu benim Rabbim', sonra Ay'a 'bu benim Rabbim', sonra da Güneş'e 'bu benim Rabbim' demiş ve güneş de, ay ve yıldızlar gibi batınca 'bu da Rabbim olamaz' demiş ve Rabbini aramaya devam etmiş" diye hadsiz bir iftira uydurulmuştur. Bu mesele kesinlikle peygamberlerin sıfatlarına ters olan ve haklarında imkansız olan bir iftiradır. Burada, İbrahim Peygamberin başka varlıklara taptığı iddiası ayrı bir küfür, Rabbini aradı iddiası ayrı bir küfürdür. Çünkü Allah-u Teala, Kur'an-ı -Kerim'de El-Enbiya suresi 51. ayette Efendimiz İbrahim Aleyhisselam hakkında şöyle buyurmuştur: ْ ِ وﻛﻧﺎ ﻗَﺑ ُْل ﻋﺎﻟﻣﯾن ِﺑﮫ َ ُ ﱠ َ َ َ ھﯾم ٰاﺗ َ ْﯾﻧَﺎ ْوﻟﻘد َ ِِ َ َ ْ ُ ﻣن َ ِ رﺷدهُ ِاﺑ ْٰر Anlamı: Biz daha önce İbrahime rüştünü (Allah’ı tanımasını) vermişizdir. Ve biz onun (Allahtan başka hak bir ilah olmadığının bilincinde olduğunu) bilenlerdeniz. Yani İbrahim Aleyhisselam yıldızların, ayın ve güneş’in ilah olmadıklarını ve bütün peygamberler gibi Allahtan başka ilah olmadığını biliyordu. Peygamberler kendilerine peygamberlik gelmeden önce dahi şirke düşmekten ve bir şeylere tapmaktan korunmuşlardır. Allah Teâla Kur’an-i Kerimde Eli-İmran suresinin 67.ayetinde şöyle buyuruyor; ً ِ َ ﻣﺳﻠﻣﺎ ْ ِ ٰ َ ﻛﺎن ﻛﺎن َﻣﺎ َ َ ھﯾم ِ ُ َ ََﺻراﻧﯾﺎ َوﻻ َ َ ﺣﻧﯾﻔﺎ َ َ ﻣن َ ِ اﻟﻣﺷرﻛﯾن َ ِْ ُْ ِ َ ْ وﻟـﻛن ﻧ ً ِ ْ ُ وﻣﺎ ُ ﯾﮭودﯾﺎ ِاﺑ ْٰر َ َ ﻛﺎن Meâlen; İbrahim ne bir Yahudî, ne de bir Hıristiyandı. Fakat o Allah’ı bir tanıyan gerçek bir müslümandı, ve müşriklerden de değildi diye buyuruyor. Oysa yıldızlara, aya, güneşe tapmak şirktir. O halde bu meselede anlatılanlar Kur'an'a zıttır. İbrahim Peygamber "Bu mu benim rabbim" derken arapçadaki inkar amaçlı manasında kullanmıştır. Yani "Bu mu benim Rabbim?" (Er-Razi) ya da "Bu benim Rabbim ha?" (Elmalı) şeklindeki inkar mahiyetli bir cümle ve ifadedir. Yani reddedici bir söylemdir. İbrahim Aleyhisselam yıldızlara, aya ve güneşe ayrı ayrı bakarak bumudur benim Rabbim? demesi kavmine inkar edici bir soru anlamındaydı. Yani kavmine bunlarının hiçbirinin ilah olamayacağını söyleyerek kavmini bunlardan uzaklaştırmaya ve tek olan Allah’a iman etmeye davet ediyordu. Bu meselenin aksini anlayıpta; İbrahim aleyhisselam için önceleri Rabbini tanımazdı. Önce yıldızlara taptı, sonra aya taptı sonrada güneşin onun ilahı olduğunu söyleyenler ve düşünenler hem bir peygambere küfür isnat etmiş olurlar dolayısıyla hemde Kur’anı yalanlamış olacaklarından dolayı İslam dininin dışında kalmış olurlar. Bu inancı taşıyan kişilerin bir an önce Kelime-i Şahadeti söyleyip yeniden İslam dinine girmeleri gerekir. Tövbe estağfurullah demekle İslam dinine girilemeyeceğinden dolayı şahadet kelimesi hata’dan dönme niyeti ile, getirmek gerekir. Ayrıca İbrahim Peygamber ile ilgili başka bir iftira da şu şekilde uydurulmuştur: "İbrahim Peygamberin küçük yaşta iken ay, güneş ve yıldızlara taptığını söylemeleridir." Bu iddia İslam inancındaki peygamberlerin sıfatlarına ters düşer. Çünkü Kur'an-ı Kerim'in birçok yerinde İbrahim Peygamberin (diğer peygamberler gibi) küçüklüğünden itibaren doğru inanç üzerinde olduğu ve Allah’a iman ettiklerini belirtilmiştir. Lut ve Yusuf Aleyhisselamda İslam’a Çağırdılar. Lut Aleyhisselamın bütün peygamberler gibi Müslüman olup İslam dinine davet ettiğine delil olan ayet şudur; Allah Teâla El Zariyat süresinin 35.ayetinde; ْ َ ﻛﺎن ﻓﺄﺧرﺟﻧَﺎ َ َ ﻓﯾﮭﺎ َ ِ اﻟﻣؤﻣﻧﯾن َ ِ ُْْ ْ َ ْ َ َ ﻣن َ ﻣن Meâlen; Nihayet Lût’un memleketinde bulunan müminleri oradan) çıkardık ki kalan kâfirleri helâk edelim. Zaten orada bir ev halkından başka müslüman da bulunmuyordu. Buradaki Müslümanlardan bir ev, Lut Aleyhisselamın evidir. ve bu evdekilerde onun aile efradlarıdır. Kavminden kimse onun çağrısına uymadı ve yüz çevirdiler. O kavim helâk edilmeye mahkum olduklarında Lut Aleyhisselam ve onun ailesi tahliye edildiler. Bu şehirlerdekilerin hepsi (Lut Aleyhisselamın eşide dahil) helâk oldular. Görüldüğü gibi bu ayette Lut Aleyhisselamın Müslüman olduğu ve İslam dinine çağırdığı açıkca ifade edilmektedir. Lut Aleyhisselam İbrahim Aleyhisselamın yeğenidir ve onun peygamberliğine ilk inanan kişidir. Yusuf Aleyhisselamda bütün peygamberler gibi müslüman olup İslam dini ile gönderildiğinin ayetten delili şudur; Allah Teâla Yusuf suresinin 101.ayetinde ; ْ ِ ﺗﺎوﯾل ْ َ اﺗﯾﺗﻧﻲ رب َ ِ اﻟﻣﻠك ِ ِ َ َ ﻓﺎطر ِ َ ٰ واﻻرض ﱠ َ ْ َ ِ وﻟﻲ ِ َ ْ َ ٰ ﻣن ِ ْ ُ ْ وﻋﻠﻣﺗﻧﻲ ِ َ ْ ﻣن َ َ ﱠ ََِ ﱠ ِ َ ِ ٰ َ ﺗوﻓﻧﻲ ِ ْ َ َ أﻧت َ ْ واﻻﺧرة ﱡ ِ ّ َ ﻗد ِ ِ ْ َ اﻻﺣﺎدﯾث َ ِ َ اﻟﺳﻣوات ّ ِ َ اﻟدﻧﯾﺎ ِﻓﻰ ﺳﻠﻣﺎُﻣ َ ِِ ِ ﱠ ِ ْ ِ ْ َ َ َ ﺑﺎﻟﺻﺎﻟﺣﯾن ً ِ ْ وأ◌ﻟﺣﻘﻧﻲ Meâlen; Ey Rabbim! Sen, bana mülkten bir nasip verdin ve bana rüyaların tâbirinden bir ilim öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan! Sen dünyada ve ahirette bana yardım edensin; beni müslüman olarak vefat ettir ve beni sâlihler arasında olmamı nasip et” Tabiîki ayette Yusuf Aleyhisselamın Allah Teâladan İslam dini üzere ölmeyi istemesindeki amaç haşa Yusuf Aleyhisselam İslam üzerinde ölmekten şüphe ediyordu anlamına gelmez. bir peygamber için böyle birşey düşünülmez çünki bu inanç peygamberlerin sıfatlarına ters düşer. Yusuf Aleyhisselam bunu tevazu bakımdan söylemiştir. Allahın ona verdiği nimetleri anlatmakla sankı bu nimetlerden daha büyük bir nimet olan İslam dini üzere ölmenin önemini anlatmak için söylemiştir. İşte bu ayette Yusuf Aleyhisselamın Müslüman olduğuna delildir. Yusuf Peygamber hakkında bazı tefsirlerde anlatılan, iftira olan kıssada Mısır Kralı'nın karısının kötü niyetli teklifine karşı rıza gösterip bu haram olan şeye yeltenmesi anlatılmaktadır. Kesinlikle böyle bir şey olmamıştır Peygamberler bu tip şeylerden uzaktırlar. Yusuf Peygamberin kıssasından yanlış anlamlar çıkaran insanlar Yusuf Peygamber hakkında olmadık iftiralarda bulunmuşlar. Bu iftirada şunlar anlatılmaktadır: "Aziz'in hanımı Zeliha, O'nu (Yusufu) ilişkiye davet ettiğinde O da zinaya niyetlendi." Hatta bazı kitaplarda denilir ki, "O da elbisesini çıkarmış ve bir erkek nasıl hanımını ilişki için beklerse o şekilde beklemiş." Bu anlatılan, daha doğrusu uydurulan akla zarar uydurmalar peygamberlerin sıfatlarına aykırıdır. Peygamberler bu tip şeylerden masumdurlar. Zina yapmaya niyet etmek, çabalamak veya zinayı düşünmek namussuzluktur ve peygamberler bunlardan korunmuşlardır. Kur'an-ı Kerim'de, Yusuf Peygamberin kıssasının anlatıldığı ayetin sonunda Zeliha'nın şöyle dediği (itiraf ettiği) bildirilmiştir: Meâlen: "Hak şimdi belli oldu. O (Yusuf), sadıklardandır ",yani o kesinlikle yanaşmadı ve böyle bir harekete girişmemiştir. (Yusuf/ 51) Ancak Yusuf Suresinin 24. ayetinde geçen "Hemme bihe" ifadesi "Onu (Zeliha'yı) itmeye niyetlendi" anlamındadır. Yani Zeliha Yusuf Aleyhisselamı kendisiyle ilişkide bulunmaya zorlayınca , Yusuf Aleyhis-selam onun bu isteğini red edip dışarı çıkmak üzere kapıya doğru yürürken Zeliha onunla beraber olmak için arkasından gidince Yusuf Aleyhisselam dönüp onu itmeyi düşündü. Cebrail, Yusuf Peygambere işaret göstererek 'itmemesini' istemiştir. İterse ellerinin onun vücudunda iz bırakacağını ve aleyhinde delil olacağını söylemiştir. Bu yüzden Yusuf Peygamber sırtını dönerek odadan çıkmak isterken Zeliha, arkadan tutup çekmek istemiş ve Yusuf Peygamberin gömleğini yırtmıştır. O anda kadının kocası kapıdan girince kocasına dediki; senin namusuna el uzatana hangi cezayı uygun görüyorsun şeklinde iftira atarak Yusuf Aleyhisselam’ı cezalandırmak istedi. Ancak bu yalanı ve iftirası tutmadı. Çünki henüz beşikte olan bir çocuk konuşarak dediki; ”eğerki Yusufun gömleği önden yırtıldıysa kadın doğru söylüyor ama eğer arkadan yırtıldıysa bu kadın yalancıdır “ dedi. İmam İbnu'l Cevzi'nin Tefsiri, İmam et-Taberi'nin Tefsiri ve İbni Kesir'in bu husus hakkındaki Tefsiri Yusuf Peygamberin masum olduğunu açıklayan, izahatı hak olan tefsirlerden bir kaçıdır. Süleyman Aleyhisselamda Müslümandır. Süleyman Aleyhisselamda bütün peygamberler gibi müslüman olup kavmini İslam dinine davet etmiştir. Melike (kraliçe) Belkis ve kavmini İslam dinine davet ettiği mektubunda şunlar geçmektedir. Ayette; Meâlen; O mektup Süleymandandır. Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyladır. Bana başkaldırmayın ve teslimiyet göstererek (İslam dininin çağrısını kabul ederek)bana geliniz diye buyrulmaktadır. Belkis ile kavmi İslama çağrıyı kabul etmekle teslimiyet göstererek kendisine gelmeden önce Ulularına şunu sordu; ْ َ ﯾﺎﺗوﻧﻲ ُ ُ َ ْ ﻛم َأﯾﱡ ﻗﺎل َ ِ ِْ ُ َ َ اﯾﮭﺎ َﯾﺎ ِ ِ ْ َ ﺑﻌرﺷﮭﺎ ِ ُ ْ َ ﻣﺳﻠﻣﯾن ْ ُ ﯾﺎﺗﯾﻧﻲ َ اﻟﻣﻸ◌ َ ﱡ َ ِ ْ َ ِ أن ﻗَﺑ َْل Meâlen; Sonra Süleyman, kavminin ileri gelenlerine şöyle) dedi: “- Ey seçkin topluluk! Onlar (Belkıs ve kavmi), İslam dininin çağrısını kabul edipte bana müslüman olarak gelmezden önce onun (Belkıs’ın) tahtını hanginiz bana getirir?” En Neml suresinin 42.Ayetinde de; ْ ِ ْﻠﮭﺎ ﻣﺳﻠﻣﯾن َ ُ ﱠ وأوﺗﯾﻧَﺎ َ ِ ِْ ُ ِ ُ َ اﻟﻌﻠم َ ِ وﻛﻧﺎ ﻗَﺑ َ ْ ِ ْ ﻣن Meâlen; Vakta ki (Belkıs) geldi, ona denildi ki: “- Böyle mi senin tahtın?” (Belkıs şöyle) dedi: “Sanki odur. Bununla beraber bize bu taht mucizesinden önce (peygamberliğine delâlet eden Hüdhüd mucizesi ile) ilim verildi ve müslüman olduk.” En Neml suresinin 44. Ayetinde de; ّ ِ ِ ظﻠﻣت ُ ْ َ َ َﻔﺳﻲ ُ ْ َ ْ َ َ ﻣﻊ رب َ ٰ ﺳﻠَﯾ ِ ْ وأﺳﻠﻣت ﻧ ِ َ َ ْ َن ُ ِ رب ِ ﱠ ِ ّ َ إ◌ﻧﻰ ِ ّ َ اﻟﻌﺎﻟﻣﯾ َ َ ْﻣن Meâlen; Meğer ben gerçekten (şimdiye kadar Müslüman olmamakla)kendime yazık edip nefsime zulmetmişim. Artık Müslüman olup Süleymanla (aleyhisselam) beraber Alemlerin Rabbi olan Allah’a teslim oldum diye buyrulmaktadır. Musa ve Harun Aleyhisselamda Müslümandır. Musa Aleyhisselam, kardeşi Harun Aleyhisselamla birlikte putperest bir kavım olan ve ilah olduğunu iddia eden firavuna Allah’ın varlığını ve birliğinine inanmakla onları İslam dinine çağırmaya gönderilen ulul azim peygamberlerden üçüncüsüdür. Birgün İsrail oğullarına vaaz ve nasihatta bulunarak İslam dinine sımsıkı sarılmalarını ve Allah’a tevekkül etmelerini söyledi. Allah Teâla Kur’ani Kerimde Yunus suresinin 84.ayetinde şöyle buyuruyor; ُ ان َ َ ﱠ ْ َ ٰ ﻓﻌﻠَﯾ ِْﮫ ِﺑﺎ ِ ْم ْ ِ ﻛﻧﺗم ْ ِ ﻛﻧﺗم ٰ ُ ﻗوم َﯾﺎ وﻗﺎل َ ِ ِْ ُ َ َ َ ﻣوﺳﻰ ِ ْ َ ان ْ ُ ْ ُ ُ اﻣﻧﺗ ْ ُ ْ ُ ﻣﺳﻠﻣﯾن َ َ ﺗوﻛﻠوا Meâlen; Mûsa da kavmine şöyle dedi: “Ey kavmim! Siz, gerçekten Allah’a iman edip Müslüman olmuşsanız artık o halde Allah’a tevekkül edin.” Allah rasulu Musa aleyhisselama iman etmekle İslam dinine giren firavunun sihirbazları, firavunun kendilerine işkence yapacağını vaad edince onlar, Allah’tan kendilerine sabır verip İslam üzerinde ölmeyi nasip etmesini dilediler. El–Araf suresinin 126.ayetinde şöyle buyuruluyor; ْ ِ ْ ﺻﺑ ًْرا َﻋﻠَ ْﯾﻧَﺎ أن ِاﻻﱠ ِ ﱠ ْ َ اﻣﻧﺎ ﺑﺎﯾﺎت ٰ َ ﱠ وﻣﺎ ِ َ ٰ ِ رﺑّﻧَﺎ َ ِ ِْ ُ ﺟﺎءﺗْﻧَﺎ َ ﱠ ِ َ ﻟﻣﺎ َ وﺗوﻓﱠﻧَﺎ َ َ ﺗﻧﻘم ُ ِ ْ َ ﻣﻧﺎ َ َ اﻓرغ َرﺑﱠﻧَﺎ َ َ َ ﻣﺳﻠﻣﯾن Meâlen; Senin bizden intikam almaya kalkışman ancak, Rabbimizin âyetleri gelince iman etmemizden ileri geliyor. Ey Rabbimiz! üzerimize sabır yağdır ve bizi müslüman olarak öldür.” Ve Allah’ın düşmanı firavunda boğulmak üzereyken Allah ve rasulu Musa Aleyhisselama iman edip İslam Dinine girmek istediğinde Yunus suresi 90.ayette şunları söyledi; إذا َ ﱣ َ ِ ُ أدرﻛﮫ ْ َ َ َ ﺑﺑﻧﻲ ُ َ َ ْ ﻗﺎل ُ ْ َ ْ ِ ُوﺟﻧوده َ َ ْ َ اﻟﻐرق ُ ْ َ َ ُاﻟذي ِإﻻﱠ ِ َإﻟﮫَ ﻻَ َ ﱠأﻧﮫ ُ ُ ُ َ ﺑﻐﯾﺎ وﺟﺎوزﻧَﺎ ِﱠ َ ِ َ ْ ِ اﻟﺑﺣر ً ْ َ وﻋدوا َ َ ءاﻣﻧت ِ َ ِ إﺳراﺋﯾل ً ْ َ َ ﺣﺗﻰ َ ْ َ ْ َﺄﺗﺑﻌﮭمﻓ ْ ُ َ َ ْ َ ﻓرﻋون ْ ءاﻣﻧ َت َ ِ اﻟﻣﺳﻠﻣﯾن َ ِ ِْ ُ ْ َ ِ َ ْ ِ ﻣن َوأَﻧَﺎ ِ ِ إﺳراﺋﯾل َُﺑﻧو َ َ ﺑﮫ Meâlen; İsraîloğullarını denizden (sâlimen karşı tarafa) geçirdik. Firavun, hemen askerleriyle zulüm ve saldırganlık yaparak arkalarına düştü. Nihayet denizde boğulmaya başlayınca şöyle dedi: “İman ettim, gerçekten İsrailoğullarının iman ettiğinden (Allah’dan) başka hiç bir ilâh yoktur. Ben de O’na teslim olan Müslümanlardanım. Kur’ani Kerimdeki başka ayetlerde ise; (ÂLİ-İMRÂN-suresi/99.ayet) ُ ْ َ ﻋوﺟﺎ ْ َ ﺳﺑﯾل ْ َ اﻣن ْ ُ أھل َﯾﺎ ِ ﻣن ﻗل َ ﻋن َ ُ ﱡ َ َ ٰ ﺗﺑﻐوﻧ ََﮭﺎ َ ََُْ َ ْ َ اﻟﻛﺗﺎب ً َ ِ واﻧﺗم ﺗﻌﻣﻠون َ ﱠ ِ َ ِ ْ ﻟم ٍ ِ َ ِ ﻋﻣﺎ ُ َ َ ُ وﻣﺎ ِ َِ ﷲ ْ ُ ْ َ َ ﺷﮭداء َ َ ُﺑﻐﺎﻓل ﷲ َ ِ ﺗﺻدون De ki: “- Ey ehl-i kitap! İslâmın hak din olduğunu bildiğiniz halde neden iman edenleri, Allah yolundan çevirmeye çalışıyorsunuz? Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir.” (ÂLİ IMRÂN suresi 95. ayet) ھﯾم ِ ﱠ ً ِ َ وﻣﺎ ْ ُ ﺻدق ﻗل َ َ َ ُﻓﺎﺗﺑﻌوا ﷲ َ َ ﻣن َ ِ اﻟﻣﺷرﻛﯾن َ ِْ ُْ ُ ِ ﻣﻠﺔَ َ ﱠ َ َ ﻛﺎن َ ِ ﺣﻧﯾﻔﺎ ِاﺑ ْٰر Sen de ki: “(Helâl ve haramı haber vermekde) Allah doğru buyurmuştur. O halde İslâma yönelerek İbrahim’in dinine(İSLAM)a uyun. O, Allah’a ortak koşanlardan değildi.” (Enbiya suresi/92.ayet) ھذه ِ ﱠ ان ْ َ ِ ِ ٰ ُ ﻣﺗﻛمأ َ ِ َ رﺑﻛم َوا َﻧَﺎ واﺣدة ً ُ ﱠ ْ ُ ُ اﻣﺔً ﱠ ْ ُ ُون َ ﱡ ِ ﻓﺎﻋﺑُد İşte sizin dininiz olan bu İslâm dini (tevhid dini, bütün peygamberlerde) tek bir dindir. Ben de sizin Rabbinizim. O halde yalnız bana ibadet edin, emirlerime itaat edin. (TEVBE suresi 29. ayet) ُ ِ َ اﻟذﯾن ُ ُ َ َ وﻻ ُ ُ َ ﻣﻧون َ َ ﯾدﯾﻧون ﻗﺎﺗﻠوا َ ِﻻ ﱠ َ ُ ِ ْﺑﺎﻟﯾوم َوﻻَ ِﺑﺎ ِ ُﯾؤ َ ُ ّ ِ َ ُ ﺣرم َﻣﺎ َ ُ ِ َ دﯾن َ ِ اﻟﺣﻖ َ ِ اﻟذﯾن َ ِ اوﺗوا ﱠ ِ ْ َ ْ ِ اﻵﺧر ِ ِ َﯾﺣرﻣون َوﻻ ِ ّ َ ْ ﻣن َ ورﺳوﻟﮫُ ا ﱣ ُ َ ﱠ ُ ْ ُ َاﻟﺟزﯾﺔ ﯾﻌطوا َ ﱣ ْ َ ﯾد ٍ َ وھم اﻟﻛﺗﺎب َ ُ ِ َ َ ْ ِ ْ ﻋن َ َ ِ ْ ﺣﺗﻰ ْ ُ َ ﺻﺎﻏرون Kendilerine kitap verilenlerden Allah’a ve ahiret gününe iman etmeyen, Allah’ın ve Resûlünün haram kıldığını haram saymayan ve hak din İslâm’ı din edinmeyen kimselerle, küçülerek (boyun eğerek) kendi elleriyle cizyeyi verinceye kadar savaşın. O kâfir olanlara ve Allah yolundan (İslâm’dan) insanları çevirenlere; biz, başkalarını da ifsad ettiklerinden, (küfürlerinden ötürü hak kazandıkları) azab üstüne azab ziyade etmişizdir.(Nahl suresi/86.ayet) ْ َ ﺳﺑﯾل ُ َ ﯾﻔﺳدون ْ ِ ذاﺑﺎَﻋ ﻋن َ َ ﱡ اﻟذﯾن َ ْ َ اﻟﻌذاب َ ِ ﻛﻔروا َ ﱠ َ ُ ِ ُْ ً َ ﻓوق ُ َ َ وﺻدوا ِ َ َ ْ ﺑﻣﺎ ِ ِ َ َِﺎھم ﷲ ْ ُ زدﻧ َ ِ ﻛﺎﻧوا (Râsûlüm), de ki: “- Ey kitap ehli (olan Hristiyan ve Yahudî’ler)! Bizimle sizin aranızda müsavî bir kelimeye gelin. Şöyle ki: Allah’dan başkasına tapmayalım, O’na hiç bir şeyi ortak koşmayalım. Allah’ı bırakıp da birbirimizi Rab’lar edinmiyelim”. Eğer kitap ehli bu kelimeden yüz çevirirlerse, (o halde) şöyle deyin: “- Şâhid olun, biz gerçek müslümanlarız. (Bu ayet-i kerime, Yahudiler: İbrahim Yahudî’dir ve biz onun dinine bağlıyız, demeleri üzerine nâzil olmuştur.) (ÂLİ IMRÂN suresi 64. ayet ً ْ وﻻ ﺷ َ َ َﯾﺗﺧذ ْ ُ اھل َﯾﺎ ﻗل ْ َ َ َﻌﺑدَ َاﻻﱠ ٍ َ ِ َ ﺳواء ٍ َ َ َﻛم َ ْﺑﯾ َﻧﻧَﺎ َ ْ َ اﻟﻛﺗﺎب ُ ْ ﷲ ِاﻻﱠ ﻧ َ ِ ْ ُ َﯾﺋﺎ ِﺑﮫ ً َ َْ ُ ْ َ ﺑﻌﺿﺎ ً ْ َ أرﺑﺎﺑﺎ ِ ﺑﻌﺿﻧَﺎ َ ﱠ ِ َ ِ ْ ﺗﻌﺎﻟوا ْ َ َ َ ﻛﻠﻣﺔ ِ ٰإﻟﻰ ْ ُ وﺑﯾﻧ َ َﻧﺷرك َوﻻ ُ ُ َ اﺷﮭدوا ﻣﺳﻠﻣون ِ َ ﱠ ْ ِ دون ْ ِ َ ﺗوﻟﱠ ِ ﻓﺎن ُ َ ْ ﺑﺎﻧﺎ ﻣن َ ُ ِْ ُ ِ ُ ﷲ َ َ ﻓﻘوﻟوا ْوا Bu ayetlerde Musa Aleyhisselam gibi diğer bütün peygamberlerinde Müslüman olduğu ve hepsinin İslam dinine davet ettikleri açıkca görünmektedir. Kalplerinde eğrilik olanlar ve bu ayetlerin anlamlarından nasibini alamayanlar, Musa aleyhisselam için insanları Yahudilik dinine davet etti diyecek kadar ileriye gittiler. İsa Aleyhisselamın hıristiyanlık dinini anlatmak için geldiğini ve onun hiristiyan olduğunu iddia ettiler. Başından beri batıl ve uydurma birer din olan Yahudilik ve hirisityanlığı adeta hak din, semavi din ve ilahi din olduklarını söyleyenler ve bu şekilde inananlar farkında olmadan Kur’anı yalanlamaktadırlar. Bu ayetleri anlayamadıkları gibi Kur’anı yalanladıklarınıda bilmemektedirler. Fakat bilinmesi dinde zaruri ve farz olan bu meseleyi (yani İslamdan başka hak din olmadığını ) bilmeleri üzerlerine farzdı. Burada bilmemek, yanlış öğrenmek ve batıl bir şekilde inanmaları onlar için mazeret sayılmaz. İslam dininde bilinmesi zaruri olan meseleleri öğrenmek kadın erkek her müslümanın üzerine farzdır. Her Müslüman İslam dinini ve iman esaslarını öğrenmek zorundadır. Yahudilik dinine gelince, Musa Aleyhisselam döneminde Yahudilik diye bir din yoktu. Batıl olan bu Yahudilik dini, Musa Aleyhisselamın vefatından kısa bir süre sonra uydurulup insanlara telkin edilmeye başlandı. Bazıları Yahudilik dininin ilk başta hak bir din olduğunu ve daha sonradan bozulduğunu sanmaktadır. Oysa bu kesinlikle yanlıştır. Burada tahrif edilen Musa Aleyhisselama indirilen Tevrat şeraiti ve İslam dinidir. Yahudilik dinini uyduranlar önce tevrattaki İslam diniyle ilgili olan ayetlerin manalarını tahrif edip bozdular. Bu ayetleri Tevrattan kaldırıp onların yerine kendi uydurmuş oldukları Yahudilik (batıl ) inancını yazdılar. İnsanlarada Allah’ın tevratta indirip Musa Aleyhisselama emrettiği dininde Yahudilik dini olduğunu söylediler. Musa aleyhisselama inananların hepsi Müslüman olup kelime-i şahadet getirirlerdi. günde iki vakit farz namaz kılarak İslam’ı yaşayan bir kavim idiler ve kendilerine İsrailoğulları denilmekteydi. Aynı zamanda o zamandaki Müslümanlara lakap olarak el-yahud lakabıyla adlandırılmışlardı. Bir rivayete göre Yakup aleyhisselamın oğullarından yahuda adlı birisine nisbeten bu lakabla adlandırılmışlardı. diğer bir rivayete görede buzağıya tapmalarının ardından tövbe edip tekrar İslama dönmekle hidayete kavuştukları için “yahud” lakabıyla adlandırılmışlardı. Zaten “yahudun”manası hidayete kavuşanlar demektir. Nasılki peygamber efendimiz zamanında Müslümanlara lakap olarak ensar ve muhacirin ismi takılmiş ise onlarda o dönemdeki Müslümanları bu lakapla adlandırmışlardı.Velhasıl sebebler ne olursa olsun Müslümanların bilmesi gereken şudur; Musa aleyhisselam ve ona tabi olan kavmi müslümandırlar ve Yahudilik dini diye bir din ile amel etmiyorlardı. Tevratı ve İslam dinini tahrif edip Yahudilik dinini uyduranlar hahamlar ve onlar gibi bozuk inançlı kimselerdi. İsa Aleyhisselam Müslümandır ve İslama Davet Etti. İsa Aleyhisselamda bütün peygamberler gibi müslümadır ve gönderildiği kavmi İslam dinine davet etmiştir. Tevratı ve İslam dinini tahrif edip Yahudilik dinini uyduran israiloğullarını İslam dinine davet etmek üzere gönderilen beş ulul azim peygamberlerin dördüncüsüdür. Allah Teâla Kur’an-i Kerimde Âli-İmran suresinin 52.ayetinde واﺷﮭد ِﺑﺎ ِ ٰ َ ﱠ ﻣﺳﻠﻣون ِ َ ﱠ ْ َ أ◌ﻧﺻﺎري ُ ْ اﻧﺻﺎر ﻧ ٰ ِ ﻣﻧﮭم ْ َ ْ َ ﺑﺎﻧﺎ ِ ﻗﺎل ﻓﻠﻣﺎ َ َﺣن ْ َ َ ِ ﱡ َ ُ ِْ ُ َ َ ﻣن َ َ اﻟﺣوارﯾون ُ َ ْ َ ِاﻣﻧﺎ ﷲ أﺣس َ َ ﱠ ﻋﯾﺳﻰ َ َ ﱠ َ ْ ُ ْ ﻗﺎل ُ ُ ْ ِ اﻟﻛﻔر ِ َ ْ َ َ ﷲ َِإﻟﻰ Meâlen; İsa, onların inkârlarını sezince, “Allah yolunda yardımcılarım kim?” dedi. Havariler, “Biziz Allah yolunun yardımcıları. Allah’a iman ettik. Şahit ol, biz müslümanlarız” dediler. Ve El Maide suresinin 111.ayetinde de; ُ َ ﻣﻧﺎ ٰا ْواذ َ ِ ِ اﻟﺣوارﯾن واﺷﮭد َ ﱠ ﻣﺳﻠﻣون ِ َ ﱠ ْ َ َ اﻣﻧوا ُ ِ ٰ وﺑرﺳوﻟﻲ ِﺑﻲ ُ ْ َ ْ َ إ◌ﻟﻰ ْ َ ْ َ ﺑﺎﻧﻧَﺎ ِ َ أوﺣﯾت َ ّ ِ َ َ ْ أ◌ن َ ُ ِْ ُ ِ ُ َ ِ َ ﻗﺎﻟوا Meâlen; Hani Havarî’lere (Îsa’ya bağlı olanlara): “-Bana ve Peygamberime iman edin” diye ilham etmiştim de onlar: “İman ettik, bizim hakikî müslümanlar olduğumuza şahid ol” demişlerdi. Göründüğü gibi her iki ayette de İsa aleyhisselamın Müslüman olduğu ve İslam diniyle gönderildiği açıkca ifade edilmektedir. Çünki Havariler şahid ol ki bizler Müslümanlarız diyorlar ve havarilerde İsa Aleyhisselamın sahabeleridir ve en yakın arkadaşlarıdır. Onun sahabeleri; şahid ol ki biz Müslümanlarız derken, bu ayetleri ve Kur’anı anlamaktan yoksun olanlar İsa Aleyhisselamın hiristiyan olduğunu ve hiristiyanlık dinine davet ettiğini söylemektedirler. Aynı zamanda hem Yahudilik hemde hiristiyanlık dinine hak dinler, ilahi dinler ve semavi dinler ibaresini kullanmaktadırlar. Ayrıca 3 tane semavi din vardır diyenler, Müslüman olmasada Yahudi ve hristiyanların kurtuluşa ereceğini iddia edenler, Dinler arası dialog yapıp onların inancınada saygılı olmalıyız diyenler, İsa Aleyhisselam hrıstiyan, Musa Aleyhisselama yahudi diyenler, Yahudi ve hıristiyanlık semavi dinlerdir diyenler, ehli kitaba kafir diyemeyiz diyenler ( zira bu onlar için ağır bir ifade olur) diyenler, Bu yazdığımız ayetleri düşünsünler ve tefekkür etsinler. Batıl olan inançlarından dönüp, arkalarından giden ve onlarla aynı inanca sahip cahil insanlarıda ebediyen cehennem azabına sürüklemekten kurtarsınlar. Hidayet Allah tan’dır. Bilsinler ki bu söz ve düşünceleriyle Kur’anı ve bu ayetleri yalanlamış olurlar. Kur’anı yalanlamanın hükmüde dinden olmaktır. Bunun başka bir yorumu olamaz. Nasıl oluyorda İsa aleyhisselamın hristiyanlık dinine çağırdığını iddia ediyorlar? Halbuki, peygamber efendimizin gönderilme müjdesini veren İsa aleyhisselamdır. İsa aleyhisselam kavmine şöyle buyurdu; benden sonra gelecek olan peygamberin adı Muhammed’dir (sallallahu aleyhi vessellem) ve o peygamberlerin sonuncusudur. Eğer onun zamanına yetişirseniz kendisine iman ediniz diye tavsiye etti. Çünki bu haberlerin hepsi İncilde İsa aleyhisselama kendisine bildirilmişti. İsa aleyhisselam henüz kundaktayken kavmini imandan ve İslam dininden haberdar etti. İslam’da namazın ve zekatın farz olduğunu bile bildirdi. Meryem suresinin 27-28-29-30-31.ayetlerinde buyrulduğu gibi; ُ ِ ْ َ ﻗﺎﻟوا ُ َ ﻣرﯾم َﯾﺎ ً ْﺷ ْ َ َ َ ﻗوﻣﮫَ ِﺑﮫ ﻓﺄﺗت ِ ْ ِ َﯾﺋﺎ َ ْ َ ﺗﺣﻣﻠﮫُ ا ُ َ ْ َ ْﺟﺋت َ َﻟﻘد ْ اﻣك َﻛﺎﻧ أﺧت َﯾﺎ َ ُ ٰ ﻛﺎن َﻣﺎ َ َ اﺑوك ٍ ْ َ وﻣﺎ َ ْ ُ ھرون ِ ُ َ َاﻣرا ِ ﺑﻐﯾﺎ ُ ﱡ َِ َ ْ ﺳوء َ َ َت ُ َ ﻛﯾف ْ َ ﻛﺎن ْ َ اﻟﯾﮫ َﻓﺎ َﺷ َﺎرت َ َ اﻟﻣﮭد ِﻓﻰ ِ ْ َ ْ ﺻﺑﯾﺎ ِ ْ َ ِ ﻗﺎﻟوا َِ َ ْ َ ﻧﻛﻠم ُ ِّ َ ُ ﻣن ﻗﺎل ْ َ ِاﺗﺎﻧﻲ ﷲ َ َ ﻋﺑد ُ ِِّاﻧﻲ ِ َ َ َ َ ﻧ َِﺑﯾﺎ َ َ ِ ْ وﺟﻌﻠﻧﻲ َ ِ َ ٰ اﻟﻛﺗﺎب ٰ واﻟزﻛوةِ ِ ﱠ ٰ دﻣت َﻣﺎ َ ﱠ ً َ َ ُ اﯾن ُ ْ ُ واوﺻﺎﻧﻲ ُ ْ ُ َﺣﯾﺎ وﺟﻌﻠﻧﻲ َ ْ َ ﻛﻧت َﻣﺎ ِ َ َ َ َ ﻣﺑﺎرﻛﺎ ِ َ ْ َ َ ِﺑﺎﻟﺻﻠوة Meâlen: Sonra ona (çocuğu İsâ’yı) yüklenerek kavmine getirdi. Ona dediler ki: “- Ey Meryem! Doğrusu, sen şaşılacak bir şey (babasız çocuk) getirdin. Ey Hârûn’un kız kardeşi! Senin baban kötü bir kimse değildi. Annen de iffetsiz değildi. Bunun üzerine Meryem, (kendilerine cevap vermek için) çocuğu işaret etti. Onlar: “- Biz, beşikteki çocukla nasıl konuşuruz” dediler. Bebek (İsa aleyhisselam) şöyle konuştu: “Şüphesiz ben Allah’ın kuluyum. Bana kitabı (İncil’i) verdi ve beni bir peygamber yaptı.”Beni, her nerede olsam mübarek kıldı ve hayatta bulunduğum müddet, bana, namazı ve zekâtı emretti. Göründüğü gibi Allah Teâla İsa aleyhisselamı kundakda iken konuşturarak hakkı beyan etmesini nasip eyledi. Meryem validemize yapılan iftiraları ve İsa aleyhisselama yapılan iftiraları bu ayetler açıkca reddetmektedir.Eğerki İsa aleyhisselam daha kundaktayken İslam dinini biliyor ve insanlara İslamdan bahsediyorsa, nasıl olurda peygamber olduktan sonra insanları hristiyanlık dinine çağırıyordu diye kendisine iftira atılıyor. Bu tür iftiralardan İsa aleyhisselam ve bütün peygamberler beridir. Hristiyanlık (uydurma) dinine gelince; İsa aleyhisselam döneminde hristiyanlık diye bir din yoktu. İsrailoğullarından Allah’a ve resulu İsa aleyhisselama inanan,şahadet getirip namaz kılan incildeki şeriatla amel eden Müslüman bir kavim vardı. Aynı zamanda Yahudilik dinini uyduran Yahudiler vardı. Bu Yahudiler İsa aleyhisselam en çok düşmanlık besleyen ve onu öldürmeye çalışan kimselerdi. Çünki İsa aleyhisselam onların batıl olan inançlarını ortaya çıkarmıştı. Bazı kişiler, hristiyanlık dininin başta hak din olup daha sonra tahrif olup bozulduğunu iddia etmekte ve bu şekilde inanmaktadırlar. Oysa bu inançta yanlıştır, çünki tahrif edilen, İsa aleyhisselamın incilde bildirmiş olduğu İslam dininin kitabı olan İncil şeriatıdır, hiristiyanlık değil. Hristiyanlık dinini uyduran papazlar ve sahte din adamları önce incildeki İslam diniyle ilgili ayetlerin manalarını tahrif ettiler ardındanda bu ayetleri tamamen incilden kaldırıp yerlerine uydurdukları hıristiyanlık diniyle alakalı hükümleri yazdılar. Sonrada insanlara, İsa aleyhisselamın İncilde tebliğ ettiği din hristiyanlık dinidir diye anlatmaya başladılar. İsa aleyhisselamın Müslüman kavmi iki nedenden dolayı nasara lakabıyla adlandırılmışlardı. Bir rivayete göre nasara kentinden oldukları için onlara nasaralar ve nasraniler denilmiştir. İkincisi İsa aleyhisselama iman edip onun yahudilere karşı mücedelesinde yardımcı oldukları için onlara İsa’nın ensarı ve munasırleri manasında nasara denilmiştir. Nasılkı,Peygamber efendimiz zamanında onun sahabelerine ensar ve muhacirin şeklinde bir lakapla adlandırıldıysa İsa aleyhisselamın sahabeleride nasara lakabıyla adlandırılmışlardı. Müslümanın asıl bilmesi ve inanması gereken, İsa aleyhisselam döneminde hırıstıyanlık diye bir din asla yoktu. İsa aleyhisselamın diri olarak göklere kaldırılmasından bir süre sonra İncil kitabını (şeriatını), tahrif eden ve bozanlar hırıstıyanlık diye bir din uydurdular. İşte Müslüman olarak iman etmemiz gereken şudur; İsa aleyhisselamın dini İslam idi ve kendisi ve kavmide Müslümanlardandı. Şüphesizki. Allah Teâlanın bizlere lutuf ve ihsan buyurduğu en büyük nimet imanla İslam dinidir. İslam dininin nimetine paha biçilmez ve hiçbir şeyle kıyaslanamaz. Yeryüzü dolusu altınla bile fidye edilemez. İslam dini bütün nimetlerin tamamı ve kemâli'dir. Allah Teâla kime İslam’ı nasip etmişse, ona bütün nimetlerin tamamını ve kemâlini vermiş demektir. Velev ki ona bu dünyada hiç birşey vermemiş olsada. Ve Allah Teâla kimede İslam dinini nasip etmemişse, ona bütün dünyadaki nimetleri versede o zavallının biridir. Çünki bu dünyada İslam diniyle amel etmeden başka bir inanç üzerinde ölenler, Müslüman olarak ölmeyenler ahirette ebediyen cehennem azabında kalacaklardır. Allah Teâla el Maide suresinin 3.ayetinde ; ً ُ ْ َ ْ َ ﻟﻛم ُ ْ َ ْ َ َ َ ﻋﻠﯾﻛم ُ ِ َ َ ﻟﻛم اﻟﯾوم ِ َ ْ ِ ورﺿﯾت ي ْ ُ َ َﻛم ْ ُ وأ◌ﺗﻣﻣت ِدﯾﻧ ْ ُ ْ َ َ ﻧﻌﻣت ُ ُ َ اﻹﺳﻼم َ ْ َ ْ َ أﻛﻣﻠت َ َ ْ ِ دﯾﻧﺎ Meâlen: Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim. Size nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslâm dininden razı oldum. Allah Teâla mal, mülk ve mevkiyi sevdiği veya sevmediği kullarına verebilir. Ancak imanla İslam nimetini yalnızca sevdiği kullarına nasip eder. Buda O’nun bizlere bir ihsanı bir lûtfû ve keremidir. El-Enam suresinin 125.ayetinde; ﯾﺟﻌل ُ ِ ﱠ ً ِّ َ ﺣرﺟﺎ َ َ اﻟذﯾن ْ َ َ ﯾرد ْ َ ُﯾﮭدﯾﮫ ْ َ َ ﯾرد ْ َ ُﯾﺿﻠﮫ ْ َ ْ َ ﺻد ْ ِ ُ أن ْ َ ره ُ َ ْ َ ُاﻟرﺟس ﷲ ﻓﻣن ِ ُِ ﷲ َ ﻻَ ﱠ ْ َ ْ َ ُﺻدره ِ َ ﻛذﻟك ﱠ َ ِ ٰ َ ﯾﺟﻌل ً َ َ ﻛﺎﻧﻣﺎ اﻟﺳﻣﺎء ِﻓﻰ َ ﱠ ﱠ َ ِ ْ َ ﯾﺷرح ُ َ ﺿﯾﻘﺎ ِ َ ْ ِ ِ وﻣن َ ْ َ ﻟﻺﺳﻼم ُ أن َ ﯾﺻﻌدُ َ َ ﱠ َ ْ ّ ِ ﻋﻠﻰ ﯾؤﻣﻧون َ ُِ ُْ Meâlen: Allah kime doğru yolu gösterir, îmana muvaffak ederse onun göğsünü İslâm için açar (genişletir). Kimi de sapıklıkda bırakmak dilerse onun da kalbini son derece daraltır. O, (İslâmı kabul hususunda) gûyâ zorla göğe çıkacakmış gibi (kendinde bir imkânsızlık) ve zahmet (görür). Allah,a inanmayanlara azap (ve sıkıntıyı) işte böyle verir. Ve El-Zumer sûresinin 39.ayetinde şöyle buyrulmaktadır; ٰ َ ﻧور ْ َ َ َ َرح ْ ِ رﺑﮫ اﻓﻣن ِ ِّ َ َ َ ﺻدره ُ ﷲُ ﺷ ِ ْ ِ ِ ِ ﻓﮭو ٍ ُ ﻣن َ ْ َ ﻟﻺ◌ﺳﻼم َ ُ َ ﻋﻠﻰ Meâlen; O kimse ki, Allah onun göğsünü İslâmiyet için genişletmiş de o, Rabbinden kendisine bahşedilen bir nûr üzere bulunmaktadır. İslam'da Sabit Kalıp Müslüman Olarak Ölmek Bizim için en büyük nimet olan iman ile İslam dinini ihsan buyuran Allah Teâla; aynı zamanda bizlerin İslam dininde ölene kadar sabit kalıp Müslüman olarak ölmemizi emir buyurdu. ٰ َ رﺳوﻟﮫ ْ ِ وﻣن ﻗَﺑ ُْل ْ َ َ ﯾﻛﻔر ُ َ ٰ اﻣﻧوا ُ ِ ٰ ِ ورﺳول ِﺑﺎ ْ َ َ ﺿل َ ﱠ اﯾﮭﺎ َﯾﺎ َ اﻣﻧوا ﱠ ِ َزل ﱠ ِ ﻣن َ ْأﻧزَ َل ﱠ َ ﻋﻠﻰ ﻧ ﱠ ِ ِ ُ َ واﻟﻛﺗﺎب ِ ِ َ ِ ٰ َ َ وﻛﺗﺑﮫ ِ ِ ُ ُ َ ورﺳﻠﮫ ِ ِ ُ ُ َ واﻟﯾوم ْ ُ ْ َ ِ وﻣﻠﺋﻛﺗﮫ ِﺑﺎ ِ َ ِ ْ َ اﻟذي ِ َ ِ ْ َ اﻟذي ِ ْ َ ْ َ اﻵﺧر ِ ُ َ َ واﻟﻛﺗﺎب ه ِ ِ ﻓﻘد َ اﻟذﯾن َ ﱡ ًﺿﻼﻻ َ َ َﺑﻌﯾدًا Meâlen: Ey mü’minler! Allah’a, Peygamberine ve Peygamberine indirdiği Kur’an’a, daha önce indirdiği kitaplara olan imanınızda devamlı bulunun. Kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve âhiret gününü inkâr ederse, muhakkak hidayetten uzak bir sapıklığa düşmüştür. Bu ayetin tefsirinde Fahreddin el Razi; ey iman edenler imanınızdan şaşmayınız ve imanda sabit kalınız demektir diye bildirmiştir. Âli İmrân suresinin suresinin 102.ayetindede ; ُﷲ ﱠ ُ َ ٰ اﺗﻘوا ﺗﻘﺎﺗﮫ َ ﱠ إ◌ﻻﱠ َ ُ ُ ﱠ اﯾﮭﺎ َﯾﺎ َ اﻣﻧوا ﱠ َ ُ ِ ِ َ ُ َﺗﻣوﺗن َوﻻ ِ ْ ُ ﻣون ِ ِ وأ◌ﻧﺗم ْ ُ ْ َ َ َ ﻣﺳﻠ َ اﻟذﯾن َ ﱡ َ ﺣﻖ Meâlen: Ey îman edenler, Allah’dan nasıl korkmak lazımsa öylece korkun. Sakın siz, Müslüman olmak’dan başka bir din(batıl dinler) üzere can vermeyin. Şüphesizki, Allah Teâla bizlere İslam dinini öğrenmeyi ve onunla amel etmeyi, İslam'da sabit kalıp, İslam üzere ölmeyi emretmektedir. İslam dinini hakkıyla öğrenmeyen bir Müslüman onu gerçekten Allah'ın razı olduğu bir şekilde yaşamaz ve her an İslam dinini kaybetme, dinden çıkma durumuyla. karşılaşabilir. Peygamber efendimiz (sallallahu aleyhi vessellem) bir hadisi şerifte şöyle buyurmaktadır; kul bazen bir söz söyler ve söylemiş olduğu sözde sakınca görmez, halbuki o söylemiş olduğu sözden dolayı yetmiş sene derinliğindeki cehennemin dibine yuvarlanmıştır. Yani o kişi bu sözden dolayı imanını kaybetmiştir ve bununda farkında değildir. Demek ki, kişiyi dinden eden bir söz, düşünce veya fiil bilmeyerekte olsa bunlar yapıldığı zaman o kişi imanını kaybeder. Çünki dinimizde bilinmesi zaruri olan ve öğrenilmesi gereken meseleleri öğrenmeyen bir kişi için öğrenmemesi mazeret sayılmaz. Eğer bilmemek mazeret olsaydı hiç kimse dinini öğrenmezdi ve bilmeyenler bilenlerden daha karlı ve avantajlı olurlardı. Bu konuyla alakalı Zümer suresinin 9. ayetinde şöyle buyrulmaktadır; ْ َ ھو ْ ُ ھل ْ َ ﯾﺳﺗوى ٌ ِ َ َﺎء ً ِ َ وﻗﺎﺋﻣﺎ أ◌م َ ﯾﻌﻠﻣون ﱠ َ ُ َ ْ َ واﻟذﯾن َ ِ ﻻَ َ ﱠ ِ ِّ َ ﻗل ُ ْ َ َ َرﺣﻣﺔ ُ َ ْ َ َاﻵﺧرة ً ِ َ َ ﯾﺣذر ِ ْ ﺳﺎﺟدا ْ َ َ ﻣن َ ِ وﯾرﺟوا َ ْ َ رﺑﮫ َ ﯾلاﻟﱠ ٰاﻧ َ ُ ﻗﺎﻧت ِ َ ْ َ اﻟذﯾن ْ ُ َ ﯾﻌﻠﻣون َ ُ َ ْ َ اﻧﻣﺎ ُ اﻷﻟﺑﺎب ُاوﻟوا َ َ َ ﱠ ِ َ َ ﯾﺗذﻛر ِ ﱠ Meâlen: Yoksa ahiretin azabından korkarak ve Rabbinin rahmetini umarak, o gece saatlerinde kalkıp secde ve kıyam halinde ibadet eden mi? (Ey Rasûlüm, onlara) de ki; “- Hiç bilenlerle bilmiyenler bir olur mu?” Ancak gerçek akıl sahibleri anlar (öğüd alır). Bilmeden küfür bir söz söylemek hakkında; Bilmemiz gereken çok önemli bir husus şudur;kur’ana ve iman esaslarına aykırı olan bir söz,düşünce ve davranışta bulunmak hükmünü bilmeyerekte olsa kişiyi iman dairesinin dışına çıkartır, kafir yapar. Nasıl ki İslam’a girmek bir kelime-i şahadet getirmek kadar kolay ise, imandan eden bir söz, düşünce veya davranışta bulunmakta kişiyi kolayca İslam dairesinin dışına çıkartır. İman ile küfür arasında çok ince bir mesafe vardır. Eğer Müslüman birisi imanını muhafaza edecek bilgisi yoksa her an imanını kaybetmekle karşı karşıyadır. Eskiden kafir olan bir kişi, İslam dinine girdiğinde nasıl ki geçmişteki bütün günahları silinip yok oluyorsa, Müslüman olan bir kimseninde kendisini imandan eden bir söz, düşünce veya davranışta bulunduğunda onun geçmişte yapmış olduğu bütün hayırlı amelleri sevabları silinip yok olurlar. Bu anlatılanlar haktır ve gerçektir. Bütün bu meseleleri Allah Teâla ve Peygamber efendimiz ayetlerde ve hadislerde bildirmişlerdir. Allah Teâla el Mâide suresinin 5.ayetinde; َ ِ َ ُﻋﻣﻠُﮫ ْ َ َ ﯾﻛﻔر ْ َ َ ﺣﺑط وﻣن َ ِ اﻟﺧﺎﺳرﯾن َ ِِ َ ْ ْ ُ ْ َ ﺑﺎﻹ◌ﯾﻣﺎن ِ َ ِ ﻣن َ َ وھو ِ َ ِ ِ ِ ﻓﻘد َ ُ َ اﻵﺧرة ِﻓﻲ Meâlen:Kimki imanı inkar ederse (mumin iken küfre düşerse)onun yapmış olduğu hayırları hasenatları ve sevabları boşa gider. Ve o ahrette husrana uğrayanlardan olur diye buyurmaktadır.(yani tekrar şahadet getirip İslama dönmezse kafir olarak ölür) Allah Teâla et-Tevbe suresinin 65-66.ayetlerinde ; َ ﺗﻌﺗذروا َﺧوض ُ ﱠ ْ ِ َ َ ﺳﺎﻟﺗﮭم إﻧﻣﺎ َ َ ُ ُ ﱠ ْ ُ ِ واﯾﺎﺗﮫ َ ِأﺑﺎ َ َ رﺗم ْ َ ﻛﻔ وﻟﺋن َ ُ َِْْ َ ﻻ ُ َ ْ ﻗل َوﻧ ِ ِ َ ٰ َ ورﺳوﻟﮫ ِ ِ ُ َ َ ﻛﻧﺗم ُ ُ َﻠﻌب ﻧ ْ َ إﯾﻣﺎﻧﻛم ُ ِ َ ْ َ ﻗد ْ ُ َ ْ َ َ ﻟﯾﻘوﻟن ْ ُ ْ ُ ﺗﺳﺗﮭزﺋون ْ ُ ْ َﺑﻌد ُِْ َ ِ َ ﻛﻧﺎ ِ ﱠ Meâlen; Şâyet kendilerine (niçin alay ettiklerini) sorsan, “Biz sadece lâfa dalmıştık ve aramızda eğleniyorduk”, derler. De ki: “Allah’la, O’nun âyetleriyle ve peygamberiyle mi eğleniyordunuz?” Mazeret belirmeyiniz, itirazda bulunmayınız, muhakkak ki, siz imânınızdan sonra kâfir oldunuz. Tevbe suresi 74.ayette Allah Teâla şöyle buyurmaktadır; ُ َ ْوﻟﻘد ُ َ َﻛﻠﻣﺔ َ َ َ ﻗﺎﻟوا ﯾﺣﻠﻔون َ ُ ِ ْ َ ِ ﻗﺎﻟوا َﻣﺎ ِﺑﺎ ْ َ اﺳﻼﻣﮭم ُ َ َ َ َﺑﻌد ْ ِ َِ ْ ِ َ ِ َ اﻟﻛﻔر ِ ْ ُ ْ وﻛﻔروا Meâlen; Allah Teâlâ'ya yemin ederler ki, söylemiş değillerdir. Ve and olsun ki, o küfür sözü söylediler ve İslâmiyet'i kabul etmiş olduklarından sonra kâfir oldular Tevbe suresinin 65-66-74.ayetleri açıkca ifade ettiği şudur ki; kur’an ve iman esaslarına aykırı olan bir söz, düşünce ve davranış hükmü bilmeden şaka ve öfke anındayken bile olsa kişiyi küfre düşürür. İşte günümüzde Müslümanlar arasında kanayan bir yara olan, kuran ve iman esaslarına uygun olmayan batıl sözlerden ve inançlardan biriside yahudilik ve hıristiyanlık dinlerinin hak, semavi, ilahi dinler olduklarını Musa ve İsa aleyhisselamın Yahudilik ve hıristiyanlık dinleriyle gönderildiklerini ayrıca bu peygamberlerden, Musa aleyhisselamın yahudi(haşa), İsa aleyhisselamında hıristiyan (haşa) olduğunu inanmak söylemek ve düşünmek küfürdür. İslam dininden başka hak din, semavi din olduğunu veya Yahudilik ve hırıstıyanlığında ilk başta semavi ve ilahi dinlerdi fakat daha sonra bunlar bozuldu şeklinde bir inanç batıldır ve yalandır. Daha öncede değindiğimiz gibi tahrif edilen ve bozulan İslamın İncil ve Tevrat şeriatıdır, bozulan bu kitaplardır. Bu inançta olanlar bu hatasından dolayı hemen şahadet kelimesini söyleyip yeniden İslam dinine girmeleri gerekmektedir.
