hypermasculınıty - Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler

advertisement
AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Güz 2013, Cilt:13, Yıl:13, Sayı:2, 13:1-9
REKREASYON KAVRAMINA FELSEFİ YAKLAŞIM*
Yavuz Selim AĞAOĞLU**
Mustafa BOYACI***
PHILOSOPHICAL APPROACH TO THE RECREATION
CONCEPT
Öz
Rekreasyon günümüz toplumlarını çok iyi karakterize eden ve gittikçe yükselen
bir değer, anlam ve ideal olarak yerini almaktadır. Felsefi düşünce ise değerler,
anlamlar ve idealler diye adlandırılan bu varlık kavramını kendisine konu
etmektedir. Bu çalışmada rekreasyon kavramı ile felsefe kavramların birbiri ile
olan bağlılığı ve felsefi düşüncenin rekreasyona olan yaklaşımı tartışılmıştır.
Çalışma kuramsal bir değerlendirme çalışması olup ulusal ve uluslararası
literatürden yararlanılmıştır. Felsefi yaklaşımlar rekreasyonun kavramsal olarak
geliştirilmesi ve organizasyonu için temel kaynak oluşturmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Felsefe, Rekreasyon, Serbest Zaman
Abstract
Recreation characterize today’s society and rising value that take place as ideal
and meaning. Philosophical ideas that subjects concept of this entity itself. In this
study the concept of recreation with philosophical ideas which connected with
each other are discussed. For this theoretical study national and intenational
literature is used.
Keywords: Philosophy, Recreation, Leisure
1. Giriş
Felsefe kelimesinden bilgelik ve bu bilgelikten yaşamımızı yönetmek için
olduğu kadar sağlığımızı koruma ve tüm zanaatların yaratılması için
insanın bilebildiği tüm nesnelerin tam bir bilgisi anlaşılmaktadır. Felsefe
*
Bu çalışma I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi’nde poster olarak
sunulmuştur (12-15 Nisan 2012, Kemer, Antalya).
**
Yrd. Doç. Dr., Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor
Yüksekokulu, e-posta: yavuzselim.agaoglu@gop.edu.tr
***
İMKB Kız Teknik Meslek Lisesi Beden Eğitimi Öğretmeni /Denizli
1
AIBU Journal of Social Sciences, Autumn 2013, Vol:13, Year:13, Issue:2, 13: 1-9
bilgiyi öğrenmeyi amaçlar, bunun için ilk olarak nedenlerini sorgulamak
ve yeni ilkeler aramakla işe başlar (Descartes, 1998). Descartes’e göre
tüm felsefe kök, gövde ve dalları olan bir ağaç gibi kabul edersek,
felsefenin kökleri fizikötesi, gövdesi fizik ve dalları diğer bilimlerdir.
Ağaçlardan meyveleri nasıl kök ve gövdelerden toplanmayıp dallardan
alıyorsak, felsefeden bilgiyi de en son öğrenilebilen bölümlerden sağlarız
(Descartes, 1998). William James’a göre felsefe “henüz yanıtlanmamış
sorular” için kullanılan sözcük olarak tanımlanmaktadır. Bir çözüm
üretildiğinde bilim adamları ortaya çıkar ve çözümü sahiplenmektedirler,
geriye kalan yanıtlanmamış artıklar ise felsefecilerin elinde kalmaktadır
(Gyertsen, 1989). Aynı zamanda felsefe daha geniş olarak gerçeklerle
ilgilenir, gelişme süreci, sonuç faktörleri, teoriler ve değerleri içerir
(Lumpkin, 1990). Bu bağlamda felsefe yaşamın anlamını analiz ve sentez
yaparak oluşturmaya çalışır. Niçin? Amaç ve hedefler nelerdir?
Rekreasyonun bireyin yaşamı için değeri nedir? Rolü nedir? gibi
soruların yanıtını bulmaya çalışır. Felsefi akımlar ve rekreasyon birbirleri
ile ilişkilidir ve bunun sonucunda kişinin bilgi kazanması, mutlu ve
sağlıklı olması esas edinilmektedir. Bu çalışma rekreasyonun kavramsal
ve uygulama alanlarının geliştirilmesinde felsefi düşüncelerin sağlayacağı
temel bilgiyi teorik bir çalışma olarak sunmayı hedeflemektedir.
2. Yöntem ve Teorik Çerçeve
Bu çalışma rekreasyon ve felsefi alanlarla sınırlı turtulmuştur. Bu alanla
ilgili gerekli literatür çalışması yapılarak ortaya konulan hipotez
doğrulanmaya çalışılmıştır. Bütün bu felsefi yaklaşımlar ile kişisel felsefe
geliştirilerek öğretme verimliliği, etkisi, davranışı etkileme, programı
yönlendirme, toplum bilinçliğine ulaşma, fiziksel gelişim geliştirmede
etkili çözümler üretmek hedeflenmiştir
(Lumpkin,1990). Felsefe
amaçlar, bilimsel yaklaşım ve sonuçlara göre konuşur ve bize rekreasyon
alanında ne yapmak isteğimize karar verir. Bu nedenle önce ne
yapacağımıza karar veririz, daha sonra ise
bilimin
bize yol
göstermesiyle nasıl yapılacağına karar veririz (Cowell ve Wellman,
1963).
3. İnceleme ve Bulguların Yorumlanması
Serbest zamanın önemi, serbest zaman felsefesi ve değerleriyle ilgili
olarak çeşitli makaleler yazılmış ve değişik çabalarla konunun önemi
belirtilmeye çalışılmıştır. Daha sonra ise bunları akademik çalışmalar
2
AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Güz 2013, Cilt:13, Yıl:13, Sayı:2, 13:1-9
izlemiştir. 1961 yılında Nermin abadan, ilk uygulamalı serbest zaman
etkinlikleri üzerindeki araştırmayı üniversite öğrencileri üzerinde
yapmıştır. 1964 yılında Halk Sağlığı Eğitimi Komitesi’nce serbest
zamanları değerlendirme konusunda bir seminer düzenlenmiştir. Genelde
rekreasyon ve serbest zaman alanındaki çalışmalar daha çok sportif
alanda yoğunlaşmıştır. Farklı felsefi akımlar rekreasyon faaliyetlerinin
düzenlenmesinde ve bireylerin ve toplumların serbest zamanlarını en iyi
biçimde nasıl değerlendirecekleri konusunda çözüm üretmeyi hedefler.
3.1. İdealizm
Akıl gerçeklere ulaştırdığından akıl merkezdir ve anlamanın burada
olduğuna inanır. Platoya göre düşünen ve sezen insan gerçeklere ulaşır
çünkü değişmeyen idealler bütün gerçekleri oluşturur (Lumpkin, 1990).
Oluşan idealler, değerler ve gerçekler evrenseldir ve kişinin yorumuna
göre değişmez ve insan gelişirken, istediklerini özgürce yaparken
seçimlerini zihinsel, fikirsel gücünden alır. Birey önemlidir ve akıl ile
beslenir ve bu sayede bir bireyin bütün gelişimi rekreasyon ile
sağlanabilir. Bu nedenle rekreasyon programları düşünceler,
organizasyon yapanlar, kullandıkları metodlarda özgürdürler ve amaçları
bireylerin maksimum kişilik düzeyine ulaşmalıdır. Ahlaki sonuçlar,
yaratıcılık ve centilmenlik gibi değerlerde idealizmin vurguladığı
değerlerdir (Lumpkin,1990). Rekreasyon bireyin evreni tanımasına ve
aklın mükemmele ulaşmasına yardım etmektedir İdealizm insanın evreni
algılamasını (duyularla) öngörür ve bunu rekreasyon ile destekler. Bu
nedenle oluşturulan düşünce ve amaçlar ana unsuru oluşturmaktadır
(Cowell ve Wellman,1963).
3.2. Natüralizm
Doğanın fiziksel gerçeklerinin önemine inanır ve değerlerin bir
kaynağı olarak kabul eder. Bu nedenle naturalizm bireyi toplumdan
daha önemli görür ve eğitimi her katılımcının gereksinimlerine
göre karşılamayı hedef almaktadır (Lumpkin, 1990). 18.yüzyıl
filozofu Jean-Jacques Roussequ’ya göre “her şey doğaya
göredir”ve rekreasyon fiziksel dünyayı bir eğitim yeri olarak
görmelidir Doğa kanunları programlayıcıları ve katılımcılara
büyüme, gelişme ve öğrenme fırsatları sunmaktadır. Bu nedenle
program yapımcılar rekreasyonu belirli sonuçlara ulaşmak için
3
AIBU Journal of Social Sciences, Autumn 2013, Vol:13, Year:13, Issue:2, 13: 1-9
kullanmaktadırlar. Naturalizm kişinin kendi eğitimi ve kendi
aktivitesini öğrenmesinin önemini açıklar. Fiziksel sağlık, zihinsel,
ahlaki ve sosyal becerileri öğrenmeye imkân yaratır ve bu şekilde
bir kişinin kendi kapasitesini keşfetmesi ve ilgilenebilmesi doğaya
uyum becerilerinin gelişmesine neden olur. Yarışma amaçlı
olmayan gruplar bireyler ve açık olan rekreasyonu bireyin fiziksel,
psikolojik ve özellikle sosyal gelişimini geliştirme fırsatı yaratırken
kişi bütün yönleriyle gelişir. Katılımcıya yaptıkları her şeyin doğal
sonuçları olacağını göstermek gerekir. Eğer çok yerse hasta
olacağı, sert oyun oynarsa sakatlanmak vb. Doğa kanunları birçok
doğal sonuçlar oluşturur ve eğitim olarak bu şekilde yaşama
hazırlar (Cowell ve Wellman,1963). Naturalizm idealizme yakın
olarak insanı biyolojik varlık olarak ve organik evrim geçiren bir
ürün olarak görmektedir. Ayrıca olağanüstü ve sihirli kavramları
reddederek doğayı değerler oluşturan bir kriter olarak kabul
etmektedir.
3.3. Realizm
Aristo ve bugünün savunucuları realizmi doğa kanunları ile
yorumlamakta, bunun için bilimsel metodları ve gerçeğe ulaşma
sürecini kullanmaktadırlar (Lumpkin, 1990).
Realiste göre
rekreasyonun rolü dünyanın material unsurlarını inceleyerek
gerçeği ararken, bireylere yaşam içindeki gerçek şeyleri
keşfettirmek ve yorumlamaktır. Bireyi bütün olarak görmek
rekreasyonu organik uygunluk, sinir-kas sistemi, zihinsel yetenek,
sosyal ve duygusal gelişimi sağlayıcı kabul etmek ve bireyi gerçek
yaşama ayarlamaktır. Realist rekreasyon programlayıcısı
öğrenmede düzenli ilerlemeyi, alıştırmaların geniş kullanımını ve
objektif değerlendirmeyi esas alır. Öğrenme katılımcı merkezlidir
ve rekreasyon programları fiziksel dünyanın kanunlarını
öğretmektedir (Lumpkin, 1990).
3.4. Pragmatizm
Pragmatizm gerçeklere pratik ile ulaşılacağını içerir. Pragmatizm’de ana
sorun gerçek nedir ve hatalardan nasıl ayrılabilir? Pragmatizm sık sık
4
AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Güz 2013, Cilt:13, Yıl:13, Sayı:2, 13:1-9
deneyselcilik ve uygulamacılık ile yakın adlandırılır. Bizler daima iyiye
ulaşmak için çaba harcıyoruz. Bu nedenle deneysel, alıştırmalar yaparak
(Cowell ve Wellman,1963) gerçekleri sonuçlardan çıkarmaya çelışıyoruz.
Pragmatizme göre idealler ve realiteler gerçeği aramak için anahtar
değildir. Engin gerçek her zaman için tecrübe edilmeli, denenmeli fakat
kesin olarak kabul edilmemelidir. Çünkü program kriterleri kişiden kişiye
ve duruma göre değişiklikler gösterir. Böylece pragmatizm dinamik ve
sürekli değişen bir felsefi yaklaşımı ifade eder. Pragmatist için gerçek
bilinçli durumda ki gerçekliği yakalayabilmektir ki, eğer o yakalanırsa,
gerçek olur. Gerçek, zamanın içersinde ortaya çıkan bir sonuc olarak
görülürken sosyal iyilik de bu sonuç içerisinde yer almaktadır (Lumpkin,
1990). Rekreasyon programlarındaki pragmatist yaklaşım katılımcılar
üzerindeki sosyal verimliliği geliştirmektir. En ünlü pragmatist John
Dewey’dir. Dewey’e göre katılımcılar yaşam içindeki sosyal
problemlerini çözmek için deneyim fırsatlarına gerek duyarlar ve
toplumun daha iyi fonksiyon gösteren bir bireyi olmaya çalışırlar.
Problem çözerken rekreasyon programlayıcı katılımcının ihtiyaçları ve
ilgileri üzerinde yoğunlaşır. Bu katılımcı merkezli yaklaşım katılımcıların
bilimsel yöntemleri kullanma ve daha fazla aktiviteye katılmaya
cesaretlendirir. Grup çalışmaları işbirliği ve bireyler arası becerilerin
gelişmesini sağlar. pragmatist için değerler görecelidir ve kişinin kendi
deneyimlerinden çıkarılır. Bununla birlikte pragmatist sosyal sorumluluğa
sahiptir. Çünkü her birey toplum içinde fonksiyonlara sahiptir ve topluma
yardım eder.
3.5.Varoluşçuluk
Bireysellik temelinde bir yaşam felsefesini benimseyen, toplumun
karşısında bireyin biricikliğini ve özgürlüğünü ön plana alarak, insan
özelliğinin önemini vurgulayan ve insanın düşünsel olanlar kadar
estetiksel, ahlaksal ve duygusal ilgilerine de önem veren bir akımdır.
Buber’e göre öğretmenin işlevi, çocuğun ruhundaki değerleri açığa
çıkarmak ve değersiz şeylerden kurtararak ona ikinci bir doğum
sağlamaktır (Kılbaş, 2001). Varoluşçu felsefenin liderleri Jean-paul Sarte
ve Karl Jaspess’e göre insan deneyimleri gerçeklere karar verir ve
gerçekler insan deneyimlerinden geçer. Bir bireyin seçimleri ve
deneyimleri gerçeğe ve bireysel ifadeye neden olurken aynı zamanda
bireyin değerler sistemi sosyal sorumluluk duygusu verilerek sosyal
sorumluluğa uygun hale getirilir. Kendini gerçekleştirmek isteyen birey
eğitimsel sonuçlara ulaşmalıdır bunu için bütün katılımcılar eylemlerinin
sonuçlarını kabul etmek zorundadırlar. Rekreasyon içinde, katılımcılara
5
AIBU Journal of Social Sciences, Autumn 2013, Vol:13, Year:13, Issue:2, 13: 1-9
geniş bireysel aktiviteler sunulmaktadır (Lumpkin, 1990). Bunun içinde
yaratıcılığı geliştirmek, bilinçliği artırmak, kendi sorumluluğunu ve
bireyin var oluşunun farkına varmak gerekir.
4. Sonuç ve Değerlendirme
İdealizm fikirleri gerçeklik kaynağı olarak kabul eder ve insanı en
önemli merkez olarak tanımlar. Amacı kişilik ve aklın gelişmesini
sağlamaktır.Realizm ise bilinen gerçekleri kullanır, fiziksel dünyayı
en önemli merkez olarak kabul eder ve amacı insanları yaşamın
gerçekleri ile buluşturmaya çalışmaktır.Pragmatizm insan
deneyimlerini gerçeklik kaynağı olarak kabul ederken en önemli
merkezi toplum olarak tanımlar.Toplumda daha iyi fonksiyonu olan
bireyler geliştirerek, bireylerin bir araya gelmesi ile toplumun
değer kazanmasını amaçlar.Natüralizm gerçeklik kaynağı olarak
doğayı kullanır en önemli merkezi birey olarak kabul eder ve
kişiyi bütün olarak geliştirmeyi hedefler. Varoluşculuk ise insanı
gerçeklik kaynağı olarak kabul eder, bireyi önemser ve kendinin
farkına varan bireyler yaratmayı amaçlar (Tablo 1).
6
AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Güz 2013, Cilt:13, Yıl:13, Sayı:2, 13:1-9
Tablo1. Felsefi düşünce akımların özellikleri
İdealizm
Realizm
Pragmatizm
Naturalizm
Existantializm
Gerçeklik kaynağı
En Önemli
Geleceğe
nasıl
ulaşılacak
Aklın Önemi
Fikirler
İnsan
Nedenler ve Sezgi
Bilinen Gerçekler
Fiziksel dünya
Bilimsel metot
Doğa
Birey
Doğa kanunları
İnsan Varlığı
Birey
Bireysel kararlar
Vurgulanmalı
Akıl
ile
doğru
orantılı gelişme
Müfredat Odağı
Öğretmen merkezli
Niteliksel
Konu
sayısal
Fiziksel ve zihinsel
denge (bütün insanlar
için)
Max. Öğrenme için
fiziksel aktivite ana
unsurdur.
Bireyin
öğrenmeye
hazır bulunuşluğu
Öğrenme metotları ve
kişisel kararlar.
Vücudun Önemi
Nedensel güçler ve
bilimsel
metot
kullanma
Bütün
bireyin
üzerinde durma
Öğretmenin Önemi
Model ve örnek
Kişilik Önemi
Ahlaki ve ruhsal
değerler ağırlıktadır.
Gerçekleri
ifade
eder, alıştırma ve
bilimsel
metot
kullanır.
Yaşam düzeni için
öğrenir
İnsan deneyimleri
Toplum
Değişiklikleri
keşfetmek
Sorarak öğrenmek,
incelemek
ve
katılmak
Toplumda
etkili
fonksiyonları
olan
değişik aktiviteler.
Birey
merkezli
bireysel
farklıklar
üzerinde kurulu
Motive
eder,
öğrenmeye
yardım
eder.
Sosyal
becerileri
geliştirmek önemlidir.
Eğitim
Kendini geliştirme
Sosyal
becerilerin
gelişimi ve birinin
ihtiyaçlarını karşılar
Sosyal olarak verimli
olmak
merkezli
Yaşamın realiteleri
ile karşılaşmak
7
Rehber ve yardımcıdır.
Doğal süreç
Aktivite
seçme
özgürlüğü
ve
yaratıcılık.
Bireysel
merkezli
kendini anlama üzerine
kurulu
Uyarıcı ve danışmandır.
Kendi sorumluluğunu
geliştirmek ve kendini
tanımak
Bireyin sorumluluğunu
kabullenmeyi öğretmek
AIBU Journal of Social Sciences, Autumn 2013, Vol:13, Year:13, Issue:2, 13: 1-9
Tablo1. Felsefi düşünce akımların özellikleri (devamı)
Amaçları
İdealizm
Kişilik ve
gelişmesi
Konu
Çok önemli
Metod
Ders,soru/
tartışma
Öğretmenin Rolü
Öğretmen süreçten
daha önemli
Kişinin
bütün
gelişimi
Konu
belirlenir,
niteliksel
Öğrencinin Rolü
Değerlendirme
Zayıf Yönü
Realizm
İnsanları yaşamın
gerçekleri
ile
buluşturmak
Öğrenmeye odaklı
cevap,
Değişikliğe
karşı
direnç gösterir, akla
göre
fiziksel
gelişimi
öne
çıkarabilir.
Kaynak: Lumpkin,1990.
8
aklın
Gerçek
dünyayı
kullanır, alıştırma,
ders, proje
Öğrenmek
için
bilgili seç
Bütün kişi üzerine
odaklı
Niceliksel, bilimsel
yöntemler
kullanılır
Her şey doğal
yasalara
göre
doğrudur ya da
yanlıştır.
Pragmatizm
Toplumda daha iyi
fonksiyonu
olan
bireyler
yapmaya
çalışmak
Geniş
aktivite
seçeneği
Naturalizm
Kişiyi bütün
geliştirmek
Oyun ve
aktiviteler
bireysel
Problem çözmek
İnformal
çözmek
problem
Rehberlik yap
Rehberlik yap, doğa
öğretir.
Öğrenmeyi kişiye göre
oranı
Bireysel
amaçlara
ulaşma esası üzerine
kurulu
Karmaşık dünya için
çok basit bir eğitim
verilmesi
Değer
yargılarını
geliştirici program
Göreceli ve kendini
değerlendirme
Belirli
amaçların
olması
yönlendirememek
olarak
Existantializm
Bağımsız ve kendinin
farkına varan bireyler
yaratmak
Soruları
cevaplamak,
öğretmenin teşviki ile
özgür deneyim
Bireysel aktiviteler
Rehberlik yap
Kişinin kendini anlama
programı
Geleneksel
anlamda
önemli değil.
Kişiyi sosyal yaşama
hazırlayamaması
AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Güz 2013, Cilt:13, Yıl:13, Sayı:2, 13:1-9
Kaynaklar
Ağaoğlu, Y.S., Bayrak, Metin., Taşmektepligil, M.Y. (2005). Dünyada ve
Türkiye’de Serbest Zaman Kavramının Tarihsel Gelişimi. Abant
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sayı- 2, s.6
Charles C. Cowell ve Wellman L., (1963). Philosophy and Principles of
Physical France Prentice Hall International Ince Enlewood Cliffs,
N.1.USA. s.2,5,9,10,17
Descartes, R. (1998). Felsefenin İlkeleri, Say Yay. Çev. M. Akın; s.3334,45
Gyertsen, D. (1989). Science and Philosophy Past and Present, Penguin
Books,
Kılbaş, Ş. (2001). Rekreasyon Boş zamanları Değerlendirme Anoca
Yayınları, 1. Baskı, Aralık, s.24.
Lumpkin A. (1990). Physical Education and Sport A Contemporary
Introduction Second Edition
Times New Mirror / Mosby College Publication, s.22, 23, 24, 25, 26,
27.
9
AIBU Journal of Social Sciences, Autumn 2013, Vol:13, Year:13, Issue:2, 13: 1-9
10
Download