PD–085 Nanopartiküllerin Akuatik Organizmalar Üzerindeki Toksik Etkisi Yeşim Özkan Ordu Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü, Ordu, yozkan52@gmail.com Nanoteknoloji, ekonomik büyüme alanı olan yenilikçi bir bilim dalıdır. Bu alan nanometre ölçeğindeki objeleri ele alan bir teknolojiyi bizlere sunar. Nanoteknoloji metrenin milyarda biri büyüklüğündeki maddelerin anlaşılması, kontrol edilmesi ve atomsal seviyede değiştirilip, işlevsel hale getirilmesidir. Nanoteknoloji çağı ilk karbon temelli materyal olan C60’ın üretilmesiyle doğmuştur. Çevremizdeki nanometre boyut aralığındaki nanopartiküller orman yangınları, volkanik patlamalar gibi doğal olayların sonucunda üretildiği gibi kaynak yapımı, metal erimesi, otomobil egzosu gibi endüstriyel süreçler sonucunda yapay olarak da oluşturur. İnsanoğlu evrimsel süreci boyunca havadaki nano boyutlu parçacıklara maruz kalmasına rağmen, son yüzyılda bu maruziyeti önemli ölçüde artmaktadır. Bununla birlikte kalıntı nanomateryallerin çevre ve insan sağlığı üzerinde zararlı etkileri olabilir. Bu sebeple nanopartiküllerin sağlığa etkileri dünya genelinde endişe yaratmaktadır. Nanomateryallerin özellikleri elde edildikleri temel bileşikler ile kıyaslandığında farklıdır, çünkü nanopartiküllerdeki atomların yaklaşık %40-50’si yüzey üzerinde bulunur. Bu durum onların reaktivitesinin daha fazla olmasıyla sonuçlanır. Bu yüzden de elde edildikleri temel bileşiklerden daha farklı biyolojik etkilerinin olması beklenir. Nanopartiküllerin toksisitesini farklı durumlar değiştirebilir. Örneğin nanopartikülün yığın halde ve ayrı ayrı bulunma durumu oldukça etkilidir. Genel olarak, yapılan çalışmalarda tek tek olan nanopartiküllerin yığın halde bulunanlara göre daha toksik olduğu kaydedilmiştir. Ayrıca Nanopartiküller genellikle polimer (örn, PVF) gibi yüzeylere sentezlenerek kullanılır. Bundan dolayı toksik etki nanopartikülün kendinden olabileceği gibi sentezlendiği yüzeyden de olabilir yâda her ikisinin ortak etkisiyle de olabilir. Çok çeşitli kullanım alanlarıyla nanomateryaller, büyüyen nanoteknoloji pazarının büyük bir bölümünü oluşturmaktadır. Bakterisit, hava ve sıvı filtrasyonu, entegre devreler ve bataryalar üzerindeki kaplamalar, sızdırmazlık ürünleri, termal ve elektrik iletkenliğini artırma, leke ve kokuya dayanıklı elbise yapımı, sensörler, mürekkepler, katalizör güneş kremleri, kozmetik, boya ve yapı malzemeleri gibi çeşitli ürünlerde nanopartiküllerin kullanım alanı bulunmaktadır. Akuatik çevreye, üretilen nanopartiküllerin salınım şekli tam olarak bilinmemekle birlikte bunların aşırı kullanımı ile atıklarda, atık sularda ve en son alıcı ortam olan suda son bulur. Bu nanopartiküllerin birçok çözünebilir formunun akuatik organizmalar için potansiyel toksik etkiye sahip olduğu yapılan çalışmalar ile gösterilmiştir. Anahtar Kelimeler: Nanoteknoloji, Nanopartikül, Toksisite, Akuatik organizmalar 894 21. Ulusal Biyoloji Kongresi, 03–07 Eylül 2012, Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye http://www.ubk2012.ege.edu.tr