nobel medicus sayı 6 rev3

advertisement
DERLEME REVIEW
Akut Migren Ataðý Tedavisi
Dr. Sultan Tarlacý
Özel Ege Saðlýk Hastanesi, Alsancak / Ýzmir
ÖZET
agonistleri) içerir. Bu ilaçlarýn tümü farklý tipte ve
aðýrlýkta yan etkilere sahiptir. Her ajan tedavinin bireyselleþtirilmesini saðlayan kendine ait farklý etkinlik ve
tolerabiliteye sahiptir. Bu nedenle, migren baþ aðrýsýnýn tedavisi için ilaç kullanmadan önce, ilacýn güvenilirliði ve tolerabilitesi göz önüne alýnmalýdýr. Migren
ataðý olan hastaya klinik yaklaþým adýmsal bakýmý içerir,
bu þekilde tüm hastalara basit veya özgül olmayan bir
tedavi baþlanýr ve eðer tedavi baþarýsýz ise sonraki bir
adýma geçilir. Bu makalede, akut migren tedavisinde
seçenekler gözden geçirilecektir.
Migren, en sýk rastlanan nörolojik hastalýklardan ve
birincil baþ aðrýlarýndan biridir. Migren sýklýkla iþlevsel
bozulma ile birliktedir ve üretkenlik kaybý ile önemli
maliyetlere neden olur. Migren ataklarý için klinisyenlere
yardým etmesi amacý ile farklý tedavi yaklaþýmlarý öne
sürülmüþtür. Akut ataklar için bir çok ilaç kullanýlmaktadýr. Tedavi migren ataklarýnýn sýklýðýna ve aðýrlýðýna baðlýdýr. Migrenin akut tedavisinde kullanýlan
ilaçlar, özgül olmayan non-steroid antiinflamatuvar
ilaçlar, aðrý kesiciler (ya tek baþýna ya da kombine),
narkotikler yanýnda migrene özgül ilaçlar olan ergot
alkaloidleri ve triptanlarý (5-hidroksitriptamin 1B/1D
• Anahtar Kelimeler: Migren, akut atak tedavisi, triptanlar, non-steroid analjezikler Nobel Med 2006; 2(3): 4-14
MEDICUS
NOBEL
NOBEL MEDICUS 06
4
|
CÝLT: 2, SAYI: 3
migraine-specific medications, including ergot alkaloids
and triptans (5-hydroxytryptamine 1B/1D agonists). All
of these drugs have side effects that vary in type and
severity. Each agent has its own distinct profile of efficacy
and tolerability, enabling individualization of treatment.
Therefore, consideration should be given to the tolerability
and safety of medications before their use as abortive
medications for the treatment of migraine headache.
Clinical approaches to the patient with migraine attack
include step care, whereby all patients begin on a simple
or nonspecific treatment, stepping up to the next level
of therapy if this treatment is unsuccessful. In this paper,
we review to the options in the acute migraine treatment.
.
ABSTRACT
TREATMENT OF THE ACUTE MIGRAINE ATTACK
Migraine is one of the most common neurological
disorders and one of the most frequent cause of primary
headaches. Migraine is often associated with functional
impairment and leads to important costs with lost
productivity. Various treatment strategies have been
proposed to help clinicians providing the most effective
acute treatment for migraine patients. Many medications
have been used for acute treatment. Treatment depends
upon the severity and frequency of the migraine attacks.
Among the medications that have been used as acute
treatments for migraine are nonspecific agents, including
non-steroidal anti-inflammatory drugs, analgesics (either
single or combination), and narcotics, as well as
• Key Words: Migraine, acute attack treatment, triptans,
non-steorid analgesics Nobel Med 2006; 2(3): 4-14
GÝRÝÞ
eder. Daha az sýklýkla; tümörler, hipertansiyon, hipotansiyon, hipoglisemi, sinüs inflamasyonlarý, temporal
arterit, menenjit, ansefalit, inme, travmalar baþ aðrýsý
nedenidir. Bunlarýn bir kýsmý çok nadirdir fakat hatýrlanmasý gereken baþ aðrýlarýdýr. Tedavileride standart
aðrý giderici yaklaþýmlardan farklýdýr (Tablo 1).
Aðrý, bedenin herhangi bir yerinden kendini kiþiye
duyuran, öznel, rahatsýz edici, hoþ olmayan duyumdur.
Aðrý, kimyasal maddelerin serbest sinir uçlarýný uyarmasý, gerilme ya da kan akýmý azalmasý sonucu
oluþur. Beynin kendisi aðrý oluþturmaz ve kendinde doðan hasarlanmalarda aðrý duyumsatmaz. Aðrý,
kafa derisi, kan damarlarý, kafa içindeki büyük toplardamarlar, beyin zarlarý atar damarlarý, kafa tabaný
duyusunu alan sinirler ve sinüslerden doðar.
Toplumun %45’i hayatýnýn bir döneminde þiddetli
bir baþ aðrýsý yaþar. Aðrý beraberinde iþ gücü kaybý,
verimlilik azalmasý ve performans azalmasýný getirir.
Migren, yaygýn ve kiþinin günlük yaþamýný etkileyen
kronik bir hastalýktýr. Aðýr baþ aðrýsý ataklarý, otonom
sinir sistemi disfonksiyonu ve bazý hastalarda nörolojik
belirtilerle karakterizedir. Migren ataklarý herhangi
bir yaþta baþlayabilirse de en sýk 15-40 yaþlarý
arasýnda ortaya çýkar. Bir yýllýk prevalansý %11’dir.
Erkekler arasýnda %6, kadýnlar arasýnda %11-17’dir.
Ortalama atak süresi ise 24 saattir. Hastalarýn en
azýndan %10’u haftada bir atak yaþarlar. %20 olguda
2-3 gün süren ataklar olur.1
Baþ aðrýsýnýn bir çok nedeni vardýr. En sýk izleneni
gerilim baþ aðrýsýdýr. Bunu migren baþ aðrýsý takip
Tablo 1: Özel Tedavi Gerektiren Baþ Aðrýsý Nedenleri.
• Migren ataðý
• Subaraknoid kanama
• Menenjit
Baþ aðrýsý ile baþvuran hastanýn deðerlendirilmesi
Genel fizik ve nörolojik muayene hasta ilk deðerlendirildiðinde mutlaka yapýlmalýdýr. En azýndan yaþamsal belirtileri (kan basýncý, nabýz), ekstrakranial yapýlar (sinüsler, kafa derisi damarlarý, servikal paraspinal
kaslar ve temporomandibuler eklem) ve servikal
bölge hareketleri açýklýðý deðerlendirilmelidir.2
• Ansefalit
• Serviko-kranial arter diseksiyonu
• Temporal arterit
• Akut dar açýlý glokom
• Hipertansif baþ aðrýsý
• Karbonmonoksit zehirlenmesi
• Psödotümor serebri
• Serebral venöz sinüs trombozu
Nörolojik muayene ile bir çok anormallik tespit etmek mümkündür. Bu nedenle ense sertliði, kafada
orbita veya boyunda üfürüm olup olmadýðýna, optik
diske, görme alanýna, pupiller yanýtlara, trigeminal
sinir duyusal iþlevine, korneal reflekslere, yüz ve eks-
• Hemorajik ve iskemik akut inme
• Kitle lezyonlarý (tümör, abse, hematomlar
[epidural, subdural])
NOBEL MEDICUS 06
|
Akut Migren
Ataðý Tedavisi
CÝLT: 2, SAYI: 3
5
karakteristikleri de hastalarda sorgulanmalýdýr; menstruel dönemin öncesinde düzenli aðrýsý olup olmadýðý,
uyku ile aðrýnýn geçip geçmediði, stereotipik prodromal semptomlarýn olup olmadýðý, ailede migren
öyküsü, baþ aðrýsýný ortaya çýkaran belli besinler,
kokular, hava deðiþiklikleri olup olmadýðý, aþýrý
egzersiz veya stresin ardýndan aðrý çýkýp çýkmadýðý
da sorgulanmalýdýr.
Tablo 2: Deðiþtirilmiþ (IHS 2004) Migren Taný Kriterleri
AURASIZ MIGREN (KOD 1.1)
A. B-D kriterterlerini karþýlayan en az 5 atak
B. 4-72 saat süren baþ aðrýsý (tedavi edilmediðinde veya tedavi
baþarýsýz olduðunda)
C. Aþaðýdakilerden en az ikisinin olmasý: tek taraflý/zonklayýcý/orta
þiddette veya þiddetli/rutin fiziksel aktivite (merdiven çýkma,
yürüme, eðilme) ile aðrýnýn artmasý veya bunlardan kaçýnmaya
neden olmasý
Eðer hastada aþaðýda belirtilen bulgular var ise
mutlaka ileri incelemeler (BBT, MRG ya da lomber
ponksiyon) yapýlmalýdýr;
1. Hastada hayatýnýn ilk ve en þiddetli baþ aðrýsý,
2. Aðrýnýn sýklýðý, þiddeti ve ataðýn klinik bulgularýnda deðiþme,
3. Orta ya da ileri yaþta yeni çýkan baþ aðrýsý,
4. Yeni ortaya çýkan ve günler süren baþ aðrýsý,
ilerleyici þiddette baþ aðrýsý,
5. Aðrýnýn Valsalva manevrasý ile (öksürme, hapþýrma) artýþý,
6. Miyalji, ateþ, kýrgýnlýk, kilo kaybý, kafa derisinde
hassasiyet, çene klodikasyosunun bulunmasý,
7. Fokal nörolojik anormallikler veya konfüzyon,
nöbet varlýðýnda.5
D. Baþ aðrýsý esnasýnda aþaðýdakilerden en az biri: bulantý ve/veya
kusma, fonofobi ve fotofobi
TIPIK AURALI MIGREN (KOD 1.2.1)
Auralý migrenin diðer alt tipleri de vardýr ve bunlar; migrenöz olmayan
baþ aðrýsý ile seyreden tipik aura (1.2.2), baþ aðrýsý olmayan tipik
aura (1.2.3), familiyal hemiplejik migren (1.2.4), sporadik hemiplejik
migren (1.2.5), baziler tip migren (1.2.6) olarak adlandýrýlmýþ ve
kodlanmýþtýr.
A. B-D kriterlerini karþýlayan en az 2 atak
B. Aþaðýdakilerden en az birinin bulunduðu, ancak motor kaybýn eþlik
etmediði aura
1. Pozitif (ýþýk çakmalarý, leke ya da çizgiler) ve/veya negatif
belirtileri (görme kaybý) içeren tamamen geri dönüþlü görsel
semptomlar
2. Pozitif (iðne batmasý hissi) ve/veya negatif belirtileri (uyuþma)
içeren tamamen geri dönüþlü duyusal semptomlar
Tipik Bir Migren Ataðý
Migren ataðý esnasýnda yaþanan baþ aðrýsý, sadece
ataðýn “aðrý” dönemini oluþturur. Migrenin sistemik
belirtileri, etkileri vardýr. Bir migren ataðý temelde
beþ dönemden oluþur; prodrom, varsa aura, aðrýnýn
baþlamasý, aðrý dönemi, aðrý sonlanma ve postdrom
dönemi.
3. Tamamen geri dönüþlü disfazik konuþma bozukluðu
C. Aþaðýdakilerden en az ikisi
1. Homonim görsel semptomlar ve/veya tek taraflý duyusal
semptomlar
2. En az bir aura semptomunun 5 dakika içerisinde basamaklý
olarak geliþmesi ve/veya farklý aura semptomlarýnýn 5 dakikada
peþ peþe olmasý
3. Her bir semptomun 5 dakika ve 60 dakika sürmesi
Prodrom dönemi aðrýdan günler-saatler önce ortaya
çýkar. Kiþide huzursuzluk, hiperosmi, fotofobi, halsizlik, sýk idrara çýkma, öfori, konsantrasyon ve dikkatte azalma, esneme gibi yakýnmalarla karakterizedir. Bu dönemde tatlý yeme isteði, vücutta su tutulmasý gibi yakýnmalar da görülebilir.
D. 1.1 kodlu aurasýz migren B-D kriterlerine uyan baþ aðrýsýnýn aura
sýrasýnda ya da auradan sonra 60 dakika içerisinde baþlamasý
E. Baþka bir hastalýða baðlý olmama
tremitelerdeki motor güce, derin tendon reflekslerine,
plantar yanýtlara ve yürümeye bakýlmalýdýr. Herhangi
bir patoloji varlýðýnda ileri incelemeler yapýlmalýdýr.
Eðer kiþi auralý migren yaþýyorsa, prodrom dönemi
ardýndan aura dönemi ortaya çýkar. Çoðunlukla
semptomlar 15-20 dakikada geliþir ve 60 dakikadan
uzun sürmezler. Homonim görme alaný kayýplarý,
tek taraflý uyuþmalar ve karýncalanmalar, kelime
bulma güçlükleri, baþ dönmesi izlenebilir. Görsel
semptomlar fotopsi (yanýp sönen ýþýk parlamalarý)
ya da þekilsel özellik taþýyan skotomlar þeklinde
olabilir. Bazen gözlerinin önünde buzlu cam/bulanma
da tanýmlanabilir. Çocuklarda metamorfopsi, mikropsi, makropsi þeklinde ortaya çýkabilir. Somatosensorial aura ise bir yüz, dil yarýsý, el-kol parestezisi
þeklindedir (digito-lingual veya cheiro-oral). Yayýlým
10-30 dakikada olur ve düzelme ilk tutulan bölgeden
baþlar (iskemik inmeden ayýrýcý özelliði).
Migren Aðrýsý mý?
Migren, genellikle zonklayýcý ve sýklýkla tek taraflý,
aðýr baþ aðrýsý ataklarýyla karakterizedir. Aurasýz migrende, ataklar esnasýnda bulantý, kusma, ýþýða, sese
ve harekete hassasiyet izlenir. Tedavi edilmediðinde
bu ataklar tipik olarak 4-72 saat sürer. Bu bulgularýn
bir arada deðerlendirilmesi taný için önemlidir, fakat
her atakta ve her hastada ayný bulgular bulunmayabilir.3 Migren taný kriterleri, uluslararasý baþ aðrýsý
derneðince (IHS) 2004 yýlýnda gözden geçirilmiþ ve
kýsmen deðiþiklik yapýlmýþtýr (Tablo 2).4
Bu taný kriterlerine ilave olarak tipik migrenin diðer
MEDICUS
NOBEL
NOBEL MEDICUS 06
6
|
CÝLT: 2, SAYI: 3
Ardýndan 4-72 saat süren þiddetli bir aðrý dönemi
olur. Genellikle, zonklayýcý, tek taraflý aðrý yaþanýr.
Taraf deðiþimi ataklarda ortaya çýkabilir. Ya da bir
taraftan baþlayan aðrý yaygýn aðrý haline gelebilir.
Bu semptomlar, en sýk görülen baþ aðrýsý olan gerilim
baþ aðrýsýndan migreni ayýrt etmeyi saðlar. Migren
ataklarý olan hastalarýn %15’inde geçici nörolojik defisitler (genellikle görsel) geliþir ve bu grup genelde
auralý gruptur. %64 olguda migren aurasýz olurken,
%18 olguda auralý, %13 olguda hem auralý hem de
aurasýz baþaðrýlarý bir arada olur. Kalan %5 olguda
ise baþ aðrýsý olmaksýzýn aura bulunur. Böylece %30
hastada deðiþik þekillerde aura ortaya çýkar.
kanýtlar vardýr, fakat bu insanlarda tam olarak ortaya
konulamamýþtýr.7
Genetik
Son zamanlarda bir çok nörolojik hastalýk için sorumlu gen ve ilgili lokuslar tespit edilmeye baþlanmýþtýr.
Sebep-sonuç iliþkisi kesin olmasa da gen anomalilerinin kalýtýmsal olarak aðrýya eðilimi artýrdýðý
yönünde güçlü kanýtlar vardýr. Migren baþ aðrýlarý
çok etkenli ve poligenetik bir hastalýktýr. Uzun zamandýr migrende ailevi bir geçiþin olduðu bilinmektedir. Çift yumurta ikizleri ile karþýlaþtýrýldýðýnda, tek yumurta ikizlerinde daha yüksek oranda
Aðrý Mekanizmalarý
Migren olasýlýkla, özellikle aðrý yollarý ile ilgili olan
ve kranio-vasküler afferentleri module eden duyusal
sistemle beyin sapý veya diensefalik çekirdeklerin iþlev bozukluðundan kaynaklanýr. Migren ataðý esnasýnda beyin sapýnýn aktivasyonu PET ile gösterilmiþtir.
Ancak, aura olasýlýkla Leao’nun yayýlan kortikal depresyonunun bir sonucudur. Aura, oligemi dalgasýnýn
korteks boyunca yayýlmasýndan kaynaklanýr. Karakteristik olarak dakikada 2-6 mm hýzýnda ilerler. Bu
oligemiden önce hipereminin kýsa fazý yaþanýr ve
flaþlar, sýçrayan ýþýklar gibi semptomlarýn nedenidir.
Oligemi baskýlanmýþ nöronal iþleve bir yanýttýr ve
baþ aðrýsý baþladýðýnda belirgindir. Bulgulardan anlaþýlacaðý üzere migren sadece vasküler baþ aðrýsý
olarak sunulamaz.6
MÝGREN ATAÐI
Akut atak tedavisi
Proflaktik tedavi
Migren spesifik tedavi
(ergotamin, triptanlar...)
Þekil 1: Migrende tedavi yaklaþýmý
konkordans oranlarý görülmesi genetik bir nedenin
en güçlü kanýtlarýndandýr. Yine migrenli hastalarýn
birinci derecede akrabalarýnda, genel topluma oranla
daha yüksek oranda migrene rastlanmaktadýr. Sýk
görülen migren þekilleri için kalýtým þekli tanýmlanmamýþ olsa da, Mendelyen bir geçiþ olmadýðý
düþünülmektedir. Migren alt tipleri arasýnda belirgin
bir genotipik farklýlýk olabileceði yönünde kanýtlar
vardýr.
Ailevi hemiplejik migren (AHM) genetik mutasyonlarýn tanýmlanabildiði tek migren alt tipidir ve otozomal dominant bir geçiþ gösterir. Altta yatan moleküler genetiðe baðlý olarak AHM’nin iki alt tipi
bulunur. AHM’e neden olduðu düþünülen ve ilk
tanýmlanan gen, CACNA1A, 19p13 kromozomundadýr.8 CACNA1A, nöronal P/Q tipi voltaja baðlý kalsiyum
kanalýný kodlayan gendir ve mutasyonlarý nöronlarda
anormal kalsiyum iyon akýmýna ve nörotansmitter
salýnýmýnda deðiþikliðe neden olur. AHM’den etkilenen ailelerin yaklþýk %50’sinde CACNA1A gen
mutasyonu bulunur ve bu AHM tip-1 olarak sýnýflanýr. Bu gen ayný zamanda epizodik ataksi tip-2,
Migrende periferal trigeminal aktivasyon, bir vazodilatatör olan kalsitonin-gen iliþkili peptidin salýnýmýyla
belirgindir. Fakat aðrý oluþum mekanizmalarý bilinmemektedir. Çalýþmalarda, aðrýnýn duradaki steril
nörojenik inflamasyondan kaynaklandýðý yönünde
|
Farmakolojik tedavi
Non-spesifik tedavi
(ASA, parasetamol, nöroleptikler...)
Migrendeki aðrý mekanizmasý tam olarak anlaþýlmamasýna karþýn üç anahtar faktör dikkate deðerdir;
kranial kan damarlarý, damarlarýn trigeminal innervasyonu ve kranial parasempatik çýkýþ ile trigeminal
sistemin refleks baðlantýlarý. Beynin kendisi aðrýya
duyarsýzdýr ve aðrý büyük kranial damarlar, proksimal intrakranial damarlar veya duramater yoluyla çýkar. Bu damarlar trigeminal sinirin oftalmik
dalý ile innerve olurken, posterior fossa yapýlarý C2
sinir köklerinin dallarýyla innerve olur. Ýnsan dýþý
primatlarda, vasküler afferentlerin uyarýmý servikomeduller bölgedeki trigeminal nukleus kaudalisin
yüzeyel tabakasýnda ve servikal kordun C1 ve C2
seviyesi dorsal boynuzunun yüzeyel tabakalarýnda
aktivasyona yol açar (trigemino-servikal kompleks).
Benzer olarak C2’nin dallarýnýn uyarýmý beyinde ayný
bölgedeki nöronlarý aktive eder. Migren aðrýsý esnasýnda C2 innerve yapýlarýn ve trigeminal sinirin oftalmik dalý bölgesinde aðrý olmasý yaygýn bir tiptir.
NOBEL MEDICUS 06
Farmakolojik olmayan tedavi
(düzenli yaþam)
Akut Migren
Ataðý Tedavisi
CÝLT: 2, SAYI: 3
7
Tablo 3: Akut Migren Ataklarýnda Kullanýlan Ýlaçlarýn Etkinliði ve Kanýt Dereceleri (Neurology 2000; 55: 754-763)
KANIT BÝLÝMSEL
KLÝNÝK
KALÝTESÝ ETKÝ GÖZLEMDE ETKÝ
ÝLAÇLAR
spinoserebellar ataksi tip-6, epilepsi ile de
iliþkilidir. AHM’li bazý ailelerde 1.kromozom
üzerinde yer alan ATP1A2 geninde mutasyonlar
bulunur. Bu gen ya da ATP1A2, sodyumpotasyum ATPaz pompasýný kodlar. Mutasyonla potasyum baðlanabilirliði azalýr. Bu
nedenlele glutamat ve potasyum klirensi
yavaþlar, kortikal yayýlan depresyona eðilim
artar. Yakýn zamanda AHM için ek bir gen
mutasyonu daha tespit edilmiþtir; 2q24. Bu
gen voltaja baðlý sodyum kanalýný kodlar.9
Mutasyonlarý, sodyum kanalýnýn hýzlý inaktivasyonun ardýndan kýsa sürede eski haline
dönmesine neden olur. Bu da yüksek frekanslý
ve tekrarlý nöronal ateþlemelere neden olur.
Nöronal uyarýlabilirlik artar. AHM’deki her
üç gen de iyon kanallarýný kodlar. Bu nedenle
migren ve özellikle AHM “bir kanalopati”
olarak ele alýnabilir.
KULLANIM ÖZELLÝÐÝ
TRÝPTANLAR
Sumatriptan nazal
A
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
Naratriptan
A
++
++
Orta-aðýr migren ataðý
Rizatriptan
A
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
Sumatriptan
A
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
Zolmitriptan
A
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
Elatriptan
A
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
Sumatriptan SC
A
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
ERGOT ALKALOÝDLERÝ
DHE IV/SC/IM
B
++
+++
DHE IV+antiemetik
B
+++
+++
Orta-aðýr migren ataðý
DHE nazal sprey
A
++
++
Orta-aðýr migren ataðý
Ergotamin
B
+
++
Seçilmiþ orta-þiddetli aðrýda
Ergotamin+kafein
B
+
+++
Seçilmiþ orta-þiddetli aðrýda
Düþük aðrý tekrarý
ANTÝEMETÝKLER
Klorpromazin IM/IV
C/B
++
++
Yardýmcý tedavi, akut atakta
Metoklopramid IM
B
+
+
Yardýmcý tedavi, akut atakta
Proklorperazin IM
B
+++
+/++
Yardýmcý tedavi, akut atakta
B
+++
+++
Yardýmcý tedavi, akut atakta
Proklorperazin IV
CACNA1A ve ATP1A2’nin auralý ya da aurasýz
migrenle bir iliþkisi tespit edilememiþtir. Auralý ve aurasýz migren için yatkýnlýk lokuslarý
4, 6, 11 ve 14. kromozomlarda bulunmuþ
olsa da sorumlu genler tam olarak ortaya
konamamýþtýr.
NON-STEROÝD ANTÝÝNFLAMATUVAR
Asetaminofen
B
0
+
Gebelik migren ataðýnda
Ketorolak IM
B
+
++
Akut atakta seçilebilir
ASA
A
++
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
Diklofenak potasyum
B
++
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
Flurbiprofen
B
+
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
Ibuprofen
A
++
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
Naproksen
B
+
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
Naproksen sodyum
A
++
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
Asetaminofen+ASA+kafein
A
+++
++
Hafif-orta aðrýda ilk tercih
AKUT ATAK TEDAVÝSÝ
Migrenli bir hastanýn tedavi yaklaþýmý iki ana
gruba ayrýlýr. Ýlki non-farmakolojik tedavi
denilen, hastanýn hastalýðý hakkýnda bilgilendirilmesi, yaþam þeklinin düzenli hale
getirilmesi (düzenli uyku, yemek, egzersiz,
aþýrý relaksasyon ve stresten kaçýnma, bilinen
diyet tetikleyicilerden kaçýnma) þeklindedir.
Ýkincisi farmakolojik tedavi yaklaþýmýdýr.
Farmakolojik tedavi yaklaþýmý ise akut atak
tedavisi ve koruyucu tedavi olarak iki alt gruba
ayrýlýr. Tedavi yaklaþýmý olarak, acilde karþýlaþýlabilecek hastalar akut atakla gelen hastalar
olmasýna karþýn bu hastalarda koruyucu tedavi
gerekip gerekmediði düþünülmelidir (Þekil 1).
BARBÝTÜRAT-HÝPNOTÝKLER
Butalbital+ASA+kafein
C
?
+++
Orta-aðýr atak, sýnýrlý kullaným
Butalbital+ASA+kafein+kodein
B
++
+++
Orta-aðýr atak, sýnýrlý kullaným
OPÝAT ANALJEZÝKLER
Butorpenon nazal sprey
A
+++
+++
Orta-aðýr atak, sýnýrlý kullaným
Asetaminofen+kodein
A
++
++
Orta-aðýr atak, sýnýrlý kullaným
Butorpenon IM
B
++
++
Þiddetli aðrýda, son çare
Meperidin IM
B
++
++
Þiddetli aðrýda, son çare
Methadon IM
B
++
++
Þiddetli aðrýda, son çare
Kortikosterodiler
C
+
++
Migren statusunda
Kortikosteroid+antiemetik IV
C
+
++
Migren statusunda
Isomethepten
B
+
++
Orta-hafif baþ aðrýsýnda
Lidokain intra-nazal
B
++
?
Migrende belirsiz (Küme aðrýsýnda)
DÝÐER
ASA; asetil salisilik asit, DHE; dihidro-ergotamin, IM; kas içi, IV; damar içi, SC; cilt altý, PO; aðýzdan,
Kanýt seviyeleri açýklamasý: A’dan D’e gidiþte çalýþmalarýn güvenilirliði azalýr. A: birden fazla iyi planlanmýþ çalýþmalardan
çýkan sonuçlara göre tavsiye edilebilir, B: Randomize çalýmalardan doðan bazý kanýtlar kullanýlmasýný önerir, ancak
bilimsel destek ideal deðildir. Randomize çalýþmalar arasýnda da belirgin bir uyum yoktur. C: Kontrollü çalýþma olmamasýna
karþýn ABD baþ aðrýsý birliðinin tavsiyesi.
Bilimsel etki ölçümü: 0: etkisiz veya zararlý, +: klinik ve istatistiksel olarak belirgin etkisi yok, ++: ilacýn klinik etkisi
istatistiksel olarak anlamlý, +++: etki istatistiksel olarak belirgin ve bu etki beklenen klinik yarardan daha fazla.
Klinik gözlemde etki: 0: bir çok kiþide etkisiz, +: bir dereceye kadar, bir kaç kiþide etkili, ++: etkili, bazý kiþilerde belirgin
düzeltici etki, +++: çok etkili, bir çok kiþide klinik etkisi belirgindir
MEDICUS
Akut migren ataðýnda hastanýn tek tedavisi
aðrý kesici ile aðrýsýný kesmek deðildir. Kusmasý
ve bulantýsý çok olan hastalarda özellikle yüksek hacimli dekstroz+potasyumlu sývýlarýn
verilmesi (Isolyte M, 1000 cc IV gibi) gerekir.
Genel olarak hem kusma ile olabilecek potasyum kaybýný (bunun neden olduðu genel kas
güçsüzlüðü) düzeltir hem de uzamýþ aðrýlarda kan þekerini yükseltir. Anksiyetesi ve
kaygýsý olanlarda anksiyolitikler de aðrý kesicilere ek tedavi olarak düþünülmelidir. Bazý
hastalarda aðrýdan ziyade bulantý rahatsýz edici
NOBEL
NOBEL MEDICUS 06
8
|
CÝLT: 2, SAYI: 3
olabilir. Bu durumda sývý+antiemetik
unutulmamalýdýr.
ÝLAÇ SEÇÝMÝ
Migren ataðýnda kullanýlabilecek bir çok
ilaç olmasýna karþýn, aðrý kesici ve diðer
yardýmcý ilaçlarýn seçimi hastanýn durumuna
göre yapýlmalýdýr. Her hastaya ayný standart
protokol uygulanmamalýdýr. (Tablo 3, 4)
Steroid Olmayan Antiinflamatuvar Ýlaçlar:
Çoðu hasta atak sýrasýnda alýnan basit
analjeziklerle aðrýsýný geçirir. Eðer herhangi bir kontrendikasyonu yoksa, atak
tanýnýr tanýnmaz aðrý kesici alýnmalýdýr.
Ýlaçlarýn dozu yeterli olmalýdýr. Örneðin;
900-1000 mg aspirin, 1000 mg asetaminofen, 500-1000 mg naproksen, 400-800
mg ibuprofen tek doz olarak alýnabilir.
Bunlar tek baþýna ya da uygun kombinasyonlarla da kullanýlabilirler. Beraberlerinde antiemetik ilaçlar veya gastrik
motiliteyi artýrýcý ilaçlarýn alýmý emilimi
artýrarak ataðý geçirmeye yardýmcý olur.
Bu ilaçlarýn aþýrý kullanýmýndan da kaçýnýlmalýdýr. Haftada 2-3 günden fazla ilaç
alýmý durumunda baþ aðrýsý günlüðüne
de bakýlarak farklý tedavi yöntemleri
(koruyucu) kullanýlmalýdýr. Migren ataklarýnýn þiddetinin ve ilaçlara yanýtýn her
atakta farklý olabileceði hatýrlanmalýdýr.
Bu yaklaþýmla ayný hastanýn bir ataðý tek
ilaca yanýt verirken, bazý ataklar bir çok
ilaca yanýt vermeyebilir.10
Tablo 4: Migrende, Atak Þiddeti ve Süresine Göre Kullanýlan Ýlaçlar31
DOZ
YAN ETKÝ
HAFÝF MÝGREN ATAKLARI
Asetil salisilik asit (ASA)
650-1300 mg, 4 saat aralýkla
Gastrointestinal sistem
Ýbuprofen
400-800 mg, 6 saat aralýkla
Gastrointestinal sistem
Naproksen sodyum
275-550 mg, 2-6 saat aralýkla
Gastrointestinal sistem
Asetaminofen
650-1300 mg, 4 saat aralýkla
Gastrointestinal sistem
YARDIMCI TEDAVÝLER
Dimenhidrinat
50-100 mg PO/IM
Domperidon
10-20 mg PO
Metoklopramid
10 mg PO/ÝV
Uyku hali
ORTA ÞÝDDETTE MÝGREN ATAKLARI
5HT RESEPTÖR AGONÝSTLERÝ SELEKTÝF OLANLAR
Sumatriptan
50-100 mg PO, 24 saat içinde gerekirse
tekrarlanabilir veya 6 mg SC, 24 saat içinde
gerekirse tekrarlanabilir. 20 mg nazal sprey,
gerekirse 24 saat içinde tekrarlanabilir.
Göðüste þýkýþma, uyuþmalar
Zolmitriptan
2,5-5 mg, 2 saate bir, maksimum 15 mg/gün
Göðüste þýkýþma, uyuþmalar
Naratriptan
2,5 mg, günde maksimum 5 mg
Göðüste þýkýþma, uyuþmalar
Eletriptan
40 mg PO ve gerekirse 80 mg ek doz daha
Göðüste þýkýþma, uyuþmalar
Dihidroergotamin (DHE)
0,5-1,0 mg SC, IM veya IV. 1 saat içinde
5HT RESEPTÖR AGONÝSTLERÝ NON-SELEKTÝF OLANLAR
Göðüste sýkýþma, bulantý, uyuþma
tekrarlanabilir. 24 saatte maksimum 4 doz
Ergotamin
1-2 mg PO, saatte bir, 3 kez. 1 mg supozituvar
(24 saatte maksimum 3 doz)
KOMBÝNE ÝLAÇLAR
ASA+kodein+kafein
Asetaminofen+kodein
Gastrointestinal sistem,
Formülasyona göre farklý
kronik günlük aðrý
ASA+butalbital+kafein
AÐIR VE ULTRA ATAKLAR
Butorphanol
1 mg sprey, 3-5 saatte bir tekrarlanabilir
Bulantý, disfori
ErgotDeriveleri: Ergotamin ve dihidroergotaminin (DHE) temel avantajý ucuz
olmasý ve kullaným deneyiminin fazla
olmasýdýr. Dezavantajlarý ise, etkili doz
hakkýnda kesin bir bilginin olmayýþý, devamlý jeneralize vazokonstriksiyona neden
olabilmeleri ve rebound baþ aðrýsýdýr. Ergot alkaloidleri adrenerjik, dopaminerjik
ve triptaminerjik etkilidirler. Güçlü olarak 5HT1B/1D reseptörlerine baðlanýrlar.
Bu reseptörler dura ve kafa derisi kan
damarlarýnda bulunurlar. Sonuçta trigeminal sinir aracýlý nörojenik inflamasyonu
engellerler.11
Klorpromazin
50 mg IM, veya 0,1 mg/kg 20 dakika üzerinde
infüzyon, 15 dak sonra tekrarlanabilir
(maksimum 37,5 mg). Öncesinde daima
izotonik verilir.
Uyku hali, distonik reaksiyonlar
Deksamatezon
12-20 mg IV
Metilprednisolon
100-250 mg IV
Ketorolak
30-60 mg IM, Maksimum 24 saatte 120 mg
Uyku hali, bulantý, dispepsi
Meperidin
50-100 mg IM/IV
Sedasyon, konfüzyon, baðýmlýlýk
Metoklopropamid
10 mg IV, 20 dakika içinde etkisiz ise 0,5-
Uyku hali, ekstrapiramidal reaksiyon
DHE, yalnýz baþýna intravenöz 1 mg kullanýldýðýnda %23, metoklopropamid (%73)
veya hidroksizin (%93) ile birlikte kullanýmýnda daha belirgin aðrý azalmasý yapar.
Karþýlaþtýrma çalýþmalarý, DHE yalnýz baþýna
Zolmitriptan
5 mg tablet, PO veya SL
Göðüste sýkýþma, uyuþmalar
Sumatriptan
50-100 mg PO veya 6 mg SC, 24 saat içinde
Göðüste sýkýþma, uyuþmalar
NOBEL MEDICUS 06
|
1,0 mg DHE IV ile ver, 3 saat sonra 2 mg’a
kadar tekrarlanabilir.
Proklorperazin
25 mg supozituvar, 24 saatte maksimum 3
Uyku hali, ekstrapiramidal reaksiyon
doz veya 5-10 mg IV/IM
gerekirse tekrarlanýr
IM; kas içi, IV; damar içi, SC; cilt altý, PO; aðýzdan, SL; dil altý
Akut Migren
Ataðý Tedavisi
CÝLT: 2, SAYI: 3
9
meperidin ve lidokainden daha etkili bulunmuþtur.
Ancak, klorpromazinden daha az etkilidir. Vakalarýn
%55’inde DHE ile iliþkili gastrointestinal sistem yan
etkileri olan bulantý-kusma görülür. Bazý ülkelerde
DHE nazal spreyi vardýr. Baþ aðrýsýný 30 dakikada
%27, 4 saatte %70 hastada ortadan kaldýrýr.12
reseptörlerini aktive ederler ve daha az olarak 5HT1A
veya 5HT1F’yi uyarýrlar. Olasýlýkla 5HT1B/1D aktivitesi tedavi edici etkinliklerinden sorumludur. Bu
nedenle triptanlar denilince 5HT1B/1D agonistleri
anlaþýlmalýdýr.
Tablo 5: Triptanlar ve Genel Özellikleri
SUMATRIPTAN ELETRIPTAN NARATRIPTAN RIZATRIPTAN ZOLMITRIPTAN
Yarý ömür ( saat)
2,0
5,0
5,0-6,3
2,0
3,0
Atak esnasýnda
2,5
2.8
-
1,0
4,0
Diðer zamanlar
2,0
1,4-1,8
2,0-3,0
1,0
1,8-2,5
Oral yararlanýmý (%)
14
50
63-74
40
40
MAO
CYP3A4
Renal, %70
MAO
CYP450 ve MAO
Maksimum konsantrasyonu
Metabolizmasý
Triptanlar: Ergot deriveleri ile karþýlaþtýrýldýðýnda,
triptanlarýn bir çok avantajý vardýr. Dikkat çekici
þekilde seçici farmakoloji, basit ve uyumlu farmakokinetikleri, kanýt tabanlý kullaným bilgileri,13 iyi
planlanmýþ kontrollü çalýþmalarla gösterilen etkinlikleri
vardýr.14 Buna karþýn orta derecede yan etkileri
vardýr. En önemli dezavantajlarý ise fiyatlarýnýn
yüksek oluþu ve kardiovasküler hastalýk durumunda
kullanýmlarýnýn sýnýrlanmasýdýr.15 Triptanlar serotonin
5HT1B/1D reseptör agonistidirler. 5HT reseptörlerinin
yedi ana alt sýnýfý vardýr. Tüm triptanlar 5HT1B/1D
Tablo 6:
Zolmitriptanýn dilaltý formunun olmasý özellikle bulantý
ve kusmasý olan hastalar için iyi bir seçenek oluþturur.
Bir migren ataðýnýn tedavisinde önerilen zolmitriptan
dozu 2,5 mg'dýr. Zolmitriptan tablet hastanýn dilinin
üstüne yerleþtirildikten sonra hýzla erir ve tükürük
yardýmýyla yutulur. Bu formülasyon kusma þikayeti
olan ve migren ataðý esnasýnda su içemeyen veya
konvansiyonel tabletleri yutmak istemeyen hastalarýn
kullanýmý için uygundur. Eðer semptomlar devam
eder veya 24 saat içerisinde tekrarlarsa, alýnacak ikinci
bir dozun etkili olduðu gösterilmiþtir. Ýkinci bir doz
gerekiyorsa bu, baþlangýç dozundan en az 2 saat
geçtikten sonra alýnmalýdýr. Eðer hasta 2,5 mg'lýk
dozlardan tatmin edici bir fayda görmüyorsa, daha
sonraki ataklar 5 mg'lýk zolmitriptan dozlarýyla tedavi
edilebilir. Tekrarlayan ataklar karþýsýnda 24 saat
içerisinde alýnacak toplam doz 15 mg'ý aþmamalýdýr.
Zolmitriptan, auralý veya aurasýz migren ataklarýnýn
ve menstürasyona eþlik eden migrenin tedavisinde
ayný þekilde etkilidir.
Randomize, Plasebo Kontrollü Klinik Çalýþmalardan Elde Edilen Farklý Triptanlarýn
Klinik Profillerinin Özeti
TRÝPTAN
DOZ
ARR (%)
PRR (%)
TG (%)
NNT
Sumatriptan
6 mg cilt altý
81-82
31-39
43-50
2,0-2,3
Sumatriptan
10 mg oral
56-62
17-26
30-40
2,5-3,3
Sumatriptan
50 mg oral
50-61
17-27
24-37
2,7-4,2
Sumatriptan
25 mg oral
52
17-27
25-35
2,9-4,0
Sumatriptan
20 mg nazal sprey
55-64
25-36
24-39
2,6-4,2
Naratriptan
2,5 mg oral
43-50
18-27
16-28
3,6-6,3
Zolmitriptan
2,5 mg oral
62-65
34-36
25-31
3,2-3,8
Zolmitriptan
2,5 mg oral eriyen
63
22
41
2,4
Zolmitriptan
5 mg nazal sprey
70
30
40
2,5
Rizatriptan
10 mg oral
67-77
35-40
27-40
2,5-3,7
Almotriptan
12,5 mg oral
57-65
-
14-33
3,0-7,1
Eletriptan
40 mg oral
62-65
19-24
41-43
2,3-2,4
Triptanlar üç potansiyel mekanizma ile etki ederler:
kranial vazokonstriksiyon, periferal nöral inhibisyon ve trigemino-servikal kompleksin ikincil nöronlarýnda transmisyon inhibisyonu. Bugün için hangi
mekanizmanýn daha önemli olduðu belirsizdir. Bu
etkilerle trigeminal afferent nosiseptif uyarýmýn engellenmesiyle akut migren ataklarý kontrol edilir.
Rutin klinik kullanýmda altý triptan vardýr; sumatriptan, naratriptan, rizatriptan, zolmitriptan, eletriptan
ve almotriptan (Tablo 5, 6). Migren ataklarý sýrasýnda bir çok ilacýn oral emilimi gecikir. Bu nedenle
non-oral yollarýn kullanýmý önemlidir: nazal spreyler,
supozituvarlar, eritme tabletler, enjeksiyonlar gibi.
Ancak, çoðu hasta (%80) oral alýmý tercih eder.16
Büyük ve çok merkezli çift kör çalýþmalarla 6-8 mg
sc sumatriptan kullanýmý plasebo ile karþýlaþtýrýlmýþ
ve klinik etkinliði %70-80 arasýnda tespit edilmiþtir.
24 saat içinde tekrarlayýcý baþ aðrýsý sýklýðý ise %3460 arasýndadýr. Sumatriptan, DHE nazal spreyden
çok daha etkilidir. Klorpromazinle benzer etkiye
sahiptir. Rizatriptan ile (10 mg) aðrý giderme oraný
%75-80’dir. Sumatriptan nazal sprey (20 mg) ise
aðrýyý %63-78 hastada ortadan kaldýrýr.
ARR; absolut risk reduction-triptana yanýt oraný anlamýna gelir, PRR; plasebo yanýt oraný
(þiddetli ile orta dereceli aðrýlarý olup tedavi sonrasý 2.saatte aðrýlarý hafif dereceli olan ya
da aðrýsý tam olarak geçen hastalarýn yüzdesi), TG; terapötik kazanç, ARR-PRR arasýndaki
farktan elde edilir. NNT; number need treatment-tedavi edilmesi gereken sayý (bir hastada
baþarýlý bir yanýt elde etmek için tedavi edilmesi gerekli olan hastalarýn sayýsý, plasebo için
ayarlama yapýlmýþtýr.
Subkutan sumatriptan (6 mg) en iyi farmakokinetik profile sahiptir. 10 dakikada maksimum
konsantrasyona ulaþýr ve biyoyararlanýmý %96’dir.
Aðrý sýrasýnda klinik cevap oraný %76’dir. Önemli
MEDICUS
NOBEL
NOBEL MEDICUS 06
10
|
CÝLT: 2, SAYI: 3
dezavantajý yan etki insidansýnýn oral alýma göre
daha yüksek olmasýdýr. Rektal uygulanýmý ile oral
alýmýn yan etkileri hemen hemen aynýdýr. Bu formülasyonlar bulantý-kusmasý olan hastalarda tercih
edilebilir.
baþarý þansý %67-92’dir. Bir çok çalýþmada 10 mg
IV kullanýlmýþtýr. Karþýlaþtýrmalý çalýþmalarda sumatriptan, metoklopramid ve ketorolaktan daha iyi
aðrýyý azalttýðý gösterilmiþtir.18 Proklorperazin ülkemizde
yoktur.
Triptanlarýn en sýk izlenen yan etkileri uyuþmalar,
baþ, boyun, göðüs ve ekstremitelerde sýcaklýk hissi,
daha az sýklýkla baþ dönmesi, ateþ basmasý, boyun
aðrýsý ve boyun sertliðidir. Triptanlar koroner arterleri de konstriksiyona uðratýr ve göðüs semptomlarýna
neden olabilirler. Bazen anjina pektorise benzer tablo
yapabilirler. Bu tür yakýnmalarý olan hastalarda
nadiren problem çýkar.
Haloperidol: Antipsikotik bir ajandýr. Kemoreseptör
trigger zon üzerine etki ile bulantý ve kusmayý azaltýr. Dopaminin santral etkilerini, özellikle D2 reseptörleri üzerinden bloke eder. Orta derecede -adrenerjik antogonistik periferik etki ve antiserotonin
etkisi vardýr. Klorpromazinden daha az sedatiftir ve
daha az ortostatik hipotansiyona neden olur. Distonik reaksiyonlar haloperidolun esas yan etkisidir.
Haloperidol, antiserotonin ve antidopamin (veya her
ikisi) etki yoluyla migren ataðý üzerinde etkilidir.
Migren aðrýsýnda kontrollü veya karþýlaþtýrmalý çalýþmalar yoktur. Bir grup hastada 500-1000 cc IV sývý
ardýndan 5 mg haloperidol IV bolus olarak kullanýlmýþ ve 25-65 dakika içinde tüm hastalarda tam
veya doyurucu düzeyde yanýt elde edilmiþtir.19
Nadir durumlarda miyokard infarktüsüne neden
olabilirler. Ýnsanlarda triptanlarýn potansiyel olarak
koronerleri daralttýðý gösterilmiþtir. 5HT1B reseptörleri yoðun olarak kranial dolaþýmda bulunmasýnýn
yaný sýra koroner dolaþýmda da bulunurlar. Çok az
bildiri olmasýna karþýn iskemik kalp hastalýðý, kontrolsüz hipertansiyon ve son 24 saat içinde ergot
kullanýmý durumlarýnda kullanýmý kontrendikedir.4
Ketorolak: Bir steroid olmayan antiinflamatuvar
ajandýr. Trombositlerin agregasyonunu, prostoglandin sentezini ve trombositlerden serotonin salýmýný
engeller. 20 Migrendeki etkisinin kan damarlarý
duvarýnda aðrýya hassasiyeti artýran prostoglandinleri
azaltma ve düz kas tonusu üzerinde etkisi ile reaktiviteyi düzenleme yoluyla olduðuna inanýlýr. 30-60 mg
ketorolak IM uygulanmasý ile baþarý oraný %60’dir.
Karþýlaþtýrmalý çalýþmalarda 60 mg ketorolak meperidine benzer etkili bulunmuþtur. 60 mg IM dozu ile
klorpromazinin 25 mg IV dozu arasýnda ikinci saatte
etki farklýlýðý yoktur ve aðrýyý geçirme oranlarý eþittir.21
Fenotiazinler (Klorpromazin ve proklorperazin):
Fenotiazinler antipsikotik ilaçlardýr. Santral sinir
sisteminde bazal ganglionlar ve limbik sistemde
dopaminin nöroiletici etkisini güçlü þekilde antagonize ederler. Kemoreseptör trigger zon üzerine etkileriyle antiemetiktirler ve nöroleptik etkileri aðrý
eþiðini deðiþtirir. Ek olarak, -adrenerjik antagonisttirler (bu etki ortostatik hipotansiyona neden olur).
bloklama etkisi proklorperazinden
Klorpromazinin
daha fazladýr, dolayýsýyla kan basýncýný daha fazla
düþürür. Hem histamin hem de serotonin reseptörleri
üzerinde antagonistik etkileri vardýr.
Lidokain: Sýnýf 1b antiaritmik bir ajandýr ve hücre
zarýný stabilize eder. Hücre zarý stabilize edici etkisi
ile migren aðrýsýnda etkili olabileceði düþünülmektedir. Bunun yanýnda trombositlerden vazoaktif
peptidlerin salýnýmýný inhibe ederek steril inflamatuvar yanýtý engeller.22 Çalýþmalarda kullanýlan genel
dozu 100 mg’dýr. 1 mg/kg kullanýlan ve plasebo ile
karþýlaþtýrýlan bir çalýþmada aðrý üzerinde belirgin
etkisi gösterilememiþtir. Karþýlaþtýrýlmalý çalýþmalarda
klorpromazinden ve DHE’den daha az etkili bulunmuþtur. Lidokain nazal spreyin %4’lük konsantrasyonda kullanýmý ile baþarý oraný %55 bulunmuþken,
aðrýnýn relaps oraný %42 olarak tespit edilmiþtir.23
Fenotiazinlerin hipotansif etkilerine karþýn, en önemli
yan etkisi kýsa kullanýmda dahi olabilen distonidir.
Bu yan etki idiosenkraziktir ve tek bir dozda dahi
ortaya çýkabilir. Fenotiazinlerin migrendeki etki
mekanizmalarý belirsizdir. Muhtemelen kemoreseptör
bloklama ile
trigger zonda anti dopamin etki ve
vasküler yapý üzerine olan etkilerinden kaynaklanýr.
Migren ataklarýnda klorpromazin kullanýmý ile ilgili bir çok çalýþma vardýr.17 Uygulama dozlarý farklý
olmakla birlikte 12,5 mg intravenöz uygulanmasý
standarttýr. 20 dakika aralýklarla toplam 37,5 mg
olacak þekilde uygulanabilir. Bu uygulama öncesinde
hipotansiyonu engellemek için, 500-1000 cc izotonik
verilmesi önerilir. Karþýlaþtýrmalý çalýþmalarda klorpromazin, meperidin hidrokloridden (pethidin), lidokain ve DHE’den daha etkili bulunmuþken, ketorolak,
metoklopramid ve sumatriptanla eþit etkili bulunmuþtur.
Proklorperazinin migren ataklarýnda aðrýyý gidermede
NOBEL MEDICUS 06
|
Metoklopramid hidroklorid: Non-fenotiazin türevi
santral dopamin antagonisti ve periferik muskarinik
agonisttir. Mide boþalýmýný artýrýr ve kemoreseptör
trigger zon üzerindeki etkisi ile antiemetiktir. Antiemetik ve santral antidopamin etkisi ile migren
ataklarý üzerinde etkili olabileceði düþünülür. Yan
etkisi uyku hali ve distonidir. Metoklopramid hid-
Akut Migren
Ataðý Tedavisi
CÝLT: 2, SAYI: 3
11
literatür bilgisi göz önüne alýnarak yapýlmýþtýr. Bahsedilen ilaçlarýn bir kýsmý ülkemizde pazarlanmamaktadýr. Bu nedenle eldeki imkanlara göre, ilaçlarýn
önceliði/sýralamasý modifiye edilebilir.27 Ýlaç tedavisi, aðrý kiþinin günlük iþlevini engelliyor ya da
bozuyorsa endikedir. Bir çok vakada migren ataklarý
farklý þiddettedir ve hastalarýn iþlevselliðini farklý
derecelerde etkiler. Hafif ataklarda, hasta günlük yaþam aktivitelerine yalnýzca minimal bozulma ile
devam eder. Orta þiddetteki ataklarda, aktivitesi orta
derecede bozulur. Aðýr ataklarda, hasta günlük yaþam
aktivitelerini yerine getiremez ve iþlevselliðini tam
olarak kaybeder. Ultra-aðýr ataklarda ve migren statusunda aðýr ataðýn süresi belirgin uzamýþtýr ve
genelde 72 saat üzerinde devam eden þiddetli aðrý
vardýr. Bu nedenle her hasta ve her atak için uygun
tedavi yaklaþýmý seçilmelidir. Hastanýn daha önceki
ataklarýnda yararlandýðý bir ilaç varsa öncelikle o
ilaç tercih edilmelidir.28
roklorid, kontrolsüz çalýþmalarda migren aðrýlarýnda
%75 etkili bulunmuþtur. Plasebo kontrollü 10 mg
metoklopramid hidroklorid oral kullanýlan bir çalýþmada ise migren aðrýsý üzerinde belirgin etkisi
gösterilmemiþtir. Ancak, 10 mg metoklopramid
hidrokloridin IV olarak plasebodan daha üstün aðrý
giderici etkisi olduðu gösterilmiþtir ve baþarý oraný
%67’dir. Karþýlaþtýrmalý çalýþmalarda, 10 mg metoklopramidin IV uygulanan dozu, proklorperazinden
daha az etkili bulunmuþtur. Metoklopramid hidrokloridin yüksek dozlarý (toplam 0,1 mg/kg IV, üç
doz halinde, ortalama doz 16 mg) klorpromazinle
benzer etkilidir.
Meperidin: Sentetik narkotik analjeziktir. Farmakolojik etkisini temel olarak opioid reseptörleri
üzerinden gösterir. Esas yan etkisi bulantý/kusma,
solunum baskýlanmasý, uyku hali, özellikle safra
yollarýnda düz kas spazmýdýr. Kullanýmýndaki sýnýrlamanýn en önemli nedeni baðýmlýlýk yapma potansiyelidir. Bu oran %5 kadar yüksek olabilmektedir.
Genellikle kullanýlan dozu 75 mg IV veya IM’dir.
Plasebo kontrollü çalýþma olmamasýna karþýn baþ
aðrýsýný geçirme oraný %22-50 arasýnda deðiþir.
Karþýlaþtýrmalý çalýþmalarda, meperidin yalnýz baþýna
veya hidroksizin ve dimenhidramin ile kombinasyonunda, DHE’den daha az etkili bulunmuþtur.
Meperidin IM uygulandýðýnda, migren ataðý aðrýsýný
geçirmede ketorolaktan (30 mg IM) daha etkili
bulunmuþtur. Ancak, 60 mg ketorolak ile benzer
etkilidir.24
Hafif Þiddette Ataklar
Hafif ataklarda kullanýlabilen bir çok ilaç vardýr
(Tablo 4). Öncelikle antiinflamatuvar aktivitesi olanlar tercih edilmelidir. Asetil salisilik asit, ibuprofen
ve naproksen sodyum etkilidir. Fakat bu ilaçlarýn
mide-barsak yan etkileri fazladýr. Hem aðrý kesici hem
de yardýmcý tedavi olarak (bulantý ve kusma için)
dimenhidrinat, domperidon ve metoklopramid
kullanýlabilir.
Orta Þiddette Ataklar
Orta þiddetteki ataklarýn çoðunda steroid olmayan
antiinflamatuvar ilaçlar kullanýþlýdýr. Ýbuprofen,
naproksen sodyum ve mefenamik asit kullanýlabilir.
Bunlardan yeterli doz ve sürede yanýt alýnmaz ise
5HT selektif agonistleri (sumatriptan gibi) veya nonselektif agonistler (DHE, ergotamin gibi) kullanýlabilir.
Bunlarýn yanýnda kombine edilmiþ ilaçlar da
kullanýlabilir.
Magnezyum Sülfat: Magnezyum, migren hastalarýnda
nöronal uyarýlabilirliðin baskýlayýcýsý olarak önemli
bir iþleve sahiptir.25 Son yýllarda artan veriler, migrenli hastalarýn beyinlerinde ve sistemik olarak
magnezyum eksikliði olduðunu göstermektedir. Magnezyum eksikliði, migrende nöral hipereksitabiliteye
neden olabilir. Bu durumda beyin spontan olarak
veya migren tetikleyici faktörlerle yayýlan depresyonun
baþlamasýna yatkýn hale gelebilir. Bununla beraber
ailevi hemiplejik migren ataðý olgularý dýþýnda, krizler
arasýnda beyin korteksinde serbest magnezyumun
düþüklüðü gösterilememiþtir.26 Ancak, bir eþik düzey
olabilir ve deðiþik faktörlerle düþebilir. Migren
ataðýnda 1 gr magnezyum sülfatýn infüze edilmesi
sonrasý %35-40 klinik baþarý oraný elde edilmiþtir.
Orta þiddetteki ataklar için 50-100 mg oral sumatriptan
(veya 6 mg sc enjeksiyon) veya diðer triptanlar da
verilebilir. Vakalarýn %77’inde belirgin aðrý azalmasý
elde edilir. Baþlangýç 50 mg ile yapýlabilir ve etkisiz
ise 24 saatte maksimum 200 mg’a çýkýlacak þekilde
artýrýlabilir. Sumatriptan ataðýn herhangi bir döneminde etki edebilir. Ancak, aura fazýnda alýndýðýnda
etkisi olmayabilir. Ayný dozlar bir kez daha sc veya
oral olarak 24 saat içinde tekrar edilebilir. Sumatriptan,
son 24 saat içinde DHE veya ergotamin alan hastalarda kullanýlmamalýdýr. Hepatik problemi olanlarda 50
mg/günden fazla verilmemelidir. Sumatriptan uygulanýþý
sonrasý 24 saat içinde aðrý tekrarý oraný yüksektir.
Orta þiddetteki ataklarda DHE de kullanýlabilir. Bulantý yan etkisi fazladýr. Ancak, sumatriptandan daha
uzun etkilidir ve aðrý tekrarý oraný daha düþüktür.
AKUT ATAKTA ÝLAÇ SEÇÝMÝ
Akut migren ataklarýnda bir çok ilaç kullanýlmýþtýr.
Fiyat, yarar ve riskleri göz önüne alýnarak hasta için
uygun tedavi yaklaþýmý seçilebilir. Tedavinin amacý
aðrýyý ve eþlik eden semptomlarý ortadan kaldýrarak
kiþiyi normal iþlevselliðine döndürmektir. Devam eden
bölümde verilen ilaç önerileri ve sýralamalarý genelde
MEDICUS
NOBEL
NOBEL MEDICUS 06
12
|
CÝLT: 2, SAYI: 3
Kombine ilaçlarda orta þiddetteki migren ataklarýnda
kullanýlabilir. Bir çok kombine ilaç vardýr; asetaminofen+kodein, ASA+kodein ve kafein, ASA+butalbital
ve kafein gibi. Bu ilaçlar vazokonstriktörlerin kontrendike olduðu durumlarda baþlangýç tedavisi olarak
kullanýlabilirler.29 Aþýrý kullanýmlarýnda, kronik günlük
baþ aðrýsýna neden olduklarýndan ölçülü kullanýlmalýdýrlar. Uzun süreli kullanýmlarý aralýklý olmalý ve kýsa
dönemlerde kullanýlmalýdýrlar.30
Bunlarýn 72 saatten uzun sürmesi migren statusu
olarak adlandýrýlýr. Tedavi prensipleri aðýr ataklar
ile aynýdýr. Hastalar þiddetli aðrýlarda kusar ve dehidrate olurlar. Bu nedenle hidratasyon ilk giriþim
olmalýdýr. Bunun için genellikle, potasyum içeriði
iyi olan Isolyte M 500-1000 cc IV yeterli olur. Aðrý
kesici olarak ülkemizde olmayan DHE seçilen ilk
ilaç olabilir. Her doz öncesi antiemetik uygulanmasý geliþebilecek bulantý hissini engelleyebilir. Yanýt
alýnamaz ise, prometazin (50 mg IM), klorpromazin (50 mg IM) veya proklorperazin (5 mg IM)
kullanýlabilir.
Aðýr Ataklar
Aðýr ataklarda, ilk seçilecek ilaç elde varsa DHE
olmalýdýr (sc, IM veya IV). Eðer elde yoksa sumatriptan
veya diðer triptanlar (6 mg sc veya 5 mg Zolmitriptan
eritme) verilebilir. Eðer mümkünse ilaçlarýn oral emilimini potansiyalize etmek, bulantýyý engellemek ve
doðrudan ek analjezik etki saðlamak için 10 mg
metoklopropamid IV yavaþ puþe olarak uygulanmalýdýr. 40 dakika içinde etkisiz ise, 0,5-1,0 mg
DHE IV olarak eklenmelidir (ya da triptan, 6 mg
sc) ve 3 saat üzerinde maksimum 2 mg’a kadar
tekrarlanmalýdýr.
Hem aðýr hem de ultra-aðýr baþ aðrýsý ataklarýnda
sodyum valproat IV yüklenebilir. Bunun için normal
izotonik içine 20 mg/dak hýzda, 300-500 mg IV verilebilir. Etkisi konusunda kanýtlar tartýþmalý olmakla beraber aðýr vakalarda bir seçenek olarak
önerilmektedir.
Bu uygulamada da yanýt yoksa, aþaðýdaki uygulamalar
yalnýz baþýna veya kombine kullanýlabilir.
1. Proklorperazin 10 mg IV, semptomlar düzelene
kadar gerekirse her 4-6 saatte bir tekrarlanýr.
2. Klorpromazin, 10-12,5 mg (0,1 mg/kg), doz
öncesi 500-1000 ml izotonik hýzlý þekilde verilir.
3. Deksametazon, 8-20 mg IV, IM veya metilprednisolon sodyum süksinat 100-250 mg IV.
4. Meperidin 75-100 mg+Deksametazon 8-20 mg
IM+Prometazin 50 mg IM uygulanabilir.
Bunlarýn alternatifi olarak, klorpromazin 0,1 mg/kg
IV, 20 dakika üzerinde verilebilir. Gerektiðinde maksimum doz olan 37,5 mg’a çýkýlabilir. Ancak, bu
dozlardan önce hýzlý þekilde izotonik (500 cc veya
yaklaþýk 5 ml/kg) verilerek oluþabilecek aðýr hipotansiyon engellenir. Alternatif olarak 50 mg IM
klorpromazin de uygulanabilir.
SONUÇ
Prokloperazin (25 mg rektal veya 5-10 mg IV, IM)
diðer bir alternatiftir. Bu yaklaþýmla da yanýt alýnamaz ise 30-60 mg ketorolak IM uygulanabilir. Bazý
hastalarda deksametazon (12-20 mg IV, yavaþ puþe)
etkili olabilir ve gerektiðinde kullanýlmalýdýr. Bunlardan da yanýt alýnmaz ise, meperidin 50 mg IV/IM
son seçenek olarak (baðýmlýlýk riski!) düþünülmelidir.
Tek doza yanýt yoksa bir doz daha uygulanabilir.
Migren ataklarýnda uygulanacak tedavi yaklaþýmý
tam olarak hastaya göre bireyselleþtirilmelidir. Her
hastada uygulanabilecek “yemek kitabý” tarzýnda bir
uygulama yoktur. Uygulanan ilaçlarýn olasý yan
etkileri, etkinlikleri, uygulama maliyeti düþünülmeli
ve eþlik eden semptomlarýn tedavisi de yapýlmalýdýr.
Sýk atak geçiren ya da akut atak tedavilerine dirençli
hastalarda akut atak tedavisine ek olarak profilaktik
tedavi de baþlanmalýdýr.
Ultra-aðýr Ataklar
Ultra-aðýr ataklar, aðýr ataklarýn uzamýþ þeklidir.
ÝLETÝÞÝM ÝÇÝN: Dr. Sultan Tarlacý, Özel Ege Saðlýk Hastanesi 1399. Sok. No: 25 Alsancak / Ýzmir, editor@neuroquantology.com
GÖNDERÝLDÝÐÝ TARÝH: 02 / 06 / 2006
•
KABUL TARÝHÝ: 07 / 07 / 2006
REFERANSLAR
1
2
3
Lipton RB, Stewart WF. Migraine in the United States: epidemiology
and healthcare utilization. Neurology 1993; 43: 6-10.
Barton C. Evaluation and treatment of headache patients in the
emergency department: a survey. Headache 1994; 34: 91-94.
NOBEL MEDICUS 06
|
4
Headache Classification Committee of the International Headache
Society. Classification and diagnostic criteria for headache
disorders, cranial neuralgia, and facial pain. Cephalalgia 1988;
8: 1-96.
Headache Classification Subcommittee of the International
Headache Society. The International Classification of Headache
Disorders, 2nd Edition. Cephalalgia. 2004; 24: 1-150.
Akut Migren
Ataðý Tedavisi
CÝLT: 2, SAYI: 3
13
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Silberstein SD. Practice parameter: Evidence-based guidelines
for migraine headache (an evidence-based review). Neurology
2000; 55: 754-763.
Silberstein SD. Advances in understanding the pathophysiology
of headache. Neurology 1992; 42: 6-11.
Humphrey PPA, Feniuk W, Perren MJ. Anti-migraine drugs in
development: advances in serotonin receptor pharmacology.
Headache 1990; 30: 12-16.
Ophoff RA, et al. FHM and episodic ataxia type-2 are caused
by mutations in the Ca+2 channel gene CACNL1A4. Cell 1996;
87: 543-552.
Dichgans,et al. Mutation in the neuronal voltage-gated sodium
channel SCN1A in familial hemiplegic migraine. Lancet 2005;
366: 371-377.
Peroutka SJ. The pharmacology of current antimigraine drugs.
Headache 1990; 30: 5-12.
Sanders SW, Haering N, Mosberg H, Jaeger H. Pharmacokinetics
of ergotamine in healthy volunteers following oral and rectal
dosing. Eur J Clin Pharmacol 1986; 30: 331-334.
Callaham M, Raskin N. A controlled study of dihydroergotamine
in the treatment of acute migraine headache. Headache 1986;
26: 168-171.
Tansey MJ, Pilgrim AJ, Martin PM. Long-term experience with
sumatriptan in the treatment of migraine. Eur Neurol 1993;
33: 310-315.
The Oral Sumatriptan International Multiple-Dose Study Group.
Evaluation of a multiple-dose regimen of oral sumatriptan for
the acute treatment of migraine. Eur Neurol 1991; 31: 306313.
Cady RK, Wendt JK, Kirchner JR, et al. Treatment of acute
migraine with subcutaneous sumatriptan. JAMA 1991; 265:
2831-2835.
Wood AJJ. Migraine-Current Understanding and Treatment.
NEJM 2002; 346: 257-270.
Iserson KV. Parenteral chlorpromazine treatment of migraine.
Ann Emerg Med 1983; 12: 756-758
Saadah HA. Abortive headache therapy in the office with
intravenous dihydroergotamine plus prochlorperazine. Headache
1993; 32: 143-146.
Fisher H. A new approach to emergency department therapy
of migraine headache with intravenous haloperidol: a case
series. J Emerg Med 1995; 13: 119-122.
Harden RN, Carter TD, Gilmas CS, et al. Ketorolac in acute
headache management. Headache 1991; 31: 463-464.
Klapper JA, Stanton JS. Ketorolac versus DHE and metoclopramide
in the treatment of migraine headaches. Headache 1991; 31:
523-524.
Kudrow L, Kudrow D, Sandweiss JH. Rapid and sustained relief
of migraine attacks with intranasal lidocaine. Headache 1995;
35: 79-82.
Maizels M, Scott B, Cohen W, Chen W. Intranasal lidocaine for
treatment of migraine: a randomized, double-blind, controlled
trial. JAMA 1996; 276: 319-321.
Lane PL, McLellan BA, Baggoley CJ. Comparative efficacy of
chlorpromazine and meperidine with dimenhydrinate in migraine
headache. Ann Emerg Med 1989; 18: 360-365.
Pfaffenrath V, Wessely P, Meyer C, et al. Magnesium in the
prophylaxis of migraine--a double-blind, placebo-controlled study.
Cephalalgia 1996; 16: 436-440.
Ramadan NM, Halvorson H, VandeLinde A, et al. Low brain
magnesium in migraine. Headache 1989; 29: 416-419.
Fisher H. A new approach to emergency department therapy
of migraine headache. J Emerg Med 1995; 13: 119-122.
Edmeads J. Emergency management of headache. Headache
1988; 28: 675-679.
Lipton RB, Stewart WF, Ryan RE, et al. Efficacy and safety of
the nonprescription combination of acetaminophen, aspirin, and
caffeine in alleviating headache pain of an acute migraine attack:
three double-blind, randomized, placebo-controlled trials. Arch
Neurol 1998; 55: 210-217.
Sawynok J, Yaksh TL. Caffeine as analgesic adjuvant: a review
of pharmacology and mechanisms of action. Pharmacol Rev
1993; 45: 43-85.
Preyse-Phillips WE, et al. Guidelines for diagnosis and management
of migraine in clinical practice. Can Med Assoc J 1997; 156:
1273-1287.
MEDICUS
NOBEL
NOBEL MEDICUS 06
14
|
CÝLT: 2, SAYI: 3
Download