Uploaded by User13610

1

advertisement
Z Kuşağı ve Üst Düzey
Yönetici Geliştirme Programı)
Eğitim İçeriği:
İşletme Yönetimi
Yönetim Tarihçesi
Yönetim Tarzları
Yönetim Ve Liderlik
Yönetimsel Karar Verme
Yönetim Aşamaları
Organizasyon Yapısı Ve Değişim
Liderlik Teorileri
Etik Liderlik
Çok Kültürlü Ve Global Liderlik
Liderliğin 7 Kritik Becerisi
Problem Çözme Yöntemleri
Yönetim ve İletişim
Z Kuşağı
İŞLETMENİN TANIMI
İşletme mal ve hizmetlerin elde edildiği bir
ekonomik merkezdir.
İşletmenin çok farklı tanımları bulunmaktadır.
En kısa tanımıyla işletme iktisadi mal ve/veya
hizmet üretmek ve satmak amacıyla faaliyette
bulunan ekonomik birimlerdir.
İŞLETMENİN AMAÇLARI
İşletmenin Genel Amaçları
1.Kar etmek
2.Varlığını sürdürmek ve büyümek
3.Sosyal sorumluluklarını yerine getirmek
İşletmenin Özel Amaçları
1.Müşterilere kaliteli mal ve/veya hizmet
sunmak
2.İşgörenlere adil ücret vermek
3.Çalışma
koşullarını
geliştirmek
ve
iyileştirmek
4.İşgörenleri eğitmek, geliştirmek ve onlara
kariyer imkanı sunmak
YÖNETİMLE İLGİLİ TEMEL
KAVRAMLAR
1.
2.
3.
4.
Toplumsal Amaçlar, Kalkınma ve Üretim
Örgütün Tanımı, Gerekliliği ve Önemi
Yönetimin Tanımı, Kapsamı ve Düzeyleri
Yönetimin Önemi ve Görevi
TOPLUMSAL AMAÇLAR,
KALKINMA VE ÜRETİM
 Yaşamak
 Kaliteli Yaşamak (Refah Düzeyi-Hayat Standardı)
Refah Düzeyi = Üretim
Nüfus
 Dolayısıyla refah düzeyini artırmak için üretmek
gereklidir.
 Ancak toplumsal amaçların çok pahalıya mal
olmadan gerçekleştirilmesi ve kıt ve sınırlı
kaynakların üretimde optimum kullanılması
gerekmektedir.
 Her ne pahasına olursa olsun üretmek ve bu şekilde
amaçlara ulaşmaya çalışmak geçerli bir anlayış
değildir.
 Üretim, insan ihtiyaçlarının doğal
olarak karşılanamaması sonucu oluşan
beşeri bir faaliyet ve süreçtir.
 Üretimin amacı, mamul, ürün veya
hizmet oluşturmaktır.
Üretim Bazı Unsurları (Üretim
Faktörlerini) Gerektirir:
 İnsan Kaynakları (Ücret)
 Doğal Kaynaklar (Rant)
 Sermaye (Faiz)
 Müteşebbis (Kar)
 --------------------------- Bilgi
 Teknoloji
 Yönetim
 Zaman
 Üretim teknik bir konudur ancak,
 Neyin, ne zaman, nerede, nasıl, niçin ve kim için
üretileceği gibi soru(n)lar üretimin örgütsel ve
yönetsel yönünü ortaya çıkarmaktadır.
 Amaçlar, araçlar, yöntemler, imkanlar ve durumlar
farklılık gösterdiğinden, üretimin rast gele
olmaması için bunlar arasından rasyonellik
ilkesi’ne göre seçimler yapmak gerekmektedir.
 Zenginliğin, dolayısıyla refahın kaynağı;
sistemli, örgütlü, planlı ve etkin
yönetilerek yapılan üretimdir.
 Toplumsal kaynakların üretime dönüştüğü
temel ekonomik birimler:
 Geniş anlamda örgütlerdir
 Dar anlamda işletmelerdir.
ÖRGÜTÜN TANIMI VE
GEREKLİLİĞİ
Örgüt: Bir grup insanın belli amaçlara ulaşmak için
oluşturduğu sistemli faaliyetler bütünüdür.
 Toplumların varlığı ve refahı, ihtiyaçlarını karşılama
ve sorunlarını çözebilmeye bağlıdır. Bu ise örgütlerin
varlığını gerektirir.
 Bu nedenle toplumsal örgütler oluşur.
 Örgütler toplumlar için hayati bir ihtiyaçtır.
 Her örgütün niteliğine göre gerçekleştirmek
(ulaşmak) istediği çeşitli amaçları vardır.
 Amaçlara
ulaşmak,
çeşitli
toplumsal
kaynakların kullanılmasını gerektirir.
 Bu kaynakların en uygun şekilde (optimum)
kullanılabilmesi örgütlerde “Yönetimi” gerekli
kılar.
YÖNETİMİN TANIMI,
KAPSAMI VE DÜZEYLERİ
Yönetimi üçe ayırarak tanımlamak
mümkündür:
A. Geleneksel Anlamda
B. İnsancıl Anlamda
C. Stratejik Anlamda
A. GELENEKSEL ANLAMDA 
 Yönetim, başta insan olmak
üzere, tüm örgütsel kaynakların,
örgütsel amaçlar doğrultusunda
işbirliği ve uyum içerisinde
çalıştırılmasıdır.
 Örgütsel kaynakların, örgütsel
amaçlar
için
sistematik
örgütlenmesidir.
 Önceden belirlenen amaç ve hedeflere ulaşabilmek için
elde bulunan kaynakların (insan, bilgi, tabiat, sermaye)
planlı bir şekilde koordinasyon ve kontrolünü
sağlayarak belirli süreçler doğrultusunda yönetme
sanatıdır.
 Belirlenen amaçlara ulaşmak için başkalarıyla işbirliği
yaparak birlikte hareket etme sanatıdır.
 Bu tanımlarda 3 husus dikkat çekmektedir.
1. Amaç ve hedefler
2. Elde bulunan kaynaklar
3. Süreç
 Yönetimin temel amacı;
En az insan
En az para
En az makine ve malzeme
En az zaman
En az yer kullanarak işlerin
Daha basit, daha ucuz, daha kısa zamanda ve daha iyi
yapılmasını sağlamaktır.
 Yönetim, örgütün amaçlarına ulaşması için insanlara
liderlik etme veya yönetme ile ilgili tüm faaliyetleri
planlama, örgütleme ve yönetme sürecidir.
B. İNSANCIL ANLAMDA 
 İnsanın,
 İnsan tarafından,
 İnsani amaçlar için,
 İnsanca yönlendirilmesidir.
C. STRATEJİK ANLAMDA 
 Küreselleşme, rekabet, inovasyon, kaos kuramı, yapay
zeka, akıllı fabrikalar, Endüstri 5.0, misyon ve vizyon…
 Stratejik yönetim, geleceği beklemek yerine; bugünden
geleceği şekillendirmek, geleceği yönetmektir.
Kısaca  (SWOT) FÜTZ + Rakipler
F =Fırsatlar
Ü = Üstünlükler
T =Tehditler
Z = Zayıflıklar
Stratejik Yönetim ve Örgütsel
Öğrenme
Strateji
Geliştirme
Strateji
Uygulama
Stratejik
Öğrenme
YÖNETİMİN İÇERDİĞİ BOYUTLAR
 Yönetim bir süreçtir: İşlevler ardışık bir sıra izler ve her
biri, bütün işlevlerin birleştiği büyük resmin içinde
birleştirici rol oynayan dinamik bir özelliğe sahiptir
 Yönetim bir grubu/kademeyi anlatır: müdürler 
ustabaşıları
 Bir bilim dalıdır: Gerçeğin tanınması bilimidir.
Karşılaştığı
sorunlar
ve
bunlara
çözümler
geliştirebilmesi için gerekli kuralları ortaya çıkarmaya
çalışır.
 Yönetim bir sanattır: Yönetsel bilgi ve becerilerin
sistemli bir şekilde uygulanması ile ilgilidir. Somut
örgütsel amaçları başarmak, sonuçları etkilemek,
farlılıklar yaratmak yönetimin sanatsal yönünü
oluşturur.
 Yönetim bir meslektir: İşletme yönetimi ile ilgili
okulların açılması, yöneticilerin aşırı yüksek maaş
alması ve yetenek gereksinimi, ahlaki unsurların
gerekliliği…




Yönetim beşeri bir faaliyettir
Yönetim bir grup faaliyetidir
Yönetim uzmanlaşmayı esas almaktadır
Yönetim evrensel bir faaliyettir
 Yönetimin özünde hiyerarşi ve otorite vardır
 Yönetim koordinasyonu gerektirir
 Yönetim iletişimi gerektirir
 Yönetim amaca yönelik bir faaliyettir
ÖZETLE YÖNETİMİN ÖZÜ
 Yönetim beşeri bir süreçtir.
 Başkaları vasıtasıyla amaçlara
ulaşma
 Veya başkalarına iş gördürme
becerisidir.
Yönetimin Tarihsel Gelişimi
Toplumun sınıflandırılması;
• İlkel toplum
• tarım toplumu
• sanayi toplumu
• bilgi toplumu.
–
–
–
–
Yönetim faaliyeti insanlık tarihi kadar eskidir.
İnsanın tek başına ihtiyaçlarını karşılaması mümkün değildir.
Bu nedenle insanların topluluk içinde yaşaması ihtiyacı zorunluluktan doğar.
Toplum halinde yaşamak insan için seçim değil bir zorunluluktur.
Tarım Toplumuna Kadar Yönetim
En eski insan toplulukları birlikte hareket etmiş ailelerdir.
Toplu yaşamaya başladıktan sonra kendilerine düzen kurmuşlar kendilerine
yönetici ve yönetim seçmişlerdir.
•
•
•
•
•
MÖ4000-2000 yılları arasında Mısır medeniyetindeki piramitler,
Babiller sözleşme hukuku,
Roma imparatorluğu döneminde küçük imalathaneler,
MÖ 1880 li yıllarda Hamurabi Kanunlarında asgari ücret ve sorumluluğun
devredilemeyeceği ilkesi,
Tarım Toplumuna Kadar Yönetim
MÖ 1400’lü yıllarda İbraniler hiyerarşi ve istisnalara göre yönetim, Çinliler
yönetim konusunda uygulamalar,
Babil kralı Nabukadnezar üretim kontrolü ve motivasyon konusunda
uygulamalar yapmıştır.
Tarım toplumuna kadar olan dönemdeki yönetime ilişkin örnekler bunlardır.
Tarım Toplumu ve Yönetim Düşüncesi
•
•
•
•
•
•
Tarım toplumunda insanlar ilkel ve uygar olarak ayrılmaktadır.
İlkel olanlar tarım devrimiyle karşılaşmamış, küçük kabileler
halinde yaşayan ve avlanarak, toplayarak hayatlarını sürdürmüşlerdir.
Uygar olanlar ise bunun tam tersi toprağı işleyerek ve yerleşik
hayat yaşayan insanlardır.
Ortaya pek çok uygarlık çıkmıştır ve yaşamın merkezi köydür.
Sanayi Toplumu ve Yönetim
• Sanayi devrimi, üretim işletmelerinin kurulmasını kol gücüne
dayalı üretim anlayışının yerini, makine gücünün aldığı bir
döneme bırakmıştır.
• Sanayi devrimi işletmelerin toplumdaki rolünü güçlendirmiş,
sendikalar yoluyla işçi hareketlerinin ortaya çıkmasına neden
olmuş ve sivil toplum örgütlerinin çıkmasını sağlayarak dolaylı
yoldan kamu yönetimini etkilemiştir.
Sanayi Sonrası (Post Modern) Toplum ve Yönetim
• Post modernizm, yönetim ve organizasyon düşüncesi açısından şunu
ifade eder; farklılıklar, yaratıcılığın dinamiğidir.
• İnsanlara kuralları ve ilkeleri empoze etmek yerine, onları serbest
bırakmalı ve kendilerini gerçekleştirmeye fırsat verilmelidir.
Yönetimin Tarihsel Süreci
Yönetim düşüncesine ilişkin yaklaşımlar:
1.Yönetimde Geleneksel Yaklaşım
2.Yönetimde Davranışsal yaklaşım
3.Yönetimde Modern Yaklaşım
4.Yönetimde Çağdaş Yaklaşım
Klasik Organizasyon Teorisine Genel Bakış
Klasik Yaklaşım
Kabul: İnsanlar Mantıklıdır
Bilimsel Yönetim
Yönetim İlkeleri
Bilimsel Yönetim
Frederic Taylor
Gilbreth
Henry Gannt
Henry Fayol
Max Weber
Yönetimde Geleneksel Yaklaşım
• Bilimsel Yönetim Teorisi; Taylor tarafından geliştirilen teori,
verimliliği artırma, maliyetleri düşürme, işbölümü ve
uzmanlaşma vb konularda çalışanların bilimsel esaslara göre
hareket etmelerini önermektedir.
• Taylor çalıştığı işletmelerde en alt kademelerden en üst
basamaklara kadar yönetim hiyerarşisinde görev yapmıştır.
Frederick Winslow Taylor
Frederick Winslow Taylor (20 Mart 1856 - 21 Mart 1915), Amerikan makine mühendisi ve endüstriyel idâre uzmanı.
Endüstriyel verimliliği artırmak için sistematik bir şekilde çalışan ilk kişi olarak bilinmektedir. İşletme Yönetimi'nin babası
olarak kabul edilir. Taylor'un çalışmaları ve geliştirdiği Bilimsel Yönetim ilkeleri Endüstri mühendisliğinin temellerinden
olmuştur.
Yönetimde Geleneksel Yaklaşım
• Yönetim Süreci Yaklaşımı; Fayol tarafından geliştirilen teoriye
göre yönetim, planlama, örgütleme, yürütme, koordinasyon ve
kontrol fonksiyonlarından oluşmaktadır.
Yönetimde Geleneksel Yaklaşım
• Bürokrasi Yaklaşımı; Weber tarafından geliştirilen teoriye göre;
ast üst ilişkilerinin çok katı bir hiyerarşik anlayışla uygulandığı
bir örgüt yapısını önermektedir.
• Resmi ve biçimsel kurallar, liyakata dayalı terfi bu yaklaşımın
temel özelliğidir.
• Alman sosyolog Max Weber bürokrasiyi; geniş bir alana
yayılmış toplumsal eylem ve hareketlerin, rasyonel ve nesnel
esaslara uygun olarak düzenlenme süreci olarak tanımlamıştır
Yönetimde Davranışsal Yaklaşım
• X ve Y Teorisi (McGregor)
• Hawthorne Deneyleri (Elton Mayo)
gibi konular insanın duygusal ve psikolojik yapısı üzerinde
durmuşlardır.
İnsanın sosyal bir yapı olduğunu motive edilmesi gerektiğinin
üzerinde durmuşlardır.
Douglas McGregor’un X ve Y Teorisi
Neo-klasik yönetim teorisyenlerinden bir diğeri Douglas McGregor’ dur.
McGregor 1960 yılında İşletmenin İnsan Boyutu (Human Side of Enterprise) adlı kitabında
X ve Y olmak üzere iki farklı insan tipini ele almış ve karşılaştırmıştır.
X Teorisi ve Varsayımları:
İnsan, doğuşu itibariyle çalışmayı sevmez ve mümkün olduğu ölçüde işten kaçar.
İnsan çalışmayı doğası gereği pek sevmediği için onun çalışmasını motive etmek,
ödüllendirmek, kontrol etmek, yerine göre de cezalandırmak gerekir.
Genellikle insanlar sorumluluktan kaçma eğilimindedir ve yönetmektense yönetilmeyi
arzular. Birey işinde özellikle güvence arar.
Y Teorisi ve Varsayımları:
Her insan için çalışmak, dinlenmek, eğlenmek kadar doğal bir istek ve arzudur.
Çalışmak birey için başlı başına bir tatmin kaynağı olabilir.
Sadece dışarıdan kontrol etmek ve cezalandırmak bireyi organizasyon amaçlarını
gerçekleştirmeye yöneltmeyebilir. İnsan, kendi kendini yöneterek ve denetleyerekte
amaçlara ulaşılmasını sağlayabilir.
İnsana yetki ve sorumluluk devri, onun benliğini ve kişisel becerilerini ortaya koymak için
fırsat yaratır. Dolayısıyla bu tür bir tatmin netice olarak organizasyon amaçlarının
gerçekleşmesine imkan sağlar.
İnsan sadece sorumluluk yüklenmeyi değil, sorumluluk aramayı da uygun şartlar olduğunda
öğrenebilir. Sorumluluktan kaçmak, insanın doğasında sabit olan bir özellik değildir.
Yönetimde Modern Yaklaşım
• Sistem teorisi; organizasyonların sistem olduğu ve alt sistemleri
olduğu ve bunlar arasında ilişkilerin olduğundan bahseder.
• Durumsallık yaklaşımı; işletmelerin içinde bulundukları
çevreye uyum sağlamaları ve çevre şartlarını iyi bilmeleri
gerekliliğinden bahseder.
Yönetimde Çağdaş Yaklaşım
•
•
•
•
•
•
Toplam kalite yönetimi
Değişim mühendisliği
Reorganizasyon(yeniden düzenleme)
Benchmarking (kıyaslama)
Öğrenen organizasyonlar
Küçülme ve kademe azaltma
Yönetimde Çağdaş Yaklaşım
Toplam kalite yönetimi; kalite, müşteri beklentilerinin karşılanma
düzeyidir.
Toplam Kalite ise; kalitenin ürün merkezli olmaktan çıkarılıp, tüm
işletme faaliyetlerini kapsayacak şekilde ele alınmasını gerektirir.
Reorganizasyon; örgütler çevresel Faktörlerden etkileşim sürecinde
yetersizleşir.
Bu yetersizleşmeyi ortadan kaldırma ve mevcut şartlar
Doğrultusunda yeniden yapılandırmayı gerektirir.
Yönetimde Çağdaş Yaklaşım
Değişim mühendisliği: Süreçlerin yeniden yapılandırılması ve tüm
sistemlerin yenilenmesi anlamına gelir.
Benchmarking (kıyaslama-en iyi uygulamaların adaptasyonu); bir
işletmenin faaliyet gösterdiği en iyi işletmeyi taklit ederek, kendi
durumunu onlarla kıyaslayarak, eksikliklerini gidermeye çalışma
yaklaşımıdır.
Yönetimde Çağdaş Yaklaşım
Küçülme ve kademe azaltma; küçülme, çalışan sayısının,
maliyetlerin ve gereksiz iş yükünün azaltılması bu sayede gücün
artması
Kademe azaltma; hiyerarşinin en üst ve en alt arası mesafenin
kısalmasıdır.
Öğrenen organizasyonlar;
personelin sürekli geliştirilmesi ve bunun sistematik bir işleyişe
kavuşturularak kurumsallaştırılması, öğrenen örgüt olmakla
mümkündür.
Download