Şakayık Çiçeği - Paeonia Ayı Gülü Eşek Gülü Kasnak Meşesi Eğirdir Isparta Açıklama: Şakayık Çiçeği - Paeonia Ayı Gülü Eşek Gülü Kasnak Meşesi Eğirdir Isparta Kategori: Gezi Notlarımız Eklenme Tarihi: 31 Mayıs 2015 Geçerli Tarih: 18 Temmuz 2017, 21:24 Site: Mehmet SÖKMEN Tv - Video Prodüksiyon - Antalya URL: http://www.mehmetsokmen.tv/videolar/haber_detay.asp?haberID=75 ISBN 978-605-88104-0-2 Şakayık Çiçeği - Paeonia Ayı Gülü Eşek Gülü Kasnak Meşesi Eğirdir Isparta Şakayık - Pivoine Bir Akdeniz efsanesine göre tanrılar tarafından çok beğenilen ve kur yapılan Paeonia adındaki güzeller güzeli periyi kıskanan kıskanç bir tanrıça onu bin yapraklı bir çiçeğe dönüştürür. Bu çiçek, bir şakayık'tır. İşte, efsane zamandan beri bu güzellik sembolü göz kamaştırıcı renk ve koku gösterisiyle her ilkbaharı aydınlatır. Şakayık; çeşitliliği ile koleksiyonel bir bitkidir, yeşil ferahlığın baskın olduğu ve Kasnak Meşesi bölgesinden gelen şakayık özü içeren, çiçeksi ve cömert bir parfüm sunar. Şakayık Familyası; Düğünçiçeğigiller olarak, Türkiye'de çoğunlukla Kasnak Meşesi sahasında yetişir. Mayıs-haziran ayları arasında kırmızı veya pembe renkli ve büyük çiçekler açan, 50-100 cm boylarında, çok yıllık otsu bir bitkidir. Kökler iğ şeklinde, kahverengimsi renkli yumrular halindedir. Yapraklar derin parçalı veya lobludur. Genellikle dağlık bölgelerde, orman altlarında ve gölgelik yerlerde bulunurlar. Türkiye'de altı türü tabii olarak yayılmış bulunmaktadır. Ayıgülü, ormangülü gibi isimlerle de bilinir. Şakayık çiçeğinin kullanım alanı çok geniştir. Büyük ve gösterişli çiçeklerinden dolayı, birçok kültür çeşitleri, bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir. Köklerinde uçucu yağ, nişasta, şekerler ve alkaloit bulunur. Kökleri sara ve boğmacada yatıştırıcı olarak kullanılmaktadır. Kabız edicidir. Uçucu aktif ve yakıcı yağları, haricen ve uygun dozlar halinde masaj terapi tekniği ile kullanılabilir. Bazı gelişmemiş uzuvlarda endikedir. Ayı gülü ve Eşek gülü olarak ta bilinen ve Düğün çiçeğigiller Şakayıkgiller familyasındandır. Anayurdu kesin olarak bilinmeyen ama Kuzey Yarıküre'nin ormanlık bölgeleri ile ülkemizde yetişen Paeonia cinsi bitkilerin pek çok doğal ve kültür türü bulunmaktadır. Bunlardan bahçelerimizde süs bitkisi olarak yetiştirilen Paeonia lacti flora türü, 30-100 cm. kadar boylanabilen, çok yıllık dayanıklı otsu ya da çalımsı bitkidir. Dikine uzayan sürgünlerinin üzerinde yer alan çok sayıdaki yeşil yaprakları derin parçalıdır, özellikle sonbahar mevsiminde renk değiştirirken bu yapraklar pek hoş görünür. İlkbaharın sonlarından yaz sonuna kadar 7-10 cm. genişlikte yalınkat ya da katmerli olarak açan kâse biçimli çiçekleri beyaz, pembe, kırmızı ya da turuncu renkte ve pek gösterişli olur. Şakayık bitkisi çiçek bahçelerinin bordürlerinde, sınırlarında ve çim ortasında kendine ayrılan özel yerlerde yetiştirildiğinde çok güzel durur. Doğasına uygun yerlere dikildiğinde ve iyi bakıldığında şakayık on yıllar boyunca yaşayan uzon ömürlü ve pek gösterişli bitkilerdendir. Akdeniz bölgesine uyum gösteren Şakayık türü, Akdeniz çukuru çevresinde doğal olarak yetişen son derece popüler bir çiçektir. Şakayık bir süs bitkisi olarak tanınmasından çok daha önce, antik zamandan bu yana tıbbi bir bitki olarak ün salmıştır. Güzelliğin sembolü olan bu bitki her ilkbaharda göz kamaştırıcı bir renk ve koku gösterisi ortaya koyar. Çok yapraklı bu çiçek, koku ve makyaj koleksiyonlarına da kaynaklık eder. Bu çiçeğin koku sırlarını anlayabilmek için, şakayık kökünden doğal özüt en iyi kaynaktır. Şakayık güzelliğini sadece onu hakkedenlere gösterir. Bir fidanlıkta ekildikten sonra ilk çiçeğini açtığını görmek 5 ile 7 yıl arasında bir süre gerektirir! Tek bir şakayık bitkisinden 60 kadar şakayık çiçeği açar! Yeşil çiçeksi şakayık, ilkbahar sabahında yemyeşil tazeliğinde çiçek açar, cömert çiçeksi kokusu insanı hayal alemine götürmeye yeter de artar bile!. Şakayıkın yumuşak aurası, yeşil taze dokunuşla zengin bir çiçeksi koku sunar. Taze ve parlak şakayık yaprakları katmanlarıyla karıştırılacak sandal ağacı kabuğu ve beyaz misk ile yumuşatılmış yatıştırıcı bir koku ortaya çıkarır. Şakayığın genellikle kökleri ve nadiren çiçekleri çay, tentür ve natürel ilaç yapımında kullanılır. Şakayıkgillerin bilinen 33 türü mevcuttur ve bunların asıl vatanı Japonya ve Çin olup binlerce yıldan beri Akdeniz ülkeleri, Türkistan, Horasan ve kuzey Amerika’da yetişmektedir. Şakayık kökü ve çiçeği MÖ Mısırlılar tarafından Sara’ya karşı kullanılmıştır. Şakayık türlerinden en önemlileri: Şifalı Şakayık; Türk Şakayığı adıyla bilinen Güzel kokulu Şakayıktır. Çin Şakayığı, Çalı Şakayığı da sayılabilir. Bunlardan Şifalı ve Türk Şakayığı hemen hemen aynı özeliklere sahiptir. Botanik anlamda Şakayık 40-80 cm boyunda çok yıllık, dikine yükselir, kökün boğaz kısmından çatallaşır ve çoğalır. Yaprakları üç parçalı ve her parça tekrar üç parçadan meydana gelir. Parçaları oluşturan yan yapraklar yumurta veya mızrak şeklinde, kenarları bütün, üst kısmı koyu ve alt kısmı açık yeşil renklidir. Çiçeklerin kupa yaprakları yeşil renkli ve beş adet, taç yaprakları ise ters yumurta şeklinde, pembe, kan kırmızısı veya kırmızı renkte olup ortasında sarımsı bir yığın döllenme tozlukları mevcuttur. Şakayığın bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilen alt türü ise tamamen taç yapraklarla kaplanmış olup döllenme tozlukları yoktur. Türk Şakayığının yapraklarının ucu ise üç loplu ve çiçekleri ise koyu kırmızıdır. Şakayık, oldukça dayanıklı ve kanaatkâr bir bitkidir. Bitkinin toprağı nemli, humuslu ve iyi drenaj yapılmış olmalıdır. Dikimi esnasında torf ve gübre ile harmanlanmış toprak kullanılması durumunda, köklerinin güçlenmesi sağlanabilir. Fazla isteği yoktur. Şakayık çiçeği muhteşem güzellikte bir bahçe süs bitkisidir. Bazı cinslerinin çiçekleri güzel kokar. Şakayıkgiller familyasının tek türü olup bilimsel adı Paeonia’dır. Ağaç şakayığı dâhil tüm cinsleri hep bu tek türe bağlıdır. Mayıs haziran aylarında çiçeklenir, baharın geç geldiği yerlerde temmuz ağustos aylarında çiçeklenir. Yaşlı şakayıklar neredeyse hiç bakım gerektirmez. Üretiminde tohumla çoğaltma ve üretme kullanılsa da, aşılama yöntemi en sık kullanılan yöntemdir. Bunun nedeni ise, tohumun ekildikten ancak iki yıl sonra ancak çimlenmesidir. Bitki ekimin yapıldığı yıl genelde çiçek vermez. Çiçekleri dikkat çekicidir. Yalınkat, katmerli ya da yarı katmerli çiçekleri vardır. Çiçekleri, ilk yıl çiçekleri başka şeye benzer, böyle bir ilginçliği vardır. Esas güzel çiçeklerini sonraki yıllarda açar. Uzun dallı, iri çiçekli şakayıklarda dallar değneklere bağlanmalıdır ki rüzgârda yağmurda kırılmasınlar. Eğer normalinden daha iri ve gösterişli çiçekler istiyorsanız, şakayık dallarında her bir çiçek dalında bir tomurcuk bırakın, yanlardakini ilk göründükleri anda yok edin. Solan çiçekler derhal en üstten koparılmalıdır. Tohum oluşturmasına izin verirseniz hem çok kuvvet çekerler hem de bir sonraki yıl daha az çiçeklenmeye sebep olurlar. Çiğ olan bir gecenin ardından gelen aşırı sabah güneşi, tomurcuklara zarar verebilir. Bu nedenle, bitkinin binaların kuzey cephelerine dikilmesi önerilmez. Bu nedenle güney veya güneybatı yönlerine doğru dikim yapmanız bitkiniz için doğru seçim olur. Kış mevsiminin yeterince soğuk geçmediği yerlere uygun değildir. Kışın uzun süre iyice üşümezse iyi bir çiçeklenme göstermez. Saksılarda şakayık iyi bir gelişim göstermez. Kesinlikle bahçe bitkisidir. Şakayıklar; sonbaharda kurur, toprak üstü kısmı kışın yok olur. Besin depolarına sahip kökleri ilkbaharda yeniden yeşerir. Bunlara yumru muamelesi yapmayın, diktiğiniz yerden asla sökmeyin ve yavruları sakın ayırmayın. Bitki yerinin değiştirilmesinden pek hoşlanmaz. Özellikle büyüme döneminde bitkinin yeri ve toprağı değiştirilmemelidir. Dikim esnasında çok fazla dikilmesi önerilmez. Dikim yapıldıktan sonra bolca sulanması önemlidir. Kökleri oldukça fazla gelişebilen bitkinin yan yana ekimlerinde yaklaşık 90 cm. kadar mesafe bulunması gerekmektedir. Bunun yanı sıra bitkinin köklerinin sürekli olarak nemli ve serin kalması sağlanmalıdır. İlkbahar mevsiminde bitki gübrelenebilir. Kış mevsiminde donlardan korunması da gerekmektedir. Dünyada doğal ortamda 20 türü olan ve bunlardan 9’unun yalnızca ülkemizde yetişmesine rağmen ilgisizlikten ve korunmadığı için bugün nesli tükenme tehdidi ile karşı karşıya olan Şakayık çiçeği Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü’nde koruma altına alındı. 2001 yılında Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü tarafından değerlendirmeye alınan Şakayık için Darphane 2002 yılında üzerinde resmi bulunan hatıra para dahi bastı. Yunan Tanrılarının doktoru olmuş şakayık çiçeği; Otsu ve odunsu formu ve çok yıllık bir bitki olan Şakayık, Yaklaşık 4000 yıl önce Çanakkale yöresinde ilk olarak tıbbi amaçla kullanılmış, Yunan tanrılarının doktoru anlamına gelen Paeonia adı ile literatüre girmiştir. Daha sonra yaklaşık 6000 yıl önce uzak doğuda yine tıbbi bitki ve süs bitkisi olarak kültüre alınmıştır. Ülkemizde ise süs bitkisi amacıyla ilk olarak Sultan IV. Mehmet Han Avcı Mehmet 1648-1687 tarafından çeşitli Anadolu şehirlerinden toplattırılan şakayıklar, Hasbahçe’ye diktirilmiştir. Bu bahçeden İtalya’ya oradan da Hollanda’ya götürülmüş ve katmerli şakayıklar ıslah edilmiştir. Ardından tıpkı Lale de olduğu gibi bizim varlığını unuttuğumuz Hollanda’nın ise geliştirip ekonomik bir değere dönüştürdüğü Şakayık’lar için Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü harekete geçti. Enstitü’nün Süs Bitkileri Bölümü Doğal Süs Bitkileri Uzmanı Erdal Kaya ve ekibinin Türkiye’yi karış karış gezerek topladığı şakayıklar, koruma ve araştırma altına alındı. Bu türlerin alt türleri ve olabilecek diğer türler diğer yandan lokasyonlar arası fark da göz önünde tutulursa otsu şakayığının en büyük gen merkezi Türkiye’dir denebilir. Ancak Fransa tek türü için koruma kanunu çıkarıp, koruma altına alınırken 2-3 yüz yıldır pek çok ülke hibrit elde etmek için ıslah çalışırken, 40’dan çok ülkede Paeonia dernekleri kurulmuşken, ülkemizde bugüne kadar maalesef hiçbir çalışma yapılmamıştır. Ülkemiz insanı şakayıkın farkında bile değil. Özellikle Çin ve Hollanda’nın şakayık üretiminden ciddi girdiler kazanırken, Çin tarım ürünleri ihracat gelirinin 6. sırasında tıbbi şakayık yer almakta; Hollanda kesme çiçek şakayık ihracatından yılda ortalama 3 milyon Euro kazanmaktadır. Biz ise yıllar önce yıllık 10 ton civarında gen kaynağı yumru kökü doğadan sökerek ihracatını yapmışız. Ancak şuanda doğadan sökümü de yasaklanmıştır. Bizim şakayık bitkisinden kök hasadı için 2-3 yıla ve çiçek hasadı yapabilmek için ise 5-7 yıla ihtiyacımız vardır. Ülkemiz de Şakayık’ın nesli yok olma tehlikesi ile karşı karşıyadır. Doğal ortamda çok nadir olarak, tohumdan bitki oluşmaktadır. Çünkü çimlenebilmesi için iki kere dormansiye ihtiyaç duyan tohum, kendisini doğal şartlarda muhafaza etmesi pek zordur. Bu hususlarda göz önüne alınırsa, zaten endemik yada nadir olan şakayık türlerinin nesli tehlike altında olduğu acı bir gerçektir. Şuana kadar ülkemizin tüm bölgeleri taranarak genelde büyük dağların 500-2500 m rakımları arasında ve kayalık, meşelik, ormanlık yerlerinde 43 popülasyon tespit edilmiştir. ---------------------------------------------Kamera/Metin Düzenleme : Mehmet SÖKMEN Seslendirme : Doğal Çekim Tarihi : 17.05.2015 Prodüksiyon Yapım Tarihi: 18.05.2015 Video Prodüksiyon Yapım, Yayın Ve Yönetmeni: Mehmet SÖKMEN - 0532 525 84 93 Web: www.mehmetsokmen.tv