damla 10-1

10
Studie buitenland
Emel Özaynacı - Aktan
info@damla.nl
De laatste tijd horen we in de media steeds vaker het geluid dat studenten met een
niet-Westerse achtergrond, moeilijker aan een stageplek komen, of aan een baan.
Waarom is dat eigenlijk? Daar zijn (onder andere door het CPB) diverse onderzoeken naar gedaan, er zijn daar meerdere redenen voor te noemen. Maar tussen
alle genoemde redenen vielen er twee mij op: het ontbreken van een professioneel
netwerk en het ontbreken van extracurriculaire activiteiten zoals bestuurlijke ervaring en buitenlandervaring tijdens de studie.
Toen ik zelf in het derde jaar zat van mijn studie, wilde ik graag naar het buitenland. Ik had een voorlichting bijgewoond over werken of studeren in het buitenland en mijn verlangen om zelfstandig de wereld te verkennen was aangewakkerd.
Voor het eerst zelfstandig, in een vreemd land, het leek mij fantastisch.
Maar er was één probleem: hoe zou ik ooit goedkeuring krijgen van mijn ouders?
Zo beschermend als ik ben opgegroeid had ik het voorgevoel dat mijn ouders dit
nooit zouden accepteren. Ik besloot de gok te wagen en legde het voor aan mijn
ouders. Het eerste wat mijn moeder zei was “ wat als ze je ontvoeren? Wat als ze
je drogeren? Sen cok safsin seni kandirirlar”. Nee, volgens mijn moeder was het
niet bespreekbaar. Mijn vader daarentegen was stil. Nu is hij van nature niet
spraakzaam, maar dit was een andere soort stil zijn. Een positieve stilte, alsof hij
het aan het overwegen was. En overwegen is goed, dat is in elk geval geen “nee”.
Welk land zou ik dan kiezen vroeg mijn vader? Ik wilde naar Finland (vraag mij
niet waarom). Na een aantal goede gesprekken met mijn ouders, en ongeveer drie
weken later, was de zogenoemde kogel door de ‘moskee’. Ik mocht naar het buitenland. Mijn ervaring in Helsinki kon beginnen.
En wat ik toen nog niet wist, was dat ik toen al het eerste interessante element toevoegde aan mijn CV voor mijn toekomstige werkgevers.
Jaargang 15 / Nummer 69 / Juni 2017
Met hard werken en studeren, binnen vier jaar je opleiding afronden is helemaal
niets mis mee, maar tegenwoordig kijken steeds meer organisaties niet alleen naar
wat je weet, maar ook naar wie je bent. Zij zoeken mensen die niet alleen hun
denkvermogen hebben ontwikkeld, maar ook hun sociale kwaliteiten. Bijvoorbeeld bestuursfuncties, sportieve prestaties, commerciële ervaring, fondsenwerving voor de lokale moskee, organisatie van evenementen, vrijwilligerswerk,
bijbanen, stage in het buitenland, politieke activiteiten. Allemaal zaken waar je
persoonlijke kwaliteiten inzet die een extra punt kunnen betekenen voor sollicitaties.
Ik heb die 5 maanden in Helsinki meer geleerd dan in mijn vier jarige studie. Op
school kan je veel leren, maar niet alles. De zelfstandigheid, omgaan met geld en
andere verantwoordelijkheden, het leren maken van verstandige keuzes, vooruitplannen, leren communiceren en omgaan met andere culturen, het leren of verbeteren van een nieuwe taal heb ik daar allemaal geleerd. En tijdens mijn verblijf
daar realiseerde ik mij ook hoe goed ik het thuis heb, hoe waardevol mijn familie
is en hoe erg ik gesteld ben op mijn gezin en dat het thuis eigenlijk wel heel fijn
is..
Helaas merk ik nu, 15 jaar later, dat er nog steeds ouders zijn die hun dochter of
zoon niet naar het buitenland sturen voor hun studie. Ik heb als docent en coach
vele studenten gesproken die zo graag wilden, maar niet mochten. Of ze mogen
wel, maar dan naar het bedrijf van een kennis of familielid in de geboortestad van
de ouders. De coördinator van de International Office vroeg hoe de bedrijvigheid
was in Kayseri. Hoezo vroeg ik? “Omdat er zoveel studenten stagelopen”. Ik heb
maar aangegeven dat het een soort Sillicon Valley is van Turkije, terwijl de echte
reden ons allen bekend is. Hoe goed bedoeld ook, als je als Nederturk stage gaat
lopen in Turkije, maakt dat niet veel indruk. Je kiest namelijk voor de meest veilige manier.
Gun je zoon of dochter die zelfstandigheid, laat ze keihard onderuitgaan en zelf
weer opkrabbelen. Want geloof mij, dat kunnen ze. En ze zullen sterker dan ooit
terugkomen. Ok.. wellicht komen ze terug met een studieschuld, maar zie het dan
als een investering. Arsa alacaginiza, cocugunuza yatirim yapin.
Zodat je kind kan laten zien dat hij/zij meer is dan een vreemde allochtone naam,
dat hij/zij meer is dan de studie die hij volgt en dat hij/zij meerdere interesses
heeft en midden in de wereld staat.
HOTİAD Sorumluluk Aldı
Hotıad başkanı ve sanayici Hikmet Gürcüoğlu, Eğitimci-Yazar Özlem Sancar ve
İlahiyatcı Raşit Bal`ın Türk toplumun sosyal hayattakı genel görünümü üzerine
yaptıkları konuşmalarla durum değerlendirmesinde bulundular. Davetlilerin
Mederatör Cemil Yılmaz yönetiminde inter-aktif katkılarından sonra, uzun yıllar
farklı Türk kuruluşlarında yöneticilik yapan Emin Ateş`in değerlendirme
konuşması ile toplantı sona erdi. Yapılan aҫıklamada öneriler doğrultusunda
sürekli, yapısal ҫalışmaların sürdürülmesi kararlaştırıldı.
Gürcüoğlu Vizyonu
Ҫalıştaya ev sahipliği yapan HOTIAD başkanı Hikmet Gürcüoğlu yaptığı
konuşmada, Hollanda`daki Türklerin göҫ sürecini ele alarak istatistiklerden
Fakat bütün bunlara ragmen giderek kötüleşen bir imajımız var. Hollanda içinde
yükselen ırkçılık, ayrımcılık, islam düşmanlığı ve popülizm, Ve tabii,
Türkiye'nin gergin siyasal ortamının buralara yansıması ana sebepler olarak
karşımızda duruyor.
Sizler, Hollanda Türk Toplumunun 50 yılın sonunda yetiştirdiği eğitimli kadrosunuz. Aramızda akademisyenler, siyasiler, hukukçular, yöneticiler ve sanat
dünyasından arkadaşlarımız var. Elbetteki bugüne kadar bu toplumu hep sahiplendiniz. Bulundugunuz ortam ve platformlarda çalışmalar yaptınız. Ama koşullar
ve imkanlar degişiyor. Artık başkaca yaklaşımlar gerekmekte.
Motivaction denen kurumun yaptıgı kasıtlı araştırmalar, Hollanda devletinin
bunu baz alarak bazı kuruluşlarımızı takip altına alma planı, sivil toplum
kuruluşlarımızın meclis soruşturma komisyonunca sorguya alınıp, ardından artık
bizim için muhatap kurumlar değillerdir kararının çıkması, çok manidardır. Toplumsal alanda, günlük yaşamda yaşanan zorlukların yanında bir de resmi alanda
bu tür gelişmelerin yaşanması, Türkiye Hollanda diplomatik gerginliklerinin bizim üzerimizden yapılmak istenmesi, bizi bu çalıştay fikrine götürdü. Sizi bu
çalıştaya davet ederken, sizleri göreve davet etmek istedik. Türkiye vatanımızdır,
ama ülkemiz Hollanda'dır. Gelecegimiz bu ülkededir ve biz kendimizi bu ülkenin
asli unsuru görmek istiyoruz.
örneklerle gelinen konumu değerlendirdi. Gürcüoğlu başarılı tabloya rağmen
ayrımcılığın ve popilizmin sonucu imaj kayması yaşandığına değindi.
Gürcüoğlu konuşmasında özetle:
“Hep birlikte göçmen olarak geldiğimiz bu topraklarda yerleşme süreci yaşıyoruz.
Bu topraga tutunma çabasıdır, toplumsal kabul görme beklentisidir, dışlanmama
arzusudur, eşit hak ve görev anlayışıdır, ülkenin gelecegine katkı sunma, ben
de bu ülkenin vatandaşıyım deme heyecanıdır.
Toplum olarak, 6 milyar avro ciro yapıyor, 80 bin kişiye iş olanağı sağlıyor.Her
türlü devlet kademesinde, emniyetten orduya, egitimden saglıga, insanımıza rastlamak mümkün.
Daha sonra söz alan eğitimci-yazar
Özlem Sancar ise konuşmasında
özetle:
“Gerek sosyal,gerek kültürel
gerekse özellikle inanҫsal düzlemde
kendimizi ifade zorluklarımız; bizlerin yaşadığımız ülkede
istediğimiz düzeyde ağırlığımız
olmasını engelliyor.
……
Hollanda Turk Toplumunun
sorunlarını 4 ana başlıkta incelersek, bunlar: bilgi eksikliği, sosyoekonomik ve kültürel sorunlar,
eğitim sorunu, ekonomik sorunlar
ve lobicilik olarak bir potada toplayabiliriz”