led`in darbeli yüksek akımlarda bazı karakteristiklerini ölçme

advertisement
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
TEKNİK NOT
LED’İN DARBELİ YÜKSEK AKIMLARDA
BAZI KARAKTERİSTİKLERİNİ ÖLÇME YÖNTEMLERİ
VE ÖLÇMENİN DOĞRULUĞUNUN BELİRLENMESİ
Erdem ÖZÜTÜRK*
Özet: Bu çalışmada uygun ölçme devreleri kullanılarak, LED’in darbeli yüksek akımlarda bazı
karakteristiklerini ölçme yöntemleri araştırılmaktadır. Ölçülen büyüklüklerde hata oranının yeterince
küçük olması gerekmektedir. Ölçme bölgesinde ölçme devreleri doğrusal ölçme yapmalıdır. Ölçme
sonucu karakteristiklerde gözlenen değişiklik ölçme düzeninde oluşan başka bir etkiden dolayı
oluşmamalı, ölçülmek istenen büyüklükteki değişimden kaynaklanmış olması gerekmektedir. Burada
açıklanan ölçme yöntemlerinde düşük bir hatayla doğru ölçme yapıldığı ispatlanmaktadır.
Anahtar Kelimeler: LED karakteristikleri, ölçme yöntemleri, ölçme hataları.
Measuring Some Characteristics of LED at Pulsed High Currents
and the Determination of the Accuracy of Measurement
Abstract: In this study, measuring some characteristics of LED at pulsed high currents using suitable
measuring circuits have been investigated. The error rate of measured magnitudes must be low enough.
Measuring circuits must measure linearly in the measuring range. The changes observed on the
characteristics which handled as result of measurement must not be occurred by other effects originated
from measuring circuit, but must be originated from the changes of measuring magnitude which are
requested to be measured. It has been proved that the correct measure with low error rate has been made
in the measuring methods which are explained here.
Key Words: LED characteristics, measuring methods, measuring errors.
1. GİRİŞ
LED’in ışık şiddeti içinden akan akımın değeri arttıkça artmaktadır. Dolayısıyla
LED’den daha fazla ışık elde etmek için LED’den akan akımın arttırılması gerekmektedir
(Özütürk ve Karlık, 1998), (Özütürk, 2000), (Özütürk, 2002), (Özütürk, 2003), (Özütürk, 2006),
(Hickman, 1995), (Bradbury, 1991). LED’den akan akımın değeri arttıkça LED ısınmakta ve
belli bir akım değerinden sonra LED fazla ısınıp yanabilmektedir. Bu nedenle LED’den daha
fazla akım akıtmak ancak darbeli çalışmada ve uygun [(darbe süresi)/(periyot)] oranlarında
mümkün olmaktadır. Darbeli çalışmada LED’in ısıl eylemsizliğinin etkili olduğu, yani LED
sıcaklığının darbeli akımın genliğinin oluşturduğu ısıl güce karşı gelen sıcaklığa yükselmeden
akımın kesildiği darbe sürelerinde ve LED’in akım darbesi süresince edindiği ısının tamamını
çevreye verebildiği boşluk sürelerinde LED’den nominal doğru akımının çok üzerinde genliğe
*
Uludağ Üniversitesi, Mühendislik-Mimarlık Fakültesi, Elektronik Mühendisliği Bölümü, Görükle 16059,Bursa
İletişim Yazarı: E. Özütürk (ozuturk@uludag.edu.tr)
105
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
sahip akım darbeleri akıtılabilmektedir. Doğru akımda en büyük ışık şiddeti LED’in
dayanabileceği doğru akım değerine bağlıdır. Kızılötesi LED’ler için doğru akımın tipik değeri
5-400 mA’ler mertebesindedir. Buna karşılık uygun koşullarda LED’den 10A, 15A gibi kısa
süreli akımlar akıtmak mümkün olabilmektedir.
Ölçme devreleri LED’den kısa süreli yüksek genlikli akımlar akıtabilmeli ve LED’den
akan yüksek akım nedeniyle jonksiyonda oluşan sıcaklığın ortama aktarılabilmesi yani LED’in
soğuyabilmesi için gerekli boşluk süresini ayarlayabilmelidir. Ölçme devresinde yer alan devre
elemanları düşük toleranslı olmalı ve ölçme esnasında söz konusu darbeli yüksek akımlarda
ısınarak bilinen değerlerini fazla değiştirmemelidirler. Ölçme sonucu ölçülen büyüklükteki
değişiklik sadece ölçülmesi istenen değişiklik olmalı, hataya sebebiyet veren ölçme devresinden
kaynaklanan başka bir etkiden dolayı oluşmamalıdır. Ölçme değer aralığı içerisindeki ölçme
bölgesinde ölçme devreleri doğrusal ölçme yapmalıdır. Kullanılacak ölçme yöntemleri bütün
bunları sağlamasının yanında ölçmenin doğruluğunu da ispatlayabilmelidir. Bu çalışmada buna
göre uygun ölçme yöntemleri ortaya konulmaktadır.
2. GEREÇ VE YÖNTEM
2.1. Ölçme Devreleri
Şekil 1’de LED ışığını darbeli akımla modüle etmek için kullanılan osilatör ve LED
sürücü devresi ile LED’in verdiği ışığı algılamak üzere fotoiletken çalışma modunda
kutuplanmış fotodiyotlu fotodetektör devresi görülmektedir. Devrede kullanılan osilatör 555
tümdevresiyle oluşturulmuş, [(darbe süresi)/(boşluk süresi)] oranı değiştirilebilir bir darbe
osilatörüdür. Ct zamanlama kondansatörü RA direnci ve diyot üzerinden akan akımla
dolmaktadır. Anahtar diyotunun iletim direnci değeri ihmal edilirse, darbe süresi RA direnci ve
Ct zamanlama kapasitesinin değerine bağlı olarak td = 0.695RACt ifadesiyle belirlenmektedir. Ct
kondansatörü, üzerindeki gerilim belli bir değere gelinceye kadar dolmakta, bu gerilim
seviyesinden sonra ise RB direnci ve 555 tümdevresinin 7'nolu ucu üzerinden toprağa doğru
boşalmaktadır. Üretilen darbeli işaretin boşluk süresi kondansatörün boşalma süresini veren tb =
0.695RBCt bağıntısı ile belirlenmektedir. Darbeli işaretin periyodu ise T = td + tb süresine eşit
olmaktadır. RA , RB ve Ct değerleri değiştirilerek istenilen darbe ve boşluk süreleri elde
edilmektedir. Osilatörün ürettiği işaret 3 nolu ucundan verilmektedir.
LED’den darbeli şekilde akım akıtabilmek için uygun bir anahtar devre elemanına
ihtiyaç vardır. Böyle bir eleman, LED’den kısa sürelerde 10A-15A gibi yüksek değerde akım
darbeleri akıtılması gerektiğinden bu büyüklükteki bir akımı 555 tümdevresinin verebileceği
akımla kontrol edebilecek yüksek akım kazancına sahip olmalıdır. Ayrıca iletim anında
üzerinde oluşan doyma gerilimi küçük olmalıdır. Doyma geriliminin yüksek değerde olması
durumunda büyük değerli akım akıtabilmek için daha büyük besleme gerilimine ihtiyaç
olacaktır. Ayrıca anahtar elemanı ilgili darbe sürelerinde ve yüksek akım değerlerinde
ısınmamalıdır. Yukarıda belirtilen özellikler dikkate alınarak anahtar elemanı olarak bir güç
MOSFET’i (IRF 840) seçilmiştir. VDD geriliminin temin edildiği doğru akım güç kaynağı 34V
ve 1.5A değerlerine sahiptir. Ölçmeler esnasında akıtılan 10A, 15A gibi yüksek değerli akımlar
güç kaynağına paralel bağlı kondansatörlerden çekilmektedir. Darbe süresince
kondansatörlerden akım çekilmekte, boşluk süresinde ise kondansatörler besleme kaynağından
sağlanan akımla dolmaktadırlar. Akım darbelerinin darbe süresi kısa olduğu için bu sürelerde
kondansatörlerden çok yüksek akımlar çekilebilmektedir. Akımın çekildiği kondansatörlerin
toplam kapasitesi ile akımın aktığı seri yol boyunca gördüğü toplam direncin oluşturduğu
zaman sabiti darbe süresine göre çok büyüktür. Bu nedenle darbe süresinin zaman sabitine oranı
ile bulunabilecek besleme geriliminin zamanla azalması ile oluşan eğilme çok küçük
olmaktadır. Kondansatörlerden hızlı değişimlere sahip akım darbeleri akıtıldığında darbe
değişimlerinde çınlama olayı ortaya çıkabilmektedir. Çınlama olayına yol açan kondansatör
106
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
uçları ve devredeki bağlantı iletkenlerinden kaynaklanan endüktif reaktansı kompanze etmek
için güç kaynağı uçlarına büyük ve küçük değerlerde birkaç kondansatör paralel bağlanmıştır
(Hall, 1994). Işık ile ilgili yapılan ölçmelerde doğrudan ışık şiddeti değil, bu ışık şiddetine
karşılık gelen fotodetektör gerilimi ölçülmüştür. LED’in bir akım için verdiği ışık şiddeti
bilindiği takdirde aynı akım için LED’in verdiği ışığın kullanılan fotodetektörde oluşturduğu
gerilimin ölçülmesi durumunda gerilim ile ışık şiddeti arasındaki dönüştürme katsayısı
bulunabilir ve böylece doğrudan ışık şiddeti değişimleri gösterilebilir. Bu çalışmada ise ışık
şiddeti yerine fotodetektör gerilimi ölçülmüş ve ilgili açıklamalar buna göre yapılmıştır.
Böylece yüksek akımlarda ve kısa sürelerde fotodetektör gerilimi ile ışık şiddeti arasındaki
dönüştürme katsayısı belirlenirken ilaveten oluşacak hatadan kaçınılmıştır.
LED’in verdiği ışığın ölçülmesi için fotodetektör olarak fotodiyot kullanılmıştır.
Ölçmelerde kısa süreli ışık darbeleri söz konusu olduğu için ve doğrusallık önemli olduğu için
Şekil 1’de gösterilen fotoiletken modda çalışan basit devre kullanılmıştır. Fotodiyotun
fotoiletken modda çalışacak şekilde kutuplanması durumunda çalışma hızı artmaktadır. Ayrıca
doğrusallığın da iyi olması için RL direncinin değeri 3.3 kohm kadar küçük bir değerde
seçilmiştir. Işık şiddeti ölçülecek LED ile fotodiyot arasındaki uzaklık en yüksek ışık şiddetinde
bile fotodiyotun doymaya girmeyeceği kadardır. Fotodiyot doymaya girdikten sonra fotodiyota
çarpan ışığın şiddeti ile fotodetektörden ölçülen Vph gerilimi arasındaki değişim doğrusal
olmamaktadır. Bunlardan başka detektör olarak kullanılacak fotodiyot ile ışık şiddeti ölçülecek
olan LED’in spektral uyumluluk göstermeleri gereklidir. İyi bir spektral uyum olması
durumunda fotodiyot devresinden maksimum foto akımı veya gerilimi elde edilebilir.
Şekil 1:
Darbe-boşluk süresi ayarlanabilir osilatör ve fotoiletken modunda kutuplanmış fotodetektör
devresi.
2.2. Fotodetektör Devresinin Doğrusallığı
Işık ölçmelerinde, fotodiyoda çarpan ışık ile fotodiyotlu devreden ölçülen elektriksel
büyüklük arasındaki değişim doğrusal olmalıdır. Şekil 1’de gösterilen ölçmelerde kullanılan
devrede ölçülen elektriksel büyüklük RL direnci uçlarındaki gerilimdir. Fotodiyottan alınan
elektriksel güç fotodiyoda çarpan optik gücün karesiyle orantılıdır. Bu nedenle RL uçlarındaki
gerilim de fotodiyoda çarpan ışık şiddetiyle orantılıdır.
107
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
Ölçmelerde kullanılan fotodetektör devresinde VCC=15V ve RL=3.3kohm seçilmiştir. Bu
şartlar altında V gerilimi ile LED’in ışık şiddeti arasındaki değişimin doğrusal olduğu aşağıda
yapılan açıklamalardan görülecektir.
Düşük akımlarda LED’in akımı ile verdiği ışık şiddeti arasında değişimin çok büyük
ölçüde doğrusal olduğu bilinmektedir. Eğer fotodiyot devresi de doğrusal bir değişim
gösteriyorsa RL uçlarından ölçülen gerilim ile LED akımı değişimi doğrusal olacaktır.
Fotodiyoda çarpan ışığın şiddeti ile RL uçlarından ölçülen gerilimin değişimini belirlemek üzere
aşağıdaki deney yapılmıştır.
Ölçmelerde Şekil 1’de gösterilen osilatör ile LED’den yayılan ışığın şiddetini ölçmek
üzere fotodetektör devresi kullanılmıştır. Ölçme düzeneği blok şeması Şekil 2’de görülmektedir.
LED (TLHRS 101 TFK(ITT)) ile fotodiyot arasındaki mesafe 2cm alınmıştır. LED’den 18μs
darbe süresinde fakat değişik genlikteki akım darbeleri akıtılarak RL üzerinde oluşan gerilim
darbelerinin genlikleri ölçülmüştür. LED’den akan akımın değeri belirlenirken Rö=1.026
ohm’luk direncin uçlarında ölçülen gerilimlerin farkı alınmıştır. LED ile fotodiyot bir plaket
üzerine Şekil 2’deki gibi birbirine bakacak şekilde lehimlenmiştir ve ölçmeler esnasında LED’in
ve fotodiyodun konumları değiştirilmemiştir. Fotodiyoda dik bakacak şekilde yerleştirilmiş olan
LED’in açısı ile fotodiyotla olan mesafesi sabit tutulmuştur.
Şekil 2:
Işık şiddeti-akım değişimini ölçülme düzeneğinde LED ile fotodiyodun yerleşim şekli.
Şekil 3’deki grafik yaklaşık sıfırdan 2.5A’e kadar olan LED akımlarına karşılık RL
üzerinde okunan gerilimlerin değişimini göstermektedir. Şekil 3’deki grafikten 1.6V’luk
gerilime kadar olan değişimin daha doğrusal olduğu görülmektedir. 0-1.6V arasındaki değişim
Şekil 4’de tekrar çizilmiştir. Buradan RL üzerinde 1.6V’a kadar olan gerilimlerin, bu gerilimleri
oluşturan ışık şiddetleriyle doğrusal değiştiği görülmektedir. Son iki grafikte RL üzerinde
okunan gerilimler düşey eksenlerde ışık şiddeti olarak gösterilmiştir.
LED’den akan daha büyük akımlar için de belirtilen doğrusallığın geçerli olduğunun
kabul edilebilmesi için bundan sonraki diğer ölçmelerde de fotodetektör devresinde bir
değişiklik yapılmamıştır. Ayrıca Şekil 4’deki grafiğin doğrusallığının geçerli olabilmesi için
LED’lerden verilecek en büyük ışık şiddetlerinde bile RL üzerindeki gerilimin çoğunlukla
1.6V’u aşmaması sağlanacaktır. Bunun için LED’in ışık şiddetinin uzaklığın karesiyle orantılı
olarak azaldığı kuralından yararlanılacaktır. Örneğin, aynı LED’in fotodiyottan olan uzaklığı 4
katına (8cm) çıkarıldığında RL üzerindeki önceki uzaklıkta ölçülen bir gerilimin aynı değerini
oluşturacak LED akımı 16 katına çıkacaktır. LED ile fotodiyot arasındaki uzaklığın
arttırılmasıyla oluşturulan bu ölçek değişikliği sayesinde LED’den akıtılacak daha büyük
akımlar için de fotodetektörün doğrusallığı geçerli olacaktır.
Bundan sonra yapılmış olan ışık şiddeti ölçmelerinde, LED ile fotodiyot arasındaki
uzaklık, ispatlanan fotodetektör doğrusallığının geçerli olduğu uzaklık olan 8.5cm alınmıştır. Bu
mesafe korunarak çoğu ölçmelerde RL’de oluşacak maksimum gerilim 1.6V’u aşmayacak
şekilde LED’in açısı az miktarda değiştirilmiştir. LED’in ışıma diyagramlarından da görüleceği
108
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
gibi, LED’in ışık şiddeti LED’in fotodiyot yüzeyinin normali ile yaptığı açı ile de
değişmektedir. Yani LED’in değişik doğrultularda verdiği ışığın şiddeti değişmektedir.
Şekil 3:
Fotodetektörün doğrusallığı.
Şekil 4:
Fotodetektörün doğrusallığı.
2.3. Akım-Işık Şiddeti Karakteristiği
Bu bölümde yüksek akım değerlerinde LED’in ışık şiddeti ile akımı arasındaki değişimi
incelemek için gerekli ölçmeleri yapmak üzere oluşturulan ölçme yöntemleri ele alınacak ve
ölçme düzeneği ve ölçme yönteminden kaynaklanan hatalar açıklanacaktır.
109
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
LED’in mili amperler değerindeki akımlarda verdiği ışık şiddeti akım ile hemen hemen
doğrusal bir şekilde değişmektedir. Küçük değerli doğru akımla ya da darbeli akım ile
çalışmada da bu doğrusallık geçerlidir. Düşük değerli doğru akımlar ya da darbeli çalışmada
akım darbesinin genliğinin düşük değerli olduğu durumlarda P ışık şiddeti ile I doğru akımı ya
da akım darbesinin tepe değeri arasında P=kpI şeklinde bir bağıntının geçerli olduğu
söylenebilir. Darbeli çalışmada, LED’in doğru akımla sürülmesine nazaran P=kpI bağıntısındaki
kp değerinin arttığı bilinmektedir. Aynı zamanda darbe/periyot oranı küçüldükçe yine kp’nin
değeri artmaktadır, yani, aynı tepe akımı için darbe/periyot oranı küçüldükçe daha fazla ışık
şiddeti elde etme olanağı ortaya çıkmaktadır.
LED’in yüksek akım değerlerinde ışık şiddetinin akımla değişimini elde etmek için
Şekil 1’deki fotodetektör devresi ile osilatör devresi kullanılmıştır. LED akımı ve LED gerilimi
osiloskop aracılığıyla ölçülmüştür. LED gerilimi LED uçlarına osiloskop probu bağlamak
suretiyle doğrudan ölçülmüştür. LED akımı ise nominal değeri 1ohm olan Rö ölçü direnci
uçlarındaki gerilim farkının ölçülüp bu gerilim farkının ölçü direnci değerine bölünmesiyle
dolaylı olarak hesaplanmıştır. Akım darbelerinin süresi, akımın direnç, LED, MOSFET seri
devresinde sıcaklıkla değişmediği bir değerde seçilmiştir. Periyodik darbe işaretinin boşluk
süresi çok büyük bir değerde (6.76ms) bulunmaktadır. Pratik olarak akım darbelerini
tekrarlanmayan (tek darbe) şeklinde düşünmek mümkündür. Nominal değeri 1ohm olan Rö
direncinin uçlarındaki gerilimlerin farkı dolayısı ile bu gerilimler farkından bulunacak olan
akım değerinin okunma anı ile bu akıma karşılık gelen ışık şiddetinin okunduğu an aynıdır.
Yani LED akımı ile ışık şiddeti değerleri darbelerin aynı bir anı için ölçülmüştür.
Işık şiddeti ile orantılı olan gerilim fotodiyot devresindeki fotodiyoda seri bağlı
RL=3.3kohm değerindeki direncin uçlarından osiloskopla ölçülmüştür. Bu ölçmeler osiloskop ac
kademesinde iken yapılmıştır. Ortamda fon gürültüsünü oluşturan gün ışığı gibi şiddeti çok
yavaş değişen ışık ac kademesinde devreye seri olarak giren kapasite ile süzülmüş olmaktadır.
LED, fotodiyoda 8.5cm kadar uzaklıkta fotodiyoda bakacak şekilde lehimlenmiştir. LED’in
fotodiyot yüzeyinin normali doğrultusuyla yaptığı açı, LED’den akıtılan en büyük akımda
oluşan ışık şiddetine karşılık okunan gerilimin tepe değeri fotodetektörün doğrusal ölçme
bölgesinde kalınacak şekilde ayarlanmıştır. LED’in ve fotodiyodun konumları ölçme esnasında
hep sabit tutulmuştur.
Şekil 5’de dört değişik LED’in akım ile normalize ışık şiddetine karşılık gelen
normalize fotodiyot geriliminin değişimi görülmektedir. Grafikte görülen LED’lerden akan
akımların darbe süresi 9μs’dir. Şekildeki grafikten akım arttıkça ışık şiddetinin artmakta olduğu
ancak akım arttıkça “ışık şiddeti/akım=kp” oranının azalmakta olduğu görülmektedir.
2.4. Darbe Süresinin Etkisi
Akım darbesinin darbe süresinin akım-ışık şiddeti karakteristiğine etkisini belirlemek
amacıyla bir önceki bölümde kullanılan osilatör ve fotodetektör devresi kullanılmıştır. Darbe
süreleri parametre alınarak değişik darbe süreleri sonundaki bir LED’in akım-ışık şiddeti
karakteristiklerinin çizilebilmesi için akım darbelerinin darbe süresi değiştirilmiştir. Bunun için
555 tümdevresinin ürettiği darbelerin darbe süresini belirleyen RA direncinin değeri
değiştirilmiştir. RA direncini değiştirmek için bu dirence paralel dirençler bağlanmış ve böylece
dört farklı direnç değeri oluşturulmuştur. Darbe süresi değiştirileceği zaman ilgili darbe süresini
meydana getiren dirençler RA ’ya paralel bağlanmıştır. Böylece 555 tümdevresinin darbe
süresini belirleyen direncin devrede devamlı bulunan en büyük değeri (dolayısıyla darbe
süresinin en büyük değeri) RA direnci ile belirlenmektedir. Bu yolla darbe süresinin ayarlanması
esnasında zamanlama direncinin bağlı olduğu uçlar arasında yüksek değerli bir direnç (uzun bir
darbe süresi) oluşmaması sağlanmış ve LED’den çok yüksek değerli akımlar akıtılması söz
konusu olduğu için darbe süresinin istenmeden yüksek değerli olması sonucu LED’in tahrip
olması önlenmiştir. Işık şiddetinin ölçümü ise bir önceki konuda anlatıldığı gibidir.
110
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
Değişik darbe süreleri için ışık şiddeti değerleri fotodiyot devresinden okunurken darbe
süresi, ölçümün yapıldığı an ile ışık darbesinin yükselmeye başladığı an arasında geçen süre
olarak alınmıştır.
Şekil 5:
4 değişik kızılötesi ışık veren LED için normalize edilmiş fotodetektör geriliminin darbe akımı
genliği ile değişimi.
LED’lerin kimlikleri şöyledir:1 nolu LED LD 271 (Siemens), 2 nolu LED SLR 932 A (Sanyo), 3
ve 4 nolu LED’ler TLHRS 101 (TFK (ITT)).
Bir LED için darbe süresi parametre alınarak çizilmiş akım-ışık şiddeti karakteristikleri
Şekil 6’da gösterilmiştir. Söz konusu şekil elde edilirken 18μs, 9μs, 6.5μs ve 3.5 μs olmak üzere
dört farklı darbe süresi parametre olarak alınmıştır. Yüksek akım değerlerinde 18μs ’den daha
uzun darbe sürelerinde LED’in yanma tehlikesi bulunduğundan daha uzun darbe sürelerine
çıkılmamıştır. Şekilde parametre olarak seçilen dört adet darbe süresine göre dört adet eğri
görülmektedir. En üstteki eğri 3.5μs ’lik darbe süresine aittir ve darbe süresi arttıkça eğriler
daha düşük ışık şiddetlerinde değişim göstermektedirler. Darbe süresi arttıkça bu sürede LED
daha çok ısınmakta ve ışık şiddeti sıcaklık arttıkça azaldığı için daha uzun darbe süresi sonunda
ışık şiddeti daha düşük değerde olmaktadır.
Darbe süresi arttıkça ışık şiddetindeki düşmenin LED’in ısınmasından kaynaklandığının
ispatı aşağıda yapılacaktır.
2.5. Işık Darbesinin Darbe Üstü Eğilmesi
Şekil 7 ve Şekil 8’de üç farklı kızılötesi ışık veren LED için fotodiyodun anodundan
gözlenen ışık darbelerinin değişimleri görülmektedir. Bu ışık değişimlerine yol açan belli
genlikteki akım darbelerinin süreleri 18μs’dir. Üç farklı LED için ilgili tüm değişimler elde
edilirken LED akımlarında darbe üstü eğilmesinin olup olmadığı incelenmiştir. Üç farklı ışık
111
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
darbesi değişimi için LED’lerden akan akım darbesinin genliği Rö öçlü direncinin her iki
ucundaki gerilimler ölçülüp, gerilim farkının ölçü direnci değerine bölünmesiyle bulunmuştur.
Ayrıca Rö ölçü direncinin her iki ucundaki gerilimler osiloskopla incelenerek bu gerilimlerin
darbe üstünün başlangıcındaki ve 18μs sonundaki gerilim değerleri ölçülerek darbe üstü
eğilmesi bulunmuştur. Şekil 7(a)’da ışık darbesi değişimi görülen LED’den (TLHRS 101
(TFK(ITT))) akan akım darbesinin genliği bulunurken Rö ölçü direncinin besleme kaynağına
bağlı ucundaki gerilim darbesinin darbe üstü başlangıcındaki değeri -900mV, 18μs’deki değeri
-1.27V (söz konusu gerilimler bir referansa göre azaldığından, referansa göre bu azalmayı
belirtmek üzere gerilimler negatif işaretli olmaktadır) olmaktadır. Rö ölçü direncinin diğer
ucundaki darbe üstünün başlangıç anındaki ve 18μs anındaki değeri sırasıyla -12.1V ve -13.6V
olarak ölçülmüştür. Darbe üstündeki darbe sonunda oluşan düşme miktarını ve darbe üstü
eğilmesini daha doğru bir şekilde belirlemek için akımı sağlayan kondansatörler (besleme)
üzerindeki gerilim 0.2V gibi bir düşük kademede ölçülmüştür. Şekil 9’da bu değişim
görülmektedir. Burada görüldüğü gibi darbe sonunda darbe üstü geriliminin düşme miktarı
yaklaşık olarak 0.4V’dur. Rö ölçü direncinin her iki ucundan ölçülen gerilim değerlerinden
yararlanarak akım darbesinin genliği (12.1-0.9)/Rö=10.92A olarak hesap edilebilir (burada Rö
=1.026 ohm’dur). Bu akımdaki eğilme yaklaşık olarak besleme gerilimindeki eğilmeye eşit
olacaktır. Besleme gerilimi 34V olarak ölçüldüğünden akım darbesindeki eğilme
0.4V/34V=%1.176 olacaktır. Akım darbesindeki eğilmenin bir kısmı akımın aktığı LED, direnç
ve güç MOSFET’i seri devresindeki elemanların ısınması nedeniyle bu elemanların ısıya bağlı
elektriksel değerlerinin değişmesinden oluşmaktadır.
1. eğrinin darbe süresi 3.5 μs, 2.eğrinin darbe süresi 6.5μs
3. eğrinin darbe süresi 9 μs, 4.eğrinin darbe süresi 18 μs
Şekil 6:
Değişik darbe süreleri için LED’in akım-ışık şiddeti değişimleri.
112
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
Devrede kullanılan karbon dirençlerin sıcaklık katsayısı her ( o C ) sıcaklık başına
milyonda -300’dür (-300ppm/ o C ) ve LED geriliminin sıcaklık değişimi yaklaşık
 0.002V / 0C ’dir. Bunlar sıcaklık arttıkça akımı arttıracak şekilde etki ederler. LED’in en
fazla ısındığı durumda LED sıcaklığının 100 o C artıp jonksiyon sıcaklığının kritik sıcaklık
değeri olan 125 o C ’ye (100 o C +25 o C (oda sıcaklığı)) çıkması durumunda LED gerilimi de
(a)
(b)
Şekil 7:
İki farklı TLHRS 101 kimlikli LED’in ışık darbesi değişimleri.
113
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
100 o C  (0.002V / oC )  0.2V azalacaktır. Besleme gerilimi 34V olduğundan LED geriliminin
0.2V azalmasının akım üzerindeki etkisi 0.2/34=%0.6’dır. Kullanılan karbon film dirençlerinin
ısıl eylemsizlikleri nedeniyle ilgili darbe sürelerinde sıcaklıkları fazla yükselmese de 100 o C
ısınmış olmaları durumunda bile dirençlerin değeri 300 ppm / oC  100 o C  30000 ppm  %3
azalacaktır. Nominal akım değeri 8A olan güç MOSFET’inin ise hiç ısınmadığı kabul edilebilir.
Bir diğer neden ise seri devreden akan akımın gördüğü toplam direnç (RT) ile akımın çekildiği
besleme kondansatörlerinin toplam kapasiteleri (CT) tarafından belirlenen RTCT zaman sabiti ve
darbe süresine bağlı olan kondansatör (besleme) geriliminin darbe süresince azalmasıdır.
(a)
(b)
Şekil 8:
(a) SLR 932 A kimlikli LED’in ışık darbesi. (b) Akım darbesi değişimi.
114
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
Işık darbesinde görülen eğilmenin bir kısmı fotodiyodun spektral karakteristiğinden
kaynaklanmaktadır. Şekil 10’da bir GaAs LED’in spektral karakteristiğinin sıcaklıkla değişimi
görülmektedir. Bu şekilden görüldüğü gibi spektral karakteristik sıcaklık arttıkça sağa doğru
ötelemektedir. Şekil 11’de ölçmelerde kullanılan BPW41 fotodiyodunun spektral karakteristiği
ile GaAs LED’in spektral karakteristiği birlikte gösterilmektedir. Bu şekilden görüldüğü gibi
fotodiyodun en büyük tepkisi GaAs LED’in spektrumunun en büyük değerini aldığı 930nm’de
olmaktadır. Şekil 10’da GaAs LED’in spektral karakteristiğinin 100 o C ’lık sıcaklık artışında
30nm sağa doğru ötelendiği ve tepe değerinin oluştuğu dalga boyunun (930+30)nm=960nm
olduğu görülmektedir. Bu şekilde ötelenmiş olan spektral karakteristik Şekil 11’de kesikli
çizgilerle gösterilmiştir. Şekilde kesikli çizgilerle gösterilmiş bulunan spektral karakteristiğinin
tepe değerinde BPW41 fotodiyodunun spektral tepkisinden dolayı 930nm’ye nazaran bir miktar
zayıflama ortaya çıktığı görülmektedir. Şekil 11’den LED’in 100 o C ısınması durumunda
fotodiyodun spektral tepkisinden kaynaklanan söz konusu zayıflamanın %5’den daha az olduğu
görülmektedir.
Şekil 9:
Devrenin besleme gerilimindeki eğilme.
Şekil 9’dan yararlanarak hesaplanan besleme geriliminden dolayı akımda meydana
gelebilecek eğilme %1.176 olan akım akarken LED’in verdiği ışığın değişimi Şekil 7.(a)’da
görülmektedir. Burada ışık darbesinin tepe değeri akım darbesinin başlangıcından yaklaşık 4μs
sonra oluşmaktadır ve değeri 1.38V’tur. Akım darbesinin başlangıcından 18 μs sonraki ışık
şiddetinin oluşturduğu gerilim 1.16V olarak ölçülmüştür. Bu değerlere göre ışık darbesindeki
darbe sonunda oluşan düşme miktarı 1.38-1.16=0.22V ve eğilme 0.22/1.38=%16’dır. Yukarıda
ışık şiddeti üzerinde etkileri açıklanan ısıyla direnç ve LED gerilimindeki düşme, fotodiyodun
spektral cevabından dolayı oluşan zayıflatma ve besleme gerilimindeki düşme nedeniyle
oluşabilecek eğilme %16’lık eğilmenin yanında ihmal edilebilir.
Işık darbesindeki söz konusu eğilmenin fotodetektörün ısınmasından kaynaklanması
mümkün değildir. Fotodiyot devresinin ışık darbesi üzerinde kayda değer bir eğilme meydana
getirmeyeceğini kanıtlayabilmek için LED akımı ışık darbesinde bir eğilme meydana
gelmeyecek bir değere düşürülmüş fakat eğilmenin kaydedildiği ışık şiddetini elde edebilmek
115
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
için LED ile fotodiyot arasındaki uzaklık azaltılmış ve LED’in fotodiyot yüzeyinin normali ile
yaptığı açı değiştirilmiştir. Şekil 12.(a)’da ışık darbesi ile bunu meydana getiren akım
darbesindeki değişim görülmektedir. Işık darbesinin genliği 5V’dan biraz daha büyüktür.
LED’den akan akımın genliği 2.5A kadardır ve akım darbesindeki eğilme %0.37 değerindedir.
LED’den aynı akım akıtılarak fakat LED’in fotodiyot yüzeyinin normali ile yaptığı açı
değiştirilerek elde edilmiş diğer bir ışık darbesi Şekil 12.(b)’de görülmektedir. Buradaki ışık
darbesinin genliği 3.60V’dur. Şekil 12’de görülen ışık darbelerinin genlikleri %30 eğilmenin
görüldüğü ışık darbesinin genliğinden daha büyük veya ona yakın değerde oldukları halde
bunlarda kayda değer bir eğilme bulunmamaktadır. Bu durum daha küçük genlikteki ışık
darbeleri için de geçerlidir.
Şekil 10:
Bir GaAs LED’in maksimum ışıma yaptığı dalga boyunun kılıf sıcaklığına göre ötelenmesi
(Texas Instruments, Optoelectronics and Image Sensors Data Book, 1990).
Şekil 7.(b)’deki LED (TLHRS 101 (TFK(ITT)) ve Şekil 8’deki LED (SLR 932A
(SANYO))’ler için gösterilen ışık darbelerini meydana getiren akım darbelerinin genlikleri ve
bu akımlar akarken besleme gerilimindeki eğilmeler sırasıyla Şekil 7.(b)’deki darbe için 12.5A,
%2, Şekil 8.(a)’daki darbe için 13.2A, %0.3’tür. Şekil 8.(b)’de ise aynı şeklin (a)’daki
değişiminde görülen ışık darbesini meydana getiren LED’den akan akım darbesinin değişimi
görülmektedir. Bunlara karşılık gelen ışık darbelerindeki darbe üstü eğilmeleri, tepe değerleri ile
18 μs sonundaki değerlerin farkı alınıp tepe değerine bölünerek bulunmuştur. Bunlar sırasıyla
Şekil 7.(b)’deki değişimde %50, Şekil 8.(a)’daki değişimde %23 değerlerindedir. Buradaki
bütün ışık darbelerinin tepe değerleri 5V’dan küçük tutulmuştur. Bunun nedeni daha önce
fotodiyodun anodundan ölçülen ve darbe üstü eğilmesi görülmeyen ışık darbesi genliğinin 5V
olmasıdır. Bu sayede ışık darbesinde görülen eğilmelerin fotodiyot devresinden
kaynaklanmadığı söylenebilmektedir.
Şekil 13’teki değişimler, Şekil 6’da değişik darbe süreleri için akım-ışık şiddeti
karakteristiği verilmiş olan LED için dört farklı genlikte akım darbesine karşılık ışık
darbelerinin darbe üstü değişimleri görülmektedir. Buradaki akım darbelerinin darbe süresi 18
μs’dir. Darbe üstü değişimleri, dört farklı akım darbesi için, ışık darbelerinin tepe değerlerini
116
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
aldığı andan itibaren darbe sonuna (18 μs) kadar belli zaman aralıklarıyla osiloskopla ölçülmüş
olan değerlere göre çizilmişlerdir.
Şekil 13’te akım arttıkça darbe sonunda oluşan tepe değerine göre olan düşme
miktarının arttığı görülmektedir. Akım azalıp belli bir sınır değere gelindiğinde ilgili darbe
süresince olan eğilme fark edilmez bir değere düşmektedir. Işık darbesinde eğilmenin fark
edilmez olduğu 18 μs süreli akım darbesinin genliği söz konusu olan LED için 4.4A’dir. Bu
4.4A’lik akım değeri aynı zamanda Şekil 6’da 18 μs’lik darbenin akım ışık şiddeti
değişimlerinin farklılaşmaya başladığı ayrılma değeridir.
Şekil 11:
Bir kızılötesi LED ile kızılötesi ışığı dedekte etmek için kullanılan BPW 41 fotodiyodunun
spektral karakteristikleri ve fotodiyottan kaynaklanan zayıflatma. Kesikli çizgi ile gösterilmiş
bulunan değişim ısınmadan dolayı LED’in ötelenmiş olan spektral karakteristiğini
göstermektedir.
Şekil 13’teki gibi belli genliklerdeki akım darbeleri için elde edilmiş olan ışık
darbelerindeki değişim ile Şekil 6’daki, belli sürelerde, değişik genliklerdeki akım darbeleri için
elde edilmiş olan akım-ışık şiddeti değişimleri karşılaştırıldığında şöyle bir durum ortaya
çıkmaktadır: Boşluk süresi LED’in soğuyabilmesi için gerekli süreden daha fazla olduğu için,
18 μs süreli darbenin anahtarlama süreleri (yükselme süresi) dışındaki anlarda ölçülen ışık
şiddeti ile bu ölçmelerin yapıldığı anlardaki süreye eşit darbe süresine sahip akım darbelerinin
darbe sonunda oluşan ışık şiddetleri aynı olmaktadır. Örneğin Şekil 13’teki 18 μs süreli 10.31A
ve 7.39A genliklerindeki akım darbeleri için verilen darbe üstü değişimlerinin 18 μs, 9 μs, 6.5
μs ve 3.5 μs’lerde aldığı değerler ile Şekil 6’da aynı darbe sürelerinde ve aynı akımlardaki ışık
şiddetleri aşağıda gösterileceği gibi ölçme hataları içerisinde yaklaşık eşit çıkmaktadır.
Işık şiddetine karşılık gelen gerilimlerdeki mutlak hata 0.01V alınabilmektedir. Akım
değerlerindeki mutlak hata ise aşağıdaki şekilde hesaplanır:
117
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
LED’den akan akım, akım ölçme direnci olan Rö direncinin iki ucundaki gerilimlerin
tepe değerlerinin farkı alınarak ve bu farkın Rö=0.984  0.002ohm değerine bölünmesiyle
bulunmuştur. 10.31A genliğindeki LED akımı bulunurken Rö direnci uçlarında ölçülen gerilim
farkı V  (10.1  0.16)V ’dur. Buna göre 10.31A’lik akımdaki mutlak hata aşağıdaki gibi
hesaplanabilir:
(a)
(b)
Şekil 12:
Büyük genlikli ışık darbeleri.
118
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
Şekil 13:
Farklı akımlar için ışık darbelerinin darbe üstü değişimler.
I  V / Rö
I 
I
I
V 
Rö
V
Rö
I 
V VRö

Rö  Rö 2
I 
0.16 (10.1)0.002

0.984
(0.984) 2
(1)
I  0.162  0.021  0.183 A
Aynı şekilde 7.39A’lik akımdaki mutlak hata bu akımı veren Rö uçlarındaki V  7.27V gerilim
farkının Rö=0.984  0.002 ohm değerine bölünmesiyle bulunmaktadır. Bu akımdaki mutlak hata
da;
I 
0.16 (7.27)0.002

0.984
(0.984) 2
(2)
I  0.162  0.015  0.177 A
olarak hesaplanır.
119
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
Şekil 13’te genliği (10.31  0.183)A olan akım darbesinin 18 μs, 9 μs, 6.5 μs ve 3.5 μs
anlarında ölçülen ışık genlikleri sırasıyla 1.35V, 1.52V, 1.57V ve 1.58V’dur. Şekil 6’da aynı
süreler için okunan ışık genlikleri aynı sırayla 1.34V, 1.51V, 1.56V ve 1.59V’dur. (7.39 
0.177)A’lik akım darbesi için Şekil 13’te yine aynı süreler için okunan ışık genlikleri sırasıyla
1.21V, 1.29V, 1.31V, 1.30V iken Şekil 6’da bu genlikler sırasıyla 1.21V, 1.29V, 1.30V ve
1.30V olarak okunmaktadır.
Burada ölçülen akım-ışık şiddeti değişimlerinde ortam sıcaklığının etkisini de belirtmek
gerekmektedir. Ölçmelerin yapıldığı süre boyunca değişik anlarda ortam sıcaklığı bir
termometre aracılığıyla ölçülmüş ve sıcaklığın yaklaşık 1 o C -2 o C ’den fazla değişmediği bir
ortamda ölçmeler yapılmıştır. Bilindiği gibi sıcaklık arttıkça ışık şiddeti düşmektedir. Sıcaklık
artışı ister LED’in bulunduğu ortamın sıcaklığının yükselmesi ister LED’den akıtılan akım
darbesinin LED eklemini ısıtmasından kaynaklansın sıcaklık arttıkça ışık şiddeti azalmaktadır.
Ancak ortam sıcaklığı çok yavaş değiştiğinden, bu sıcaklığın değişmesi LED’e uygulanan akım
darbesine karşılık oluşan ışık darbesinin darbe üstü eğilmesine bir etkisi olmamaktadır.
3. SONUÇ
Burada yapılan çalışmada özellikle darbeli yüksek akımlarda akım-ışık şiddeti
karakteristiğinin düşük bir hatayla nasıl ölçülebileceğini gösteren ölçme yöntemi ele alınmış ve
bu yöntemle gerçekleştirilen ölçmenin belli bir hata oranıyla doğru olduğunun ispatı yapılmıştır.
LED, darbeli yüksek akımlarda akımın genliği arttıkça daha çok ısınmakta ve eklem sıcaklığının
artması ışık şiddetini azaltacak etki yaptığından, akım darbesinin genliği arttıkça ışık şiddetinin
artış hızı azalmaktadır. Akım darbesinin darbe süresi arttıkça da aynı durum, yani ışık şiddetinin
azalması söz konusudur. LED’in verdiği ışığın şiddeti LED akımıyla değiştiği için, ölçme
devresinde LED akımı üzerinde etkili olan devre elemanlarının akımı değiştirme yönündeki
etkisi LED’in ışık şiddetini de değiştirme yönünde etki oluşturacaktır. LED akımı üzerinde
etkili olan büyüklüklerin akımı ne kadar etkiledikleri, yapılan bazı ölçmeler ve bu ölçmelere
dayanan basit hesaplamalarla gösterilmiştir ve buradan doğacak hatanın küçük değerlerde
kaldığı ortaya konulmuştur.
Osiloskopla yapılan basit ölçmelere dayanması yöntemin en önemli özelliğini
oluşturmaktadır. Burada yapılan ölçmelerde kullanılan osiloskop 100MHz hızında dijital bir
osiloskoptur. Bir osiloskopla yapılan ölçmede oluşacak hata ölçme kademesine bağlı olarak
bellidir. Belli hata oranıyla ölçülmüş büyüklüklerden türetilerek bulunan bazı büyüklüklerdeki
toplam ölçme hatası artmaktadır. Buna rağmen temel büyüklüklerin ölçülmesinde ortaya çıkan
toplam hata makul ölçüler içerisinde kalmaktadır.
KAYNAKLAR
1. Bradbury, D. (1991) Shedding Light on Opto-electronics, Electronics World + Wireless
World, 911-915.
2. Hall, V. D. (1994) Mikroişlemciler ve Sayısal Sistemler, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları,
Eskişehir.
3. Hickman, I. (1995) Reflections on Opto-electronics, Electronics World + Wireless World,
970-974.
4. Özütürk, E. ve Karlık, S. E. (1998) Kızılötesi Işınlarla Açık Optik Ortamda Bilgisayarlar
Arası Veri İletimi, Bursa 5. Bilgisayar-Haberleşme Sempozyumu, 104.
5. Özütürk, E. (2000) LED’lerin Aşırı Darbe Akımında Çalışmasının Teorik ve Pratik
Araştırması, Doktora Tezi, U. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
120
Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2012
6. Özütürk, E. (2002) LED’lerin Aşırı Darbe Akımında Bazı Davranışlarının İncelenmesi,
Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 4(1), 19-35.
7. Özütürk, E. (2003) Darbeli Akımlarda LED Akımının Ne Oranda Arttırılabileceğini Veren
Bazı Bağıntıların Çok Yüksek Akımlarda Karşılaştırılması, Uludağ Üniversitesi Müh. Mim.
Fak. Dergisi, 8(1), 17-24.
8. Özütürk, E. (2006) LED’in Elektriksel Karakteristiklerinin Optik Karakteristikleri
Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi, Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Fakültesi
Mühendislik Bilimleri Dergisi, 12(3), 389-396.
9. Texas Instruments. (1990) Optoelectronics and Image Sensors Data Book.
Makale 18.01.2011 tarihinde alınmış, 29.07.2012 tarihinde düzeltilmiş, 01.08.2012 tarihinde
kabul edilmiştir.
121
Özütürk, E.: LED’in Darbeli Yüksek Akımlarda Bazı Karakteristiklerini Ölçme Yöntemleri …
122
Download