68 Derleme Review DOI: 10.4274/tpa.46.38 Ergenlik ça¤›nda kanserler Malignancies in adolescence ‹nci Y›ld›z ‹stanbul Üniversitesi Cerrahpafla T›p Fakültesi, Pediatrik Hematoloji-Onkoloji Bilim Dal›, ‹stanbul, Türkiye Özet Son 30-40 y›lda çocuk kanserlerinde büyük aflamalar kaydedilmifl ve çok yüksek sa¤kal›m oranlar›na ulafl›lm›flt›r. Ergenlik döneminde görülen kanserlerin kendine has özellikleri vard›r. Bu dönemde görülen kanser tipleri farkl› oldu¤u gibi elde edilen sa¤kal›m oranlar› da farkl›d›r. Bunda ergenin fiziksel yap›s› kadar psikolojik etmenler de rol oynamaktad›r. Çocukluk yafl›na göre daha çok say›da ergen kanser tan›s› almaktad›r. Ergende lösemi ve sarkomlar›n iyileflme oranlar› çocuklara göre daha düflüktür. Bu yafl grubunda Hodgkin hastal›¤› ve kemik tümörleri de daha s›k gözlenmektedir. Ergene konusunda deneyimli, psikolojik destek ve e¤itim sa¤layacak bir ekibin tedavisi baflar›y› art›rmaktad›r. (Türk Ped Arfl 2011; 46 Özel Say›: 68-9) Anahtar sözcükler: Kanser, ergen, tedavi, sa¤ kal›m Summary Great progresses were achieved in chilhood cancers in the last 30-40 years and high survival rates are obtained. Cancer in adolescents have special features and survival rates. This is because of adolescent’s physical status and psychological needs. More adolescents are diagnoseed with cancer in comparison to children. The overall survival and cure rates of leukemias and sarcomas in the adolescent period are much lower than childhood. Hodgkin’s disease and bone tumors are more frequent in adolescents. Success in the treatment of adolescent cancers will increase with the treatment of these cases in specialised centers with good medical, psychologic and educative staff. (Turk Arch Ped 2011; 46 Suppl: 68-9) Key words: Canser, adolescent, treatment, survival Girifl Son 30-40 y›lda çocuk kanserlerinde büyük aflamalar kaydedilmifl ve çok yüksek sa¤kal›m oranlar›na ulafl›lm›flt›r (1). Lösemilerde, böbrek tümörlerinde, lenfomalarda %80-90 l›k yaflam oranlar› sa¤lan›r olmufltur. Bu baflar› yeni ilaçlar›n bulunuflu, kombine ilaç protokolleri ile çok yo¤un kemoterapilerin verilifli, radyoterapi, çocuk cerrah› ile pediatrik onkoloji uzman›n›n bir ekip zihniyeti içinde ortak protokoller uygulamalar› ve destek tedavilerin geliflmesi ile olmufltur. Ergenlik döneminde görülen kanserlerin kendine has özellikleri vard›r. Ergen ve genç eriflkinde görülen kanser tiplerinin s›kl›¤› farkl› oldu¤u gibi, elde edilen sa¤kal›m oranlar› da farkl›d›r. Bunda ergenin fiziksel yap›s› etkili oldu¤u gibi, psikolojik etmenler de rol oynamaktad›r. Ayr›ca 15-25 yafllar aras›nda çocukluk yafl›na göre daha çok say›da ergen kanser tan›s› almaktad›r (2). Bu yafl grubunda özellikle lösemi ve sarkomlar›n iyileflme oranlar› çocuklara göre daha düflüktür. Herfleyi ile özel bu yafllarda kanser tedavilerinin deneyimli bir ekip ile özel ergen kanseri kliniklerinde yap›lmas› önerilmektedir. Ergenlerde y›lda milyonda 200 yeni kanser olgusu beklenmektedir. Çocukluk ça¤›nda bu oran›n yar›s› kadar olgu gözlenir. Yaz›flma Adresi/Address for Correspondence: ‹nci Y›ld›z, ‹stanbul Üniversitesi Cerrahpafla T›p Fakültesi, Pediatrik Hematoloji-Onkoloji Bilim Dal› ‹stanbul, Türkiye E-mail: inciyil@istanbul.edu.tr Türk Pediatri Arflivi Dergisi, Galenos Yay›nevi taraf›ndan bas›lm›flt›r. / Turkish Archives of Pediatrics, Published by Galenos Publishing. Türk Ped Arfl 2011; 46 Özel Say›: 68-9 Turk Arch Ped 2011; 46 Suppl: 68-9 ‹nci Y›ld›z Ergenlik ça¤›nda kanserler/Malignancies in adolescence Afla¤›daki flekilde Türk Pediatrik Onkoloji Grubunun yapt›¤› tümör istatistik verileri görülmektedir (3). Burada son yedi y›lda bildirilmifl olan ergen tümörleri verilmifltir. Bu yafl grubunda daha az say›da tümör bildirilmifl oluflunu olgular›n bir k›sm›n›n eriflkin onkoloji uzmanlar›na gitmesi ile aç›klayabiliriz. Bu yafl grubunda kanser da¤›l›mlar› fiekil 2’ de görülmektedir. Bu da¤›l›m ABD istatistiksel verileridir (4): Çocukluk ça¤›ndan farkl› olarak lösemiler oldukça düflük oranda olup, Hodgkin lenfoma, germ hücreli tümör ve kemik tümörü s›kl›¤› artmaktad›r. Çocukta ve ergenlerde henüz kanserin nedeninini bilmiyoruz. Az say›da genetik geçiflli kanser olsa da çevresel etkenlerin belli kanser tiplerine yatk›nl›k ile birlikte etkili oldu¤u tahmin ediliyor. Örne¤in; annenin gebeli¤inde “dietilstilbestrol” kullanmas›n›n, ergen k›zlarda vajina ya da Turk›sh Pediatric Oncology Group (TPOG) & Turkish Pediatric Hematolgy Society (TPHD) Pediatric Tumor Registry, 2002-2009 Age Groups Age Group n 7.35% % 0,12% 0-4 5-9 10-14 15-19 20+ 5134 3294 2756 886 15 Total 12087 42,48 27,25 22,80 7,35 0,12 22,80% 42,48% 100,00 27,25% fiekil 1. NHL 7,6% Kaynaklar 1. Hodgkin’s 16,1% CNS 10,0% 2. 3. Thyroid 7,2% Other 11,6% Melanoma 7,0% ALL 6,4% AML 4,2% ABD istatistiksel verileri 4. Rhabdomyosarcoma (RMS) Eving’s 2,3% Osteosarcoma 4,6% Non-RMS sarcoma 5,9% fiekil 2. serviks kanseri yapt›¤›n›, erken çocukluk döneminde kanser nedeniyle kemoterapiye ek olarak ›fl›n tedavisi uygulanmas›n›n ergenlik ve genç eriflkin döneminde ikincil kanserlere sebep olabildi¤i biliniyor. Ergende Hodgkin lenfoma riski, kardeflinde ayn› hastal›k olanlarda, normal popülasyona göre 7 kez fazlad›r. Epstein-Barr virus de etyolojide rol oynamaktad›r (5). Uganda’da, Nijerya’da Kaposi sarkomu s›kl›¤› artm›flt›r. Nedeni de AIDS’dir. Ergende Kaposi sarkomu k›zlarda daha fazlad›r. Bu durum k›zlar›n daha erken yaflta cinsel etkinlik yaflamas› ve daha yüksek oranda HIV tafl›mas› ile aç›klanabilir (5). Hepatosellüler karsinom olgular›n›n ço¤unlu¤u Hepatit B tafl›y›c›l›¤›n›n yüksek oldu¤u do¤u Asya’da karfl›m›za ç›kmaktad›r. Afl›laman›n yayg›nlaflmas›n›n bu oran› düflürece¤i umulmaktad›r. ‹nmemifl testis ve testislere travma da testis tümörü oluflumu için risk etkenleridir. Geç püberte testis tümörlerine karfl› koruyucudur. Tiroid bezi, radyasyona çok duyarl›d›r ve tiroid kanseri için en yüksek risk, erken yaflta radyasyonla karfl›lafl›lmas›d›r. Bu risk radyasyon sonras› 40 y›l boyunca sürer. 1986 y›l›ndaki Chernobyl nükleer reaktör kazas›nda do¤u Avrupa’da çok say›da küçük çocuk radyasyona maruz kalm›flt›r. Kazadan 10 y›l sonra bu çocuklarda tiroid kanseri 7-10 kat artm›fl bulunmufltur. Ayr›ca guatr ve selim tiroid nodül ve adenomlar›n›n tiroid kanseri için güçlü risk faktörü oldu¤u bilinmektedir. Erken yaflta ultraviyole ›fl›nlara fliddetli, ama aral›kl› maruz kalma genç yaflta melanom riskini artt›r›r (6). Çevresel karsinojenlerin (tütün, günefl ›fl›n›, diyet gibi) somatik hücrelerde DNA hasar› yaparak kanser oluflturmas› yaflla do¤ru orant›l›d›r, en az 20 y›l sonra karsinojenik etkileri ortaya ç›kar, bu yüzden ergen için etken demek zordur, yine de çevresel zararl› etmenleri azaltarak çocuklar›m›z› ilerideki kanserlerden korumal›y›z. Türk Pediatrik Onkoloji Grubu istatistikleri Germ Cell 15,2% 69 5. 6. Reaman GH, Bleyer WA. Infants and adolescents with cancer. In; Pizzo PA, Poplack DG ed (s). Principles and Practice of Pediatric oncology. 5th ed. Philadelphia: Lippincott Williams Wilkins, 2006: 452-75. Bleyer WA, Viny A, Barr R. Cancer in 15 to 29 year-olds by primary site. Oncologist 2006; 11: 590-601. (Full Text) Kutluk T, Yeflilipek A. On behalf of Turkish Pediatric Oncology Group (TPOG) and Turkish Pediatric Hematology Society (TPHD). Turkish National Pediatric Cancer Registry 2002-2008. 41st Congress of SIOP (International Society for Pediatric Oncology). 5-9 October 2009, Sao Paulo, Brazil. Pediatric Blood and Cancer 2009; 851. Smith MA, Gurney JG, Ries LAG. Cancer among adolescents 15-19 years old. In: Ries LAG ed. Cancer incidence and survival among children and adolescents: United States SEER Program 1975-1995. NCI, SEER Program NIH Pub No 99-4649 Bethesda MD, 1999. Stiller C. Epidemiology of cancer in adolescents. Med Pediatr Oncol 2002; 3: 149-55. Bleyer WA. Cancer in older adolescents and young adults: epidemiology, diagnosis, treatment, survival and importance of clinical trials. Med Pediatr Oncol 2002; 38: 1-10. (Abstract) / (PDF)