ESKİ ROMA'NIN EDEBİ METİNLERİNDE BİR KAVRAM OLARAK 'DELICTUM'UN ANLAMı ÜZERİ NE BİR DEGERLENDİRME Prof. Dr. Bedia DEMİRİ ş' Okumakta kavram larınd an oldu ğunuz "h ak sız bu fiil" yazıda sorumluluk hukukunun önemli Latince'deki kav ramının dı şı "de lict urn" kelimesinin , hukuk karşılığı edebi metinlerde hangi olan bağlamda üzerinde duru lmuştur. Bu amaçla önce biçim bilgisi incelenecek olan "delicturn" kelimesinin k öken bilgisi ku llanı ldığı bakımından verilmektedi r. Ardından , b aşl anarak tarihsel sıray la ele bağlamında türden metinler Plautus' un yazının ın Roma ve al ınacak yazılı ölçülü edebi yazıdan söz konusu kelimenin Terenti us'un monografilerinde, ilk Caesar'ın komedilerinde , Gallia savaşını Suetonius'un diyaloglarında, biyografilerinde , Statius' un epik şiirleri nde, Tacitus'un şii ri nde ne düz yazıya çeşi tli değişik an!amları nın, Sallustius'un anlattığı Cicero 'nun gerek hukuki söylevlerinde, gerekse felsefi Livius'un Roma tarihinde , Horatius' un metinlerinden notlarında, yazı larında, Ovidiu s'un tarihinde, şekilde kullanıldığı tarihi Titus yazı larında, Seneca 'nın üzerine bir değerlendirıne yapılmaktadır. .. İ stan bu l Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Latin Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı . Hukuki bir terim olarak "bir kimsenin bir ister ihmal yoluyla olsun , hukuka olan eylemin i" ifade eden sözcüğü "delicturn" (yansız) sözcük cinsinden aykırı "haksız olarak zarara kalıyorum, an lamları olan hata yapıyorum, "delirıquo" karşılığı çoğu lu ise "delicta'tdır. türetilmiş bir fiildir. geçiyorum" gibi kabahat "başaramıyorum, işliyorum, yanılıyorum" gibi fiilinin perfectum participium' u "delictus, -a, - ayrılmayı "Lirıquo" anlamları olan Klasik um"u n bir isim gibi kullanılan neutrum cinsidir. "Delinquo" fiili de "linquo" fiilinden, bir neden isim grubuna giren neutrum Latince ' nin biçimbi lgisi kurallanna göre "delictum", yetersiz ister kasten, uğramasına fiil"in Latince'deki gruplarından bir sözcüktür; başkasının , aslında ifade eden "de" ön eki ilavesiyle "bırakıyorum, ise terk ediyorum, vaz olan bir fiildir. Grekçe'de de "linquo" ile aynı anlamlara sahip "leipo" fiili vardır', B aşl angıçta Latince'de "suç, cürüm, kötülük" anlamlanna gelen "facinus " ve "m aleficium " sözcüklerinden ayrı olarak , kökeninde yatan temel anlamdan ötürü "ihmalden kaynakl anan hata" olmakla birlikte "delicturn" ilk yazı lı edebi metinlerden anlamında kullanılır o l muş , cürüm, kabahat" ile "facinus" ve "maleficiurn" kelimeleri olmuştur. "delicturn" başlayarak "suç, zaman ilerledikçe "delictum" arasında Böylece "kabahat, kusur, suç, günah" sözcüğü, anlamında kullanılmış anlam farkı anlamlarını görülmez kazanan "maleficiurn", "facinus", "peceatum", "vitium" ve bunlara benzer sözcüklerle birbirinin yerine kullanılır olmuştur' . M.S. 5. yüzyılın 2. yarı sı ile 6. yüzy ılın I. yarısı arasında yaşamış olan gramerci Priscianu s "delinquo"d an gelen "delicturnu n "kusur, kabah at, günah" anlamlanna gelen "peccaturn" yerine olduğunu, çünkü suç i şleyen kişinin i A. Walde - J. B. Hofmarm. Lateinlsches Erymologisches w örterbucb , Erster Band A-L, Heidelberg ]938; A. Emout - A. Meillet, Dictionnaire Etymologiq ue de la Langue Latine. Histoire des Moıs , Paris ı 95 1 (3. bas kı ) . ı A. Fr. Pauly - Georg Wissowa (yay. haz.), Rea/encyclopaedie der class isehen Altertums wissenschaft, Achterhalbband, Stuttgart 190 ı . s. 2438-2439. 2 görevini, soruml u luğunu, yükümlülüğünü bırakmasının ihmal etmesinin, söz konu su olduğunu söylemiştir' . Suçların kapsamının oldu ğu çok dar eski Roma hukukunda her haksız fiil i "delicturn", aynı zamanda "suç" i "crirnerı" sayılıyordu", sözcüğünün Bunun sebebi "delicturn" Priscianus'un yukarıdaki açıklaması göz önünde kanımca açıklık kazanmaktadır: Şöyle düşüncesine göre, kişinin sorumluluğu , yükümlülüğü düşünüldüğünde etimolojisi kendisinden ki, suç bulundurulduğunda i şlemek, beklenen ve Romalıların davranışı , görevi, bilerek ya da bilmeyerek yerine getirmernek ya da ihmal etmekti. Ş imdi "delicturn" sözcüğünün kullanıldığı hukuk dışı metinlere örnek metinleri görelim . Roma yazınının komedi şai rlerinde n Titu s Maccius Plautus' un (M.Ö. 250- 184), tann Herakles'in doğuşunun öyküsünü konu alan trajikomedi türündeki oy unu sahnesinde "delictum" Amphiıruo' nu n sözcüğü kullanılmıştır. Tanrı hemen hemen oyunun konusunun ve sözcük baştanrı Zeus' un Al kmena 'yı kocasının Herakles'in doğumu birin ci ol madığı ikiziyle birlikte Herm es'in gidişatın ın açıklandığı hatalı davranışı evde perdesinin bir için ikinci ağzından monologda ku llanılmıştır. Tanrı sı rada b aştan çıkarmış , gerçekleşecek Zeus böylece ve Zeus da kendisinin bu hatalı davranı şını kadının kocasına aç ıklayacaktır', 3 Priscianus, partitiones Xll vers uum Aeneidos principalium LLA 703 Ad Aen XL. I, pag. 510, linea 37. .. Bu konuda aynntıh bilgi edinmek için bkz. PervinSomer,Roma Hukukunda Mala verilen Zarar, İstanbul 1999. s. 10- 13; Diler Tamer Güven, Cu/pa in Eligendo. Yardımcı Şahsı Seçmede Kusur Nedeniyle Sözleşmeden Doğan Sorumluluk. İ stanbul 200 1; Nurcan İpek. Roma Hukukunda Gasp (Rapina), İstanbul 200 1, s. 23-27 . Plautus. Amphuruo 492-495: "quid igitur? nemo id probro i Profeeto ducet Aleumenae: nam deum /. Non par uidetur facere, delietum suom i Suam que [ut] culpam expetere in mert ale m ut sinat." 5 3 aynı Yine kandırılarak düşürülmeye da anlatıldığı bir başka sahnesinde, iki ihtiyar ve arasında olan geçen fahişe Plautu s' un, iki sızd ın ld ığı kendilerinden para babalarının geçenlerin şairinin, komedi çalışıldığı ay nı ve tarafından tuzağa adamın iki genç ihtiyar başından oyunu Bacchides'in son perdesinin üçüncü onların oğullarının sevgilileri olan iki yosma karşılıklı konuşmalar sırasında çoğulolarak kullanılmı ş 'delietum' oğulların kelimesi, işledikleri kusurlar için kullanılmaktadır." Bir başka komedi şairi Publius Terentius Afer'in (M.Ö. 185-159), konusu kısaca, gençlerin yetiştirilmesi i şlediği olan sevgisini kusurlar sebebiyle ondan özür dileyen konuşması içinde genç Aeschinu s'un ilişkileri beşinci kı smında, babasının Adelphi'nin dördüncü perdesinin yeniden kazanmak için , baba-oğul ve sözcüğü geçen 'delictum' burada da "kusur" anlamında kullanılmaktadır? Tarih yazarı Gaius Sallu stius Crispus (M.Ö . 86-35) M.Ö. 63 yılında Cicero'nun b aşlattığı. korıs üll ü ğ ü başansızhkl a ancak ayrıntılarıyl a anlattığı monografi sinin giriş söz ederken, tarihi sırasında de sonuçlanan coııiıırarione bölümünde tarih yazanın anlatı sının eri şmesinin gerekliliği Catilina yazmanın tarihi durumunda bunun kıskançlık duyma şekl i nde çoğu gi rişi mini Carilinae adlı çok zor bir iş olduğundan yapanın kimse bir soylunun ayaklanma üzerinde durur ve tarihç inin eleştirmes i adlı tarihsel eylemlerinin düzeyine bazı hatalı davranışları tarafından yorumlanabileceğinden art niyetlilik ve yakınır. Burada Plautus, Bacchides ı 185-1 189: "BACCHIDES i Quid tandem , si dimidium auri i redditur, in hac mecum intro ? atque ut i eis delicta ignoscas. PHILOXENUS Faciet. i NICOSULUS Minime, nolo. nil moror, sine sic. ! malo iIIos ulcisci ambo ." 6 Tere ntius , Ade lphoi 68 1-683: "AESCHINUS ha uelim me promerentem ames, dum uiua s, mi pate r. Yut me hoc delict urn admisisse in me, id mihi ueheme nter dolet i et me tui pudet." 7 4 Sallusti us'un "hatalı davranışlar" anlamında kullandığı sözcük "delictum"un çoğu lu olan "de l icta'tdır'', Gaius lulius Caesar'ın Galya savaşlarına ilişkin notlarından oluşan commentarii de bella Gallico eserinin 7. k i tabın ın Vercingetorix etraftaki kab ileleri kendi yanına karş ı çıkanlardan kullanı l maktad ır. her türlü suç işleyenlerin davranışl arı 4. bölümünde, çekmeye i şkenceyle öldürü r, suçları çalışırken için "d elicturn" Vercingetorix daha büyük bir suç iş leyen leri da ha hafif Galyalı ona sözcüğü yakarak ve olanların kulaklarını keserek ya da gözlerini oyarak memleketlerine gönderir" . Marcu s Tullius Cicero'nun (M.Ö. ıo~3 ) hukuki söylevlerinin en başarılı bulunanlarından biri olan Cluentius Savun ması M.Ö. 66 yılında yapı lmıştır. Üvey kardeşi tarafından üvey babası nı zeh irled iği suçlaması karşısında CIuentius adında birisinin savunu lduğu bu söylevde "delicturn" sözcüğü i ns anl arı n işledikleri "suç" anlamında kullanı lmı ştır". Cicero'nun diğer hukuki söylevlerinin pek "s uç" ya da "kaba~ at" anlamına çoğunda kullanılan "delictum" sözcüğü, gelmektedir. Sallustius, de coniuraıione Caıiliııae 3. 2: "ac mihi quidem, tametsi haudquaquam par gloria sequitur scriptoreın el auctorem renım, tarnen in prim is arduom videtur res gestas scribere: primum quod facta dictis exequenda sunt : dein quia plerique quae delicta reprehenderis malevolentia et invidia dicta putant , ubi de magna virtute atque gloria bonorum memere s. quae sibi quisque facilia factu putat. aequo animo accipit , supra ea 8 veluti ficta pm falsis ducit." Caesar. de bella Ga/Jico 7. 4: magnitudine supplicii dubitantes cogit. nam maiore com misso delicta igni atque omnibus tormentis rıec at . leviore de causa auribus desectis aut singulis effo ssis oc ulis domum remittit, ut sint reliquis documentc et magnitudine poenae perterreant alios." 9 10 Clcero. oratia pro A. Cluentio 129: " quod si hac exemplum ex re militari ad animadver sionem censoriam transferendum fuit, sortito id ipsum factum esse oportuit. sin autem sortiri ad poenam et hominum delictum fortuna e iudicio comminere minime censorium est, certe in multorum peccato carpi paucos ad ignominiam el ıurp itudinem non oportet." 5 Cicero M.Ö. 44 yılında kaleme aldığı ve ahlaksal bir değer olarak dostluk dosta kavramı doğruyu ölçüsünden söz davranmış üzerinde ettiği olmaktan yapıcı eleştirilen bir biçimde Laelius de amicitia diyalogunda, bir uyarıda bulunmanın , söylemenin ve bölümde, kendisine uyarıda dolayı canının sıkılmayıp dolayı canının sıkılmasının gereken in durduğu ya da çok yanlış olduğu uyarılan kişinin eleştirildiği onu eleştirmenin bulunulan kişinin hatalı eleştirilmiş da, üzerinde durur ve işlediği kabahat için de sevinmesi olmaktan asılolması için üzülmesi, olduğunu söylerken "kusur, kabahat" anlanunda "delictum" sözcüğünü kullanır!!. altı Stoa felsefesinin erdem olan kişi günahlar kendi budaladır; zengindir) yaşamak mutlu şerefli prensibinin (sadece aralarında eşit, şeyden yoksun değildir; aralarında eşittir; her aptal için, hiçbir sevaplar kendi olan iyidir; içinde sadece bilge özgürdür, bütün aptallar köledir; benimsendiği Cicero, " suçlar arasında Sıoicorum paradoxa hiçbir fark başlıklı hiçbir fark bilge felsefi eserinde olmadığını anlamışlarsa, insanları türlü kötülükten daha fazla uzak tutacak hangi güç aralarında yalnızca gözetmediği suç ıçın vardır?" her derken, kullanılan sözcük "delictum'tdur". Metinde sade bir vatandaşa zarar vermekle bir resmi görevliye zarar vermenin "delictum" genel bir eşdeğer olduğunu söyleyen Cicero için kavramdır. Roma'nın "principatus" döneminin tarih yazarı Titus Livius (M.Ö. 59-M.S. i 7) efsanevi Roma 'nın tarihini kuruluşundan başlayarak anlattığı ab urbe condiıa kendi eserinin zamanına ı. kadar kitabının 32. lıCicero , Laelius de Amicitia 90: "Atque illud absurdum, quod ii, qui monentur, eam molestiam quam debent capere non capiunt, eam capiuntgua debent vacare; peccasse enim se non anguntur, obiurgari moleste ferunt; quod contra oportebat, delicta dolere, correctione gaudere ." 12 Cicero, Paradoxa Stoicorurn 23: "Quae vis est enim, quae magis _arceat homines ab improbitate omni, guam si senserint nullum in delictis esse discrimen? aeque peceare se, si privatis ac si magistratibus manus adferant?_quamcumque in domum stuprum intulerint, eandem esse labem Iubidinis ?" 6 bölümünde Kral Ancus Marciu s edili şini anlatırken fiilini perfe ctum sözcüğün burada zamanında zamanında ve "hatalı halklarına savaş Latin ilan kökeninde bulunan "delinquere" davranmak, y an lı ş yapmak, kabahat işlernek" anlamlarında kullanmıştır". Livius 58. aynı sebep olan olayolarak Lucretia'ya tecavüz edilmesi kelimesini Tarqunius'un ı. kitabının krallığın Roma tarihinde bölümünde, kurulu şuna tarih eserinin yine anlatılan olayını bir başka devrilerek bölümünde, cumhuriyetin Se xtus Tarquinius anlatırken hatalı davranışı, işlediği tarafından burada "delicturn" " tecavüz suçu" yerine kullanmıştır". Principatus döneminin ünlü şairleri n den Quintus Horatius Flaccus (M.Ö. 65- 8) Iirik şiirlerinden oluşan ade' lerinin 3. kitabının 6. şiirinde kuşaklara gelecek bozulmanın seslenerek önceki etkisinin hem kendi ku şakların zamanının Romalı ku şaklar atal arı n geleneklerine ve dine geri dönm eyi gösterirken tanrıların tapınaklarını ataların ın hatasının hatası olduğu ahlaki gençleri için hem de gelecek için olumsuz etkileri olacağını sebep belirterek buna çare olarak Romalı gençl ere yeniden onarmazlarsa, hak etmedikleri hald e bedelini ödeyeceklerini söylemektedir. Büyüklerin ya da suçu en eski ataların geleneklerinin bozulmasına sebep 13 Titus Livius, ab urbe eondita I. 32. ı 3: "quod populi Priscorum Latinorum hominesque Prisci Latini adversus populum Romanum Quiritium fecerunt, deligneront, quod populus Romanus Quiritium bellum cum Priscis Latinis iussit esse senatus que populi Romani Quiritium censuit, consen sit. corısclvit . ın bellum cum Prisci s Latinis fieret, ob eam cem ego populus que Romanus populis Priscorum Latinorum hominibus que Priscis Latini s bellum indico facioque." 14 Livius, ab urbe condita I, 58, 9: .. ....Sex. es t Tarquinius qui hostis pro hospite priore nocte vi armatu s mihi sibique, s i vos viri estis . pes riferum hinc abstulit gaudium.' D a rı t ordine orr mes fidem; consolantur aeg ram animi avertendo noxam ab eoaeta in auctorem delieti: mentern peccare, non corpus, et unde consilium afuerit eulpam abe sse.' 7 olmalarıdır. sözcüğü n ü Burad a Horatiu s hata ya da suç için "delicta" kullanrru ştır " . ş iir Horati s sanatı y azdığı üzerine herke sin onayını bir arada gerçekleşti re n şair olduğunu görmeyi i steyebileceğimiz hataların olduğunu alabilecek bir şairi n, hoşa ars poeıica adlı gider olm a ile söylerken, böyle bir eserinde yararlı ol mayı şairde bile hoş da belirtir. Bu dizelerde Horatius'un şai ri n hataları için kullandı ğı sözcük "del i c ta"dı r'6. Horatius yine aynı şi ir yazmanın doğuştan olduğu beceri mi eleştirme nlerinden kişinin , eserinde, ars poeti ca' ôe, övgü toplayacak bir konu su üzerinde durduğu dizelerinde, söyled iğinde eğer şair şi i ri ndeki hatalı artık el eştirmenin yapacağı durmaktadır. şiirin i zamanı n önemli bulunan yeniden ele al ması nı yerleri düzeltmek yerine şey in kalmay acağı bir Burada Horatius "delicturn" bir el eştiride Quintilianus 'un da ismini kullanarak daha iyisini ortaya koymak üzere, şaire savunursa, kazanılabilen bir yetenek mi yoksa sonradan sözcüğünü bir onları üzerind e şairi n şi iri nde yapabileceği hatalar anlamında kullanmıştır " . Principatus döneminin bir başka şai ri Publiu s Ovidius Naso (M.Ö . 43-M.S. 18) sürgü ne kasabası Tomi 'den alan ve Brutus g ö nderi l diği, yazdığı ad ındaki bir sürgün Herkes kendi yazd ığı kuş mektuplarının arkadaşına yazdığı y azd ı ğı y azı l arında bulunduğu bulunmadı ğı şekli nde Karadeniz'in yerle ilgili kendi sine yöneltilen uçmaz kervan geçmez üçüncü kitabında yer mektupta, sürgündeyken yakınmal ardan başka eleştirilere yanı t dizelerin istenilene uygun bir şey vermektedir. olduğunu daha çok 15 Horatius, carm ina 3.6.1-4: "De lieta rrıaiorum inmeritus lues, i Romane. donec templa refecerisi aedisque labentis deorum et i foeda nigro simulacra fumo." 16 Horatius, ars poetica 347-350: "sunt delicta tamen, quibus igrıov isse velimus: i nam neque chorda sonum reddil quem volt manus et mens, i posee ntique gravem persaepe remittit acurum.r nee semper ferieı quodcumque minabitur arcus." 17 Horatius, ars poetica 442-444: "si defe ndere del ietu ın quam vertere malles, i nullum ultra verbum au r operaminsumebat in ane ın, i quin sine rivali teque et tua solus amares." 8 düşünürken , oldu ğunu kitaplarındaki Ovidiu s, kendisinin ileri sürmektedir ve burada "delicturn" eksiklikleri görmekte sözcüğü nü "eksiklik" anlamınd a kullanmaktadır". Roma'nın Suetoniu s İmparatorluk Tranquillus (M.S. döneminin biyografi 70-1 60) İmparator biyografisinde, imparator için, "kolay dostluk kurmazdı bir biçimde geri dururdu, bir kimsenin erdeml erini ve sadece uygun bir şeki l de kababatlerine, çok büyük burada "delictum" izlemekle kalma z, aynı olmamaları koşuluyla Gaius Augustus'un ve çok temkinli başına gelenleri zamanda kusur ve göz sözcüğü nü çoğu l şekliy le , "işlenen yazarı yumardı", derken hatalar, kabahatl er" an l amında kullanmı ştır'". İmparatorluk dönem i tarih yazan Publiu s Comeli us Tacitus (M.S. 55-117) İmparator Augustus'un ölümünden Domitianus'un dönemini de içine alacak kitabının eserinin 14. başl ayarak şekilde y azdığı 48-49. bölümlerinde M.S. 62 İmparator Anna/es tarih yılı nda "praetor" Antistius tarafından İmparator Nero 'yu yeren şi i rler y azı lması ve bu sebeple Antistius'un Senato cezasın a çarptırılması, verilme sine uygun karşı başka ihanet suçunun gerektirdiği ancak senatörlerden Thrasea Paetus 'un ölüm çıkıp bir ceza tarafından verilecek olmasını cezanın, işlen en talep etmesi suçun ölüm cezası büyüklüğüne olayını anlatırken burada 18 Ovidius, epis tulae ex Ponto 3.9.5-8: "O! quam de mu1tis uitium reprehenditur unum! / Hoc peccat solum si mea Musa, bene est. i Ipse ego librorum uideo delicta meorum, i cum sua plus iusto cannina quisque probet". 19 Suetoniııs, de vita Caesarum: Augusl11S 66: "Amicitias neque facile admisit et constantissime retinui t, non tantum uirtutes ac merit a cuiusque digne prosecutus, sed uitia quoque el delicta, dum taxat modica. perpess us." 9 aykırı "yasaya davranış , anlamında suç" sözcüğü "delictum" kullanılmışnr'", Stoa felsefesinin Roma 'daki temsilcisi, düşünür Lucius Annaeus Seneca (M.Ö. 4 - M.S. 65) öfke üzerine yazdığı diyalogda öfkeyi ahlak y asasını ihlal ederek zihnin işlediği bir kabahat, bir kusur olarak tanımlar. Öfke zihnin bir kabahati, kusuru olduğu için, kusurları kusur işleyerek düzeltmek doğru değildir']. İmparatorluk dönemi şairlerinden Publius Papinius Statius (M.S. 40-96) Thebai s avaşın ı anlattığı ağzından konuşarak Zeus'un tanrıçalarının şiküyetçi doyuramadığı Thebais yeryüzünde adlı epik işlenen şiirinde günahlardan ve öç ölümlü bir zihinden, yani olurken burada "delicta" sözcüğünü dünyada hertürlü yasaya, hukuk sal, ahlaki ve dini yasalara baştanrı aykırı insanoğlundan insanoğlunun olarak i şlediği suçlar için kullanmıştır". Roma de görüldüğü yazınının hukuk gibi, "delictum" dışı metinlerinden sözcüğü alınmış örnek metinlerde yerine göre "eksiklik, nok sanlık , Tacitus, Anna/es XIV , 49 : " Libertas Thrasea servıtıum aliorum rupit, et postquam discessionem can sul penni serat, pedibus in sententiam eius iere, paueis, ex[c]eptis, in quibus adulatione promptissimus fuit A. Vitellius, optimum quemque iurgio lacessens et respondenti reticens, ııt pavida ingenia so lem. at co nsules, perficere deeretum senatus non ausi, de co nsensu scripsere Caesari. ille inter pudorem et iram cunctatus, postremo 20 rescripsit: nulla iniuria provocatum Antistium gravissimas İn principem corıtu rrıe lias eı prn magnitudine delieti ooenam statui par dixisse ; earu ın ultionem a patribus postul atam. fuisse." Lucius Annaeus Seneca, de ira I, ı 6, ı : "Ergo ad eoereitionern errantium sceleratorumque irato castigatore non opus est; namcurn ira delietum arıimi sit, non opoıtet peccata eorrigere peceantem. 'Quid ergo? non irasear latroni ? Quid ergc? non irascar uenefieo?' Non; neque enim mihi irascor, eum sanguinem mitto. Omne poenae genus remedi loco admoueo.,. 21 22 Statiu s, Thebais 1.214: "terrarum delicta nee exsaturabile Diris i ingenium mortale queror. quonarn usque noeentum i exigar in pcenas?" 10 hata, kusur", yerine göre "kabahat, suç" Latince 'de "delictum" Türkçe'de bazı zaman iç içe ile farklılıkları anlam geçmiş sözcüğü bir anlam yükünü içinde şekilde karşılanabilen "hata" kullanılmıştır. bu sözcükler arasında bulunmakla birlikte bu sözcükler birbirinin yerine kullanıldığı anlamı "noksanlık" mıdır, anlamlarında çoğu kuııanılırlar. Sözcüğün metin belirlemektedir. "Delictum"un mıdır, metnin kendisi olmaktadır. i ı "suç" mudur? Bunu belirleyen