Fert’den Cemââte, Cemâât’den Devlete Geçişin İlk Adımı: Hicret 115 güçlerden istifâde ederek hareketini sürdürebilir ve kâfirleri ‘biribirlerine karşı’ isti’mâl ederek, kendi davaları lehinde kullanabilir. Resûlûllah (asm) Efendimizin Mut’im bin-i Adiyy’in, ve Hz. Ebubekir’in de Mâlik ibn-i Düğünne’nin, diğer eshâbın da başkalarının ‘himayelerine sığınmaları’ bunun bâriz bir delilidir.335 Fakat bu himaye, aslâ İslâmî fikir ve hareket noktasında hiçbir tâ’vizi beraberinde getirmemelidir. Bu hususta yüce Resûl’ün ve şanlı eshabının hayatları canlı bir şahittir... 10-) İslâmî hareket, bütün merhâlelerinde ‘yakın akrabayı’ ön plâna almaktadır. Meselâ; “(Ey Habibim!) sen (ilkin) aşiretinden yakın olanları (en yakın hısımlarını) inzar et! Mü’minlerden sana tâbi olanlara kanadını indir!”336 ayet-i kerimesi, tebliğin ilk önce ‘en yakın’ olandan başlanacağını emretmiş; yüce Resûl-ü Ekrem (asm) de bunun üzerine Safa tepesini çıkarak “Ey Abdulmuttalib Oğulları!... Ey Abd-i Menâf oğulları!.. Ve ey filân oğulları!..” diye nidâ etmeye başlamış, koşuşarak gelen akrabalarına Allah’ın emirlerini tebliğ etmiştir.337 Zâten, ilk defa gelen vahiy olayını ve İlâhî emirleri, yüce 335 336 337 Tecrid-i Sarih: 10/94-96; İbn-i Hişam: 2/12-20,27-28; İbn'ul-Esir: 2/79, 93-94; Asr-ı Saadet: 1/179-180,185; Hayat'us-Sahabe (H.Müslümanlık): 1/278-280; Tabakat-ı İbn-i Sa'd: 1/211; El-Bidâye:3/134; İslam Tarihi (Mekke Devri): 5/58-59, 66, 78-80; 4/177-182; Buhari (Arapça): 4/254-255; İbn' ul-Esir: 2/9394; İlââhir... Zâten, Ebu Talib'in ‘hayatının sonuna kadar’ Resulullah (asm) Efendimizi 'samimiyetle, canla ve başla himâyesi altına aldığı’ tevâtüren sâbittir. Ebu Talib'in; son nefeste ‘iman ettiğine’ dâir rivâyetler olduğundan ve müslümanların bir kısmı tarafından da öyle kabul edildiğinden dolayı, Ebu Talib'in ‘himayesini’, bu kategori'ye dâhil etmemeyi daha uygun ve daha ihtiyatlı gördük… Şuâra(26):214-215. Asr-ı Saadet: 1/157; İbn'ul-Esir: 2/61; İslam Tarihi (Mekke Devri): 4/8-19; İbni hişam: 1/348-349; Tabakat-ı İbn-i Sa'd: 1/200; Buhari (Arapça): 6/17; Tecrid: 9/244-247; Müslim (A. Davudoğlu-Terc.): 2/233-239; (Arapça): 1/192-194; İbn-i Kesir (Terc.): 11/6104-6110; Hak Dini Kur'an Dili: 5/3647; Keşşâf: 3/339-