ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ E n DE TERQUEM VE JOACHİMSTHAL TİPİNDEN TEOREMLER Filiz ERTEM KAYA MATEMATİK ANABİLİM DALI ANKARA 2010 Her hakkı saklıdır ÖZET Doktora Tezi E n DE TERQUEM VE JOACHİMSTHAL TİPİNDEN TEOREMLER Filiz ERTEM KAYA Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Matematik Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. H. Hilmi HACISALİHOĞLU Bu tez yedi bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm, giriş kısmına ayrılmıştır. İkinci bölümde ileri bölümlerde gerekli olan kavramlar ve tanımlar verilmiştir. Üçüncü bölümde 3-boyutlu Öklid uzayında Terquem ve Joachimsthal tipinden teoremler verilmiştir. Dördüncü bölümde yüzeyler arasındaki uzaklığın sabit olması durumunda küresel eğrilik şeridleri için bir karakterizasyon incelenmiştir. Beşinci bölümde küresel eğilim (helis) şeridinden bahsedilmiş ve Terquem ve Joachimsthal teoremlerinden yararlanarak küresel helis şeridleri için bir karakterizasyon verilmiştir. Altıncı bölümde n-boyutlu Öklid uzayında yüksek mertebeden şerid eğrilikleri incelenmiş ve n-boyutlu Öklid uzayında Terquem ve Joachimsthal tipinden teoremler verilmiştir. Son bölümde ise 3-boyutlu Öklid uzayında şeridin harmonik eğriliklerinden bahsedilmiş ve bazı karakterizasyonlar verilmiştir. Temmuz 2010, 82 sayfa Anahtar Kelimeler : Şerid, Yüksek Mertebeden Şerid Eğrilikleri, Küresel Helis, Küresel Eğilim (Helis) Şeridi, Terquem Teoremi, Joachimsthal Teoremi, Şeridin Harmonik Eğriliği. i ABSTRACT Ph. D. Thesis TERQUEM AND JOACHIMSTHAL TYPE THEOREMS IN E n Filiz ERTEM KAYA Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Mathematics Supervisor: Prof. Dr. H.Hilmi HACISALİHOĞLU This thesis consists of seven chapters. The first chapter is devoted to the introduction. In the second chapter, concepts and definitions which are needed in the further chapters are given. In the third chapter, concepts of Terquem and Joachimsthal type theorems in 3dimensional Euclidean Space are given. In the fourth chapter a characterization for spherical curvature strips have been examined when the distance is constant. In the fifth chapter spherical helix strip have been given and a characterization for spherical helix have been examined by using Terquem and Joachimsthal theorems. In the sixth chapter higher order curvature of strips have been examined and Terquem and Joachimsthal types theorems in n-dimensional Euclidean Space are given. In the last chapter harmonic curvatures of a strip and some characterizations of harmonic curvatures of a strip in 3-dimensional Euclidean Space have been given. July 2010, 82 pages Key Words: Strip, Higher order Curvature of Strip, Spherical Helix, Spherical Helix Strip, Terquem Theorem, Joachimsthal Theorem, Harmonic Curvature of Strip. ii TEŞEKKÜR Bana araştırma olanağı sağlayan ve çalışmamın her safhasında yakın ilgi ve önerileri ile beni yönlendiren danışman hocam, Sayın Prof.Dr. H. Hilmi HACISALİHOĞLU (Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi)’na, yardımlarını benden esirgemeyen değerli hocalarım Sayın Prof.Dr. Yusuf YAYLI (Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi)'ya, Prof.Dr. Erdoğan ESİN (Gazi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi)'e ve her zaman destek olan, çalışmamın her safhasında yakın ilgi ve önerileriyle yardımlarını esirgemeyen Sayın Doç.Dr. F. Nejat EKMEKCİ (Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi)'ye teşekkürlerimi bir borç bilirim. Her zaman maddi ve manevi olarak beni destekleyen, yardımlarını esirgemeyen, sabreden aileme ve kızım Elif Sena KAYA'ya teşekkürlerimi sunarım. Filiz ERTEM KAYA Ankara, Temmuz 2010 iii İÇİNDEKİLER ÖZET .......................................................................................................................... ..i ABSTRACT ............................................................................................................... ..ii TEŞEKKÜR .............................................................................................................. ..iii SİMGELER DİZİNİ ................................................................................................. ..vi ŞEKİLLER DİZİNİ ................................................................................................... ...vii 1. GİRİŞ ....................................................................................................................... 1 2. TEMEL KAVRAMLAR ........................................................................................ 2 2.1 Eğriler Teorisi ....................................................................................................... 7 2.1.1 E 3 de eğrinin Frenet vektör alanları ............................................................... 11 2.1.2 Eğilim çizgileri .................................................................................................... 11 2.2 Şeridler Teorisi ...................................................................................................... 13 2.2.2 Şerid vektör alanları .......................................................................................... 13 2.2.3 Şeridin eğrilikleri .............................................................................................. 14 2.2.4 E 3 de bir eğrinin Frenet vektör alanları ile şerid vektör alanları arasındaki bağıntılar ............................................................................ 15 2.2.4.1 Şeride ait { ξ ,η , ζ } birim vektör alanları ile bu şeridin eğrisine ait { t , n, b } Frenet birim vektör alanları arasındaki bağıntılar ......................... 15 2.2.4.2 Frenet vektör alanları cinsinden şerid vektör alanları Lie Grubu ............. 15 2.2.4.3 Şerid vektör alanları cinsinden Frenet vektör alanları ............................... 16 2.2.4.4 Bir Şeride ait a, b, c eğrilik fonksiyonları ile şerid eğrisinin κ ve τ eğrilik fonksiyonları arasındaki bağıntılar ................................................... 17 3. E 3 DE JOACHIMSTHAL VE TERQUEM TEOREMLERİ ........................... ..19 3.1 E 3 de Joachimsthal Teoremi .............................................................................. ..19 3.2 E 3 de Terquem Teoremi ...................................................................................... ..23 4. KÜRESEL EĞRİLİK ŞERİDLERİ İÇİN BİR KARAKTERİZASYON ......... ..33 5. E 3 DE EĞİLİM (HELİS) ŞERİDLERİ VE KÜRESEL HELİS iv ŞERİDLERİ İÇİN BİR KARAKTERİZASYON .............................................. ...41 6. E n ( n > 3 ) DE JOACHIMSTHAL VE TERQUEM TEOREMLERİ ............…..51 6.1 Eğri-Hiperyüzey İkilisinin (Şeridin) Yüksek Mertebeden Eğrilikleri ..........…..51 6.2 E n de Hiperyüzeyler için Eğrilik Şeridi .......................................................... 54 6.3 E n de Hiperyüzeyler için Joachimsthal Teoremi ........................................... 55 6.4 E n de Hiperyüzeyler için Terquem Teoremi .................................................. 65 7. E 3 DE BİR ŞERİDİN HARMONİK EĞRİLİKLERİ ..................................... 72 7.1 Birinci Eğrilik Olarak k n = −b Alınması Durumunda Şeridin Harmonik Eğriliği .............................................................................................. 72 7.1.1 E 3 de birinci eğrilik olarak k n = −b alınması durumunda şeridin harmonik eğriliği ile eğrinin harmonik eğriliği arasındaki bağıntı ............ 72 7.2 Birinci Eğrilik Olarak k g = c Alınması Durumunda Şeridin Harmonik Eğriliği ............................................................................................................…73 7.2.1 E 3 de birinci eğrilik k g = c olarak alınması durumunda şeridin harmonik eğriliği ile eğrinin harmonik eğriliği arasındaki bağıntı ............. 73 7.3 E 3 de Total Eğriliğin Şerid Eğrilikleri Cinsinden İfadesi .............................. 74 KAYNAKLAR ........................................................................................................ 78 ÖZGEÇMİŞ .............................................................................................................. 80 v SİMGELERİN DİZİNİ V Reel vektör uzayı boy V V reel vektör uzayının boyutu E3 3-boyutlu Öklid uzayı En n-boyutlu Öklid uzayı 〈 ,〉 Öklid iç çarpım işareti α Eğri M Yüzey S2 Küre t Eğrinin teğet vektör alanı n Eğrinin normal vektör alanı b Eğrinin binormal vektör alanı (α , M ) Şerid (Eğri-yüzey ikilisi) ξ Şeridin teğet vektör alanı η Şeridin binormal vektör alanı ζ M yüzeyinin normal vektör alanı ε Tanjant düzlem ki i-yinci eğrilik fonksiyonu k i (s) i-yinci eğrilik Rn n- boyutlu reel vektör uzayı Vi i-yinci Serret-Frenet vektör alanı k1 ( s ) Eğrinin 1. eğriliği k 2 ( s) Eğrinin 2. eğriliği (burulması=torsiyon)) a Şeridin burulma fonksiyonu b Şeridin normal eğrilik fonksiyonu c Şeridin geodezik eğrilik fonksiyonu H Eğrinin harmonik eğrilik fonksiyonu H Şeridin harmonik eğrilik fonksiyonu vi ŞEKİLLERİN DİZİNİ Şekil 2.1 Kovaryant Türev ........................................................................................... 6 Şekil 2.2 E n de Eğri .................................................................................................. 7 Şekil 2.3 E 3 de Şerid ................................................................................................. 13 Şekil 2.4 Şerid Vektör Alanları ile Eğri Vektör Alanları ........................................... 15 Şekil 3.1 E 3 de (α , M 1 ) ve (α , M 2 ) Şeridleri ......................................................... 19 Şekil 3.2 E 3 de Farklı İki Yüzey M 1 ve M 2 ............................................................ 24 Şekil 4.1 E 3 de Bir Küre S 2 ve Herhangi Bir Yüzey M ........................................ 33 Şekil 5.1 Küresel Helis Üçlüsü .................................................................................. 43 Şekil 5.2 Küresel Helis üçlüsünün Düzlem Üzerine Dik İzdüşümü .......................... 43 Şekil 5.3 Küresel Helis ve Herhangi Bir M yüzeyi .................................................. 44 vii 1. GI·RI·Ş Şerid tan¬m¬ Prof. Dr. H. Hilmi Hac¬saliho¼ glu taraf¬ndan ele al¬narak E n de bir şeridin yüksek mertebeden e¼ grili¼ ginden bahsedilmiş, üç boyutlu ve n-boyutlu uzaylarda Terquem ve Joachimsthal tipinden teoremlerin ispatlar¬bu e¼ grilikler cinsinden verilmiştir. Ayr¬ca E 3 de küresel e¼ grilik şeridleri için bir karakterizasyon verilmiştir. Bu çal¬şmada ilk defa bir şeridin Harmonik e¼ grili¼ ginden bahsedilmiştir. Harmonik e¼ grilikleri şerid e¼ grilikleri cinsinden ifade edilmiştir. Küresel e¼ gilim (helis) şeridleri tan¬m¬n¬ vererek Terquem ve Joachimsthal teoremleri yard¬m¬yla küresel helis şeridleri ile ilgili önemli bir karakterizasyon verilmiştir. 1 2. TEMEL KAVRAMLAR Tan¬m 2.1 X boş cümleden farkl¬bir cümle ve X in alt cümlelerinin bir koleksiyonu olsun. koleksiyonu, aşa¼ g¬daki önermeleri do¼ grularsa X üzerinde bir topoloji ad¬n¬al¬r: 8 > i:X; 2 ; > > < i:A1 ; A2 2 ) A1 \ A2 2 > > > : iii:Ai 2 ; i 2 I; [ Ai 2 i2I (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 2.2 Bir X cümlesi ve üzerindeki bir topolojisinden oluşan (X, ) ikilisine bir topolojik uzay denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 2.3 (X, ) bir topolojik uzay olsun. X in P ve Q gibi farkl¬ tüm noktalar¬için X de, s¬ras¬ile, P ve Q noktalar¬n¬içine alan AP ve AQ aç¬k alt cümleleri AP \AQ = olacak biçimde bulunabilirse X topolojik uzay¬na bir Hausdor¤ uzay¬ denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 2.4 M bir topolojik uzay olsun. M için aşa¼ g¬daki önermeler do¼ gru ise M bir n-boyutlu topolojik manifold (veya k¬saca topolojik n-manifold) dur denir: i. M bir Hausdor¤ uzay¬d¬r. ii. M nin herbir aç¬k alt cümlesi E n e veya E n in bir aç¬k altcümlesine homeomorftur. iii. M say¬labilir çoklukta aç¬k cümlelerle örtülebilir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). 2 Tan¬m 2.5 M bir topolojik manifold olsun. P 2 M noktas¬n¬n M deki bir V aç¬k komşulu¼ gu, E n in bir U aç¬k altcümlesine homeomorf olarak al¬nabilir. Bu homeomor…zmi :U !V (2.1) ile gösterelim. (U; ) ikilisine M nin P noktas¬ndaki bir haritas¬veya koordinat komşulu¼ gu denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 2.6 M bir topolojik n-manifold ve M nin bir aç¬k örtüsü fU g olsun. U aç¬k cümlelerinin, indislerinin cümlesi A olmak üzere, fU g örtüsü için fU g j n yaz¬l¬r. E de U ya bir 2A homeomor…zmi alt¬nda homeomorf olan aç¬k cümle U olsun. Böylece ortaya ç¬kan ( ; U ) haritalar¬n¬n f( ; U )g (2.2) 2A koleksiyonuna bir atlas (= koordinat komşulu¼ gu sistemi) denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 2.7 n-boyutlu M topolojik manifoldunun C r s¬n¬f¬ndan bir atlas¬var ise M ye C r s¬n¬f¬ndan diferensiyellenebilir manifold denir (Matsushima 1972). Tan¬m 2.8 Bir ! V p : C 1 (M; R) ! R (2.3) dönüşümü için 8 ! ! < i. ! V p ( f + g) = V p [f ] + V p [g]; 8 ; ! ! : ii. ! V [f:g] = V [f ] g(P ) + f (P ) V [g] p p 2R p ! aksiyomlar¬sa¼ glan¬yorsa, V p fonksiyonuna M nin P noktas¬ndaki bir tanjant vek- 3 törü denir. M manifoldunun bir P 2 M noktas¬ndaki tanjant vektörlerinin cümlesini n! ! o tan jant vektör 1 TM (P ) = V p j V p : C (M; R) ! R (2.4) ile gösterelim. Bu cümlede toplama işlemini : TM (P ) TM (P ) ! TM (P ) ! ! ! ! ( V p; W p) ! V p + W p : C 1 (M; R) ! R (2.5) ! ! ! ! ( V p + W p )[f ] = V p [f ] + W p [f ]; 8f 2 C 1 (M; R) (2.6) olarak tan¬mlarsak (TM (P ); +) ikilisi bir Abel grubu olur. Ayr¬ca TM (P ) ! TM (P ) ! ! ( ; V p) ! V p : C 1 (M; R) ! R : IR ! ! ( V p )[f ] = V p [f ] ; 8f 2 C 1 (M; R) (2.7) (2.8) d¬ş işlemi de bu Abel grubunu R üzerinde bir vektör uzay¬yapar. Bu uzay fTM (P ); ; R; +; :; g (2.9) sisteminden ibaret olup M nin P 2 M noktas¬ndaki tanjant uzay¬ad¬n¬ al¬r ve k¬saca TM (P ) ile gösterilir (Kobayashi ve Nomizu 1963). Tan¬m 2.9 (Vektör alan¬) M E n bir dif.bilir manifold olsun. Bir X:M 1:1 ! [ TM (P ) o•rten p2M (2.10) operatörüne M üzerinde bir vektör alan¬ denir (Auslander 1963). M üzerinde tan¬mlanan vektör alanlar¬cümlesi (M ) ile gösterilir. Bu cümle toplama ve skalarla 4 çarpma işlemlerine göre bir reel vektör uzay¬d¬r (Hac¬saliho¼ glu 2000b). Tan¬m 2.10 (Adi türev) E n de t parametresine göre verilen bir e¼ gri boyunca bir dY dt Y vektör alan¬n¬n adi anlamdaki türevi diye ye denir. dY dt ile Y nin parametresi t olan bir e¼ griye göre kovaryant türevi ayn¬şey olup, dY =D Y dt dir (Boothby 1975), burada (2.11) ile e¼ grinin te¼ get vektör alan¬gösterilmektedir. Tan¬m 2.11 (Yöne göre türev) E n üzerinde bir C1 f : En ! R (2.12) reel dif.bilir fonksiyonu verilmiş olsun. X 2 (E n ); X= n X i=1 vi @ @xi (2.13) olmak üzere f nin X yönündeki türevi, X [f ] = n X @f @xi i=1 vi = hrf; Xi (2.14) şeklinde tan¬mlan¬r (Hicks 1974), burada rf , f nin gradientini göstermektedir. r : C(E n ; R) f (E n ) ! ! grad f = rf = n X @f @ @xi @xi (2.15) i=1 dir (Hac¬saliho¼ glu 2000b). E n üzerindeki bir C 1 vektör alan¬olan Y nin bir di¼ ger X vektör alan¬yönündeki 5 türevi, Y = (y1 ; y2 ; :::; yn ) olmak üzere, DX Y = (X [y1 ] ; X [y2 ] ; :::; X [yn ]); yi 2 C(E n ; R) (2.16) olarak tan¬mlan¬r (O’Neill 1983). Tan¬m 2.12 E n de bir manifold M ve M üzerinde bir vektör alan¬Y olsun. Y nin M üzerindeki bir e¼ grisi boyunca kovaryant türevi; n¬n h¬z vektör alan¬ olmak üzere, 0 ( dY )=D Y dt (2.17) şeklinde tan¬mlan¬r (Boothby 1975). Burada D ile M deki koneksiyon, D ile E n deki koneksiyon gösterilmektedir (Şekil 2.1). Şekil 2.1 M üzerinde bir vektör alan¬Y nin e¼ grisi boyunca kovaryant türevi Teorem 2.1 M bir n-manifold olsun. Bu durumda boy TM (P ) = boy M dir (Hac¬saliho¼ glu 1980). 6 (2.18) 2.1 E¼ griler Teorisi Tan¬m 2.1.1 I, R nin bir aç¬k aral¬g¼¬ olmak üzere s¬n¬f¬ndan bir : I ! E n biçiminde C 1 dönüşümüne, E n uzay¬içinde bir e¼ gri denir (Sabuncuo¼ glu 2004). n Şekil 2.2 E de e¼ gri Tan¬m 2.1.2 M bir C 1 manifold ve I R bir aç¬k aral¬k olsun. :I!M dönüşümü dif.bilir ise En (2.19) ya M üzerinde dif.bilir bir e¼ gri denir (Matsushima 1972). Biz bu çal¬şmada hep bu cins e¼ grilerden söz edece¼ gimiz için dif.bilir e¼ gri yerine k¬saca e¼ gri diyece¼ giz. Tan¬m 2.1.3 M E n e¼ grisi (I; ) kooordinat komşulu¼ gu ile verilsin. s 2 I ya karş¬l¬k gelen (s) noktas¬ndaki Frenet r-ayakl¬s¬ fV1 (s); V2 (s); :::; Vr (s)g (2.20) olsun. Buna göre ki : I ! R (2.21) s ! ki (s) = hVi (s); Vi+1 (s)i şeklinde tan¬ml¬ki fonksiyonuna M e¼ grisinin i-yinci e¼ grilik fonksiyonu ve s 2 I 7 için ki (s) reel say¬s¬na da (s) noktas¬nda M nin i-yinci e¼ grili¼ gi denir (Hac¬sa- liho¼ glu 2000a). Frenet vektörlerinin e¼ grisi boyunca türevleri ile e¼ grilikleri aras¬n- daki ilgi aşa¼ g¬daki teorem ile verilmiştir. E n e¼ grisi (I; ) komşulu¼ gu ile verilsin. s 2 I yay parametresi Teorem 2.1.1 M olmak üzere (s) noktas¬nda i-yinci e¼ grilik ki (s) Frenet r-ayakl¬s¬ fV1 (s); V2 (s); :::; Vr (s)g ise 8 > i: V1 (s) = k1 (s)V2 (s) > > < ii: Vi (s) = ki 1 (s)Vi 1 (s) + ki (s)Vi+1 (s); : : : 1hihr; > > > : iii: Vr (s) = kr 1 (s)Vr 1 (s) (2.22) dir (Gluck 1966). fV1 (s); V2 (s); :::; Vr (s)g Frenet r-ayakl¬s¬n¬n Vi (s) Frenet vektörlerinin e¼ gri boyunca kovaryant türevleri ile ilgili eşitlikler matrislerle 2 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 4 V1 (s) V2 (s) V3 (s) .. . Vr 2 (s) Vr 1 (s) Vr (s) 3 2 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7=6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 5 4 0 k1 0 0 0 0 0 k1 0 k2 0 0 0 0 0 .. . k2 .. . 0 .. . 0 .. . 0 .. . 0 .. . 0 .. . 0 0 0 0 0 0 0 0 0 kr 0 0 0 0 0 kr 2 0 2 0 kr 32 kr 1 0 1 76 76 76 76 76 76 76 76 76 76 76 76 76 76 76 54 V1 (s) 3 7 7 V2 (s) 7 7 7 V3 (s) 7 7 .. 7 7 . 7 7 Vr 2 (s) 7 7 7 Vr 1 (s) 7 5 Vr (s) (2.1.5) biçiminde yaz¬labilir. Bu formüllere Frenet formülleri denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). 8 n = 3 özel halinde (2.23) ifadesi 2 V1 3 2 6 7 6 6 7 6 6 V2 7 = 6 4 5 4 V3 0 k1 k1 0 0 k2 32 0 V1 3 76 7 76 7 k2 7 6 V2 7 54 5 0 V3 (2.23) Bu halde 1-inci e¼ grilik olan k1 (s) de¼ geri sadece e¼ grilik ad¬yla ve 2-inci e¼ grilik olan k2 (s) de¼ geri de burulma (torsiyon) ad¬yla bilinir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). E 3 deki M e¼ grisinin Frenet vektörleri V1 = t, V2 = n, V3 = b ile gösterilirse k1 = ve k2 = olmak üzere, Frenet formülleri, 2 t 3 2 0 0 6 7 6 6 7 6 6 n 7=6 4 5 4 b 0 0 32 t 3 76 7 76 7 76 n 7 54 5 0 b (2.24) veya t = (2.25) n n = t+ b b = n olarak da yaz¬lmaktad¬r. Tan¬m 2.1.4 (E n de bir hiperyüzey) M bir C 1 (n f : M ! En 1)-manifold olsun. (2.26) fonksiyonu bir immersiyon ise f (M ) = M manifolduna E n nin bir hiperyüzeyi denir (Hicks 1974). 9 Tan¬m 2.1.5 (Weingarten dönüşümü) E n nin bir hiperyüzeyi M ve M nin birim ! normal vektör alan¬ olsun. E n deki kovaryant türev D olmak üzere, 8X 2 (M ) için, S(X) = DX ! (2.27) olarak tan¬mlanan, S : (M ) ! (M ) (2.28) lineer dönüşümüne M üzerinde şekil operatörü veya M nin Weingarten dönüşümü denir (Hicks 1974). Böylece tan¬mlanan S dönüşümü self adjointtir (Hicks 1974). Tan¬m 2.1.6 (Gauss denklemi) E n de bir hiperyüzey M ve M nin şekil operatörü S olsun. E n deki kovaryant türev D olmak üzere 8X; Y 2 (M ) için, DX Y = DX Y + hS(X); Y i (2.29) şeklinde tan¬ml¬D operatörüne M üzerinde Gauss anlam¬nda kovaryant türev operatörü denir ve (30) denklemine de Gauss denklemi denir (Hicks 1974). Tan¬m 2.1.7 E n nin bir hiperyüzeyi M olsun. p 2 M noktas¬nda M nin şekil operatörü S olmak üzere, S = In 1 (2.30) ise p noktas¬na M nin bir umbilik noktas¬(çukur nokta) denir (Hicks 1974). Tan¬m 2.1.8 (E¼ grilik çizgisi) E n nin bir hiperyüzeyi M ve M üzerinde tan¬ml¬şekil operatörü S olsun. E¼ ger bir :I e¼ grisinin birim te¼ get vektör alan¬ ! R!M (2.31) için ! ! S( p ) = kp p , 8p 2 10 (2.32) ise e¼ grisine M üzerinde bir e¼ grilik çizgisi denir (Hicks 1974). 2.1.1 E 3 de e¼ grinin Frenet vektör alanlar¬(Frenet 3-ayakl¬s¬) n! !o ! 3 E de birim h¬zl¬bir e¼ grisi için Frenet 3-ayakl¬s¬ t ; n ; b ve n¬n yay para- metresi s olmak üzere, ! t = 0 (2.33) (s); 00 (s) ! ; n = 00 k (s)k ! ! ! b = t n dir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). 2.1.2 E¼ gilim çizgileri Tan¬m 2.1.2.1 S E n e¼ grisinin birim te¼ get vektör alan¬V1 ; sabit bir X 2 (E n ) birim vektör alan¬ ile sabit bir aç¬ yap¬yorsa, S ye bir e¼ gilim çizgisi veya genel helis denir. hV1 ; Xi = cos ' = sabit; ' 6= 2 (2.34) dir. ' aç¬s¬na S nin e¼ gilim aç¬s¬ve Sp fXg uzay¬na da S nin e¼ gilim ekseni denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 2.1.2.2 S E 3 e¼ grisi (I; ) koordinat komşulu¼ gu ile verilsin. 8s 2 I ya karş¬l¬k gelen (s) 2 S noktas¬nda da e¼ grinin 1. ve 2. e¼ grilikleri, s¬ras¬yla, ve ise, H: I !R (2.35) s ! H(s) = şeklinde tan¬ml¬ H fonksiyonuna, S nin (s) noktas¬ndaki 1. harmonik e¼ grili¼ gi denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). 11 Teorem 2.1.2.3 S M E n e¼ grisinin Frenet n-ayakl¬ alan¬ fV1 ; V2 ; :::; Vn g ve harmonik e¼ grilikleri de H1 ; H2 ; :::; Hn 2 olsun. O zaman, S; M de bir e¼ gilim nP2 çizgisidir, Hi2 =sabittir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). i=1 Tan¬m 2.1.2.4 (Yüksek mertebeden harmonik e¼ grilikler) : S E n e¼ grisi (I; ) atlas¬ile verilsin. s 2 I yay-parametresi ve S nin yüksek mertebeden e¼ gilik fonksiyonlar¬da, s¬ras¬yla, k1 ; k2 ; :::; kn 1 olsun (kn 1 6= 0). S nin birim te¼ get vektör alan¬ V1 olmak üzere, Hi = 8 > > > < Hi : I ! R 0; i = 0 k1 ; i=1 k2 > > > : V [H ] + H k g 1 ; 1 < i 1 i 1 i 2 i ki+1 n 9 > > > = > > > 2 ; (2.36) şeklinde tan¬ml¬Hi fonksiyonuna, S nin i-yinci mertebeden harmonik e¼ grilik fonksiyonu denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). 12 2.2 Şeridler Teorisi Tan¬m 2.2.1 E 3 de M bir yüzey, M üzerinde bir e¼ gri olsun. e¼ grisi üzerindeki her noktada M nin bir yüzey elementi diye bu noktan¬n komşulu¼ gundaki tanjant düzlem parças¬na denir. Bu yüzey elementlerinin boyunca geometrik yerine de M üzerinde bir şerid denir ve ( ; M ) ikilisi ile gösterilir. Şekil 2.3 E 3 de Şerid (Hac¬saliho¼ glu1982) 2.2.2 E 3 de Şerid vektör alanlar¬(şerid üç ayakl¬s¬) n! !o e¼ grisine ait Frenet vektör alanlar¬ t ; ! n ; b olmak üzere şeridin n! !o te¼ get, binormal ve yüzeyin normal vektör alanlar¬ ; !; aşa¼ g¬daki gibidir: M yüzeyinde bir (Keleş 1982). 8 ! ! > > t = ; > < ! ! = N (M yüzeyinin birim normal vektör alan¬), > > > : !=! 13 ! ! ! e¼ grisi verilsin. (s) = t ( t = ) ve (s) noktas¬nda M yüzeyinin ! ! ! birim normal vektör alan¬ ise ! j (s) = j (s) j (s) dir (Keleş 1982). ! ! Böylece ! j (s) vektörü hem j (s) ya hem de j (s) ye diktir. Böylece elde edilen n! o ! ; !; ortonormal vektör alanlar¬sistemine şeridin üç ayakl¬alan sistemi M E 3 de bir denir (Keleş 1982). 2.2.3 Şeridin e¼ grilikleri kn = b (normal e¼ grilik) asimptotik e¼ grilik de denir. kg = c (geodezik e¼ grilik) tr = a (geodezik torsiyon = burulma) olarak adland¬r¬l¬r (Keleş 1982). Bir e¼ grisinin şeridine ait şerid vektör alanlar¬ parametresine göre, türev denklemlerinden 2 6 6 6 4 3 2 7 6 7 6 7=6 5 4 0 c c b 32 76 76 a 76 54 0 0 b n! !o ; !; n¬n, a 3 7 7 7 5 e¼ grisinin s-yay (2.37) veya =c = b c +a =b (2.38) a yaz¬labilir (Keleş 1982). Tan¬m 2.2.3.1 E 3 de bir ( ; M ) şeridi verilsin. Bu şeridin geodezik torsiyonu s¬f¬r, yani a = 0 ise ( ; M ) ye bir e¼ grilik şeridi denir (Blaschke 1930). 14 2.2.4 E 3 de bir e¼ grinin Frenet vektör alanlar¬ ile şerid vektör alanlar¬ aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬lar n! !o ! 2.2.4.1 Şeride ait ; ; birim vektör alanlar¬ile bu şeridin e¼ grisine n! o ! ait t ; ! n ; b Frenet birim vektör alanlar¬aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬lar Şekil 2.4 Şerid vektör alanlar¬ve e¼ gri vektör alanlar¬ ! ! Şekil 2.4 den görüldü¼ gü gibi !; ; ! n ; b vektörleri ayn¬düzlemdedir. Ayr¬ca, D! !E t; =0 D! E t ;! n =0 D! !E t; b =0 D! E t ;! = 0 (2.39) dir. 2.2.4.2 Frenet vektör alanlar¬cinsinden şerid vektör alanlar¬Lie Grubu n! n! !o !o ! ! ; ; olmak üzere, Frenet vektör alanlar¬ t ; n ; b ve şerid vektör alanlar¬ ! ve ! n aras¬ndaki aç¬ ' olsun. Şerid vektör alanlar¬n¬n Frenet vektör alanlar¬ cinsinden ifadeleri aşa¼ g¬daki gibidir. 15 Şekil 2.4 yard¬m¬yla, ! ! = t ! = cos ' ! n + cos( 2 + ') ! n + cos ' = cos( 2 ') ! ! b ! b (2.40) eşitliklerini düzenlersek, ! ! = t ! = cos ' ! n sin ' ! = sin ' ! n + cos ' veya matrislerle, buluruz. 2 ! 3 2 1 0 6 7 6 6 ! 7 6 6 7 = 6 0 cos ' 4 5 4 ! 0 sin ' ! b ! b 32 3 ! t 76 7 76 ! 7 7 6 sin ' n 7 54 5 ! cos ' b 0 (2.41) (2.42) 2.2.4.3 Şerid vektör alanlar¬cinsinden Frenet vektör alanlar¬ Frenet vektör alanlar¬n¬n Şerid vektör alanlar¬ cinsinden ifadesi aşa¼ g¬daki gibidir. Şekil 2.4 yard¬m¬yla, ! ! t = ! ! n = cos ' ! + cos '( 2 ') ! ! b = cos( + ') ! + cos ' (2.43) 2 eşitlikleri düzenlenirse, ! ! t = ! ! n = cos ' ! + sin ' ! b = sin ' ! + cos ' 16 ! (2.44) veya matrislerle, buluruz. 3 2 ! t 1 7 6 6 6 ! 7 6 6 n 7=6 0 5 4 4 ! b 0 2 0 0 32 ! 3 76 7 76 ! 7 7 cos ' sin ' 7 6 54 5 ! sin ' cos ' 2.2.4.4 Bir Şeride ait a, b, c e¼ grilik fonksiyonlar¬ile şerid e¼ grisinin (2.45) ve e¼ grilik fonksiyonlar¬aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬lar Türev denklemlerinden =c ifadesinde, (2.46) b ! ! = t ! = cos ' ! n sin ' ! = sin ' ! n + cos ' ! b ! b (2.47) eşitliklerini yerlerine yazarsak ve = ! n (2.48) eşitli¼ gi ile birbirine eşitlersek, b = sin ' c = cos ' (2.49) (Hac¬salio¼ glu 1982) eşitlikleri bulunur. Bu eşitliklerden de 2 dir (Keleş 1982). Bu ba¼ g¬nt¬ e¼ grinin = b2 + c 2 (2.50) e¼ grili¼ gi ile e¼ griye ait olan şeridin b normal e¼ grili¼ gi ve c geodezik e¼ grili¼ gi aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬d¬r. 17 Benzer işlemler yap¬larak = a+ elde edilir (Keleş 1982). Bu ise e¼ grinin b c bc b2 + c 2 (2.51) burulmas¬ ile şeridinin a, b, c e¼ grilikleri aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬d¬r. Yine benzer işlemlerle, a='+ (2.52) bulunur. Burada ' aç¬s¬n¬n sabit olmas¬ durumunda ' = 0 d¬r. Buradan a = bulunur. Bu aç¬n¬n sabit olmas¬durumunda, şeridin burulmas¬ile şeridin ait oldu¼ gu e¼ grinin burulmas¬eşit olacak demektir. 18 3. E 3 DE JOACHI·MSTHAL VE TERQUEM TEOREMLERI· 3.1 E 3 de Joachimsthal Teoremi Teorem 3.1.1 i. Ayn¬e¼ griden geçen farkl¬iki yüzey üzerinde yatan farkl¬iki e¼ grilik şeridi aras¬ndaki aç¬sabittir. ii. Bir e¼ grilik şeridi her noktas¬nda ayn¬bir (sabit) aç¬s¬kadar döndürülürse yine bir e¼ grilik şeridi elde edilir. iii. Ayn¬e¼ griden geçen farkl¬iki yüzey üzerinde yatan farkl¬iki şerid aras¬ndaki aç¬ sabit ise şeridlerin geodezik burulmalar¬her noktada eşittir (Blaschke 1930). Şekil 3.1 E 3 de ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridleri I·spat E 3 de e¼ grisi boyunca kesişen M1 ve M2 yüzeyleri verilmiş olsun. M1 ve ! ! M2 nin birim normal vektör alanlar¬, s¬ras¬ile, 1 ve 2 olsun. Böylece elde edilen 19 ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridlerinin türev denklemleri, s¬ras¬ile, 2 6 6 6 4 1 1 3 2 7 6 7 6 7=6 5 4 0 c1 c1 0 a1 a1 0 b1 b1 32 76 76 76 54 1 1 3 7 7 7 5 (3.1) veya = c1 1 = 1 ve 2 6 6 6 4 veya 2 2 3 2 7 6 7 6 7=6 5 4 = b1 a1 0 c2 c2 0 b2 2 1 32 76 76 a2 7 6 54 0 b2 a2 2 2 3 7 7 7 5 (3.3) 2 c 2 + a2 = b2 (3.2) 1 b2 a2 = 2 1 c 1 + a1 = c2 2 b1 1 2 (3.4) 2 olsun. i. e¼ grisinin s-yay parametresiyle verilmiş oldu¼ gunu kabul edelim. ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridleri, birer e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan a1 = a2 = 0 (3.5) d¬r. Buna göre 1 = b1 (3.6) 2 = b2 (3.7) ve olur. 1 ve 2 birim normal vektör alanlar¬olduklar¬ndan h 1; 2i = cos 20 (3.8) d¬r. Burada ; 1 ve 2 aras¬ndaki aç¬d¬r. (3.8) eşitli¼ ginin e¼ grisi boyunca türevini al¬rsak, h 1; 2i olur. (3.6) ve (3.7) ifadelerinden hb1 ; 2i 0 1 + h 1; ve 0 2 2i = d(cos ) ds (3.9) de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa + h 1 ; b2 i = d sin ds (3.10) olur. Şerid vektör alan sistemleri ortonormal olduklar¬ndan d sin = 0 ds (3.11) d =0 ds (3.12) sin = 0 (3.13) eşitli¼ gi elde edilir. Bu eşiti¼ gin s¬f¬r olabilmesi için ya veya olmal¬d¬r. sin = 0 ise = 0 veya = olur. Bu da ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridlerinin çak¬ş¬k olmas¬demektir. Bu durumda dikkate almak gerekmez. O zaman d =0 ds olmak zorundad¬r. Bu ise = cte (3.14) olmas¬n¬gerektirir (Keleş 1982). ii. ( ; M1 ) e¼ grilik şeridi ve sabit olsun. ( ; M1 ) şeridinin aç¬s¬kadar döndürülmesinden elde edilen şerid de ( ; M2 ) olsun. M1 ve M2 nin birim normal vektör alanlar¬ 1 ve 2 olmak üzere h 1; 2i = cos 21 d¬r. sabit oldu¼ gundan bu eşitli¼ gin boyunca türevini al¬rsak, h 1; 2i + h 1; 2i =0 ve ( ; M1 ) e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan h 1; 2 i=0 (3.15) eşitli¼ gi elde edilir. M1 in te¼ get düzlem tan¬m¬ndan dolay¬(3.15) ifadesi 2 2 TM1 ( (s)) (3.16) olmas¬n¬gerektirir. Teorem 2.1 den boy(TM1 ( (s)) \ TM2 ( (s))) = 1 (3.17) olur. Bu ise arakesit uzay¬n¬n bir tek vektör taraf¬ndan gerildi¼ gini gösterir. Hem ! ! TM1 ( (s)) hem de TM2 ( (s)) uzaylar¬nda ortak olan vektör t = dir. O halde, 2 yaz¬labilir. Bu ise 2 vektörünün 2 ! = (3.18) vektörü üzerindeki izdüşümünün s¬f¬r olmas¬ demektir, yani a2 = 0 d¬r. Bu da ( ; M2 ) nin e¼ grilik şeridi olmas¬n¬gerektirir. iii. ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridleri aras¬ndaki aç¬ ve h 1; eşitli¼ ginin iki taraf¬n¬n 2i sabit olsun. = cos e¼ grisi boyunca türevini al¬rsak, h 1; 2i + h 1; 22 2i =0 olur. ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridlerinin türev denklemlerinden 1 ve 2 in de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa, a1 a2 1; 2 2; 1 =0 (3.19) olur. 1; 2 = sin (3.20) ve 2; 1 = sin (3.21) olmas¬nedeniyle (3.19) ifadesinden a1 = a2 (3.22) oldu¼ gu kolayca görülür (Keleş 1982). 3.2 E 3 de Terquem Teoremi Teorem 3.2.1 E 3 de farkl¬iki yüzey M1 ve M2 olsun. M1 de düzlemsel olmayan bir e¼ gri i. ve ve M2 de bir e¼ gri olsun. e¼ grilerinin noktalar¬M1 ve M2 üzerinde yuvarlanan bir " düzlemi ile 1:1 karş¬l¬k gelsinler, öyle ki, karş¬l¬k gelen noktalar aras¬ndaki uzakl¬k sabittir. ii. ( ; M1 ) e¼ grilik şerididir. iii.( ; M2 ) e¼ grilik şerididir. I·ddia: Bu üç önermeden herhangi ikisi üçüncüsünü verir (Keleş 1982). 23 I·spat Şekil 3.2 E 3 de farkl¬iki yüzey M1 ve M2 nin ortak bir te¼ get düzlemi (") 1) i, ii ) iii i den (s1 ) sabit ve ii den de ( ; M1 ) e¼ grilik şerididir. Gösterece¼ giz ki ( ; M2 ) de e¼ grilik şerididir, yani a2 = 0 d¬r: e¼ grisinin yay parametresi s1 olmak üzere TM1 ( (s1 )) tanjant uzay¬n¬n ortonormal n! o ! bir baz¬ 1 ; !1 dir. (s1 ) = P ve (s1 ) = Q olmak üzere P Q vektörü yönündeki birim vektör ! v (s ) olsun. O zaman, 1 ! ! v (s1 ) = cos ' 1 + sin ' !1 (3.23) (s2 ) = (s1 ) + (s1 )! v (s1 ) (3.24) olur. Şekil 3.2 den, dir. Burada s2 ile e¼ grisinin yay parametresi gösterilmiştir. (3.24) eşitli¼ ginin her 24 iki taraf¬n¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, d ds2 d d ! dv = + v (s1 ) + (s1 ) ds2 ds1 ds1 ds1 ds1 (3.25) olur. Bu ifadede (3.23) dan ! v (s1 ) in de¼ geri yerine yaz¬l¬r ve (s1 ) in sabit oldu¼ gu düşünülürse, ! 2 ds1 = ds2 ( ! ) ! ! ! d' d 1 d' d 1 sin ' 1 + cos ' + cos ' !1 + sin ' ) 1 + (s1 )( ds1 ds1 ds1 ds1 (3.26) eşitli¼ gi elde edilir. ve e¼ grileri boyunca M1 ve M2 nin te¼ get düzlemleri ortak yani, " oldu¼ gundan, ! 1 (s1 ) = ! 2 (s2 ) (3.27) dir. (3.27) ifadesinin her iki taraf¬n¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, veya ! ! d 2 ds2 d 1 = ds2 ds1 ds1 ! = b1 1 (3.28) ! d 2 ds1 ! = b1 ds2 ds2 1 (3.29) eşitli¼ gi bulunur. ( ; M2 ) nin türev denklemlerinden, ! ! d 2 = b2 2 ds2 veya a2 !2 (3.30) * ! + d 2 ! a2 = ; ds2 2 (3.31) 25 elde edilir. 2 = 2 2 olmas¬nedeniyle de, ! d 2 ! ! ; ; ) a2 = det( ds2 2 2 veya (3.32) ! ! d 2 ! a2 = det( 2 ; ; ) ds2 2 (3.33) olur. (3.26),(3.27) ve (3.28) ifadeleri gözönüne al¬n¬rsa, bu son eşitlikten, ds1 2 a2 = ( ) ds2 1 0 0 1 b1 0 0 d' ( ds + c1 ) sin ' 1 d' ( ds + c1 ) cos ' 1 b1 cos ' veya a2 = ( ds1 2 d' ) b1 ( + c1 ) cos ' ds2 ds1 (3.34) eşitli¼ gi elde edilir. n! o !; ! sistemi ortonormal oldu¼ gundan, ; 2 2 2 D ! !E 2; 2 = 0 d¬r. ! 2 ve ! 2 (3.35) nin (3.26) ve (3.28) ifadelerindeki de¼ gerleri bu özdeşlikte yerlerine yaz¬l¬rsa, b1 cos ' = 0 olur. (3.34) ifadesinde b1 cos '=0 oldu¼ gundan, a2 = 0 d¬r, yani ( ; M2 ) e¼ grilik şerididir (Keleş 1982). 2) ii, iii )i 26 (3.36) ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) e¼ grilik şeridi oldu¼ gu zaman (s1 ) sabit oldu¼ gu gösterilecektir. (s2 ) = (s1 ) + (s1 )! v (s1 ) ifadesinde, ! v (s1 ) in (3.23) ifadesindeki de¼ gerini yerine yazarsak, (s2 ) = (s1 ) + (s1 )(cos ' ! 1 + sin ' !1 ) ve bu eşitli¼ gin iki taraf¬n¬n da s1 e göre türevi al¬n¬rsa, ! d ! d ds2 = 1+ (cos ' 1 + sin ' !1 ) + ds2 ds1 ds1 ! ! d' d 1 d' d! (s1 )( sin ' 1 + cos ' + cos '!1 + sin ' 1 ) ds1 ds1 ds1 ds1 olur. Ayr¬ca ( ; M1 ) şeridinin türev denklemlerinden ! d 1 ds1 ve d! 1 ds1 de¼ gerleri ile a1 = 0 de¼ geri yerlerine yaz¬l¬rsa, 8 9 h i! d' d < = 1 + ds1 cos ' ( ds1 + c1 ) sin ' 1 + ! ds1 h i = 2 ! ; ds2 : d sin ' + ( d' + c1 ) cos ' ! b cos ' 1 1 1 ds1 ds1 (3.37) elde edilir. a2 = 0 oldu¼ gundan (3.29) ve (3.37) ifadeleri, ! ! d 2 ! a2 = det( 2 ; ; ) ds2 2 eşitli¼ gi ile birlikte düşünülürse, ds1 2 ( ) ds2 1+ d ds1 cos ' 0 0 1 b1 0 0 d' ( ds + c1 ) sin ' 1 d ds1 d' sin ' + ( ds + c1 ) cos ' 1 =0 b1 cos ' veya ( d' ds1 2 ) ( b1 cos '( + c1 ) ds2 ds1 27 b1 d sin ' = 0 ds1 (3.38) olur. oldu¼ gundan, ! 2 ve ! 2 D ! !E 2; 2 = 0 nin (3.27) ve (3.37) ifadelerindeki de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬r ve gerekli işlemler yap¬l¬rsa b1 cos ' = 0 elde edilir. Bu de¼ ger (3.38) de yerine yaz¬l¬rsa, ( bulunur. ve ds1 2 d ) b1 sin ' = 0 ds2 ds1 (3.39) e¼ grileri regüler oldu¼ gundan, ds1 6= 0 ds2 d¬r. Ayr¬ca (3.40) e¼ grisi düzlemsel olmad¬g¼¬ndan b1 6= 0 d¬r. O halde (3.39) ifadesinden, d sin ' = 0 ds1 (3.41) elde edilir. b1 cos ' = 0 eşitli¼ ginden, b1 6= 0 olmas¬nedeniyle cos ' = 0 yaz¬labilir. Buradan ' = 2 veya ' = 3 2 bulunur. Böylece sin ' = 1 olur. Bu ise, d =0 ds1 (3.42) = cte (3.43) veya olmas¬n¬gerektirir (Keleş 1982). 3) i, iii)ii i den (s1 ) sabit ve iii den de ( ; M2 ) e¼ grilik şerididir. Gösterece¼ giz ki ( ; M1 ) de e¼ grilik şerididir, yani a1 = 0 d¬r. e¼ grisinin yay parametresi s1 olmak üzere TM2 ( (s1 )) tanjant uzay¬n¬n ortonormal n! o ! bir baz¬ 2 ; !2 dir. (s1 ) = P ve (s1 ) = Q olmak üzere P Q vektörü yönünde 28 birim vektör ! v (s1 ) olsun. O zaman, ! ! v (s1 ) = cos ' 2 + sin ' !2 olur. Şekil 3.2 den, (s2 ) = (s1 ) + (s1 )! v (s1 ) dir. Burada s2 ile e¼ grisinin yay parametresi gösterilmiştir. Son eşitli¼ ginin her iki taraf¬n¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, d ds2 d d ! dv = + v (s1 ) + (s1 ) ds2 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. Bu ifadede ! v (s1 ) in de¼ geri yerine yaz¬l¬r ve (s1 ) in sabit oldu¼ gu düşünülürse, ! 1 ds1 = ds2 ( ! ) ! ! ! d' d 2 d' d 2 sin ' 2 + cos ' + cos ' !2 + sin ' ) 2 + (s1 )( ds1 ds1 ds1 ds1 eşitli¼ gi elde edilir. ve e¼ grileri boyunca M1 ve M2 nin te¼ get düzlemleri ortak yani, " oldu¼ gundan, ! 2 (s1 ) = ! 1 (s2 ) dir. Son ifadenin her iki taraf¬n¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, ! ! d 1 ds2 d 2 = ds2 ds1 ds1 ! = b2 2 veya ! d 2 ds1 ! = b2 ds2 ds2 2 eşitli¼ gi bulunur. ( ; M1 ) nin türev denklemlerinden, ! ! d 1 = b1 1 ds2 29 a1 !1 veya * ! + d 1 ! a1 = ; ds2 1 elde edilir. 1 = 1 1 olmas¬nedeniyle de, ! d 1 ! ! a1 = det( ; ; ) ds2 1 1 veya ! ! d 1 ! a1 = det( 1 ; ; ) ds2 1 olur. Son eşitlikte bulunan ds1 2 a1 = ( ) ds2 1 ! ! d 1 1 ; ds2 ve ; ! 1 de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa, 0 0 1 b2 0 0 d' ( ds + c2 ) sin ' 1 d' ( ds + c2 ) cos ' 1 b2 cos ' veya a1 = ( ds1 2 d' ) b2 ( + c2 ) cos ' ds2 ds1 eşitli¼ gi elde edilir. n! o !; ! sistemi ortonormal oldu¼ gundan, ; 1 1 1 D ! !E 1; 1 = 0 d¬r. ! 1 ve ! 1 nin de¼ gerleri bu özdeşlikte yerlerine yaz¬l¬rsa, b2 cos ' = 0 olur. (3.44) ifadesinde b2 cos ' çarpan¬mevcut oldu¼ gundan, a1 = 0 d¬r, yani ( ; M1 ) e¼ grilik şerididir. 30 (3.44) Teorem 3.2.2 E 3 de M1 ve M2 iki yüzey olsun. M1 de bir e¼ gri de olsun. ve ve M2 de bir e¼ gri e¼ grilerinin noktalar¬M1 ve M2 üzerinde yuvarlanan bir " düzlemi ile 1:1 karş¬l¬k gelsinler. E¼ ger ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridleri aras¬ndaki uzakl¬k sabit ise bu iki şeridin geodezik burulmalar¬aras¬nda, a2 = ( ds1 2 ) a1 ds2 ba¼ g¬nt¬s¬vard¬r. Burada s1 ve s2 ; s¬ras¬ile, (3.45) ve e¼ grilerinin yay parametreleridir (Keleş 1982). I·spat Şekil 3.2 den, (s2 ) = (s1 ) + (s1 )! v (s1 ) oldu¼ gu aç¬kt¬r. ! v (s1 ) birim vektörünün, (3.23) deki de¼ geri bu eşitlikte yerine yaz¬l¬r ve her iki taraf¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, ! ! d ds2 d d d(cos ' 1 + sin ' !1 ) ! = + (cos ' 1 + sin ' 1 ) + (s1 ) ds2 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. = cte de¼ geri ile ! d 1 ds1 ve d! 1 ds1 de¼ gerleri yukar¬daki eşitlikte yerlerine yaz¬l¬r ve gerekli işlemler yap¬l¬rsa, bulunur. 9 8 h i! d' = < 1 ( + c ) sin ' + 1 ! ds1 1 ds1 h i = 2 ds2 : ( d' + c1 ) cos ' ! + ( b1 cos ' + a1 sin ')! ; 1 1 ds1 ! 1 (s1 ) = ! 2 (s2 ) oldu¼ gundan, ! d 2 ds1 ! = (b1 1 ds2 ds2 31 a1 !1 ) dir. D ! !E ! ! ginde 2 ve 2 nin de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa 2 ; 2 = 0 eşitli¼ ds1 ( b1 cos ' + a1 sin ') = 0 ds2 bulunur. Burada 6= 0 ve ds1 ds2 6= 0 oldu¼ gundan, (3.46) b1 cos ' + a1 sin ' = 0 olur. ! d 2 ; ds2 ! 2 ve ! 2 nin de¼ gerleri, ! ! d 2 ! ; ) a2 = det( 2 ; ds2 2 eşitli¼ ginde yerlerine yaz¬l¬rsa; a2 = ( ds1 2 d' ) a1 + ( + c1 )(b1 cos ' ds2 ds1 a1 sin ') elde edilir: Bu son eşitlikte (3.46) ifadesi yerine yaz¬l¬rsa, a2 = ( ds1 2 ) a1 ds2 bulunur (Keleş 1982). 32 (3.47) ¼ I·LI·K ŞERI·DLERI·I·ÇI·N BI·R KARAKTERI·ZASYON 4. KÜRESEL EGR Tan¬m 4.1 ise : I ! E 3 bir regüler e¼ gri ve S 2 E 3 de bir 2-küre olsun. E¼ ger S2 e¼ grisine E 3 ün bir küresel e¼ grisi denir (Özdamar ve Hac¬saliho¼ glu 1974). Teorem 4.1 : I ! E 3 bir regüler e¼ gri olarak verilsin. Bu takdirde 8s 2 I için k2 (s) 6= 0 olmak üzere; e¼ grisinin bir küre üzerinde bulunabilmesi için gerek ve yeter koşul, k2 d d 1 1 + ( ( ) )=0 k1 ds ds k1 k2 (4.1) olmas¬d¬r (Özdamar ve Hac¬saliho¼ glu 1974). Teorem 4.2 E 3 de bir küre S 2 ve herhangi bir yüzey de M olarak verilsin. M yüzeyinin bir e¼ grisi boyunca te¼ get düzlemleri ayn¬ zamanda S 2 küresinin de bir e¼ grisi boyunca te¼ get düzlemleri olsunlar. Bu takdirde ( ; M ) e¼ grilik şeridi ise e¼ grisi küresel bir e¼ gridir (Keleş 1982). I·spat Şekil 4.1 E 3 de bir küre S 2 ve herhangi bir yüzey M 33 Şekil 4.1 den, (s1 ) = ! m +r 1 (s1 ) + (s1 )! v (s1 ) (4.2) yaz¬labilir. Burada, (s1 ) = ! m +r 1 (s1 ) dir ve ayr¬ca küre sabit oldu¼ gundan ! m sabittir. Kürenin şekil operatörü S ve küre için, 1 S= I r oldu¼ gundan, ! 1! S( 1 ) = 1 r dir. Bu ise türev denklemlerinden a1 = 0 olmas¬ demektir. Bu da Tan¬m 2.2.3.1 den ( ; S 2 ) in bir e¼ grilik şeridi olmas¬n¬gerektirir. Bu durumda ( ; S 2 ) ve ( ; M ) şeridleri e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan, Teorem 3.2.1 den, = cte (4.3) olmak zorundad¬r. S 2 küresi birim yar¬çapl¬al¬n¬rsa S( 1 ) = 1 olur. ( ; S 2 ) in türev denklemlerinden, + * ! d 1 ! ; 1 b1 = ds1 dir. Bu ba¼ g¬nt¬da, ! ! d 1 = D!1 1 ds1 ! = S( 1 ) ! = 1 de¼ geri yerine yaz¬l¬rsa, b1 = 1 34 (4.4) bulunur. (4.2) ifadesinde, ! ! v (s1 ) = cos ' 1 + sin ' !1 de¼ geri yerine yaz¬l¬r ve her iki taraf¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, ! ! ! d d! m d 1 d d(cos ' 1 + sin ' !1 ) ! = + + (cos ' 1 + sin ' 1 ) + (s1 ) ds1 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. ! m vektörü ve sabit oldu¼ gundan, ! ! d 1 d(cos ' 1 + sin ' !1 ) d = + (s1 ) ds1 ds1 ds1 veya ! ! ! d d 1 d' d 1 d' d! = + (s1 )( sin ' 1 + cos ' )+ cos ' !1 + sin ' 1 ) ds1 ds1 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. ( ; S 2 ) şeridinin türev denklemlerinden ! d 1 d! ; 1 ds1 ds1 ve ! d 1 ds1 de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa, d = 1 ds1 ( ! d' d' + c1 ) sin ' + c1 ) cos ' !1 1+ ( ds1 ds1 cos ' ! 1 (4.5) ifadesi elde edilir. S 2 ve M , ve e¼ grileri boyunca ortak te¼ get düzlemlere sahip olduklar¬ndan, d ! ; ds1 1 olur. d ds1 =0 in (4.3) deki de¼ geri bu eşitlikte yerine yaz¬l¬rsa cos ' = 0 bulunur: 6= 0 oldu¼ gundan cos ' = 0 olmak zorundad¬r. Buna göre (4.5) ifadesinden, d = (1 ds1 eşitli¼ gi bulunur. 35 ! c1 ) 1 (4.6) e¼ grisinin s1 e göre 2. ve 3. mertebeden türevleri hesaplan¬rsa; d2 ds21 ! 1 + (1 !0 c1 ) 1 0 ! 1 + (1 c1 )(c1 !1 ! 1 c1 = c1 b1 ! 1 ); b1 = 1 ! c1 ) 1 c1 )c1 !1 (1 0 0! 0 !0 0 0 = c1 1 c1 1 c1 c1 !1 + (1 c1 )c1 !1 + (1 i! h h 0 0 0 (1 c1 )c21 (1 c1 ) + c 1 c1 = c1 1 0 0 ! +( c1 c1 ) 1 0 = d3 ds31 0 = c1 + (1 d ds1 0 0 c1 c1 + (1 i 0 c1 )c1 !1 ! = (1 c1 ) 1 oldu¼ gu gözönünde tutularak ! = (1 + c1 ) 1 için de benzer hesaplamalarla ayn¬sonuca olur. Bundan sonraki işlemlerimiz yap¬lacakt¬r. Ayr¬ca c1 )c1 !1 d ds1 var¬ld¬g¼¬görülmüştür. Buna göre, ! d = (1 c1 ) 1 ds1 d2 0 ! = c 1 + (1 1 ds21 h 0 0 d3 = c (1 1 ds31 olur. n 0 ; 00 ; 000 o (4.7) c1 )c1 !1 c1 )c21 ! c1 ) 1 (1 i i! h 0 ! 0 0 c1 ) 3 c 1 c 1 + c 1 !1 + 2 c 1 1 1+ (1 vektör alanlar¬sistemi Gram-Schmidt metoduyla ortogonalleştir- ilirse (Hac¬saliho¼ glu 2008), F1 = (1 F2 = = 00 ! c1 ) 1 ; D 00 E ; F1 hF1 ; F1 i 0 ! c1 1 + (1 F1 ; c1 )c1 !1 (1 36 ! c1 ) 1 0 c1 (1 c1 ) (1 2 (1 c1 ) ! c1 ) 1 0 = c1 000 000 = veya F3 = 000 1 ! 0 ! c1 ) 1 + c1 1 c1 )c1 !1 + (1 (1 ! c1 ) 1 D 000 E ; F1 c )c ! (1 D1 0001 1 E ; F2 F2 F1 hF2 ; F2 i hF1 ; F1 i 0 0 0 ( 3 c1 c1 + c1 )c1 2 c1 ! (c1 1 c21 + 1 = (1 F3 = ! h ! 1) 0 0 c1 (1 c1 )c21 (1 i! c1 ) 1 nün de¼ geri yerine yaz¬l¬rsa; h 0 0 c1 c1 )c21 (1 0 0 !i 0 0 0 ! c1 ) 1 + ( 3 c1 c1 + c1 )!1 + 2 c1 1 0 h 0 0 2 c1 ! ! (c1 1 ) c (1 c1 )c21 (1 1 1 (1 ( 3 c1 c1 + c1 )c1 c21 + 1 0 0 0 0 0 c21 c1 + c1 c1 ! 3 c 1 c1 + c1 + 2 c 1 c1 ! + = 1 1 c21 + 1 c21 + 1 0 0 (1 c1 )c1 ! (1 c1 )c1 c1 ! = 1 + 1 c21 + 1 c21 + 1 i! c1 ) 1 olur. Ayr¬ca, 2 1 = b21 + c21 ; b1 = 1 ve 2 1 0 0 = a1 + (4.8) b1 c 1 b1 c 1 ; a1 = 0 b21 + c21 oldu¼ gundan, 0 1 = c1 (4.9) 2 1 elde edilir. Bu de¼ ger F3 ün ifadesinde yerine yaz¬l¬rsa, F3 = (1 c1 ) 1 !1 ki = kFi+1 k ; kFi k kFi k (1 c1 )c1 ! 1 1 (4.10) bulunur. Ayr¬ca, 37 1 i<r (4.11) dir. (s1 ) in e¼ grilikleri 2 2 ve olmak üzere, 2 kF2 k kF1 k kF1 k p (1 c1 )2 c21 + (1 p = p (1 c1 )2 (1 p j1 c1 j 1 + c21 = ; j1 c1 j j1 c1 j (4.12) = c1 )2 c1 )2 2 1 = 1 + c21 1 = j1 c1 j ve 2 kF3 k kF1 k kF2 k p (1 c1 )2 21 + (1 c1 )2 c2 p 1 = p (1 c1 )2 c21 + (1 c1 )2 (1 p 2 2 j1 c1 j 1 (1 + c1 ) p = j1 c1 j 1 + c21 j1 c1 j = = bulunur. Böylece, (4.13) = 1 j1 1 j1 2 1 c1 )2 1 c1 j 1 c1 j e¼ grisinin e¼ grilikleri elde edilmiş olur (Keleş 1982). e¼ grisinin küresel bir e¼ gri olabilmesi için Teorem 4.1 den dolay¬, 2 + 2 d ds2 d 1 1 ( ) ds2 2 2 =0 (4.14) ba¼ g¬nt¬s¬sa¼ glanmal¬d¬r. e¼ grisi küre üzerinde bulundu¼ gundan Tan¬m 4.1 den küreseldir, dolay¬s¬yla bu e¼ gri, 1 1 + d ds1 d 1 1 ( ) ds1 1 1 38 =0 ba¼ g¬nt¬s¬n¬sa¼ glar. Ayr¬ca, s2 = Zs1 = Zs1 0 ds1 0 j1 c1 j ds1 0 oldu¼ gundan, ds1 1 = ds2 j1 c1 j bulunur. Buna göre, 2 + 2 d ds2 d 1 1 ( ) ds2 2 2 = j1 j1 1 1 c1 j d + c1 j ds1 d j1 ( ds1 c1 j ds1 j1 ) ds2 1 1 c1 j ds1 ds2 veya 2 2 + d ds2 d 1 1 ( ) ds2 2 2 1 = d j1 ( ds1 d ds1 + 1 c1 j 1 ) 1 1 j1 1 (4.15) c1 j olur. Şimdi eşitli¼ gin sa¼ g taraf¬ndaki d j1 ( ds1 d ds1 c1 j 1 ) 1 1 ifadesinin de¼ gerini hesaplayal¬m. Burada cebirsel hataya düşmemek için işlemleri j1 c1 j = 1 c1 için yapaca¼ g¬z. Ancak j1 do¼ gru oldu¼ gu görülmüştür. h i h 1 c1 d d 1 d ( 1 ) 1 = ds1 ds1 ds1 h d = ds1 h = dsd1 0 c1 2 1 = 0 c1 = 0 0 = (1 1 c1 ) 2 1 0 c1 = 1 2 1 (1 0 1 c1 ) 4 1 0 1 0 1 2 1 i 00 1 c1 ) 1 i i i c1 ) (1 4 1 + (1 2 1 1 0 1 1 0 1 1 +(1 2 1 1 c1 ) (1 1 0 1 2 1 0 1 c1 1 h 0 1 c1 ) (1 1 c1 j = 00 1 1 c1 ) + 2 39 3 1 ; 2 1 1 + 4 1 2 1 00 1 2 1 2 1 0 1 1 1 2 1 1 00 1 + + 1 0 1 2 1 0 c1 = (2 1 2 1 0 2 1 1 c1 ) için de sonucun (1 0 1 2 1 2 2 3 1 1 0 2 1 1 2 1 + 0 1 0 1 1 (1 4 2 1 1 0 1 2 1 + c1 ) 0 1 2 1 0 1 c1 ) )(1 + ; 2 1 1 0 1 (1 4 1 = c1 ) 2 1 0 c1 2 1 0 1 = (1 c1 ) dsd1 h d ds1 ( 1 1 ) 1 1 i olur (Keleş 1982). (115) de bu de¼ ger yerine yaz¬l¬rsa, 2 2 + d d 1 1 ( ( ) ) = ds2 ds2 2 2 = 1 + (1 1 1 1 + d ds1 d d 1 1 1 ( ( ) ) ds1 ds1 1 1 (1 c1 ) d 1 1 ( ) ds1 1 1 c1 ) = 0 bulunur ki bu da e¼ grisinin küresel bir e¼ gri olmas¬demektir. Böylece ( ; M ) küre- sel e¼ grilik şeridi olur (Keleş 1982). Sonuç 4.1 Bu teoremle S 2 küresi üzerinde e¼ grisinin bir noktas¬ ve bu noktas¬yla 1-1 karş¬l¬k gelen herhangi bir M yüzeyinde bir e¼ grisinin e¼ grisinin bir nok- tas¬aras¬ndaki uzakl¬g¼¬n sabit olmas¬durumunda küresel e¼ grilik şeridi olma özeli¼ gi karakterize edilmiştir. Bu karakterizasyonla Terquem teoreminin önemi bir kez daha vurgulanm¬şt¬r. 40 5. E3 DE HELI·S ŞERI·DLERI· VE KÜRESEL HELI·S ŞERI·DLERI· I·ÇI·N BI·R KARAKTERI·ZASYON Tan¬m 5.1 E n uzay¬nda birim h¬zl¬bir e¼ gri olsun.8s 2 I için vektörü, sabit bir U vektörü ile sabit aç¬teşkil ediyorsa (helis) denir. Sabit do¼ grultu SpfU g ya e¼ grisinin (s) h¬z e¼ grisine bir e¼ gilim çizgisi e¼ gilim çizgisinin (helisin) e¼ gilim ekseni denir (Hac¬saliho¼ glu 2000). Burada yaln¬z, n = 3 özel hali için e¼ gilim çizgisi olma özeli¼ gini karakterize edece¼ giz (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Tan¬m 5.2 E 3 e¼ grisi verilsin. 8s 2 I ya karş¬l¬k gelen (s) noktas¬nda e¼ grisinin 1. ve 2. e¼ grilikleri, s¬ras¬yla, k1 (s) ve k2 (s) ise, I!R H: s ! H(s) = şeklinde tan¬ml¬ H fonksiyonuna, e¼ grisinin k1 k2 (s) noktas¬ndaki 1 inci harmonik e¼ grili¼ gi denir (Hac¬saliho¼ glu 2000a). Burada k1 e¼ grili¼ gini ; k2 e¼ grili¼ gini de ile gösterelim. Teorem 5.1 E 3 e¼ grisinin bir e¼ gilim çizgisi olmas¬ için gerek ve yeter koşul 8s 2 I için H(s) = k1 k2 = sabit olmas¬d¬r (Hac¬saliho¼ glu 2000). I·spat (Hac¬saliho¼ glu 2000a) ()) bir e¼ gilim çizgisi olsun. n¬n e¼ gilim eksenini SpfU g ile gösterelim. Tan¬m 5.1 gere¼ gince, (s); U = cos ' = sabit dir. (s) noktas¬ndaki Frenet 3-ayakl¬s¬{V1 (s); V2 (s); V3 (s)} ise, hV1 (s); U i = cos ' 41 yaz¬labilir. Buna göre, her iki taraf¬n türevi al¬narak hk1 (s)V2 (s); U i = 0 ) hV2 (s); U i = 0 yaz¬labilir. O halde, U 2 SpfV1 (s); V3 (s)g dir. Bu ise, U = cos ' V1 (s) + sin ' V3 (s) demektir. Tekrar hV2 (s); U i = 0 eşitli¼ ginden türev al¬rsak, h k1 (s)V1 (s) + k2 (s)V3 (s); U i = 0 k1 (s) hV1 (s); U i + k2 (s) hV3 (s); U i = 0 k1 (s) cos ' + k2 (s) sin ' = 0 ) H = tan ' ) H = sabit elde edilir. (() 8s 2 I için H(s) = =sabit olsun. = tan ' olmak üzere, U = cos ' V1 (s) + sin ' V3 (s); vektörünü tan¬mlayal¬m. 1) U sabit bir vektördür: Çünkü, D U = cos ' (k1 (s)V2 (s)) + sin ' (-k2 (s)V2 (s)) D U = (k1 (s) cos ' dir. Halbuki H(s) = sin ' k2 (s))V2 (s) = tan ' yaz¬l¬rsa, k1 (s) cos ' k2 (s) sin ' = 0 42 bulunur. Böylece, D U = 0 ) U = sabit elde edilir. 2) ; e¼ gilim ekseni SpfU g olan e¼ gilim çizgisidir. Çünkü, (s); U = hV1 (s); cos ' V1 (s) + sin ' V3 (s)i = cos ' hV1 (s); V1 (s)i + sin ' hV1 (s); V3 (s)i ) (s); U = cos ' = sabit dir. 5.3 Tan¬m E 3 uzay¬nda bir S 2 küresi ve bu küre üzerinde de helis e¼ grisi verilmiş olsun. Küre üzerindeki helis e¼ grisine küresel helis denir. Şekil 5:1 Küresel helis üçlüsü (Küre üzerinde üç adet helis e¼ grisi) (Struik 1957) 43 Şekil 5:2 Küresel helis üçlüsünün düzlem üzerine dik izdüşümü (Struik 1957) 5.4 Tan¬m E 3 uzay¬nda bir S 2 küresi ve bu küre üzerinde de olsun. Bu küre üzerindeki helis e¼ grisi verilmiş helis e¼ grisi boyunca yüzey elementleri diye helis e¼ grisi üzerindeki noktan¬n komşulu¼ gunda tanjant düzlem parçalar¬na denir. Bu yüzey elementlerinin boyunca geometrik yerine küresel helis üzerinde bir şerid denir ve küresel e¼ gilim (helis) şeridi diye adland¬r¬l¬r. 5.2 Teorem E 3 de bir küre S 2 ve herhangi bir yüzey de M olarak verilsin. M e¼ grisi boyunca te¼ get düzlemleri ayn¬zamanda S 2 küresinin de bir yüzeyinin bir helis e¼ grisi boyunca te¼ get düzlemleri olsunlar. Bu takdirde ( ; M ) e¼ grilik şeridi ise e¼ grisi bir helis e¼ grisidir. I·spat Şekil 5:3 Küresel helis ve herhangi bir M yüzeyi e¼ grisi küre üzerinde bir helis e¼ grisi ise küresellik koşulunu ve helis e¼ grisi olma koşulu olan 1 1 =sbt eşitli¼ gini sa¼ glar. I·ddiam¬z M yüzeyi üzerindeki bir helis e¼ grisi olmas¬d¬r. Yani {2 2 e¼ grisinin de =sbt bulmal¬y¬z. Şekil 5.3 den, (s1 ) = ! m +r 1 (s1 ) 44 + (s1 )! v (s1 ) (5.1) yaz¬labilir. Burada, (s1 ) = ! m +r 1 (s1 ) dir ve ayr¬ca küre sabit oldu¼ gundan ! m sabittir. Kürenin şekil operatörü S ve küre için, 1 S= I r oldu¼ gundan, ! 1! S( 1 ) = 1 r dir. Bu ise türev denklemlerinden a1 = 0 olmas¬ demektir. Bu da Tan¬m 2.2.3.1 den ( ; S 2 ) in bir e¼ grilik şeridi olmas¬n¬gerektirir. Bu durumda ( ; S 2 ) ve ( ; M ) şeridleri e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan, Teorem 3.2.1 den, = cte yaz¬labilir. S 2 küresi birim yar¬çapl¬al¬n¬rsa S( 1 ) = 1 olur. ( ; S 2 ) in türev denklemlerinden, + * ! d 1 ! ; 1 b1 = ds1 dir. Bu ba¼ g¬nt¬da, ! ! d 1 = D!1 1 ds1 ! = S( 1 ) ! = 1 de¼ geri yerine yaz¬l¬rsa, b1 = 1 bulunur. (5.1) ifadesinde, ! ! v (s1 ) = cos ' 1 + sin ' !1 45 de¼ geri yerine yaz¬l¬r ve her iki taraf¬n s1 e göre türevi al¬n¬rsa, ! ! ! d d! m d 1 d d(cos ' 1 + sin ' !1 ) ! = + + (cos ' 1 + sin ' 1 ) + (s1 ) ds1 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. ! m vektörü ve sabit oldu¼ gundan, ! ! d d 1 d(cos ' 1 + sin ' !1 ) = + (s1 ) ds1 ds1 ds1 veya ! ! ! d 1 d' d 1 d' d! d = + (s1 )( sin ' 1 + cos ' )+ cos ' !1 + sin ' 1 ) ds1 ds1 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. ( ; S 2 ) şeridinin türev denklemlerinden ! d 1 d! ; 1 ds1 ds1 ve ! d 1 ds1 de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa, d = 1 ds1 ( ! d' d' + c1 ) sin ' + c1 ) cos ' !1 1+ ( ds1 ds1 cos ' ! 1 ifadesi elde edilir. S 2 ve M , ve e¼ grileri boyunca ortak te¼ get düzlemlere sahip olduklar¬ndan, d ! ; ds1 1 olur. d ds1 =0 in de¼ geri bu eşitlikte ve yukar¬daki eşitlikte yerine yaz¬l¬rsa bulunur: 6= 0 oldu¼ gundan cos ' = 0 olmak zorundad¬r. Buna göre, d = (1 ds1 bulunur. 46 ! c1 ) 1 cos ' = 0 e¼ grisinin s1 e göre 2. ve 3. mertebeden türevleri hesaplan¬rsa; d2 ds21 ! 1 + (1 !0 c1 ) 1 0 ! 1 + (1 c1 )(c1 !1 ! 1 c1 = c1 b1 ! 1 ); b1 = 1 ! c1 ) 1 c1 )c1 !1 (1 0 0! 0 !0 0 0 = c1 1 c1 1 c1 c1 !1 + (1 c1 )c1 !1 + (1 i! h h 0 0 0 (1 c1 )c21 (1 c1 ) + c 1 c1 = c1 1 0 0 ! +( c1 c1 ) 1 0 = d3 ds31 0 = c1 + (1 c1 )c1 !1 0 0 c1 c1 + (1 i 0 c1 )c1 !1 olur. Bundan sonraki işlemlerimiz cakt¬r. Ayr¬ca d ds1 d ds1 = (1 ! c1 ) 1 oldu¼ gu gözönünde tutularak yap¬la- ! = (1 + c1 ) 1 için de benzer hesaplamalarla ayn¬sonuca var¬ld¬g¼¬ görülmüştür. Buna göre, ! d = (1 c1 ) 1 ds1 d2 0 ! = c1 1 + (1 2 ds1 h 0 0 d3 = c1 (1 3 ds1 olur. n 0 ; 00 ; 000 o (5.2) c1 )c1 !1 c1 )c21 (1 ! c1 ) 1 (1 i i! h 0 0 ! + 2 c0 ! c1 ) + c + 3 c c 1 1 1 1 1 1 1 vektör alanlar¬sistemi Gram-Schmidt metoduyla ortogonalleşti- 47 rilirse (Hac¬saliho¼ glu 2008), ! c1 ) 1 ; D 00 E ; F1 F1 = (1 00 F2 = = hF1 ; F1 i 0 ! c1 1 + (1 = c1 0 000 000 = veya F3 = 000 1 F1 ; c1 )c1 !1 (1 c1 ) c1 (1 (1 2 (1 c1 ) 0 ! ! c1 ) 1 + c1 c1 )c1 !1 + (1 0 ! c1 ) 1 (1 ! c1 ) 1 D 000 E ; F1 c1 )c1 !1 (1 D 000 E ; F2 F2 F1 hF2 ; F2 i hF1 ; F1 i 0 0 0 ( 3 c1 c1 + c1 )c1 2 c1 ! (c1 1 c21 + 1 = (1 F3 = ! (5.3) h ! 1) ! c1 ) 1 1 0 0 (1 c1 c1 )c21 (1 i! c1 ) 1 nün de¼ geri yerine yaz¬l¬rsa; h 0 0 c1 c1 )c21 (1 0 0 !i 0 ! 0 0 (1 c1 ) 1 + ( 3 c1 c1 + c1 )!1 + 2 c1 1 0 h 0 0 2 c1 ! ! (c1 1 ) c1 (1 c1 )c21 (1 1 ( 3 c1 c1 + c1 )c1 c21 + 1 0 0 0 0 0 c21 c1 + c1 c1 ! 3 c 1 c1 + c1 + 2 c 1 c1 ! = 1 + 1 c21 + 1 c21 + 1 0 0 (1 c1 )c1 ! (1 c1 )c1 c1 ! = 1 + 1 c21 + 1 c21 + 1 i! c1 ) 1 olur. Ayr¬ca, 2 1 = b21 + c21 ; b1 = 1 ve 2 1 0 = 0 b c 1 b1 c 1 ; a1 = 0 a1 + 1 2 b1 + c21 oldu¼ gundan, 0 1 = c1 (5.4) 2 1 elde edilir. Bu de¼ ger F3 ün ifadesinde yerine yaz¬l¬rsa, F3 = (1 c1 ) 1 !1 48 (1 c1 )c1 ! 1 1 (5.5) bulunur. Ayr¬ca, ki = dir. (s1 ) in e¼ grilikleri 2 2 2 ve 2 kFi+1 k ; kFi k kFi k 1 (5.6) i<r olmak üzere, kF2 k kF1 k kF1 k p (1 c1 )2 c21 + (1 p = p (1 c1 )2 (1 p j1 c1 j 1 + c21 = ; j1 c1 j j1 c1 j = = c1 )2 c1 )2 2 1 = 1 + c21 1 j1 c1 j ve 2 kF3 k kF1 k kF2 k p (1 c1 )2 21 + (1 c1 )2 c2 p 1 = p (1 c1 )2 c21 + (1 c1 )2 (1 p 2 2 j1 c1 j 1 (1 + c1 ) p = j1 c1 j 1 + c21 j1 c1 j = = 2 = 1 j1 j1 1 2 1 c1 )2 1 c1 j 1 c1 j bulunur. Küresel helisin e¼ grilikleri ile M yüzeyinin e¼ grilikleri aras¬nda bir ba¼ glant¬ bulduk. M yüzeyinin 2. e¼ grili¼ gini 1. e¼ grili¼ gine oranlarsak, 1 2 j1 = 2 2 j1 = 2 ifadesini buluruz. üzerindeki 1 1 = sbt oldu¼ gundan 1 1 c1 j (5.7) c1 j 1 2 2 = sbt olur. Bu durumda M yüzeyi e¼ grisi bir helis e¼ grisi olur. Bu da ispat¬m¬z¬tamamlar. 49 Sonuç 5.3 Bu teoremle, küresel bir yüzey ve herhangi bir yüzey aras¬nda uzakl¬g¼¬n sabit olmas¬durumunda e¼ gilim şeridi olma özelli¼ gi karakterize edilmiştir. Böylece, sabit uzakl¬kl¬yüzeyler için e¼ gilim şeridi karakterizasyonunda Terquem teoreminin önemi bir kez daha vurgulanm¬şt¬r. 50 6. E n (n>3) DE JOACHIMSTHAL VE TERQUEM TEOREMLERI· 6.1 E¼ gri-Hiperyüzey I·kilisinin (Şeridin) Yüksek Mertebeden E¼ grilikleri E n de bir hiperyüzey M ve M de bir e¼ gri :I!M En olsun. ( ; M ) e¼ gri-hiperyüzey ikilisine E n de bir şerid denir (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975). Yay parametresi ile verilmiş olan bir e¼ grisinin Frenet n ayakl¬s¬ fV1 ; V2 ; :::; Vn g ile gösterilsin (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975). (s) noktas¬nda birinci vektörü V1 (s) olan ortonormal pozitif yönlü, e¼ grisinin ? noktalar¬na oturtulmuş çat¬lar¬n cümlesini f ? o ile gösterelim. f o in bir eleman¬n¬ öyle seçelim ki; F = ( (s) ; Z1 ; Z2 ; :::; Zn ) ve fZ1 ( (s)); Z2 ( (s)); :::; Zn 1 ( (s))g sistemi TM (( (s)) tanjant uzay¬n¬n ortonormal bir baz¬ ve Zn ( (s)) de, e¼ grisi boyunca hiperyüzeyin birim normal vektör alan¬ olsun (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975). Burada Z1 = V1 dir. Zi ; 1 i n; vektör alanlar¬, @ @ @ ; ; :::; @x1 @x2 @xn ortonormal baz¬cinsinden, Zi = n X gij j=1 51 @ @xj şeklinde yaz¬l¬r. h Z1 Z2 ::: Zn ve h h iT ve h Z1 Z2 ::: Zn @ @x1 @ @x2 @ @x2 @ @x1 iT @ @xn ::: ::: @ @xn iT matrisleri de, =Z iT =E biçiminde gösterilirse; Z = GE; olur. G 2 O(n) (6.1) e¼ grisi boyunca bu matrislerin türevleri al¬n¬rsa, dZ dG dE = E+G ds ds ds bulunur. E sabit oldu¼ gundan dG dZ = E ds ds (6.2) elde edilir. Ayr¬ca (6.1) ifadesinin her iki taraf¬n¬GT ile çarparsak E = GT Z olur. Bulunan E de¼ geri (6.2) de yerine yaz¬l¬rsa; dZ dG = ( GT )Z ds ds elde edilir. G 2 O(n) oldu¼ gundan GGT = In dir. Bu eşitli¼ gin her iki taraf¬n¬n s ye göre türevi al¬n¬rsa dG T dGT G +G =0 ds ds 52 (6.3) bulunur. Burada dG T G = ds şeklinde gösterirsek, ( dG T dGT ) = ds ds oldu¼ gundan, (6.3) ifadesi T + =0 biçiminde yaz¬l¬r. Buradan T olur. Bu da (6.4) = matrisinin anti-simetrik oldu¼ gunu gösterir. Böylece dZ = Z ds (6.5) olur veya matris formunda yaz¬l¬rsa; 2 dZ1 ds 3 2 6 7 6 6 dZ2 7 6 6 ds 7 6 6 7 6 6 .. 7 = 6 6 . 7 6 4 5 4 dZn ds 0 t 12 t 1n t 12 .. . 0 .. . t 2n .. . t 1n t 2n 0 t ij (s); 1 i; j 32 76 76 76 76 76 76 54 Z1 Z2 .. . Zn 3 7 7 7 7 7 7 5 (6.6) elde edilir (Keleş 1982). Tan¬m 6.1.1 t ij : I s ! IR ! (6.7) n; fonksiyonlar¬na ( ; M ) e¼ gri-hiperyüzey iklisinin(şeridin) yüksek mertebeden e¼ grilik fonksiyonlar¬ve s 2 I için t ij (s) reel say¬s¬na da (s) noktas¬nda ( ; M ) nin yüksek mertebeden e¼ grilikleri denir (Keleş 1982). 53 6.2 E n de Hiperyüzeyler için E¼ grilik Şeridi E n de bir hiperyüzey M ve M de yay parametresi ile verilen bir e¼ gri :I!M En olsun. M üzerinde şekil operatörü S olmak üzere; n¬n her noktas¬ndaki h¬z vektörü için, (6.8) S(Z1 ) = kZ1 oluyorsa e¼ grisine M nin bir e¼ grilik çizgisi denir. Buna göre, S(Z1 ) = DZ1 Zn = D d Zn ds dZn = ds dir. Di¼ ger taraftan (6.5) deki dZn = ds t 1n Z1 t 2n Z2 ::: t (n 1)n Zn 1)n =0 1 ifadesi ile (6.8) ifadesi karş¬laşt¬r¬l¬rsa t 2n = olur. Dolay¬s¬yla, t 3n = ::: = t (n matrisinde bu terimlerin simetri¼ gi olan terimler de s¬f¬r olur (Keleş 1982). Tan¬m 6.2.1 E n de bir ( ; M ) e¼ gri hiperyüzey ikilisinin(şeridin) e¼ griliklerini veren = t ij matrisinin t 2n ; t 3n ; :::; t (n 54 1)n bileşenleri s¬f¬r oluyorsa, şeride e¼ grilik şeridi denir (Keleş 1982). n=3 olmas¬özel halinde, E n de verilen e¼ grilik şeridi kavram¬geçerlidir. Gerçekten; 2 6 6 =6 4 0 t 12 t 13 t 12 0 t 23 t 13 t 23 0 3 7 7 7 5 matrisinde t 23 = a = 0 olmas¬şeridin e¼ grilik şeridi olmas¬n¬gerektirir (Keleş 1982). 6.3 E n de Hiperyüzeyler için Joachimsthal Teoremi Teorem 6.3.1 E n uzay¬nda arakesitleri en az bir e¼ gri olan iki hiperyüzey M ve M 0 ve E n de (L) M \ M 0 olacak biçimde diferensiyellenebilen bir e¼ gri (L) olsun. ( (L); M 0 ) şeridinin (e¼ gri-hiperyüzey ikilisinin) e¼ grilikleri ile ( (L); M ) şeridinin e¼ grilikleri aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬ h 0 tij i =H 1 tij H + t 1 (dh ) d¬r (Sabuncuo¼ glu 1976, Hac¬saliho¼ glu 1980). I·spat (L) e¼ grisi üzerinde Frenet vektör alanlar¬sistemi fX1 ; X2 ; :::; Xn g olsun (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975). (L) e¼ grisi üzerinde ortonormal pozitif yönlü, X1 ; X2 ; :::; Xn 55 ds H (6.9) vektör alanlar¬sistemini öyle seçelim ki 8s 2 L için, X1 ( (s)); X 2 ( (s)); :::; X n 1 ( (s)) cümlesi TM ( (s)) uzay¬n¬n bir baz¬olsun. Burada, X1 = @ ( @s ) dir. (s) e¼ grisi üzerinde ortonormal pozitif yönlü, o n 0 0 X1 ; X 2 ; :::; X n vektör alanlar¬sistemini öyle seçelim ki 8s 2 S için, n o 0 0 X1 ( (s)); X 2 ( (s)); :::; X n 1 ( (s)) cümlesi TM 0 ( (s)) uzay¬n¬n bir baz¬olsun. ( (L); M ) e¼ gri-hiperyüzey ikilisi (şeridi)nin e¼ griliklerini t ij (i; j = 1; 2; :::; n) ile ( (L); M 0 ) e¼ gri-hiperyüzey ikilisi (şeridi)nin e¼ griliklerini 0 t ij (i; j = 1; 2; :::; n) ile gösterelim (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975, Hac¬saliho¼ glu 1982). Xi = n X kji @ ; @xj gji @ ; @xj j=1 Xi = n X j=1 Xi 0 = n X j=1 56 0 gji @ @xj oldu¼ gunu varsayal¬m. [kji ] h = [gji ] ; h 0 i [kji ] h1 = gji olacak biçimde h; h1 2 O(n) matrisleri vard¬r, öyle ki, 2 1 h = 4 h1 0 0 0 h 2 1 = 4 0 0 0 h1 3 5; 3 0 5 0 h ; h1 2 O(n 1) dir. Bu durumda, tij h 0 tij i =h 1 [tij ] h + = h1 1 [tij ] h1 + t 1 (dh ) ds t 1 (dh1 ) ds (6.10) h (6.11) h1 eşitlikleri yaz¬labilir (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975). Burada (i; j = 1; 2; :::; n) say¬lar¬ (L) e¼ grisinin tij e¼ grilikleridir (Sabuncuo¼ glu ve Hac¬saliho¼ glu 1975). h 0 [kji ] h = [gji ] ve [kji ] h1 = gji i h 0 ) [gji ] h h1 = gji dir. h 1 h1 = H diyelim. Burada H, X1 ; X2 ; :::; Xn ve 57 1 i n o 0 0 X1 ; X 2 ; :::; X n sistem- lerini birbirine ba¼ glayan ortonormal matristir. h1 = hH olur. (6.11) eşitli¼ ginden, h 0 tij i = h1 1 [tij ] h1 + = (hH) 1 t 1 (dh1 ) ds t 1 (d(hH) ) (hH) ds (d(H t ht ) 1 h 1 [tij ] hH + 1 (hH) ds (dH t ht + H t dht ) 1 h 1 [tij ] hH + 1 hH ds (dH t )ht + 1 (H t dht ) 1 hH h 1 [tij ] hH + 1 ds (dht ) (dH t ) t 1 h 1 [tij ] hH + 1 h hH + H t 1 hH ds ds (dht ) (dH t ) 1 (h 1 [tij ] h)H + H t ( 1 h)H + 1 H ds ds t t 1 (dh ) 1 (dH ) 1 1 (h [tij ] h + h)H + H ds ds = H = H = H = H = H = H [tij ] (hH) + h1 son eşitlikte tij 1 =h [tij ] h + t 1 (dh ) ds h eşitli¼ gini yerine yazarsak, h 0 tij i = (H 1 tij H + t 1 (dh ) ds H) elde ederiz. Bu eşitlik ( (L); M 0 ) şeridinin (e¼ gri-hiperyüzey ikilisinin) e¼ grilikleri ile ( (L); M ) şeridinin e¼ grilikleri aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬y¬vermektedir (Sabuncuo¼ glu 1976, Hac¬saliho¼ glu 1980). 58 Teorem 6.3.2 (E 3 de Hiperyüzeyler için Joachimsthal Teoremi) E 3 de (s) e¼ grisi boyunca kesişen M ve M 0 yüzeylerini gözönüne alal¬m. ( (s); M 0 ) şeridinin e¼ gri0 0 0 likleri kg (geodezik e¼ grilik); kn (normal e¼ grilik); tr (geodezik burulma) ve ( (s); M ) şeridinin e¼ grilikleri kg ; kn ; tr olsun. Bu durumda ( (s); M ) ve ( (s); M 0 ) şeridlerinin geodezik burulmalar¬aras¬nda d ds 0 tr = tr (6.12) eşitli¼ gi mevcuttur. Bu eşitlik E 3 uzay¬nda bilinen Joachimsthal teoremini veren eşitliktir (Sabuncuo¼ glu 1976, Hac¬saliho¼ glu 1980). I·spat X2 ve X 2 vektörlerinin belirtti¼ gi aç¬n¬n ölçüsü ise, 2 1 0 6 6 h = 6 0 cos 4 0 sin 3 0 7 7 7 5 sin cos 0 0 gi aç¬n¬n ölçüsü d¬r. X2 ve X 2 vektörlerinin belirtti¼ 2 1 0 6 6 h1 = 6 0 cos 4 0 sin olur. olur. 2 0 0 0 0 1 0 6 6 H = h 1 h1 = 6 0 cos( 4 0 sin( = 0 0 sin cos 0 ise, 3 7 7 7 5 0 0 ) 0 ) 0 sin( cos( 0 ) 3 7 7 ) 7 5 diyelim. X 3 ve X 3 vektörlerinin belirtti¼ gi aç¬n¬n ölçüsü 59 dir. 1 (dH t) ds H matrisi hesaplan¬rsa, 2 1 6 dH t 6 H=6 0 ds 4 0 0 3 0 7 7 7 5 d ds 0 d ds 0 bulunur. 0 0 0 ( (s); M 0 ) şeridinin e¼ grilikleri kg (geodezike¼ grilik); kn (normal e¼ grilik); tr (geodezikburulma) ve ( (s); M ) şeridinin e¼ grilikleri kg ; kn ; tr olsun. Bu durumda (6.9) eşitli¼ ginden 2 0 0 6 6 6 4 0 kg kg kn 0 0 0 0 tr kn 0 3 2 7 6 7 6 tr 7 = H 6 5 4 0 0 kg kg 0 kn tr kn 3 7 7 tr 7 H 5 0 2 1 6 6 1 +6 0 4 0 0 0 d ds 0 d ds 0 3 7 7 7 5 ve buradan da 2 6 6 6 4 0 0 0 kg kn 0 0 0 0 tr kn 0 kg 3 2 7 6 7 6 tr 7 = 6 5 4 0 0 kg cos kg cos + kn sin kg sin kn sin kg sin + kn cos 0 kn cos tr + d ds tr d ds 0 3 7 7 7 5 bulunur. Bu matris eşitli¼ ginden elde edilen, 0 tr = tr d ds eşitli¼ gi, E 3 uzay¬nda bilinen Joachimsthal teoremini veren eşitliktir (Sabuncuo¼ glu 1976, Hac¬saliho¼ glu 1980). Teorem 6.3.3 E n n-boyutlu Öklid uzay¬nda M1 ve M2 hiperyüzeyleri verilsin. (I) M1 \ M2 olacak şekilde diferensiyellenebilen bir e¼ gri olsun. i) ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) e¼ gri-hiperyüzey ikilileri e¼ grilik şeridi iken aralar¬ndaki aç¬ sabittir. 60 ii) ( ; M1 ) e¼ grilik şeridi (n 2) boyutlu bir manifold olan M1 \ M2 üzerinde yat- maktad¬r. Dolay¬s¬yla bu şeridin döndürülmesini çok çeşitli şekillerde tan¬mlamak mümkündür. Bunlardan öyle bir tanesini tan¬mlayaca¼ g¬z ki bu cins döndürme n = 3 halindeki iyi bilinen döndürmeye karş¬l¬k gelecektir. ( ; M1 ) şeridinin şerid vektör alanlar¬Z1 ; Z2 ; :::; Zn 1 ve döndürmeden sonra meydana gelen ( ; M2 ) şeri- dinin şerid vektör alanlar¬ da Z1 ; Z2 ; :::; Zn 2 ; Xn öyle döndürelim ki t j(n 1) = 0; 2 j 1 olmak üzere ( ; M1 ) şeridini 2) olsun. O zaman meydana gelen (n ( ; M2 ) şeridi de e¼ grilik şeridi olur. iii) ( ; M1 ) şeridinin ii) de oldu¼ gu gibi döndürülmesiyle elde edilen şerid ( ; M2 ) olmak üzere; bu şeridlerin geodezik torsiyonlar¬aras¬nda t (n 1)n = t(n 1)n ; t jn = tjn cos ; 2 j n 2 ba¼ g¬nt¬lar¬vard¬r (Keleş 1982). I·spat. i) ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) e¼ gri-hiperyüzey ikililerinin şerid vektör alanlar¬ sistemleri, s¬ras¬ile fZ1 ; Z2 ; :::; Zn 1 g ve fX1 ; X2 ; :::; Xn 1 g olsun. ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) e¼ gri-hiperyüzey ikilileri e¼ grilik şeridi kabul edildi¼ ginden, dZn = ds t1n Z1 (6.13) dXn = ds t1n X1 (6.14) ve dir. Zn ve Xn birim normal vektör alanlar¬oldu¼ gundan, hZn ; Xn i = cos 61 olur. Bu eşitli¼ gin e¼ grisi boyunca türevi al¬n¬rsa, dZn ; Xn ds bulunur. (6.13) ve (6.14) den dZn ds + Zn ; ve dXn ds dXn ds = d(cos ) ds de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa, h t1n Z1 ; Xn i + Zn ; t1n X1 = d sin ds ve buradan da, d sin = 0 ds elde edilir. Buradan sin = 0 veya sin = 0 olabilmesi için d ds = 0 olmak zorundad¬r. = 0 veya olmal¬d¬r. Bu ise ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) = şeridlerinin çak¬ş¬k olmas¬demektir. O halde d ds = 0 olmak zorundad¬r. Bu da, = cte olmas¬n¬gerektirir (Keleş 1982). ii) ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridlerinin şerid vektör alanlar¬sistemleri aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬ matris formunda, 2 Z1 6 6 6 Z2 6 6 .. 6 . 6 6 6 Zn 2 6 6 6 Xn 1 4 Xn 3 2 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 7=6 7 6 7 6 7 6 7 6 7 6 5 4 1 0 0 0 0 0 0 .. . 0 .. . 0 .. . 0 .. . 0 .. . 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 cos sin 0 0 0 0 1 .. . şeklinde yaz¬labilir. 62 sin cos 32 Z1 76 76 7 6 Z2 76 7 6 .. 76 . 76 76 7 6 Zn 2 76 76 7 6 Zn 1 54 Zn 3 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 7 5 (6.15) ( ; M2 ) şeridi için, dZj ; Xn ; ds tjn = 2 j n (6.16) 2 ve t(n 1)n dXn 1 ; Xn ds = (6.17) dir. Buna göre ( ; M1 ) şeridinin türev denklemlerinden, dZj ; ds 2 j ile (6.15) den Xn in de¼ geri (6.16) ifadesinde yerine yaz¬l¬rsa, t jn = tj(n 1) sin + tjn cos ; 2 j bulunur. ( ; M1 ) e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan tjn = 0; 2<j<n 1 dir. Ayr¬ca hipotezden, tj(n 1) = 0; 2 j n 2 oldu¼ gu da gözönüne al¬n¬rsa; t jn = 0; 2 j n 2 olur. Benzer şekilde (6.17) ifadesinde, Xn = sin Zn 1 + cos Zn ve dXn ds 1 = cos dZn ds 63 1 + sin dZn ds n 2 n 2; de¼ gerleri de¼ gerleri yerlerine yaz¬l¬rsa; t(n 1)n cos2 + t(n = t(n 1)n = t(n 2 1)n (cos sin2 1)n + sin2 ) veya t(n = t(n 1)n 1)n olur. Böylece, t jn = 0; 2 j 2; ve t(n n t jn = 0; = 0 sonuçlar¬birleştirilirse, 1)n 2 j n 1 olur. Bu ise ( ; M2 ) nin e¼ grilik şeridi olmas¬n¬gerektirir (Keleş 1982). iii) ii) de yap¬lan hesaplamalardan, t jn = tj(n 1) sin + tjn cos ; 2 j ve t (n = t(n 1)n 1)n oldu¼ gu görülür. Hipotezden, tj(n 1) = 0; 2 j n 2 oldu¼ gu gözönüne al¬n¬rsa, t jn = tjn cos ; 2 j ve t (n 1)n = t(n 64 1)n n 2 n 2 bulunur. Bu ise ispat¬tamamlar (Keleş 1982). 6.4 E n de Hiperyüzeyler için Terquem Teoremi Teorem 6.4.1 E n de iki hiperyüzey M1 ve M2 olsun. M1 üzerinde düzlemsel olmayan bir e¼ gri ve M2 üzerinde bir di¼ ger e¼ gri de olsun. ve e¼ grilerinin noktalar¬ M1 ve M2 üzerinde yuvarlanan bir " hiperdüzlemi ile 1:1 karş¬l¬k gelsinler,öyle ki; i) karş¬l¬k gelen noktalar aras¬ndaki uzakl¬k sabittir. ii) n¬n birim te¼ get vektör alan¬ dsd 1 = Z1 olmak üzere ( ; M1 ) bir e¼ grilik şerididir. iii) n¬n birim te¼ get vektör alan¬ dsd 2 = X1 olmak üzere ( ; M2 ) bir e¼ grilik şerididir. I·ddia Bu üç önermeden herhangi ikisi üçüncüsünü verir (Keleş 1982). I·spat 1) ii), iii))i) Şekil 3.2 den, (s2 ) = (s1 ) + (s1 )! v (s1 ) dir. Burada s1 ve s2 s¬ras¬ile, ve (6.18) e¼ grilerinin yay parametreleridir. (s1 ) ve (s2 ) noktalar¬ M1 ve M2 nin ortak tanjant uzaylar¬nda bulundu¼ gundan ! v (s1 ) birim vektörü de bu uzayda bulunur. ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) şeridlerinin şerid vektör alan sistemleri s¬ras¬ile, fZ1 ; Z2 ; :::; Zn g ve fX1 ; X2 ; :::; Xn g olsun. ! v (s1 ) vektörü TM ( (s1 )) in ortonormal bir baz¬olan fZ1 ; Z2 ; :::; Zn 1 g cinsin65 den ifade edilebilir. Yani, ! v (s1 ) = n 1 X hi Zi (6.19) i=1 dir. ( ; M1 ) ve ( ; M2 ) e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan Tan¬m 6.2.1 e göre, dZn = ds1 t1n Z1 (6.20) dXn = ds2 t1n X1 (6.21) ve dir. M1 ve M2 hiperyüzeyleri ve e¼ grileri boyunca ortak tanjant uzaya sahip olduklar¬ndan Zn (s1 ) = Xn (s2 ) dir. Buna göre (6.20) ve (6.21) eşitliklerinden, t1n X1 ds2 = t1n Z1 ds1 yaz¬l¬r. Bu eşitli¼ gin her iki taraf¬normlan¬rsa, X1 ve Z1 birim te¼ get vektör alanlar¬ olmalar¬nedeniyle, t1n ds1 = ds2 jt1n j (6.22) t1n =k jt1n j (6.23) olur. Burada oldu¼ gunu kabul edelim. (6.18) ifadesinin s1 e göre türevi al¬n¬rsa, d ds2 d d ! d! v v (s1 ) + (s1 ) = ds2 ds1 ds1 ds1 ds1 olur. Bu ifadede (6.22) ve (6.23) ifadeleri gözönüne al¬n¬rsa, d ! d! v X1 = kZ1 + k v (s1 ) + k (s1 ) ds1 ds1 eşitli¼ gi elde edilir. 66 (6.24) (6.24) eşitli¼ ginde ! v (s1 ) vektörünün (6.19) ifadesindeki de¼ geri yaz¬l¬rsa, n 1 d X hi (s1 )Zi + k (s1 ) X1 = kZ1 + k ds1 i=1 n 1 X d hi (s1 )Zi i=1 ds1 veya (n 1 n 1 X d X hi (s1 )Zi + k (s1 ) X1 = kZ1 + k ds1 i=1 i=1 n 1 X dhi Zi + hi tij Zj ds1 j=1 !) eşitli¼ gi elde edilir. Bulunan bu X1 de¼ geri, hX1 ; Xn i = 0 eşitli¼ ginde yerine yaz¬l¬r ve Xn = Zn oldu¼ gu gözönünde tutulursa, n 1 X hi tin = 0 i=1 olur ve ( ; M1 ) in e¼ grilik şeridi olmas¬sebebiyle de, t 2n = t 3n = ::: = t (n 1)n =0 oldu¼ gundan, h1 t1n = 0 olur. (6.25) e¼ grisi düzlemsel olmad¬g¼¬ndan t1n 6= 0 d¬r. O halde h1 = 0; yani hZ1 ; ! v (s1 )i = 0 d¬r. 67 (6.26) Zn = Xn oldu¼ gundan (6.20) ve (6.21) ifadelerinden X1 ve Z1 in lineer ba¼ g¬ml¬ olduklar¬aç¬kt¬r. Buna göre, hX1 ; ! v (s1 )i = 0 (6.27) olur. (6.24) ifadesinin her iki taraf¬ ! v (s1 ) birim vektörü ile iç çarp¬m yap¬l¬rsa, d ! hX1 ; ! v (s1 )i = k hZ1 ; ! v (s1 )i + k h v (s1 ); ! v (s1 )i + k (s1 ) ds1 d! v ! ; v (s1 ) ds1 olur. Bu eşitlikte (6.26) ve (6.27) ifadeleri gözönüne al¬n¬rsa, k d! v ! ; v (s1 ) ds1 d ! h v (s1 ); ! v (s1 )i + k (s1 ) ds1 =0 bulunur. Ayr¬ca h! v (s1 ); ! v (s1 )i = 1 ve d! v ! ; v (s1 ) ds1 =0 d¬r. O halde k olur. d =0 ds1 e¼ grisi düzlemsel olmad¬g¼¬ndan k 6= 0 d¬r. Böylece, d =0 ds1 yani = cte olmak zorundad¬r (Keleş 1982). 2) i), ii))iii) Z1 ve X1 birim te¼ get vektör alanlar¬, s¬ras¬ ile, M1 ve M2 nin tanjant uzaylar¬ olduklar¬ndan, hZ1 ; Zn i = 0 68 ve hX1 ; Xn i = 0 dir. Zn = Xn oldu¼ gundan, hZ1 + X1 ; Zn i = 0 veya Z1 [hZ1 + X1 ; Zn i] = 0 veya hDZ1 Z1 + X1 ; Zn i + hZ1 + X1 ; DZ1 Zn i = 0 veya hDZ1 Z1 ; Zn i + hDZ1 X1 ; Zn i + hZ1 ; DZ1 Zn i + hX1 ; DZ1 Zn i = 0 (6.28) bulunur. Gauss denkleminden DZ1 Z1 = DZ1 Z1 + hS(Z1 ); Z1 i Zn ve DZ1 X1 = DZ1 X1 + hS(Z1 ); X1 i Zn yaz¬labilir. (6.28) eşitli¼ ginde bu de¼ gerler yerlerine yaz¬l¬rsa, DZ1 Z1 + hS(Z1 ); Z1 i Zn ; Zn + DZ1 X1 + hS(Z1 ); X1 i Zn ; Zn +hZ1 ; DZ1 Zn i+hX1 ; DZ1 Zn i = 0 olur. DZ1 Z1 ve DZ1 X1 vektör alanlar¬ tanjant uzayda bulunduklar¬ndan Zn ile iç çarp¬mlar¬s¬f¬rd¬r. O halde, hS(Z1 ); Z1 i hZn ; Zn i +hS(Z1 ); X1 i hZn ; Zn i +hZ1 ; DZ1 Zn i +hX1 ; DZ1 Zn i = 0 (6.29) 69 olur. S(Z1 ) = DZ1 Zn ve ( ; M1 ) e¼ grilik şeridi oldu¼ gundan, DZ1 Zn = t1n Z1 dir. Bu de¼ ger (6.29) ifadesinde yerine yaz¬l¬r ve hZn ; Zn i = 1 oldu¼ gu gözönüne al¬n¬rsa, t1n t1n hZ1 ; X1 i t1n hX1 ; Z1 i = 0 t1n olur. Buradan da, hZ1 ; X1 i = 1 eşitli¼ gi elde edilir. Z1 ve X1 birim te¼ get vektör alanlar¬oldu¼ gundan, hZ1 ; X1 i = cos olur. Buna göre, cos = yani = 1 olmak zorundad¬r. Buradan X1 = Z1 elde edilir. ( ; M2 ) nin türev denklemleri gere¼ gince, DX1 Xn = t1n X1 t2n X2 70 ::: t(n 1)n X(n 1)n (6.30) dir. Xn = Zn ve X1 = Z1 oldu¼ gundan, DX1 Xn = D Z1 Z n = DZ1 Zn = ( t1n Z1 ) = t1n ( Z1 ) veya DX1 Xn = t1n X1 (6.31) bulunur. (6.30) ve (6.31) eşitlikleri karş¬t¬r¬l¬rsa, t2n = ::: = t(n 1)n =0 oldu¼ gu görülür. Bu da ( ; M2 ) şeridinin e¼ grilik şeridi olmas¬demektir (Keleş 1982). 71 ¼ I·LI·KLERI· 7. E 3 DE BI·R ŞERI·DI·N HARMONI·K EGR E 3 de bir ( ; M ) şeridinin harmonik e¼ grili¼ gi H veya H olsun. O zaman şeridin harmonik e¼ grili¼ gi s¬ras¬yla şeridin torsiyonunun normal e¼ grili¼ gine veya geodezik e¼ grili¼ gine oranlar¬olacakt¬r. 1. durumda yani, 7.1 Birinci E¼ grilik Olarak kn = b Al¬nmas¬Durumunda Şeridin Harmonik E¼ grili¼ gi H= a tr = kn b (7.1) şeklindedir. 7.1.1 E 3 de birinci e¼ grilik olarak kn = b al¬nmas¬ durumunda şeridin harmonik e¼ grili¼ gi ile e¼ grinin harmonik e¼ grili¼ gi aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬ Bir ( ; M ) şeridinin a; b; c e¼ griliklerinin, e¼ grisinin ve e¼ grilikleri cinsinden de¼ gerlerini (154) ifadesinde yerlerine yazarsak, tr a '+ = = kn b sin ' ' H = + sin ' sin ' H = ' H + sin ' sin ' (7.2) bulunur. Son eşitlik E 3 de birinci e¼ grilik olarak kn = b al¬nmas¬durumunda şeridin H= harmonik e¼ grili¼ gi ile e¼ grinin harmonik e¼ grili¼ gi aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬d¬r. 72 Özel Hal: Teorem 7.1.1.1 ( ; M ) E 3 de bir şerid (e¼ gri-yüzey ikilisi) olmak üzere yüzeyin normali (şeridin normali) ile e¼ grinin binormali aras¬ndaki ' aç¬s¬ sabit ise E 3 de birinci e¼ grilik olarak kn = b al¬nmas¬ durumunda şeridin harmonik e¼ grili¼ gi ile e¼ grinin harmonik e¼ grili¼ gi aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬: 1. H sin ' = H csc ' H = d¬r. II. durumda yani, 7.2 Birinci E¼ grilik Olarak kg = c Al¬nmas¬Durumunda Şeridin Harmonik E¼ grili¼ gi H= a tr = kg c (7.3) şeklindedir. 7.2.1 E 3 de birinci e¼ grilik olarak kg = c al¬nmas¬durumunda şeridin harmonik e¼ grili¼ gi ile e¼ grinin harmonik e¼ grili¼ gi aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬ Bir ( ; M ) şeridinin a; b; c e¼ griliklerinin, e¼ grisinin de¼ gerlerini (156) ifadesinde yerlerine yazarsak, 73 ve e¼ grilikleri cinsinden 2. tr a '+ = = kg c cos ' H = ' + cos ' H = cos ' ' H + cos ' cos ' H= (7.4) şeklinde elde ederiz. Özel Hal: Teorem 7.2.1.1 Bir ( ; M ) şeridinin birinci e¼ grili¼ gi olarak kg = c al¬nmas¬durumunda yüzeyin normali (şeridin normali) ile e¼ grisinin binormali aras¬ndaki aç¬ sabit ise o zaman şeridin harmonik e¼ gri¼ gi ile e¼ grinin harmonik e¼ grili¼ gi aras¬ndaki ba¼ g¬nt¬: H cos ' = H sec ' H = şeklinde olacakt¬r. 7.3 E 3 de Total E¼ grili¼ gin Şerid E¼ grilikleri Cinsinden I·fadesi E 3 de bir e¼ grisi verilsin. total e¼ grili¼ gi e¼ grisinin e¼ grilikleri k1 ve k2 olmak üzere q Total e¼ grilik = k12 + k22 (7.5) dir (Hac¬saliho¼ glu 2009). e¼ grisinin Total e¼ grili¼ ginin, ( ; M ) şeridinin e¼ grilikleri cinsinden ifadesi: Total e¼ grilik = r b2 + c 2 + ( a + 74 e¼ grisinin b c bc 2 ) b2 + c 2 Burada b = sin ' c = eşitliklerini kullanarak b c bc ifadesini hesaplarsak, bc elde edilir. Böylece b c bc b2 +c2 = bc = k12 ' ' elde edilir. Yani Total e¼ grilik = veya cos ' p Total e¼ grilik = dir. b2 + c2 + ( a + ' )2 p b2 + c2 + (a + ' )2 Özel hal: Teorem 7.3.1 Bir M yüzeyinin normali ile bu M yüzeyi üzerindeki e¼ grisinin binormali aras¬ndaki ' aç¬s¬sabit ise, Total e¼ grilik = p b 2 + c 2 + a2 Total e¼ grilik = p a2 + b 2 + c 2 son eşitli¼ gi düzenlersek, (7.6) dir. Teorem 7.3.2 ( ; M ); E 3 de bir şerid (e¼ gri-yüzey ikilisi) ve H ve H bu şeridin harmonik e¼ grilikleri olsun. Bu durumda yüzeyin normali ile e¼ grinin binormali aras¬ndaki 75 sabit aç¬' olmak üzere ( ; M ) şeridinin e¼ gilim şeridi olmas¬için gerek ve yeter koşul 2 2 H + H = sabit (7.7) olmas¬d¬r. I·spat 2 2 ()) ( ; M ) e¼ gilim şeridinin harmonik e¼ grilikleri H ve H olsun. Bu durumda H +H eşitli¼ ginin sabit oldu¼ gunu göstermeliyiz. 2 tr kn = a b 2 = a b = '+ sin ' Şeridin harmonik e¼ griliklerinin H = 2 H +H tr kg ve H = a c + 2 + = a c olduklar¬n¬biliyoruz. 2 '+ cos ' 2 Burada yüzeyin normali ile e¼ grinin binormali aras¬ndaki ' aç¬s¬sabit olarak al¬nd¬g¼¬ndan ' = 0 d¬r. 2 H +H 2 2 = sin ' 2 = = = = Teorem 5.1 den 2 2 + cos ' 2 + 2 cos2 ' sin2 ' 2 cos2 ' + 2 sin2 ' 2 sin2 ' cos2 ' 2 (cos2 ' + sin2 ') 2 sin2 ' cos2 ' 2 1 (sin ' cos ')2 2 =sabit oldu¼ gunu biliyoruz (Hac¬saliho¼ glu 2000). ' aç¬s¬da sabit 2 oldu¼ gundan H + H eşitli¼ gi sabittir. 2 2 ( H + H eşitli¼ gi sabit olsun. Bu durumda ( ; M ) şeridi e¼ gilim şeridi midir? 76 2 2 H + H eşitli¼ gi incelersek 2 2 H +H 2 = 2 + sin ' cos ' 2 = 2 2 sin2 ' + 2 cos2 ' cos2 ' + 2 sin2 ' 2 sin2 ' cos2 ' 2 (cos2 ' + sin2 ') 2 sin2 ' cos2 ' 2 1 (sin ' cos ')2 2 = = = 2 2 2 2 H + H eşitli¼ gi sabit al¬nd¬g¼¬ndan H + H = sabit oldu¼ gundan 1 (sin ' cos ')2 2 1 (sin ' cos ')2 = sabittir. ' aç¬s¬da eşitli¼ gi sabit olmak zorundad¬r. Dolay¬s¬yla sabit olmak zorundad¬r. O halde sabit olur. Bu da 2 de n¬n helis olmas¬demektir. ( ; M ) şeridi de helis şerididir. Teorem 7.3.3 ( ; M ); E 3 de bir şerid (e¼ gri-yüzey ikilisi) ve H ve H bu şeridin harmonik e¼ grilikleri olsun.Bu durumda yüzeyin normali ile e¼ grinin binormali aras¬ndaki sabit aç¬' olmak üzere ( ; M ) şeridinin e¼ gilim şeridi olmas¬için gerek ve yeter koşul H = tan ' = sabit (7.8) H olmas¬d¬r. I·spat ())( ; M ) e¼ gilim şeridinin harmonik e¼ grilikleri H ve H olmak üzere Teorem 7.1.1.1 77 ve Teorem 7.2.1.1 den H = H cos ' ve H = H H sin ' = H olduklar¬n¬biliyoruz. Bu durumda; H cos ' H sin ' = tan ' olur. ' sabit oldu¼ gundan H = sabit olur. H (() H = sabit olsun. Bu durumda tan '; dolay¬s¬yla ' sabit olur. Yüzeyin normali H ile e¼ grisinin binormali aras¬ndaki aç¬olan ' sabit oldu¼ gundan ( ; M ) e¼ gilim şeridi olur. 78 KAYNAKLAR Auslender, L. 1963, Di¤erential Geometry, A Harper International Edition, Harper Row. New York, 1963. Blaschke, W. 1930. “Vorlesungen Über Di¤erential Geometrie I” Band I, Verlag Von Julius Springer in Berlin. Boothby, W. M. 1975. “An Introduction to Di¤erentiable Manifolds an Riemannian Geometry”Academic Press, London. Gluck, H. 1966. “Higher Curvatures of Curves in Eucliden Space”, Amer. Math. Montly. 73, pp: 699-704. Hac¬saliho¼ glu, H. H. 1980. Yüksek Diferensiyel Geometriye Giriş. F¬rat Üniversitesi, Fen Fakültesi Yay¬nlar¬, Mat-No:2, pp: 129-130 and pp:390-435. Hac¬saliho¼ glu, H.H. 1982. “On The Relations between The Higher Curvatures of A Curve and A strip” Communications de la Faculté des Sciences De L’ Université d’Ankara Série A1, Tome 31, pp: 1-14. Hac¬saliho¼ glu, H.H. 2000a. Diferensiyel Geometri Cilt I, IV. Bask¬. Özel Yay¬n. Hac¬saliho¼ glu, H.H. 2000b. Diferensiyel Geometri Cilt II. 3. Bask¬. Özel Yay¬n. Hac¬saliho¼ glu, H.H. 2008. Lineer Cebir Cilt I, 8. Bask¬, Özel Yay¬n. Hac¬saliho¼ glu, H.H. 2009. “A New Characterization For Inclined Curves by the Help of Spherical Representations”, International Electronic Journal of Geometry Volume:2, No:2, Pages : 71-75. Hicks, N.J. 1974. “Notes on Di¤erential Geometry” Van Nostrand Reinhold Company, London, pp: 1-60. Keleş, S. 1982. “Manifoldlar için Joachimsthal Teoremleri” (doktora tezi), Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Kobayashi, S. and Nomizu, K. 1963. “Foundations of Di¤erential Geometry” Vol. I, Vol. II. Copyright c by John Wiley sons incs. LCCCN : 63- 19209. Matsushima, Y. 1972. “Di¤erentiable Manifold” Marcel Dekker, Inc. New York. (Translated by E .T. Kobayashi). pp : 25-80. Özdamar, E. and Hac¬saliho¼ glu, H. H. 1974. “Characterizations of Spherical Curves in Euclidean n- Space”Communications de la Faculté des Sciences de L’Université d’Ankara Série A1, Tome 23 A, pp:109-125. 79 O’Neill, B. 1966. “Elementary Di¤erential Geometry”Academic Press. Sabuncuo¼ glu, A. and Hac¬saliho¼ glu, H. H. 1975. “Higher Curvatures of A Strip” Communications de la Faculté des Sciences De L’Université d’Ankara Série A1, Tome 24 , pp: 25-33. année: 1975. Sabuncuo¼ glu, A. and Hac¬saliho¼ glu, H. H. 1975. “On Higher Curvatures of A Curve” Communications de la Faculté des Sciences De L’Université d’Ankara Série A1, Tome 24, pp: 33-46. Sabuncuo¼ glu, A. 1976. “E n de (n-1) manifoldlar için Joachimsthal Teoremi”(doktora tezi), Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Sabuncuo¼ glu, A. 2004. Diferensiyel Geometri, 73 s., Nobel Yay¬n No:258,Yenişehir, Ankara. Struik, D.J. 1957. Lectures On Classical Di¤erential Geometry, Addison-Wesley Publishing Company, pp: 35, Massachusetts, U.S.A. 80 ÖZGEÇMI·Ş Ad¬Soyad¬ : Filiz ERTEM KAYA Do¼ gum Yeri : Karaman Do¼ gum Tarihi : 15:12:1978 Medeni Hali : Evli Yabanc¬Dili : I·ngilizce E¼ gitim Durumu (Kurum ve Y¬l) Lise Ni¼ gde Anadolu Lisesi (1996) Lisans Ni¼ gde Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi (2000) Yüksek Lisans Ni¼ gde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (2003) Çal¬şt¬g ¼¬Kurum/Kurumlar ve Y¬l Aksaray I·ncesu Lisesi (2000 2001) Ni¼ gde Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi(2001 Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi(2003 2003) ...) Yay¬nlar¬(SCI ve di¼ ger) 1. Ertem Kaya, F., Yayl¬, Y., Hac¬saliho¼ glu, H. H., “A Characterization Of Cylindrical Helix Strip”(Accepted to publish) Communications de la Faculté des Sciences De L’Université d’Ankara Série A1, Volume 59 (1), année: 2010. 2. Ertem Kaya, F., Yayl¬, Y., Hac¬saliho¼ glu, H. H., “A Characterization Of Spherical Helix Strip”(submitted to publish). 81 3. Ertem Kaya, F., Yayl¬,Y., Hac¬saliho¼ glu, H. H.,“Harmonic Curvature of A Strip”(submitted to publish). 4. Ertem Kaya, F., Yayl¬,Y., Hac¬saliho¼ glu, H. H., “The Conical Helix Strip” (submitted to publish). 5. Ertem Kaya, F.and Hac¬saliho¼ glu, H. H. 2009. “Relations between the harmonic curvature of a curve and harmonic curvature of a strip”VII. Geometri Sempozyumu, K¬rşehir: 6. Ertem Kaya, F., Yayl¬Y.,Hac¬saliho¼ glu,H.H.2010.“A Characterization for Helix Strip in E 3 ”, VIII. Geometri Sempozyumu, Antalya. 7. Ertem Kaya, F., Alt¬ntaş, I·.., Hac¬saliho¼ glu, H. H. 2010.“On Seifert Matrices and Knot Invariants”, VIII. Geometri Sempozyumu, Antalya. 8. Ertem Kaya, F., Yayl¬Y., Hac¬saliho¼ glu, H. H. 2010.“A Characterization of Spherical Helix Strip”, V.Ankara Matematik Günleri TOBB Üniversitesi, Ankara. 82