T.B.M.M. B : 83 13 . 4 . 2005 O :1 Bugün Ermeni meselesini değerlendirenlerin, tarih boyunca Ermeni meselesinin ne zaman, hangi amaçlar için kullanıldığını, zaman zaman istismar edildiğini çok iyi anlamaları lazım. Demin sözü edildi, pek çok arkadaşımız dile getirdi Mavi Kitap denilen belgeden bahsettiler. Değerli arkadaşlarım, Mavi Kitap'ın yayımlanması, doğrudan doğruya, İngiltere'nin Amerika'yı Birinci Dünya Savaşına sokma gayretlerinin bir ürünüdür; doğrudan doğruya Ermeni meselesiyle bir ilgisi yoktur. Ermeni meselesine sahip çıktığı için İngiltere bu kitabı yayımlamış değil. İngiltere, Birinci Dünya Savaşına girmiş, hasımları Almanya ve Türkiye; ama, Amerika savaşa girmeden İn­ giltere'nin bu savaşı kazanma ihtimali zayıf, onun için bir savaş propaganda bürosu kuruluyor, adı Wellington House ve bu propaganda bürosu 1 160 tane kitap ve broşür yayımlıyor Türkiye ve Al­ manya aleyhine. Amaç, Amerikan kamuoyunu etkilemektir ve Amerikan kamuoyunun baskısıyla, Amerikan Hükümetinin İngiltere'den yana savaşa girmesini sağlamaktır. Bunun için, İngiltere'nin en ünlü yazarlarını topluyorlar, edebiyatçılarını topluyorlar "bize öyle yayımlar yapın ki, Türkiye'yi ve Almanya'yı dünya gözünde çok küçültsün, aşağılasın ve Amerikan kamuoyunda, bu ülkelere kar­ şı, bu milletlere karşı infial duyguları uyandırsın" diyorlar. İşte bu kitaplar, bunun için yazılıyor. Bu kitaplar, Amerika'da çok sayıda dağıtılıyor ve aynı zamanda, Almanya'nın Amerika'ya kendi görüş­ lerini, tezlerini ulaştırmasını engellemek için Almanya ile Amerika arasında denizin altından giden telgraf hattı kesiliyor. İşte, Birinci Dünya Savaşında, İngiliz propaganda bürosunun amacı bu ve bu kitap, o zaman, o amaç için kullanılmıştı, yazılmıştı; daha sonraki yıllarda da, Ermeni militanları tarafından, başka ülkeler tarafından, başka amaçlarla kullanılmıştır. Wellington House savaştan sonra kapatılıyor, bütün belgeleri imha ediliyor ve bu yayınların iç­ yüzü yeterince anlaşılamıyor kısa bir süre öncesine kadar; ama, şimdi, bunları gayet iyi biliyoruz; şimdi, çok iyi biliyoruz, bu kitaplar nasıl yazılmış, niye yazılmış. Almanya aleyhinde de bir Mavi Kitap yazılmış. Bu Almanya aleyhindeki Mavi Kitapta deniliyor ki: "Belçika'yı işgal eden Alman birlikleri, orada rastladıkları bütün bebeklerin ellerini kestiler, bütün papazları çan kulesine astılar." Böyle iddialar var; ama, savaştan sonra İngiliz Dışişleri Bakanı Chamberlain, Avam Kamarasında, açıkça bunun bir propaganda belgesi olduğunu açıklamış ve bu bilgilerin doğru olmadığını söy­ lemiş. Peki, aynı nitelikte olan Türkiye aleyhindeki Mavi Kitap'ın gerçek boyutu niçin açıklan­ mamıştır, niçin bugüne kadar bunun Türkiye aleyhinde bir tezvirat kaynağı olmasına izin verilmiş­ tir, işte mesele burada. O bakımdan, bizim, işin bu boyutunu çok iyi değerlendirmemiz lazım. Şimdi, İngiltere Hükümeti, bugün, bu iddiaların doğruluğuna inanıyor mu? İngiltere Hükümeti, bugün, Türklerin Ermenilere soykırım yaptığına inanıyor mu? Değerli arkadaşlarım, bunun cevabını, dışişlerinden sorumlu İngiliz Devlet Bakanı veriyor Avam Kamarasında, 1999 yılının 14 Nisan günü yaptığı konuşmada. Bakınız, İngiliz Devlet Bakanı Baroness Ramsey of Cartvale ne diyor; diyor ki: "Osmanlı idaresinin Ermenilerin yok edilmesi kararını kanıtlayacak bir belgenin yokluğu nedeniyle, İngiliz hükümetleri, 1915 ve 1916'daki olayları soykırım olarak tanımamaktadır." Açıkça bunu Avam Kamarasında söylüyor, "biz, bu olayları soykırım olarak tanımıyoruz" diyor. Yine, devam ediyor ve diyor ki: "Bizce, seksen yıl önce cereyan etmiş olayların bugünkü hükümetler tarafından değerlen­ dirilmesi uygun değildir; zira, bu olaylar hukukî ve tarihî tartışmalardır." Şimdi, dışişlerinden sorumlu İngiliz Devlet Bakanı bunu söylüyor. İngiliz bir başka bakan, Çevre Bakanı, 24 Ocak 2001 tarihinde bir beyanat veriyor ve şunu söylüyor: "Bir süre önce İngil­ tere Hükümeti, Ermeni konusunda sunulmuş olan delilleri gözden geçirdi. 1915 ve 1916'da mey­ dana gelmiş olan olayların belgelerini inceledi ve bu olayların Birleşmiş Milletler tarafından tanım­ lanmış olan soykırım tanımlamasına uymadığına karar verdi. Bunlar, İngiliz Hükümetinin tutumudur ve değişmeyecektir." Şimdi, İngiliz bakanlar bunu söylüyor; fakat, sonra bakıyorsunuz, Avrupa Birliğinin üyesi olan bazı ülkelerin parlamentoları da, İngilizlerin bu gözlemlerini hiçe sayarak, Türkiye'de soykırım ol-44-