Bir Markanın Dogus Hikayesi

Zeliha Keskinoğlu,
5 Eylül 2014 tarihinde
hakk’ın rahmetine kavuşarak,
İsmail Keskinoğlu’nun
ölümünün 13. yılında
aramızdan ayrılmıştır.
Her ikisini de özlem ve
saygıyla anıyoruz.
Bir Markanın Dogus Hikayesi
İsmail Keskinoğlu’nun torunları;
“Biz küçükken, dedem hep zeytin ağacı
dikerdi ve biz de sorardık:
‘Dede neden hep zeytin ağacı dikiyorsun?’
Dedemin cevabı şu olurdu:
Zeytin berekettir, bu ağaçların kıymetini
ben öldükten sonra anlayacaksınız”
Tam da öyle olur. İsmail Keskinoğlu’nun berekettir dediği ve her yere diktiği zeytin ağaçlarından yıllar sonra elde edilen zeytinyağları
ile Keskinoğlu ailesi, onun hayat boyu diktiği
zeytinlerin kıymeti bilinsin, bereketi herkesçe
anlaşılsın diye bir marka yaratır. Ve bu markaya
da köklerinin geldiği yerin ismi “Ravika” verilir.
Ravika zeytinyağları ilk olarak 2006 yılında
1856 yılına ait taş baskı soğuk sıkım makinelerde butik olarak üretilmeye başlanır. Aile
çok önem verir bu markaya ve zeytinyağının
konulacağı şişenin tasarımı da İtalya’da yaptırılır. Yaptırılan özel tasarım şişelere doldurulan
zeytinyağları, İsmail Keskinoğlu’nun ölüm
yıldönümünde dostlarına birer anı olarak
gönderilir. Aralarında ulusal zincir mağazaların
yetkililerinin de olduğu bu dostlardan gelen
tepkilerin olumlu olması ve satışının yapılmasının istenmesi birazda şaşırtır aileyi.
İsmail Keskinoğlu’nun öngörüsü bir kez daha
gerçekleşmiştir. Aile için önemli bir karardır
bu. Alınan kararla Ravika 2005 yılının son
aylarında artık Türkiye’nin birçok marketinde
raflardaki yerini alır.
Aile nezdinde doğduğu yerin adıyla üretilen
zeytinyağı, onu yaşatmanın bir yolu olarak
benimsenir. Bu amaçla dünyaya açılmaya karar
verilir. İlk ihracat Kanada’ya yapılır. Egenin lezzeti Türkiye’nin binlerce km uzağında sofralardaki yerini alır. Aile bu gelişmeden
oldukça mutlu ve gururludur.
Yapılan başarılı çalışmalar ve doğru
verilen kararlarla Ravika yaklaşık
10 yılda 75 ülkeye ihracat
yapan bir markaya dönüşürken
ülkemizde de tüketicilerin
en çok tercih ettiği
zeytinyağı
markalarından
biri oldu.
Özledim İsmail Ağabey...!
Dostlarım…
Ravikalı Güzel İsmail’in, aramızdan ayrılışının
tam 14. yılı olmuş…
Fakat, inanın onun hayattayken estirdiği
rüzgârın nağmeleri hala kulaklarımızda çınlayıp
duruyor... DİYOR Kİ…
Bu diyardan dostlarıma sözüm var… Dinleyin..!
Oğullarım, torunlarım, ballarım,
Gelinlerim, bacılarım, canlarım,
Kökü bende ağaçlarım, dallarım,
Asır geçse, kanınızda ÖZÜM VAR...
Evet. Hakkı var… Bu sihirli zaman dilimi içinde
neler olmadı ki… Büyük Reis’in, böyle Muazzam bir İmparatorluğun temellerini, tesadüf
zincirlerine bağlayamayız..
Gelin bunu inceleyelim…
Bakın, dünyadaki büyük sanayi devleri ve
kıtaları besleyen gıda imparatorlukları, hiçbir
zaman, şansa bağlı unsurların yardımları ile
kurulmamışlardır.
Bu gibi ticari kuruluşlarda atılan ilk nüve ve
sonraki dev adımların sağlamlığı, şirketteki bireylerin, o yılmayan azim ve kalkınmayı temin
eden tempolarının içinde saklıdır…
Misal karşımızda…
Küçük bir çiftlik evinin kümesindeki 4-5 yumurta, nasıl olmuşta, bugünkü İmparatorluğa
giden yolun parke taşlarını döşemiştir? Sebep
basit..!
Azim..! Çalışma..! ve Ticaretteki DÜRÜSTLÜK..!
Belli ki bunlar, Keskinoğlu fertlerinin, hiçbir
zaman değişmeyen DOMİNANT vasıflarıdır…
Güzel İsmail’in kanında doğuştan var olan bu
güç belli ki, gelinler dahil, oğullar ve torunların
damarlarında dolaşmaktadır…
Ve ben, bu çılgın gücü, Akhisar’da doktorluk
yaptığım zaman, Büyük Reis’i ziyarete gittiğimde, bizzat tespit etmiştim… Halâ hatırlar
dururum…
Koca Şef, evlerinin karşısındaki tarlanın orta
yerine oturup, avuçlarına aldığı büyükçe bir
karpuzu elleri ile okşayarak, bir zafer kazanmışlık edası ile bana gösterip diyordu ki;
“Bak Doktor! O’nu ben yetiştirdim… Ektim,
suladım büyüttüm ve yaşattım… Toprak Ana’ya,
hakkıyla hizmet eder, O’na istediklerini cömertçe verirsen, alın terinin karşılığını misliyle
alırsın, O anda, gözlerinde beliren ZAFER pırıltısının aynısını Krallığındaki yapıların temellerini
atarken de görmüştüm…
Evet, bağdaş kurup oturduğu toprağın üzerinde, tahtındaki bir Kral edası ile poz verip,
elindeki karpuzu bir altın küreyi okşarcasına
konuşan bu çalışkan insan, benim her zaman
hayranlık duyduğum BÜYÜK REİS’in yani İSMAİL
AĞABEY’in ta kendisiydi…
Ve o gün, bana şunu öğretmişti…
Hayatta muvaffak olabilmen için lâzım olan
sihirli değnek şudur: ÇALIŞMAK… ÇALIŞMAK…
ÇALIŞMAK…
Ve Keskinoğlu ailesi, babalarının kendilerine
verdiği bu sihirli değneğin içindeki PAROLAYI hiç
bir zaman unutmayıp, ÇÖZDÜLER..!
Ve böylece, hiç yoktan… Bir DÜNYA ŞİRKETİ
kurdular…
PAROLA hiçbir zaman değişmedi… Ve asla değişmeyecek..!
İsmail Ağabey..! Seni duyar gibi oluyorum…
-Yaşa bre Doktor... Beni ne güzel anlattın...
Evet… Büyük Reis… Seni tüm Keskinoğlu grubu
anladı ve verdiğin parolayı yudumladı..!
Kaygılanma… Bu çalışma temposu kanlarına işlemiş… Artık onu, oradan kimse söküp ATAMAZ…
Aramızdan ayrılışının 14. yılında, bizlere bıraktığın PAROLA’yı çoktan çözmüş bulunuyoruz…
“Doğru çizgide, kimseyi kandırmadan, her şeyin
İYİSİNİ yapabilmek için…ÇALIŞMAK..!”
Hoşçakal İSMAİL AĞABEY…
Dostun
Dr. Adnan Birgen
101
Yıllık Efsane
ismail Keskinoglu
(1900-2001)
Kurucumuzun her biri hayat dersi olabilecek nitelikteki sözleri:
•İşlerinde ben değil, biz kelimesi hakim olsun.
•Hayatın müddetince doğruluktan ayrılma.
•Geride kalan geçmiştir. Hep ileriye, yeniliğe bak. Fakat arkanda
kalanları unutma.
•Yaptığın işte tüketiciye her zaman en iyisini ve en güzelini ver.
Ticaretin sırrı budur.
•Her zaman iyisini yapın, pahalıya satın. Herkes pahalı desin ama
kimse Keskinoğlu’nun malı kötü demesin.
•İşi önce kafanla, sonra ellerinle yap.
•Özverili çalış, hep daha iyinin peşinden koş.
•Hiçbir zaman güneş üzerine doğmasın.
1900-İsmail Keskinoğlu, Yunanistan’ın Drama kasabasına bağlı Ravika köyünde yaşayan köklü Türk ailelerinden Fevzi Bey ve Hatice
Hanım’ın ilk çocukları olarak dünyaya gelir.
Kardeşi Fatma’nın dünyaya gelişi ile İsmail, Ravika köyünün otlaklarında çobanlık yaparak aile bütçesine katkıda bulunmaya başlar.
Amansız bir hastalığa yakalanması sonucu anneleri Hatice Hanım’ı
kaybederler. Bir süre sonra babaları Fevzi Bey yeniden evlenir.
1910 yılında seferberlik ilan edilince, Fevzi Bey orduya katılır. Fevzi
Bey geride kendi çocuklarını kayıran bir üvey anne bırakarak, bir
daha geri dönmemek üzere gidecektir. Bir süre sonra üvey anne,
İsmail ve Fatma’yı evden kovar. İsmail ve kız kardeşi uzun süre
komşularının yanında yaşamlarını sürdürürler. İsmail burada 21 yaşına kadar yaşar. Kendisine oğlu gibi bakan iyi yürekli mert ihtiyar,
onun karakterinin yapılanmasında büyük bir rol oynayacaktır.
Köyde “Güzel Ismayıl” lakabı ile Türk ve Yunan kızları arasında nam
salan İsmail, köydeki Yunan gençleri tarafından rahatsız edilmeye
başlanmıştır. Bu arada bilmediği fakat işittiği Türkiye’nin özlemi,
içine kor gibi düşmüştür. Yunanlı gençlerin bir gün İsmail’in fesini
alıp Yunan serpuşu giydirme teşebbüsleri İsmail’i çileden çıkarır.
Çıkan büyük kavgada, İsmail elindeki çakı ile Yunan palelerinin yüzünü çizerek, bir anlık boşluklarından yararlanıp kaçar ve bir Türk
nalbantın yanına sığınır.
Yunanlı gençlerde İsmail’i öldürme kararı alırlar. Yakınları tarafından yapılan “Hemen kaç yoksa öldürecekler” uyarısı üzerine
17 gün saklanan İsmail, büyük gizlilik içinde Dedeağaç’a getirilir.
İsmail, Rum sandalcı ile yapılan 250 sarı lira pazarlığın ardından
hiç bilmediği topraklara doğru yol alır ve hiç bilmediği Enez’e varır.
Tam 21 günlük yolculuğun ardından İstanbul’a varan İsmail, daha
sonra tren raylarını takip ederek Yunanistan’dan göç eden Türklerin yaşadığı Adapazarı’nın Sarıdoğan kasabasına varır.
İsmail tanıdık ailelerin de tavsiyesi ile iyi ve zengin bir aileye mensup olan “Esma Hanım” ile mantık evliliği yapar. Esma Hanım’dan
Cavit, Cavide, Hatice, Sevim, Yıldız ve Sevdiye adlı çocukları dünyaya
gelir. Ancak Keskinoğlu, önce 2 yaşındaki kızı Sevim’i kaybeder.
Daha sonra 4 yaşındaki Hatice ve 6 yaşındaki Cavide birer gün arayla ölürler. 15 gün sonra da 7 yaşındaki Cavit’i kaybeden Keskinoğlu,
genç yaşında dört kez evlat acısı yaşamak zorunda kalır.
Kayınpederi ile tütün ekmeye başlayan İsmail’in gözü tütünün iyi
para ettiği Akhisar’dadır. Buraya taşınarak tütüne başlayan Keskinoğlu, zamanla kayınpederinin büyük güvenini kazanır. Her sene
tütün ekmeye başlayan Keskinoğlu, 3-4 yıl içinde 100 dönüm tütün
ekecek refaha ulaşır. Tütüncülüğün yanı sıra taşımacılık işine de başlayan Keskinoğlu, kısa zamanda da zeytin taşımacılığında da aranan
bir isim haline gelir.
Bir defasında kendisiyle zeytinlerini toplamak için anlaşan bir
müşteriyle gün boyu gezerek zeytin toplar ve aralarında işten başka
dostluk da oluşur. Bu kişi Akhisar’a her gelişinde “Drama’lı İsmail’i
isterim” diye tutturmaya başlar. Nedenini soranlara da “Siz bilmezsiniz. Onda kimsede görmediğim bir bereket var” yanıtını verir.
Arabacı İsmail aradan yıllar geçtikten sonra öğrenir ki bu kişi Vehbi
Koç’tan başkası değildir.
O yıl tütünleri mavi küf hastalığına yakalanır. İsmail ürünleri değerinin yarı fiyatına satmak zorunda kalır ve iflas eder. Elindeki para
ile piyasaya bütün borçlarını ödeyen Keskinoğlu, çalışmak üzere
Erzurum’a gitme kararı alır.
Erzurum’a gelen Keskinoğlu, burada aradığı iş ortamını bulamaz ve
oradan Adana’ya geçer. Adana’da çarşıda gezerken, sina demiri kaynatan bir usta görür ve yardım etmek istediğini belirtir. Bu ustanın
yanında 5 gün çalışan Keskinoğlu’nun işini İbrahim Usta ve yakın
arkadaşı Hacı Ömer Sabancı çok beğenir. Beşinci günün sonunda
Keskinoğlu, Hacı Ömer Sabancı ile tanıştırılır. Akhisar’da arabacılık
yaparken kazandığı ün, Adana’ya Sabancı’ya kadar ulaşmıştır. Sabancı iş ortaklığı teklif eder. Keskinoğlu’nun verdiği yanıt “Ya sancak
ya ölüm” olmuştur.
Uzun yıllar Adana ve İskenderun’da kalıp, hem para hem de hayat
tecrübesi kazandıktan sonra, Akhisar’a dönmeye karar verir ve
yanında İskenderun’da Fransızlardan aldığı bıçkı makinesi ile
Akhisar’ın yolunu tutar. Önce vapurla İzmir’e sonra da trenle geldiği
Akhisar’da yepyeni bir hayat kuracaktır. Bir süre sonra vefat eden ilk
eşinden olan çocukları Yıldız ve Sevdiye’yi sırası ile evlendirir.
Kendini işine verir İsmail Keskinoğlu. Ancak yeni evi ve ailesi olmasını istemektedir. Ve bu kararla kendisine uğur getirdiğini söylemekten çekinmediği Zeliha Hanım ile evlenir. Sırası ile Fevzi, Feruzan,
Ferihan ve Mehmet dünyaya gelirler. Zaman durmadan ilerlemektedir. Durmadan ve yılmadan çalışan İsmail Bey, oğullarının
da desteği ile neye el atsa başarı ile üstesinden gelmektedir. Bıçkıcılık, kerestecilik ve marangozluk da yapan Keskinoğlu, birgün
eve getirilen bir Denizli horozu ve iki tavuk ile yıllar sonrasının
imparatorluğunun ilk temellerini atar.
1963 Minyatür bir tavuk çiftliğiyle yumurta üretimine başlandı.
1967 El yapımı kuluçka makinesi ile yumurta yönlü civciv üretimine geçildi.
1975 10 bin tavuk kapasiteli kümeslerle yumurta tavukçuluğuna
başlandı.
1981 Saatte 8 ton yem üreten Keskinoğlu Yem Fabrikası hizmete
girdi.
1994 Yıllık 100 milyon adet kapasiteli Viol Fabrikası devreye girdi.
1995 İsmail Keskinoğlu İlköğretim Okulu tamamlanarak Milli Eğitim Bakanlığı’na bağışlandı.
1996 Etlik piliç yetiştirmek için kapalı sistem kümeslerde damızlık
üretimine geçildi.
1997 Yıllık 30 bin ton üretim yapan Keskinoğlu Piliç İşleme ve Değerlendirme Entegre Tesisleri kuruldu.
2000 İleri işlem adı verilen ısıl işlem görmüş şarküteri ürünleri ve
kaplamalı ürünlerin üretimine başlandı.
2001 Türkiye’deki ilk ve tek tam entegre tavukçuluk kuruluşu haline
gelen Keskinoğlu Şirketler Grubu’nun Kurucusu İsmail Keskinoğlu, 18
Nisan 2001’de 101 yaşında yaşama veda etti.
2002 Türkiye’de ilk ve tek olarak Doğal Besi Özel Yumurta üretimi
başladı.
2003 Günde 200 ton yaş gübre işleme, 60 tonda üretim yapma
kapasitesine sahip Keskinoğlu Organik Tavuk Gübresi “Organica”
tesisleri faaliyete geçti.
2004 Zeliha Keskinoğlu İlköğretim Okulu tamamlanarak Milli Eğitim
Bakanlığı’na bağışlandı.
2005 Ravika markalı zeytinyağı, sabun ve zeytin üretimine başlandı.
2006 Akhisar Organize Sanayi Bölgesi’nde yeni steril yem fabrikasının saatte 30 ton üretim kapasitesine sahip birinci kısmı ile 12 adet
yem ham madde silolarının inşaatı gerçekleştirildi.
2007 Sanikes markasıyla kağıt bazlı sarf sağlık malzemeleri üreterek
sağlık sektörüne girdi.
2007 13 milyon TL yatırımla Türkiye’nin “tek çatı” altındaki en büyük
kesimhanesini kurdu.
2008 Pişmiş ürünleri için 16 bin metrekare kapalı alan üzerine yeni
bir üretim tesisi kuran Keskinoğlu, yeni tesiste yıllık 30 bin ton pişmiş
ürün üretmeye başladı.
2008 Keskinoğlu, 10 bin 500 metre kare kapalı alana kurduğu yeni
kuluçkahanede yılda 52 milyon civciv üretimine başladı.
2008 Gıda sektörünün hızla değişen ihtiyaçlarını en yakından takip
edip en iyi hizmeti vermek için “Doğru Zamanda Doğru Yerde” sloganıyla Fem Lojistik firmasını kurdu.
2008 Ekonomist Dergisi’nin hazırladığı “Anadolu’nun 250 Büyük
Şirketi” listesinde 42. sırada yer aldı.
2009 Referans Gazetesi ve Türk Ekonomi Bankası (TEB) işbirliğinde
üçüncüsü düzenlenen “Hızlı Balık Ödülleri”nde gıda sanayi
sektöründe birinci oldu.
2009 Avrupa’ya işlenmiş piliç eti ihracatı yapan ilk Türk firması
oldu.
2010 Capital&Ekonomist dergileri ve Finansbank’ın işbirliğiyle düzenlenen “Anadolu Markaları” yarışmasında, “Büyük İşletmeler
Tarım Sektörü Birincisi” seçildi.
2010 Türkiye’den İran’a ilk defa beyaz et ihracatını başlattı.
2010 Manisa Akhisar’da 15 dönümlük arazi üzerinde 2,5 milyon
dolar yatırımla, 200 kişilik kapalı ve 300 kişilik açık salonu olan ilk
Tavvuk Restoran’ı açtı.
2010 İlk rüzgar türbini için 1 milyon TL yatırım yapıldı.
2011 Singapur’a piliç eti ihracatı gerçekleştiren ilk marka oldu.
2011 İstanbul Sanayi Odası’nın hazırladığı “Türkiye’nin 500 Büyük
Sanayi Kuruluşu Raporu”nda 88. sıraya yükseldi.
2011 İstanbul’da Profilo Alışveriş Merkezi, Nişantaşı, Acıbadem ve
Ortaköy’e TAVVUK mağazaları açıldı.
2011 Fevzi Keskinoğlu Anadolu Lisesi ve Mehmet Keskinoğlu
İ.Ö.O Mili Eğitim Bakanlığı’na bağışlandı.
2011 Ekonomist Dergisi’nin hazırladığı Anadolu Kaplanları
Listesi’nde 22’nci sıraya yükseldi.
2011 İhracat yaptığı ülke sayısını 75’e çıkarttı.
2012 Avrupa’ya yumurta ihracatı yapan ilk Türk firması oldu.
2012 30 Milyon TL yatırımla Pastörize Yumurta İşleme Tesisi ile
şoklama süresini % 60 kısaltan Soğuk Hava Deposu Tesisi faaliyete
geçti.
2012 Avrupa Ekonomi Ticaret ve Sanayi Odası tarafından “Organik
Ürünler İçin Avrupa Kalite Standartı” sertifikasyon ödülüne layık
görüldü.
2012 TİM tarafından Manisa ilinden tarım sektöründe en fazla ihracat yapan firma olarak ödüle layık görüldü.
2012 Capital&Ekonomist dergileri ve Türkiye Finans’ın işbirliğiyle
düzenlenen “Anadolu Markaları” yarışmasında, “Büyük İşletmeler
Tarım Sektörü Birincisi” seçildi.
2012 Manisa ili Kırkağaç ilçesinde 75 öğrenci kapasiteli Keskinoğlu Anaokulu hizmete açıldı.
2013 Keskinoğlu 50. kuruluş yıldönümünü kutluyor.
2013 İstanbul Sanayi Odası’nın hazırladığı “Türkiye’nin 500 Büyük
Sanayi Kuruluşu Raporu”nda 86’ncı sıraya yükseldi.
2013 Capital Dergisi’nin düzenlediği “Türkiye’nin En Değerli 500
Firması” sıralamasında 176’ncı sırada yer aldı.
2013 Brand Finance tarafından 7. kez gerçekleştirilen “Türkiye’nin
En Değerli Markaları” araştırmasında marka derecesini A’dan
A+’ya yükselten Keskinoğlu, 85 milyon dolarlık marka değeriyle
Türkiye’nin En Değerli İlk 100 Markası sıralamasında 51’inci oldu.
2013 Fortune Dergisi’nin “Türkiye’nin En Büyük 500 Şirketi” listesinde 12 basamak birden yükselerek 139’uncu sırada yer aldı.
2013 Capital Dergisi’nin düzenlediği “Türkiye’nin En Büyük 1000
Şirketi” sıralamasında bir önceki yıla oranla 5 basamak yükselerek
176’ncı sırada yer aldı.
2013 Yıllık 500 milyon yumurta üretim kapasiteli “Rahmiye Yumurta İşleme Üretim Tesisi” devreye alındı.
2014 Uluslararası Marka Değerlendirme Şirketi Brand Finance tarafından açıklanan 2013 Türkiye’nin En Değerli Markaları Listesi’nde
51. sıradan 35. sıraya yükseldi.
2014 İstanbul Sanayi Odası’nın hazırladığı “2013 Türkiye’nin
En Büyük 500 Sanayi
Kuruluşu” raporunda
86. sıradan 79. sıraya
yükseldi.
2014 Capital ve
Ekonomist dergileri
ile Türkiye Finans
Katılım Bankası’nın
işbirliğiyle düzenlenen
Anadolu Markaları
Yarışması’nda Büyük
İşletmeler Tarım sektörü ikincisi oldu.
İsmail
Keskinoğlu’ nun
gösterdiği yolda daima yeniye ve ileriye…
2008 yılında Türkiye Gazetesi’nde yayınlanan ve kurucumuz İsmail Keskinoğlu’nun
hayatının anlatıldığı bu yazıyı sizlerle paylaşmak istedik. Umarız sizlerde de iz bırakır...