demansta kognitif semptomların güncel tedavisi öz current treatment

DERLEME
DEMANSTA KOGNİTİF SEMPTOMLARIN GÜNCEL
TEDAVİSİ
13 / Özel Sayı 3 / 2010 (53-60)
13 / Suppl 3 / 2010 (53-60)
Ufuk ERGÜN
ÖZ
Demansta etkin tedavilere ihtiyaç duyulmaktadır. Günümüzde AH için
kullanılan ilaçlar, kolinerjik ve glutamaterjik iletiyi hedeflemektedirler. Bu tedavilerin patogenez üzerine etkileri halen belirsiz olsa da semptomları düzeltmektedirler. Hastalığı modifiye edici tedavilerle ilgili süren çalışmalar umut
vericidir.
Anahtar Sözcükler: Alzheimer hastalığı/ilaç tedavisi; Kolinesteraz İnhibitörleri/terapötik kullanım; Amiloid
REVIEW ARTICLE
CURRENT TREATMENT OF COGNITIVE SYMPTOMS IN
DEMENTIA
ABSTRACT
Effective treatments are greatly needed for dementia. Current drugs for
Alzheimer’s disease target cholinergic and glutamatergic neuro transmission.
These treatments improve symptoms, although their effects on the pathogenesis are still unclear. Continuing exploratory studies for disease-modifying therapies are promising.
İletişim (Correspondence)
Key Words: Alzheimer Disease/drug therapy; Cholinesterase Inhibitors/
therapeutic use; Amyloid
Ufuk ERGÜN
Sağlık Bakanlığı
Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
Nöroloji Kliniği, ANKARA
e-posta: ufukergun@yahoo.com
53
CURRENT TREATMENT OF COGNITIVE SYMPTOMS IN DEMENTIA
Bugünkü bilgilerimize göre, en sık görülen demans türleri
Şekil 1- Kolinesteraz inhibitörlerinin etki mekanizmaları.
nin kesin tedavisi henüz mümkün değildir. Bununla birlikte
halen demans tedavisinde kullanılmakta olan ilaçlar vardır
ve yeni tedavi stratejileri üzerinde çalışmalar sürmektedir.
Mevcut tedaviler ve geliştirilmekte olanların çıkış noktaları,
patofizyolojik verilere göre oluşturulan hipotezlerdir. Bu yazıda sırasıyla; halen kullanımda olan tedaviler ve daha sonra
ise geliştirilmekte olan tedavilerden bahsedilecektir.
Demans tedavisinde kullanılan stratejiler şunlardır;
1. Hastalığı modifiye edici tedaviler
2. Semptomatik tedaviler
3. Koruyucu tedaviler
Demans tedavisinden beklenenler ise;
- Kognitif ve fonksiyonel bozulmayı stabilize etmek ya
da yavaşlatmak,
- Davranışsal ve psikiyatrik semptomları tedavi etmek,
- Bakıcı yükünü azaltmak,
- Bakımevi ya da hastaneye yatışı mümkün olduğunca
geciktirmektir (1).
Alzheimer Hastalığı (AH) en sık görülen demans türüdür ve diğer çoğu demans gibi evreler halinde ilerlemektedir.
AH ’nda halen kullanılmakta olan tedaviler, hastalık sürecini
oluşturduğu öngörülen döngünün son evrelerine yöneliktir.
Geliştirilmekte olan tedaviler ise, daha erken evreleri hedef
almaktadır. Ayrıca, risk faktörlerinin kontrolü ve komorbid
hastalıkların tedavisi de demans sürecinin yönetiminde
önemlidir.
Kullanılmakta olan tedaviler aslında daha çok semptomlara yöneliktir, hastalık sürecini tam anlamıyla tedavi
etme şansı yoktur. Bu nedenle bugünkü şartlarda tedavinin
başarısını belirleyen, semptom değişikliklerinin ölçülmesidir.
Farklı ölçeklerle yapılan çalışmaların birebir karşılaştırılması
mümkün olmasa da, demans ilaçları ile ilgili meta analizler
ve Cochrane verilerinin yararlı olduğu düşünülmektedir.
AH ve diğer bazı demanslarda kullanılmakta olan tedavi
seçenekleri ve genel özellikleri tablo-1 de sunulmuştur. Kolinesteraz inhibitörleri (Rivastigmin, Donepezil, Galantamin) ve
Memantin’in etkinlikleri konusu halen tartışmalı olmakla beraber günümüzde demans tedavisinin temel bileşenlerini oluşturmaktadırlar. Ülkemizde ve Avrupa’da bulunmayan Huperzine A da bir ChEI olup, orta-ileri evre AH için Çin’de ve diyet
desteği olarak bazı ülkelerde kullanılmaktadır.(Şekil 1)
Kolinerjik İlaçlar
“Eğer kolinerjik sistem kognisyonda önemli ve AH’da
kolinerjik sistem etkilenmişse; AH’ın kognitif ve diğer semptomları, kolinerjik iletiyi artırarak yani; asetil kolin (Ach) yıkımını önleyerek, yerine koyarak ya da reseptörleri aktive
ederek tedavi edilebilir”. (kolinerjik hipotez)
54
TURKISH JOURNAL OF GERIATRICS Supplement 3, 2010
DEMANSTA KOGNİTİF SEMPTOMLARIN GÜNCEL TEDAVİSİ
Tablo 1- Demans Tedavisinde Kullanılan İlaçların Genel Özellikleri.
Donepezil
1997’den beri kullanımda
Piperidin derivesi
Reversibl kolinesteraz inhibitörü
AchE için selektivitesi yüksek. BuchE için çok az
Hafif-orta-ağır derecede AH için
T1/2: 70 saat
Muhtemelen; Aβ üretimini ve Aβ’nın indüklediği
toksiteyi azaltır,
AchE izoformlarının ekspresyonunu düzenler,
nikotinik reseptör ekspresyonunu artırır
Rivastigmin
2000’den beri kullanımda
Karbamilat
Pseudoirreversibl kolinesteraz inhibitörü
BuchE inhibitörü
Hafif-orta derecede AH için
T1/2: 90 dk
Muhtemelen; Aβ üretimini ve Aβ’nın indüklediği
toksiteyi azaltır,
AchE izoformlarının ekspresyonunu düzenler,
nikotinik reseptör ekspresyonunu artırır
Galantamin
2001’den beri kullanımda
Tersiyer alkaloid
Reversibl kompetitif kolinesteraz inhibitörü
Nikotinik Ach reseptörleri için allosterik
modulatör
Hafif-orta dereced AH için
T1/2 : 7 saat
Muhtemelen; Aβ üretimini ve Aβ’nın indüklediği
toksiteyi azaltır,
AchE izoformlarının ekspresyonunu düzenler,
nikotinik reseptör ekspresyonunu artırır
Memantin
Voltaj bağımlı
NMDA reseptörü için ankompetitif orta derecede
afinite
Orta-ağır AH için
Aβ toksitesini azaltır,
Tau’nun hiperfosforilasyonunu önler,
Mikroglia ile ilintili inflamasyonu azaltır,
Astrogliadan nörotrofik faktörlerin salınımı artırır
Sinaptik aralıkta Ach’i yıkan enzimi (kolin asetil transferaz – CAT) inhibe eden Asetil kolinestaraz inhibitörleri;
Donepezil, Rivastigmin ve Galantamin’dir. N-metil- D
-aspartat (NMDA) antagonisti olan Memantin ise farklı bir
grup olup glutaminerjik aşırı uyarımı engelleyerek hafıza ile
ilgili NMDA reseptörlerini etkiler.
Sağlıklı insanlarda Ach’in, kognisyon ve dikkat ile ilintili olduğu gösterilmiştir (2). Bununla birlikte kognitif süreç,
başka nörotransmitterlerin de yeraldığı daha kompleks bir
yapıdır. Anatomik ve farmakolojik veriler; Ach’nin, kognitif
modülasyonda, dopamin, seratonin, noradrenalin ve glutamin ile ilişkili olduğunu göstermiştir (3). Bu ilişki ayrıca,
deneysel çalışmalarda gösterildiği üzere, diğer nörotransmitterlerin salınımını da düzenlemektedir (4). Bu nedenle Ach
eksiğinin tamamlanması, transmitter disfonksiyonunun bir
kısmını düzeltirken, hastalık ilerlediğinde nörotransmitter salınım bozukluğu artmakta ve snaptik ileti daha da bozulmakta, kognitif etkilenmenin tedavisi daha zorlaşmaktadır.
Kolinesteraz inhibitörleri (ChEI), uzun süreli etki sağlayabilmektedir. ChEI’lerinin nöroprotektif etkisinin de olduğu
ve bu etkinin nikotinik reseptörler üzerinden işlediği düşünülmektedir. Böylece kortikal nöron kaybına neden olan
patolojik sürece etkiyerek hastalık progresyonunu yavaşlattıkları öngörülmektedir. Özellikle, α7nAch aktivasyonunun
nöroproteksiyonda etkili olduğu gösterilmiştir (4, 5). α7nAch
TÜRK GERİATRİ DERGİSİ Özel Sayı 3, 2010
reseptör aktivasyonu ayrıca, fibriler β örtüsü oluşumunu ve
insolubl Aβ 1-42 ve Aβ 1-40 üretimini azaltır(6). Ancak bu
verileri destekleyen in vitro çalışma henüz yoktur.
Kolinesteraz inhibitörlerinin (ChEI); kognisyon, davranış ve global değişim ölçütlerine olumlu etkileri bilinmektedir.
Ayrıca veriler tekrar değerlendirildiğinde, daha ağır durumdaki subgrup hastalarda da klinik yararlanımın olduğu gösterilmiştir. ChEI’leri, günlük yaşam aktivitelerini düzeltir, bakıcı
yükünü azaltır ve genel olarak bakım giderlerini azaltır (4).
Donepezilin yarılanma ömrü uzun olduğu için günde tek doz kullanılabilir. AH ve vasküler demansta kullanılır.
MCI’ daki kullanımının minör yararlanımı olduğu bildirilirken, hafif-orta vasküler kognitif yıkımda ise etkin bulunmuştur (7,8). MS hastalarındaki kognitif yıkımda da denenmiştir.
Donepezil, yapılan çalışmalarda plaseboya göre etkilidir,
ayrıca 10mg/gün dozu da 5mg/gün’e göre daha etkili bulunmuştur (9). Donepezil tedavisi kesildiğinde ise, 6 haftalık
bir periyod sonrası yapılan değerlendirmelerde, tedavi ile
elde edilen kognitif ve global fonksiyondaki yararlanım kaybolmaktadır. Donepezil başta olmak üzere diğer CheI’leri,
bradikardiye neden olabilmektedirler (10) .
Rivastigminin ilaç etkileşimi çok azdır (11). Lewy
body demansı (12), Parkinsonian demans (13), vasküler demans ve vasküler hastalığı da olan AH hastalarında ek fayda
55
CURRENT TREATMENT OF COGNITIVE SYMPTOMS IN DEMENTIA
sağladığı gösterilmiştir (14). Rivastigminin oral formunun
yan etkileri (özellikle GIS yan etkileri) nedeniyle sıklıkla
max doza ulaşılamaz ama transdermal uygulama bu etkileri
azaltmış görünmektedir. Genel olarak Rivastigmin uygulamasında yan etkileri azaltmak için doz titrasyonu yapılır.
1195 hastada, 24 hafta süren çalışmada, primer sonlanma
ölçekleriyle belirlendiği üzere; 9.5 mg/gün Rivastigmine
trandermal formu, 12 mg/gün oral form ile benzer sonuç
vermektedir (15).
Phenserin enantiomerleri de kolinesteraz inhibitörleri olup, amiloid üretimine de etkili oldukları gösterilmiştir.
Ancak klinik etkilerinin kayda değer olmaması nedeniyle
kullanımda değildirler (16).
Kolinerjik iletimi artırmak için nikotinik reseptör agonistleri üzerinde çalışmalar vardır. Ispronicline (AZD-3480),
selektif bir nikotinik reseptör agonistidir. Ispronicline, faz 2
çalışmasında, hafif-orta evre AH hastalarında, Donepezil ve
plasebo ile karşılaştırılmış. Ne Ispronicline, ne de Donepezil,
12 haftalık tedavi sonunda ADAS-COG ‘da önemli değişiklik yapmamışlar. Ama Ispronicline’in MMSE’de iyileşmeye
neden olduğu ve 20 mg dozu için yapılan post hoc analizde,
ADAS-COG üzerinde olumlu etkisi olduğu gösterilmiştir (17).
EVP-6124 de bir nikotinik α7 reseptör agonisti olup,
iyi tolere edilir ve güvenli bulunmuştur. Ayrıca kognitif iyileşme yapabilmektedir. Hafif-orta AH ‘da faz 2 çalışması
sürmektedir (16).
AH tedavisinde Muskarinik reseptör agonistleri üzerinde de çalışılmıştır ancak etki/yan etki dengesinin sağlanmasında zorluk vardır. Bu grupta Talsaclidine, AF-102B, ve
AF-267B (NGX-267) bulunmaktadır (16).
ChEI kullanımında yan etki çıktığında, kaybolana dek
doz azaltılır ve max doz daha geciktirilir. Yan etkiler yararlanım bulgularını gölgeleyebilir. Hasta tolere edemiyorsa ilaç
değiştirilir. Klinik ilerlediğinde kombinasyon tedavisi önerilir.
Eğer hastada 1 ya da 2 APOE4 alleli varsa ChEI’lerine
klinik yanıtın daha az olduğu gösterilmiştir. Hipokampal volümün küçük olması ve hipokampusun içe doğru deformasyonunun olmasının da kolinesteraz tedavisine yanıtı olumsuz etkilediği bildirilmiştir (18).
ChEI’lerinin etkinlik süresi, Donepezil için 18-24 ay sürebilmektedir, daha sonra etkinlik azalır (19). Tüm kolinesterazlar gözönüne alındığında ise, kontrolsüz çalışmalarda,
yararlanım süresinin 4-5 yıl sürebildiği gösterilmiştir ancak
bu durum tartışmalıdır.
ChEI ile tedavinin fonksiyonel nöroanatomik göstergesi olarak; AH’da beş aylık donepezil tedavisi sonrasında,
kranyal MRS’de, tedavinin olumlu etkilerinin göstergesi olan
kolin azalması ve inositol/kreatin oranında azalma olduğu
gösterilmiştir (20).
Galantamine, MCI ve AH’da etkili bulunmuştur ama
vaskuler kognitif yıkımda önerilmemektedir (21).
Yeni bir çalışmada ise, ChEI ve memantin kombinasyonunun, sırasıyla yalnız ChEI kullanımı ve plaseboya göre,
uzun vadeli (4 yıl) izlemde daha yararlı olduğu bildirilmektedir. (22).
Kolinesteraz inhibitörlerinin AH’da kullanımı ile ilgili
Cochrane verilerinin özeti (23, 24, 25, 26) Tablo -2’de ve
tedavi şemaları ise Tablo -3’de gösterilmiştir.
Tablo 2- AH Tedavisinde Kullanılan Tedavilerin Etkinlikleri Hakkındaki Cochrane Verileri.
DONEPEZİL
(23)
RIVASTIGMINE
(25)
9 çalışma, 4775 hasta, hafif-orta-ağır AH.
ADAS-Cog, GYA ve SD da iyileşme var.
6-12 mg/gün etkili. Yan etki fazla.
Transdermal formu içeren bir çalışmada düşük dozdaki patch, oral formdan ve yüksek doz
içeren patch’den daha az yan etki yapıyor.
GALANTAMINE
(27)
10 çalışma, 6805 tane MCI ve AH.
GRS, ADAS-Cog da iyileşme var. Tek doz kullanımın etkisi bölünmüş doz ile aynı.
Yan etkiler doza bağlı. MCI’da ölüm hızını artırıyor.(Nedeni X)
Tüm ChEI
(24)
56
23 çalışma, 5272 hasta, hafif-orta-ağır AH, 12- 52 hafta
ADAS-Cog, GYA ve davranwışta iyileşme.8
10mg/gün etkinliği her ölçüt için>5 mg/gün
13 çalışma, hafif-orta-ağır AH.
ADAS-Cog da iyileşme var. GYA ve davranışa etkileri fazla değil.
Her üçü de hemen hemen aynı. Ama yan etkide donepezil daha güvenli.
TURKISH JOURNAL OF GERIATRICS Supplement 3, 2010
DEMANSTA KOGNİTİF SEMPTOMLARIN GÜNCEL TEDAVİSİ
Tablo 3- Kolinesteraz İnhbitörlerinin Tedavi Şemaları.
Donepezil - Minimum terapotik doz 5 mg/gün,
5 mg/gün 1x1 tb ile başlanır, 4-6 hafta sonra 10
mg/gün 1x1 tb.
Rivastigmine – Minimum oral terapotik doz 6 mg/gün,
2x 1.5 mg/gün ile başlanır, aylık intervallerle 2x6
mg/gün.
1 haftadan uzun süre ara verilmişse yeniden
titrasyon gerekir.
Transdermal formu 5 mg/gün ile başlanıp 10mg/
gün doza çıkılır.
Galantamine – Minimum terapotik doz 8mg/gün, 8 mg/
gün ile başlanır, 2x8 mg gün- 2x12 mg/gün ulaşılır. 1
haftadan fazla ara verilmişse yeniden titre edilir.
NMDA Antgonistleri
“Glutamaterjik disfonksiyon, NMDA reseptörlerinin devamlı ve düşük düzeyde aktivasyonuna yol açar.
Bu durum, nöronal disfonksiyon yoluyla kognitif bozulma
yapar.”(glutamaterjik hipotez).
Memantine, NMDA reseptörlerinin patolojik aktivasyonunu bloke eder. NMDA ve HT3 reseptör antagonistidir.
Amantadinle aynı kimyasal gruptadır. Yarılanma ömrü 70
saattir.
Parsiyel hepatik yoldan metabolize olur. Orta-ağır AH’da;
kognisyon, GYA ve davranış üzerine etkilidir. Ayrıca vasküler
demans, Lewy cisimli demansta da kullanılabilmektedir.
Yan etkileri daha hafif olmakla birlikte hallusinasyon,
konfüzyon, ajitasyon görülebilir.
5 mg/gün 1x1 ile başlanıp, haftada 5 mg artırılarak 2x5
mg/gün  2x10 mg/gün max doza ulaşılır. ChEI’leri ile kombine kullanımında; kognitif, fonksiyonel ve global ölçütlerle
gösterilen yararlanım olduğu bidirilmektedir (27, 28, 29).
ChEI’leri (Donepezil, Rivastigmin, Galantamin)
ve Memantin’in orta-ileri evre AH’daki klinik ve cost effective olup olmadığını araştıran geniş bir literatür taramasının
sonuçlarına göre;
- Donepezil: Kısa süreli izlemde (6 ay) fonksiyonel,
davranışsal ölçütlerde yarar sağlıyor, yüksek dozu daha yararlı. Tam zamanlı bakım süresini kısaltıyor.
- Rivastigmine: Global ve kognitif skorlarda iyileşme
oluyor, yararlanım dozla ilgili. Davranış ve mooda yararı rapor edilmemiş. Tam zamanlı bakım süresini kısaltıyor.
- Galantamin: Kognitif ve fonksiyonellik skorlarında
iyileşme var. Yararlanım dozla bağlı. Davranış ve mooda
etkisi farklı sonuçlar vermiş. Tam zamanlı bakım süresini kısaltıyor.
TÜRK GERİATRİ DERGİSİ Özel Sayı 3, 2010
- Memantine: Fonksiyonel ve global ölçütlerde yararlanım var. Kognitif , davranış ve mooda etkisi daha az belirgin. Tam zamanlı bakım süresini kısaltıyor (30).
Demans Tedavisinde Kullanılan İlaçların Yan Etkileri:
- ChEI’leri kullanımında %5-15 yan etkiler çıkabiliyor.
Kolinomimetik etkilere bağlı olarak bulantı (%2-8), kusma
(%1-5) görülebiliyor ve tedaviyi kesme nedeni olabiliyor.
Ayrıca sersemlik, anoreksi ve diyare de görülebiliyor. Rivastigmin ve Galantaminin sersemlik ve GIS yan etkileri
daha fazla(31). Seyrek de olsa kardiyovasküler yan etkiler
olabiliyor. Rivastigmin’in transdermal formu, sabit ilaç salınımı nedeniyle plazma konsantrasyonlarında değişkenliğe
neden olmuyor ve yan etkileri oral forma göre daha az .
- CheI’leri KOAH olan hastalarda solunum üzerine etki
yapabilir, canlı rüyalar görülmesine neden olabilirler (32).
- Epilepsi hastalarındaki kognitif yıkım için Donepezilin kullanıldığı bir çalışmada, 2/18 hastanın nöbetlerinin
arttığı gözlenirken (33), benzeri bir başka çalışmada nöbet
artışı gözlenmemiştir (34).
- Rivastigmin; distoni nedeni olabiliyor ve REM uyku
bozukluğu yapabiliyor(35, 36).
- Memantin çalışmalarında en sık belirtilen yan etkiler;
sersemlik, başağrısı ve konfüzyondur (37).
Geliştirilmekte Olan Tedaviler:
- Anti amiloid tedaviler
- Tau proteinine yönelik tedaviler
- Mitokondrial disfonksiyona yönelik tedaviler
- Nörotrofinler
- Diğerleri: Antioksidanlar, statinler, seratoninerjikler
Anti - Amiloid Tedaviler
AH patogenezinde yer alan amiloid hipotezine göre,
Aβ’i hedef alan tedaviler geliştirilmektedir. Bilindiği üzere Aβ
peptidleri, β-sekretaz ve γ-sekretazlarla APP’den proteolitik
klivaj ile ayrılır. Aβ’nın en sık formu Aβ 1-40’dır ama amiloid depositlerinde en çok bulunan ise Aβ1-42’dir. Birçok
çalışmada gösterilmiştir ki, amiloid plakların kaldırılması,
hastalığın ilerlemesini engellememektedir. Aslında Aβ’nin
toksik olup olmadığı ya da hangi tipinin toksik olduğu ve AH
patogenezindeki yeri henüz belirsizdir (17).
Anti-amiloid tedaviler;
1- Aβ üretimini azaltanlar,
2- Aβ agregasyonunu önleyenler, ve
3- Aβ’nin temizlenmesini sağlayanlar şeklinde farklı
işlevler içerirler.
57
CURRENT TREATMENT OF COGNITIVE SYMPTOMS IN DEMENTIA
1- Aβ üretimini azaltanlar
Aβ üretimini azaltan ilaçlar, β -sekretaz (BACE 1: β-site
APP-cleaving enzyme) ve γ- sekretazlardır.
β -sekretaz inhibitörleri
β -sekretaz inhibitörleri’nin kan-beyin bariyerini geçmeleri gerekir ve bu durum çalışmaları zorlaştırmaktadır.
Rosiglitazone ve Pioglitazone, tip 2 diabet tedavisinde kullanılan “thiazolidinedion” grubu ilaçlardır ve
β-secretaz gibi etki yapmaktadırlar.
Pioglitazone, kan beyin bariyerini geçer. Rosiglitazone için bu bilgi kesin değildir. Bu ilaçlar, insülin etkisi,
lipid ve karbonhidrat metabolizması yoluyla etkilerler. AH
nöropatolojisinde, insülin rezistansı ve periferal hiperinsülinemi önemli olduğu görünmektedir (38). Bu iki ilaç da periferal insülin duyarlılığını artırır ve insülin konsantrasyonu
azaltırlar. Ancak bu iki ilacın AH’da kullanımı için ileri çalışmalar, ilk sonuçlar olumsuz olduğu için faz 3 den sonra
durdurulmuştur. Faz 3 çalışması olan başka bir β-sekretaz şu
anda yoktur.
γ - sekretaz inhibitörleri
Halen klinik çalışmaları süren en az yedi adet γ-sekretaz
inhibitörü vardır : Semagacestat (LY-450139), MK0752, E-2012, BMS-708163, PF-3084014, Begacestat (GSI-953), ve NIC5-15.(16)
2- Aβ agregasyonunu önleyenler
Şimdiye kadar denenen çeşitli non-peptidik antiagreganların ilk grubu olan Tramiprosate (Alzhemed),
faz 2 insan çalışmalarında umut vermiştir. Ancak hafif-orta
AH’da gerçekleştirilen faz 3 çalışmasında (North American
Alphase study) klinik etkinlik gösterilememiş ve Avrupa çalışması durdurulmuştur. Daha sonra ise hafızayı koruduğu
söylenen bir besin desteği olarak piyasaya çıkmıştır.
Clioquinol için faz 2 çalışması başarılı olmuştur.
Scillo-inositol‘ün faz 2 çalışmalarında ise dokuz hasta ex olmuştur.
Epigallocatchin-3-gallate; yeşil çay ektresi olup erken AH’da, henüz süren faz 3 çalışması vardır (16).
1- Aβ temizlenmesini artıranlar
Bunun için aktif ve pasif immünizasyon sözkonusudur.
Aktif immünoterapi:
Bir anti-Aβ aşısı olan AN-1972’nin faz 2 çalışması,
aseptik meningoensefalit nedeniyle durudurulmuştu (39).
Bunun üzerine, nöroinflamasyon ve toksiteden koruyacağı
düşünülen farklı adjuvanlar kullanılarak yeni aşı üretimine
çalışılmaktadır. Örneğin CAD-106, hayvanlarda Aβ spesifik
antikorları uyararak amiloid birikimini önlemektedir. Hafif-
58
orta AH’da faz 2 çalışmasında iyi tolere edilmiş ve meningoensefalite neden olmamıştır. Diğer çalışmalar ise ACC-001,
V950, AD-01 ve AD-02 için sürmektedir (16).
Pasif immünoterapi:
Pasif immünoterapi, monoklonal antikorlar ya da poliklonal immünglobulinler ile Aβ birikimini temizlemektir.
AH’da denenen monoklonal antikorlar; Bapineuzumab,
Solanezumab, PF-04360365, GSK-933776, R-1450
ve MABT-5102A’dır.
Bapineuzumab, hafif-orta AH’da faz 2 çalışmasında,
kognitif verilerin post hoc analizlerinde önemli olmasa da
iyileşme görülmüştür ve faz 3 çalışması sürmektedir (16).
Tau Proteinine Yönelik Tedaviler
Tau, tubullere bağlanan bir stoplazmik proteindir.
AH’da tau proteini anormal şekilde fosforile olduğundan,
nöronlar için toksik olan agregatlar oluşur. Tau hipotezi,
amiloid hipotezi ile başlıca kompetisyona giren hipotezdir.
Bununla birlikte şimdiye kadar faz 3 çalışmasına ulaşan tek
tau’ya yönelik ilaç, Valproik asit olmuştur. Ama bu çalışmada Valproik asitin faydasız olduğu bulunmuştur. Lityum da başarısız olmuştur.
Metilen mavisi de anti tau bir madde olup, hayvanlarda tek başına ve Rivastigmin ile birlikte kullanıldığında,
öğrenme güçlüklerini ve hyoscine bağlı gelişen hafıza bozukluklarını geri çevirmiştir. Faz 2 çalışmasında kısmen faydalı
olduğundan faz 3 çalışmaları sürmektedir.
Davunetide, amnestik MCI’da faydalı ve güvenli bulunmuş.
Nikotinamid için faz 2 çalışması yapılmaktadır, güvenlidir (16).
Mitokondriyal Disfonksiyona Yönelik İlaçlar:
Organelleri hedefleyen tedaviler, AH için yeni konulardandır. AH’ın erken dönemlerinden itibaren mitokondriyal
disfonksiyon vardır ve snaptik hasar ve apopitozu düzenleyerek nörodejenerasyona neden olduğu düşünülmektedir.
APP ve Aβ mitokondri içine geçince mitokonriyal komponentlerle interaksiyona girip ATP üretimini bozabilir ve oksidatif hasarı artırabilir.
Dimebon (Latrepirdin), non selektif bir antihistaminiktir. Zayıf bir ChEI’dür, ayrıca NMDA reseptörleri ve voltaj
bağımlı Ca kanallarını da inhibe etmektedir. Ancak NMDA
reseptörlerine etkisi, Memantinden 200 kere daha zayıftır.
Mitokonriyal permeabiliteyi azlatarak etkilediği ve membran potansiyelini, ATP üretimini artırdığı düşünülmektedir.
Faz 2 çalışmasında güvenli ve tolerabl bulunmuştur. Ayrıca
hafif-orta AH ‘da tüm ölçeklerde yararlanım bulunmuştur.
Dimebon’un, Donepezil ve Memantinle kombine tedavi çalışması sürmektedir (40).
TURKISH JOURNAL OF GERIATRICS Supplement 3, 2010
DEMANSTA KOGNİTİF SEMPTOMLARIN GÜNCEL TEDAVİSİ
Nörotrofinler
Erişkin beyinde, hasara yanıt olarak nörogenesis oluşabilir. NGF ve Neurotrophine’lerin; nörotransmisyon, bağlantılar ve nöritik büyümeyi kontrol ederek nöronal plastisiteyi
düzenleyeceği düşünülmektedir.
Üç Alzheimer hastasına 3 ay süreyle intraventriküler
NGF verildiğinde, belirgin bir kognitif düzelme olmamakla
birlikte, PET’te nikotinik reseptöre bağlanmanın artığı görülmüştür (16, 41).
NGF’nin intranasal ve oküler yüzey gibi daha non invasiv yollardan kullanıldığı hayvan çalışmaları vardır. Ayrıca
Donepezil’in, hücre kültüründe NGF’ü potaniyelize edip nöronal büyümeyi artırdığı gösterilmiştir.
Diğer Potansiyel Tedaviler
Docosahexoenoic acid, bazı çalışmalarda kognitif
fonksiyonlar üzerine yararlı bulunurken, bazılarında etkisiz
bulunmuştur. Poliansature yağ asidi tedavisi, BOS ve plazmadaki nöroinflamasyon ve diğer hastalık belirteçlerini değiştirmemiştir.
Antioksidanlar (E vitamini), AH tedavisinde faydasız
bulunmuş. Tek başına ve yüksek doz E vitamini, AH için yararlı olmadığı gibi mortalite hızı yüksek bulunmuştur. Kombine
mikronutrientlerin yararı olabileceği öngörülmüş (16, 42).
Statinler, Aβ üretimini azaltır ve Aβ’ya bağlı nörotoksiteyi azaltabilir, antioksidan ve antiinflamatuardır. Bunlara
rağmen, yeni sonuçlanan bir faz 3 çalışmasında, Atorvastatin, Donepezil almakta olan hafif-orta evre AH’da yararsız bulunmuştur. Pitavastatin ve Simvastatin çalışmaları
sürmektedir.
Seratoninerjik (SB 742457) çalışmaları da sürmektedir.
Fosfodiesteraz inhibitörü olan PF-04447943,
sağlıklı insanlarda BOS’ta cGMP konsantrasyonlarını artırır.
Faz 2 çalışması sürmektedir.(16)
RAGE (The receptor for advanced glycation endproducts), bir multiligand reseptör olup, nöronların hücre zarında, glia ve endotelyal hücrelerde bulunur. Bu reseptörün
AH patogenezinde yeri olduğu düşünülmektedir ve faz 2
çalışması vardır.(16)
Sonuç olarak; demans tedavisinde yeni tedavi seçenekleri için çok sayıda çalışma olmasına rağmen, kısmen
etkili olsa da, güvenli tedavi seçenekleri sınırlı sayıdadır. Patogenez ile ilgili yeni bilgiler ortaya çıktıkça, uygun tedavi
yöntemlerinin geliştirilmesi için yeni yolaklar açılmaktadır.
KAYNAKLAR
1- Daiello LA. Current issues in dementia pharmacotherapy Am J Manag Care 2007;13 Suppl 8:S198-202.
TÜRK GERİATRİ DERGİSİ Özel Sayı 3, 2010
2- Kukar TL, Ladd TB, Bann MA, et al. Substrate-targeting
gammasecretase modulators. Nature 2008; 453: 925–9.
3- Roberson ED, Scearce-Levie K, Palop JJ, et al. Reducing endogenous tau ameliorates amyloid beta-induced
defi cits in an Alzheimer’s disease mouse model. Science
2007; 316: 750–4.
4- Martorana A, Esposito Z, Koch G. CNS Neuroscience &
Therapeutics 2010; 16: 235–5.
5- Bencherif M, Lippiello PM. Alpha7 neuronal nicotinic
receptors: The missing link to understanding Alzheimer’s
etiopathology? Med Hypotheses 2010;74:281–5.
6- Hellstrom-Lindahl E, Court J, Keverne J, et al. Nicotine reduces A beta in the brain and cerebral vessels of
APPsw mice. Eur J Neurosci 2004;19:2703–10.
7- Birks J, Flicker L. Donepezil for mild cognitive impairment. Cochrane database of systematic rewiews 2006,
Issue 3, Art. No: CD006104. DOI: 10.1002/14651858.
CD006104.
8- Malouf R, Birks J. Donepezil for vascular cognitive impairment. Cochrane database of systematic rewiews 2004,
Issue 1, Art. No.: CD004395. DOI: 10.1002/14651858.
CD004395.pub2.
9- Winblad B. Maintaining functional and behavioral abilities in Alzheimer disease. Alzheimer Dis Assoc Disord.
2001 Aug;15 Suppl 1:S34-40.
10- Hernandez RK, Farwell W, Cantor MD, Lawler EV.
Cholinesterase inhibitors and incidence of bradycardia
in patients with dementia in the veterans affairs new
England healthcare system. J Am Geriatr Soc. 2009
Nov;57(11):1997-2003.
11- Grossberg GT, Stahelin HB, Messina JC, Anand R, Veach J Lack of adverse pharmacodynamic drug interactions with rivastigmine and twenty-two classes of medications. Int J Geriatr Psychiatry. 2000 Mar;15(3):242-7.
12- Rozzini L, Chilovi BV, Bertoletti E, et al. Cognitive and
psychopathologic response to rivastigmine in dementia
with Lewy bodies compared to Alzheimer’s disease: a
case control study. Am J Alzheimers Dis Other Demen 2007 Feb-Mar;22(1):42-7.
13- Siddiqui MA, Wagstaff AJ. Rivastigmine: in Parkinson’s
disease dementia .CNS Drugs 2006;20(9):739-47.
14- Kumar V, Anand R, Messina J, Hartman R, Veach J. An
efficacy and safety analysis of Exelon in Alzheimer’s disease patients with concurrent vascular risk factors. Eur
J Neurol 2000 Mar;7(2):159-69.
15- Cummings J, Winblad B. A rivastigmine patch for the treatment of Alzheimer’s disease and Parkinson’s disease dementia. Expert Rev Neurother 2007 Nov;7(11):1457-63.
16- Mangialasche F, Solomon A, Winblad B, Mecocci P, Kivipelto M. Alzheiemr’s disease: clinical trials and drug
development. Lancet Neurol 2010; 9: 702–16.
59
CURRENT TREATMENT OF COGNITIVE SYMPTOMS IN DEMENTIA
17- Frolich L, Eckerwall G, Jonas N, Sirocco-Investigators. A
multicenter, double-blind, placebo-controlled phase IIB
proof-ofconcept dose-ranging study of AZD3480 and donepezil over 12 weeks in patients with mild to moderate
Alzheimer’s disease. Alzheimers Dement 2009; 5 (4 suppl
1): P85.
18- Csernansky JG, Wang L, Miller JP, Galvin JE, Morris
JC. Neuroanatomical predictors of response to donepezil therapy in patients with dementia. Arch Neurol 2005
Nov;62(11):1718-22.
19- Courtney C, Farrell D, Gray R, et al; AD2000 Collaborative Group. Long-term donepezil treatment in 565 patients
with Alzheimer’s disease (AD2000): randomised doubleblind trial. Lancet 2004 Jun 26;363(9427):2105-15.
20- Bartha R, Smith M, Rupsingh R, Rylett J, Wells JL, Borrie
MJ. High field (1)H MRS of the hippocampus after donepezil treatment in Alzheimer disease. Prog neuropsychopharmacol Biol Psychiatry 2008 Apr 1;32(3):786-93.
21-Craig D, Birks J. Galantamin for vascular cognitive impairment. Cochrane database of systematic rewiews 2006,
Issue 1 Art. No.: CD004746. DOI: 10.1002/14651858.
CD004746.pub2.
22- Jones R, Sheehan B, Phillips P, et al; DOMINO-AD
team. DOMINO-AD protocol: donepezil and memantine
in moderate to severe Alzh eimer’s disease - a multicentre RCT Trials 2009 Jul 24;10:57.
23- Birks J, Harvey RJ. Donepezil for dementia due to
alzheimer’s disease. Cochrane database of systematic rewiews 2006, Issue 1, Art. No.: CD001190. DOI:
10.1002/14651858.CD001190.pub2.
24- Birks J. Cholinesterse inhibitors for Alzheimer’s disease. Cochrane database of systematic rewiews 2006, Issue 1, Art. No.: CD005593. DOI: 10.1002/14651858.
CD005593.
mantine in moderate to severe Alzheimer disease. Arch
Neurol 2006 Jan;63(1):49-54.
30- Loveman E, Green C, Kirby J, Takeda A, Picot J, Payne E, Clegg A The clinical and cost-effectiveness of
donepezil, rivastigmine, galantamine and memantine
for Alzheimer’s disease. Health Technol Assess 2006
Jan;10(1):iii-iv, ix-xi, 1-160.
31- Burns R, Nichols LO, Martindale-Adams J, Graney MJ,
Lummus A. Primary care interventions for dementia caregivers: 2-year outcomes from the REACH study Gerontologist 2003 Aug;43(4):547-55.
32- Petersen RC. Mild cognitive impairment clinical trials.
Nat Rev Drug Discov 2003 Aug;2(8):646-53.
33- Fisher RS, Bortz JJ, Blum DE, Duncan B, Burke H. A pilot study of Donepezil for memory problems in epilepsy.
Epilepsy Behav 2001 Aug;2(4):330-4.
34- Hamberger MJ, Palmese CA, Scarmeas N, Weintraub
D, Choi H, Hirsch LJ. A randomized, double-blind,
placebo-controlled trial of donepezil to improve memory
in epilepsy. Epilepsia 2007 Jul;48(7):1283-91.
35- Pavlis CJ, Kutscher EC, Carnahan RM, Kennedy WK, Van
Gerpen S, Schlenker E. Rivastigmine-induced dystonia.
Am J Health Syst Pharm 2007 Dec 1;64(23):2468-70.
36- Yeh SB, Yeh PY, Schenck CH Rivastigmine-induced
REM sleep behavior disorder (RBD) in a 88-year-old
man with Alzheimer’s disease. J Clin Sleep Med 2010
Apr 15;6(2):192-5.
37- Alva G, Cummings JL. Relative tolerability of Alzheimer’s
disease treatments. Psychiatry (Edgmont). 2008
Nov;5(11):27-36.
38- Craft S. The role of metabolic disorders in Alzheimer
disease and vascular dementia: two roads converged.
Arch Neurol 2009; 66: 300–5.
25- Birks J, Grimley EJ, Iakovidu V, Tsolaki M. Rivastigmine
for Alzheimer’s disease. Cochrane database of systematic rewiews 2009, Issue 2, Art No : CD005593.
39- Gilman S, Koller M, Black RS, et al. Clinical eff ects of
Abeta immunization (AN1792) in patients with AD in an
interrupted trial. Neurology 2005; 64: 1553–62.
26- Loy C, Schneider L. Galantamine for Alzheimer’s disease and mild cognitive impairment. Cochrane database of
systematic rewiews 2006, Issue 1, Art. No.: CD001747.
DOI: 10.1002/14651858.CD001747.pub3.
40- Tariot P, Sabbagh M, Flitman S, Reyes P, Taber L, Seely L. A safety, tolerability and pharmacokinetic study of
dimebon in patients with Alzheimer’s disease already receiving donepezil. Alzheimers Dement 2009; 5 (4 suppl
1): P251.
27- Atri A, Shaughnessy LW, Locascio JJ, Growdon JH. Alzheimer Dis Assoc Disord 2008;22:209–221.
28- Tariot PN, Farlow MR, Grossberg GT, Graham SM,
McDonald S, Gergel I; Memantine Study Group. Memantine treatment in patients with moderate to severe
Alzheimer disease already receiving donepezil: a randomized controlled trial. JAMA 2004 Jan 21;291(3):31724.
29- Reisberg B, Doody R, Stöffler A, Schmitt F, Ferris S, Möbius HJ A 24-week open-label extension study of me-
60
41- Eriksdotter Jonhagen M, Nordberg A, Amberla K, et
al.Intracerebroventricular infusion of nerve growth factor in three patients with Alzheimer’s disease. Dement
Geriatr Cogn Disord 1998; 9: 246–57.
42- Bjelakovic G, Nikolova D, Gluud LL, Simonetti RG,
Gluud C. Mortality in randomized trials of antioxidant
supplements for primary and secondary prevention:
systematic review and meta-analysis. JAMA 2007; 297:
842–57.
TURKISH JOURNAL OF GERIATRICS Supplement 3, 2010