Program : Belli bir işi,/görevi yerine getirmek üzere hazırlanmış algoritmik bir ifadedir, kendi içinde bir bütün olarak çalışır. Genellikle yazılım tarafı ile ilgili kişilerin uğraşıdır, ancak sistem gelişitiirici gibi programcılar hen yazılım hem donanım ile ilgilidirler. Yazılım (software) : Bir program işinin program kodları ile üretilmesidir. Donannım dışında kodlama ile oluşturulan program kod ve veri kümesidir. Bir veya birden çok programın ve/veya verinin bir araya gelmesi ile oluşur. Program kodu : Bir programın yazımında kullanılan programa dili (C, Java, basic vb) özellikleri ile yazılmış program elemanları. Değişken (variable): Verilerin bellekte tutulduğu verilerin simgesel adresleri olarak kullanılan simgeler. Dizinler (array) : Aynı tür birden çok verilerin bellekte tek bir isim altında tutulduğu adresleri gösteren simgeler. Matematikte vektör ve matris yapılarına benzetilebilir. Operatör : Değişken ve veriler üzerinde işlem (+, -, > , vb) yapma özellikli simgeler. Deyim (statement) : Üst düzey programlama dillerinde çeşitli işlemleri gerçekleştiren tekil işlem adımlı eylem sembolleri. Örneğin atama değimi, (BASIC dilinde, C dilinde N <- 5) değerin (5) atanacağı veya tutulacağı değişken (N) olduğunu ifade eder. İfade (expression) : deyimlerin içerisinde kullanılan diğer açıklayıcı, yardımcı ifadeler. Donanım (hardware): Genel olarak elektronik elemanlardan oluşan ve bilgisayar sistemini oluşturan (disk, bellek, işlemci, anakart vb) birimlere verilen adlandırmadır. Bellek (memory): Program kodlarının ve verilerin ve bilgisayar çalışırken üretilen sonuçların sadece bilgisayar açık ve çalışırken saklı tutulabildiği donanımdır. RAM, ROM, EPROM gibi tipleri vardır. Saklama birimi (storage unit) : Bilgisayar program kodları ve verilerinin uzun süre saklanabildiği disk, disket, CD, DVD, manyetik teyp, flash bellek gibi cihazlardır. Bellek ile karşılaştırılacak olursa, bellek bilgisayar çalışırken kullanılır saklama birimi bilgisayar kullanılmadığı zamanlarda da bilgileri saklama devam eder. Bellek daha yüksek erişim hızına sahiptir, bellek saklama birimine göre daha az saklama kapasiteli birimlerdir ve optimum kullanımı daha önemlidir. Saklama birimleri çok daha yüksek bilgi depğolama ve saklama kapasitelerine sahiptir. İşlemci (processor) : Bilgisayarın (CPU) merkezi işlem birimi içinde yer alan aritmetik işlemleri ve mantık karşılaştırmalarının yapıldığı (ALU) arithmetic and logic unit, (CU) control unit ve register içeren birimdir. (Örnek işlemciler ; Pentium işlemci, motorola 68040 işlemci vb) Makina kodu (machine code) : İşlemci üzerinde çalışan program komut kümesinin dönüştürüldüğü son komut yapısı, doğrudan doğruya işlemciye uygun oluşturulmuş binary program kodları, Makine kodu ile yazılmış bir program, işlemcide hiçbir derleyici veya dönüştürücüye gerek duymaksızın çalışır. Assembly dili : Makine kodu düzeyinde olan komutlara simgesel isimler verilerek oluşturulmuş programlama dili. (Örnek,toplama işlemi; makine kodu 0xFB karşılık gelen assembly dilinde add komutudur) . Assembly dilinde yazılmış programın çalışması için makine koduna dönüştürülmesi gerekir, Bu dönüştürme işini yapan yazılıma assembler denir. Her işlemci ailesinin kendine özgü makine kodu ve assembly dili vardır. İşletim sistemi (operating system) : Bilgisayarın donanımı ile kullanıcı ve programlar arasındaki etkileşimi sağlayan, bilgisayar sistem kaynaklarını paylaştıran ve yöneten programlar kümesi/yazılımdır. Bir bilgisayar çalıştırılmaya başlandığında ilk çalışan işletim sistemi yazılımıdır ve makine kapanıncaya kadar bilgisayarı kontrlu altında tutar. (Örnek DOS, Windows, UNIX, LINUX, MOS, Androit vd.) Dosya (file) : Birbirleri ile ilişkili verilerin veya program parçalarının bilgisayar üzerinde bir arada tutulduğu bilgi yapısı. Her dosyanın temel olarak bir adı (file name=dosya adı) ve ne tür veri içerdiğini belirten bir (dosya türü=file type) uzantısı vardır. Örneğin; *.bas *.c *.for *.jpeg *. gif *.doc vb. Karakter (character) : Bilgisayar ortamında metinleri oluşturmak için kullanılan harf ve sembollerden oluşan ve bilgisayar ortamında saklanırken sayı dönüşümü yapılan semboller. En çok kullanılan karakter tablosu ASCII ve Uniode dir. Dizgi (String ): Sayı veya harflerden veya sembollerden oluşan değer dizisi. “ “ içerinde gösterilir ve bu türdeki sayılar ile aritmetiksel işlem yapılamaz. Dinamik/statik bellek (dynamic/static memory) : Bir değişkene ait bir bellek alanının önceden saklı tutulması (reserve edilmesi) yöntemine statik bellek, gerektiği anda bellekteki uygun bir yerin kullanılması, işlem bitince serbest bırakılmasına dinamik bellek kullanımı denir. Dinamik bellek kullanımı belleğin verimli kullanılması amacıyla yapılır. Veri yapısı (data structure) : Bilginin bellekte kapladığı alan ve bilginin tutulma şekli ve düzenidir. Programlama dillerinin bir özelliğidir ve genel olarak tamsayı, kesirli, sayı, karakter ve sözcüklerin ayrı özelliklerde saklanması için kullanılır. Bu özellik programlarda programcı tarafından tanımlanır. Veri modeli (data model) : Verilerin birbirleriyle hiyerarşik, ilişkisel veya sırasal durumunu gösteren kavramsal bir yaklaşım yöntemidir. Örneğin ağaç ve graf veri modeli. İteratif ve rekürsif yaklaşım : İteratif yaklaşımda bir algoritma içerisinde belirlenen bir kodun tekrarlanması ihtiyacının ilgili programlama dili döngüsü içerisinde kullanılarak yapılmasıdır. Örneğin programlama dilinde for , while döngü komutları. Rekürsif yaklaşımda ise, işlem tekrarlama ihtiyacı bir döngü komutu kullanılmadan yapılmasıdır. Programlama dilleri (programming languages) : Bilgisayarın donanımsal yapısını fazla bilmeye gerek duymaksızın, algoritma geliştirmek için gerekli aritmetiksel ve mantıksal işlemleri yapmaya yarayan kendi özgü değişken ve komut syntaxı olan program geliştirme amaçlı oluşturulmuş kodlama aracıdır. Her dilin kendine özgün güçlü yanları vardır. Örnek, BASIC, FORTRAN, C, JAVA gibi. Veri tabanı (data base) : Verilerin belli bir disiplin içerisinde saklanması, bulup ulaşılması ve sorgulanması amacıyla geliştirilmiş yazılım sistemlerdir. Örneğin SQL (structured query language), Access, MS SQL, ORACLE, SYSBASE gibi. Kümeleme karakteri { } : C, C++ ve Java gibi dillerde birbiri ile ilişkili kod parçalarının gruplanması için kullanılır. İşaret aç/kapa veya başlangıç/bitiş yeri anlamında kullanılır. Başlama ve bitiş için daima 2 sembol çifti olarak kullanılır. Bir programda iç içe veya ard arda birden çok küme karakteri kullanılabilir.