Dersin İçeriği Organizmanın yapısal düzeyi Canlıların ortak özellikleri Hücre Dokular (sistemler) Epitel doku Bağ doku Kemik dokusu Kas dokusu Sinir dokusu Kas fizyolojisi Kan fizyolojisi Solunum sisitemi Dolaşım sistemi Enerji üretim mekanizmaları Toparlanma Organizmanın yapısal düzeyi Atom Moleküller Hücre Doku Organ Sistem Organizma Canlıların ortak özellikleri 1-Kendine özgü organizasyonun olması 2-Metabolizma: Canlılığın devamı metabolizmaya bağlıdır. İkiye ayrılır: a-Anabolizma: Basit moleküllerden büyük moleküllerin yapılmasıdır. b-Katabolizma: Kompleks moleküllerin biokimyasal tepkimeleri ile parçalanmasıdır. Katabolik işlemler sonucunda enerji üretilir. Enerji oluşumu, yağların korunması, hücrelerin gelişimi ve yönlenmesi metabolizmaya bağlıdır. Canlıların ortak özellikleri 3-Hareket : Organizmanın bir bütün olarak veya bir kısım organlarının şekil ve pozisyon değiştirme yeteneğidir. Yürüme, koşma, atlama gibi 4-Uyarılma: Canlının çevresindeki ve vücut içerisindeki değişikliklere reaksiyon gösterme yeteneğidir. 5-Büyüme: Vücut parçalarının veya tamamının şeklinde önemli bir değişiklik olmaksızın ölçülerinin veya hacminin artmasıdır. 6-Üreme: Bir organizmanın ya da bir çift organizmanın yeni organizmalar meydana getirme işlemidir. Bir canlının bir başka canlıdan oluştuğudur. Canlıların ortak özellikleri 7-Çevreye uyum: Canlılar içinde yaşadığı çevreye uyum sağlayacak mekanizmalara sahiptirler .Bunların sayesinde çevre şartlarına uyum gösterirler. 8-Solunum: Besinlerde var olan enerjiyi açığa çıkarmak için inspirasyonla oksijenin verilmesi. 9-Sindirim: Besinlerin kimyasal olarak basit formlara ayrılmasıdır. 10-Emilim (Absorbsiyon): Sindirilen besin partiküllerinin bağırsaklardan emilerek kan dolaşımına geçirilmesidir. 11-Dolaşım: Kan vasıtasıyla moleküllerin vücut içerisinde taşınmasıdır. Canlıların ortak özellikleri 12-Özümleme (asimilasyon):Sindirilen besin maddelerinin organizmaya göre sentezlenmesidir. Örneğin: Sindirim sonrası hemen kullanılmayan ihtiyaç fazlası glikoz, karaciğer ve kas hücrelerinde glikojen halinde depo edilir. Depoların alabileceği miktardan fazla glikoz var ise yağa dönüşerek dokuda depo edilir. Canlılığın devamı için gerekli faktörler Su Besin Oksijen Isı Basınç Hücre HÜCRE FİZYOLOJİSİ Özellikleri: Hücreler hem morfolojik (şekilsel) hem de metabolik olarak çok büyük farklılıklar gösterirler. Hücreler yaşayan organizmaların yapısal ve fonksiyonel birimleridir. Dört bölümde incelenir. Plazma Sitoplazma Organeller Salgı ve depo alanları Hücrelerin Fonksiyonel Özellikleri Ortamdan ham materyali alırlar Enerji üretirler: Bu enerji iç ortam dengesini sağlamak ve sentez reaksiyonlarını yürütmek için gereklidir. Termodinamiğin ikinci kanununa karşı koymak ancak enerji ile mümkündür. Kendi moleküllerini sentez ederler. Organize bir şekilde büyürler. Çevreden gelen uyarılara cevap verirler. Çoğalırlar . Hücrelerin Yapısal Özellikleri Kalıtsal bilgiler DNA içinde saklanır. Genetik kod temelde aynıdır. Bilgi DNA dan proteinlere RNA aracılığı ile geçer. Proteinler hücrenin fonksiyon ve yapısını düzenlerler. Bütün hücreler seçici geçirgen bir zar olan plazma membranı ile çevrilmiştir. HÜCRENİN KİMYASAL YAPISI Su Hücrenin %75-90’ı sudur. Hücre içi sıvıya sitoplazma adı verilir. Fiziksel olarak yarı geçirgen ve içinde birçok kimyasal madde bulunan sıvı olarak tanımlanır. Sitoplazmadaki organik maddeler: protein, yağ, karbonhidrat, vitamin, enzim ve hormonlar. İnorganik maddeler: Ca (kalsiyum) K (potasyum) Mg (magnezyum) N (azot) P(fosfor) Fe (demir) ve çeşitleri Hücre içi ve Dışı sıvılar: Bir insanın yaklaşık %60 su , %18 protein, %15 yağ ve %7 si Mineraldir. Ekstraseluler sıvı: hücre dışı sıvı İnterselüller sıvı : hücre içi sıvı Oksijen (O2) ve Karbondioksit (CO2) İnorganik bileşikler. Çoğu iyon formunda bulunan asit baz ve tuzlardır. Hücrede meydana gelen metabolik reaksiyonları kontrol ederler. Kemik oluşumu, kas kasılması gibi reaksiyonlarda rol alırlar. Sodyum, kalsiyum, potasyum, bikarbonat, karbonat, sülfat, (kas kasılmasında ve sinir sisteminde potasyum ve sodyum önemlidir.) Karbonhidratlar: hücre yapısının %1 lik bir bölümünü oluşturur. Enerji kaynağıdır. Yağlar (lipidler) : hücre yapısında hayati önem taşır. suda çözünmezler ya da çok az çözünürler. Yapılarını C H O elementleri oluşturur. Ayrıca yapılarında P N elementleri de bulunabilir. İçerdikleri karbon miktarı, oksijene göre daha fazla olduğundan, yağlar vücutta yakıldığı zaman karbonhidrat ve proteinlere göre daha çok enerji verir. Yağların yakılması için daha çok oksijene gereksinim vardır. Genellikle enerji ve yapı maddeleri olarak kullanılırlar Proteinler: Aminoasitlerin zincir halinde birbirlerine bağlanmasından oluşan büyük organik bileşiklerdir. Bu zincirde bir amino asitin karboksil grubunun bir diğerinin amino grubuna bağlanmasıyla oluşan bağ peptit bağı olarak adlandırılır. Hücrenin Fiziksel Yapısı Hücre zarı Mitokondri Lizozom: sindirim Golgi kompleksi: protein salgılama Endoplazmik retikulum: sentez depo Çekirdek Ribozom: protein sentezi Sentroil: bölünme Hücre Zarı Lipit, protein ve az miktarda karbonhidrattan oluşmuştur -dış ortamdan korunma DNA, RNA ve benzeri yaşamsal moleküllerini dağılmaktan korumalıdır. Hücre molekül ya da organellerine zarar verebilecek yabancı molekülleri uzak tutmalıdır. Dış ortamla iletişim ve madde alış verişi Biyolojik membranlar bilipit katmandan oluşur. Membran yarı geçirgen Hücre zarından geçişme 1- Pasif taşıma: Difüzyon Kolaylaştırılmış difüzyon OSMOZ FİLTRASYON 2- Aktif taşıma Endositoz= zarda değişiklik yapılarak -Pinositoz= hücre içmesi -Fagositoz= hücre yemesi Ekzositoz= hücre dışına taşınması Endoplazmik Retikulum Endoplazmik retikulum lipid, protein (ribozomlar aracılığı ile) ve kompleks karbonhidratların yapım yeridir. Endoplazmik retikulum hücredeki toplam membranların yarısından fazlasını oluşturur. Endoplazmik retikulum iki membrandan oluşur, iki membran arasında kalan boşluğa endoplazmik retikulum lümeni denir. Golgi Kompleksi Golgi kompleksi hem yapı hem de fonksiyon yönünden endoplazmik retikulum ile yakından ilişkilidir. Bu organel birbirine paralel bir dizi membranöz kanaldan oluşur ve salgı yapan hücrelerde iyi gelişmiştir. Golgi kompleksinin fonksiyonu endoplazmik retikulumda sentezlenen maddelere son şeklini vermek ve bu maddeleri bir membranla çevrelemektir. Ayrıca hücre zarının yenilenmesi ve yüzeyinin genişletilmesi görevini de üstlenir. Lizozom Hücreiçi sindirimi sağlamak üzere yaklaşık 40 civarında enzim içerirler. Lizozom membranı lizozomun hücreyi tümüyle sindirmesini önler. Ribozom Ribozomlar proteinlerin sentez edildikleri yerdir. Protein sentezi için gerekli bilgi DNA dadır, bu bilgi RNA ya transfer edilir, ve ribozomlarda RNA da ki bu bilgiyle protein yapılır. hücrede binlerce ribozom bulunur. Ribozomlar ya sitoplazmada serbestçe yüzerler ya da endoplazmik retikuluma bağlı olarak bulunur. Ribozomların membranı yoktur. Mitokondri Mitokondriler eukaryotik hücrelerde ana enerji üretim merkezleridir. Biri iç diğeri dış olmak üzere iki membranı vardır. İç membranda çok sayıda katlanmalar vardır, bu membranın yüzey alanını genişleterek, membran bağımlı raksiyonların daha fazla sayıda olamasını sağlar. Mitokondrilerin kendi DNA ve ribozomları vardır Çekirdek (Nükleus) Nükleus DNA nın bulunduğu ve DNA daki bilginin RNA ya aktarıldığı yerdir. Çift katlı bir membranla sarılmıştır, Çekirdeğin içini dolduran esas madde DeoksiriboNükleik Asit ve protein molekülleridir. Bu DNA molekülleri nükleus içinde rastgele dağılmış olamayıp kromozom denilen yapılar içinde protein molekülleri ile birlikte organize olmuşlardır. DNA molekülleri hücrede mevcut bütün proteinlerin nasıl yapılacağının genetik bilgisini içerirler. Özelliklerinin yeni hücre nesillerine aktarılması da sağlanır. Diğer yapılar Sentriyoller :Sentriyoller çekirdeğe yakın olarak yer alan bir çift silindirik yapıdır. Her biri üçerli guruplar halinde dokuz tübülden oluşmuştur. Sentriyoller hücre bölünmesi sırasında kromozomların hücre kutuplarına çekilmesini sağlarlar. Mikrotübüller: Mikrutübüller tübülin denilen alt birimlerden oluşmuştur. Görevi hücreyi yerinde tutmaktır Aktin filamentleri : Aktin filamentleri ise hücrenin şeklini değiştirmesinde görev alırlar HEMOSTASİZ Madde kapsamı ve yoğunluğu O2- CO2 yoğunluğu Kan volümü-basıncı-yoğunluğu Kan glikoz düzeyi Vücut ısısı pH pH 0. Asit 7,0 nötr 14 baz Asit-Baz Dengesi Reaksiyonların baskılanması Proton verici molekül yada iyonlar asit olarak tanımlanır. Proton alıcı molekül yada iyonlarda baz olarak tanımlanır Vücuttaki normal asit-baz dengesiyle ilgili asit ve bazlar zayıf asit ve bazlardır. Bunların en önemlileri karbonik asit ve bikarbonat bazlarıdır