İyonlaşma enerjisi Vikipedi, özgür ansiklopedi İyonlaşma enerjisi, gaz halindeki bir atomun son temel enerji seviyesindeki çekirdek tarafından en az kuvvetle çekilen bir elektronu koparmak için verilmesi gereken en az enerji miktarıdır. Elementlerin elektron alış verişi sonucu oluşturdukları katyon ve anyonların oluşturduğu tepkimelerdir.Asitlerin iyonlaşması demek, kendini oluşturan (+) ve (-) yüklü iyonlarına ayrışması demektir.Asitler, saf haldeyken elektrik akımını iletemeyip sadece suda çözündüklerinde elektrik akımını iletebilirler. (Asitlerin elektrik akımını iletebilmesi için iyonlaşması gerekir. Çünkü çözeltilerde elektrik akımının iletilmesini (+) ve (-) yüklü iyonlar sağlar .) Mesela; • HCl (suda)(aq) → H+ + ClHCl + H2O → (H3O)+ + Cl- gibi Bazların iyonlaşması demek, kendini oluşturan (+) ve ( �) yüklü iyonlarına ayrışması demektir 1. iyonlaşma enerjisi, 2. iyonlaşma enerjisinden daima daha azdır. Yani bir sonraki elektronu koparmak için daha fazla enerji gerekir. Nötr hâldeki bir atomun son katmanındaki bir elektronu koparmak için harcanan enerji, 1. iyonlaşma enerjisidir. İlk elektron koparıldıktan sonra ikinci elektron için, yani +1 iyonunu +2 yapmak için gereken enerji ise 2. iyonlaşma enerjisidir . İyonlaşma enerjisine etki eden faktörler Değerlilik elektron sayısı Temel enerji seviye sayısı Elektron alışverişi Elektron ilgisi Ayrıca bakınız İyonizasyon derecesi "https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=İyonlaşma_enerjisi&oldid=18363278" adresinden alındı. Bu sayfa son olarak 29 Mart 2017 tarihinde ve 21.04 saatinde düzenlenmiştir . Metin Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansıaltındadır; ek koşullar uygulanabilir. Bu siteyi kullanarak, Kullanım Şartlarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz. Vikipedi® (ve Wikipedia®) kâr amacı gütmeyen kuruluş olan Wikimedia Foundation, Inc.tescilli markasıdır.
