SERAMİKLER Seramikler çoğunlukla metal ve metal dışı elementler arasındaki kimyasal bileşikler olup inorganik malzemelerdir. Atomik bağları tamamen iyonik veya iyonik kovalent kombinasyonu şeklindedir. Kalıcı şekil değişim mekanizmaları olmadığından çok sert ve gevrektirler. Genellikle elektrik ve ısıyı iletmezler. Saydam, yarı saydam veya opak olabilirler. Porselen, tuğla, fayans ve camın dâhil olduğu geleneksel seramikler ve yeni nesil (ileri) seramikler olarak iki gruba ayrılırlar. Kristal yapılarına göre seramikler; kristal yapılı seramikler, kristal yapılı olmayan (amorf) camlar ve cam seramikler şeklinde sınıflandırılırlar. Seramikler en az iki elementten oluşmakla birlikte bileşen sayısı genellikle daha fazla olduğundan kristal yapıları metallere göre daha karmaşıktır. Amorf seramikler kendini tekrarlayan düzenli bir içyapıya sahip değildirler. CAM SERAMİKLER: Kristal yapılı olmayan (amorf) camlar yüksek sıcaklıkta uygulanan bir ısıl işlem ile ince taneli çok kristalli bir yapıya dönüştürülebilir. Çekirdeklenme ve tane büyümesi aşamalarından oluşan bu kristalleşme olayı bir faz dönüşümü olup zaman sıcaklık dönüşüm (TTT) diyagramları ile ifade edilir. Cam seramikler camlara göre daha yüksek mekanik dayanım, daha düşük ısıl genleşme katsayısı (ısıl şok dayanımı), daha yüksek sıcaklıkta çalışma kabiliyeti, yüksek elektriksel yalıtkanlık ve biyo uyumluluk gibi özellikler le öne çıkar. Saydam veya opak olabilen cam seramikler; fırın camı, sofra eşyası, pişirme kabı, elektrik yalıtımı, baskılı devre kartı, ısı değiştiricisi gibi uygulama alanlarına sahiptir. KİL ÜRÜNLERİ: Kil doğal halde bulunan, ucuz, madenden çıkarıldığı haliyle kullanılan ve şekillendirilmesi kolay bir malzeme olduğundan seramik hammaddesi olarak yaygın kullanılır. suyla karıştırılarak kolayca şekillendirilir, nemi alınır ve yüksek sıcaklıkta pişirilerek mekanik özellikleri iyileştirilir. Tuğla, kiremit, fayans gibi ürünler yapılarda; porselen ise mutfak eşyalarında kullanılır. REFRAKTERLER: Çok yüksek sıcaklıklarda ergime ve kimyasal bozunma olmadan kullanılabilirler. Kimyasal ortamlardan etkilenmemesi ve ısı yalıtımı sağlaması sayesinde metal rafinasyonu, cam imalatı, metalürjik ısıl işlem ve yüksek enerji fırınları gibi yüksek sıcaklık ortamlarında yaygın kullanılırlar. Gözenekli yapıya sahip refrakterler alümina (Al2O3), silika (SiO2) ve magnezya (MgO) başta olmak üzere çeşitli oksitleri farklı oranlarda içerirler. Gözeneklilik arttıkça mekanik ve korozif özellikler zayıflarken ısı yalıtım kapasitesi ve ısıl şok direnci artar. Uygulama alanına göre seramikler; camlar, cam seramikler, kil ürünleri, refrakterler, aşındırıcılar, çimentolar ve ileri seramikler şeklinde gruplandırılırlar. CAMLAR: Kap, lens, cam elyaf gibi kullanım alanları ile öne çıkan camlar başta silika (SiO2) olmak üzere CaO (kireç), Na2O (soda), K2O, Al2O3, B2O3 gibi oksitlerden meydana gelen amorf inorganik malzemelerdir. Saydam ve kolay üretilen malzemelerdir. AŞINDIRICILAR: Aşındırma, taşlama ve kesmede kullanıldıklarından hem sert ve aşınmaya dayanıklı hem de tok olmaları istenir. Aşındırma sırasındaki izafi harekete bağlı sürtünme nedeniyle yüksek sıcaklıklar söz konusu olduğundan aynı zamanda yüksek sıcaklık ve ısıl şok dayanımı da gerekir. Doğal ve yapay elmas aşındırıcı olarak kullanılmakla birlikte çok pahalıdırlar. Yaygın aşındırıcılar; silisyum karbür, tungsten karbür, alüminyum oksit ve silika gibi bileşenlerdir. Aşındırıcılar ahşap, metal, seramik ve polimerlerin taşlama, lepleme ve parlatılmasında kullanılırlar. ÇİMENTOLAR: çimento olarak kullanılan seramik malzemeler su ile birleştiğinde hamur kıvamına gelerek daha sonra oda sıcaklığında katılaştıklarından yapı inşasında yaygın kullanılırlar. Kil ve kireçten oluşan inorganik bileşenlerin öğütülüp karıştırıldıktan sonra kalsinasyon denilen bir işlemle 1400 oC civarı sıcaklıklarda pişirilerek fiziksel ve kimyasal yapısının değiştirilmesiyle elde edilen ve klinker denilen çok ince bir toz haline getirildikten sonra sertleşme sürecini geciktirmek için içine alçı taşı katılmasıyla elde edilen portland çimento en yaygın kullanılan türüdür. Suyla sertlik kazandığı için hidrolik çimento da denilen bu malzemeye kum katılarak elde edilen beton kompozit malzeme olarak da tanımlanır. İLERİ SERAMİKLER: Yalnızca seramiklerin sahip olduğu bazı eşsiz özellikler yeni seramiklerin geliştirilmesinin önünü açmıştır. İleri seramikler; fiber optik iletişimde, mikro elektromekanik sistemlerde (MEMS), bilyalı rulmanlarda ve bazı piezoelektrik uygulamalarında kullanılmaktadır. - - Fiber optik: çok yüksek saflıktaki silisyumdan yapılan fiber optik kablolar ışık demetlerinin dağılmasına, yutulmasına ve zayıflamasına neden olmadıklarından iletişim teknolojilerinde büyük öneme sahiptirler. - Seramik rulman bilyaları: Rulmanlı yataklar iki bilezik arasında yuvarlanan küresel veya silindirik bilyalardan oluşur ve çok küçük temas yüzeylerinde çok yüksek yükler taşıdıklarından son derece sert, dayanıklı, tok olmaları ve boyut toleranslarının son derece yüksek olması istenir. Silisyum nitrür (Si3N4) rijitlikleri sayesinde daha uzun ömre ve hafiflikleri sayesinde daha yüksek hıza olanak sağladıklarından çelik bilyaların yerine kullanılmaya başlanmıştır. - Piezoelektrikler: Bazı seramik ve polimerler mekanik (boyutsal) şekil değişimi karşısında elektrik alan veya gerilim oluşur. Benzer şekilde elektrik alan veya gerilime maruz kaldıklarında da mekanik şekil değişimine uğrarlar. Bu özellikleri sayesinde bu tip malzemeler mekanik ve elektrik enerjileri arasında dönüştürücü olarak kullanılırlar. Seramik piezoelektriklerin ilk kullanım alanı sonar sistemleri olup günümüzde otomotiv (tekerlek dengeleyici, emniyet kemeri uyarıcı, lastik aşınma kontrolcüsü, hava yastığı sensörü), bilgisayar (mikrouyarıcı, sabit disk), sağlık (insülin pompalama, ultrasonik tedavi) gibi sektörlerde otomasyonda yaygın kullanılmaktadırlar. MEMS: Silikon yüzey üzerinde çok sayıda elektrik elemanla bütünleşik olarak bulunan mikroalgılayıcı ve mikrouyarıcılardan oluşan mekanik cihazların mekanik, ısıl, kimyasal, optik ve manyetik çeşitli değişimleri algılayarak karar verdikten sonra uyarılar oluşturması esasına dayanan mikro boyutlu sistemlerdir. Bu sistemler konumlandırma, taşıma, pompalama, ayarlama ve filtreleme gibi çeşitli işlemleri gerçekleştirirler. Hava yastıkları, elektronik görüntüleme, veri depolama, kimyasal tespiti tipik uygulama alanlarıdır. SERAMİKLERİN ÜRETİMİ VE İŞLENMESİ: Seramikler yüksek ergime sıcaklıkları nedeniyle döküme, sertlik ve rijitlikleri nedeniyle plastik şekil değişimine uygun değildirler. Camlar genellikle yüksek sıcaklıklarda akışkan hale getirilerek presleme, üfleme, eriyikten çekme ve sac/elyaf şekillendirme gibi işlemlerle ürüne dönüştürülürler. Diğer bir yaygın üretim metodu ise hamur kıvamındaki seramiğin toz halinde sertleştirilmesi veya dökülerek ürüne dönüştürülmesidir. - Camların üretimi ve ısıl işlemi: Cam gibi amorf yapılı malzemeler kristal yapılı malzemeler gibi belirli bir sıcaklıkta katılaşmaz, soğudukça sürekli bir şekilde sıvı halden katı (viskoz) hale doğru dönüşürler. Oda sıcaklığındaki cam akışkanlığı çok düşük sıvı olarak da ifade edilebilir. Bu nedenle, camların şekillendirilmesinde viskozitenin sıcaklıkla değişimi önemlidir. Bunun dışında camların dayanımını arttırmak için parça yüzeyinde kalıntı gerilmeler oluşturmaya dayalı temperleme işlemi de camlara uygulanan bir ısıl işlemdir. Temperlemede cam yumuşama sıcaklığının altındaki bir sıcaklığa ısıtıldıktan sonra basınçlı hava veya yağ banyosunda hızlı soğutulur. Böylece dış yüzeyler katılaştığında iç kısımlar hala yumuşak olur ve katılaşma sırasında büzülürken dış kısımları kendine doğru çekerek içe doğru kalıntı basma gerilmeleri oluşturur. Bu gerilmeler malzemedeki çatlakların ilerlemesine engel olduğundan camın dıştan gelen darbelere dayanımını arttırır. - Camlar bileşenlerinin ergiyeceği yüksek sıcaklıklara ısıtılarak çeşitli şekillerde katılaştırılarak imal edilirler. Kalın kesitli tabak ve plakalar ısıtılmış dökme demir kalıplar arasında preslenir. Cam kavanoz, şişe ve ampuller üfleme ile imal edilir. Çekme yöntemi sabit kesitli levha, çubuk, boru ve lif gibi sürekli ürünlerin imalatında kullanılır. Camlar yüksek sıcaklıklardan soğutularak imal edildiklerinden iç ve dış kısımlarında farklı soğuma hızları ortaya çıktığından ısıl iç gerilmeler meydana gelir. Bu iç gerilmeler malzemenin dayanımını ve ısıl şok direncini düşürdüğünden istenmeyen bir durum olup uygun sıcaklıklarda bir süre tutularak yavaşça soğutulmasıyla tavlanarak giderilmesi gerekir. Kil ürünlerin üretimi: Kil su ile karıştırıldığında şekillendirilebilen (hidroplastik) bir malzeme olduğundan toz haline getirilen kil su ilavesiyle çamur haline getirilerek döküldükten sonra kurutma ve pişirme ile özellikleri iyileştirilir. Toz presleme de metallere ait bir üretim yöntemi olan toz metalürjisine benzeyen seramik imalat yöntemidir. Bu yöntemde toz halindeki seramik az miktarda su veya farklı bir bağlayıcı ile yüksek sıcaklık ve basınç altında bir kalıp içinde şekillendirilerek sinterlenir. Böylece tozlar küresel bir şekil alırken boşluk oranı da son derece düşerek yüksek dayanım ve tokluk elde edilir. SERAMİKLERİN MEKANİK ÖZELLİKLERİ: Seramikler gevrek malzemeler olup plastik şekil değişim yetenekleri son derece kısıtlıdır. Hasar genellikle içyapı süreksizliklerine bağlı olarak çekme gerilmeleriyle meydana gelir. Bu nedenle seramiklerin çekme dayanımları basma dayanımlarının yanında çok küçüktür (yaklaşık % 10’u). Seramikler uygulamada basma gerilmelerine maruz kalacak şekilde kullanılırlar. Seramikler yüksek sıcaklık dayanımları ve ısıl yalıtkanlıkları sayesinde yüksek sıcaklık fırın ve ocakları ile uzay araçlarının dış yüzeylerinde tercih edilirler. Yüksek sıcaklık şartlarında genleşmelerine izin verilmediğinde ve hızlı soğutulduklarında ısıl şoklar nedeniyle hasara uğrarlar. Yüksek sıcaklık şartlarında metallere benzer şekilde sürünme davranışı gösterirler.