EMANET Esselamu Aleyküm ve Rahmetullah Eûzübillâhimine’ş-şeytâni’r-racim Bismillâhirrahmânirrahim. Vesselatu Vesselamu ala Resuluna Muhammedin Seyyidel evvelin vel ahirin. Medet Ya Resulullah, Medet ya Sadat-ı Ashab-ı Resulullah, Medet ya Meşayihina, Şeyh Abdullah Dağıstani, Şeyh Muhammed Nazım el Hakkani, destur. Tarikatun es sohbe vel hayru fi cemiyya. Allah’ın Müslümanlarda en çok sevdiği şey “hüsnül hulk” diyor. Yani kişinin ahlaklı olmasıdır. Bu, İslam’ın şiarıdır. Birçok şeyler var tabi, birisi de emanettir. Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) adı Muhammed-ül Emin’di. Daha peygamberlik gelmeden, herkes onun emanete sadık olduğunu, yalan söylemediğini bilirdi. İnsanlar bir yere gidecekleri zaman Peygamber Efendimiz’e kıymetli şeylerini emanet eder, yanına bırakırlardı. Emanet çok mühim bir şeydir. Emanete hıyanet etmemek lazım. Emanet kolay bir şey değildir çünkü şeytan insanlara, nefislerini öne sürüp emanete hıyanet ettirir. Nefislerinde zayıf olanlar emaneti tutamazlar. Emanet kolay bir şey değil. Allah Azze ve Celle diyor ki: “Allah’ın vereceği bu sır, dağlara taşlara, “Bunu siz alır mısınız?” diye arz oldu. “Yok, alamayız.” dediler. İnsanoğlu kaldırmış ama. İnsanoğlu da gayet zalim, gayet cahildir.” Çok az insanlar bu emaneti kaldırabilir. Sırf maddi değil de manevi olarak da emanettir. Allah’a inanan insan bunu kabul etmiştir. O emaneti son nefesine kadar taşıyacak. Hem maddi dediğimiz gibi hem manevi. İnsanlar sana bir emanet verince zayıf düşme. Zaten nefsine zayıf düşen ahiretten önce dünyada zararını görür. Bu, emanete layık insan değildir, yalancıdır derler. Fazla muteber bir insan olamaz. İnsanoğlunu insan eden ahlakıdır. Ahlak olmadıktan sonra insanlıktan çıkmış olur. Allah hepimize bu emaneti taşıyacak kuvveti versin inşallah. Ve Min Allahu Tevfik El Fatiha Şeyh Muhammed Mehmet Adil Hazretleri’nin 01 Aralık 2015 Tarihli Sohbeti / Akbaba Dergahı Sabah Namazı 1|www.hakkani.org