50 GRAM GLUKOZ YÜKLEME TESTİ ANORMAL, 100 GRAM ORAL GLUKOZ TESTİ NORMAL OLAN GEBELERİN MATERNAL ÖZELLİKLER VE GEBELİK SONUÇLARI AÇISINDAN NORMAL GEBELER VE GESTASYONEL DİYABETİK HASTALAR İLE KARŞILAŞTIRILMASI Can AKAL, Sinem Ayşe DURU, Barış OLTEN Danışman: Filiz YANIK ÖZET Gestasyonel diyabet gebelikte en sık rastlanan endokrin problemdir; fetus, yenidoğan ve anne için ciddi bir risktir. Bu çalışmada 50g glukoz yükleme testi (GYT) anormal ancak 100g oral glukoz tolerans testi (OGTT) normal olup, gestasyonel diyabet tanısı almamış gebe grubunun maternal özelliklerinin ve obstetrik sonuçlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu retrospektif çalışmada pregestasyonel diyabet tanısı ile izlenen olgular ve çoğul gebelikler çalışma dışında tutularak, 50g GYT sonuçları normal olan 127 gebe (Grup1), 50g GYT sonuçları yüksek ancak 100g OGTT sonuçları normal olan 37 gebe (Grup2) ve gestasyonel diyabet tanısı alan 30 gebe (Grup3) demografik özellikler ve obstetrik sonuçlar açısından analiz edilmiştir. Hasta dosyaları retrospektif olarak incelenmiş ve anne yaşı, gravida, parite, gebelik sonunda maternal ağırlık, doğumda gebelik yaşı, doğum şekli, yenidoğan ağırlığı, yenidoğanın yoğun bakım servisi takibi, fetal anomali ve polihidramnios varlığı, ve perinatal kayıplar not edilmiştir. Çalışma sonucunda normal grup (Grup 1) ile karşılaştırıldığında, yalnızca gestasyonel diyabet grubunda (Grup 3) maternal yaşın anlamlı olarak daha ileri ve gebelik sayısının anlamlı olarak daha fazla olduğu görülmüştür. Preterm doğum oranları Grup 1, 2 ve 3 için sırasıyla %8,7, %10,8 ve %13,3; fetal anomali oranları sırasıyla %2,4, %5,4 ve %6,7 olarak saptanmış, ancak bu bulgular istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Sonuç olarak, 50g GYT sonuçları anormal ancak 100g OGTT sonuçları normal olan gebe grubu ile normal gebe grubu arasında maternal özellikler ve obstetrik sonuçlar açısından anlamlı bir farklılık ortaya konulamamıştır. Ancak olgu sayısı artırılarak yapılacak çalışmalarda daha anlamlı sonuçlar elde edilebilir. GİRİŞ Gestasyonel diyabet (GDM), gebelik sırasında veya gebelikten önce başlayarak ilk kez gebelik dönemi sırasında fark edilen, çeşitli düzeylerdeki glukoz intoleransıdır. Gebelikte en sık görülen endokrinolojik bozukluktur (4). Gebelikte görülme sıklığı %1 ile %14 arasında değişmekte olup, ortalama olarak %4 civarındadır (2,4). Gebelikte salgılanan pek çok hormon kan şekerinin yükselmesi yönünde rol oynar. Özellikle plasentadan salınan steroid yapısındaki hormonlar, insülin direnci yaratır. Özellikle de gebeliğin 24. haftasından itibaren gelişen bu direnç normal gebeler için bir problem teşkil etmezken önceden kan şekerinin dengelenmesinde sorun olan hastalarda glukoz düzeylerinin yükselmesi söz konusudur. Gebenin kan şekerindeki artışlar fetusta da hiperglisemiye yol açar. Kan şekeri yükselen fetusta reaktif olarak salgılanan insülin hormonu bebeğin anne karnındayken normalden daha irileşmesine, ve doğum esnasında ve sonrasında da birçok problem yaşamasına neden olur. Dolayısıyla GDM, anne, fetus ve yenidoğan için ciddi risk oluşturur (TABLO 1 ve TABLO 2). TABLO 1: GESTASYONEL DİYABET – MATERNAL RİSKLER Spontan abortus Gestasyonel hipertansiyon ve preeklampsi Enfeksiyonlar Distosi – operatif doğum Postpartum kanamalar Sonraki gebeliklerde rekürrens (%66) Uzun dönem riskler (aşikar DM, metabolik sendrom) TABLO 2: GESTASYONEL DİYABET – FETAL VE NEONATAL RİSKLER Konjenital anomaliler İntrauterin eksitus Polihidramnios – Preterm doğum Makrozomi (≥ 4000g) Omuz distosisi Respiratuar distres sendromu Neonatal hipoglisemi Hipokalsemi, hipomagnezemi Polisitemi – Hiperbilirübinemi Hipertrofik kardiyomyopati Çocukluk çağı diyabeti, obesite Tüm gebelerde 24-28. haftalar arasında gestasyonel diyabet taraması amacıyla 50g glukoz yükleme testi (GYT) yapılması önerilmektedir. Test aç veya tok olarak uygulanabilir. Yüklemeden 1 saat sonra kan şekerine bakılır (TABLO 3). Test aşırı obezite, iri bebek öyküsü, birinci derece akrabalarda veya daha önceki gebeliklerde GDM öyküsü gibi risk faktörlerinin varlığı durumunda daha erken dönemde, hatta ilk muayenede yapılmalıdır. TABLO 3: GESTASYONEL DİYABET TARAMA TESTİ – 50 GRAM GYT 24-28. gebelik haftalarında Aç veya tok karnına 50 g glukoz içirilir 1 sa sonra KŞ bakılır Eşik değer 140mg/dL 50g GYT sonucu 140mg/dL ve üzerinde ise, tanı için 3 saatlik 100g oral glukoz tolerans testi (OGTT) yapılır. Eğer sonuç 180mg/dL ve üzerinde ise gebe GDM olarak kabul edilerek direk olarak tedaviye başlanabilir. 100g OGTT öncesinde gebe üç gün 300gr karbohidrat içeren beslenme programına alınır, ancak normal günlük aktivitesine devam eder. Üçüncü gün akşamından sonra en az 8 saatlik açlığı takiben sabah kanı alındıktan sonra 100g glukoz içirilir. Daha sonra birinci, ikinci ve üçüncü saatlerde glukoz ölçümü için kan örnekleri alınır. Buradaki 4 değerden 2 veya daha fazlası anormal ise GDM tanısı konulur. Tek değerin yüksek olması durumunda ise testin bir ay sonra tekrar edilmesi önerilir (TABLO 4). TABLO 4: GESTASYONEL DİYABET TANI TESTİ – 100g OGTT En az 8 saatlik açlık sonrası Açlık kan şekerine bakılır (0. saat) 100g glukoz içirilir 1.saat, 2.saat ve 3.saat kan şekerlerine bakılır Eşik değerler (Carpenter & Coustan kriterleri) 0.sa ≥95 / 1.sa ≥180 / 2.sa ≥155 / 3.sa ≥140 mg/dL En az iki değer yüksek ise tanı konur Literatürdeki bazı çalışmalar, 50g GYT sonuçları yüksek olduğu halde 100g OGTT sonuçları normal sınırlarda olan gebe grubunun, normal gebelere kıyasla maternal özelliklerinin farklı olabileceğine ve olumsuz obstetrik sonuçlar açısından daha fazla risk taşıyabileceğine dikkati çekmiştir (1,3). Bu gebe grubu ‘sınırda GDM’ olarak adlandırılmaktadır. Bizim bu çalışmamızda da 2008 yılında Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesinde doğum yapan gebeler arasından 50g GYT sonuçları yüksek ancak 100g OGTT sonuçları normal olan olgular tespit edilerek, maternal özelliklerinin ve obstetrik sonuçlarının incelenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM Bu retrospektif çalışmada 2008 yılında Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Ankara Hastanesinde doğum yapan gebeler ele alınmıştır (n=457). Pregestasyonel DM tanısı almış olanlar (n=1) ve çoğul gebeler (n=9) çalışmaya dahil edilmemiştir. Çalışma 3 gebe grubu üzerinde planlanmıştır: 1. Grup: Normal gebeler (50g GYT < 140mg/dL) 2. Grup: Sınırda GDM (50g GYT ≥ 140mg/dL, 100g OGTT sonuçları normal) 3. Grup: GDM ŞEKİL 1’de çalışma gruplarının nasıl oluşturulduğu görülmektedir. ŞEKİL 1: ÇALIŞMA GRUPLARININ OLUŞTURULMASI 2008 yılı Doğum n=457 Pregestasyonel DM GDM n=1 n=34 422 Verilerine ulaşılan gebeler n=169 Sınırda GDM n=40 Normal n=129 Çalışma gruplarından ikiz gebelikler çıkarıldığında sonuç olarak 127 olgu Grup1’i (normal gebeler), 37 olgu Grup 2’yi (sınırda GDM) ve 30 olgu Grup3’ü (GDM) oluşturmuştur (ŞEKİL 2). ŞEKİL 2: ÇALIŞMA GRUPLARI GDM n:30 Sınırda GDM n:37 Normal n:127 Grup 1 Grup 2 Grup 3 İkiz gebelikler (n=9) çalışmaya alınmadı Üç grup arasında şu parametreler karşılaştırılmıştır: Anne yaşı, gravida, parite, doğumda gebelik yaşı, doğum şekli, yenidoğan ağırlığı, yenidoğan yoğun bakıma gidiş, gebelik sonunda maternal ağırlık, perinatal mortalite, preterm doğum, anomali, iri bebek (≥ 4000g), gebelik ve hipertansiyon, idyopatik polihidramnios. Ayrıca Grup 1 ve 2 olgularında 50g GYT sonuçları ile yenidoğan ağırlığı ve gebelik sonunda maternal ağırlık arasında korelasyon olup olmadığı araştırılmıştır. İstatistiksel değerlendirmeler için SPSS programında Mann Whitneyu testi, Student’s-t testi, Ki-kare testi, ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. P değeri <0,05 bulunduğunda sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. BULGULAR Normal gebeler, sınırda GDM olguları ve GDM olguları karşılaştırıldığında, parite, doğumda gebelik yaşı ve gebelik sonunda maternal ağırlık gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemiştir (p>0,05). Buna karşın maternal yaş ve gravida yalnızca Grup 1 ve Grup 3 arasında anlamlı bir farklılık göstermiştir (p<0,05). GDM grubunda, normal gebelere kıyasla maternal yaş daha ileri ve gebelik sayısı daha fazla bulunmuştur (ŞEKİL 3). Bulgular ŞEKİL 3: BULGULAR -I Grup 1 n=127 (normal) (ortalama±SD) Grup 2 n=37 (50 gr ↑ ) (ortalama±SD) Grup 3 n=30 (GDM) (ortalama±SD) p Anne yaşı (yıl) 29,9 ± 4,1 31,2 ± 4,9 33,8 ± 6,5 *p < 0,05 Gravida 1,7 ± 0,9 1,9 ± 1,0 2,1 ± 0,9 *p < 0,05 Parite 0,4 ± 0,5 0,5 ± 0,7 0,6 ± 0,7 p > 0,05 Doğumda gebelik yaşı (hafta) 38,3 ± 2,3 38,2 ± 1,4 37,5 ± 3,4 p > 0,05 Yenidoğan ağırlığı (g) 3327,3 ± 583,9 3280,3 ± 389,8 3127,3 ± 724,5 p > 0,05 Gebelik sonunda maternal ağırlık (kg) 76,2 ± 9,9 75,5 ± 9,8 76,4 ± 9,8 p > 0,05 *p <0,05 : Yalnızca Grup 1 ve Grup 3 arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Sezaryen ile doğum, yenidoğan yoğun bakıma gidiş, perinatal mortalite, preterm doğum, anomali, iri bebek, gestasyonel hipertansiyon ve idyopatik polihidramnios oranları açısından gruplar arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0,05) (ŞEKİL 4). Bulgular ŞEKİL 4: BULGULAR -II Grup 1 n=127 (normal) Grup 2 n=37 (50 gr ↑ ) Grup 3 n=30 (GDM) p Doğum şekli (C/S) %52 %56,8 %50 p>0,05 Yenidoğan yoğun bakıma gidiş %6,3 %2,7 %10 p>0,05 Perinatal mortalite %1,6 %5,4 %3,3 p>0,05 Preterm doğum %8,7 %10,8 %13,3 p>0,05 Anomali %2,4 %5,4 %6,7 p>0,05 İri bebek (≥4000gr) %7,9 %2,7 %3,3 p>0,05 Gebelik ve hipertansiyon %3,1 0 %3,3 p>0,05 İdiyopatik polihidroamnios %0,8 0 0 p>0,05 Ancak dikkat çeken bir nokta preterm doğum oranlarının Grup 1, 2 ve 3 için sırasıyla %8,7, %10,8 ve %13,3; fetal anomali oranlarının ise sırasıyla %2,4, %5,4 ve %6,7 olarak tespit edilmiş olmasıdır, ancak bu bulgular istatistiksel anlamlılık göstermemiştir (ŞEKİL 5). ŞEKİL 5: BULGULAR -III Preterm doğum ve anomali değişkenleri açısından karşılaştırıldığında gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamamasına rağmen görülme oranlarında düzenli bir artış görülmektedir. Grup 1 ve 2’deki gebelerin 50g GYT sonuçlarının yenidoğan ağırlığı ya da gebelik sonunda maternal ağırlık ile anlamlı bir korelasyon göstermediği kaydedilmiştir (p>0,05). TARTIŞMA Çalışmamızda, gestasyonel diyabet tanısı alan gebelerin yaşı (ortalama=33,8±6,5), normal gebelere göre daha ileri bulunmuştur (ortalama=29,9±4,1). Gebelik sayısı da yine gestasyonel diyabet tanısı alanlarda (ortalama=2,1±0,9), normal gebelere göre daha fazla bulunmuştur (ortalama=1,7±0,9). Bilindiği gibi ileri anne yaşı ve gebelik sayısının fazla olması GDM için risk faktörleridir dolayısıyla çalışmamızdaki bu bulgular literatür ile uyumlu kabul edilebilir (2). Öte yandan çalışmamızda sınırda GDM olgularında anne yaşı ve gravida normal gebelere kıyasla daha fazla ancak GDM olgularına kıyasla daha düşük saptanmışsa da bu bulgu istatistiksel olarak anlamlılık göstermemiştir. Preterm doğum ve anomali görülme sıklığı açısından karşılaştırıldıklarında gruplar arasında anlamlı bir fark görülememesine rağmen Grup1’den Grup3’e gittikçe sıklığın artması dikkat çekicidir. Bu da vaka sayısının arttırılmasıyla aralarındaki farkın anlamlı hale gelebileceğini akla getirmektedir. Grup 1 ve Grup 2’deki gebelerin 50g GYT sonuçlarının yenidoğan ağırlıklarıyla ve gebelik sonunda maternal ağırlıkla anlamlı bir korelasyon göstermediği belirlenmiştir. Tedavi aldıkları için Grup 3 olguları bu analize hiç dahil edilmemiştir. Nitekim, muhtemelen diyet ya da insulin tedavisi sayesinde, GDM olgularında yenidoğan ağırlığı ve gebelik sonundaki maternal ağırlık diğer gruplar ile benzer düzeylerde saptanmıştır. Sonuç olarak çalışmamızda, 50g GYT sonuçları anormal ancak 100g OGTT sonuçları normal olan gebe grubu ile normal gebe grubu arasında maternal özellikler ve obstetrik sonuçlar açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık ortaya konulamamıştır. Ancak olgu sayısı artırılarak yapılacak çalışmalarda daha anlamlı sonuçlar elde edilebilir. KAYNAKLAR 1. Dudhbhai M, Lim L, Bombard A, et al. Characteristics of patients with abnormal glucose challenge test and normal oral glucose tolerance test results: Comparison with normal and gestational diabetic patients. AJOG 2006; 194: e42-e45. 2. Hyer SL, Shehata HA. Gestational diabetes mellitus. Current Obstet Gynaecol 2005; 15:368-374. 3. Ju H, Rumbold AR, Willson KJ, et al. Borderline gestational diabetes mellitus and pregnancy outcomes. BMC Pregnancy and Childbirth 2008; 8:31-37. 4. Menato G, Bo S, Signorile A, et al. Current management of gestational diabetes mellitus. Expert Rev of Obstet Gynecol 2008; 3:73-91. Open Access