BİYOEŞDEĞERLİK

BİYOYARARLANIM

Absolü (mutlak) biyoyararlanım


İlacın doğrudan doğruya sistemik kan dolaşımına verildiği İV
uygulamalarda EAA’ın %100, yani biyoyararlanımın tam olduğu
kabul edilir
Fakat İV uygulama dışındaki veriliş yollarında (İM, oral, rektal,
inhalasyon vb.), ilacın sistemik dolaşıma geçmeden önce
uğrayacağı kayıplar nedeniyle EAA genellikle İV uygulamaya
göre daha küçük olur
Biyoyararlanım
 Absolü

(mutlak) biyoyararlanım
İV yol haricinde herhangi başka bir veriliş
yoluyla elde edilen EAA’ın, İV uygulamayla
elde edilen alanla karşılaştırılması absolü
(mutlak) biyoyararlanımı verir
EAAoral
EAAİV
EAAİM
EAAİV
EAAsubl
EAAİV
EAArek
EAAİV
Biyoyararlanım
 Relatif


biyoyararlanım
Burada karşılaştırma İV uygulama ile
yapılmaz
Aynı yoldan uygulanan farklı dozaj şekilleri
ve değişik şartlar (diyet, hastalık, yaşlılık)
biyoyararlanım bakımından kıyaslanır
BİYOEŞDEĞERLİK
Biyoeşdeğerlilik

İki farmasötik eşdeğer veya alternatif müstahzar aynı molar dozda
uygulandıklarında; etkinlik bakımından aynı etkiyi oluşturabilecek
derecede benzer biyoyararlanım gösteriyorlarsa, bu iki ilaç birbirine
biyoeşdeğerdir

Biyoeşdeğerliğin olması için biyoyararlanımların %80-120 aralığında
olması gerekir
Biyoeşdeğerlilik
c
Augm
8
X
t
Biyoeşdeğerlilik
EAAX
EAAAugm
%80-120