13.Hafta: Dış Ticaret ve Dış Ticaret Teorileri ve Birleşmeler Dış ticaret teorisi, ülkeler arası mübadelenin sebeplerini, ülkelere sağladığı yararları ve ülkeler arası ticarette fiyatların nasıl oluştuğunu açıklamaktadır. Klasik Dış Ticaret Teorileri -Adam Smith Mutlak Üstünlük Teorisi Adam Smith’e göre dış ticaret, malların üretim maliyetlerinde meydana gelen farklılıklardan doğmaktadır. David Ricardo Karşılaştırmalı Üstünlük Teorisi Bu teoriye göre; uluslararası ticarete katılan ülkelerin mutlak üstünlüğünün bulunmadığı durumlarda, karşılaştırmalı üstünlük hali de uluslararası işbölümü ve uzmanlaşma eğilimi yaratabilmektedir Dış Ticarette Yeni Teoriler Leontief paradoksunun faktör donatım üzerinde yarattığı tartışmalar; özellikle 1960’tan sonra uluslararası ekonomik ilişkilere yönelik yeni teorilerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bunlardan bazıları: Keessing ve Kenen – Nitelikli işgücü teorisi Posner- Teknolojik açık teorisi Vernon- Ürün dönemleri teorisi Linder- Tercihlerde benzerlik teorisi Haulbauer- Ölçek ekonomisi teorisi Dış ticaret hadleri; ihracat fiyatlarının, ithalat fiyatlarına oranı olup, yapılan ticaret sonucunda elde edilen kazanç ve kayıpları ifade etmektedir Dış ticaret politikası, ülkenin dış ticaretini belirlenen hedefler doğrultusunda düzenlemek amacıyla alınan önlemler olarak tanımlanabilmektedir. Yani hükümetin ithalat ve ihracatı sınırlandırmak, özendirmek veya bu işlemlerin yapılış biçimlerini düzenlemek için aldığı önlemlerin oluşturduğu sistematik bir bütündür. Devletin dış ticarete yaptığı müdahalelerin çeşitli nedenleri olabilir: Dış ödeme açıklarının giderilmesi, Hazineye gelir sağlanması, iç sanayinin dış rekabetten korunması, iç istikrarın sağlanması, gelir dağılımının belirli sınıfların lehine ya da aleyhine değiştirilmesi, bazı dış politika amaçlarının gerçekleştirilmesi. Dış Ticarette Politika Araçları: Gümrük Tarifleri Miktar Kısıtlamaları Global kotalar Tahsisli kotalar Gümrük tarife kotalar Dış Ticarette başarı açısından çeşitli birleşmelerin yaşandığı görülmektedir. Avrupa’da: Avrupa Serbest Ticaret Bölgesi (EFTA), Avrupa Birliği (AB), Kuzey Avrupa Ülkeleri Topluluğu (NC), Karadeniz Ekonomik İşbirliği Bölgesi (KEİB), Bağımsız Devletler Topluluğu ve Baltık Gümrük Birliği (BDT). Asya’da: Güney Doğu Asya Ulusları Birliği (ASEAN), Ekonomik İşbirliği Teşkilatı (ECO), Körfez İşbirliği Konseyi (GCC), Mısır, Suriye Ürdün ve Lübnan arasında ekonomik ve siyasal amaçlı (MAŞREK). Amerika’da: Latin Amerika Serbest Ticaret Bölgesi (LAFTA 1980 sonrasında LAIA adını almıştır.), Cartagena Anlaşması ile 1969’da kurulmuş olan (AND Paktı), Merkezi Amerika Ortak Pazarı (CACM), Karayip Ülkeleri Topluluğu (CARICON), Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması (NAFTA), Brezilya, Arjantin, Paraguay ve Uruguay arasında 1991’de imzalanan (MERCOSUR). Afrika’da: Batı Afrika Ülkeleri Ekonomik Topluluğu (ECOWAS), Merkezi Afrika Gümrük ve Ekonomik Birliği (UDEAC), Fas, Tunus ve Cezayir arasında kurulan Siyasi ve Ekonomik İşbirliği Teşkilatı (MAGREB) Günümüzde iktisadi birleşme hareketleri çok farkı şekiller alabilmektedir. Birleşme derecelerine göre bunları şöyle sıralayabiliriz: 1. Tercihli Ticaret Anlaşmaları (Preferential Trading Agreements) En dar kapsamlı iktisadi işbirliği örneğidir. Burada yalnızca söz konusu ülkelerin tarife indirimleri görülür. 2. Serbest Ticaret Bölgesi (Free Trade Association) Bu tür birleşmelerde, üye ülkeler aralarındaki ticarette gümrük tarifelerini ve kotaları kaldırmaktadır. Fakat,birlik dışındaki ülkelere herkes kendi gümrük tarifesini belirlemekte özgürdür. 3. Gümrük Birliği (Customs Union)Bu birleşme türü Serbest Ticaret Bölgelerinden bir ileri aşamadır. Gümrük tarifelerinin ve kotalarının kaldırılması yanında, birlik ülkeleri birlik dışındaki ülkelere karşı tek bir ortak gümrük tarifesi uygulamaktadırlar. 4. Ortak Pazar (Common Market)Gümrük birliğinden daha ileri bir iktisadi birleşme türüdür. Gümrük birliğindeki özelliklere ek olarak, emek ve sermayenin serbest dolaşımı uygulaması vardır. Bunun anlamı işgücünü göç edebilmesi ve sermayenin de aynı şekilde serbestçe birlik üyeleri arasında hareket edebilmesidir. 5. İktisadi Birlik (Economic Union) İktisadi birleşme hareketlerinin en ileri şeklidir. İktisadi birlikler ortak pazarın ötesinde ekonomik, mali ve para politikalarının birlik ülkeleri açısından koordinasyon halinde yürütülmesini ifade eder.