ĐNORGANĐK DOKU MERVE KUTLU DOKU Bir sanat yapıtının görünümü veya hissedilmesi. Nesnenin görünümü veya hissi, düz veya parlaktan, kaba veya mata kadar çeşitlenebilir. Nesnenin karakterini anlamamızı sağlayan bu örüntü “doku” olarak tanımlanır. Doğada var olan her şeyin yüzeyi, kendi dokusu ile örtülüdür. Hem görme duyusuna hem de dokunma duyusuna hitap eden doku, nesnenin iç yapısı ve dış yapısı hakkında bilgi verir. Yeryüzünde var olan her şeyin (organik ve Đnorganik) bir doku türü ile örtülüdür. Bu örtüler eşyanın-objenin yüzeyini karakterize eder, yapıları hakkında bize fikir verir. Dokunma duyumuzla algıladığımız doku türleri dokunduğumuz yüzeyin niteliğini belirtir. Örneğin: kaba, sert, yumuşak, pürüzlü, engebeli, düz vb. gibi. Đnorganik (Yapay) Dokular Yapay dokular ise doğal yollardan zaman içerisinde oluşan dokulardan farklı olarak insan eli ile bazı tasarımlar veya doğada bulunan dokuların taklit edilmesi sonucu oluşturulmuş dokulardır. Bu dokular, üretim esnasında oluşabileceği gibi zaman zaman işlev gereği yapılan bazı düzenlemeler sonucu da oluşturulmuş olabilirler. Bunlara inşaatlarda tuğla, kiremit ve ahşap dizilimleri ile oluşan dokuları örnek verilebilir. Yapay dokuların sık sık sanatsal tasarım ve dekorasyon amaçlı olarak tasarlandıkları ve uygulandıkları görülmektedir. Seramik çamuru ile mühürleme, oyma, kesme, delme, çamur yüzeyinde rölyef oluşturma, sırların renklerinden ve pişirim esnasında toplanma, çatlama gibi özelliklerinden yararlanma, yüzeye, örneğin sirke gibi maddeler uygulanarak bu maddeler sayesinde değişen yüzeyden yararlanarak doku elde etme gibi çok çeşitli yöntemler kullanılabilmektedir. Tabii ki bu doku elde etme yöntemlerini böyle bir liste ile sınırlamak mümkün değildir, sanatçıların elde etmek istedikleri dokunun niteliğine göre çalışma süreci esnasında geliştirebilecekleri birçok farklı kişisel yöntem de olabilir. Türk seramik sanatçısı Füreya Koral’ın (1910-1997) geniş bir seramik yüzeye yaptığı müdahale sonucu elde ettiği doku ile kullandığı renkler arasında ekstra bir ışık gölge etkisi yarattığı görülmektedir. PLAKA TEKNĐĞĐ Plaka tekniği, ürünün açınımının çamur plaka levhalar üzerine aktarıldığı ve parçaların plaka yapıştırma tekniği ile birleştirildiği, plastik çamuru şekillendirme tekniğidir. • Oluşturulacak parçada kullanılacak levhaların hepsi aynı anda ve aynı kaynaktan gelmiş olmalıdır. • Çamur levhalar şekillendirmeyi zorlaştıracak, çatlama yapacak kadar sert olmamalı, aynı zamanda ayakta durmasını zorlaştıracak ya da deforme edecek kadar yumuşak olmamalıdır. • Şekillendirilecek formun kullanım alanına, boyutuna göre et kalınlığı ayarlanmalıdır. RÖLYEF Rölyef bir düzleme bağlı olarak gelişen, bu düzlemin altında ya da üstünde, resim ve serbest heykel arasındaki derinlik alanında varlık gösteren yani iki boyut (düzlem) ve üç boyut (hacim) içerisinde tartışılan ancak abartılı, gelişmiş resim, az gelişmiş heykel ya da bunların bir karışımı gibi görülmemesi gereken bir sanat formudur. UYGULAMADA KULLANILABĐLECEKLER