» seler Diyarbakır, İskenderun, Derik/Mardin, Kayse­ ri ve Kırıkhan/Hatay’dadır. Ek Bölüm I’de, “Katolik Ermeni Cemaati”nin olu­ şumu ve ayrılışı üzerine bilgi veriliyor, ilk dört bölü­ mü tamamlayan bu ek bölümden, Ermeni Katolikli­ ğin hem Ermeniler arasında, hem Osmanlı yönetici­ 1839’dan sonra yapılan kiliselere de kârgir çan kule­ leri yönünden sorunlar yarattığını, “Katolik Milleİstanbul Ermeni Kiliseleri / Pars Tuğlacı leri eklenir. ti”nin II. Mahmud tarafından 1830 tarihli bir fer­ İngilizce, Türkçe, Ermenice paralel metin 1863’te yayımlanan Nizamname-iMillet-iErmenimanla tanındığını, ardından Katolik Ermeni Cemaayan, bu cemaate verilen geniş özerkliğin belgesi olur. ti’nin örgütlendiğini öğreniyoruz. “Günümüzde İs­ Büyük boy 451 s. / Pars Y a y ı n _____ Osmanlı Ermenileri dört ruhani merkeze (İstan­ tanbul’daki Katolik Ermenilerin ruhani merkezi, bul ve Kudüs Patriklikleri, Sis ve Ağtamar GatogiğoBeyoğlu’nun Sakızağaç mevkiinde bulunan Surp ALPAY KABACALI goslukları) bağlıdırlar; bunlar ruhani işlerinde kendi Asdvadzadzin (Meryemana) Katedrali’nin bitişiğin­ Mehmed (Fatih), İstanbul’u fethettiği yerel bağımsızlıklarına sahiptir. Ermeni halkının ba­ deki piskoposluk makamıdır.” Burada, İstan­ zaman Rum Patriği II. Gennadişında “millet başı” sıfatıyla yer alanîstanbul Ermeni bul’daki ibadete açık 12 Katolik Ermeni Kilisesi ile os’verdiği bütün hak ve yetkileri sekiz yıl Patrikliği, yönetim sorunlarının da çözüm merkezi­ Şişli Katolik Ermeni Mezarlığı üzerine bilgiler de yer I sonra (1461) Türkiye Ermenilerinin ru­ dir. alıyor. hani reisi Hovagim’e de tanır. O çağlarda ruhani re­ Ek Bölüm Il’de, EvangelistTürkçede ilk kaynak islere “marhasa” denilmektedir. Bu, Asur dilindeki Protestan Ermeni Cemaati’nin kuru­ Yukardaki bilgileri verirken, geniş “marhasya” sözcüğünün kısaltılmışıdır. Ermeni ru­ ISTA M ttl. luş ve ayrılışı üzerinde durulduktan hani liderlerinin patrik (badriark) diye anılması I. ölçüde Pars Tuğlacı’nın İstanbul Er­ ERMENİ KİLİSELERİ sonra Protestan Ermeni kiliselerin­ Süleyman (Kanuni) döneminde başlar (1543). meni Kiliseleri adlı kitabından yarar­ den 5’i (3’ü ibadete açık) tanıtılıyor. İstanbul’un fethinden hemen sonra kente yerleşti­ landık. Genel tarih, d inler tarihi ve sa­ Ek Bölüm IlI’te, Türkiye Ermeni rilen Ermenilerle buraya Bizans döneminde yerleş­ nat tarihi alanlarında ilginç bilgilerle, Patrikhanesi ile Başbakanlık Osmanlı miş olanlar, zamanla kalabalıklaşıp çeşitli semtlere belgelerle ve görsel malzemeyle (686 Arşivi’ndeki Osmanlı belgelerinin renkli ve siyah-beyaz resim, 2 harita, yayılarak bağımsız topluluklar oluştururlar ve kendi (irade-i seniyye, ferman, buyruldu ol­ kiliselerini inşa ederler. 108 plan ve rölöve) yüklü kitap, Pat­ mak üzere 113 belge) çevrim yazısı Osmanlı Devleti, uyguladığı “millet” sistemi uya­ rikhane ve Başbakanlık Osmanlı Ar­ veriliyor. rınca, ülkede yaşayan her cemaate dinsel özgürlük ta­ şivleri başta olmak üzere birçok kay­ Ek Bölüm IV, plan ve rölövelere ay­ nımıştır. Ayrıca, “gayrimüslim cemaatlerin dini ya­ nak elden geçirilerek altı yılda hazır­ rılmış. şamına bağlı evlenmek, boşanmak, ruhani ve cismalanmış; üç dildeki (Türkçe, İngilizce, \KMl M \ \ İ lil Kl’UI SOI Kitabın siyasal işlevi ni eğitim, hastane ve fukaraperver kurumlan, kilise Ermenice) paralel metinlerle basıl­ İSİANHH vakıflarının yönetimi, ruhanilerin disiplin sorunları mış. “Küreselleşme’ye doğru giden Mio-u.vnru.ij. gibi meselelerin çözümü için ruhani reislere zaman­ Âna bölümleri şunlar: Ermeni Kili­ dünyamız, ırk, din, dil, cins ayrımcılı­ ¿ayna t.'ıt;'U;aı*ui.-i’C la yetki vermiş”tir. sesi, Eçmiadzin (Ermenistan’da kent, ğını, insan haklarına saygısızlığı, en Türkiye Ermenilerinin devletle ilişkilerini Ermeni dünya Ermenilerinin ruhani merke­ büyük insanlık ayıbı olarak görüyor. Patrikliği yürütmektedir. Devletin azınlıklarla ilişki­ zi), Kudüs Ermeni Patrikliği, Türkiye Ermeni Pat­ Osmanlı’nın 1492’de İspanya’dan sürgün edilen Yasi ise Tanzimat’tan sonra kurulan Adliye ve Mezahib rikliği, İstanbul Ermeni Kiliseleri, İstanbul Ermeni hudilere ülkesini açması, aynı topraklar üzerinde (mezhepler) Nezareti (bakanlığı) aracılığıyla sağla­ Mezarlıkları, Taşra Kiliseleri. yüzyıllardır yaşayan halklar arasında ayrım yapmayınır. İlk dört bölümde, Ermenilerin Hıristiyan dinini şı, hatta onların yönetime katılmalarını, kültüre kat­ Yüzyıllar boyu süren kiliselerde çan çalma yasağı kabul edişlerinden (301) sonraki dinsel tarihleri ve kıda bulunmalarını sağlayışı bugün bile övgüyle anı­ Tanzimat Fermanı’nın ilanından (1938) sonra kal­ din gelenekleri anlatılıyor. Bu bölümler, Türkçede lıyor. kar ve kiliselere hemen demirden çan kuleleri yapılır. ilk kaynak niteliği taşıyor. • Günümüzde de, iktidarın sorumlu mevkilerinde Beşinci bölümde, İstanbul Er­ bulunanlarca, çeşitli unsurların kendi kültürlerine meni kiliseleri ikiye ayrılarak in­ sahip çıkma çabaları Türkiye’nin kültür zenginliği celeniyor: Tarihe karışmış olan olarak değerlendirilmeye başlandı. Bu, önemli bir kiliseler (22 kilise), günümüzde aşamadır. İbadete açık olan kiliseler (33 kili­ Elimizde bir örnek var; Bulgaristan’da, Türklerin se) . Burada ele alınanlar Gregorasimilasyonu eylemine girişilmeden kısa bir süre ön­ yen Ermeni kiliseleridir ve özel­ ce 1981’de Bulgaristan Balkan Devlet Basımevi’nde likle ibadete açık olanlar üzerin­ basılmış ve Sofia Press tarafından yayımlanmış bol de durulmaktadır. resimli bir kitap: Mosques and Moslems in Bulgaria Altıncı bölümde İstanbul E r­ (Bulgaristan’da Camiler ve Müslümanlar). Önsözü meni mezarlıkları inceleniyor. Başmüftü Mehmed Topçiev’e yazdırılan bu albüm “Günümüzde mevcut olmayan aracılığıyla, ülkede din ve ibadet özgürlüğünün sağ­ m ezarlıkların sayısı 9’dur; landığı ortaya konulmaya çalışılıyor. “mevcut” mezarlıklar ise 13 adet­ Bu açıdan bakıldığında, Pars Tuğlacı’nın üç dilde tir. Yazar, bu mezarlıklarda han­ hazırlanmış kitabı, laik Türkiye’de yaşayan 50 bin ki­ gi ünlü kişilerin gömülü öldüğü­ şilik Ermeni cemaatinin ibadet özgürlüğünü bütün nü da saptamaya çalışmıştır. dünyaya belgeleriyle duyuran bir yayın olarak da Yedinci bölümde, günümüze önem taşıyor. kadar ayakta kalmış 6 “taşra kili­ Kitap bu siyasal işlevi yerine getirirken, dinler tari­ sesi” ele alınıyor. Bunlardan ilki hi ve sanat tarihi alanlarındaki katkılarının yanı sıra Hatay’da, Ermenilerin yaşadığı Türkiye tarihinin incelenmemiş bir yönünü (özellik­ Vakıf köyünün kilisesidir. Bura­ le Osmanlı Devleti’nin Ermeni cemaatiyle ilişkisini da 1936’dan beri Gevont Karve bu cemaatin kiliseleri, mezarlıklarıyla ilgili işlemle­ tunyan’ın (88 yaşında) papazlık ri) belgelere dayanarak ortaya koymasıyla da değer Bütün Dünya Ermenileri Ruhani Başkanı Gatoğigos I. Vazken, Türkiye'yi res­ yaptığını öğreniyoruz. Öteki kili­ kazanmaktadır. men ziyareti sırasında Anıtkabir anı defterini imzalarken (17 Temmuz 1961). Pars Tuğlacının yeni bir büyük boyutlu çalışması İstanbul Ermeni Kiliseleri ■f2$ C U M H U R İY E T KİTAP S A Y I 114 S A Y f A 11 Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Ta h a To ro s Arşivi 0 1 5 0 2 3 7 8 0 0 6 -