n ve arka kapak (Page 3)

A¤ustos 2007 SERXWEBÛN
69
“TTüketici tipinin arad›¤› fley kültür de¤il e¤lencedir. Bofl zaman yaratmak demek,
kültür ve sanat çal›flmalar›yla doldurulacak bir fazla zaman› ortaya ç›karmak demektir.
Geliflmek ve yaflam›na anlam katmak isteyen her insan›n böyle bir zamana ihtiyac› vard›r.
Oysa sözünü etti¤imiz bireyin bofl zamana yaklafl›m› bunun çok uza¤›nda,
hatta onunla tam bir karfl›tl›k içindedir”
De¤er her zaman
toplumsal bir karakter tafl›r
TC devleti geçmiflte daha çok Dersim’e yükleniyor, ihaneti burada derinlefltirmek istiyordu. Anlafl›lan flimdi
hedef Hakkari’dir. Metin Uca’y› da dahil ederseniz resim biraz daha netleflir.
Yurtseverli¤in güçlü ve toplumsal dinamiklerin oldukça diri oldu¤u, serhildanlarda ön plana ç›kan ve Önderli¤ini sahiplenen Hakkari, izlenen özel politikalar›n yan› s›ra, bir de sanatç›
kimli¤i biçilen bu ihanet elçileri kullan›larak geri ad›m atmaya zorlan›yor.
Bu tiplerin devletten ve onun politikalar›ndan ba¤›ms›z olarak hareket ettiklerini düflünmek için son derece
safdil biri olmak gerekiyor.
Popüler sanatç› kapsam›nda ele
alabilece¤imiz bu tür kifliliklerin faaliyetlerine biraz daha yak›ndan bak›labilir. Kültür sanat cephemizde yer
alan kimi sanatç›lar›n bu adamlara
nas›l öykündükleri ortaya konulabilir.
Öncelikle flunu belirtmek gerekir: Kapitalizm toplumun inkar›d›r. Yani toplumu parçalamadan kapitalizmin geliflmesi olanaks›zd›r. De¤er her zaman
toplumsal bir karakter tafl›r. Bu aç›dan toplumun, de¤erin özel ellerde birikimini kendi varl›¤› için bir tehdit
olarak alg›lamas› do¤ald›r. Hiyerarflik
toplumdan beri gözenekleri oldu¤u
halde kapitalizmin bir sisteme dönüflmesinin gecikmesi, esas olarak toplumun bu tehdit alg›lamas› ve özel birikimi da¤›tmaya zorlamas›yla do¤rudan ba¤lant›l›d›r. Dolay›s›yla geliflmek
isteyen kapitalizm öncelikle toplumu
bir arada tutan ahlaki örgüyü parçalamak durumundad›r. Ahlaks›zl›k yay›lmadan sermaye birikimini gerçeklefltirmek ve buna dayal› bir sistem infla
etmek mümkün de¤ildir.
fiimdi Bat›’da toplum neredeyse ortadan kalkm›fl durumdad›r; yaln›z bireylerden oluflan bir kalabal›k ya da
kitle toplumu ad› verilen tuhaf bir gerçeklikle karfl› karfl›yay›z. Ortada gerçek anlamda birey bile olmayan bir
tüketici toplulu¤u bulunuyor. Bu birey çal›flma ve uyku süresinden artakalan zaman› e¤lenerek de¤erlendirmek istiyor. Barda oturup içki içmek,
televizyon seyretmek, e¤lendirici içerikteki programlar› izleyerek zaman
geçirmek onun için bofl zaman› de¤erlendirmenin baz› biçimleri oluyor. Bu
doymak bilmez dev tüketici toplulu¤u
muazzam bir e¤lence sektörünün geliflmesine yol aç›yor. Sözü edilen sektör bu toplulu¤a günlük tüketece¤i
kültür nesneleri üretip yetifltirmeye
çal›fl›yor. Günübirlik yaflayan bu birey, t›pk› yiyecek fleyler cinsinden kültür nesneleri talep ediyor. Bir f›r›nc›
nas›l her gün taze ekmek ç›kar›p satmak zorundaysa, e¤lence sektörü de
böyle davranmak, günlük tüketime
ürün yetifltirmek zorunda kal›yor.
Müzik, klipler, sinema filmi, televizyon dizileri buna uygun gelifltiriliyor.
E¤lence sektörünün üretti¤i malzemenin karakteri budur. Sanat denilen
fley bu biçimde icra ediliyor. Pazara
taze salatal›k yetifltiren tar›m çiftlikleriyle e¤lendirecek nesneler arayan tüketici toplulu¤una kullanaca¤› kültür
nesneleri üreten sektörler aras›nda
neredeyse hiçbir fark kalm›yor. Popüler kültür pazar› böyle iflliyor.
E¤lence kültürü yaflam›
tüketim nesnesi haline getiriyor
E¤lence pazar› böyle iflliyor ve sistem bu yoldan trilyonlarca dolar kar
elde ediyor. Belli ki bu durum bizim
cephemizde de sanatç› diye ortaya ç›kan baz› kiflilerin bafl›n› döndürüyor.
Onlar da pazara yöneliyorlar. K›y›da
köflede kendileri için bir pazar yaratm›fllar; hatta “Biz de kültür sanat alan›nda bir Kürt piyasas› yaratal›m” diyorlar. Bunu raporlar›nda aç›kça yaz›-
yorlar. Kürtleri de pazar›n içine sokacaklar, Kürt toplumunu pazar içine
alacaklar, e¤lence sektörünü Kürtler
içerisinde de gelifltirecekler. Günlük
tüketime dayal› kültür nesneleri üretip kazanç elde edecekler.
Bu tarzda e¤lenen insan, çal›flma
ve uykudan geriye kalan bofl zaman›
öldüren insand›r. Sistemin en çarp›k
ürünü olan bu tip için her fley, hatta
yaflam›n kendisi bile bir tüketim nesnesidir. Bu tipin ay›rt etme ve seçim
yapma yetene¤i yoktur, onun için böylesi bir yetiye sahip olmak da gereksizdir. Bu tüketici tipinin arad›¤› fley
kültür de¤il e¤lencedir. Bofl zaman yaratmak demek, kültür ve sanat çal›flmalar›yla doldurulacak bir fazla zaman› ortaya ç›karmak demektir. Geliflmek ve yaflam›na anlam katmak isteyen her insan›n böyle bir zamana
ihtiyac› vard›r. Oysa sözünü etti¤imiz
bireyin bofl zamana yaklafl›m› bunun
çok uza¤›nda, hatta onunla tam bir
karfl›tl›k içindedir. Onun için kültür
nesneleri denilen fleylerin de¤eri içti¤i
bira ve yedi¤i yemek kadar bir de¤er
tafl›r ve onlarla bir bak›ma ayn› ak›beti paylafl›r. Bu anlamda kulland›¤›
kültür nesneleri bu tipin metabolizmas›n›n çevrimine tabidir. ‹çki ve
meyve gibi al›n›r, içilir ve yenir, sindirilir ve vücuttan d›flar› at›l›r.
Peki, size soruyorum: Yaflamak zaman öldürmek midir? Yaflamak adeta
hayat›n o muazzam ak›fl›n› hissetmemek için ne gerekiyorsa onu yapmak
m›d›r? Bizler “olacaksa bir yaflam, özgür olacak ya da hiç olmayacak” diyen
Önderli¤imizin yolunda yürüyen insanlarsak, o zaman bu yaflam tarz›na
ne ad verece¤iz? Yaflamak, zaman› dolu dolu yaflamak de¤il midir? Postmodern birey yaflam› zaman öldürmek
olarak anl›yor. O sokaktaki kalabal›klar içinde de, kald›¤› ev ortam›nda da
dehflet verici bir yaln›zl›¤›n tutsa¤›d›r.
Çünkü toplumu yoktur, çünkü ortada
gerçek anlamda topluma benzer fazla
bir fley b›rak›lmam›flt›r. ‹nsan, içinde
organik olarak yer ald›¤› toplumla iliflkileri sayesinde insand›r. Kapitalizm
toplumu da metalaflt›rm›fl ve elden ç›karmaya bafllam›flt›r. Toplumun ölüme yat›r›lmas›, insan›n ölüme yat›r›lmas›d›r. Kapitalizmin lanetli gerçe¤i