Üreaz Enziminin Poli(Vinil Imidazol)

3. Ulusal Polimer Bilim ve Teknolojisi Kongresi ve Sergisi,
12 – 14 Mayıs 2010, Kocaeli Üniversitesi – Kocaeli
PS 115
Üreaz Enziminin Poli(Vinil Imidazol)/Poli(2-Akrilamido-2-Metil-1Propansülfonik Asit) Sistemi İçerisine Immobilizasyonu
Mehmet Şenel1*, Emre Çevik1, M. Fatih Abasıyanık2, Ayhan Bozkurt1
1
Kimya Bölümü,Fen Edebiyat Fakültesi, Fatih Üniversitesi, B.Cekmece, Istanbul 34500, Türkiye
2
Genetik ve Biyomühendislik Bölümü, Mühendislik Fakültesi , Fatih Üniversitesi, B.Cekmece,
Istanbul 34500, Türkiye
1960’dan bu yana gelişmekte olan proton iletken polimer elektrolit zarlar potansiyel
elektrokimyasal uygulama alanlarının da (yakıt hücreleri, biyosensörler ve elektrokromik) etkisiyle
oldukça ilgi çekici bir konu haline gelmiştir [1,2]. Enzim immobilizasyonu biyomedikal ve
biyosensör çalışmalarında oldukça fazla kullanılan ve genel olarak üzerinde çalışılan polimerin
yapısına bağlı olan bir yöntemdir. Biyosensör yüzeyine immobilize edilmiş enzimlerin
aktivitelerinin uygulama esnasında korunabilmesi çok önemli bir parametredir. Enzimlerin maliyeti
oldukça yüksektir, bu nedenler tekrar kullanılabilirlik özelliğinin kazandırılması maliyetler
açısından çok önemlidir [3].
Bu çalışmada, üreaz enzimi başarılı bir şekilde PAMPS/PVI (maksimum protonlanma
0,10g PAMPS ile değişik oranlarda ,x, PVI karıştırılarak bulundu) polimer yapısına immobilize
edildi. Bu polimer yapı FTIR spektroskopisiyle karakterize edilerek maksimum protonlanmanın
x=2 de olduğu gözlemlendi. PAMPS/PVI ve PAMPS/PVI/Üreaz yapılarının yüzey morfolojileri
incelendi ve enzim immobilizasyonundan sonra yüzeydeki değişiklikler net bir şekilde
gözlemlendi. PAMPS/PVI yapısının yüksek sıcaklığa dayanıklı olduğu TGA yöntemiyle görüldü.
Serbest ve immobilize üreaz için Michaelis-Menten kinetic parametreleri Km ve Vmax belirlendi ve
üreaz enziminin immobilizasyondan sonra substrat ilgisinin azaldığı görüldü. Serbest ve
immobilize enzimin profil özellikleri incelenerek karşılaştırıldı. Üreaz enziminin sıcaklık, pH,
tekrar kullanılabilirlik, raf ömrü gibi parametrelerinin immobilizsayondan sonra daha kararlı hale
geldiği gözlemlendi. Ayrıca immobilize üreazın geniş pH ve sıcaklık aralıklarında serbest üreaza
göre yüksek kararlılık gösterdiği görüldü. Bu sonuçlara göre enzim immobilizasyonun, enzimin
değişik ortamlardaki çalışma kararlılığını artırdığı ve enzimi tekrar kullanılabilir hale getirdiği
belirlendi.
Kaynaklar:
[1] Kreuer KD, Dippel Th, Meyer WH, Maier J , Mater Res Soc Symp Proc 293:273, 1993.
[2] Rikukawa M, Sanui K, Prog Polym Sci 25:1463, 2000.
[3] Peppas NA, Mongia NK, Eur J Pharm Biopharm 43:52, 1997.
200