PARKİNSON HASTALIĞINDA ÜRİNER SİSTEM DİSFONKSİYONUNUN PARKİNSONİZM ŞİDDETİ İLE İLİŞKİSİ Yasin Erdoğan, Hasan Eryeşil, Ali Said Nazlıgül, Berat Başdemir, Kamil Balaban Prof. Dr. Cenk Akbostancı Nöroloji AD. Araş. Gör. Can Ateş Biyoistatistik AD. Amaç Parkinson hastalığına sıklıkla baskılanamayan hiperaktif detrussor şeklinde mesane disfonksiyonu eşlik etmektedir ve bu durum klinikte sık idrar yapma ihtiyacı ve kaçırmalar şeklinde gözlenir. Bu çalışma, Parkinson hastalarında mesane disfonksiyonuna bağlı semptomlar ile hastalık progresyonu arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik planlanmıştır. Gereç ve Yöntem Kesitsel tipte tanımlayıcı bir araştırma olarak planlanan çalışmanın veri toplama aşaması, İbn-i Sina Hastanesi, Nöroloji Kliniğinde, 2013 Kasım - 2014 Mart ayları arasında, 5 aylık bir süreçte gerçekleştirilmiştir. Parkinson tanısı konulmuş toplam 30 hastaya, Hoehn ve Yahr Skalası, Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği, Parkinson Hastalığına Spesifik yaşam kalitesi ölçeği (PDQ39), Aşırı aktif mesane değerlendirme formu (OAB-V8), Danimarka Prostat semptomu skoru ve Schwab-England Günlük Yaşam Etkinlikleri Ölçeği(SEGYEO) ölçekleri uygulanmış elde edilen sonuçlar SPSS 15.0 for Windows paketi ile değerlendirilmiştir. Hastaların verdikleri yanıtlar üzerinden, Parkinson hastalığı seviyesinin belirlenmesinde kullanılan anket ve ölçeklerle, mesane disfonksiyonunun değerlendirilmesine yönelik ölçekler arasındaki ilişkiler Pearson ve Spearman korelasyon katsayıları kullanılarak yorumlanmıştır. Bulgular Anketimize Parkinson tanısı almış 21 erkek 9 kadın katıldı. Hastaların günlük yaşam etkinliklerini değerlendiren SEGYEO ile Parkinson hastalığının progresyonunu ölçen Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği (BPHDÖ) arasında güçlü ancak ters bir ilişki gözlenmiştir (r= -0.902, p<0.001). Bu sonuca göre hastaların Parkinson progresyonundaki ilerleme, günlük yaşam etkinliklerinde azalmaya neden olmaktadır. Klinik bulguları ve fonksiyonel kısıtlılığı temel alan ve Parkinson hastalığının şiddetini değerlendirmeye yarayan Hoehn ve Yahr Skalası ile hastaların günlük yaşam etkinliklerini değerlendiren SEGYEO arasında da güçlü bir ilişki (r=0.826, p<0.001) gözlenmiştir. Bu değerlendirmeye göre klinik bulgulara sahip Parkinson hastalarının günlük yaşam aktivitelerinde aksaklıklar oluştuğu söylenebilir. Parkinson hastalığının şiddetini ölçmek için kullanılan BPHDÖ ile üriner sistem bozukluklarını değerlendiren DanPSS arasında anlamlı bir ilişki saptandı(r=0.431, p=0.017). Bu sonuca göre Parkinson hastalığının şiddeti arttıkça üriner sistem bozukluklarının arttığı tespit edildi. Sonuç Çalışma sonucunda Parkinson hastalığı progresyonu ile Üriner sistem hastalıklarına yönelik yakınmalar arasında önemli sayılabilecek ilişkiler ortaya konulmuştur. Çalışmamızın daha büyük örneklem çaplarında tekrarlanması ile bu ilişkilerin daha net ortaya koyulacağı inancındayız. Anahtar Kelimeler Parkinsonizm, üriner sistem, Parkinson hastalığında motor olmayan semptomlar.