Mantar ve Paraziter Enfeksiyonlar n n mmunolojisi

advertisement
Mantar ve Paraziter Enfeksiyonlarının
İmmunolojisi
 Prof Dr Nuri KİRAZ
 Mikoloji Uzmanı
 Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Uzmanı
CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI
Alem
Hücre Yapısı
Örnek
Monera
Prokaryot
Bakteri
Actinomyces
Protista
Ökaryot
Protozoa
Fungi
Ökaryot
Plants
Ökaryot
Bitkiler
Animals
Ökaryot
Eklem bacaklılar
Memeliler
Mantar
İnsan
Mantarların Genel Özellikleri-1
 Doğada mantarlar ile oldukça sık karşılaşır ve onlarla
içice yaşarız.
 Gıda maddeleri üzerindeki küfler bunun en çarpıcı
örneği
 Mantarlar nemli ortamda (%70) daha iyi ürer
 Mantarlar, bakterilerin aksine asidik ortamda kolayca
ürerler
MANTARLAR
 Mayalar,
 Küfler ve
 Dimorfik mantarlar
* Mantarlar immun sistemi bozulan hastalarda fırsatçı
mantar enfeksiyonu olarak karşımıza çıkar
* Ökaryot hücre yapısında olduklarından tedavileri
bakteriyel enfeksiyonlara göre daha zordur.
* Nötropeninin düzelmesi fırsatçı mantar enfeksiyonlarının
tedavisinde son derece önemli.
Mantar patojenitesinin temel
mekanizması
1-Dokudaki ısıya ve diğer şartlara adapte
olabilme
2-Konağın savunmasına karşı dayanma
özetlenmektedir
şeklinde
5
Primer patojen mantarlar
 Histoplazmoz, blastomikoz, koksidiyoidomikoz
ve sporotrikoz etkenleri
 Enfekte edici dozlarıyla sağlıklı kimselerde
hastalık yapabilirler
 Bu grup etkenler, gerçek patojen mantar
infeksiyonları etkeni olarak gösterilmektedir
Dermatofitozlar
Genellikle canlı dokuları tutmazlar.
Uzun süreli bir infeksiyon oluştururlar
Oluşan konidium ve sporlar yeni konakları enfekte
eder
Deri altı mikozlar
 Kromoblastomikoz, maduromikoz, rinosporidyoza
sebep olan mantarların dokuyu istila etme güçleri
sınırlı, dokuya uyum sağlama süreleri çok uzundur.
8
Fırsatçı Mantar Enfeksiyonları
 İmmun sistemi bozulan hastalarda hastalık
oluştururlar
 Özellikle nötropenik hastalar risk altındadır
 Kanserli hastalarda sitotoksik ilaç kullanımı,
 Organ nakli yapılan hastalarda immun supressif ilaç
kullanımı,
 Uzun süreli kortikosteroid kullanımı,…
 Uzun süreli geniş spektrumlu antibiyotik kullanımı
predispozan faktörlerdir.
Mantarlara karşı bağışıklık
 Doğal bağışıklık
 Anatomik bariyer
 Edinsel bağışıklık
 Hücresel aracılıklı immunite önemli

Th1 aracalıklı hücresel immunite
 Humaral immunite daha az önemli
İmmun sistem hücreleri
Mantarlara karşı doğal bağışıklıkta önemli olan hücreler
-Makrofajlar
Cryptococcus ve Pneumocystis
-Nötrofiller
Candida albicans ve Aspergillus fumigatus
Parazitler
 Protozoonlar (Protozoa)
 Helmintler (Solucanlar)
 Artropodlar (Eklem bacaklılar)
Paraziter infeksiyonların genel
özellikleri-1
 Bazı parazitler hücre içinde yaşayabilirler
 Plasmodium, Leishmania
 Parazit antijenleri, çok ve değişkendir
 Parazitler konakçı spesifitesi gösterirler
Paraziter infeksiyonların genel
özellikleri-2
 Parazitlere karşı konakçı direnci aynı tür içinde
değişkenlik gösterir
 Konakçılar parazitlere karşı immün effektör
mekanizmalar geliştirmişlerdir
 Parazitik infeksiyonlar genellikle kroniktir (Genelde
parazit konağı öldürmeye çalışmaz, kronik infeksiyona
sebep olur)
Parazitlere karşı doğal bağışıklıkta
önemli olan hücreler
-Makrofajlar
-Nötrofiller
-Mast hücreleri
-Trombositler
Makrofajlar-1
 İmmün cevabın başında antijen
sunucu hücre (APC) olarak görev
yaparlar
 Parazitik infeksiyonu iki yolla
etkiler
1-Parazitlerin çoğalmasını
engelleyip onlara hasar verir
2-Enflamatuvar cevabı kontrol eden
mediatörler salgılar
Makrofajlar-2
Makrofaj aktivasyonu
enfeksiyonun erken evresinin
bir özelliğidir
Asıl olarak T hücrelerinden
salınan IFN-g, IL-3 ve IL-4 gibi
sitokinlerce aktive olurlar
Makrofajlar-3
 Fagositoz yaparlar
 Leishmanialar makrofaj
üzerindeki CR3 reseptörlerine
bağlanarak hücre içine alınırlar
 Bazı parazitler ise makrofaj
üzerindeki “mannoz-fruktoz”
reseptörlerine bağlanarak hücre
içine alınırlar
Leishmania’lı makrofajlar
Makrofajlar-4
 Makrofajlar aktive olduklarında
plasmodiumların eritrositik
evreleri gibi küçük parazitleri
 Bazı şistozoma larva evreleri
gibi büyük parazitleri
öldürebilirler
 Spesifik IgG ve IgE gibi
antikorlar makrofajların
öldürme kabiliyetlerini arttırır
Makrofajlar-5
 Oksijene bağımlı mekanizma
 Bazı parazitlerin fagositozundan
sonra makrofajlar reaktif oksijen
metabolitleri üretirler. Makrofajlar
sitokinlerce aktive olduklarında
daha çok süperoksit ve hidrojen
peroksit üretilir
 Oksijenden bağımsız
mekanizma
 L-arjinin metabolizmasının bir
ürünü olan “nitrik oksit” bu yolun
önemli bir toksinidir. NO genel
olarak tüm parazitik infeksiyonların
kontrolünde önemlidir.
TNF-α
 Asıl kaynağı aktive
makrofajlardır
 Fakat lenfositlerde de salınırlar
 TNF-α, leishmania gibi
protozoanlara ve S. mansoni gibi
helmintlere karşı koruyucu
yanıtta önemlidirler
 TNF-α, S. mansoni larvalarını
öldürmek için eozinofil ve
makrofajları aktive ederler
Nötrofiller
 Nötrofil membranında Fc
reseptörleri ve kompleman
reseptörleri bulunur
 Fagositoz yaparlar
 Hem oksijene bağlı hemde
oksijenden bağımsız
öldürme mekanizmalarını
kullanırlar
Mast hücreleri-1
 Stoplazmik granülleri çok
sayıda mediatör içerir
 IL-3,IL-4 ve TNF-α gibi bir
çok sitokin üretirler
Mast hücreleri-2
 Helmint infeksiyonlarında mukozal mast hücreleri,
bağırsaktan nematodların atılmasına yardımcı olur
 Mast hücre ürünleri, bağırsak geçirgenliğinde
değişkenliğe ve epitelin dökülmesine yol açarak
protozoanların atılmasına yardımcı olurlar
 Oluşan mediatörler bağırsak duvarı düz kaslarına etki
ederek peristaltizm yolu ile parazitlerin dışarı
atılmasını kolaylaştırabilirler
Trombositler
 Trombositler’de T.gondi ve
T.cruzi gibi parazitleri
öldürebilirler
 Diğer efektör hücrelerde
olduğu gibi IFN-g, TNF-a
gibi sitokinler trombositlerin
sitotoksik aktivitelerini
arttırırlar
Parazitlere karşı spesifik immün yanıt
Parazitlere karşı spesifik immün yanıtta önemli olan
hücreler:
-Eozinofiller
-CD8+ T hücreleri
-CD4+ T hücreleri
Eozinofiller-1
 Fagosite edilemeyecek kadar
büyük parazitlerin genelde doku
evrelerine karşı bir savunma
aracıdırlar
 Genelde helmint
infeksiyonlarıyla ilişkilidirler
( Ascaris, filaria, şistosoma)
 Artmış eozinofili genellikle
yüksek IgE seviyeleri ile
ilişkilidir
Eozinofiller-2
 S. mansoni, T.spiralis gibi
parazit larvalarına bağlanarak
içeriklerini bu larva yüzeyine
boşaltırlar
Eozinofiller-3
 Eozifiller, “major bazik
proteini”(MBP) içerirler
 IgE’ler helmintlere bağlanır
 Eozinofillerde opsonize olmuş
bu organizmalara bağlanırlar
 Eozinifiller aktive olur
MBP’lerini salgılayarak
parazitleri lizise uğratırlar
Eozinofiller-4
Eozinofillerdeki “major bazik
proteini” MBP’ler
helmintlere karşı nötrofil
veya makrofajlarca üretilen
proteolitik enzimlere ve
reaktif oksijen radikallerine
göre daha öldürücüdürler
Eozinofiller-5
 Fagositik özellikleri nötrofillerden daha azdır
 Nötrofiller gibi hem oksijene bağlı hemde oksijenden
bağımsız yollarla parazitleri öldürebilirler
Parazitlere karşı immun yanıt
 Genel olarak hücre içi yerleşen parazitlere karşı
hücresel immün yanıt,
 Doku ve kan parazitlerine karşı ise antikor yanıtı daha
etkin olarak oluşur.
Granüloma oluşumu ve Kapsülizasyon-1
 Bazı parazitik infeksiyonlarda
immün sistem paraziti tam
olarak yok edemez.
 Hasarı en aza indirmek için
parazitin çevresinde kapsül
oluşturarak onu sınırlamaya
çalışır
 T hücreye dayalı bir olay olan
kapsülüzasyon lokal salınan
antijenlere karşı hücresel bir
yanıttır
Granüloma oluşumu ve Kapsülizasyon-2
 S. mansoni yumurtasının çevresinde
 Lenfatik filaryazis de oluşan fibrozis lenf damarlarında
tıkanıklıklara yol açar
Parazitlerin İmmün Sistemden kaçış
mekanizmaları-1
 Anatomik sekestrasyon
 Bazı parazitler konak antijenlerinden bir yüzey
tabakası (antijenik maskeleme) edinir
 İmmün efektör mekanizmalara karşı direnç
geliştirirler
Parazitlerin İmmün Sistemden kaçış
mekanizmaları-2
 Antijenik mantonun atılması
 Konakçı immün sisteminde değişiklik ve
immünosüpresyon
 Antijenik varyasyon
-Antijen ekspresyonunda evre spesifik
değişiklikler
-Yüzey antijenlerinde sürekli değişiklik
gelişmesi
Parazitik infeksiyonların
İmmünopatolojik sonuçları-1
 Parazit ve parazit ürünleri konağa zarar verir
 Parazitlere karşı gelişen immün cevapta konağa
zarar verebilir ( Sıtma, Trypanasoma,
Leishmania’da hepatosplenomegali görülür)
 İmmün kompleks gelişimi
Parazitik infeksiyonların İmmünopatolojik
sonuçları-2
 Özellikle helmint infeksiyonlarında artmış IgE
seviyeleri mast hücre degranülasyonuna yol açabilir
 Hidatik kist patlamalarında anfilaktik şok görülür
 T. canis ve filaryal bir infeksiyon olan Tropikal
eozinofili’de astım benzeri semptomlar görülür
Parazitik infeksiyonların İmmünopatolojik
sonuçları-3
 Parazitlerin neden olduğu poliklonal B hücre
aktivasyonu sonucu, eritrositlere, lenfositlere ve
DNA’ya karşı otoantikorlar gelişebilir
 Parazitik infeksiyonlarda görülen non-spesifik immün
süpresyon nedeniyle bazı bakteriyel ve viral
infeksiyonlar daha sık görülür
Cochleanthes amazonica
TEŞEKKÜRLER
Cochleanthes candida
41
Download