Bible Query from Matthew

advertisement
Kutsal Kitap’ın Matta Kısmı Hakkında
Sorular
Hem Matta ve hem de diğer müjdeler için
aynı olan sorular, ya Matta’da yer alır, ya da
Müjdeler bölümündedir.
Soru: Matta Müjdesi’ni diğerlerinden
ayıran öğelerden bazıları nelerdir?
Yanıt: Matta Mesih’i, Tanrı’nın Egemenliği’ni
getiren ve yasanın yerine gelişi olan Vaat
Edilen Kral olarak vurgular. Mesih, yerine
gelmiş umuttur. Matta, Müjde yazarları
arasında Eski Antlaşma peygamberliklerinin
Mesih’te nasıl yerine geldiğini en çok
gösterenidir. Matta’nın 1/3 kadarı vaazdır ve
Müjde beş büyük tezin etrafında organize
edilmiş gibidir.
Matta’nın diline gelince, Elçi Yuhanna’nın
bir öğrencisi olan Papyas, Matta’nın ilk önce
İbranice/Aramice olarak yazıldığını
söylemiştir. İsa, İsrail’in “bir örneği”dir ve
bazıları Matta’nın o zamanda yaşayan
Yahudiler için bildik olan Midraş tekniklerini
kullandığını görmektedir.
Sahte dinlere gelince, Matta 20:1-16,
Mormonlar’a ve Yehova Şahitleri’ne lütuf
hakkında açıklama yapmak için iyi bir
parçadır. Matta 18:21-35 de, Mormonlar’a,
yaptığımız iyi işlerle İsa’ya lütfundan ötürü
O’na olan borcumuzu hiçbir şekilde
ödeyemeyeceğimizi göstermek için iyi bir
parçadır.
Soru: Matta’da Mesih hakkındaki
peygamberliklerden bazılarından nasıl söz
edilir?
Yanıt: Soruyu yanıtlamadan önce, ilk önce
söz konusu peygamberliklerden birkaçını
listeleyelim.
1. Tanrı’nın İsrail oğullarını Mısır’dan
çıkartmaları üzere çağırması (Hoşea 11:1;
Matta 2:15)
2. Rahel’in Rama’da çocukları için ağlaması
(Yeremya 31:15; Matta 2:18)
3. Zevulun ve Naftali hakkındaki
peygamberlik (Yeşaya 9:1,2; Matta 4:1516)
4. Zekeriya’ya 30 gümüş ödenip bunların
çömlekçiye verilmesi verip (Zekeriya 11:1213; Yeremya 32:6-9, Matta 27:9-10)
Yanıt: Diğer Müjdeler’den daha çok Matta,
Eski Antlaşma’yı ve Midraş yöntemlerini bilen
bir Yahudi kitlesine hitaben yazılmıştı. İlk
kilisenin yazarlarından Papyas, Matta’nın
özgün olarak Grekçe değil, İbranice olarak
yazılmış olduğunu bildirmişti. Matta, İsrail
oğullarının Mısır’dan çıkışından, Rahel’in
çocuklarının ağlamasından söz ederken
burada planlı bir şey yaparak İsrail’in
Mesihi’nin yaşamının İsrail oğullarının
yaşamıyla paralellik içinde olduğunu
göstermektedir. Bizler peygamberliği,
önceden bildirilen münferit ayrıntılar olarak
düşünebiliriz ama bu fazlasıyla sınırlı bir
görüştür. Matta, İsrail oğullarının hayatının
genel olarak İsa hakkında bir peygamberlik
olduğunu gösterir.
Soru: İsa doğduğunda Meryem bakire
olduğundan, Matta 1’de Yusuf’un Davut’a
kadar olan soyağacını bildirmenin amacı
neydi?
Yanıt: Yusuf, İsa’nın biyolojik babası olmadığı
halde, her bakımdan O’nun yasal babasıydı.
Böylece Davut’a verilen vaatler hem yasal
baba/oğul anlamında ve hem de Luka’da
bildirilen Meryem’in soyağacı aracılığıyla
biyolojik bir anlamda yerine gelmişti.
Soru: Yasa’nın Tekrarı 23:3 “Ammonlu ya
da Moavlı biri onuncu kuşağa dek asla
RAB'bin topluluğuna girmeyecek” dediği
ve Matta 1:5’de de, Davut’un
babaannesinin Moavlı Rut olduğu
bildirildiğinden, Davut nasıl cemaatle
birlikte olabilir?
Yanıt: İlk olarak, yanıtın büyük bir olasılıkla ne
olmadığını söyleyelim, ondan sonra da yanıta
geçeceğiz.
Yanıt büyük bir olasılıkla şu değildir:
Davut’un cemaatle birlikte oluşu Yasa’nın
Tekrarı 23:3’e aykırı olduğu halde, Kutsal
Kitap Davut’un halkla birlikte olduğunu ve
onlarla birlikte tapındığını kaydeder. İnsanlar
bilgisizlik içinde bazı yanlış şeyler yapabilirler.
Örneğin, Yeşu Givonlular’la Tanrı’nın
Yasası’na aykırı bir anlaşma yapmıştı. Ancak
anlaşma bir kez yapıldıktan sonra, Tanrı
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
1
onların anlaşmanın şartlarını yerine
getirmelerini istemişti. Tanrı gerçekten de
Kendi öngörüsünde onların bu hatayı
yapmalarına izin vermiş ve daha sonra da
Givonlular’ı kullanmıştı.
Yanıt: Davut’un burada Yasa’nın Tekrarı
23:3’e itaatsizlik etmediğini söyleyebiliriz.
1. İnsanlar soyağaçlarını anne taraflarına
göre değil, baba taraflarına göre izlerlerdi. Bu
yüzden, Yasa’nın Tekrarı 23:3’ün erkek atalar
için geçerli olmasının tasarlanmış olduğu
(kesin değilse de) mümkündür.
2. Rut “halk değiştirmişti.” Naomi’ye “Senin
halkın benim halkım, senin
Tanrın benim Tanrım olacak” demişti.
Günümüzde insanlar, eğer hem kendileri ve
hem de yeni ülkeleri kabul ederse
vatandaşlıklarını değiştirebilecekleri halde, bu
o zamanlarda daha da dramatik bir durumdu:
Tanrı onun da Rahav gibi, seçilmiş İsrail
halkının bir parçası olmasına izin vermişti.
Soru: Matta 1:8’de bildirildiği üzere Yoram
Uzziya’nın babası mıydı, yoksa 1 Tarihler
3:11-12’de bildirildiği üzere
büyük-büyük-büyükbabası mıydı?
Yanıt: Aslında sözcüklerin nasıl kullanıldığını
doğru bir şekilde anladığımızda her ikisi de
doğrudur.
Elçilerin İşleri 7:19; 1 Krallar 15:24; 22:50; 2
Krallar 15:38’de gördüğümüz gibi, Yahudiler
“baba” sözcüğünün aynı zamanda “ata” ve
“oğul” sözcüğünün de “soyundan gelen”
anlamına geldiğini anlıyorlardı.
Kral Yoram, Kral Uzziya’nın büyük-büyükbüyükbabasıydı.
Soru: 2 Krallar 15:1-7 ve 1 Tarihler 3:12
Azarya’nın Yotam’ın babası olduğunu
söylediği halde, Matta 1:9 neden
Uzziya’nın Yotam’ın babası olduğunu
söylüyor?
YANIT: 2 Krallar 15:32,34 ve 2 Tarihler 26:123; 27:2; Yeşaya 1:1; 6:1; 7:1’da gördüğümüz
üzere, Uzziya, Azarya için kullanılan bir başka
isimdir. Birçok kralın hem kendi ismi, hem de
daha sonra kral olunca kendilerine verilen
isimleri vardı. Ama hem krallar ve hem de kral
olmayan kişiler için bu sıra dışı bir durum
değildi. Bunlara örnekler olarak şu kişileri
gösterebiliriz: Avram/İbrahim, Saray/Sara,
Yakup/İsrail, Ben-Oni/Benyamin, SafenatPaneah/Yusuf, Hoşea/Yeşu,
Gidyon/Yerubbaal, Ammiel/Eliam, BatŞeva/Bat-Şeva, Azarya/Uzziya,
Aviyam/Aviya, Yoşiya oğlu Yehoahaz/Şallum,
Elyakim/Jehoyakim, Yehoyakin/Yehoyakin,
Sidkiya/Mattanya, Hananya/Şadrak,
Mişael/Meşak, Azarya/Abed-Nego, Daniel/
Belteşassar, Simun/Petrus, Yusuf/Barnaba ve
Saul/Pavlus.
Soru: Matta 1:11,16’daki soyağacı, neden
İsa’nın Yeremya 22:28-30 ve Yeremya
36:30’un bildirdiği gibi
Yehoyakim/Yehoyakin’in lanetli soyu
aracılığıyla geldiğini söylüyor? (Ayrıca
bkz. 1 Tarihler 3:16). Hem Yehoyakin, hem
de babası Yehoyakim, Tanrı’nın Kendisi
tarafından lanetlenmişlerdi. Tanrı, bu
adamların ikisinin de soyundan gelen
kimsenin Davut’un tahtına çıkmayacağını
söylemişti. Eğer İsa, bu adamlardan birinin
soyundan geliyorsa, nasıl olur da, sonsuza
dek Davut’un tahtından yönetmesi
önceden belirlenmiş Mesih olabilir?
Yanıt: Yusuf’un Matta’daki soyağacı, Yusuf’un
lanetlenmiş bir soydan geldiğini gösterir. Eğer
Yusuf, İsa’nın biyolojik babası olsaydı bu
gerçek bir sorun olurdu çünkü Yeremya,
Yehoyakin’in soyundan gelen kimsenin tahta
çıkmayacağı konusunda peygamberlik
etmişti. Ancak, Luka’da yer alan Meryem’in
soyağacı, Meryem’in atalarının kral soyundan
ayrıldıkları için İsa’nın biyolojik olarak
Yehoyakin ve Yehoyakim’in soyundan
gelmediğini gösterir. Geriye dönüp
baktığımızda, Davut ve Süleyman’a biraz
farklı vaatler verildiğini görebiliriz.
Süleyman’ın soyundan sadece Yusuf gelmişti
ama hem Yusuf ve hem de Meryem,
Davut’un soyundan gelmişti.
Tarihsel olarak, Galya’da Lyons piskoposu
olan İreneyus, M.S.182-188’de yazmış olduğu
(İreneyus Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen)
Irenaeus Against Heresies adlı kitabının 3’cü
cildi, 21.9 bölümü, 453-454 sayfalarda
Yusuf’un soyağacı konusundaki bu itirazı
yanıtlamıştı.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
2
Soru: Matta 1:17’de, gerçekten de 3 x 14 =
42 kuşaktan mı, yoksa sadece 41 kuşaktan
mı söz edilmektedir?
YANIT: 14’er isimden oluşan üç grup vardır,
ancak bunlar İbrahim’le başlayarak Davut
dahil olarak Davut’a kadar olan ilk liste gibi
toplamsal değildir. İkinci liste, Davut’tan
sürgüne kadar olan dönemle ilgilidir. Eğer
Matta 42 kuşak olduğunu söyleseydi bir sorun
olabilirdi ama Matta hiçbir zaman toplamın 42
olduğunu söylememiştir. Matta büyük bir
olasılıkla 14’e isimden oluşan üç grup
olduğunu öylesine, hatırlanması kolay olsun
diye söylemiştir.
YANIT: Bakire Meryem, bakireydi; Kutsal
Kitap, Meryem’in üzerine Kutsal Ruh’un
geldiğini söyler. Burada bir cinsellik söz
konusu değildir. Yusuf, İsa’nın biyolojik
babası değil, sadece yasal, O’nu evlat
edinmiş olan babasıydı. Ama İsa, Luka 3:2337’de Meryem’in soyağacında bildirildiği
üzere, Meryem aracılığıyla biyolojik olarak
Davut’un soyundan gelmişti. İsa’nın Davut’un
bir oğlu olduğunu (onun soyundan geldiğini)
söyleyen diğer ayetler şunlardır: Matta 12:23;
15:22; 20:30; 21:9,15; Markos 10:47-48;
12:35; Luka 10:41; 18:38-39; Yuhanna 78:42;
2 Timoteos 2:8; Vahiy 5:5; 22:16.
Soru: Matta 1:17 ve Luka 1’de yer alan iki
soyağacı neden Süleyman’dan sonra
farklılık gösteriyor ama sonra Şealtiel’de
yeniden uyum içine giriyor?
YANIT: Matta 1:12, Yehoyakin, Şealtiel ve
Zerubbabil, Luka ise, Neri, Şealtiel ve
Zerubbabil der. Aradaki farkın doğrudan
nedeni, 1 Tarihler 3:17-19’da verilmiştir.
Hemen hemen her zaman babadan oğula
geçen Kraliyet soyu burada Şealtiel’den,
Şealtiel’in kardeşi Pedaya’nın oğlu
Zerubbabil’e geçmiştir.
Bunun nedeni bildirilmemiştir, ama nedenin
Şealtiel öldüğünde hiçbir oğlu ya da hayatta
olan hiçbir oğlu olmayışı düşünülmektedir.
Bilginler, ya Pedaya’nın öldüğünü ve
Şealtiel’in öksüz kalan Zerubbabil’i evlat
edindiğini ya da Şealtiel’in hiç oğlu olmadığı
için kraliyet soyunu Zerubbabil’e aktardığını
düşünmektedir.
Soru: Diğer müjde yazarları rüyalardan söz
etmezken Matta neden Matta 1:20; 2:12;
2:13; 2:19; 2:22; 27:19’da rüyalardan söz
ediyor?
YANIT: Matta sadece dört ya da beş rüyadan
söz eder:
İsa’nın çocukluğunda üç ya da dört rüya:
Matta 1:20 (Meryem’i kendine eş olarak al);
2:12 (Hirodes’in yanına dönmeyin); 2:13
(Mısır’a gidin); 2:19 (Nasıra’ya dönün; 2:22
(Yahudiye’ye gitmeyin). Matta 2:22 farklı bir
rüya da olabilir, Matta 2:19’la aynı rüya da
olabilir.
İs’nın mahkemesinde, Pilatus’un karısı
(Matta 27:19).
Markos ve Yuhanna, Mesih’in
bebekliğinden söz etmez, bu yüzden onların
bu rüyaları kaydetmeleri beklenmez. Luka
yıldızbilimciler hakkında hiçbir şey ve Yusuf
hakkında da neredeyse hiçbir şey
söylemediğinden onun da bu rüyaları
kaydetmesi beklenemez.
Bundan sonra geriye Matta’da yer alan
(Pilatus’un karısının rüyası) kalır. Bu diğer
müjdelerde kayıtlı olmayan bir ayrıntıdır.
Ancak bunları temel alarak, diğer yazarların
rüyaları yazmaya karşı oldukları sonucuna
varamazsınız. Elçilerin İşleri 16:9’da Pavlus,
Makedonya’dan bir adamın gelip kendilerine
yardım etmesi için kendisine yalvardığı bir
görüm görmüştü.
Soru: Matta 1:18-19’da, eğer Yusuf’la
Meryem daha evli değillerse, Yusuf neden
Meryem’i gizlice boşamayı düşünmüştü?
YANIT: O zamanki adetler günümüz
adetlerinden farklıydı. Bir erkekle bir kadın,
düğünden sonrasına kadar cinsel ilişkiye
girmedikleri halde, nişanlandıklarında
birbirlerine bağlanırlardı. Yusuf, nişanı
resmen bozmayı düşünüyordu.
Soru: Meryem, Matta 1:18’in dediği gibi
Kutsal Ruh’tan mı hamile kalmıştı yoksa
İsa, Elçilerin İşleri 2:30’un söylediği gibi
Davut’un soyundan mı geliyordu?
Soru: Matta 1:23, “kız” sözcüğünü
kullanarak Yeşaya 7:14’ü yanlış mı
tercüme ediyor?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
3
YANIT: Hayır. Buradaki İbranice sözcük ya
“bakire” ya da “kız” anlamına gelebilir ama
Asimov kendisi de, s.780’de Septuagint’in bu
sözcüğü bakire anlamına gelen parthenos
olarak tercüme ettiğini kabul etmiştir. Tabii ki,
Asimov Kutsal Kitap’taki mucizelerden
hiçbirine inanmadığı için Yeşaya’nın bir
bakireden söz ettiğine inanmamayı seçerdi.
SORU: Matta 1:23’de Davut’tan İsa’ya
kadar 27 kuşak varken neden Luka 1:3:2331 42 kuşak olduğunu söylüyor?
YANIT: Yusuf’un ve Meryem’in aile
ağaçlarında aynı sayıda kuşak olması
gerekmediği halde, Matta’da bazı boşluklar
olduğu kesindir. “Oğul” sözcüğü, kişinin
soyundan gelen erkekler anlamına
gelebileceği için burada bir sorun yoktur.
Yehoyakin M.Ö. 604 yılına kadar hüküm
sürdü, bu yüzden Davut’tan Yehoyakin’e
kadar olan 14 kuşak 400 yıllık bir dönemde
yaşamıştır. Ya da kuşak başına 29 yıl
sayabiliriz. M.Ö. 604 yılından M.Ö. 4 yılına
kadar 20 ½ kuşak olmasını beklerdik ama
Matta sadece 13 kuşak ya da kuşak başına
46 yıl verir.
Matta’nın sürgünden sonraki 14 kuşaktan
fazlasını söylememiş olması onların isimlerini
bilmemesinden kaynaklanmış olabilir. Sadece
bildiklerinin isimlerini yazmıştır. Ya da
bunların akılda kolay kalması için on dörder
isimden oluşan üç grup kullanıyordu.
İbranice Mazoterik metinde (dwd) Davut’un
isminin 4 + 6 + 4 = 14 etmesi sadece bir
rastlantıdan daha fazlası olabilir.
SORU: Matta 1:23 ve Luka 1:26-35’de
bildirildiği üzere bakireden doğan İsa nasıl
Davut’un soyundan geliyor olabilir?
YANIT: Yanıtta üç nokta göz önünde
bulundurulmalıdır.
1. İsa, Yusuf’un biyolojik oğlu değildi. Eğer
öyle olsaydı, Yeremya 29:32 sahte bir
peygamberlik olurdu.
2. İsa, yasanın gözünde Yusuf’un oğluydu.
Günümüzde, çocuğu olan bir kadınla evlenen
bir adam, o çocuğun biyolojik babası olmadığı
halde yasanın gözünde o çocuğun babası
olur.
3. İsa, Meryem’in biyolojik oğludur. İsa,
yasanın gözünde Yusuf aracılığıyla Davut’un
soyundandı ve İsa, Meryem aracılığıyla da
biyolojik olarak Davut’un soyundan geliyordu.
SORU: Matta 1:25’e göre Meryem’in başka
çocukları da olmuş muydu?
YANIT: Eğer Yusuf’la Meryem hiçbir zaman
yakın bir ilişki içine girmeselerdi bu ayet hem
anlamsız, hem de yanıltıcı olurdu.
Bu ayete ek olarak, Matta 13:55-56; Markos
6:4; Galatyalılar 1:19 ve Yahuda 1 de, İsa’nın
kardeşleri olduğunu kaydeder. (Eusebius’un
Kilise Tarihi anlamına gelen
Eusebius’ Ecclesiastical History (yaklaşık
olarak M.S. 360 ) 2:23 ve 3:20 da, İsa’nın dört
kardeşinin adlarının (Adil) Yakup, Yusuf,
Yahuda ve Simun olduğunu söyler.
Katolikler yanıtlarından biri de, Yusuf’un
evlenmeden önce çocukları olduğu, ancak
Meryem’in çocukları olmadığıdır. Ancak, kilise
tarihinden Yusuf’un daha önce evlenmiş
olduğu ya da İsa’nın kardeşlerinden
bazılarının hem Meryem, hem de Yusuf’tan
olmadığı hakkında hiçbir kanıt yoktur
Bir başka Katolik yanıtı da, Akdeniz
kültürlerinde “kardeşler” sözcüğünün anne
baba bir kardeş olmak yerine, aynı yaşlardaki
kuzenler ve yakın akrabalar anlamına
gelebileceğidir. Ancak, daha sonra yaşayan
İtalyanlar ve başka halklar için doğru
olabilecek bir şeyi İsrailliler’e mal etmek sorun
yaratabilir.
Meryem’in başka oğulları olmadığı gibi
yanlış bir öğretiyi vaaz eden ilk kişilerden biri
de Milanolu Ambrose’ydi (M.S. 340-397)
(Mektup 63:110-111, sayfa 473). Ancak
Ambrose, İsa’nın insanla Tanrı arasında
aracılık etmek için yardıma ihtiyacı olmadığı
ve Meryem’e tapınılmaması gerektiğini açıkça
bildirmişti (Kutsal Kitap Hakkında anlamına
gelen On the Holy Spirit, kitap 3 bölüm 11,
sayı 80, M.S. 381). “Kimse bunu Bakire
Meryem’e çekmesin; Meryem, tapınağın
Tanrısı değil, Tanrı’nın tapınağıydı. Ve bu
yüzden sadece Kendi tapınağı üzerinde etkin
olan Tanrı’ya tapınılması gerektir” demiştir.
Soru: Matta 2:1-4,9-12’de tam olarak kaç
tane yıldızbilimci bulunmaktadır?
YANIT: Kutsal Yazılar bunu hiçbir zaman
söylemez. İnsanlar sadece “Biz Üç Doğulu
Kral” ilahisinden ve üç armağan olmasından
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
4
ötürü, üç yıldızbilimci olduğunu düşünür ama
yıldızbilimcilerin sayısı farklı olabilir.
SORU: Mika 5:2 Masoterik metinde
“önemsiz” ve Septuagint’te de “çok
önemsiz” dediği halde neden Matta 2:6’da
“önemsiz değilsin” diyor?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken üç nokta vardır.
1) Mika 5:2 şöyle der: “Ama sen, ey
Beytlehem Efrata, Yahuda boyları arasında
önemsiz olduğun halde, İsrail'i benim adıma
yönetecek olan senden çıkacak...”
Burada söylenmek istenen, Beytlehem boyut
bakımından küçük olduğu halde önem
bakımından çok büyük olacağıydı.
2) Bu sözler kâhinler ve yasa öğretmenleri
tarafından söylenmişti. Bir hata yapmış
olabilirlerdi ya da Hirodes’e Septuagint’ten
başka bir Grekçe çeviriden aktarma yapmış
olabilirlerdi. Ancak daha büyük bir olasılıkla,
konuşurken akıllarından İbranice’den
Aramice’ye ya da Grekçe’ye tercüme ediyor
olabilirlerdi.
3) Ancak, kâhinler ve yasa öğretmenleri
anlamı bildirme konusunda bir hata
yapmamışlardı: Oradan çıkacak olan
yöneticiden ötürü Beytlehem küçük olduğu
halde, önemi küçük DEĞİLDİ.
Soru: Mika 5:2, Masoterik metin ve
Septuagint’te “binler” dediği halde, Matta
2:6’da neden “önder/önderler” diyor?
YANIT: Yanıtta düşünmemiz gereken dört
nokta vardır:
1) Mika 5:2 şöyle der, “Ama sen, ey
Beytlehem Efrata, Yahuda boyları arasında
önemsiz olduğun halde, İsrail'i benim adıma
yönetecek olan senden çıkacak...” Burada
söylenmek istenen şey, Beytlehem’in boyut
bakımından küçük olduğu halde önem
bakımından çok büyük olacağıydı.
2) Mika 5:2’de (çoğul olarak) “binler”
anlamına gelen İbranice sözcük ‘alapim’dir.
Bu sözcüğün Grekçe eş anlamlısı chiliasin’dir.
İbranice’de (çoğul olarak) yöneticiler/önderler
anlamına gelen sözcük ‘‘allupe’dir. Grekçe
eşanlamlısı hegemosin’dir. Grekçe sözcükler
tamamen farklı olduğu halde, İbranice sözler
de, sesli harfler hariç hemen hemen aynıdır.
Eski Antlaşma özgün olarak hiç sesli harf
olmadan yazılmıştı; sesli harfler ancak M.S.
700 yılında eklenmişti. Bu da onların Grekçe
Septuagint’ten değil, ya İbranice, Aramice ya
da başka bir Grekçe çeviriden okuduklarını
göstermektedir.
3) Bu sözler, kâhinler ve yasa öğretmenleri
tarafından söylenmişti. Bir hata yapmış
olabilirlerdi ya da Hirodes’e Septuagint’ten
başka bir Grekçe çeviriden aktarma yapmış
olabilirlerdi. Ancak daha büyük bir olasılıkla,
konuşurken akıllarından İbranice’den
Aramice’ye ya da Grekçe’ye tercüme ediyor
olabilirlerdi.
4) Ancak, kâhinler ve yasa öğretmenleri
anlamı bildirme konusunda bir hata
yapmamışlardı: Oradan çıkacak olan
yöneticiden ötürü, küçük Beytlehem’in önemi
küçük değildi.
Soru: Matta 2:1-4,9-12’deki yıldızbilimciler
kimdi?
YANIT: Yıldızbilimciler, astroloji uygulayan
Ortadoğulu dindar adamlardı. Kutsal Kitap üç
tane yıldızbilimci olduğunu kesin bir şekilde
söylemediği halde, “İsa’nın doğuşunda gelen
Noel yıldızbilimcilerinin” kim olduğu hakkında
üç görüş vardır.
Özgün olarak, Levililer, İsrailliler arasında
kâhinlerden oluşan bir oymak olduklarından,
Herodot’a göre, daha sonra yıldızbilimciler de
Medler arasında kâhinlerden oluşan bir
oymaktı. Bu konum, Levililer’in İsrailliler
arasında bir kâhinler oymağı olmasına benzer
bir konumdu. Yıldızbilimciler, ateşlerin
önünde kurbanlar sunuyor, rüyaları
yorumluyor ve astroloji uyguluyordu. İngilizce
“sihirbaz” sözcüğü de bu “Magi,” ya da
yıldızbilimciler sözcüğünden kaynaklandığı
halde, Herodot’taki bir parça dışında onların
sihir uyguladığı konusunda bir kanıt yoktur.
Medler, (Zerdüşt değil) çoktanrılıydılar. Daniel
5:11 yıldızbilimcilerden söz ettiğinde bu
yıldızbilimcilerden söz eder.
Daha sonra, “sahte Bardiya” adlı bir
yıldızbilimci, M.Ö. 522 yılında yedi ay
boyunca Pers tahtını yönetimi altına aldıktan
sonra, Kral Kambises, Med yıldızbilimcilerin
yerine Pers yıldızbilimcileri geçirdi. Pers
yıldızbilimciler Zerdüşt’tü. Zerdüştler, biri iyi
olan ve ışıkla temsil edilen, öbürü de kötü
olan ve karanlıkla temsil edilen birbirine eş ve
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
5
birbirine zıt ilahi varlıklara inanıyordu. M.Ö.
dördüncü yüzyıl sırasında ve sonrasında
Zerdüştler dirilişe inanıyordu. Grekler genelde
yıldızbilimcilerin Zerdüşt olduklarını
söylemiştir. İskenderiyeli Klement,
Beytlehem’e gelen yıldızbilimcilerin Zerdüşt
olduğuna inanıyordu.
Mesih’in zamanı geldiğinde, Grekler
yıldızbilimciler gibi astroloji uygulayan
Kildaniler’e de yıldızbilimci adını vermeye
başladı. Astrologların birçoğu öğretmek için
batıya seyahat etti, bunlara M.Ö. 281 yılından
sonra Kos adlı Yunan adasında öğreten
Babilli Berosus da dahildir. Tacitus
yıldızbilimcilerin büyücülük yaptıklarını söyler
ve Pliny de büyünün Zerdüştlük’le başladığını
iddia eder. İlk kilise yazarlarından Orijen,
Celsus adlı dinden sapmış kişi için
eleştirilerinin birçoğunun yanı sıra, Orijen
Celsus’a Karşı anlamına gelen Origen
Against Celsus adlı kitabının cilt 1, bölüm 58,
sayfa 422’de, Celsus’un yıldızbilimcilerle
Kildaniler arasındaki farkı göremediğini
söylemiştir.
“Noel Yıldızbilimcileri”nin Ortadoğu’daki
kökenleri tam olarak ne olursa olsun,
yıldızbilimciler astrolojiyle uğraştıkları
bilinmektedir.
Soru: Matta 2:8,12’de, Tanrı
yıldızbilimcilere Hirodes’in yanına
dönmemelerini söylediğinde, onlara
Hirodes’e vermiş oldukları sözü
tutmamalarını mı söylüyordu?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken üç nokta vardır.
1. Matta 2 hiçbir zaman yıldızbilimcilerin
Hirodes’e geri dönmeyi vaat ettiklerini
söylemez.
2. Matta 2 hiçbir zaman yıldızbilimcilerin
Hirodes’e geri dönmek gibi bir niyetleri
olduğunu söylemez. Eğer böyle bir niyetleri
olsaydı bile, gördükleri rüyadan sonra niyetleri
değişmişti.
3. Hirodes’e dönmeyi vaat etmiş olsalardı
bile, şu şartlar altında bir vaadin yerine
gelmesi gerekmez:
3a) Aldatıcı durumlar altında vaatte
bulunulmuşsa,
3b) Doğrudan doğruya Tanrı’nın isteğine
aykırı olan bir şey vaat ettiğinizde,
3c) Vaadin yerine getirilmesi masum bir
insanın öleceği anlamına geldiğinde.
Örneğin, bir adamın size bir kadının
kapısının önüne çiçek bırakmak istediğini
söyleyerek kadın evden çıktığında
kendisini aramanızı istediğini ve sizin de
bunu yapmaya söz verdiğinizi düşünelim.
Daha sonra adamın birçok kişinin evini
soyduğunu ve bu kadının da evini soymayı
tasarladığını öğreniyorsunuz. Kadın evden
çıktığında, bunu yapmaya söz vermiş
olduğunuz için hırsızı aramalı mısınız?
Hayır!
Soru: Astroloji yanlış bir şey olduğundan,
Matta 2:11’de yıldızbilimciler neden yıldızı
izlediler?
YANIT: İlk önce yıldızbilimciler hakkında biraz
bilgi edinelim ve bunun bize Tanrı hakkında
ne öğrettiğini görelim.
Yıldızbilimciler, Med kâhinlerinden oluşan
bir oymaktı. Bu durum, İsrailli kâhinlerin Levi
oymağından gelmelerine benziyordu.
Astrolojiyle uğraştıkları biliniyordu.
Astroloji Kutsal Kitap’a aykırıdır:
Yıldızbilimciler büyük bir olasılıkla Eski
Antlaşma’nın astrolojinin yanlış bir şey
olduğunu söylediğini bilmiyordu (Levililer
19:26; 22:27; Yasa’nın Tekrarı 18:11-14; 2
Krallar 17:16; 21:3,5; 2 Tarihler 33:3-6). Diğer
yandan, yıldız Mesih’in gelişini önceden
kehanet etmemiş, sadece O doğduktan sonra
O’nun geldiğini bildirmişti.
İlk kilise yazarlarından Tertulyan (M.S. 198220) Putperestlik Üzerine anlamına gelen On
Idolatry adlı kitabının 9’cu bölümünde (Cilt 3)
sayfa 66’da yıldızbilimciler hakkında şöyle
yazmıştır: “Ey yıldızbilimci, bir Hristiyan olman
gerektiğini bilmiyorsan hiçbir şey bilmiyorsun
demektir. Eğer bunu biliyor idiysen,
başkalarının bunalımlarını önceden bildiren
ve sana da kendi tehlikesini öğretebilecek
olan o mesleğinle artık hiçbir işin olmaması
gerektiğini de bilmen gerekirdi. Senin o
sisteminde senin için bir rol ya da pay yok.
Parmağı ya da değneği cenneti suiistimal
eden kişi göklerin egemenliğine girmeyi umut
edemez.”
Tanrı hiçbir zaman insanları Kendisine
çekmek için sadece iyi yolları kullanmakla
sınırlı olduğunu söylememiştir. Tanrı bazen
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
6
gerçekten kötü yolları kullanır, örneğin Babil
ordusu gibi (Habakkuk 1:6,13). Tanrı,
insanları Kendisine çekmek için hastalıkları,
kötü insanları ve hatta örneğin
yıldızbilimcilerin durumunda olduğu gibi,
kasıtsız günahları bile kullanabilir.
En tuhafı, Tanrı’nın inanlıları kurtarmak için
onların kasıtlı, mahsus yapılan günahlarını
aynı inanlıları kurtarmak için kullanmış
olmasıdır. Bunu, Yaratılış 37 ve 50 ve
özellikle Yaratılış 50:20’de Yusuf ve
ağabeylerinin anlatımında okuyabilirsiniz.
Hatta Tanrı her durumda iyilik (Romalılar
8:28) ve Kendi amaçları için (Efesliler 1:11)
etkin olur.
Sonuç olarak, Tanrı’nın Yusuf’un
kaçırılmasını Kendi amaçları için kullanmış
olması adam kaçırmayı haklı göstermez.
Tanrı’nın astrolojiyi Kendi amaçları için
kullanması da astrolojiyi haklı göstermez.
Soru: Matta 2:15 ve Hoşea 11:1 yer alan
“Oğlumu Mısır'dan çağırdım” sözü nasıl
Mesih hakkında bir peygamberlik oluyor?
YANIT: Hoşea 11:1 ilk olarak İsrail halkı için
kullanılmıştı. Matta, Mesih’in yaşamının
(günah hariç) İsrail halkının yaşamına paralel
olduğunu göstermek için sadece Hoşea 11:1’i
değil, daha başka birçok Eski Antlaşma ayeti
kullanmıştır. Matta, Eski Antlaşma’ya çok iyi
bilen Yahudiler’e yazmaktadır ve o zamanki
Yahudi bilginlerinin Midraş teknikleri olarak
kabul edeceği yöntemler kullanmaktadır.
Yahudi Midraş yorumu, her sözcüğün
ardındaki anlam ve uygulama araştırılarak
yapılır.
Soru: Matta 2:16. Kral Büyük Hirodes’in
Beytlehem’de çocukları öldürttüğüne dair
başka bir anlatım bulunur mu?
YANIT: Bir tek tarihsel kayıt olmasa,
olduğunu ya da nasıl olduğunu bilmeyecek
olduğumuz birçok olay vardır. Örneğin, Jül
Sezar’ın yazıları gibi tek bir kaynak olmasa,
Romalılar’ın Galya’yı fethettiğini ya da
Galya’yı nasıl fethettiği hakkında hiçbir kayıt
yoktur. Bu durumda, Kutsal Kitap’tan ayrı
olarak, Büyük Hirodes’in küçük çocukları
öldürttüğünden söz eden diğer yazarlar
şunlardır:
Justin Martyr, Trypho ile Diyalog anlamına
gelen Dialogue with Trypho adlı kitabının
78’ci bölüm, 238’ci sayfasında (M.S. 135165 civarı) yıldızbilimcilerin Hirodes’i
ziyaret edişinden ve Hirodes’in
Beytlehem’deki bütün çocukları kılıçtan
geçirttiğinden söz eder.
İreneyus Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen
Against Heresies adlı kitabının 3’cü cildi,
16.4’cü bölümü, sayfa 442’de (M.S. 182188) [Tanrı’nın] “Davut evine ait olan ve
mutlu kaderleri o sırada doğmak olan o
çocukları, önden Kendi egemenliğine
göndermek için ortadan kaldırdığını”
söyler.
Orijen (M.S. 225-254), Hirodes’in Yahudiler’in
Kralı’nı öldürmeyi umut ederek Beytlehem
ve etrafındaki bölgelerdeki bütün bebekleri
öldürttüğünü söyler. Celsus’a Karşı
anlamına gelen Against Celsus kitap 1,
bölüm 61, sayfa 423.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258)
(Hirodes’ten ismi ile değil, onu ima ederek
söz ederek) Mesih’in doğumunda, iki yaş
ve altındaki bebeklerin Mesih için
öldürüldüğünden söz eder (Mektup 55,
bölüm 6, sayfa 349).
Archelaus (M.S. 262-278) İsa’nın zamanında
Hirodes’in “Yahudiler arasındaki her erkek
[bebeği] öldürttüğünü” söyler. Manes’le
Tartışma anlamına gelen The Disputation
with Manes, bölüm 44, sayfa 220.
İskenderiyeli Petrus (M.S. 306,285-311)
Hirodes’in Mesih’ten ötürü öldürttüğü
bebeklerden söz eder. Kanonik Mektup
anlamına gelen Canonical Epistle Kanon
13, sayfa 277.
Soru: Matta 2:16’da Büyük Hirodes’in
Beytlehem’deki bebekleri öldürttüğünü
okuyoruz. Hirodes başkalarına karşı da
zalimlik yapmış mıydı?
YANIT: Evet. Bazıları Hirodes’in bebekleri
öldürtmesinin gerçekten gerçekleşmiş
olduğuna inanmakta zorluk çekmiştir. Ancak,
sözde daha uygar olan 20’ci yüzyıl
Kamboçyalı Pol Pot’u, Ugandalı İdi Amin’i,
Hitler’i, Stalin’i ve Mao Zedong’u görmüştür,
Hirodes’in böyle bir şey yapmış olduğuna
inanmak zor değildir.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
7
Hirodes’in bebekleri öldürmesinden söz
eden İznik öncesi altı yazarla ilgili olarak
bundan önceki soruya bakın. Bu arada, İsa
doğduğu zaman yönetimde olan Büyük
Hirodes’i, İsa’nın çarmıha gerilmesinden
hemen önce yönetimde olan Hirodes
(Antipas) ile karıştırmayın.
Büyük Hirodes’in karakteri öyleydi ki, 36
yıllık hükümranlığı sırasında birçok insanı
öldürtmüştü. Karısı Mariamne’yi ve kendi kız
kardeşi Salome’nin iki kocasını öldürtmüştü.
Kayın biraderini Şeria ırmağında boğulmasını
sağlamış ve kayın validesi Alexandra’yı
öldürtmüştü. Haşmonayim Hanedanı’nın son
üyesi olan Hirkanus’u öldürtmüştü. Birçok
Ferisi’yi ve birçok asil aileyi öldürtmüştü.
Yahudi hahamlardan Yehuda ben Saripha ve
Mattathias ben Margoloth diri diri yakılmıştı.
Hirodes iki oğlu, İskender ve Aristobulus’u
öldürtmüştü. Hirodes, Yahudiler’in çoğu gibi
domuz eti yemediğinden, Roma
İmparatoru’nun, Hirodes’in oğlu olmak yerine
domuzu olmayı tercih edeceğini söyleyerek
espri yapmasına yol açmıştı. Hirodes
ölmeden beş gün önce oğlu Antipater’i
öldürtmüştü. (Geriye, üç küçük oğlu, Arhelas,
Hirodes Antipas ve Filipus kalmıştı).
Hirodes’in bebekleri öldürecek kadar ahlaksız
olduğu kesindir, Hirodes’in bütün diğer
“haberleri,” küçük bir kentteki bebeklerin
öldürülmesini haber olmaya daha az değen
bir şey gibi gösterebilir.
Hirodes M.S. 4 yılında öldükten sonra, bir
isyan oldu ve Arhelas Yeruşalim’e askerler
gönderip bir günde 3000 kişiyi öldürttü.
Arhelas ve Hirodes Antipas Roma’ya
gittiğinde, İmparatorluk Hazinesi’nin bir
görevlisi olan Sabinus vergileri denetlemeye
geldi. Tapınak Hazinesi’nden 400 talant aldı.
M.S. 9’da bir isyan olmuştu ve Qunitilius
Varus’un yönetimindeki Suriyeli askerler bu
isyanı bastırmıştı.
Büyük Hirodes öldüğünde ay tutulması
olmuştu ki bu da onun öldüğü tarihin M.Ö.4
yılının 12/13 Mayısı olduğunu gösterir.
Soru: Matta 2:16. Diğer krallar da Hirodes
kadar kötü müydüler?
YANIT: Bazıları diğerlerinden daha iyiydi ama
bazıları çok kötüydü. Örneğin, Part kralı IV
Phraates, M.Ö. 37 yılında babası Orodes’i
öldürmüştü. Romalılar ona Musa adında
İtalyan bir köle kız göndermişlerdi.
Phraates’in ondan bir oğlu oldu, Phraataces
(= V Phraates). Musa, M.Ö. 2 yılında IV
Phraates’i zehirledi. Bundan sonra M.S. 2
yılında kendi oğluyla evlendi. V Phraataces,
M.S. 4 yılında sürgüne gönderildi.
Soru: Matta 2:18’de, Yeremya’nın Rahel
hakkındaki peygamberliği İsa’da nasıl
yerine gelmiştir?
YANIT: Yaratılış 35:16-19’da Rahel’in
Benyamin’i doğururken öldüğünü okuyoruz.
Yeremya, Yakup’un karısı Rahel hakkındaki
bu sözleri yazdığında Rahel 1000 yılı aşkın
bir süredir ölüydü. Yeremya’nın sözlerinin iki
anlamı değil, iki yerine gelişi artı Yaratılış
Kitabı’nda üçüncü bir yerine gelişi olan bir tek
anlamı vardır. Yeremya’nın söylemek istediği
şey, Rahel’in çocuklarının ölümü ve ister
Mısırlılar, ister Babilliler tarafından
köleleştirilmesinden ötürü üzüntü olacağı gibi,
çocuklarının Hirodes’in eliyle
öldürtülmesinden de üzüntü duyacağıydı.
Yeremya’nın zamanında, peygamber,
Rahel’in mezarı yakınlarında, aynı sözleri
söyleyerek Babil’e sürgün edilen Yahudiler’in
kaybı hakkında duyduğu üzüntü hakkında
peygamberlik etmişti.
Matta da aynı şekilde, Rahel’in mezarına
yakın olan Beytlehem’de erkek bebeklerin
ölümüyle yaşanan kaybı göstermek için aynı
sözcükleri kullanır.
Eğer bir şüpheci Matta’nın Yeremya’nın
sözlerini kullanmasından rahatsız oluyorsa,
Yeremya’nın Yaratılış’tan sözler kullanması
da onun için eşit derecede sorun
oluşturacaktır. Esas sorun şudur:
Yeremya’nın zamanındaki Yahudiler,
sürgünün Rahel’in Yaratılış Kitabı’ndaki
üzüntüsüyle bağlantılı olduğunu söyleyen
yorumu anladıkları gibi, İsa’nın zamanındaki
Yahudiler de, Matta’nın kullandığı bu tür bir
Midraş yorumunu anlarlardı.
Soru: Matta 2:22’de, Büyük Hirodes’in
oğulları hem Yahudiye, hem de Celile’de
hüküm sürdüklerinden, Yusuf neden
Yahudiye üzerinden geçip Celile’ye
gitmeye karar vermişti?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
8
YANIT: İlk olarak iki noktadan söz etmek
istiyorum:
1.
M.Ö. 4’ten itibaren kral olarak
Yahudiye’yi yöneten Arhelas, bebek kral
İsa’yı duymuş olabilirdi ve kendisinin de O’nu
öldürmeye istekli olması mümkündü. Celile’yi
yönetmekte olan Hirodes Antipas’ın ise farklı
bir tutumu olabilirdi.
2. Asimov, Arhelas kendilerine çok düşman
olduğundan birbirlerinin düşmanı olan
Yahudiler ve Samiriyeliler’in Arhelas’un
başlarından alınması için Roma’ya yaptıkları
başvuruda birlik içine girdiklerine işaret eder.
Hirodes öldüğünde Arhelas sadece on yıl
hüküm sürmüştü. Diğer yandan, Hirodes
Antipas Celile’de 40 yıldan fazla bir süre
boyunca barış içinde hüküm sürmüştü.
Ancak, Luka 2:39’da çok daha açık bir neden
yer alır. Yusuf, Beytlehemli değil, Nasıralı’ydı.
Yusuf sadece daha yumuşak bir yöneticinin
hüküm sürdüğü bir yere gitmekle kalmıyor,
aynı zamanda doğup büyüdüğü yere
dönüyordu.
Soru: Matta 2:23’le ilgili olarak, bir ateistin
iddia ettiği gibi, Nasıra isimli bir kent
olduğuna dair arkeolojik bir kanıt
bulunmadığı doğru mudur?
YANIT: Hayır. Talmud 63 başka Celile
kentinden söz eder (ama Nasıra’dan söz
etmez) ve Yosefus 45 başka Celile kentinden
söz eder (ama Nasıra’dan söz etmez).
Nasıra’dan M.S. 4’cü yüzyılın başında söz
edilmiştir ve Yahudi edebiyatında da M.S. 7’ci
yüzyılla başlayarak söz edilmiştir. Ancak
Yeruşalim’in M.S.70 yılında yakılıp
yıkılmasından sonra arkeologlar, yerlerinden
alınıp başka yerlere yerleştirilmiş olan
kâhinler hakkında Aramice yazılmış olan bir
liste bulmuşlar ve bu listedeki kâhinlerden
birinin Nasıra’ya taşındığının kaydedildiğini
görmüşlerdir. Nasıra’nın dışında birinci
yüzyıla ait mezarlar bulunmuştur. Son olarak,
1955 yılında, günümüzde Nasıra’daki
Annunciation (Bildiri) Kilisesi’nin altında
Hıristiyanlık öncesi kalıntılar bulunmuştur.
Soru: Matta 2:23’de, arkeologlara göre
Nasıra tam olarak ne kadar büyüktü?
YANIT: Nasıra çok önemsiz bir kentti.24
hektar kadardı ve İsa doğduğu zamanki
nüfusu en fazla yaklaşık 480 kişi kadardı.
SORU: Matta 2:23’de bildirilen İsa’ya
Nasıralı deneceğiyle ilgili peygamberlik
nerede verilmiştir?
YANIT: İlk olarak ilk kilise yazarlarından
Tertulyan’ın (büyük bir olasılıkla yanlış olan)
yanıtını, sonra da en olası yanıtı vermek
istiyorum.
Ağıtlar 4:7 (Septuagint) Tertulyan M.S. 207
yılında, Marcion’a Karşı anlamına gelen,
Against Marcion adlı kitabının 4’cü cildi, 7’ci
bölümünde bunu yanıtlamıştır. Ağıtlar 4:7’nin
Mazoterik metni, “prensleri (ya da beyleri)
temiz, sütten aktılar” dediği halde, Septuagint,
“Nezirleri temiz, sütten aktılar” der. Tertulyan
bunun hem, “Nezirler” (alkolden, ölü
bedenlerden ve diğer kirli şeylerden uzak
durmak için yemin edenler) ve hem de
Nasıra’dan gelenler demek olan “Nasıralılar”
anlamına geldiğinden söz eder.
Tertulyan, “Peygamberliğe göre, Yaradan’ın
Mesihi’ne Nasıralı denmesi gerekiyordu.
Yahudiler bize de O’ndan ötürü
Nezirler/Nasıralılar adını vermektedir. Çünkü
bizler, kendileri hakkında, ‘Nezirleri temiz,
sütten aktılar’ yazılan kişileriz” demiştir.
Filiz/Dal: Yeşaya 11:1, Yeremya 23:5, 33:5
ve büyük bir olasılıkla Zekeriya 3:8; 6:12’de
de Mesih’ten “filiz/dal” olarak söz edilir.
İbranice’de “filiz/dal” sözcüğünün sessiz
harfleri “Nezir” sözünün sessiz harfleriyle
aynıdır ve İbranice Eski Antlaşma özgün
olarak sessiz harflerle yazılmıştı. Buna ek
olarak, “filiz/dal” sözcüğü önemsiz bir
başlangıç düşüncesini taşıyordu ve
Ferisiler’in tepkisi Nasıra’nın da aynı
çağrışımda bulunduğunu göstermiştir.
SORU: Matta 2:23, İsa’nın Nasıra’dan
olmasının Eski Antlaşma’daki Yeşaya 11:1,
Zekeriya 6:12 ve diğer ayetleri yerine
getirdiğini iddia etmekle yalan mı
söylüyordu?
YANIT: Hayır, böyle bir şey söz konusu
değildir. Eski Antlaşma, bu konuda bir ya da
birden fazla neden vermeden Mesih’e
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
9
“dal/filiz” adı verileceğini söyler. Matta 2:22,
İsa’nın kilisenin Kendisinden büyüdüğü
Tanrı’nın dalı/filizi olmasını engellemez.
ve buradaki çekirge sözcüğünü böcekten
başka bir şey olarak algılamak için hiçbir
neden görmediklerini bildirmişlerdir.
SORU: Matta 3:4 ve Markos 1:6’da sözü
edildiği üzere, Vaftizci Yahya’nın yediği
çekirgeler, temiz mi, yoksa temiz olmayan
yiyecekler miydi?
YANIT: Hem temiz olan, hem de temiz
olmayan çekirgeler vardı ve Müjdeler bu
çekirgelerin hangileri olduğu hakkında kesin
bir şey söylemez. Ancak, itaatkâr bir Yahudi
olan Yahya’nın temiz olanlarını yediğini
varsayabiliriz. Levililer 11:21-22 ve Yasa’nın
Tekrarı 14:21’e göre, temiz hayvanlara,
çekirgeler ve birleşik bacakları ve kanatları
olan başka bir tür “çekirge” de dahildi. Çölde
Sayım 11:20,23 ve Yasa’nın Tekrarı 14:19’a
göre, temiz olmayan hayvanlara “uçan
böcekler” de dahildi.
Soru: Matta 3:9’un söylediği üzere,
Tanrı’nın isterse İbrahim'e taşlardan çocuk
yaratması nasıl mümkün olabilir?
YANIT: Yüce Tanrı her şeyi yapabilir, cansız
taşları, içlerinde İbrahim’in genlerinin
kopyaları olan çocuklara bile dönüştürebilir.
SORU: Matta 3:4 ve Markos 1:6’ya göre,
Vaftizci Yahya çekirge adlı böcekleri mi
yemişti yoksa bu onun keçiboynuzu yediği
anlamına mı geliyordu?
YANIT: Antik ve modern kaynaklar çekirge
anlamına gelen Grekçe akrides sözü
hakkında şöyle der:
Ebioncular (antik bir sapkınlıktır) Yahya’yı
vejetaryen yapmaya çalışmıştır. Bu yüzden
onun çekirge yerine, ballı kek, olan egkrides
yediğini söylemişlerdir.
Tatian, dört müjdenin Diatessaron adı verilen
bir özetini yapmış ve burada sözü edilen
şeyin “çekirge” yerine “süt” olduğunu
söylemişti.
Theophylact (173) melagron adlı bitki dahil
birkaç olasılık sayar.
Çeşitli keşişler, burada keçiboynuzundan
söz edildiğini düşündüklerinden keçiboynuzu
ağacına “Aziz Yahya’nın ekmeği ağacı” adını
vermişlerdir.
Misisli Teodor, belki de insanların bunun
başka bir şey olduğunu söyleyen insanlara
yanıt olarak bunların kanatlı çekirgeler
olduğunu söylemiştir.
Bu yorumların sorunlu tarafı, bunların
“çekirge”den başka bir şey olduğunu söyleyen
hiçbir Kutsal Kitap elyazması
bulunmamasıdır. İskenderiyeli Klement gibi ilk
Hristiyanlar, Matta 3:4 hakkında yazmışlardı
Soru: Matta 3:10’da, Vaftizci Yahya neden
baltanın ağaçların köküne dayanmış
olmasından söz etmiştir?
YANIT: Bir ağacı kesmek gibi, hayattaki bazı
şeylerin geriye dönüşü yoktur. Bunu yapmaya
başladıktan sonra, yapılmaya başlanmış olan
şeyi geri alamazsınız. Aynı şekilde, bu da
onların kesilmeden önceki son şanslarıydı.
SORU: Matta 3:11’de İsa Hristiyanlar’ı
Kutsal Ruh ve ateşle nasıl vaftiz eder?
YANIT: İnanlılar Mesih’e ilk iman ettiklerinde
Kutsal Ruh’la vaftiz edilirler. Günümüzde
kullanılan “ateşle vaftiz” sözü çetin bir sınav
anlamına geldiği halde, buradaki anlam bu
değildir. Çünkü vaftiz eden, zulüm edenler
değil İsa’dır ve ateş aracılığıyla değil, ateşle
vaftiz etmektedir. “Ateş”in ne anlama geldiği
hakkında üç değişik görüş vardır.
(olasılık dışı) Kutsal Ruh tarafından ikinci
bir vaftiz. Burada bir tek edat vardır, örneğin,
“Kutsal Ruh’la ve ateşle” yerine “Kutsal Ruh
ve ateşle” der. Bu yüzden bu sözler büyük bir
olasılıkla ikinci bir etkinlikten söz etmez.
(olasılık dışı) Pentikost: Elçiler, Pentikost
Günü’nde vaaz verdikleri zaman başlarının
üzerinde alevler belirmişti ve bu yorum da,
Vaftizci Yahya’nın Pentikost’ta peygamberlik
ettiği anlamına gelir.
Yeniden Vaftiz Konusunda Yazarı Bilinmeyen
Tez anlamına gelen The Anonymous Treatise
on Rebaptism (M.S.250-258 civarı) bölüm 2,
sayfa 668 bu görüşü öğretir. Ama ilkinden söz
etmediği için büyük bir olasılıkla Pentikost’tan
söz etmez. Bundan sonraki ayette ateş
yargıyla eşit tutulmuştur.
(olasılık dışı) Kutsal Ruh’un temizleyici işi:
Orijen (M.S. 225-254) de Yuhanna Hakkında
Yorum anlamına gelen Commentary on John
adlı kitabı, cilt 6, 16-17’ci bölümler, 366-367
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
10
sayfalarda aynı görüşü savunmuştur. Ancak
bu olasılık dışıdır, çünkü Matta 3:12’de
saman sönmeyen ateşle yakılmaktadır.
Bazıları, Grekçe’deki tek bir edat yer
almasının burada (inanlılar için Ruh ve iman
etmeyenler için yargı ateşiyle) iki vaftiz değil,
(Ruh ve temizleyen ateşle) sadece bir tek
vaftiz söz konusu olduğunu belirttiğini görüp
anlar.
(olasılık dışı) Kapadokyalı Bazil’in (M.S. 357378/379) Kutsal Ruh Hakkında anlamına
gelen On the Spirit adlı kitabının bölüm 15.36,
sayfa 22’sindeki yorumu, bir Hristiyan’ın işi
için yargı ateşi olduğu doğrultusundaydı.
İsa’yı ret eden bireyler için cehennem ateşi:
Yuhanna Krizostomos (M.S. 407’de
ölmüştür), Matta Müjdesi Üzerinde Vaazlar
anlamına gelen Homilies on the Gospel of
Mattahew adlı kitabının Vaaz 11, 6-7
bölümler, 71-72 sayfalarında bu görüşün
Yahya’nın ateş hakkındaki diğer uyarına
devam niteliğinde olduğunu vurgulayarak onu
öğretmiştir. Yahya, su, rüzgâr/ruh ve ateş
olmak üzere üç şeye odaklanmıştı. Yahya
suyla vaftiz etmişti, Mesih inanlıları Ruh’la
vaftiz edecekti ve ateş vaftizi, su ve Ruh’la
vaftiz olmamışları yargıyla yok edecekti.
İreneyus (M.S. 182-188), İreneyus
Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Irenaeus
Against Heresies adlı kitabının 4’cü cildi, 4.3
bölümü, 466’cı sayfada bu ayeti, Tanrı’nın
iman etmeyenler üzerine inecek olan
yargısından söz etmek için kullanır. Tertulyan
(M.S. 198-220) suyla vaftizin kurtuluş
olduğunu ve sahte ve zayıf imanın
yargılanmak üzere ateşle vaftiz edildiğinden
söz eder (Vaftiz Üzerine anlamına gelen On
Baptism, bölüm 10, sayfa 674).
İsa geri döndüğü zaman zamanın sonundaki
yargı ateşi.
Çoklu anlamlar: Bazıları bunu, inanlıların
hem yargılanması ve hem de temizlenmesi
olarak görür. Büyük bir olasılıkla Montanist
olan Theodotus da sayfa 124’de (M.S. 240
civarı) ateşin sadece yok edici öğe olduğunu,
inanlılardaki kötülüğü temizlediğini ve
başkalarını ise yok ettiğini söyler (bu ikincisini
ima eder).
Belirtilmemiş: Aşağıdakiler bu ayeti aktarmış
ama belirli bir görüşten söz etmemiştir.
Justin Martyr (M.S. 135-165) Yahudi Trypho
ile Diyalog anlamına gelen Dialogue with
Trypho the Jew adlı kitabı, bölüm 49, sayfa
219’da.
Hippolitus (M.S. 222-234/5) Kutsal Teofani
(Tanrı’nın insana görünmesi) Üzerindeki
Söylev anlamına gelen The Discourse on the
Holy Theophany, bölüm 3, sayfa 235’de.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258) Kipriyan’ın
Tezleri anlamına gelen The Treatises of
Cyprian, Tez 12, bölüm 1.12, sayfa 511’de.
Hippolu Augustin (M.S. 388-430) bu ayeti ele
alır ama belirli bir görüş bildirmez (Müjdeler’in
Uyumu anlamına gelen Harmony of the
Gospels, kitap 2, bölüm 12.26, sayfa 117).
Soru: (Bu soruyu Müslüman olan Ahmad
Deedat sormuştur.) “Matta 3:16’da,
Amerika’daki 75,000,000 ‘Yeniden Doğmuş
Hristiyan’ Kutsal Ruh’a sahip olmakla
övünüyor. Luka 1:5’de Vaftizci Yahya’nın
doğuştan Kutsal Ruh’la dolu olduğunu
okuyoruz. Kutsal Ruh armağanı bu kadar
ucuzken neden zavallı İsa (Tanrı’nın
esenliği O’nun üstünde olsun) doğduktan
sonra, KUTSAL RUH armağanını almak
üzere Vaftizci Yahya’nın yaptığı vaftizi için
OTUZ YIL beklemek zorunda kalmıştır?
YANIT: İlk olarak, Muhammet’in de bir
peygamber olduğunu ilan etmeden önce
KIRK yıl beklemesi gerektiğini hatırlatmak
istiyorum. Deedat, karşılıksız verileni ucuz
olanla karıştırıyor ve Deedat, Kutsal Kitap’ın
Mesih’in Tanrı olduğunu öğrettiğini unutmuş
görünüyor. Deadat hiçbir zaman Kutsal Ruh
armağanını almamıştır, bu yüzden Kutsal Ruh
armağanıyla Kutsal Ruh’un görünen bir
şekilde bir güvercin olarak gökten inmesi
arasındaki farkı bilmez.
Karşılıksız ama ucuz değil: Bu armağan çok
pahalıydı, İsa’nın ölümüne mal olmuştu. Ama
Tanrı onu, Kendi Müjdesi’ne iman edenlerin
hepsine karşılıksız olarak verir.
Mesih’in tanrılığı: “Zavallı” İsa’nın otuz yıl
beklemesi gerekmemişti. İsa çocukken
Tanrı’nın lütfu O’nun üzerindeydi (Luka 2:40),
bunun yanı sıra İsa Tanrı’nın Kendisi’dir ve
Baba O’nun içindeydi.
İsa’nın bizim gibi Kutsal Ruh’la dolmaya
ihtiyacı yoktu; Baba ve İsa, Kutsal Ruh’u bize
göndermiştir.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
11
Kutsal Ruh’un İsa’nın üzerine inmesi
Kutsal Ruh armağanı değildir: Deedat
İsa’nın vaftiz olduğunda Kutsal Ruh’la
dolduğunu yanlış olarak okuyor; Kutsal Kitap,
İsa’nın vaftiz olduğunda Kutsal Ruh’la
dolduğunu değil, Kutsal Ruh’un bedensel bir
biçim olarak bir güvercin şeklinde İsa’nın
üzerine indiğini söyler. Hristiyanlar, Kutsal
Ruh’la dolduklarında, Kutsal Ruh onların
üzerine bir güvercin gibi inmez, bu yüzden bu
farklı bir şeydir.
Son olarak, İsa’nın deneyimini
Muhammet’inkiyle kıyaslayalım.
1. Hadisler, Muhammet’in bir peygamber
olarak kötü bir büyü altına konulduğunu
söyler.
1a. Yahudi Labid bin el-Asim, Muhammet’e
büyü yapmıştı. Ibn-i-Majah cilt 5, sayı 3435,
60-61 sayfalar.
1b. Muhammet, Sahih Muslim, cilt 3, kitap 24,
sayı 5428-5429, 1192-1193 sayfalar; Sahih
Muslim, cilt 2, kitap 4, sayı 1888, sayfa 411’e
göre kötü bir büyünün altındaydı. Ayrıca bkz.
Buharî cilt 8, kitap 73, bölüm 56, sayı 89,
sayfa 57 ve Buharî cilt 8, kitap 73, bölüm 59,
sayı 400, sayfa 266.
2. Muhammet kendisi için mezarın
işkencesinden korkuyordu.
2a. Yahudi bir kadın Muhammet’e, “Allah seni
mezarın işkencesinden korusun” demişti.
Bundan sonra Muhammet, mezarın
işkencesinden korunmak için dua etti. Sunan
Nasa’i, cilt 2, sayı 1479, 281-282 sayfalar.
2b. “‘Ayşe şöyle bildirmiştir: Yahudi kadın
benimle beraberken ve bana, “Mezarda
mahkeme edileceğini biliyor musun?” derken,
Kutsal Peygamber (Sallalahu Aleyhi ve
Selam) evime girdi. Allah’ın Mesajcısı
(Sallalahu Aleyhi ve Selam) (bunu duyunca)
titredi ve “Sadece Yahudiler yargılanacaklar”
dedi. Ayşe, “Birlikte birkaç gece geçirdik,
sonra Allah’ın Mesajcısı (Sallalahu Aleyhi ve
Selam) “Bana ne vahyedildi, biliyor musun?
‘Sen mezarda mahkeme edileceksin’ denildi”
dedi. Ayşe, “Bundan sonra Allah’ın
Mesajcısı’nın (Sallalahu Aleyhi ve Selam)
mezardaki işkenceden korunmak için dua
ettiğini duydum” dedi. Sahih Muslim cilt 1,
kitap 4, sayı 1212, sayfa 290.
2c. Ebu Huraira şöyle bildirmiştir: “Bundan
(yani bu vahiyden) sonra Allah’ın
Mesajcısı’nın (s.a.v.) mezarın işkencesinden
korunmak için dua ettiğini duydum.” Sahih
Muslim, cilt 1, kitap 4, sayı 1213, sayfa 290.
2d. "Ayşe şöyle dedi: Bundan sonra Kutsal
Peygamber’i her gördüğümde mezarın
işkencesinden kurtarılmak için dua ediyordu."
Sahih Muslim, cilt l.1, kitap 4, sayı 1214,
sayfa 290
2e. “Masruk bu hadisi şöyle diyen Ayşe’nin
yetkisiyle bildirmiştir: Kutsal Peygamber’in
bundan sonra her duasında mezarın
işkencesinden kurtarılmak için dua ettiğini
duydum.” Sahih Muslim, cilt 1, kitap 4, sayı
1215, sayfa 291.
2f. Muhammet mezarın işkencesinden
kurtulmak için dua ediyordu. Sunan Nasa’i cilt
2, sayı.2065, sayfa 535; cilt 2, no.2069, sayfa
537; cilt 2, sayı 2071, sayfa 538
Bakın, bir Müslüman bu hadislerin
söylediklerine katılabilir, katılmayabilir ya da
daha büyük bir olasılıkla bunları bilmeyebilir.
Ancak yine de, aynı görüşte oldukları ya da
olmadıkları ben değilim, çünkü ben sadece
yetkili Sünni hadislerin söylediklerini
bildiriyorum.
Özet olarak, Kutsal Ruh’u bize İsa
göndermiştir. Umudum, kötülüğün altında
olmaktan özgür kılınmanız, mezarın
işkencesinin korkusundan özgür kılınmanız
ve Tanrı’dan Kutsal Ruh’u almayı
istemenizdir.
Soru: Matta 3:16 ve Markos 1:10’da
güvercini kim gördü?
YANIT: Hem Matta 3:16 ve hem de Markos
3:16, İsa’nın güvercini gördüğünü söyler ve
Yuhanna 1:32, Vaftizci Yahya’nın da
güvercini gördüğünü söyler. Bu ayetler
güvercini başka kimin gördüğünü kesin bir
şekilde bildirmez.
Soru: Matta 3:16-17, Mormonlar’ın iddia
ettiği gibi, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un üç
ayrı kişilik olduğunu destekliyor mu
(Talmadge, 1977 sayfa 39-40)?
YANIT: Hayır. Bu onların ayırt edilebilir
olduklarını gösterir ama ayrı olduklarını
göstermez. Bu ayet, Üçlü Birlik’e karşı olmak
yerine, Üçlü Birlik’i destekler ve onların ayırt
edilebilir olduklarını bildirir. Ancak bu ayet,
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
12
modalizm ve “Birlik Pentikostçuluğu”na
karşıdır.
Soru: Bir ateistin (Cappello) söylediği gibi,
İsa Tanrı olduğundan ve dünya zaten
O’nun olduğundan Matta 4:8’de, İblis
İsa’ya nasıl dünyayı sunabiliyordu?
YANIT: Bu ilginç bir sorudur. Yanıtta göz
önünde bulundurulacak dört nokta vardır.
1. İsa hâlâ Tanrı idi ama Filipililer 2:7 ve
Yuhanna 17:5’in gösterdiği gibi İsa yeryüzüne
geldiğinde gönüllü olarak yüceliğini bir yana
bırakmıştı.
2. Mezmur 24:1’in gösterdiği gibi, Tanrı
gerçekten de dünyanın “sahibi”dir. Yine de
İsa yüceliğini bir yana bırakıp dünyaya
geldiğinde, Yuhanna 1:10-11’in gösterdiği
gibi, “kendine ait olanlar” O’nu kabul
etmediler.
3. Tanrı nihai güce sahip olmayı sürdürdüğü
halde, Yaratılış 1:28’e göre insanlığa bu
dünyayı yönetme yetkisi verdi.
4. Tanrı dünyanın gerçek sahibi olduğu halde,
Yuhanna 5:19’un gösterdiği gibi, İblis’in
düşmesi ona bu dünya üzerinde epey çok
yönetim hakkı vermiştir. 2 Korintliler 4:4’e
göre, bu çağın ilahi İblis’tir. Yuhanna 12:31;
14:30,16:11; Efesliler 6:12 ve Koloseliler
1:13’de de bu dünyanın egemeni İblis’tir.
Özet: Tanrı hem geçmişte dünyayı yaratmış
olduğu ve hem de sonsuz egemenliğe sahip
olduğundan dünyanın gerçek sahibidir. İsa
dünyaya geldiğinde bu ikincisini geçici olarak
bir kenara bırakmıştı. Ama Düşüş’ten beri,
İblis bu dünyanın nihai kontrolüne sahip
olmadığı halde onun yönetimindedir.
Soru: Matta 4:10 ve Matta 12:26’da, İblis’in
asiliği sadece Yahudiler sürgüne
gönderildikten sonra mı öğretilmişti?
YANIT: Hayır. Sürgün’den önce yazılmış olan
Yeşaya 14:12-15 de Lusifer’in asiliğinden söz
eder.
Soru: Matta 4:18-22’de, İsa, Petrus ve
Andreas’tan ağlarını bırakıp Kendisini
izlemelerini istediğinde onlar neden
hemen her şeylerini bıraktılar?
YANIT: İsa bir süredir Celile’deydi ve büyük
bir olasılıkla O’nunla daha önceden iletişimleri
olmuştu.
Soru: Matta 4:14-16’da, Yeşaya 9:1 ve
Yeşaya 9:2’un birlikte olması mı gerekiyor,
yoksa Matta bunları bir araya koymakta
hatalı mı davranıyordu?
YANIT: İkisinin birlikte olması gerekiyor çünkü
Yeşaya 9:1 bu iki bölüm arasında bir geçiş
ayetidir.
Bir yazar, Yeşaya 9:1’in önceki bölüme ait
olduğunu iddia eder ve bu ayet modern
Yahudi Kutsal Kitaplarında ve New Jerusalem
Kutsal Kitap’ında Yeşaya 8:23 olarak
numaralandırılmıştır. Yeşaya 8:22 ve 9:1
birbiriyle bağlantılıdır çünkü Yeşaya 8:22
karanlıkta olan halktan söz eder ve Yeşaya
9:1 de halkın artık karanlıkta
kalmayacağından söz eder.
Ancak, Yeşaya 8:22 karanlığa kovulacak
olan bir halktan söz eder, Yeşaya 9:1 Zevulun
ve Naftali için artık karanlık olmayacağını
söyler ve Yeşaya 9:2-7 de, karanlıkta yürüyen
halkın büyük bir ışık göreceğini söyler.
Asimov’un kasvet içinde olan insanların
kasvetinin Yeşaya 9:1’de üstlerinden
kalktığını halde, bir sonraki ayetteki karanlıkta
olup büyük bir ışık görenlerle bağlantılı
olmadığını söylemeye çalışması ilginçtir.
Soru: Matta 4:15-16’da, Yeşaya 9:1-2’deki
Zevulun ve Naftali hakkındaki
peygamberliğin İsa’yla ne gibi bir
bağlantısı vardır?
YANIT: Bunlar birbirleriyle iki şekilde
bağlantılıdır.
Çocukluk: İsa çocukluğunun büyük bir
kısmını, Celile Gölü’nün batısındaki Celile’de
geçirmişti.
Hizmetin ilk dönemleri: İsa’nın hizmetinin ilk
dönemleri, Celile’de, öncelikle Celile Gölü’nün
batısında geçmişti. Bu bölge, Zevulun ve
Naftali’nin soyuna ait olan topraklardı.
Soru: Mısır’dan Çıkış 33:23 ve başka
ayetler kimsenin Tanrı’yı görüp de
yaşayamayacağını söylediğinden Matta
5:8, 1 Yuhanna 3:2 ve Vahiy 22:4’de,
yüreği temiz olanlar Tanrı’yı nasıl
göreceklerdir?
YANIT: Düşüş’den beri, hiçbir ölümlü, günahlı
insan Tanrı’yı görüp de yaşayamaz. Ancak,
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
13
inanlılar paklanacaklar ve Cennette Tanrı’yı
göreceklerdir.
SORU: Matta 5:13’de Hristiyanlar nasıl tuz
olabilirler?
YANIT: Tuz dört şeyden birini yapması için
yiyeceklere az miktarlarda konulur.
Hristiyanlar da dört alanda bu dünyanın
tuzudur.
Yaşam – Tuz yaşamamız için elzemdir.
Altının bol olduğu Timbuktu adlı Batı Afrika
kentinde, yarım kilo tuz yarım kilo altına
satılır. Hristiyanlar’ın içinde Mesih’in yaşamı
olduğundan onların bu yaşamı bu dünyaya
göstermeleri gerekmektedir. Tanrı, insanları
Kendisinin onlara yaşam vermesi için O’na
yaklaştırmamızda vaazlerimizi, sevgimizi ve
hizmetimizi kullanır.
Tat – Tuz yiyeceklere tat verir ve tatlarının iyi
olmalarını sağlar. Aynı şekilde, bizler de
kurtulmuş olanlar için Mesih’in kokusuyuz.
Tanrı aşağıya bakar ve bu dünyada Kendisini
izleyen Hristiyanlar’ı görmek O’nu hoşnut
eder.
Koruyucu – Tuz, buzdolabı olmadığında,
bakterilerin üremesini engelleyerek
yiyeceklerin saklanmasını sağlamakta çok
önemlidir. Hristiyanlar’ın da, günahın
karşısına dikilip koruyucu bir etki sahibi olarak
bu dünyada tuz ve ışık olmaları lazımdır.
Kurban - Levililer 2:13’de, kurbanların tuzla
tatlandırılması gerektiği bildirilmektedir. Bizim
de yaşamlarımızı Tanrı için kurbanlar olarak
yaşamamız gerekmektedir.
Soru: Yeni Çağ hareketi izleyicilerinin
bazılarının söylediği gibi, Matta 5:13, kendi
içlerindeki tanrılığın farkına varıp başka
insanların da kendi tanrılıklarının farkına
varmalarına yardım eden insanlardan mı
söz eder? (Spangler, 1981, 80).
YANIT: Hayır, bu hiç de doğru değildir; tuz
tanrılık değildir. Bizim Tanrı gibi
olabileceğimizi söylemek, insanlığa söylenen
en eski yalanlardan biridir, bu yalan insanlığa
Aden Bahçesi’nde söylenmiştir. Bizler,
tapınılacak ayrı tanrılar olmak, ya da
tapınılmak üzere Tanrı’nın bir parçası olmak
için değil, Tanrı’yı sonsuza dek sevip O’na
hizmet etmek için yaratıldık.
Bu garip görüş, İsa’nın Yahudi olduğunu ve
Yahudilik’in tek tanrılı bir din olduğunu
unutmuşa benzer. Tuzun neyi temsil ettiği
konusunda lütfen bir önceki soruya bakın.
SORU: Matta 5:14’ün söylediği gibi, biz mi
dünyanın ışığıyız, yoksa Yuhanna 9:5’in
söylediği gibi İsa mı dünyanın ışığıdır?
YANIT: İkisi de: İsa ışığı dünyaya getirdi ve
bizlerin de bu ışığı yansıtanlar olma
sorumluluğumuz vardır. Pavlus, 2 Korintliler
4:6-7’de bundan söz eder. İsa, Yuhanna
9:5’de, “Dünyada olduğum sürece dünyanın
ışığı Ben'im” demiştir. İsa’nın bedeni şimdi bu
dünyada değil, cennettedir, ama İsa’nın
varlığı içimizdeki Kutsal Ruh aracılığıyla hâlâ
dünyadadır.
Soru: Matta 5:17 ve Elçilerin İşleri 10:1016’da, İsa, Yasa’daki hiçbir şeyi geçersiz
kılmak için gelmediğini söylediğinden
neden Hristiyanlar, Müslümanlar’ın yaptığı
söylendiği şekilde Eski Antlaşma’nın
beslenmeyle ilgili yasalarına uymuyor?
YANIT: Ne Hristiyanlar, ne de Müslümanlar
Eski Antlaşma’nın beslenmeyle ilgili
yasalarına uymazlar ancak Hristiyanlar’ın
bunlara uymama nedeni, onların İsa’yı
dinlemesidir. Bu soruya yanıt verirken beş
noktanın göz önünde bulundurulması gerektir.
Bu sırada, İsa’nın izleyicileri Eski
Antlaşma’nın beslenmeyle ilgili yasalarına
itaat ediyordu. İsa aslında, her şey
gerçekleşmeden, Kutsal Yasa'dan ufacık bir
harf ya da bir noktanın bile yok
olmayacağını söylemiştir.
İsa’nın dirilişi, Tanrı’nın çocuklarını ele alış
biçimini temelden değiştirmiştir. Elçilerin İşleri
10:9-16’da bir melek İsa’nın elçilerinden biri
olan Petrus’a Tanrı’nın bütün yiyecekleri
temiz kıldığını bildirmiştir. Bu ayetin bu
hayvanların her zaman temiz olduğunu
söylemediğine, bunun yerine Tanrı’nın onları
temiz kıldığını söylediğine dikkat edin.
Böyle bir itirazda bulunan Müslümanlar bile,
Eski Antlaşma’nın beslenmeyle ilgili
yasalarının bazılarına itaat edilmemesi
gerektiğine katılır. Müslümanlar, deve eti
yiyebileceklerini düşünürler (ve Muhammet de
deve eti yemiştir), buna karşın Levililer 11:3-
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
14
8; Yasa’nın Tekrarı 14:6-8 deve yenmesini
yasaklar.
İsa’nın, Matta 15:10,17-20 ve Markos 7:1415’deki sözlerini dinleyin. İsa, insanı
kirletenin ağızdan giren şey değil, ağızdan
çıkan şey olduğunu söylemiştir. Markos 7:19,
İsa’nın bu sözlerle bütün yiyeceklerin temiz
olduğunu bildirdiğini gösterir. Eğer İsa’nın bir
peygamber olduğunu söylüyorsak, O’nun
sözlerini dinlemeliyiz.
Elçilerin İşleri 10:10-16’da, gökten gelen bir
ses Petrus’a yemesini söylediğinde, ona,
beslenmeyle ilgili yasaların sadece İsa’nın
sunduğu kurbana kadar geçerli olduğunu,
ondan sonra geçerli olmadığını gösteriyordu.
Tanrı’nın meleğinin ve İsa’nın elçisinin
sözlerine itaat etmeliyiz.
Sonuç olarak, Tanrı’nın peygamberlerinin
söylediklerini göz ardı etmek yerine onları
dinlemeliyiz.
SORU: İsa, Matta 5:17’de yasadaki hiçbir
şeyi geçersiz kılmayacağını söylediği
halde, neden artık Yahudi bayram günleri
kutlanmıyor?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken dört nokta vardır.
1. Eski Antlaşma Yasası’nın ahlaksal
şartları bütün insanlar içindir ve
değişmemiştir.
2.
Bir anlamda kurbanların günümüzde
bütün insanlar için olduğu söylenebilir çünkü
İsa baş kâhinimizdir ve gereken kurbanı
bütünüyle sunmuştur.
3.
Mesih’in ölümünden sonra, kurbanları
içeren ve Yahudi halkı için olan bayram
günleri Yahudi olmayanlar tarafından
kutlanmadı.
4. Bu soruyu bir Müslüman sorarsa, ona eğer
Hristiyanlar’ın Eski Antlaşma Yahudi
bayramlarını kutlamaları gerektiğini
düşünüyorlarsa neden Müslümanlar’ın da
Tanrı’nın Eski Antlaşma’da verdiği bayramları
kutlamadıkları sorulabilir.
Soru: Matta 5:20’de, din bilginleri ve
Ferisiler kimdi ve ne tür bir doğruluk
düzeyine sahiptiler?
YANIT: Matta 5:20’da, din bilginleri genellikle
Saduki partisindendi ve Ferisiler de onlara
karşıydılar. Politik olarak, Sadukiler Roma’yla
uyum içinde olmayı destekleyen Yahudiler
arasındaydı, Ferisiler ise buna karşıydı.
Ferisiler 5.000−6.000 kişilik küçük bir gruptu
ama nüfuz sahibiydiler çünkü halk onlara
saygı duyuyordu. Sadukiler genelde fiziksel
diriliş olmayacağını savunuyor ve Kutsal
Kitap’ın sadece ilk beş kitabının Kutsal
Yazılar olduğunu söylüyordu. İsa, Sadukiler’i
hem Kutsal Yazılar’ı, hem de Tanrı’nın
gücünü bilmediklerinden ötürü azarlamıştır.
Ferisiler’i ise, hiçbir zaman Kutsal Yazılar’ı
bilmediklerinden ötürü azarlamamıştır.
Din bilginleri ve Ferisiler doğru kişiler gibi
görünmeye çalıştıkları halde, İsa onlar
onaylamıyor ya da öyle olduklarını
söylemiyordu. Bunun yerine, insanların
göklerin egemenliğine girmek için sahip
olduklarından daha çok doğruluğa ihtiyaçları
olduğunu söylüyordu. Bu da üç şeyi ima eder:
a)
Din bilginleri ve Ferisiler, göklerin
egemenliğine girmek için gereken doğruluğa
sahip değildi.
b) İsa’nın izleyicilerinin onlardan daha doğru
olmaları gerekiyordu
c) Aslında kimse göklerin egemenliğine
girmek için tek başına yeteri kadar doğruluğa
sahip değildir. İsa, 6 ve 7’ci bölümlerde
bundan daha çok söz eder. Öğrenciler
Markos 10:26-27’da sonunda bunu anladılar.
d) Eğer kimse yeterince iyi değilse, günahkâr
olan insanlara üstten bakmayın, çünkü siz de
günahkârsınız. Matta 9:9-12’de İsa’nın,
Ferisiler’i şaşkınlık ve dehşete düşüren bir
şekilde birçok vergi görevlisi ve günahkârla
birlikte yemek yediğini görüyoruz.
İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına
gelen Against Heresies (M.S. 182-188) adlı
eserinin, kitap 4, bölüm 13, 477’ci sayfasında
tamamlayıcı bir yanıt verir. Aşağıda onun
bildirdiği dört noktanın bir özetini
bulacaksınız:
1) Din bilginleri ve Ferisiler Baba’ya
inandıkları halde, bizim Oğul’a da iman
etmemiz gerekmektedir.
2) Sadece söylemekle kalmayıp aynı
zamanda yapmamız da lazımdır, çünkü din
bilginleri ve Ferisiler söylüyor ama
yapmıyorlardı.
3) Sadece kötü hareketlerden değil, onları
yapmayı arzulamaktan da uzak durmamız
gerektir.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
15
4) İsa bize yasaya aykırı olan şeyleri değil,
yasayı tamamlayan şeyleri öğretmiştir. İsa
yasayı yok etmemiş, onu tamamlamış,
genişletmiş ve ona daha büyük bir kapsam
vermiştir.
Soru: Matta 5:21’e göre, İsa “Öldürmeyin”
dediği halde, neden insanlar hayvanları,
suçluları vb. öldürüyor?
YANIT: Grekçe phoneuo sözcüğü cinayet
anlamına gelebilecekken Kutsal Kitap’ın
resmi İngilizce çevirisi olan Kral James
Çevirisi bunu “öldürmek” olarak tercüme
etmiştir. Bunu yapan kişi olan phoneus, bir
cellat ya da hayvan kasabı değil, bir katil ya
da bir suikastçıdır. Eğer birisi, Eski
Antlaşma’daki “öldürmeyeceksin” sözünün,
gerçekten de hayvanlardan ya da suçluların
idam edilmesinden söz ettiğini düşünüyorsa,
bu sözcüğü yanlış anlamaları Eski
Antlaşma’nın bütününde var olan kurban
sistemini onlar için akıl almaz bir sır haline
getirir.
Soru: Matta 23:17; Luka 24:25; 1 Korintliler
15:36; Galatyalılar 3:1’de bunu İsa Kendisi
ve diğerleri yaptığı halde, İsa Matta 5:22’de
neden kimseye ahmak demememiz
gerektiğini söyler?
YANIT: İsa, “ahmak” ya da “aptal” dememiş,
“boş kafalı” anlamına gelen Aramice bir argo
sözcük kullanmıştır. Bu sözcük, “salak” ya da
“mankafa” anlamına da gelebilir. İsa
insanlara, “budala” ve “kör kılavuz” da der
(Matta 23:16) hatta “hırsız ve haydut” ve
“yılan” bile der. İsa, sözlerini dikkatle
seçiyordu ve insanları kötüleyip onlara çamur
atmıyordu.
Soru: Matta 23:13-33; 21:45; 16:4’de İsa
neden halkının ihtiyarlarına karşı hakaret
etmişti? (Bu soruyu Müslüman Ahmad
Deedat sormuştur.)
YANIT: Bu soruyu sormadan önce bunu biraz
daha zorlaştıralım. İsa, Kendisini ret eden
Ferisiler’i, yasa uzmanlarını ve diğer din
önderlerini azarlamakla kalmadı, onları
cehenneme gidecekleri konusunda da uyardı.
Ancak İsa sadece bunları söylemekle
kalmayıp eline bir kırbaç alarak tapınakta
para bozan kişilerin masalarını da iki kez
devirdi. Bu davranışıyla, tapınak alanında
para bozanların masalar kurmasına baştan
izin verenlerin yetkisini herkesin önünde ret
ettiği açıktır.
Yanıtın üç kısmı vardır.
1) İsa’nın yetkisi onlarınkinden daha büyüktü.
(Öyle olmadığı halde), Tanrı’yı itaatkâr bir
şekilde izliyor olsalardı bile, İsa, Mesih ve
Tanrı Oğlu olarak onlara ne yapılmasını
istediğini söyleyebilirdi. Tanrı bizim
planlarımızı istediği zaman ve istediği şekilde
değiştirip bozma hakkına sahiptir.
2) İsa, Matta 23:15’de, sadece kendileri
cehenneme gitmekle kalmayıp başkalarının
da cehenneme gitmesini sağlayanların
yetkisini kesin olarak ret etmişti. İsa, İbrahim,
Musa ve Eski Antlaşma’dan daha büyük
olduğu halde, aksine onları onaylayıp onların
yetkisine kesin olarak saygı göstermişti.
3) Günümüzde bizlere, yönetimde olanlar
gerçeği ret ederlerse onları dinlemememiz
gerektiği buyrulmuştur (Titus 1:14). Titus 3:910’da bize bölücü olanları ret etmemiz
söylenmiştir. Hatta, tarih boyunca yaşanan bir
sorun da, birçok insanın Tanrı yolundan uzak
birisini, sırf dinî bir lider olduğu için izlemeye
fazlasıyla istekli olmasıdır. Ama Kutsal Kitap
bizlere, bunun aksi olarak, Tanrı yolunda
yürüyen önderlere itaat etmemizi ve onların
yetkisi altında olmamızı da söyler (1
Selanikliler 5:12-23; 1 Petrus 5:2-5; İbraniler
13:17)
SORU: İsa, Matta 5:22’de, “KİM kardeşine
ahmak derse, cehennem ateşini hak
edecektir” diyor, buna karşın, Matta 23:17,
Luka 11:40 ve Luka 12:20’nin de
gösterdiği gibi Kendisi bunu tekrar tekrar
yapmıştır. O da cehennem ateşini hak
etme tehlikesi içinde olmamalı mı? Ne de
olsa, Kendi yasasına karşı gelmiştir!
YANIT: İki nedenden ötürü bu soruya hayır
yanıtını veriyoruz.
a) Başkalarına bize Rab diye hitap etmelerini
ya da onların bize tapmasına izin
vermemeliyiz, bu sadece İsa’nın yapabileceği
bir şeydir. Bu yüzden, İsa’nın bize öğrettiği
her şey Kendisi için her zaman geçerli
değildir. Daha sıradan bir düzeyde, ben
kuşumun sadece kuş yeminin bulunduğu
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
16
kaptan yemesi için bir kural koyduğumda
benim de bu kuralı izlemem gerekir mi?
b) İsa aslında “ahmak” dememişti, bu bir
açıklamadır. Kullandığı sözcük aslında, en iyi
şekilde “boş kafalı” olarak tercüme
edilebilecek olan raca idi. İsa, insanların
ahmak olduğunu söylemiştir, bunu
Süleyman’ın Özdeyişleri Kitabı’nda insanlara
akılsız denilmesi gibi yapmıştır, ama bunu
söylerken onların kafalarının (ya da
yaşamlarının) değersiz olduğu düşüncesini
iletmemiştir.
Soru: Katolik öğretmen Ludwig Ott’un
öğrettiği üzere, Matta 5:26 Roma
Katolikleri’nin araf öğretisini mi destekler?
YANIT: Bu sorunun yanıtı yedi nedenden
ötürü hayırdır.
Ölümden sonrasından söz etmez: Bu, araf
ya da ölümden sonraki herhangi bir şeyden
söz etmez. İsa bunu bir benzetme olarak
söylemiştir.
(Şimdi Papa Benedict XVI olan) Eski Kardinal
Ratzinger gibi bazı Katolikler bile bu görüşe
katılmaz. Kendisi bu konuda şöyle demiştir:
“Araf, kişinin hemen hemen keyfi bir şekilde
verilen cezaları çekmeye zorlandığı dünya
üzeri bir toplama kampı değildir. Araf,
değişimin içsel olarak gerekli sürecidir. Bu
süreç içinde kişi Mesih ve Tanrı konusunda
yeterli olur [yani, Mesih ve Tanrı’yla tam bir
birlik içinde olma konusunda yeterli olur] ve
böylece de bütün kutsallarla da birlik içinde
olmaya yeterli olur” (Ratzinger’in Eskotoji
(kıyametbilim) anlamına gelen kitabı
Eschatology (1990), sayfa 230.)
İbraniler 10:10-15 iki şey öğretir: 1) İbraniler
10-12’de Mesih sunusunu sunmayı zaten
tamamlamıştı ve 2) İbraniler 10:13-15’de
Mesih sunduğu sunu aracılığıyla bizi sonsuza
dek kusursuz kılmıştı. Mesih’e sunduğu
sununun yeterince iyi olmadığını, yeterli
olmadığını ya da İbraniler Kitabı’nın bize
tamamlamış olduğunu söylediği işi
tamamlamadığını söylemeyelim.
Romalılar 8:1, “Böylece Mesih İsa'ya ait
olanlara artık hiçbir mahkûmiyet yoktur” der.
2 Petrus 1:11, öldükten sonra cennette
(sıcak bir şekilde, ya da alevlerle değil) zengin
ve bol bir şekilde karşılanacağımızı söyler.
Araf, cennette pek içten karşılanmayacağımız
bir “veranda” olurdu.
2 Korintliler 5:8, “Cesaretimiz vardır diyorum
ve bedenden uzakta, Rab'bin yanında olmayı
yeğleriz” der. Aynı şekilde, Filipililer 1:23 de
Pavlus’un fiziksel olarak hayatta kalmakla
“dünyadan ayrılıp Mesih'le birlikte olmak” gibi
iki seçenek arasında olduğunu söyler.
Öldüğümüz anda, cennet vaadi ertelenmiş
olarak arafta değil, Tanrı’yla birlikte olacağız.
İlk Hristiyanlar, İznik’ten önce hiç araf
sözünü duymamışlardı ve bu ayette araf gibi
bir şeyi görmedikleri de kesindi. Elimizde
İznik’ten öncesinden var olan
4,170’den fazla yazıda Matta 5:26’nın bu
yorumu ve inanlının ölümden sonra gideceği
herhangi bir ateşli araf düşüncesi kesinlikle
yoktur.
SORU: Matta 5:29’da, Cehennem bilinçli
işkence midir, yoksa sadece mezar mıdır?
YANIT: İkisi de doğrudur. Grekçe Hades
sözcüğü, İbranice Sheol sözcüğüyle
karşılaştırılabilir. Matta 5:29’da burasının
gitmeyi istemediğiniz yer olduğu açıktır, bu
yüzden bu ayetin metin çerçevesi bunun
Tanrı’dan uzak bir şekilde ölenlerin gideceği
“cehennem” olduğunu bildirir.
Luka 16:22-23 burada işkence (Grekçe’de
basanois) (Luka 16:23,28), bilinçlilik (Luka
16:23) ve alevler içinde azap çekmek (Luka
16:24,25) olacağını gösterir.
İman etmeyen kişiler sadece orada olmakla
kalmaz, orada sonsuza dek de
cezalandırılırlar (Matta 25:41,46; Vahiy 14:911; ~19:3; ~22:15).
Matta 13:40-42,50 ateşli fırının İÇİNDE
ağlayış ve diş gıcırtısı olacağını söyler.
(Grekçe’de “orada” anlamına gelen ekei
sözcüğü “olacak” değil, “orada” anlamına
gelir.)
2 Selanikliler 1, bunun Rab’bin huzurundan
ve O’nun görkemli gücünden dışarıda
bırakılmış olarak sonsuz yok ediliş olduğunu
öğretir.
Vahiy 14:9-11, canavara tapanlara “kutsal
meleklerin ve Kuzu'nun önünde ateş ve
kükürtle işkence edilecek” der. İman etmeyen
kişilerin ölümden sonraki bilinci acı vericidir
(Vahiy 20:10; Luka 12:5; 13:28; 16; Hezekiel
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
17
32:31-32; Matta 3:12; 5:21; 13:42,50; 22:13;
25:41; Yeşaya 50:11).
İman etmeyenler mahvolacak (Luka 13:3,5;
Yuhanna 3:16; 2 Selanikliler 2:9) ve yok
edilecektir (2 Selanikliler 1:9; 2 Petrus 3:16;
Matta 10:28; 1 Korintliler 3:17; Filipililer 1:28;
Yakup 4:12; Vahiy 11:18).
ve ailemizi gözetip koruması için Tanrı’ya
güvenebileceğimizi kabul ederek, ama
akılsızca kötü insanlara güvenmeden,
savunmasız bir konuma girmemize izin
vermemiz lazımdır.
SORU: Matta 5:39 aksini söylediği halde,
Hristiyanlar neden kötülüğe karşı
SORU: Matta 5:34’de bize ant içmememiz
direnirler?
gerektiği söyleniyor, Yasa’nın Tekrarı
YANIT: Kutsal Kitap’taki hiçbir ayet bize
10:20’da ise Tanrı’nın adıyla ant içmemiz
kötülüğe karşı direnmememiz gerektiğini
söylemez. Matta 5:39 bundan değil, kesin
söyleniyor. Bu iki ayetin ışığında ant
olarak, size kötülük yapan kötü bir insana
içmemeli miyiz, yoksa Tanrı’nın adıyla mı
karşı koymamaktan söz eder. Yakup 4:7ve 1
ant içmeliyiz? YANIT: Kutsal Kitap’ı etüt
Petrus 5:9’de İblis’e karşı direnmemiz
ederken metnin genel çerçevesini bilmek
söylenmiştir. Yeremya 7:6 ve 22:16’da
önemlidir. Burada da Eski Antlaşma’yla, Yeni
Yeremya’nın yaptığı gibi ezilmişleri
Antlaşma’nın neler olduğunu bilmek
savunmamız gerekir. Eski Antlaşma’da,
önemlidir. İsa, Matta 5:21-48’de bir tek
Süleyman’ın Özdeyişleri 28:4, doğruların
konuşmasında Eski Antlaşma’nın beş
yasayı terk eden kötülere “karşı çıktığını”
buyruğun yerine kesinlikle başkalarını
söyler. Levililer 5:1, gördüğümüz bir kötülük
koymuştu. Aşağıda İsa’nın söylediklerinin bir
hakkında mahkemede tanıklık etmeyi ret
özeti yer alıyor:
etmenin günah olduğunu söyler. Sahte
karşı tetikte olmalıyız (1
Ayetler
Eski Antlaşma
Ama İsa öğretmenlere
dedi ki
2:26; 3:7;kızma
4:1; 2 Yuhanna 7-8; Vahiy
Matta 5:21-26
Adam
Buna ek Yuhanna
olarak, kardeşine
2:16;
2
Petrus
2:2;
Elçilerin
İşleri 20:28-29.
öldürmeyeceksin
ve ona “ahmak” deme
Sahte
öğretmenleri
yalanlamalıyız
(1
Matta 5:27-30
Zina etmeyeceksin
Buna ek olarak, bir kadına
şehvetleTimoteos
bakma 1:3; Titus 1:9-11; Yahuda 3).
İnancımız
uğruna
Matta 5:31-32
Kim karısını boşarsa Aksine, sadakatsizlik
hariç mücadele etmeliyiz
ona boşanma
boşama (Filipililer 1:27; 4:3).
belgesi versin
SORU:
Matta 5:42
ve Luka 6:29-30’da,
Matta 5:33-37
Antlarını yerine getir Aksine, hiç
ant içmeyin,
sadece
Hristiyanlar’ın
kendilerinden
her isteyene
evet ya da hayır deyin
vermeleri
mi gerekir?
Matta 5:38-42
Göze göz
Aksine, diğer
yanağınızı
çevirin,
YANIT:
Evet:
öğretiyi anlamak değil ama
contrast, turn the otherbu
cheek,
yerine getirmek
Hristiyanlar’ın
onunla fazladan
yürüyünzordur.
vs.
başkalarını
kendilerinden
de daha önemli
Matta 5:43-48
Komşunu sev ve
Aksine, düşmanlarını bile sev
saymaları lazımdır (Filipililer 2:3).
düşmanından nefret
Komşumuzu kendimiz gibi sevmeliyiz, bu
et
yüzden tabii ki, birisine o bizden bunu istemiş
Bu arada, Yakup 5:13 de, günümüzde ant
olsa bile ona (uyuşturucu gibi) zarar verecek
içmememiz gerektiği konusunda Matta
bir şey vermemeliyiz. Ama gerçekten ihtiyacı
5:34’ün söylediklerini tekrarlar. İsa ayrıca
olan birisini görürsek, onun ihtiyaçlarını
Markos 7:19’da şimdi artık bütün yiyeceklerin
karşılamaya çalışmalıyız. İhtiyacı olan kişi
temiz olduğunu göstermiştir ve bu da Elçilerin
bizim gibi bir Hristiyan olsa da, olmasa da
İşleri 10:9-16’in bir yankısıdır.
böyle yapmamız lazımdır.
Komşumuzu kendimiz gibi sevmemiz,
SORU: Matta 5:39-40’da, Hristiyanlar’ın
kendimizi
sevmenin de sakıncası olmadığını
nasıl öbür yanaklarını çevirmeleri
ima eder. Ancak, birçok insan, kendilerini çok
lazımdır?
az sevip vermeleri gerektiğinden daha
YANIT: Hristiyanlar’ın doğal bir şekilde değil,
fazlasını vermek yerine, başkalarına vermesi
doğaüstü bir şekilde yaşamaları gerekir. Bizi
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
18
gerektiğinden daha azını vererek kendilerini
başkalarını sevdiklerinden daha çok sevme
suçunu işler.
Soru: Matta 5:43’ün söylediği gibi,
“Komşunu seveceksin, düşmanından
nefret edeceksin” diyen ayet nerededir?
YANIT: Bu söz Eski Antlaşma’da yer almaz
ama bu söz yazıcıların geleneğinde var
olduğu için Yahudiler bu sözü sık sık
duymuşlardır. İsa bu sözün Eski Antlaşma’da
olduğunu çok iyi bir nedenden ötürü
söylememiştir, çünkü bu söz Eski
Antlaşma’da değildir.
SORU: Bizler, Matta 5:48’da dediği gibi,
yetkin olabilir miyiz?
YANIT: Bir pırlanta değişik yerlerden
bakıldığında farklı bir şekilde parıldadığı gibi,
Kutsal Kitap bu konuyu dört açıdan ele alır.
Bu geniş sorunun basit yanıtları, evet, evet,
hayır ve evettir.
Evet, ölümden sonra: Cennette günahsız ve
tamamen kutsal olacağımız gerçeği üzerinde
düşünmeliyiz. Bunu beklemeliyiz ve eğer
günahlarınızdan bazılarını geride bırakmak
size üzüntü veriyorsa, o zaman ruhsal
yaşamınızda yanlış bir şeyler var demektir.
Matta 5:48’in sözünü ettiği yetkinliğe ancak ve
ancak ölümden sonra tamamen erişebiliriz.
Evet, yasal olarak: Baba Tanrı, bizim
bağışlanmış olduğumuzu bildirmiştir ve
günahın suçluluğunun da İsa’nın çarmıhtaki
ölümü aracılığıyla bağışlandığı bildirilmiştir.
İbraniler 10:17 bizlere çok kesin bir şekilde
İsa’nın çarmıha gerildiğinde, kutsallaştırılan
kişileri “yetkinliğe kavuşturduğunu” bildirir.
Romalılar 4:17 bizlere Tanrı’nın var olmayanı
buyruğuyla var ettiğini hatırlatır. Bizler
Tanrı’ya karşı günah işlemiş olduğumuz ve
cehenneme gitmeyi hak ettiğimiz halde, eğer
Tanrı bize cennette bağışlanma ve günahsız
yaşam vaat ediyorsa O’nun vaatleri yüzde yüz
doğrudur. Bir anlamda, Mesih’e, O’nun
ölümüne ve bedensel dirilişe güvenmiş
olanların hepsi Matta 5:48’i başarmış ilan
edilecektir.
Hayır, şimdi yeryüzünde olmaz ama yine
de deneriz: Yeryüzünde günahsız
kusursuzluğa erişmeyeceğiz ve bu konuma
eriştiğini düşünen herkes 1 Yuhanna 1:18’in
söylediği gibi kendini kandırmaktadır. Filipililer
3:12’de gördüğümüz gibi, Pavlus bile yetkin
ya da kusursuz değildi. Yeryüzünde günahsız
kusursuzluğa erişmeyeceğimiz halde, yine de
günahsız kusursuzluğa ve Mesih benzerliğine
erişmeye çalışmalı, ancak erişemediğimizde
bütün inanlıların hâlâ yaptığı gibi,
cesaretimizin kırılmasına izin vermemeliyiz.
Bu yüzden İsa’nın Matta 5:48’deki buyruğu
sadece gelecekle ilgili bir vaat ve bir bildiri
değil, günümüzde ciddi bir şekilde yerine
getirmeye çalışmamız gereken bir buyruktu.
Evet, Tanrı’nın isteğinde kusursuz
olabiliriz: Bütün olmak ve Tanrı’nın olmamızı
istediği yerde olmak anlamında “kusursuz” bir
inanlı olabiliriz. Ama tıpkı “kusursuz” bir
bebeğin sonsuza dek bebek olarak
kalmaması gerektiği gibi, buradaki
kusursuzluk da, sadece bu hayatta daha
Mesih benzeri olma yolumuzda bir kilometre
taşına erişmektir. 1 Yuhanna 2:5 ve Filipililer
3:15’de yetkinlik bu anlamda kullanılmaktadır.
Bu yüzden günümüzde bizler yaşamlarımızda
Matta 5:48’e tamamen itaat etmeye çalışırken
ve buna erişemeyeceğimiz kesin olduğu
halde, şu anda Tanrı’da kalmanın verdiği
sevinç ve kusursuz huzura sahip olabiliriz.
Soru: Matta 6:1-4’ün söylediği gibi iyi
işlerimizi ya da sevaplarımızı gizli olarak
mı yapmalıyız, yoksa Matta 5:16’nın
söylediği gibi ışığımızı insanların önünde
parlatmalı mıyız?
YANIT: Her ikisi de. İyi işler, sevaplar
yapmakta gayretli olmalıyız. Ancak, insanlar
bizi gördükleri zaman, bizim iyi işlerimizi değil,
içimizde yaşayan İsa’yı görmelidir. Bizim
Mesih’i yansıtan kişiler olmamız gerektir.
Kendimizin değil, ışığımızın parlaması
gerektir.
Tanrı’nın bizim aracılığımızla etkin olarak
Kendisini yüceltmemiz için bizi seçmiş olması
bir ayrıcalıktır.
Soru: Matta 6:1-4’da, Hristiyanlar Tanrı’ya
verirken, sağ ellerinin sol ellerinin ne
yaptığını bilmemesini nasıl sağlar?
YANIT: Tıpkı başkaları için yaptığımız iyi işleri
büyütmememiz gerektiği gibi, Tanrı’ya
verdiklerimizi de büyütmemeliyiz. Kendi
kendinizi fazla övmeyin! Tanrı’ya bir iyilik
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
19
yaptığınızı düşünmeyin. Zaten her şeyin
sahibi olan Tanrı’yı zenginleştirdiğinizi ya da
Tanrı’nın sizi kurtardığı için ne kadar şanslı
olduğunu düşünmeyin. Bizler kendimize ait bir
erdemden ötürü kurtarılmadık; Tanrı bizim ne
kadar umutsuz bir konumda olduğumuzu
gördü ve lütfuyla bizi yine de sevdi.
SORU: Matta 6:1-4’de, sadaka verirken
bunu başkalarına bildirmememiz
gerektiğinden, neden Hristiyanlar vergi
amaçları için hayır kurumlarına verdikleri
miktarları bildiriyor ve neden bazılarının
ismine binalar ya da başka anıtlar
yapılıyor?
YANIT: İnsanların (çoğul) önünde demek,
halkın önünde demektir, bu yüzden vergi
amaçları için hayır kurumlarına verilen
miktarları bildirmenin bir sakıncası yoktur.
Ancak bir insan, kendi ismine bir bina ya da
bir anıt dikilmesi için para bağışı yapıyorsa, o
zaman ödülünü yeryüzünde almış olur. Ancak
eğer birisi başka birisinin ismine bir anıt
diktiğinde, ilk kişi bunun bilincinde değilse ya
da kendi ismine böyle bir anıt dikilmesini
teşvik etmek için hiçbir şey yapmamışsa, bu
ayet onunla ilgili değildir.
SORU: Matta 6:5-6’da, gizlide dua etmemiz
gerektiğini söylediği halde, neden birçok
Hristiyan okullarda herkesin birlikte dua
etmesini istiyor?
YANIT: Kutsal Kitap, özel ve şahsi dua
konusunda birçok örnekler verir. Ancak, Yeşu
7:6-9’da gördüğümüz gibi grup halinde edilen
dualara da birçok örnek verir. 1 Krallar 8:2253’de olduğu gibi, sadece bir tek kişinin
yüksek sesle dua ettiği birlikte dua yapılabilir.
Birlikte dua konusundaki bu örneklerde,
yüksek sesle dua etsin ya da etmesin, herkes
dua etmektedir.
Elçilerin İşleri 16:25-26’da, Pavlus ve Silas,
başkalarının kendilerini görebileceği bir yerde
birlikte dua ediyor ve ilahiler söylüyordu.
Ancak, hapiste oldukları için, nerede oldukları
konusunda bir seçim hakları yoktu.
Söz konusu ayette onaylanmayan şey,
gösteriş için herkesin önünde dua etmek, ya
da kalabalık içinde, belki de Tanrı’ya iman
etmedikleri için kalabalığın katılmadığı bir
şekilde dua etmektir.
Soru: Matta 6:5-7’da, İsa başka insanların
önünde edilen bütün duaları kınıyor
muydu?
YANIT: Hayır, bu ayet bunu söylemez,
burada sadece gösteriş için olan dualar
kınanmaktadır. Hatta İsa, Yuhanna 11:4142’de başka insanların önünde dua etmişti.
Eski Antlaşma’da Süleyman, 1 Krallar
8:22’de herkesin önünde dua etmişti. İsa
başka insanların önünde dua edilmesine
değil, herkes tarafından görülüp hayran
olunmak üzere gösteriş için yapılan duaya
karşıdır.
SORU: Matta 6:7’ya göre, dualarımızı
tekrarlamamalı mıyız?
YANIT: Dua ederken söyledikleriniz sizin için
bir anlam taşıdığı sürece duaları
tekrarlamanın bir sakıncası yoktur. Eğer
onları kalbinizden gelerek, söylediklerinizi
gerçekten kastederek etmiyorsanız dua etme
zahmetine katlanmamalısınız. Bazı
Mezmurlar’da yapıldığı gibi, dua ya da
tapınma sırasında bir sözün tekrar
edilmesinde sakınca yoktur,
SORU: Matta 6:7-8’in ışığında, birçok
Hristiyan, özellikle daha Katolikler,
Episkopaller, Anglikanlar ve Luterciler vb.
gibi ayinsel gelenekleri olanlar neden her
Pazar aynı şeyleri tekrar tekrar söylerler?
YANIT: Bu sözleri her söylediklerinde
bunların onlar için bir anlamı olduğu sürece
bunu yapmalarında bir sakınca yoktur. İsa
burada tekrarı değil, anlamsız, boşuna
yapılan tekrarı kınamıştır. Mezmur 136 gibi
bazı Mezmurlar’da tekrar kullanılmıştır. İsa
bizleri tekrarın anlamsız olacağı konusunda
uyarmıştır ancak bu, her tekrarın anlamsız
olduğu anlamına gelmez.
SORU: Dua ettiğinizde, Matta 6:7-8’in
söylediği gibi, putperestler gibi boş sözler
tekrarlayıp durmamalı mıyız, yoksa Luka
18:5,7’deki dul kadının örneğinde olduğu
gibi sürekli olarak dua mı etmeliyiz?
YANIT: Sürekli olarak dua etmek, tekrar
kullanmanız gerektiği anlamına gelmez. Dua
ederken dualarınızda farklı şeyler
söyleyebilirsiniz.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
20
İsa tekrarın yanlış olduğunu değil, sadece
boş ya da anlamsız tekrarın yanlış olduğunu
söylemiştir. Eğer anlamlıysa bazı
tekrarlamalar sakıncalı değildir. Örnek olarak,
bkz. Mezmur 118:1-4. Bu yüzden eğer bir
kilise toplantısında her hafta aynı şeyler
kullanılıyorsa, yapılan şey anlamlı olduğu
sürece sakıncası yoktur.
Soru: Matta 6:9-13 ve Luka 11:1-4’da İsa,
Rab’bin Duası’nda ne öğretiyordu?
YANIT: Aşağıda kısa bir özet göreceksiniz:
Göklerdeki: Tanrı aynı anda her yerde
olduğu halde, Tanrı’nın her şeyin üstünde
olduğunu hiçbir zaman unutmayın. Tanrı’nın
tahtı bizim için yıldızlardan daha uzaktır.
Babamız: Bizler Baba Tanrı’ya dua ederiz.
İsa Tanrı’dır (İbraniler 1:8-9), bu yüzden,
İstefan’ın Elçilerin İşleri 7:59’da yaptığı gibi
İsa’ya dua etmek de uygundur.
Adın kutsal kılınsın: Tanrı’nın sadece bir
arkadaşınız ya da “kankanız” olduğunu
düşünmeyin. Tanrı’nın kim olduğunu
unutmayın.
Egemenliğin gelsin: Bu tür bir dua
günümüzde sık sık ihmal edilir. Kendiniz ve
başkaları için Övgü/Tapınma, İtiraf, Şükran
Sunma ve Yakarmaya ek olarak Tanrı’nın
Egemenliği’nin yakında gelmesi için dua
etmek de lazımdır. 1 Selanikliler 4:18,
Tanrı’nın Egemenliği’nin özlemini çekmemiz
gerektiğini gösteren ayetlerden biridir.
Tanrı’nın Egemenliği’ni beklememiz
gerektiğini gösteren ayetlere şunlar da
dahildir: 1 Selanikliler 4:18, 2 Petrus 3:13 ve
1 Petrus 4:7.
Bu söz ilgilenmeyen bir tutum göstermez.
Bunun yerine bunu söylerken, Tanrı’nın
Egemenliği’nin yakında gelmesi için ateşli bir
arzu dile getirmekteyizdir.
Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de: Hiçbir
ayartılmanın olmadığı gökte ya da Cennette
Tanrı’nın isteğinin olması için dua etmeyiz.
Yüce Tanrı’nın arzulanan isteğinin
yeryüzünde olması için dua etmek bizim için
bir ihtiyaçtır. Tanrı’nın isteğine ne kadar itaat
edilmesini istediğimiz konusunda
standardımız cennettir.
Senin isteğin olsun: Kendi bencil
arzularımızı yerine getirmek yerine, Tanrı’nın
isteğinin gerçekleşmesi için dua etmeliyiz
(Yakup 4:3).
Bugün bize ... ver: Sadece arzuladığımız
değil, ihtiyacımız olan şeyleri elde edebilmek
için dua etmemiz gerekmektedir. Tanrı
yolunda yürümeyen zengin insanlar parasal
bakımdan ihtiyaçları olan her şeyi ve fazlasını
dua etmeden elde ettikleri halde, bizim bunu
görmezden gelip ihtiyaçlarımız için Tanrı’ya
dua etmemiz lazımdır (Bkz. Süleyman’ın
Özdeyişleri 30:7-9). Öyle gözüküyor ki, bir
sonraki altı gün boyunca hiç dua etmemek
gibi bir şey yapmamamız için, bir hafta için
ihtiyacımız olan şeyler için bir günde dua
etme gibi bir plan da yoktur.
Gündelik ekmeğimizi:
İhtiyaçlarımız için her gün dua etmeliyiz. Bir
keresinde hayatınızdaki bütün ihtiyaçlar
yerine dua etmek yerine, her gün dua edin.
Bu duada, Yakup 4:3’ün gösterdiği üzere,
arzularımız ve bencil isteklerimiz için dua
etmeme maddesi yer almıyor. Bu bizim
gerçekten ihtiyacımız olan şeyler için ettiğimiz
bir duadır.
Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız
gibi: Tanrı, tövbe edip Kendisine dönenleri
tamamen bağışlar. Bizler de başkalarını
aynen böyle bağışlamalıyız.
Sen de bizim suçlarımızı bağışla:
Söylediğimiz sözlerden, yaptığımız şeylerden
ve yapmadığımız şeylerden ötürü
bağışlanmaya ihtiyacımız vardır. Buna ek
olarak, düşüncelerimiz ve içimizdeki günahlı
arzular için de bağışlanmaya ihtiyacımız
vardır. Bazıları, bir kez Hristiyan olup zaten
bağışlandıktan sonra artık bizi bağışlaması
için Tanrı’ya dua etmemiz gerekmediğini
söyler, ancak bu yanlıştır. Bu dua da bunun
yanlış olduğunu gösterir. Yakup 5:16 da,
(gelecek zamanda) günahları bağışlansın
diye bir inanlı için dua edilmesini
göstermektedir. Günahın bağışlanması, bizim
söylediğimiz herhangi bir sözü değil, Mesih’in
çarmıhtaki ölümünü temel alır.
Bağışlanmanın, hepsi de Mesih’in çarmıhını
temel alan geçmiş, şimdi ve gelecekle ilgili
yönleri vardır.
Soru: Matta 6:9-13 ve Luka 11:2-4’ya göre
neden dua etmeliyiz?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
21
YANIT: Dua, her şeyi bilen Tanrı’ya bilgi
vermek, Yüce Tanrı’ya güç vermek ya da çok
sevgi dolu bir Tanrı’nın yüreğini değiştirmek
değildir. Dua, bir buyruktur, Tanrı’yla
konuşma ayrıcalığıdır ve Tanrı’nın dualarımızı
iyileştireceği konusunda bir vaattir. Her
konuda Egemen olan Tanrı, dualarımızın
Tanrı’nın durumları değiştirmesinde etkin
olmasına (Yakup 5:16) izin vermeyi kabul
etmekle kalmamıştır. Ayrıca bu düşünce
O’ndan çıkmıştır. Bu da duayı daha da harika
bir şey haline getirir.
Soru: Matta 6:14-15’e göre, başkalarının
suçlarını mı, yoksa bütün günahlarını mı
bağışlamalıyız?
YANIT: Buradaki suçlar sözcüğü günahlar
anlamına gelir, bu yüzden bu ikisi arasında bir
fark yoktur.
SORU: Yakup 1:13 Tanrı’nın kimseyi
ayartmadığını söyler, o zaman Matta 6:13
neden Tanrı’nın ayartılmamıza izin
vermemesini söylüyor?
YANIT: Birçok İngiliz’in bu duayı, “Bizi ihtiyaç
anımızda kurtar” şeklinde söylemesi bu
sözlerin anlamını daha iyi yansıtır. Tanrı
bizleri ayartmaz ama ayartılmamıza izin verir.
Bu duruma örnek olarak İsa’nın denenmesini
ve 2 Korintliler 1’de Pavlus’un çaresizliğe
düşecek kadar denenmesini gösterebiliriz.
Tanrı bizi dener ama gücümüzü aşan biçimde
denenmemize izin vermez (1 Korintliler
10:13a). Denendiğimizde ve
dayanabileceğimizden daha fazlası olan
noktaya yaklaştığımızı düşündüğümüzde,
Tanrı bize bir kaçış yolu ya da bizi
kuvvetlendirmenin bir yolunu sağlayacaktır.
Soru: Matta 6:16-18’e göre Hristiyanlar
oruç tutmalı mıdır?
YANIT: Evet, oruç tutmak inanlıların Tanrı’ya
olan duygularımızın yoğunluğunu Tanrı’ya
iletmenin bir yoludur. Tapınmak için (Elçilerin
İşleri 13:2-3); Tanrı’nın bize yardım etmesi
için dua etmek için (Yeşaya 58:3-9; Elçilerin
İşleri 14:23; Mezmur 35:13; Nehemya 1:4;
Ester 4:3,16; 1 Krallar 21:27, Ezra 8:23),
bireysel ve toplu tövbe için oruç tutmalıyız
(Nehemya 9:1; Daniel 9:3; Yoel 1:14; 2:1215; Yunus 3:5).
Geleneklerden ötürü (Zekeriya 7:5) ya da
gösteriş için oruç tutmamalıyız (Matta 6:1618).
Kilo vermek için rejim yapılabilir ama ana
amacı farklı olduğundan bu oruç değildir. Tıka
basa yemek ve oruç tutmak döngüsü hem
sağlığa zararlı, hem de Kutsal Yazılar’a
aykırıdır.
Soru: Matta 6:19-21. Hristiyanlar’ın neden
parası ve başka dünyasal hazineleri var?
YANIT: Tanrı’ya vermek inanlılar için isteğe
bağlı bir şey değildir (Malaki 3:10-12). Bizim
Rab’bin işine vermemiz gerektir (2 Korintliler
8:1-8; 9:6-11; Süleyman’ın Özdeyişleri 3:9,10;
11:24; 1 Korintliler 16:2; Titus 2:13). Fakirlere
ve ihtiyacı olan başka insanlara yardım
etmemiz önemlidir (Süleyman’ın Özdeyişleri
11:24-25; 14:21; 24:11-12; 28:22; 29:7;
31:9,20; 2 Korintliler 9:6-7).
Kutsal Kitap’ta çok sayıda ayet bize
fakirlere ve başkalarına vermemizi söyler:
Süleyman’ın Özdeyişleri 11:24-25; 14:21;
19:9-10,17; 21:13; 22:9; 24:11-12; 29:7;
31:9,20; Mezmur 41:1; Yeşaya 58:7-8,10;
Yeremya 5:28; 22:16; Matta 6:2-4; 19:21;
Galatyalılar 2:10; Efesliler 4:28; 1 Timoteos
6:18-19; Yakup 1:27; Yasa’nın Tekrarı 15:11;
Mezmur 68:5; Eyüp 29:12-13; 1 Yuhanna
3:17-19; Elçilerin İşleri 4:32-35
Ancak, Süleyman’ın Özdeyişleri 28:20’ye
göre zenginliklerin Tanrı’dan bir bereket
olabileceğini de kabul etmek lazımdır.
Hristiyanlar’ın aşağıdaki şeyleri yapmaları
uygundur:
a) Kendi mal mülkleri olması (2 Timoteos
4:13).
b) Ailemizin ihtiyaçlarını karşılamamız
lazımdır (1 Timoteos 5:4,8; Süleyman’ın
Özdeyişleri 31:13-15; Markos 7:10-13;
~Luka 15:18-30).
c) Vaizlerimizin ihtiyaçlarını karşılamamız
lazımdır (1 Korintliler 9:4-12; 1 Timoteos
5:18; Galatyalılar 6:6)
d) Kendi ihtiyaçlarımızı karşılamamız lazımdır
(Titus 3:14).
e) Vergilerimizi ödememiz lazımdır (Matta
22:17; Romalılar 13:7).
f) Gelecek için biriktirmemiz lazımdır
(Süleyman’ın Özdeyişleri 6:6-8; 10:5;
31:16; Luka 15:18-30; Titus 3:14).
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
22
g) Çocuklarımıza bir miras bırakmamız
lazımdır (Süleyman’ın Özdeyişleri 13:22;
17:2; 19:14; Mezmur 17:14).
h) Sahip olduklarımıza iyi bakmamız lazımdır
(ki bunun için de bazen ekstra para
gerekir) (Süleyman’ın Özdeyişleri
12:10,11,27). Zenginliklerimizin durumunu
bilmeliyiz, çünkü onları ihmal edersek
kaybedebiliriz (Süleyman’ın Özdeyişleri
27:23-24).
Buna karşın açgözlülük ve korkuyla hareket
etmek de doğru değildir. Kendinizi, aileniz için
ölüyken diri olduğunuzdan daha yararlı olacak
kadar çok sigorta ettirmişseniz o zaman
öncelik verdiğiniz şeylerin sırası karışmış
demektir. Para konusunda doğru ve doğru
olmayan tutumlar ve paranın kullanımı
konusunda daha ayrıntılı bilgi için
Süleyman’ın Özdeyişleri 3:9’la ilgili yanıtı
okuyun.
SORU: Matta 6:22, bazı Yeni Çağcılar’ın
iddia ettiği gibi bir tür ruhsal “üçüncü
göz”den söz ediyor olabilir mi?
YANIT: İlk Hristiyanlar’ın hiçbiri ve hiçbir
modern Hristiyan da bu ayeti bu şekilde
yorumlamamıştır. Birkaç kişinin iddia ettiği
gibi, eğer burada söylenilen gerçekten bu ise,
o zaman Tanrı, mesajını her Hristiyan’ın
anlayabileceği bir şekilde bildirmekte
başarısız olmuştur. Bir ayeti yorumlarken,
“Bunu, şu şu anlama gelecek şekilde
yorumlayabilir miyim?” diye değil, “Tanrı bize
neyi bildirmek istemiştir?” diye sormamız
gerekir. Ancak birçok insan bu ilkini yapar
çünkü irade ve yüreğin günahları olduğu gibi,
zekânın da günahları vardır.
Soru: Matta 6:26’da, Tanrı’nın kuşları
gözetmesi Tanrı’nın bize olan ilgisinin bir
örneği olduğundan, Tanrı’dan ne tür bir
yardım bekleyebiliriz?
YANIT: Yanıtta üzerinde düşünülmesi
gereken beş nokta vardır.
1. Tanrı’nın izin verdiği şeylerden başka bir
şey olmaz (Eyüp 1:12; 2:6).
2. Sorunlarımız olacaktır (2 Timoteos 3:12;
Yakup 1:2), ama sıkıntılarımızda Tanrı bizi
kuvvetlendirip teselli edecektir (2 Korintliler
1:4-5).
3. Tanrı inanlıların güçlerini aşan bir şekilde
denenmelerine izin vermez (1 Korintliler
10:13)
4. Bazı inanlılar zulüm görecek, hatta bazıları
öldürülecektir (1 Petrus 1:6)
5. “RAB'bin gözünde değerlidir sadık
kullarının ölümü” (Mezmur 116:15). Adil
olmayan, çok acı verici bir şekilde bile ölmüş
olsak, Tanrı cennette bize yine bakacaktır ve
şimdi çektiğimiz sıkıntılar cennetin
sevinçleriyle kıyaslandığında birer hiçtirler
(bkz. 1 Korintliler 2:9)
SORU: Bazı Yeni Çağcı insanların
söylediği gibi, Matta 6:33, sözde var olan
içsel tanrılığımızı en çok öncelik
verdiğimiz şey haline getirmemiz
gerektiğini mi öğretir?
YANIT: Hayır, bizde içsel tanrılık yoktur.
Bizler Tanrı’nın benzerliğinde yaratıldık ve
(hem erkek ve hem de kadın olmak üzere)
inanlılar Tanrı’nın çocuklarıdır, ama
kendimize ait bir tanrılığımız yoktur. Bu ayet
bizim tanrılığımız ya da bize ait olan başka bir
şey hakkında hiçbir şey söylemez. Bunun
yerine, Tanrı’nın Egemenliği’nin ve O’nun
doğruluğunun ardından gitmemizi söyler. Tek
tanrıya inanan her Yahudi’nin de söyleyeceği
gibi, bir tek Tanrı vardır, o da Tanrı’dır. İsa da
Yahudi’ydi ve sadece bir Tek Gerçek Tanrı
olduğunu ve O’nun sözlerine itaat etmemiz
gerektiğini onaylamıştı. Kutsal Yazılar’ı kendi
düşüncelerimize uydurmak için onları
çarpıtmak yerine onlara boyun eğmeliyiz.
SORU: Yuhanna 7:24, 1 Korintliler 5:12 ve
1 Korintliler 6:25’de bize yargılamamız
söylendiği halde, Matta 7:1-2, Luka 6:37 ve
Yuhanna 7:24’de neden başkalarını
yargılamamamız söylenmektedir?
YANIT: Kutsal Kitap başka insanları
yargılamayı değil, yargılama etkinliğini
onaylar. 1 Korintliler 6:5 yargılama sözcüğü
için, diakrinai’dan farklı bir Grekçe sözcük
kullanır. Bu sözcük, medeni hukukla ilgili bir
konuda Hristiyanlar arasında karar veren
Hristiyan bir hakemden söz eder.
Diğer ayetlerde kullanılan Grekçe sözcük
krinete’nin çeşitli anlamları vardır. Matta 7:1-2
ve Luka 6:37 başkalarını yargılamamamız
gerektiğini söyler (bazı şeyleri ya da
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
23
davranışları yargılamamaktan söz etmez).
Yani, başka insanların değerini
yargılamamamız, onların ne kadar iyi
Hristiyanlar ya da ne kadar kötü günahkârlar
olduğu hakkında yargılamada bulunmamamız
gerekmektedir. Bunu Tanrı’nın yapmasına
izin vermeliyiz; bizim kimseyi yargılamamız
gerekmiyor.
Yuhanna 7:24 de, krinete sözcüğünü
kullanarak, “Dış görünüşe göre yargılamayın,
yargınız adil olsun” der.
Matta 7:1’in, Matta 7’nin geri kalan kısmını
göz ardı ederek her türlü yargılamayı
bırakmak gerektiğini öğretmek sorumsuzca
bir davranıştır. Köpeklerle domuzları
tanımamız (Matta 7:6) gerekir ve Matta 7:1620’de medyaları değerlendirmemiz gerekir.
Başka insanları öldürmek, Almanya’daki
büyük Yahudi katliamı, hayvanlar ve
çocuklarla seks yapanlar vb. konularda, bazı
insanlar başkalarına kendi ahlakımızı kabul
ettirmeye çalışmamamız gerektiğini ya da
aslında doğruyla yanlış arasında bir
değerlendirme yapmamamızı söyler. Ancak
Kutsal Kitap’ın öğrettiği şey bu değildir.
SORU: Matta 7:1-5’e göre Hristiyanlar’ın
yargılamaması mı lazımdır, yoksa 1
Korintliler 6:2-5’in söylediği gibi
yargılamamız mı lazımdır?
YANIT: Kendi değerleri dahil, başka insanları
yargılamamalıyız ama 1 Korintliler 6:2-5’in
öğrettiği gibi iyi ve kötü davranışları ayırt
etmeliyiz. (Krino gibi), Sözcüklerin bazıları
Grekçe’de aynı olduğu halde, metin çerçevesi
farklıdır.
SORU: Matta 7:6’da İsa, incilerinizi
domuzların önüne atmayın derken ne
demek istemişti?
YANIT: Değerli olan bir şeyi alıp onu takdir
etmeyecek olanlara vermeyin. Onlar bunu
sizin aleyhinize dönüp size saldırmak için
kullanabilirler. Bize alaycı ya da kötü bir
insanı düzeltmeye çalışmamamızın söylendiği
Süleyman’ın Özdeyişleri 9:7-9’un arkasında
da bu incileri atmamak kavramı vardır. İsa
iman etmeyen insanların önünde fazla
mucize gerçekleştirmemiştir. Ayrıca, 2 Petrus
2:20-22’nin dediği gibi, bir insanın gerçek
yolunu hiç bilmemesi, onu bilip de ona sırtını
çevirmesinden daha iyidir.
Şimdi bu ayetin olası yorumlarına bakalım,
sonra da İsa’nın ne demek istediği
konusundaki en iyi seçeneği ya da
seçenekleri bulmak için listeyi kısaltalım.
Atmak şu anlamlara gelebilir:
A1. Atmayın demek, zorlamayın anlamına
gelebilir.
A2. Dırdır etmeyin.
A3. Öğretmek için hiçbir çabada bulunmayın.
A4. Çok dikkatli olup hiçbir zaman
söylemeyin.
Buradaki “atmak” fiili aktiftir, bu yüzden İsa,
incilerinizi saklayın ya da yerde hiç inci
bırakmayın demek istememiştir. Bu yüzden
A4 olasılık dışıdır.
İnciler şu anlama gelebilir:
İ1. Tanrı yolundaki öğreti
İ2. Müjde’nin mesajı
İ3. Değerli olan her şey, özel ayrıcalıklar ya
da kutsal şeylere katılma Kutsal Kitap’ın Çetin
Sözleri anlamına gelen Hard Sayings of the
Bible 370-371 sayfalarda bu görüş yer
almaktadır.
İ4. Bu söz aynı zamanda, “Kilise zulüm
gördüğünde, başka Hristiyanlar’ın isimlerini
önünüze gelene bildirip onları da tehlikeye
atmayın” anlamına da gelebilir. İsa, ahlaksal
öğretileri açıkça öğretiyordu, bu yüzden bu İ1
olasılık dışıdır.
Domuzların önüne şu anlama gelebilir:
D1. Bu şeyleri takdir etmeyenler.
D2. Öğrenmeye hazır olmayanlar
D3. İman etmeyen insanlar aktif olarak
öğrenmeyi arzulamaz
D4. Öğrenmeyi ret eden iman etmeyen kişiler
(olası değil) D5. Ancak Matta, iman eden
Yahudi olmayan kişilerden söz eder, bu
yüzden bu söz genel olarak Yahudi olmayan
uluslardan söz etmez.
Domuz sözcüğü aşağılayıcı bir terimdi, bu
yüzden öğrenmeyi ret edenler anlamına
gelmesinin tasarlanmış olması çok olasıdır.
Bu yüzden en iyi seçenekler şunlar olabilir:
A1 + A2 + AC3 ve İ2 + İ3 ve D1 + D2 + D3 +
D4.
Soru: Matta 7:7-11, insanlar neden
istedikleri her şeyi elde etmezler?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
24
YANIT: Tanrı, kozmik bir Noel Baba’dan çok
daha fazlasıdır. İnsanlar en az beş nedenden
ötürü her zaman her istediklerini elde
etmezler.
1. Bunları Tanrı’dan istemezler (Yakup 4:2)
2. Başka birisine değil, Tanrı’ya dua etmeleri
gerektir.
3. Ruh’ta ve İsa’nın ismiyle dua etmeleri
gerektir (Koloseliler 3:17; Yuhanna 14:13-14;
15:16; 16:26).
4. Tanrı kötülerin duasını işitmez
(Süleyman’ın Özdeyişleri 15:29; 1 Petrus
3:12; Yeşaya 1:15; Yeremya 11:14; 14:12;
Mika 3:4).
5. Bu kişiler Tanrı halkıyla mücadele ederler
(Mezmur 18:41. 1 Samuel 22:16-17; 28:6).
Ayrıca bkz. bir sonraki sorunun yanıtı.
Soru: Matta 7:7-11, Hristiyanlar neden
İsa’nın ismiyle Tanrı’dan duada istedikleri
şeyleri her zaman elde etmezler?
YANIT: Tanrı bazı duaları “evet,” bazılarını
“hayır” ve bazılarını da “bekle” şeklinde
yanıtlar. Tanrı yanıt vermediğinde ya da
verdiği yanıt bizim istediğimiz yanıt
olmadığında, “neden” diye düşünmek iyi bir
fikirdir. Bütün belirli durumları bilemeyiz ama
genel olarak biz, durumlar ve Tanrı’yla ilgili en
az 21 neden vardır.
Biz:
1. Yanlış tanrıya, bir puta tapmamız. 1 Krallar
18:26-29
2. Tutkularımızı tatmin etmek için istememiz.
Yakup 4:3
3. İstekler iyi şeyler için olmalıdır. Matta 7:11
4. Onlara sahip olmamızın Tanrı’nın isteği
olmaması. Markos 14:36
5. Beklememiz gerekmesi. Daniel 10:12-14
6. Dualarımızın sadece boş tekrarlar olması.
Matta 6:7
7. [Anlamlı bir şekilde] Daha ısrarlı olmamız
gerekmesi. Luka 11:5-10, 18:1-7
8. Yüreğimizde günahı aziz tutmamız
(Mezmurlar 66:18-19) ya da kötü olmamız
(Süleyman’ın Özdeyişleri 15:29). Biz Tanrı’yı
işitmemeyi seçtiğimizde Tanrı da bizi işitmez.
Zekeriya 7:11-14
9. Özdenetime ihtiyacımız olması. 1 Petrus
4:7
10. Günah işlemiş olmamız (boşanmış olmak
gibi). Malaki 2:13-14
11. Tanrı’yı ve Yasası’nı hiçe saymış
olmamız. Zekeriya 7:13; Süleyman’ın
Özdeyişleri 28:9
12. Fakirlerin yakarışlarına kulak
asmamamız. Süleyman’ın Özdeyişleri 21:13
13. Karılarımıza karşı düşüncesiz ve
anlayışsız olmamız. 1 Petrus 3:7
14. İnsanlar hâlâ putlara da tapıyorlarsa Tanrı
onları işitmeyecektir. Hezekiel 8:8-18
15. Ellerinin kanlı olması. Yeşaya 1:15
16. Tanrı denenmelerin bizim için en iyi şey
olduğunu bilir. 2 Korintliler 12:7-9
17. Tanrı bizi disiplin etmektedir. 2 Samuel
12:16-18;22-24
Durumlar:
1. Tanrı’nın Kendi zamanı geldiğinde. Tanrı
duayı yanıtlayabilir ama belki de şu an, henüz
doğru zaman değildir. Habakkuk 2:3
2. Belki bizim bir şekilde değişmemiz, ya da
başka birisinin değişmesi gerekmektedir. 1
Samuel 1:10-12; Mısır’dan Çıkış 2:23-24
Tanrı:
1. Tanrı duamızı “hayır” şeklinde yanıtlıyor
olabilir.
2. Tanrı denenmemize izin veriyor olabilir.
Bazen, Eyüp Kitabı ve Daniel 10:2-3,12-14’ün
gösterdiği gibi, sahne arkasında neler olup
bittiği (ya da işin iç yüzü) hakkında hiçbir
fikrimiz yoktur. Ama sabrımız ve sebatımızın
Tanrı’yı yücelttiğini biliriz.
SORU: Matta 7:20 bize hangi dinî grubun
gerçek dine sahip olduğunu nasıl
anlayabileceğimizi mi söyler? YANIT: Evet
ve hayır. Her dinde, o dinden olduklarını iddia
eden ama dinin söylediklerini yerine
getirmeyen kişiler vardır. Birçok insan sadece
kültürel olarak Hristiyan, Müslüman, Hindu
vb.larıdır. Bu ayet, özellikle de sahte
öğretmenler olan bireylerden söz eder. Bu
yüzden, bir tarikatın ya da dinin kurucuları için
kullanılabilir.
SORU: Matta 7:24-29, Spangler ve başka
bazı Yeni Çağcılar’ın söylediği gibi, sözde
“içsel tanrılıklarının” farkında olanların
hayatın fırtınalarına dayanabileceklerini mi
göstermektedir?
YANIT: Hayır, lütfen Matta 6:33’le ilgili yanıta
bakın. Bu ayette bizim tanrılığımızdan söz
edilmez. Yeni Çağcılar bu ayete kendi
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
25
istedikleri anlamı veriyorlar. Bunun yerine
buradaki konu, hayatımızın (evimizin)
Tanrı’nın temeli üzerine mi, yoksa kum
üzerinde mi kurulu olduğudur.
Soru: Matta 8:2’deki cüzamlı sorusunu
neden bu sözlerle sormuştu?
YANIT: Cüzamlı, İsa’nın onu
temizleyebileceğine tam olarak inanmıyordu.
İsa’nın kendisini temiz kılmayı isteyip
istemediğinden emin değildi.
SORU: Matta 8:4’de, cüzamlının neden
kâhine tanıklık olması için bir kurban
sunması gerekiyordu?
YANIT: Bu durum kâhinlere onun mucizesel
bir şekilde temizlendiğini gösteren bir tanıklık
olacaktı, aynı zamanda İsa’nın yasayı hâlâ
desteklediği konusunda da kâhinlere bir
tanıklık olacaktı.
Elçilerin İşleri 15:5’e göre daha sonra
Ferisiler’den bazıları Hristiyan olmuşlardı.
Bütün hatalarına karşın, Ferisiler’in birçoğu,
Tanrı Sözü’nü ciddiye almak ve Tanrı’nın
diriliş ve ölümden sonraki yaşam hakkında
söylediklerine inanmak gibi bir erdeme
sahipti.
SORU: Romalı yüzbaşı Matta 8:5-13’ün
söylediği gibi İsa’ya kendisi mi gitmişti
yoksa Luka 7:1-10’un söylediği gibi
başkalarını mı yollamıştı?
YANIT: Bu sorunun iki olası yanıtı vardır.
1) Yüzbaşı önden başkalarını yollamış, sonra
kendisi gelmişti.
2) Yüzbaşının “geldiği” söylendiğinde bu onun
şahsen geldiği anlamına gelmez. Örneğin,
Yuhanna 19:1, Pilatus’un İsa’ya kamçıladığını
söylediğinde, bu Pilatus’un bunu kendi
elleriyle yaptığı anlamına gelmez.
SORU: İsa, Matta 8:10 ve Luka 7:9’da
neden yüzbaşıya hayran kalmıştı?
YANIT: İsa, iki taraf arasında yaptığı
kıyaslamadan ötürü yüzbaşıya hayran
kalmıştı. Yüzbaşı Yahudi değildi ve bütün
hayatı boyunca Yasa’yla eğitilmemişti, buna
karşın Yahudiler’den daha çok imanı vardı.
İmana sahip olmak, sadece içinde
bulunduğumuz ortamı ve yetiştirilme
biçimimizi temel almaz.
SORU: Matta 8:12, geçici cezadan mı,
yoksa sonsuz cezadan mı söz eder?
YANIT: Ayetin kendisi bu sorunun yanıtını
vermez. Ancak, Kutsal Kitap’ın başka
yerlerinde gördüğümüz, “ağlayış ve diş
gıcırtısı” sözü, sadece azaptan değil, kalıcı bir
biçimde yok olan, onur, ayrıcalık ve sevinçten
söz eder. Bu yüzden bu ayet büyük bir
olasılıkla sonsuz cezadan söz etmektedir.
SORU: Cehennem, Matta 8:12; 22:13 ve
25:30’un tanımladığı gibi karanlık bir yer
midir yoksa Vahiy 20:14; Markos 9:48’in
tanımladığı gibi ateş ve alevlerle dolu bir
yer midir?
YANIT: Her ikisi de doğrudur. Önce kısa,
sonra da uzun bir yanıt vereceğim.
Kısa yanıt: Bu ateş sadece yeryüzüne ait bir
ateş değildir ve Tanrı bu ateşi istediği şekilde
yapabilir. Tanrı bize yeryüzünde hiç
görmediğimiz bir şeyi tanımlamaktadır ve
bizler yeryüzündeki ateşin Cehennem ateşine
ne kadar benzer ya da ondan ne kadar farklı
olduğunu bilmediğimiz halde, Tanrı’nın bu
tanımlayıcı benzetmeyi kullanmasına yetecek
kadar benzer olduğunu düşünüyoruz.
Uzun yanıt: Bilimsel olarak ateş, (kırmızıdan
mora) görülen tayfta ışık fotonları yaydığı için
parlaktır. Bize tayfın diğer kısımlarından da,
ağırlıklı olarak ateşten kızılötesi olmak üzere,
ışık fotonları yaydığı için sıcaktır. Ancak
atmosferdeki güneş ışığında daha çok
morötesi ışınlar vardır. Esas olarak, x-ışınları
ya da gamma ışınları yayan bir şey nasıl
tanımlanır? Bu, bir şeyi çok daha çabuk
kızartabilir ama çıplak göze karanlık görünür.
Fotonlarından ayrı olarak bir nötron yıldızın
enerjisinin büyük bir kısmı, bir atom
bombasının yaydığı nötronlar olarak yayılır.
Ama eğer birkaç tane foton olsaydı karanlık
olurdu. Bakın, bizler cehennemin fotonlardan
mı, nötronlardan mı, ya da başka bir şeyden
ötürü mü sıcak olduğunu bilmiyoruz ama
yeryüzüne ait bu gözlemler sadece karanlığın
ve cehennem ateşinin nasıl olabileceği
konusunda birçok olasılık olduğunu gösterir.
Soru: İsa’nın Matta 8:13’deki ifade biçimi
ne anlama gelir?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
26
YANIT: İsa’nın bu sözü başka kimseye
söylemiş olduğu kaydedilmemiştir. İsa,
yüzbaşının imanının büyük olduğunu
söylemişti. İsa’nın bunu söylemesi ve adamın
da kızının iyileşmesi bunun doğruluğunu
gösteriyordu.
SORU: Matta 8:14’da, Petrus’un evli
olduğu bildiriliyor. Bu da, Katolikler’in
rahiplerin evlenemeyeceği uygulamasının
yanlışlığını kanıtlıyor mu?
YANIT: Protestanlar olarak, bu ayetin bu
noktayı ne kanıtladığını, ne de
kanıtlamadığını söyleyebiliriz. Petrus, İsa’nın
öğrencisi olmadan önce evlenmişti. Aynı
şekilde, yirminci yüzyılda da Katolikliği kabul
eden evli Episkopal rahipler olmuş ve Katolik
kilisesi onların evli Katolik rahipler olmasına
ve evliliklerini eskisi gibi sürdürmelerine izin
vermiştir.
SORU: İsa, Matta 8:20’de ve başka
ayetlerde “İnsanoğlu” dediği zaman,
Kendisinden başka birisinden söz ediyor
olabilir mi?
YANIT: Hayır, Markos 14:41b, İsa’nın
Kendisini kastettiğini göstermektedir. İsa,
Markos 14:41b’de, Getsemani Bahçesi’nde,
tutuklanmadan hemen önce, “Hâlâ uyuyor,
dinleniyor musunuz? Yeter! Saat geldi. İşte
İnsanoğlu günahkârların eline veriliyor”
demiştir.
Soru: İsa neden Matta 8:20 ve başka
ayetlerde Kendisinden sık sık İnsanoğlu
olarak söz eder?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken üç nokta vardır:
1)
İsa bu terimin çok anlamlı olduğunu
düşünüyordu. İsa bu sözü, Matta’da 32 kez,
Markos’ta 14 kez, Luka’da 26 kez ve
Yuhanna’da 12 kez kullanmıştır
2)
Tanrı Oğlu unvanı, İsa’nın Tanrılığını
vurgulamak için kullanılırken, “İnsanoğlu”
unvanı da O’nun insanlığını vurgular. Ama
İnsanoğlu unvanı İsa’nın tamamen insan
olduğunu ima ederken, Tanrı Oğlu unvanı da
O’nun tamamen Tanrı olduğunu vurgular.
3) Daniel 7:13-14 peygambersel olarak
İnsanoğlu’ndan söz eder. İsa büyük bir
olasılıkla onların geri dönüp bu ayetleri
okumalarını istemişti. Bu ayetler şöyle der:
“Gece görümlerimde insanoğluna benzer
birinin göğün bulutlarıyla geldiğini gördüm.
Eskiden beri var Olan'ın yanına
doğru ilerledi, O'nun önüne getirildi. Ona
egemenlik, yücelik ve krallık verildi. Bütün
halklar, uluslar ve her dilden insan ona
tapındı. Egemenliği hiç bitmeyecek sonsuz bir
egemenlik, krallığı hiç yıkılmayacak bir
krallıktır.”
Soru: Matta 8:21-22’de İsa neden adama,
“Bırak ölüleri, kendi ölülerini kendileri
gömsün” demişti?
YANIT: İsa, ölüleri gömmek için etrafta bol
sayıda ruhsal bakımdan ölü insan olduğunu
ve sonsuz anlamı olmayan şeylerle vakit
geçirilmemesi gerektiğini söylüyordu.
SORU: Matta 8:24-25’de İsa o büyük
fırtınada nasıl uyuyabilmişti?
YANIT: Bu konuda iki olasılık vardır.
Doğal: İsa vaaz verdikten sonra yorgundu ve
derin bir uykuya dalmıştı. O zamanlarda
mikrofonlar ve ses sistemleri yoktu, bu
yüzden halka hitaben konuşan birisinin çok
yüksek sesle konuşması gerekiyordu. Ayrıca
İsa’nın karşı kıyıya geçme konusunda bir
endişesi olmadığını da unutmayın. Eğer İsa
küçük bir teknede normalde
uyuyabiliyorduysa, hava rüzgârlı ve büyük
dalgalar olduğunda da aynı şekilde
uyumaktaydı.
Doğaüstü: Eğer fırtına kimsenin
uyuyamayacağı kadar büyük idiyse, o zaman
belki de Baba, öğrencilerin Tanrı’nın İsa’yı
emniyette tutma konusundaki imanını
sınamak için İsa’nın çok derin bir uykuya
dalmasını sağlamıştı.
SORU: Gadaralılar’ın memleketinde Matta
8:28’in bildirdiği gibi iki tane mi cinli adam
vardı, yoksa Markos 5:1-4 ve Luka 8:2633’in bildirdiği gibi sadece bir tek cinli
adam mı vardı?
YANIT: Değişik müjdelerde değişik olaylardan
söz ediyor olabileceği halde, burada büyük bir
olasılıkla aynı olaydan söz ediliyordu ve
Matta’da yazıcının yaptığı bir hata vardı. Elçi
Yuhanna’nın öğrencisi olan Papyas, Matta’nın
Müjdesi’ni özgün olarak İbranice/Aramice
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
27
olarak yazdığını bildirmiştir. Eleştirenler
Soruyor anlamına gelen Critics Ask sayfa 337
şöyle ekler: “İki adam olduğunda, her iki
anlatım da doğrudur, çünkü ikinin bulunduğu
yerde, her zaman bir olduğu gibi çok temel bir
matematiksel yasa vardır. Buna hiçbir istisna
yoktur!” Eğer Markos ve Luka sadece bir tek
adam olduğunu söyleseydi, bu bir sorun
olurdu, ancak burada “sadece” sözcüğü yer
almamaktadır.
SORU: Matta 8:28’in sözünü ettiği cinli
adamın bulunduğu yer tam olarak
neresiydi?
YANIT: Ya Gadara ya da Gerasa olması
lazımdır. Sorun, orada isimleri birbirine
benzeyen üç tane kent olmasıdır. Ayrıca eğer
bu İbranice’den yazıldıysa, İbranice “r” ve “d”
harfleri birbirine çok benzer.
Gerasalılar (Gerasa’dan olanlar).
(Günümüzde Yeraş) Ancak, bu kent denizden
48 kilometre kadar uzakta olduğundan sözü
edilen kent olamaz. Bu kentin ismi, sadece
Kutsal Kitap’ın İtalyan el yazmalarında,
Vulgate’de, Harclean Süryanice çevirisinin
metninde değil ama sayfa kenarlarında ve
Sahidik Koptik çevirisinde yer alır.
Gadaralılar (Gadara’dan olanlar), Celile
Gölü’nün sadece 8-12 kilometre
güneydoğusundaydı ve “Gadaralılar’ın
memleketi” de, Celile Gölü’ne kadar
erişiyordu. Yosefus’un bundan söz etmesi ve
Gadara’ya ait bir madeni paranın üzerinde bir
gemi resmi olması da bunu kanıtlamaktadır.
Vaticanus, Ephraem Rescriptus’un metni ve
Diatessaron’un bazı kopyalarında bu kentten
söz edilir.
Gergesenler (Gergesalı) el yazmalarının
çoğunda yer alan bir kenttir. Celile Gölü’nün
doğu kıyısındadır.
Gaksara adında bir kent olmadığı halde,
Gaksarenler sözü sadece özgün
Siniaticus’tadır. Bu sözcük belli ki bir imla
hatasından ötürü böyle yazılmıştır ve daha
sonra bir yazıcı Sinaiticus elyazmasındaki
sözcüğü Gergesenler olarak düzeltmiştir.
Soru: Matta 8:29’da cinler “vaktinden önce
bize işkence etmek için mi geldin?” diye
sorarken ne demek istiyorlardı?
YANIT: Cinler dipsiz derinliklere (Yahuda 6;
Vahiy 20:1-2) ve daha sonra da Ateş Gölü’ne
gönderileceklerini (Vahiy 20:14-15)
biliyorlardı.
Soru: Matta 9:2-6’da İsa’nın günahları
bağışlamasının nesi yanlış sayılabilir?
YANIT: İnsanlar Tanrı’ya karşı günah
işliyorlardı ve İsa’nın, Tanrı’ya karşı işlenen
günahları bağışlamak için Tanrı olması
gerektiğini doğru olarak anlamışlardı. İsa’nın,
“Tanrı Bana günahlarınızın bağışlandığını
söyleme yetkisini verdi, ya da bunu yapmamı
onayladı” demediğine dikkat edin. İsa bunun
yerine sadece “Günahlarınız bağışlandı”
demişti.
Soru: Matta 9:12’de, İsa sadece hastaların
hekime ihtiyacı olduğunu söylediğinde ne
demek istiyordu?
YANIT: Herkes hastadır, ama sadece hasta
olduklarının farkına varanlar doktora giderler.
SORU: Matta 9:13’de İsa, neden Tanrı’nın
kurban değil, merhamet istediğinden söz
etmişti?
YANIT: İsa burada Hoşea 6:6’dan söz
etmektedir. Tıpkı Hoşea’nın zamanında
olduğu gibi, İsa’nın zamanında da bazı dindar
insanlar başkalarına fazla aldırmıyor ve
“doğru türde” insanlarla olmakla daha çok
ilgileniyorlardı. İsa kayıp olan vergi
toplayıcıları ve günahkârlarla ilgileniyordu ve
bu dindar kişileri herkesin Tanrı’nın önünde
günahkâr olduğunu anlamamalarından ötürü
azarladı. Onlara kendilerini öbür
günahkârlardan daha iyi olarak görmeleri için
hiçbir neden olmadığını söyledi. Din bilginleri
ve Ferisiler yüreklerindekini dışarı
vurmuşlardı, çünkü İsa’yı hiçbir zaman bir
vergi toplayıcısı ya da bir günahkâr olmakla
değil, onlarla görüştüğü için suçluyorlardı.
Soru: Matta 9:14’de okuduğumuz üzere
öğrenciler neden oruç tutmuyorlardı?
YANIT: İsa öğrencilerinin hiç oruç
tutmayacaklarını değil, Kendisi fiziksel olarak
onlarla birlikteyken oruç tutmaları
gerekmediğini söylemişti. Oruç tutmanın
doğru amaçları konusunda bkz. Matta 6:1618 üzerindeki soru.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
28
Soru: Matta 9:16-17 ve Markos 2:21-22’de,
giysiler ve tulumlar benzetmeleriyle
söylenmek istenilen nedir?
YANIT: Doğal dünyada bile her zaman bir
şeye yavaş yavaş alışılmaz. Bazen, “kalıbı
kırmak,” değerler dizisini değiştirmek ya da
yeni bir başlangıç yapmak gerekmektedir. İsa
burada O’nun öğretisi kabul edildiğinde
radikal bir kopuş gerektiğinden, yeniden
doğmamız (Yuhanna 3:5-7) ve yeni bir
yaratılış olmamız (2 Korintliler 5:16-17).
gerektiğini söylemektedir. Ayrıca bkz. Markos
2:21-22 konulu soru.
Soru: Matta 9:20-22 ve Markos 5:27-34’de
İsa neden kanamalı kadının yaptığı şeyi
herkesin önünde yüksek sesle bildirdi?
YANIT: Fiziksel iyileştirme, İsa’nın bu
dünyaya geliş nedeni değildi. İsa bu kadının
fiziksel hastalığından çok onun imanıyla
ilgileniyordu. Bir vaiz, herkesin önünde
gerçekleştirilen bu mucize hakkında, “Bizim
artık dayanma gücümüzün sonuna
geldiğimizde orada İsa’nın giysisinin eteği
vardır” demişti.
SORU: Matta 9:20-22 ve Markos 5:27-34’e
göre, dualarımızın yanıtlanıp
yanıtlanmayacağını imanımızın miktarı mı
belirler?
YANIT: Bu bir etkendir. Tanrı’nın isteğinde
olan dualar için, dua ettiğimizde imanımız
olması lazımdır. Yakup 1:6-7, hiç kuşku
duymadan, imanla istememiz gerektiğini
çünkü kararsız kişinin istediği şeyi elde
etmeyeceğini söyler. Ancak eğer iman
ettiğimiz halde hâlâ bazı kuşkularımız varsa,
Markos 9:24’deki adamın yaptığı gibi
imansızlığımızın bilincinde olduğumuzu
dürüstçe itiraf ederek, duada istekte
bulunabiliriz. Romalılar 8:26-27’nin bildirdiği
gibi Kutsal Ruh’un bizim için duada aracılık
ettiğini bilmek de çok teselli edicidir.
Tabii ki, bir şeyi şimdiye kadar kimsenin
sahip olmadığı kadar büyük bir imanla bile
istesek, onu bize vermek Tanrı’nın arzusu
değilse Yakup 4:3’ün gösterdiği gibi onu bize
vermeyecektir. Bu daha geniş bir sorunun bir
parçasıdır: Kutsal Kitap’a göre, Tanrı duayı
ne zaman yanıtlar, ne zaman yanıtlamaz.
Daha çok bilgi için Matta 7:7-11’le ilgili soruya
bakınız. Yair’in kızıyla ilgili sorular için
Müjdeler bölümüne bakın.
Soru: Matta 9:28-31’deki İsa’ya inanacak
kadar imanı olan iki kör adam neden bunu
başkalarına söylememe konusunda İsa’ya
itaat etmediler?
YANIT: Bu ilginç bir konudur. Bu adamlar
başka bir seçenek olmadığında İsa’ya
dönecek imana sahiptiler. Buna karşın, büyük
şeyler için imanla İsa’ya döndükleri halde, bu
küçük şeyde O’na itaat etmediler. Belki de
bunu o sırada bildirmenin yararlı olacağını
düşünmüşlerdi ve küstahça neyin daha yararlı
olacağını kendilerinin İsa’dan daha iyi
bildiklerini düşünmüşlerdi.
Soru: Matta 9:38’e göre günümüzde bizler
ürünü kaldırmak için Tanrı’ya daha çok
işçiler göndermesi üzere dua etmeli miyiz?
YANIT: Evet, bu konuda dua etmek sık sık
ihmal edilmektedir.
SORU: İsa’nın öğrencileri, Matta 10:1’de
bildirilen olaydan önce insanları
iyileştirebiliyor muydu?
YANIT: Bundan önce bazı hastalıkları
iyileştirmiş bile olsalar, İsa burada onlara her
hastalık üzerinde güç veriyordu.
Soru: Simun’un Yahudi olmadığı
söylendiğinden, Matta 10:4 ve Markos
3:18’e göre, Kenanlı Simun nasıl İsa’nın
öğrencilerinden biri olabilir?
YANIT: Önemli olan Simun’un tamamen mi,
yoksa kısmen mi Yahudi olduğu değildir. İsa
öğrencilerini her milletten çağırabilir. Ayrıca,
Markos 3:8’e göre, Sur ve Sayda gibi Yahudi
olmayan ulusların yaşadığı kentlerden birçok
insan İsa’yı görmeye gelmişti. Sur kenti,
Celile Gölü’nden 56 kilometre kadar uzaktı ve
Sayda da Sur kentinden 40 kilometre
uzaktaydı.
Ancak Grekçe Kananaios sözcüğü,
yurtsever anlamına gelen Aramice qan’an
sözcüğünün başka bir alfabeyle yazılmış hali
olabilir. Luka 6:15 ondan, “Yurtsever Simun”
diye söz eder.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
29
Soru: Matta 10:4; Markos 3:19; Luka 6:16
ve Yuhanna 6:71’de yer alan “İskariyot”
sözü ne anlama gelir?
YANIT: Bu konuda iki görüş vardır.
1. İskariyot, “kamalı adam” anlamına gelebilir.
2. Yahudiye’nin bir kenti olan Keriyot’tan olan
bir adam (ish) anlamına gelebilir.
Soru: İsa, Matta 10:5-6’da neden
öğrencilerine özel olarak Samiriye
köylerine girmemelerini buyurmuştu?
YANIT: Bu sadece zamanla ilgili bir şeydi,
çünkü İsa, Elçilerin İşleri 1’de onlara
Samiriye’ye gitmelerini özel olarak söylemişti.
İsa önce İsrail’e, sonra dünyanın geri kalan
kısımlarına gönderilmişti. Elçiler ilk önce
Yahudiye’ye, sonra Samiriye’ye ve sonra da
dünyanın dört bucağına gönderilmişti. Pavlus
yeni bir kente gittiğinde, o da ilk önce havrada
vaaz vererek bu kalıbı izlemişti. Günümüzde
de birçok şeyde Tanrı zamanlamayı
izlememizi isteyebilir.
SORU: Matta 10:5-6’nın ışığında, İsa’nın
sadece Yahudiler için değil, bütün insanlar
için geldiği konusunda kanıt bulabilecek
herkese $20,000 ödeyeceklerini iddia eden
Kadıyaniler hakkında ne düşünüyorsunuz?
YANIT: Kutsal Kitap, Eski Antlaşma’dan
Vahiy’e kadar, İsa’nın sadece Yahudiler için
değil, bütün insanlar için geldiğini tutarlı bir
şekilde öğretir. İsa’nın mesajının Yahudi
olmayan uluslar için olmadığını bir an bile
düşünemeyiz. Öyle olsaydı, Mesih’in
ölümünden sonraki ilk üç yüzyıl boyunca
Hristiyan olan yarım milyon kadar kişiye,
“İsa’nın öğretisini izlememeniz gerekiyor.
Tanrı sizin putlarınıza tapmaya dönmenizi
istiyor” demek gerekirdi. Tabii ki, böyle bir
şey, bu soru kadar saçmadır. Ama yine de
bunu ayrıntılı bir şekilde inceleyelim.
Bir taraftan İsa’nın çarmıha gerilmeden
önceki hizmetiyle, mesajıyla dirilişinden
sonraki hizmetini birbirinden ayırabiliriz. Ama
her üç durumda da, İsa sadece Yahudiler için
değildi. İsa Kendisi, yeryüzündeki hizmeti
sırasında öncelikle (ama tamamen değil)
“İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına”
gitmiştir” (Matta 15:24). İsa kurtuluşu önce
öncelikle Yahudiler’e bildirdi. Ama aynı
zamanda,
a) Eski Antlaşma, İsa’nın bütün insanlar için
olduğu konusunda peygamberlik etmiştir.
b) İsa, yarı Yahudi olan Samiriyeliler’e
gitmiştir.
b)
İsa, aynı zamanda Yahudi olmayan
uluslar için de gelmişti. Hatta Yahudi olmayan
ulusları görmek için İsrail dışına da seyahat
etmişti.
c)
İsa mesajının sadece Yahudi ulusu için
değil, herkes için olduğunu söylemişti.
d) İsa hiçbir zaman mesajının sadece
Yahudiler için olduğunu söylememişti.
e) Son olarak İsa’nın ne öğrettiğini en iyi
anlayanlar İsa’nın öğrencileridir. Kanıt şudur:
a) Tanrı, Eski Antlaşma’da Mesih’in bütün
halklar için olduğunu söylemiştir
Yeşaya 9:1-7 Mesih’le ilgili ünlü bir
peygamberliktir. Yeşaya 9:1b şöyle der:
“Tanrı, gelecekte Şeria Irmağı'nın ötesinde,
Deniz Yolu'nda, ulusların yaşadığı Celile'yi
onurlandıracak.”
Yeşaya 42:1-9 Mesih’le ilgili bir
peygamberliktir. Yeşaya 42:6-7 şöyle der:
“Ben, RAB, seni doğrulukla çağırdım, elinden
tutacak, seni koruyacağım. Seni halka
antlaşma, uluslara [Yahudi olmayan uluslara]
ışık yapacağım. Öyle ki, kör gözleri açasın,
zindandaki tutsakları,
cezaevi karanlığında yaşayanları özgür
kılasın.”
Yeşaya 49:1-7 de Mesih’le ilgili bir
peygamberliktir, ama şimdi özellikle Yeşaya
49:6’ya bakalım. Burada şu sözler yer alır:
“Yakup'un oymaklarını canlandırmak, sağ
kalan İsrailliler'i geri getirmek için kulum
olman yeterli değil.
Seni uluslara ışık yapacağım. Öyle ki,
kurtarışım yeryüzünün dört bucağına ulaşsın.”
b) İsa, yarı Yahudi olan Samiriyeliler’e
gitmişti
İsa, Yuhanna 4:1-42’de, sadece kuyunun
başındaki kadına değil, diğer Samiriyeli
köylülere de vaaz vermişti. Samiriyeliler,
İsa’dan kendileriyle kalmasını istemişler,
bunun üzerine İsa da iki gün onlarla kalmıştı.
“O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti.
Bunlar kadına, ‘Bizim iman etmemizin nedeni
artık senin sözlerin değil’ diyorlardı. ‘Kendimiz
işittik, O'nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı
olduğunu
biliyoruz.’”
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
30
Ama Luka 17:11-18, Samiriyeliler’in hâlâ
Yahudi değil, yabancı sayıldığını
göstermektedir.
c) İsa, İsrail’in doğusunda ve kuzeyindeki
Yahudi olmayan uluslara gitmiştir
Markos 7:24-30 İsa, (İsrail’in kuzeyindeki
Fenike’de olan) Sur bölgesine gidip bir
kadının kızını iyileştirmişti. Bu kadın, İsrail
dışında yaşayan bir Yahudi değildi. Kutsal
Kitap metni, onun Suriye-Fenike ırkından bir
Grek olduğunu özellikle bildirir. Bir tek bu
durum bile, İsa’nın öncelikle Yahudiler için
değil sadece Yahudiler için olduğu iddiasını
çürütür.
Matta 9:28-34 İsa, Gadaralı cinlileri
iyileştirmişti. Gadaralılar’ın memleketi, Celile
Gölü’nün doğu tarafındaki Dekapolis adındaki
Yahudi olmayan, Grekçe konuşulan, domuz
yetiştirilen bölgedeydi. Ayrıca bkz. Markos
5:1-20 ve Luka 8:26-39. Tıpkı Suriye-Fenike
ırkından olan kadın gibi, bu kişiler de tesadüf
eseri orada bulunan Yahudi olmayan kişiler
değildi. İsa, Yahudi olmayan bu kişilere
kurtuluş mesajını bildirmek için özel olarak
İsrail dışına seyahat etmişti.
Markos 7:31-37 İsa, Grekçe “on kent”
anlamına gelen Dekapolis’te herkesin önünde
bir mucize yapmıştı. Burası, günümüz Suriye
ve Ürdün’üydü ve burada Grek yerleşimciler
oturuyordu. Dekapolis’in hiçbir kısmı İsrail’in
içinde değildi.
Markos 8:1-10 İsa, İsrail’de beş bin kişilik bir
kalabalığı doyurduktan sonra, Celile Gölü’nün
doğu tarafında Yahudi olmayan ulusların
oturduğu karşı kıyısına geçti ve orada dört bin
kişiyi doyurdu. Burası da, Grek yerleşimcilerin
on kenti olan Dekapolis’in içindeydi.
d) İsa’nın müjdesi bütün uluslar içindi
İsa öğrencilerine mesajını sadece Yahudi
ulusuna değil, “bütün uluslara” yaymalarını
söylemişti.
Luka 24:45-47 “[İsa] Bundan sonra Kutsal
Yazılar'ı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.
Onlara dedi ki, ‘Şöyle yazılmıştır: Mesih acı
çekecek ve üçüncü gün
ölümden dirilecek; günahların bağışlanması
için tövbe çağrısı da Yeruşalim'den
başlayarak bütün uluslara O'nun adıyla
duyurulacak.’”
Bu ayet sadece, “bütün uluslarda” değil,
“bütün uluslara” der.
Matta 28:18-20 “İsa yanlarına gelip
kendilerine şunları söyledi: ‘Gökte ve
yeryüzünde bütün yetki bana verildi. Bu
nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim
olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal
Ruh'un adıyla vaftiz edin; size buyurduğum
her şeye uymayı onlara öğretin. İşte ben,
dünyanın
sonuna dek her an sizinle birlikteyim.’” Bu
ayetler sadece, “bütün uluslarda öğrencilerim
olarak yetiştirin” değil, bütün ulusları
öğrencilerim olarak yetiştirin” der.
Matta 8:11-12 İsa, yüzbaşının hizmetçisini
iyileştirdikten sonra, İsa, “Size şunu
söyleyeyim, doğudan ve batıdan birçok insan
gelecek, Göklerin Egemenliği'nde İbrahim'le,
İshak'la ve Yakup'la birlikte sofraya
oturacaklar. Ama bu egemenliğin asıl
mirasçıları dışarıdaki karanlığa atılacak.
Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak” dedi.
Ayrıca yüzbaşının hizmetkârı için bkz. Luka
7:1-10 ve şölene katılanlar için de bkz. Luka
13:28-30. İsa, sadece Yahudi halkının başka
ülkelerden geleceğini SÖYLEMİYOR, çünkü
egemenliğin çocukları Yahudiler’dir ve
doğudan ve batıdan oğul olmayanlar
gelecektir.
Markos 3:7b-8 “Celile'den büyük bir
kalabalık O'nun ardından geldi. Ayrıca, bütün
yaptıklarını duyan büyük
kalabalıklar Yahudiye'den, Yeruşalim'den,
İdumeya'dan, Şeria Irmağı'nın karşı
yakasından, Sur ve Sayda bölgelerinden
kendisine akın etti.” Eğer birisi buralardan
gelenlerin sadece Yahudiler olduğunu
söylemeye çalışırsa (yoksa “sadece” iddiası
geçersiz olur), İsa’nın Sur kentinde, SuriyeFenike ırkından olan kadına mesajını vaaz
etmesi bu iddianın geçerli olmadığını kanıtlar.
Luka 2:32 İsa bebekken, peygamber Simeon
O’nun, “Ulusları aydınlatıp Tanrı’nın halkı
İsrail'e yücelik kazandıracak ışık” olacağı
konusunda peygamberlik etmişti. Son
cümlecik İsa’nın Yahudiler için de olduğunu
gösterdiği halde, ayetin altı çizili kısmı, Yahudi
olmayanlar için de bir “vahiy” olduğunu
göstermektedir.
Luka 3:14 Romalı askerler İsa’ya ne
yapmaları gerektiğini sormuşlar ve İsa da
onlara söylemişti. Eğer İsa onlar için
olmasaydı neden Yahudi olmayan bu
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
31
işgalcilere ne yapmaları gerektiğini
söylesindi?
Yuhanna 1:4 “Yaşam O'ndaydı [Tanrı
Sözü’ndeydi] ve yaşam insanların ışığıydı.”
Yuhanna burada “Yahudiler” sözcüğünü
kullanabilirdi ama bunun yerine “insanlık”
anlamına gelen “insanlar” sözcüğünü
kullanmıştır.
Yuhanna 1:9-12 “Dünyaya gelen, her insanı
aydınlatan gerçek ışık vardı. O, dünyadaydı,
dünya O'nun aracılığıyla var oldu, ama dünya
O'nu tanımadı. Kendi yurduna geldi, ama
kendi halkı O'nu kabul etmedi. Kendisini
kabul edip adına iman edenlerin hepsine
Tanrı'nın çocukları
olma hakkını verdi.”
Yuhanna 1:29 “Yahya ertesi gün İsa'nın
kendisine doğru geldiğini görünce şöyle dedi:
‘İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran
Tanrı Kuzusu!’” Yuhanna, “Yahudiler’in
günahını ortadan kaldıran” diyebilirdi ama
“dünyanın günahını ortadan kaldıran”
demiştir.
Yuhanna 3:15b-17 “Öyle ki, O'na
[İnsanoğlu’na] iman eden herkes sonsuz
yaşama kavuşsun. "Çünkü Tanrı dünyayı o
kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu'nu verdi. Öyle
ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın,
hepsi sonsuz yaşama kavuşsun. Tanrı,
Oğlu'nu dünyayı yargılamak için göndermedi,
dünya O'nun
aracılığıyla kurtulsun diye gönderdi.”
e) İsa, Müjdesi’nin sadece Yahudiler için
olmadığını göstermiştir.
İsa’nın öğrencilerine ilk önce, Yeruşalim’de
beklemelerini ama sonra bütün dünyaya
gitmelerini söylediği anlaşılmalıdır.”
Elçilerin İşleri 1:4-5 “[İsa] Kendileriyle
birlikteyken onlara şu buyruğu vermişti:
‘Yeruşalim'den ayrılmayın, Baba'nın verdiği
ve benden duyduğunuz sözün
gerçekleşmesini bekleyin. Şöyle ki, Yahya
suyla vaftiz etti, ama sizler birkaç güne kadar
Kutsal Ruh'la vaftiz edileceksiniz.’”
Ancak İsa daha sonra Elçilerin İşleri 1:8’de
şöyle demişti: “Ama Kutsal Ruh üzerinize
inince güç alacaksınız. Yeruşalim'de, bütün
Yahudiye ve Samiriye'de ve dünyanın dört
bucağında benim tanıklarım olacaksınız.”
Matta 25:31-46: İsa yüceliğinde geri
döndüğünde bütün uluslar O’nun önünde
toplanacaktır ve İsa da insanları koyunlar ve
keçiler olmak üzere gruplara ayıracaktır.
Koyunlar mecazi olarak İsa’yı doyurmuş, O’na
içecek vermiş, onu davet etmiş ve giydirmiş
olanlardır, keçiler ise bunları yapmamış
olanlardır.
İsa, Yuhanna 5:22-23’de şöyle der: “Baba
kimseyi yargılamaz, bütün yargılama işini
Oğul'a vermiştir. Öyle ki, herkes Baba'yı
onurlandırdığı gibi Oğul'u onurlandırsın.
Oğul'u onurlandırmayan, O'nu gönderen
Baba'yı da onurlandırmaz.”
Matta 21:43: İsa şöyle demiştir: “Bu nedenle
size şunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği
sizden alınacak ve bunun ürünlerini yetiştiren
bir ulusa verilecek.”
Matta 12:50: “Göklerdeki Babam'ın isteğini
kim yerine getirirse, kardeşim,
kız kardeşim ve annem odur.” Ayrıca bkz.
Markos 3:34-35. İsa, “Babam’ın isteğini
yerine getiren Yahudiler” değil, “Babam’ın
isteğini kim yerine getirirse” demiştir. Matta
16:25 “Canını kurtarmak isteyen onu
yitirecek, canını benim uğruma yitiren ise onu
kurtaracaktır.”
Yuhanna 8:12a “Ben [İsa] dünyanın
ışığıyım.” İsa, eğer sadece Yahudiler için ışık
idiyse, dünyanın ışığı olduğunu söyleyerek
sahte bir iddiada mı bulunmuştu? Hayır, İsa
bize yalan söylememiştir.
Yuhanna 10:16 İsa şöyle demiştir: “Bu
ağıldan olmayan başka koyunlarım var.
Onları da getirmeliyim. Benim
sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban
olacak.”
Yuhanna 12:32 “‘Ben [İsa] yerden yukarı
kaldırıldığım zaman bütün insanları kendime
çekeceğim.” (12:33) “İsa bunu, nasıl öleceğini
belirtmek için söylüyordu.” O zaman İsa,
“Şaka söylüyorum! Sadece Yahudiler’i
kendime çekeceğim” mi demişti? Tabii ki,
hayır.
Yuhanna 12:46 “Bana [İsa’ya] iman eden hiç
kimse karanlıkta kalmasın diye, dünyaya ışık
olarak geldim.” İsa’nın ışığı ve mesajının
gerçekten de herkes için olduğunu ciddiye
almamız için, O’nun Kendi ışığı ve mesajının
herkes için olduğunu kaç kez tekrar etmesi
lazımdır?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
32
Yuhanna 14:6 “İsa, ‘Yol, gerçek ve yaşam
Ben'im’ dedi. ‘Benim aracılığım olmadan
Baba'ya kimse gelemez.’”
Tanrı, insanların Kendisine İsa’dan başka
hangi yollardan gelmesini sağlamıştır? Bu
arada, Hristiyanlar, Mesih’ten önce yaşamış
olan Tanrı yolundaki insanların da İsa
aracılığıyla cennete gittiklerini söyler. Onlar
bizim İsa hakkında bildiklerimizi bilmedikleri
halde, Mesih’in gelişini beklemişler ve kurban
olarak sundukları hayvanlar günahlarını geçici
olarak örtmüştü. Bizler ise, sunduğu kurban
ile günahlarımıza kalıcı bir şekilde kefaret
etmiş olan Mesih’e geriye dönerek bakıyoruz.
Yuhanna 17:20 “[Ben İsa] Yalnız onlar
[öğrenciler] için değil, onların sözüyle bana
iman edenler için de
istekte bulunuyorum, hepsi bir olsunlar. Baba,
senin bende olduğun ve benim
sende olduğum gibi, onlar da bizde olsunlar.
Dünya da beni senin gönderdiğine iman
etsin.” Bu yüzden eğer Yahudi olmayan birisi
(bütün Hristiyanlar gibi) elçilerin tanıklığına
iman ederse o da İsa’nın kendileri için dua
ettiği insanlar kategorisine dahil olur. İlk
Hristiyanlar arasında birçok Yahudi olduğu
doğru olduğu halde, şehit olan İstefan’ın
zamanı ve daha sonrasında git gide daha çok
kişi Hristiyan olmuştur.
Yuhanna 18:37 İsa, “Gerçekten yana olan
herkes benim sesimi işitir” demiştir. İsa’nın
sesini, mesajını, Müjdesi’ni dinlemek ya da
dinlememek çok ciddi bir şeydir. İsa, “Sadece
gerçekten yana olan Yahudiler benim sesimi
işitir, gerçekten yana olmayan diğer
uluslardan kişiler benim sesimi işitmez”
dememişti. Hayır, İsa, “Gerçekten yana olan
‘herkes’ benim sesimi işitir” demişti.
f) İsa’nın öğrencileri O’nun hizmeti
hakkında ne dediler?
Petrus, Elçilerin İşleri 4:12’de şöyle demiştir:
“Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün
altında insanlara bağışlanmış, bizi
kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.”
Petrus’un Yahudi halkına hitap ettiği doğru
olduğu halde, onlara, 1) göğün altında, 2)
insanlara bağışlanmış başka hiçbir ad
olmadığını söylemiştir.
1 Yuhanna 2:1b-2 “Adil olan İsa Mesih bizi
Baba'nın önünde savunur. O günahlarımızı,
yalnız bizim günahlarımızı değil, bütün
dünyanın günahlarını da bağışlatan
kurbandır.” Müjde’yi Yahudi olmayan uluslarla
paylaşmak için neden Elçi Yuhanna
Anadolu’ya, Tomas doğuya, belki ta
Hindistan’a, Andreas İskitler’e ve başka elçiler
de başka yerlere gitmişlerdir? İsa’nın
mesajının kime bildirilmesini istediğini kimse
onlardan daha iyi bilemezdi ve İsa’nın
mesajını bütün dünyada bildirmişlerdi.
Sonuç
Değişik zamanlarda verilmiş olan bütün bu
ayetleri okumayarak ya da göz ardı ederek
sadece belirli bir zaman dönemi için verilmiş
olan tek bir ayete bakmak doğru değildir. “Bu
sözlerden sonra İsa, kendisinin Mesih
olduğunu kimseye söylememeleri için
öğrencilerini uyardı” diyen Matta 16:20’yi
kullanamayacağınız gibi, dünyanın ışığı olan
İsa’nın, “yalnız İsrail halkının kaybolmuş
koyunlarına gönderilmiş” olduğunu söyleyen
Matta 15:24’ü de kullanamazsınız. İsa onların
O SIRADA kimseye Mesih olduğunu
söylememeleri gerektiği söylemek istemişti,
çünkü daha sonra onlara bütün dünyaya gidip
Müjde’yi bildirmelerini söylemişti ve onlar da
bu sözlerden aynen bunu anlamışlardı. Aynı
şekilde, İsa O SIRADA (çarmıha gerilmeden
önce) öncelikle İsrail’in kayıp koyunlarına
gönderilmişti. İsa bundan sonra sadece
Yahudi olmayan uluslardan bazı kişilere
gitmekle kalmamış, öğrencilere de mesajını
bütün dünyaya yaymalarını söylemişti.
İsa’nın bütün insanlar için gelmiş olmasının
kanıtı, tutarlı, önemli ve kuvvetlidir. Herhangi
bir yasal standarda göre, kanıtların çokluğu
mantıklı bir kuşkuya yer bırakmaz. Kutsal
Kitap’ın tanıklığı ve tarih, İsa’nın bütün
insanlar için geldiğini kanıtlar. Ancak önyargılı
bir hakim ya da jüri aksini söyleyebilir.
SORU: Matta 10:5-6; 15:24-26’nın ışığında
İsa, sadece Yahudiler için gelmiş olan ırkçı
biri miydi? (Bunu Müslüman Ahmad
Deedat iddia etmiştir.)
YANIT: Hayır, bu hiç de doğru değildir, ancak
İsa’da bir zamanlama hissi vardı.
Dirilişinden önce, İsa Müjde’yi ilk olarak
Tanrı’nın halkı olan Yahudiler’e bildirmişti.
Elçilerin İşleri 1:8’de bile, İsa Yeruşalim’de,
Yahudiye’de ve Samiriye’de ve ondan sonra
dünyanın her bucağında tanıkları olmaları
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
33
buyruğunu vermişti. Yine de, İsa’nın ölümü ve
dirilişinden önce, İsa sadece Matta 15:2426’da okuduğumuz üzere Suriye-Fenike
ırkından olan kadına hizmet etmekle
kalmamıştı. Yuhanna 4:1-42’de O’nun
Samiriyeliler’e ve Celile Gölü’nün doğusunda
yaşayan diğer uluslara da hizmet ettiğini
okuyoruz.
Dirilişinden Sonra. İsa, Matta 28:19-20’de
şöyle demiştir: “Gökte ve yeryüzünde bütün
yetki bana verildi. Bu nedenle gidin, bütün
ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları
Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz
edin; size buyurduğum her şeye uymayı
onlara öğretin. İşte ben, dünyanın
sonuna dek her an sizinle birlikteyim.”
Bu mesaj, Elçilerin İşleri 10’da Tanrı
tarafından yeniden vurgulanmıştı.
SORU: Matta 10:13’de, öğrencilerin bir eve
esenlik dilemelerinin ya da esenlikleri
onlara geri dönmesi ne anlama geliyor?
YANIT: Buradaki “ev” sözcüğü, bir evde
oturanları kastetmektedir. Onları gerçekten iyi
karşılamayan birisine “kazayla” esenlik
dileyecekleri konusunda kaygı çekmemeleri
gerektir. Esenlik onların sözlerinin sihrinden
değil, Tanrı’dan gelir.
SORU: Matta 10:14 ve Markos 6:11’e göre,
öğrencilerin neden kendilerini kabul
etmeyen insanlara karşı ayaklarının
tozunu silkmeleri gerekiyordu?
YANIT: Bunu onlara karşı bir tanıklık olarak
yapmaları gerekiyordu. Yani, konuksever
olmayan insanlar bu azarı gördükten sonra
yaptıkları üzerinde düşünüp onları
değiştirebilirler. Ayrıca bu, Tanrı’nın, Kendi
mesajını ret edenlere karşı bir tanıklığı da
olacaktı.
SORU: Matta 10:14 ve Markos 6:11
kimseyle hiç tartışmamamız, sadece
oradan ayrılmamız gerektiği anlamına mı
geliyor?
YANIT: Bu sorunun yanıtı üç nedenden ötürü
hayırdır: Onikiler’in bu zamandaki özel
görevlendirilmesine bakmak gerekir, bu ayet
birisi onlara karşı çıkarsa oradan ayrılmalarını
değil, eğer kimse onları iyi karşılamazsa
oradan AYRILIRKEN ayaklarının tozunu
silkmelerinin bir işaret olduğunu söyler. Son
olarak, Elçi Petrus ve Pavlus başkalarıyla
tartışmışlardır ve bir elçi olmayan Apollos da
başkalarıyla tartışmıştır.
Bu Sıradaki Özel Bir Görevlendirilme:
Matta 10:5-20 büyük bir olasılıkla, Markos
6:11’le aynı olaydır ve sadece bir ayetin bir
kısmına değil, ayetlerin bütününe bakmak
gerekmektedir. On iki öğrencinin yanlarına hiç
para ya da değnek almamaları ve başka
birisinin evinde kalmaları gerekiyordu. Bu
durum, bundan sonra yapılan bütün
müjdeciliğin kalıbı değildir. Pavlus’un daha
sonra Elçilerin İşleri 19:9-10’da bildirildiği
üzere Tiranus’un dershanesinde yaptığından
farklı olarak, onların o zamanlarda bir tek
yerde kalmayıp insanlarla tartışmaları
mantıklıydı çünkü onlar mesajı ilk olarak
yayıyorlardı.
O zaman bile eğer birisi kendilerine karşı
çıktığında oradan ayrılmamaları gerekiyordu.
Bunun yerine, kendilerini iyi karşılayan
birisinin evinde kalmaları gerekiyordu. Eğer
kentten kimse onları evlerine almazsa o
zaman ayaklarının tozunu silkerek oradan
ayrılmalıydılar.
Ayrıldıkları ZAMAN Ayaklarının Tozunu
Silmek
Ayetin Grekçesi aslında onlara ayrılmalarını
söylemiyor. Bunun yerine, oradan ayrıldıkları
ZAMAN ayaklarının tozunu silkmelerini
söylüyor. Hem onlar, gelecekteki Hristiyanlar
ve biz, bazı insanların bize karşı çıktığı ve
bazılarının ise bizi desteklediği durumlarda
olacağız. Pavlus, 2 Korintliler 10:3-6’da şöyle
der: “Olağan insanlar gibi yaşıyorsak da,
insansal güce dayanarak savaşmıyoruz.
Çünkü savaşımızın silahları insansal silahlar
değil, kaleleri yıkan tanrısal güce sahip
silahlardır. Safsataları, Tanrı bilgisine karşı
diklenen her engeli yıkıyor, her düşünceyi
tutsak edip Mesih'e bağımlı kılıyoruz. Mesih'e
tümüyle bağımlı olduğunuz zaman, O'na
bağımlı olmayan her eylemi cezalandırmaya
hazır olacağız.”
Petrus, Pavlus ve Apollos başkalarıyla
tartıştılar
Elçilerin İşleri Kitabı’nda Petrus’un iman
etmeyen kişilerle tartıştığını ve Pavlus’un ise
bunu daha da sık yaptığını okuyoruz. Birisi
bunun sadece elçilerin yaptığı bir şey
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
34
olduğunu söylemesin diye, Apollos da
tartışmıştı ve o bir elçi değildi. Ancak, her bir
inanlının başkalarıyla tartışmak donatılmış
olduğunu varsaymak doğru değildir.
Son olarak, eğer benimle ve aynı kentte
oturan başkalarıyla aynı görüşte değilseniz,
sizinle aynı görüşte olmayan insanları ikna
etmeye çalışmak ve onlarla tartışmak yerine
kentten ayrılmanız gerektiğini
düşünüyorsanız, dilerseniz sizin için bir
kamyon çağırabilirim!
Şaka bir yana, bu aslında, “İsa ve ilk
Hristiyanlar kendileriyle aynı görüşte olmayan
insanlarla nasıl tartıştılar?” ve “Hangi noktada
tartışmayı bırakıp ayrılmalıyız?” gibi iki iyi
sorunun ortaya atılmasına neden olur.
Bundan sonraki iki soru bu konuları ele alıyor.
Soru: Matta 10:14 ve Markos 6:11 kimseyle
tartışmamamız, sadece oradan ayrılmamız
gerektiği anlamına mı geliyor?
YANIT: İlk olarak İsa’nın, sonra Pavlus’un ve
sonra da İznik öncesi Hristiyanlar’ın örneğine
bakalım.
İsa’nın başkalarıyla tartışması
Matta 22:41-46’da ve başka yerlerde İsa’nın
sorular sorarak Ferisiler’le tartıştığını
okuyoruz. İsa bundan sonra değişti ve Matta
23:1-37’de çok ağır bir azarlama yaptı. Matta
12:22-33’de İsa Ferisiler’e Kutsal Ruh’a küfür
etmek olan bağışlanmaz günahı
işleyebileceklerini söylemişti. İsa insanlara
isim takmıştır! Matta 12:39-41’de o
Yahudiler’e “kötü ve vefasız kuşak” demiştir.
Matta 23:15’de Kendisine karşı çıkanlara
“cehennemin çocukları” demiştir. Matta
22:29-32’de
İsa, Sadukiler’e Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın
gücünü bilmedikleri için açık bir şekilde
yanıldıklarını söylemişti.
Pavlus’un başkalarıyla tartışması
İsa’nın yanı sıra, Pavlus da Elçilerin İşleri
9:19-25’de İsa’nın Mesih olduğunu
kanıtlıyordu. Bu konuda hem başarı elde
etmiş, hem de muhalefet görmüştü. Yahudiler
onu öldürmeye çalışana dek oradan
ayrılmamıştı.
Elçilerin İşleri 13:8-12’de Elimas Pavlus’a
karşı çıktığında Pavlus onu azarlamıştı ve
oradan ayrılmamıştı.
Efes’te Pavlus’a karşı bir ayaklanma
olduğunda Pavlus Elçilerin İşleri 19:30’da
onlarla konuşmak istemişti.
Elçilerin İşleri 22:2-22’de Pavlus Yeruşalim’de
düşman bir topluluğa hitaben konuşmuştu.
İznik Öncesi İlk Hristiyanlar
Tanrı’nın Roma dünyasını değiştirmek için
kullandığı İznik öncesi ilk Hristiyanlar tanıklık
ederken ikna ve tartışma yöntemleri
kullanıyorlardı. Bu tartışmalar, Justin Martyr
ile Yahudi Trifo arasındaki dostça uzun
diyaloglardan, Grek ve Roman tanrılarının
utanç verici etkinliklerini ayrıntılarıyla bildiren
Aristides, Antakyalı Teofilus, Diognetus’a
Mektup anlamına gelen Letter to Diognetus
ve Tertulyan’a ve Gnostosizm’in bütün
ekollerini kapsamlı bir şekilde yalanlayan
İreneyus ve Hippolitus’un söylediklerine kadar
geniş bir tayf oluşturur.
Arnobiyus Grekoromen putperestliğiyle çok
komik bir şekilde alay etmiştir. Laktantiyus,
eski Yunan felsefesinin neden yanlış
olduğunu göstermiştir. Listeyi şu adreste
görebilirsiniz:
www.BibleQuery.org/History/ChurchHistory/W
hatEarlyChristiansTaught.htm. Küçük harf
“r1” ile başlayarak arama yapın.
Soru: Matta 10:14 ve Markos 6:11’e göre,
Hristiyan olmayan biriyle tartışmaya ne
zaman son verip oradan ayrılmalıyız?
YANIT: Bu konuda göz önünde
bulundurulması gereken en az üç nokta
vardır.
Birinci Derecede Tehlike
Eğer hayatınız, ailenizin hayatı ya da diğer
Hristiyanlar’ın hayatları sizin orada
bulunmanızdan ötürü birinci derecede
tehlikedeyse Tanrı’nın oradan ayrılmanızı
isteyip istemediğini öğrenmelisiniz. Pavlus,
kendisini öldürmeye çalıştıkları zaman
Antakya’dan kaçtı ve Hristiyanlar da zulüm
gördükleri zaman sık sık bulundukları
yerlerden kaçmışlardır. Bir yandan Mesih için
ölmeye razı olmalıyız, diğer yandan ise Tanrı,
Müjde’yi daha çok paylaşmamız için biraz
daha yaşamamızı istiyor olabilir. Ve kaçışımız
Tanrı’nın bizi korumasının yolu olabilir.
Azalan Verim ve Diğer Fırsatlar
Bana e-posta yazan herkese elimden geldiği
kadar tanıklık etmek için gereken bütün
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
35
zamanı ayırıp da, uyumak, ailemle birlikte
olmak ve normal işimi yapmak gibi şeyleri
yerine getiremediğim bir noktaya geldim.
Yapmamın daha önemli olduğunu
düşündüğüm şeyleri yapmak için zamanım
olması üzere bazı insanlara sadece kısa
yanıtlar verebilirim ya da bazı hizmet
fırsatlarını geri çevirebilirim. Pavlus bir
keresinde bir kente gitmiş ve bazı insanlar
Mesih’i kabul etmişlerdi. Pavlus iyi bir şey
yapmayı seçip, oradaki herkesin Mesih’i kabul
etmesini sağlamaya çalışarak hayatının geri
kalanını o kentte geçirmeye karar verebilirdi.
Ama Pavlus bunun yerine başka kentlere
gitmiştir. İyi şeylerin sizi büyük şeyler
yapmaktan alıkoymasına izin vermeyin.
Diğer yandan, tövbe edecekleri konusunda
çok az umudum olduğu tarikatlardaki bazı
insanlarla tartışmaya devam ettim. Bunu
orada Hristiyan olmayan başka insanlar
olduğu için ve onları tarikatlara katılmamaları
için uyarmak istediğimden yaptım.
Tartışmanız ya da vaazleriniz zararlı
olacaksa ya da insanların kulaklarını
kapatacaksa
Bundan söz etmekten çekiniyorum çünkü
çoğu insan için sorun bunun tam tersidir,
Müjde’yi bildirecek kadar cesur değildirler.
İsa, ürünü kaldırmak için daha çok işçiler
yollaması üzere Tanrı’ya dua etmemizi
söylemiştir. Ve Pavlus da Filipililer 1:14’de
çektiği acıların başka inanlıları Tanrı'nın
sözünü cesurca ve korkusuzca bildirmeye
teşvik ettiğinden ötürü sevindiğini söylemişti.
Ayrıca 2 Korintliler 2:15 de, (eğer bu şeyleri
doğru bir şekilde yaparsak) mahvolanlara
ölüm kokusu VERECEĞİMİZİ de söyler.
Müjde rahatsız edicidir ve eğer söylediklerimiz
insanları rahatsız etmez, işimizi yapmıyoruz
demektir. Ancak, Müjde bazı insanlar için ne
kadar rahatsız edici olursa olsun, bizim bu
rahatsızlığa rahatsızlık katmamamız
gerekmektedir. Efesliler 4:15 gerçeği sevgiyle
bildirmemiz gerektiğini söyler. Özellikle de
modern kültürde, gerçeği çirkin ya da
duyarsız bir şekilde söyleyip insanları
gereksiz yere devre dışı bırakmak çok
kolaydır. Aynı insanlarla Müjde’yi o kadar sık
bir şekilde paylaşabiliriz ki, ısrarımız onları
rahatsız edebilir. Müjde’nin rahatsız
ediciliğine kendi rahatsız ediciliğimizi eklemek
istemeyiz ama Müjde’nin rahatsız ediciliğini
azaltmak da istemeyiz.
Soru: Matta 10:14-15, 40-42’da, İsa neden
doğru bir kişiyi kabul etmenin çok önemli
olduğunu söylemiştir?
YANIT: Doğru bir kişiyi kabul etmek birçok
şeyi gerektirir. Sadece onu iyi karşılamak
değil, ona yardım etmeyi ve gelecek on
yıllarda onu izleyen yetkililerden korumak
anlamına da gelir. Doğru bir kişiyi kabul
etmek, ayrıca onun öğretisini kabul etmek ve
ondan öğrenmeye razı olmayı da ima eder.
Onun başkalarına öğreteceği bir platformu
olmasına izin vermeyi de içerir.
Soru: Matta 10:15’de, Yargı Günü’nde
neden Sodom ve Gomorra’ya öğrencilerini
evlerine almayanlardan daha iyi
davranılacaktır?
YANIT: Ayet bunu söylemiyor ama Tanrı
insanları bilebilecekleri şeyleri temel alarak
yargılar (Romalılar 4:15; 5:13). Sodom ve
Gomorra halkı çok kötü olduğu halde Tanrı
hakkında çok az şey biliyorlardı. O kadar kötü
olmayan ama Tanrı hakkında çok şey
bildikleri halde Tanrı’nın öğrencilerini yine de
ret edenler ciddi bir yargıyla
karşılaşacaklardır.
Soru: Matta 10:16’da söylediği gibi nasıl
yılan gibi zeki, güvercin gibi saf olabiliriz?
YANIT: Çok basit: başkalarının yapabileceği
planlar ve bizi düşürmeyi isteyecekleri
potansiyel tuzakların bilincinde olmalı ama
kendimiz başkaları için hiçbir zaman kötü
planlar yapmamalıyız.
Soru: Matta 10:19’da, Kutsal Ruh zulüm
altında olan Hristiyanlar’a söyleyecekleri
sözleri nasıl verir?
YANIT: Bir Hristiyan belirli bir zamanda zulüm
altında olsa da olmasa da, bazen Kutsal Ruh
o kişinin aklına söyleyeceği sözleri getirir.
İkinci olarak, Tanrı bildireceğiniz mesajla ilgili
olan gündelik şeyleri görüp duymanıza izin
verebilir. Örneğin Pavlus, Atinalılar’la
konuşmadan hemen önce birçok put ve
bilinmeyen bir tanrıya atanmış bir sunak
görmüştü. Ayrıca Kutsal Kitap’ı okurken
gerçek bize hatırlatılır. Bir Hristiyan Kutsal
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
36
Kitap’taki her hikâyeyi ve her öğretiyi
kusursuz bir şekilde bilse bile, gerçeğin
kendisine hatırlatılması için Kutsal Kitap’ı
okumak hâlâ önemlidir.
SORU: Matta 10:19-20’de, Kutsal Ruh
Hristiyanlar’a söyleyecekleri sözcükleri
bildirdiğinde, bu o sırada o sözcüklerin
hatasız ve yanılgısız (tanrıbilimsel
bakımdan önemli hataları olmayan)
oldukları anlamına mı gelir?
YANIT: Kutsal Ruh sözcükleri tam tamına
vermedikçe ve kişinin sözcükleri hatasız bir
şekilde işittiğinden emin olunmadıkça,
itaatkâr bir Hristiyan’ın da hâlâ hatalı bir
şekilde konuşabilmesi mümkündür.
Soru: Matta 10:21-22, 35-36 ile ilgili olarak,
neden Hristiyan bir ailenin üyeleri başka
bir Hristiyan’a karşı düşmanca hareket
eder?
YANIT: Tanrı’ya tapınan birisinin aile
üyelerinin kendisine karşı düşmanca hareket
etmesi kötü bir şeydir. Bana, Müslüman’ken
Hristiyanlığı seçen Cezayirli bir çocuğun
durumu anlatılmıştı. İslamiyet’e dönmeyi ret
ettiğinde kendi annesi yemeğine fare zehri
koymuştu.
SORU: İsa, Matta 10:23’de neden
Hristiyanlar’a zulümden kaçmalarını
söylemiştir? Tanrı onları korumuyor mu?
YANIT: Tanrı bizi istediği her şekilde
koruyabilir ve bizi korumasının yollarından biri
de bize ne zaman kaçmamız gerektiğini
söylemesidir.
Bir yandan, kaçmak ayıp değildir. Elçilerin
İşleri 8:1-8’de İstefan taşlanarak
öldürüldükten sonra birçok Hristiyan kaçmıştı.
Diğer yandan, Tanrı kaçmamızı değil, orada
kalıp Kendisi için acı çekmemizi ister. Hem
İsa, hem de Pavlus, değişik zamanlarda,
kendilerini orada neyin beklediğini bilerek
Yeruşalim’e gitmişlerdi.
Soru: Matta 10:23, İsa öğrenciler İsrail’in
bütün kentlerine gitmeden geri geleceğini
söylediğinden, İsa’nın gelişi hiçbir zaman
gerçekleşmedi mi? (Bu soruyu Müslüman
Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Hayır, çünkü kaçarken İsa gelmeden
önce İsrail’deki her kentten içinden geçerek
kaçamazlardı ve hiçbir zaman İsrail’deki her
kentin içinden geçerek kaçmamışlardı.
Gelecekte gerçekleşecek olan bu olay büyük
bir olasılıkla Büyük Sıkıntı döneminde
gerçekleşecektir.
SORU: Matta 10:23’de İsa’nın onlar
İsrail’in bütün kentlerini dolaşıncaya kadar
geri geleceği ne anlama gelir?
YANIT: İlk olarak, yanıtın ne olmadığını
bakalım, sonra bazı gerçeklere bakalım ve
sonunda da yanıtı söyleyelim.
Yanıt değildir: İsa’nın “gelmeyeceğini”
söyler, bu yüzden bu ayet İsa’nın göğe
alınmasından söz ediyor olamaz. Bazıları bu
ayetin İsa’nın gelmekte olan yargısıyla
Yeruşalim’in yok edileceğinden söz ettiğini
düşünür. Ama burada tapınakla ilgili hiçbir
şey söz geçmez.
Bazı gerçekler: İsa çarmıha gerilmeden önce
öğrencilerin zulüm gördükleri konusunda bir
kanıta sahip değiliz. Tapınak M.S. 70 yılında
yok edildiği halde, eğer İsa o zaman gizlice ve
görülmez bir biçimde geri geldiyse, ilk
kilisedeki kimsenin bundan haberi olmamıştır.
Hatta M.S. 70 yılından sonra ilk
Hristiyanlar’dan 14 kadarı Mesih’in geri
dönüşünden gelecekte gerçekleşecek bir olay
olarak söz etmişlerdir.
Yanıtta iki nokta vardır: İlk olarak, İsa
Matta 10:21-22’de Müjde’yi bildirmekten değil,
zulümden kaçmak için kentten kente
gitmekten söz ediyor. Bu yüzden bu durumu
başlatan olay zulümden kaçmaktır. O zaman
gelince Hristiyanlar’ın Mesih dönmeden önce
kaçacak kentleri bitmeyecektir. Bu durum
gelecekte, büyük bir olasılıkla Büyük Sıkıntı
sırasında olacaktır.
İkinci olarak, bu ne zaman olursa olsun,
elçilerin İsrail’deki her kente gittikleri
konusunda bir kanıt yoktur, bu yüzden bu
olay henüz gerçekleşmemiştir.
Soru: Müjde, Matta 10:23’e göre her kentte
mi bildirilecek yoksa Matta 24:14’ye göre
bildirilmeyecek mi?
YANIT: Ayetlerin söylediklerini yanlış
anlamamak için onları dikkatli bir şekilde
okumak çok önemlidir. Matta 24:14,
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
37
Müjde’nin bütün uluslara tanıklık olmak üzere
dünyanın her yerinde duyurulacağını söyler.
Bu, her bireyin dinlemeye zorlandığı anlamına
gelmez, ama günümüzde televizyon, radyo ve
internetle, Müjde, belki bazı çok uzak
kabilesel alanlar hariç, neredeyse bütün
dünyada bildirilmektedir.
Matta 10:23, Müjde’nin İsrail’in her kentinde
duyurulup duyurulmayacağı konusunda
sessizdir. Bu ayet bunun yerine zulümden
kaçmaktan ve bir Hristiyan’ın Mesih
dönmeden önce İsrail'in bütün kentlerini
dolaşmış olmayacağından söz etmektedir.
Soru: Matta 10:25, Markos 3:22 ve Luka
11:15-19’da “Baalzevul” kimdir?
YANIT: Bu, Yahudiler’in bu adla bildikleri bir
cinin ismiydi. “Baalzevul” ismi, Rab anlamına
gelen Baal ve “sinekler” anlamına gelen
zebub sözcüklerinden oluşmadır.
SORU: Matta 10:26’da yer alan “gizli olup
da bilinmeyecek hiçbir şey yoktur” sözü
ne anlama gelir?
YANIT: Sonunda her şey ortaya konacaktır.
Özellikle, Son Yargı’da, Tanrı yapılan her şeyi
(Vahiy 20:13), söylenen her boş sözü (Matta
12:36-37) yargılayacak ve hatta bütün
düşüncelerimizi bilecektir (Mezmur 139:2,4).
Soru: Matta 10:28’de, Canı da bedeni de
cehennemde mahvedebilen Tanrı mıdır,
İblis midir?
YANIT: Bu ayet Tanrı’dan söz eder.
Soru: Matta 10:28’de fiziksel bedenler
cehennemde nasıl yok edilir?
YANIT: Buradaki Grekçe sözcük,
cehennemden söz eden Gehenna
sözcüğüdür. Ancak bu sözcük aynı zamanda
Yeruşalim’in dışındaki büyük bir çöplükten de
söz eder. Kötü bir insanın ilk bedeni nerede
yok edilirse edilsin, bu kişi İsa Mesih’i Rabbi
ve Kurtarıcısı olarak kabul etmemiş
olduğundan dirilmiş bedeni Ateş Gölü’ne
gider ve orada yok edilir.
Soru: Matta 10:33’e göre, eğer bir
Hristiyan bir zayıflık anında Mesih’i
insanların önünde inkâr ettiyse, o
Hristiyan İsa tarafından inkâr edilip
cehenneme mi gidecektir?
YANIT: Petrus bunu yapmıştı ama Petrus
bağışlanmıştı. Mesih’i inkâr edip sonra tövbe
etmek bağışlanamaz bir günah değildir,
çünkü Kutsal Ruh’a küfür etmek hariç hiçbir
günah bağışlanamaz değildir (Matta 12:31,32;
Markos 3:28-30; Luka 12:10-11).
Soru: Esenlik Önderi İsa Matta 10:34’de,
nasıl olur da barış değil, kılıç
getirmeye gelmiş olur?
YANIT: İsa (hiç olmazsa ikinci gelişine kadar)
kimseye kılıç çekmemiştir, buna karşın İsa’nın
isminden ötürü birçok aile bölünmüş ve birçok
Hristiyan öldürülmüştür.
Soru: Matta 10:37’ye göre, neden Tanrı’yı
kendi ailemizden daha çok sevmemiz
gerekiyor?
YANIT: İsa, Markos 12:29-30’de Tanrı’yı
sevmenin ilk buyruk olduğunu söylemiştir.
Tanrı bizi yaratmıştır ve bizi herkesten daha
çok sever. Ve en çok Tanrı’ya sadık olmalıyız.
Soru: Matta 10:41’de, bir peygamberi ya da
doğru birini kabul ederek nasıl
peygambere ya da doğru kişiye yaraşan
bir ödül alırız?
YANIT: Bu en az iki şekilde doğrudur.
1. Bir insan onları ve mesajlarını kabul
ettiğinde Hristiyan olup kendisi de doğru bir
kişi olabilir.
2. Bir Hristiyan’ı İsa’nın isminde kabul
ettiğimizde, bu doğru bir etkinliktir ve Matta
25:33-40’ın söylediği gibi İsa’yı kabul
ediyormuşuz gibidir.
Soru: Vaftizci Yahya, Yuhanna 1:32’de
Ruh'un güvercin gibi gökten inip, İsa’nın
üzerinde durduğunu gördüğünden Matta
11:3’de, neden O’na Kendisinin vaat edilen
Mesih olup olmadığını sormuştu?
YANIT: Vaftizci Yahya hapisteydi ve belki de
İsa’nın mucizeleri ve hizmeti hakkında fazla
bir şey duymamıştı. Bu konuyla ilgili en az
dört tamamlayıcı olasılık vardır:
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
38
Kuşku: Belki Yahya burada biraz kuşku
duyuyordu. Bunu ilk öneren, ilk kilise yazarı
Tertulyan (M.S. 198-220) olmuştu.
Karmaşa: Belki Yahya, Mesih’in birinci
gelişiyle ilgili peygamberliklerin
gerçekleşmekte olduğunu görmüş ve O’nun
İkinci Gelişi’yle ilgili peygamberlikleri merak
ediyordu.
Sabırsızlık: William Hendrickson, “Belki de
Yahya’ya zorluk çıkaran imansızlığı değil,
sabırsızlığıydı. Yahya, İsa konusundaki
zorluğunu kendisine saklamak ya da
başkalarıyla konuşmak yerine doğrudan
Kendisine hitaben bildirmekle çok akıllıca bir
karar vermiştir” diyor (Matta Müjdesi anlamına
gelen, The Gospel of Matta 1973 sayfa 84)
İsa’yı Teşvik Etme: Buna benzer bir şekilde,
Yahya belki de İsa’yı daha çok güç
göstermeye teşvik etmek istiyordu. Ya da her
ikisi.
Soru: Matta 11:3-6’de İsa onun bu
sorusuna neden evet ya da hayır şeklinde
bir yanıt vermemişti?
YANIT: Mesih olduğunu iddia etmek kolay bir
şeydir, ama bu iddiayı mucizesel kanıtlar
sağlayarak desteklemek başka bir konudur.
İsa, hem Yahya’ya, hem de o sırada
Kendisini dinleyenlere, Kendisinin bu konuda
sağlamış olduğu kanıtları hatırlatıyordu.
Soru: Matta 11:11 ve Luka 7:28, Rev.
Moon’un İlahi İlke anlamına gelen kitabı
Divine Principle sayfa 161’in öğrettiği gibi,
Vaftizci Yahya’nın Cehenneme gittiğini mi
öğretiyor?
YANIT: Hayır. Yuhanna 10:41-42 birçok
insanın Yahya’nın tanıklığı üzerine İsa’ya
iman ettiğini göstermektedir. Tanrı için ölen
bir şehidi, başarısız olup Tanrı’yı alındırmakla
suçlama konusunda çok dikkatli olmalıyız.
İsa’nın, Göklerin Egemenliği'nde en küçük
olanın Vaftizci Yahya’dan üstün olduğunu
söylemesi, İsa’nın henüz Cennete giden yolu
açmamış olduğu ve Vaftizci Yahya’nın
aslında Eski Antlaşma altında olan son
peygamber olduğuydu. Ayrıca eğer Vaftizci
Yahya öğretilerinde başarısız olmuşsa İsa,
Matta 21:32’de neden insanların Vaftizci
Yahya’ya inanmaları gerektiğini söylemiştir?
Bu konuda daha çok bilgi için bundan sonraki
soruyu okuyunuz.
Soru: Matta 11:11 Luka 7:28’de yer alan,
Göklerin Egemenliği'nde en küçük olanın
Vaftizci Yahya’dan üstün olduğunun
söylenmesi ne anlama gelir?
YANIT: Bu konuda üç görüş vardır ve hepsi
de doğru olabilir.
İbranice deyim: Bu ifade, birinci yüzyılın en
sayılan bilginlerinden biri olan Yohanan ben
Zakkay’ın, Hillel’in seksen öğrencisi arasında
“en küçük” olmakla ilgili hahamsal sözlerine
çok benzer. Bu söz, Yohanan’ın konumunu
alçaltmak için değil, çağdaşlarının konumunu
yükseltmek için söylenmişti.
İsa’ya kadar kimse: Vaftizci Yahya bile
henüz Göklerin Egemenliği’nde değildi. İsa,
ölümü ve dirilişiyle yolu açana kadar kimse
Göklerin Egemenliği’nde değildi.
Cennetteki göreceli konumu: Vaftizci
Yahya’nın annesinin karnında Kutsal Ruh’la
dolduğunu unutmayın. Bir varsayıma göre,
doğduktan sonra yeniden doğmaları sağlanan
cennetteki inanlıların belki de, bunu
yaşamamış olanlardan daha yüksek bir
konumları olacağı söylenmektedir.
Soru: Matta 11:12-13’ye göre, Göklerin
Egemenliği nasıl zorlanır?
YANIT: Vaftizci Yahya’nın hapse atılıp sonra
da öldürülmesinden şimdiye kadar, Göklerin
Egemenliği zorlanmıştır ve zorlanacaktır. İsa,
bu sözü Hirodes tarafından hapse attırılmış
olan
Vaftizci Yahya Kendisine bir mesaj
yolladıktan sonra söylemişti.
Soru: Matta 11:14 ve Luka 1:15’de, Vaftizci
Yahya nasıl İlyas peygamberin ruhu ve
gücündedir? İlyas peygamber dirilmiş
miydi?
YANIT: Hayır. Vaftizci Yahya, İlyas
peygamberin ruhu ve gücünde gelmişti ama
İlyas peygamberin dirilmiş hali değildi. Yanıt
için, Markos 9:11-13’ü ele almamıza bakın.
Soru: Matta 11:16-17 ve Luka 7:32, o
kuşak çarşı meydanlarındaki çocuklara ne
bakımdan benziyordu?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
39
YANIT: Çocuklar çok iyi dinlemeyebilirler,
hafızaları çok kuvvetli olmayabilir ve bazen de
çok mantıksız olabilirler. Kendi bakış
açılarından başka bir bakış açısını görmekte
zorlanabilirler. İsa bu sözü neden söylediğini
Luka 7:33-35’de açıklar. Bir yandan, Vaftizci
Yahya’yı şarap içmeyip normal yemek
yemediği için eleştiriyorlar, diğer yandan da
İsa’yı şarap içtiği ve normal yemek yediği için
eleştiriyorlardı.
Salt Lake City’de Mormonlar’a hizmet
verirken buna benzer bir durum görmüştüm.
Mormonlar bana hiç Mormon olup olmadığımı
sorarlar ve ben de “hayır” diye yanıt verirdim.
Bunun üzerine bana, hiçbir zaman Mormon
olmadığım için, onların öğrettiklerini
anlayamayacağımı söylerlerdi. Eskiden
Mormon olan Hristiyanlar’a da aynı soruyu
sorarlar ve “evet” yanıtını aldıklarında ise,
dinlerinden dönüp kiliselerini terk eden birisini
nasıl dinleyeceklerini sorarlardı. Belli ki, bazı
insanlara erişmenin bir yolu yoktur.
Soru: Matta 11:23-24’de, Sodom neden
tövbe etmeye razı olsundu ki?
YANIT: İsa burada, eğer Sodom halkı, Tanrı
konusunda Yahudiler’in bildiği şeyleri bilseydi,
yok edilecek derecede kötü olmayacaklarını
söylemek için bir abartı kullanmaktadır.
Yunus kendilerine geldiği zaman Asurlular
bile tövbe etmişti ama Celile’deki insanların
bazıları, Tanrı’nın Kendisi onlara geldiği halde
tövbe etmiyordu.
Soru: Matta 11:25-26’da, İsa gerçekleri
bilge ve akıllı kişilerden gizlediği için
Tanrı’ya neden şükretmişti?
YANIT: Daha akıllı olanlar ve daha çok eğitim
almaya güçleri yetenlerin, sadece bilgileriyle
Tanrı için daha hoşnut edici olmaları ya da
cennete daha yakın olmaları tuhaf olmaz
mıydı? Durum böyle değildir. Bunun yerine,
Ferisi ve vergi görevlisiyle ilgili benzetmenin
de gösterdiği gibi, Tanrı’ya daha yakın
olanlar, kendi çaresizliklerini Tanrı’nın önünde
kabul etmeye razı olanlardır.
Soru: Matta 11:25-26’da, gerçeği gizlediği
için Tanrı’ya şükretmeli miyiz?
YANIT: Gerçek ve Tanrı’nın onu vahyediş
biçimi için Tanrı’ya şükretmek daha iyidir. İsa,
Tanrı’yla ilgili gerçeği bulma konusunda daha
akıllı insanların akılları daha az olan
insanlardan daha büyük bir avantaj sahibi
olmadıklarını söylemektedir. Gerçek öyle bir
şekilde saklanmıştır, insanlar onu Tanrı’dan
ayrı olarak kendi bilgelikleriyle bulamazlar.
Buna karşın, gerçeği bilmek isteyenler,
sadece küçük çocuklar bile olsalar, onu
bulacaklardır.
Soru: Matta 11:27, her şey İsa’ya nasıl
teslim edilmiştir?
YANIT: Her şey İsa’ya birkaç değişik şekilde
teslim edilmiştir. Herkes İsa’nın önünde diz
çökecektir, İsa insanları yargılayacaktır ve İsa
bizi kurtarmıştır.
Ancak İsa’nın burada esas söylemek
istediği şey, İsa’nın “bir” kurtarıcı olduğu değil,
İsa’nın bizi kurtarması dışında kurtuluş
olmadığıdır. Mesih’i tanımadan ölen modern
bir yetişkin, bebek ya da kişi ya İsa
aracılığıyla cennete gider, ya da cennete hiç
gidemez.
SORU: Matta 11:27’de, Baba'yı Oğul'dan
ve Oğul'un O'nu tanıtmak istediği
kişilerden başkasının tanımayışı nasıl
olmaktadır?
YANIT: Bu sadece bir değil, iki şekilde
doğrudur.
Bilgi: Eğer Tanrı öyle yapmayı isteseydi,
bizim O’nun hakkında fazla bir şey
bilemeyeceğimiz bir şekilde Kendini
saklayabilirdi. Tanrı, Kendini vahyetmeyi
seçmiştir. Bunu kısmen İbrahim ve
peygamberler aracılığıyla yapmıştır. Ama
Tanrı’nın Kendisi hakkındaki en dolu vahyi,
İsa Mesih’in yeryüzüne gelişi aracılığıyla
olmuştur.
Kurtuluş: Kurtulan ve kurtulacak olan herkes
İsa Mesih aracılığıyla kurtulmuştur. İsa Mesih
doğmadan önce Gerçek Tanrı’yı izleyen ve
İsa’nın ismini bilmeyen insanlar bile İsa
aracılığıyla kurtulmuştur.
Elçilerin İşleri 4:12 kurtuluşun başka hiçbir
yerde bulunmadığını söyler. Filipililer 2:9-11
İsa’nın adı anıldığında gökteki, yerdeki ve yer
altındakilerin
hepsinin diz çökeceğini ve her dilin, Baba
Tanrı'nın yüceltilmesi için İsa Mesih'in Rab
olduğunu açıkça söyleyeceğini söyler.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
40
Soru: Mezmur 145:18 “RAB kendisine
yakaran herkese yakındır” derken, İsa
neden Matta 11:27’de, Baba'yı Oğul'dan ve
Oğul'un O'nu tanıtmak istediği kişilerden
başkası tanımaz” diyor?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken üç nokta vardır.
İsa’nın seçtiği herkes: İsa hiçbir zaman
sadece Kendisinin Baba’yı tanıyacağını
söylememiştir. Bunun yerine, sadece Kendisi
ve Kendisinin Baba’yı tanıtmak üzere seçtiği
kişilerin Baba’yı tanıyacağını söylemiştir.
Zaman dönemi: İsa, bunun gelecekte, son
yargıda mı, şimdi mi, geçmişte mi, ya da
hepsinde mi olduğunu kesin bir şekilde
bildirmemiştir. Bu bildiri geçmiş için doğrudur
çünkü Yuhanna 5:22-23’ün bildirdiği gibi
sonunda herkes yargıcımız olan Mesih’in
önüne çıkacaktır. İsa’nın Yuhanna 8:24’de
Yahudiler’e eğer Kendisini ret ederlerse,
gerçekten de günahları içinde öleceklerini
bildirdiği gibi, O’nun sözleri kendi zamanında
da doğruydular. Bu, Cennete gitmek için
sadece Kutsal Yazılar’ı okuyup itaat yerine
sözlere güvenmenin yeterli olduğunu
düşünen birisine adil gözükmeyebilir. Ancak,
İsa Yuhanna 14:6’da Kendisinin yol, gerçek
ve yaşam olduğunu ve Kendisinin aracılığı
olmadan Baba’ya kimsenin gelemeyeceğini
söylemiştir. Ancak, İsa’nın sözleri bir anlamda
O’nun zamanından önce de doğruydular. İsa,
1 Korintliler 10:4’ün bildirdiği gibi sadece
çölde İsrailliler’le birlikte olmakla kalmamıştır.
Elçilerin İşleri 2:23, O’nun hem Mesih’ten
önce ve hem de sonra yaşayan bütün
inanlılara yaşam veren çarmıha gerilmesi ve
dirilişinin dünyanın kuruluşundan önce
planlanmış olduğunu bildirir.
Özel İlişki: Yukarıdaki her şeyi söyledikten
sonra, İsa ve Kutsal Ruh’un Baba’yla başka
kimsenin sahip olmadığı bir ilişkiye sahip
olduğunu da söylememiz lazımdır.
Soru: Matta 11:28’de, İsa bize nasıl rahat
verir?
YANIT: Bu gerçeği hayatlarımıza en az beş
şekilde uyarlayabiliriz:
Korkudan özgürlük: Tanrı bize bakacaktır
ve başımıza Tanrı’nın izin verdiklerinden
başka bir şey gelmeyecektir. 1 Petrus 1:6-9
ve 1 Korintliler 2:9, Cennetin yüceliklerinin
yeryüzünde çektiğimiz acıları bize küçük
göstereceğini bildirir.
Endişe ve kaygıdan özgürlük: İsa Dağdaki
Vaaz’de, Tanrı için değerimizi ve endişenin
hem istenmeyen, hem de yararsız bir şey
olduğunu özellikle vurgular.
Filipililer 4:6-7, hiç kaygılanmamamızı; bunun
yerine dileklerinizi duada Tanrı’nın önüne
götürmemizi söyler.
İşimizden, hedeflerimizden ve
hırslarımızdan özgürlük: Hristiyan
olduğumuz, başarı ölçütümüz yeniden
tanımlanır. Başarı, sadece Tanrı’nın
başarmanızı istediği şeyi başarmak değil,
aynı zamanda Tanrı’nın olmanızı istediği her
şey olmaktır. Bu kadardır. Artık, başkalarının
gözünde başarılı olma ya da kültürel ideallere
uyma konusunda endişe etmemiz gerekmez.
Yargı hakkında endişe etmekten özgürlük:
Yargı Günü’nde Hristiyanlar korkusuz
olacaklardır. Mesih, Hristiyanlar’ı ödüllerine
(ya da kaybettikleri ödüllere) göre
yargılayacaktır ama Hristiyanlar kurtuluş ve
Ateş Gölü’nden kurtulma güvencesine
sahiptir.
Sonsuz özgürlük: Özgürlüğümüz şimdi
yeryüzünde başlar ama sınırlıdır. Ama
Cennetin Kralı’nın çocukları olarak sonsuzluk
boyunca özgürlüğe sahip olacağız.
Eleştiren Sorduğunda anlamına gelen When
Critics Ask sayfa 342 bunu çok iyi özetler:
“İsa, canlarımızı rahata kavuşturduğu için
inanlının yaşamı ‘kolay’dır (Matta 11:29) ama
doğru yolda durması için sık sık Tanrı’nın
disiplin veren eline ihtiyacı olan “benlik” için
zordur. Kurtuluş Tanrı’yla ‘barış’ getirir (Rom.
5:1) ama aynı zamanda da dünyayla
çatışmaya neden olur (1 Yuhanna 2:15-17;
Galatyalılar 5:17).”
Soru: Matta 11:29-30’da, boyundurukla yük
arasındaki fark nedir?
YANIT: Boyunduruk, yükü taşıyan arabayı
çeker. Boyunduruk başkalarıyla birlikte çekilir.
Boyunduruk ve çekmek için kullanıldığı yük
hafif ya da ağır olabilir ve İsa Kendi
boyunduruğunun hafif olduğunu söylemiştir.
Soru: Matta 11:29, Mark ve Elizabeth
Prophet’in İsa’nın Kayıp Öğretileri
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
41
anlamına gelen The Lost Teachings of
Jesus 3 adlı kitabının (1988) p.273-274
sayfalarında öğretildiği üzere bir şekilde
yogayı mı destekler?
YANIT: Hayır, hiç de desteklemez. İsa,
“yoga”yı değil, “boyunduruğumu” yüklenin der.
Buradaki Grekçe sözcük, tarlada hizmet
etmeleri için öküzleri boyunduruğa koşma
anlamına gelen zugondur ve bu sözcük, özel
bazı fiziksel egzersizler yapıp nefesimizi
kontrol altına almayı değil, İsa’ya hizmet
etmeyi ima eder.
SORU: Matta 12:1-5’de İsa’nın öğrencileri
Yahudi Şabatı’nda yasak olanı mı
yapmışlardı?
YANIT: Onlar burada Musa’nın Yasası’ndaki
Şabat’a değil, Ferisiler’in onu yorumuna aykırı
davranmışlardı. İsa dirilişinden önce
yeryüzünde hizmet verirken, öğrencilerinin ya
da Kendisinin Musa’nın Yasası’na aykırı
davrandıklarıyla ilgili bir kanıt
bulunmamaktadır.
SORU: Matta 12:1-8 ve Markos 2:27’de,
İsa’nın Şabat hakkında söyledikleri
Tanrı’nın Yasası’nda bir değişiklik mi
oluşturmuştu, yoksa İsa onların Şabat’ı
Eski Antlaşma zamanlarında da
uygulamaları gerektiğini söylüyordu?
YANIT: İsa burada hiçbir değişiklik yapmıyor.
Ekin başaklarını kopartmak Yasa’da zaten
özellikle izin verilmiş olan bir şeydi. Yasa,
insanların Şabat gününde
çalışamayacaklarını söylediği halde, başakları
bir torbaya koyarak hasat toplamadığınız
sürece başakları yemek için kopartabilirdiniz.
İsa, Yasa’nın bütününe bakmanız
gerektiğini söylüyordu, çünkü Yasa ayrıca
kâhinler için de özel bir tedarikte bulunmuştu.
Ayrıca İsa, Davut’un acil bir durumdayken,
hayatta kalması ve Saul’dan kaçabilmesinin
adak ekmeğini yiyip yememekten daha
önemli olduğuna işaret ediyor. Mesih’in
Kendisinin Ferisiler’in geleneklerinden çok
daha büyük bir önceliği olduğu kesindir.
Soru: Matta 12:3-5 ve Markos 2:25-27’de,
adak ekmeğini almanın neden bir
sakıncası yoktur ve bunun Şabat’ı yerine
getirmekle nasıl bir bağlantısı vardır.
YANIT: Buradaki anahtar ilke, bir buyruklar
hiyerarşisidir ve nihai olarak itaat etmeleri
gereken, Şabat değil, Tanrı olmalıydı. Adak
ekmeğini sadece kâhinler yiyebilirlerdi ve
Davut ve adamları, Tanrı için bir
görevdeydiler, (Saul’dan kaçtıkları için) acil bir
durumdaydılar ve konuyu kâhinlerle
görüştükten sonra 1 Samuel 21:3-6’da
ekmekleri yediler.
Şabat Ferisiler için tam bir put haline
gelmişti! Şabat herhangi bir şekilde kötü
değildi, ancak onlar Tanrı’dan çok Şabat’la
ilgileniyorlardı.
Soru: Matta 12:5’de, kâhinlerin her hafta
Şabat Günü'yle ilgili buyruğu çiğnedikleri
halde neden suçlu sayılmıyorlardı?
YANIT: Yasa, kâhinlere Şabat Günü’nde
başkalarının yapmaları yasal olmayan şeyleri
yapmalarını buyuruyordu. İsa’nın söylemeye
çalıştığı şey, kâhinlerin Tanrı’nın kendilerine
yapmalarını buyurduğu şeyi yapmayı
bırakmaları değildi. İsa, bunun yerine,
Tanrı’nın talimatlarına metin çerçevesini
görmezden gelerek baktığınızda bir sürü
sorununuz olacağını söylüyordu.
Tertulyan (M.S. 198-220) Marcion’a Karşı
Beş Kitap anlamına gelen Five Books Against
Marcion kitap 4, bölüm 12, sayfa 362’de,
Tanrı’nın İsrailliler’e Eriha’nın etrafında sekiz
gün boyunca yürümelerini buyurduğunda
onların Şabat Günü’nde de yürüdüklerine
işaret eder. Bu yüzden bu da, Tanrı’nın
Şabat’ı iptal etmek için verdiği doğrudan bir
buyruğa örnektir.
Soru: Matta 12:5’de İsa, “Ayrıca kâhinlerin
her hafta tapınakta Şabat Günü'yle ilgili
buyruğu
çiğnedikleri halde suçlu sayılmadıklarını
Kutsal Yasa'da okumadınız mı?”
dediğinde bu neden Yasa’dan bir alıntı
değildi?
YANIT: İsa bunu bir şeyin aktarılması olarak
iddia etmemiştir. İsa, Yasa’ya göre, kâhinlerin
Şabat Günü’nde kâhinsel görevlerini yerine
getirdiklerini ve bunun hâlâ uygun ve Tanrı’yı
hoşnut eden bir şey olduğu konusunda
mantıklı bir sonuç çıkarıyordu.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
42
Soru: Matta 12:3-8 ve Markos 2:25-28’de
verilen örneklerin anlamı neydi?
YANIT: Tanrı’yı izlemek sadece kurallarla
değil, aynı zamanda öncelik verilen şeylerle
de olur. İtaat, kurallar Tanrı’nın kuralları bile
olsa sadece kuralları izlemek değil, İsa’yı
Rabbiniz olarak izlemektir. Başka ayetler,
Tanrı’yı izlemenin kurallar ve önceliklerden
daha fazlası olduğunu gösterir ancak İsa
burada konuya sadece giriş yapmaktadır. İsa,
düşmanca Ferisiler’e basit bir açıklama
yaparak sabırlı davranıyordu ve bize karşı da
sabırlı olduğu için Tanrı’ya şükretmeliyiz.
SORU: Matta 12:8 ve Markos 2:28’de,
“İnsanoğlu’nun Şabat Günü'nün de Rabbi”
olduğu ne anlama gelir?
YANIT: Biz yasa için, ya da Şabat Günü için
değil, Tanrı için yaratıldık. Şabat Günü’nde
dinlenme buyruğu insana engel olmak için
değil, ona yardım etmek için verilmişti. Tanrı,
Kendi Yasası’nın da Rabbi’dir.
Soru: Matta 12:10-14 ve Markos 3:3-6’da,
Ferisiler, Şabat Günü bir hastayı
iyileştirmenin nesinin yanlış olduğunu
düşünüyorlardı?
YANIT: Ferisiler, iyileştirmeyi yaratıcı bir
etkinlik, bu yüzden de iş olarak görüyorlardı.
Soru: Matta 12:10-14’de İsa Ferisiler’e
neden bu şekilde yanıt vermişti?
YANIT: İsa onların tutarsızlığına işaret
ediyordu. Durumun tuhaf komikliğini göz
önüne getirelim. Bu adamlar, Tanrı Sözü’ne
kendi yaptıkları eklemeleri Tanrı Sözü olarak
öğretiyorlar ve Tanrı’nın Kendisine bir şeyi
yapamayacağını söylüyorlardı. Bir mucize
Tanrı’dan geldiğinden, neredeyse Tanrı’ya o
mucizeyi geri almasını söyleyeceklerdi!
Soru: Matta 12:31,32, Markos 3:28-30 ve
Luka 12:10-11’de Kutsal Ruh’a karşı küfür
nedir?
YANIT: Ayetin metin çerçevesi bunun,
Tanrı’nın doğrudan mucizesel işini görüp,
Müjde’yi ret etmek ve bunların İblis’ten
olduğunu söylemek anlamına geldiğini belirtir.
Sadece Kutsal Ruh’tan hayatlarından
çıkmasını istemek değildir. Tanrı’dan
hayatından çıkmasını isteyen Hristiyan bir
üniversite öğrencisi tanıyorum. Bir iki ay
sonra kendini o kadar kötü hissetti ki, tövbe
edip Mesih’e geri döndü. Eğer birisi Kutsal
Ruh’a karşı küfür ederse, Mesih’e geri
dönmeyi istemez.
Soru: Matta 12:31,32, Markos 3:28-30 ve
Luka 12:11’de, Kutsal Ruh’a karşı küfür
etmek, İsa’ya karşı küfür etmekten neden
çok daha ciddi bir şeydir?
YANIT: İsa bunun nedenini özel bir şekilde
bildirmemiştir. Ancak, eğer birisi İsa’yı ret
ederse, Kutsal Ruh onun üzerinde etkin
olarak fikrini değiştirip daha sonra İsa’yı kabul
etmesini sağlayabilir. Ancak birisi kalıcı bir
şekilde hayatında Kutsal Ruh’u istemiyorsa
ve Kutsal Ruh da bu arzuyu yerine getirirse, o
kişi asla Mesih’e iman etmez ve cennete
gitmez.
Soru: Matta 12:31-32’de, Kutsal Ruh’a
küfür etmek, Bahailer’in Yanıtlanmış Bazı
Sorular anlamına gelen Some Answered
Questions, 127-128 sayfalarda öğrettiği
gibi Tanrı’nın (Bahaullah gibi)
gösterimlerini inkâr ederek ışıktan
iğrenmek anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır, bu varsayılan iddiayı
ispatlanmış gibi kabul ederek çıkarımlarda
bulunmaktır. Yani, Bahaullah’ın ışığın kendisi
olduğunu söylemesinden onun ışığın kendisi
olduğu anlamına geldiği gibi bir sonuç
çıkartmaktır. Ancak Matta 12:31’de, İsa’nın
Kendisi için bile, “insanların işlediği her
günah, ettiği her küfür bağışlanacak; ama
Ruh'a edilen küfür BAĞIŞLANMAYACAKTIR”
dediğine dikkat edin.
Soru: Matta 12:32’de yer alan, Kutsal
Ruh’a karşı küfrün bu yaşamda
bağışlanmaması, Katolik yazar Ludwig
Ott’un söylediği gibi Araf inancını
destekler mi?
YANIT: Hayır, Yeni Katolik Ansiklopedisi
anlamına gelen New Catholic Encyclopedia,
cilt11, sayfa 1034 bile, “Araf öğretisi Kutsal
Kitap’ta açık bir şekilde bildirilmemiştir” der.
Matta 12:31-32 üç nedenden ötürü Araf
düşüncesini desteklemez.
1) Katolik öğretisi, Araf’ın inanlının daha ciddi
ya da öldürücü olan büyük günahlarını değil,
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
43
küçük günahlarını temizlediğini öğretir.
Ancak, Kutsal Ruh’a karşı küfür, öldürücü bir
günah sayılır.
2) İsa burada inanlılardan değil, Kendisini ret
eden din bilginleri ve Ferisiler’den söz
ediyordu.
3)
Bu ayet, cezanın ya da temizlenmenin
süresi, katılığı, türü ya da yeri hakkında hiçbir
şey söylemez; hatta bu ayet ceza ya da
temizlenme hakkında hiçbir şey söylemez.
Bunun yerine Tanrı tarafından
bağışlanmamaktan söz eder.
Soru: Matta 12:38-39 ve Matta 16:1-4’de,
Ferisiler bir belirti istediklerinde, İsa,
onlara Peygamber Yunus'un belirtisinden
başka bir belirti
gösterilmeyeceğini mi söyledi yoksa Markos
8:11-13’de bildirildiği gibi hiçbir belirti
gösterilmeyecek midir?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken üç nokta vardır:
1. Matta 12:38-39 bir işaret için ilk talepti ve
Matta 16:1-4 ve Markos 8:11-13 bir belirti için
ikinci talepti.
2. İsa bu ayetlerin her birinde de, ya gökten
hiçbir belirti görmeyeceklerini ya da sadece
Yunus’u dinleyenlerin gördüğü belirtiyi
göreceklerini söylemiştir.
3. Yunus’u dinleyenler hiçbir zaman
mucizesel bir belirti görmemişlerdi, sadece
Yunus peygamberi görmüşlerdi. Kutsal
Kitap’ta Yunus peygamberin herhangi bir
mucize gerçekleştirdiği kaydedilmez.
Soru: Matta 13’de yer alan benzetmeler
hangi yönden sıra dışıdır?
YANIT: Matta 13:3-52 kusursuz olmasa da bir
kiazmadır.
13:1-2 İsa geldi
-13:3-9 Kalabalıklara hitaben verilen ekinci
benzetmesi
-- 13:10-12 Öğrenciler sordular, İsa yanıtladı
--- 13:10-17 Benzetmelerin amacı
(dışarıdakiler için)
----13:18-23 Ekinci benzetmesinin yorumu
-----13:24-33 Kalabalıklara hitaben üç
benzetme daha verilmesi “Göklerin
Egemenliği... benzer” (deliceler, hardal tanesi,
maya)
ara söz (konudan ayrılma)
--- 13:34-35 Benzetmelerin amacı (öğrenciler
için)
---- 13:36-43 Buğdaylar ve deliceler
benzetmesinin yorumu
ara sözün sonu
-----13:44-48 Öğrencilere hitaben verilen üç
benzetme daha ““Göklerin Egemenliği...
benzer” (hazine, inci, ağ)
---- 13:49-50 Açıklama
-- 13:51 İsa soruyor, öğrenciler yanıtlıyor
- 13:52 Eski ve yeni hazineyle ilgili benzetme
13:53 İsa oradan ayrılır
Bu yapının içinde Matta 13:13-17 de bir
kiazmadır.
Soru: Matta 13:1’de, İsa neden bir tekneye
binip insanlara oradan hitap ederek
konuştu?
YANIT: İsa’nın tekneden konuşmasının
nedeni, sakin bir günde, sesinin suyun
üzerinden daha iyi duyulabilecek olmasıydı.
Soru: Matta 13:10-13’de, İsa neden bu
benzetmeyi öğrencilerine açıkladı da,
kalabalığa açıklamadı?
YANIT: Bunun yanıtı Matta 13:14-15’de
bulunur. İsa’nın öğrencileri sadece on ikiler
değildi; onun 70’ler dahil daha başka birçok
öğrencisi vardı. Bu sırada kalabalıklar İsa’nın
öğretilerini biraz duyma imkânı bulmuşlardı,
bu onların daha çok duymayı isteyecekleri bir
şekilde yapılmıştı.
İsa burada konuşurken söylediklerinin
açıklamalarını sadece öğrencilerine vermişti.
Tabii ki, kalabalıklardaki insanlar da İsa’nın
öğrencileri olmayı seçebilirlerdi.
SORU: Matta 13:10-16 ne anlama gelir?
YANIT: Bu ayetlerde birkaç önemli nokta
bulunur.
13:10 İsa, Matta 13:1-9’da ekinci
benzetmesini verdi. Öğrenciler gelip neden
benzetmelerle konuştuğunu sordular. Soru,
sadece ekinci benzetmesi için değildi, genel
olarak İsa’nın neden benzetmelerle
konuştuğunu soruyorlardı.
13:11 İnsanların çoğu Göklerin Egemenliği
hakkında bilgi sahibi değildi, olsaydı da bu
bilgiyi içlerinde tutamıyorlardı.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
44
13:12 Bu bilgiye sahip olanların bilgisi
artacaktı. Bu bilgiye sahip olmayanların sahip
oldukları azıcık bilgi de onlardan alınacaktı.
13:13 İsa, insanlarla neden benzetmelerle
konuştu ve öğrencilerine açıklama yaptığı
gibi, neden onlara da açıklama yapmadı? Bu
sorunun yanıtı için, 2 Petrus 2:21 ve
Romalılar 4:15; 5:13’e bakalım. Birisi Tanrı
hakkında bildiği gerçeği izlememeyi seçerse,
o zaman ne kadar az şey bilirse son yargıda,
kendisi için o kadar iyi olacaktır.
13:14 insanların gerçeğin tümünü duymak
istediklerini ama onu anlamayacaklarını
göstermektedir. Bu, Hristiyan olmak için çok
akıllı olmanız gerektiği anlamına GELMEZ,
böyle bir şey 1 Korintliler 1:26-28’e aykırı olur.
Sorun bunun yerine, zeki ve çok eğitim
görmüş Ferisiler’in sorunu, İsa’nın sözleri için
yerleri olmamasıdır
(Yuhanna 8:37). Çarmıhla ilgili bildiri, bu
dünyanın bilgeliğiyle bilge kişiler için
saçmalıktır (1 Korintliler 1:18-25). Akıllı
insanların, Kutsal Kitap’ta çok açık bir şekilde
bildirilen şeylere neden inanmak istemedikleri
konusunda zekice ve yaratıcı mazeretler
verdiğini gördüm.
13:15 Bu da insanların katılığını gösterir.
Hristiyanlar, Firavun’un yüreğinin Musa ve
İsrailliler’e karşı katılaşmasından Tanrı’nın mı
yoksa Firavun’un mu sorumluğu olduğu
konusunda çok tartışmışlardır. Kutsal Kitap,
sekiz ayette Firavun’un kendi yüreğini
katılaştırdığını, sekiz ayette de Tanrı’nın onun
yüreğini katılaştırdığını söyler. Tanrı’nın,
yüreklerini katılaştıran insanlara karşı
yargılarından biri de onların yüreklerini daha
da katılaştırmasıdır.
Son olarak, Tanrı’nın aynı etkinliği iki
değişik kişi üzerinde tamamen zıt etki
yapabilir. İlk kilise yazarlarından biri bunu şu
şekilde açıklamıştır: “Aynı ısıda, balmumu erir
ve çamur kurur. Bu yüzden, Musa aracılığıyla
gerçekleştirilen olaylar, Firavun’un
kötülüğünün sonucu olan katılığını ve
İbraniler’le birlikte oradan ayrılan karışık
Mısırlı kalabalığının teslim oluşunu kanıtladı.
Orijen, De Principiis (M.S. 225-254), kitap 3,
bölüm 1.11, sayfa 311.
13:16 Bu arada, İsa’nın 12 tane atanmış
öğrencisi olduğu halde, 70 kişiden oluşan bir
başka öğrenci grubu ve başka öğrencileri de
vardı. İsa’nın öğrencileri hem bu gerçekleri
bilme ayrıcalığıyla, hem de bu gerçekleri
öğrenmeyi hak etmedikleri için mutluydular.
Tanrı her şeyi bizden gizlemeyi seçebilirdi;
ama bu şeyleri bize vahyetmeyi istemişti.
13:17 daha ileri gidip Eski Antlaşma
zamanındaki Tanrı yolundaki peygamberlerin
bile bu şeyleri öğrenmek istediklerini ama
Tanrı’nın bunları öğretme zamanı henüz
gelmediğinden bunları öğretmediğini, bunları
öğretmek için İsa’nın gelişini beklediğini
bildirir.
Bazen insanlar yanlış olarak, Tanrı’nın
herkese gerçeği öğretmek için elinden geldiği
kadar uğraşma konusunda bize borçlu
olduğunu düşünür. Ancak aslında, eğer birisi
Tanrı hakkında sahip olduğu gerçeği ret
ederse Tanrı gerçeği onlara zorla kabul
ettirmek zorunluluğunda değildir. Hatta bu
insanlar gerçeği ne kadar az bilirlerse bu
onlar için o kadar daha iyidir (2 Petrus 2:21).
Ama Tanrı gerçeği izlemeyi isteyenlere git
gide daha çok gerçek bildirmekten zevk alır.
İnsanlar gerçeği tam olarak nasıl duyar ya
da kaybeder? İsa bunun yanıtını Matta 13:1823’de açıklar.
Soru: Matta 13:12’de, Tanrı, kimde yoksa
onun elindeki de alıp olana vermekle
adaletsizlik mi ediyordu?
YANIT: Tanrı adaletsizlik etmiyordu. Adalet
ve eşitlik, ücretler ve armağanlar ve ihtiyaçları
karşılamakla ödüller vermek olmak üzere göz
önünde bulundurulması gereken üç tezat
vardır.
Adalet ve eşitlik: Tanrı herkese karşı adildir
ama Romalılar 9:6-18’in de gösterdiği gibi
Tanrı’nın herkese aynı şekilde davranma
mecburiyeti yoktur.
Ücretler ve armağanlar: Bu benzetmede,
eğer kral birisine borcu olan iyi şeyleri
ödemezse bu adil olmazdı. Ama
patronunuzun parasıyla yatırım yaptığınızda
patronunuz size bütün bu paraları verme
yükümlülüğü altında değildir. Patronunuz size
sadece maaşınızı ve kontratınızda bildirilen
şeyleri vermekle yükümlüdür. Bu
benzetmedeki kral, hizmetkârlarına kentler
verme yükümlülüğü altında değildi. Elinde en
çok olana daha çok kentler verdiğinde, bu
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
45
karşılıksız, lütufkâr bir armağandı ve kral (ve
Tanrı) istediği her şeyi yapabilir.
İhtiyaçları karşılamak ve ödüller vermek:
Kralın hizmetkârlarından hiçbiri kentler
üzerinde yönetici değilken, kral bütün
hizmetkârlarına bakmıştı. Kentler ödül ya da
ikramiyeydi, Tanrı cennetteki herkesin
ihtiyaçlarını bol bol karşılayacaktır (1
Korintliler 2:9), ama Tanrı cennette bunun
ötesinde bazılarına ödüller verecek,
bazılarına vermeyecektir. Bunu 1 Korintliler
3:8-15’de okuyabilirsiniz.
SORU: Matta 13:15’de Tanrı’nın insanların
yüreklerini yumuşatmayıp gözlerini
açmaması katı yürekli bir davranış değil
midir?
YANIT: Hayır, hiç de değil. Tanrı, eğer
Tanrı’ya dönerlerse Rab’bin onları mutlaka
iyileştireceğini söylüyor. Ancak, yüreklerinin
duygusuzlaşması ve Tanrı’ya dönmemeleri
onların kendi sorumluluğudur.
Tanrı, körlerin gözlerini açar ama gözlerini
sıkı sıkı kapatanların gözlerini genelde
açmaz. Tanrı insanların yüreklerini yumuşatır
ama yüreğini katılaştırmaya karar vermiş
olanların yüreklerini yumuşatma yükümlülüğü
altında değildir.
Soru: Matta 13:30’da, delicelerin
buğdaylardan önce toplanmasının anlamı
nedir?
YANIT: “Deliceler” büyük bir olasılıkla
“karaçayır” adı verilen bir yabani ottur. Yeni
yetişirken buğdaya benzer. Ziraatta bir
tarlanın hasadını yapmadan önce yabani
otlarını yolmanın bir anlamı yoktur. Yargı,
Tanrı yolunda olmayanları cennetten uzak
tutar. Onlar delicelerin doğal olarak ait
oldukları evrenden çıkartılıp atılmaz. Bunun
yerine, Tanrı çocuklarının doğaüstü bir
şekilde ait olduğu Tanrı’nın evreninden
çıkartılıp atılırlar.
Soru: Matta 13:32 ve Markos 4:30-34’de
hardal tanesinin bütün tohumların en
küçüğü oluşunu açıklar mısınız?
YANIT: İlk olarak, Filistin’de, insanların ektiği
siyah hardal ve yabani hardal olmak üzere iki
tür hardal tanesi vardı.
İsa burada siyah hardaldan söz ediyordu
çünkü sadece ekilmiş tohumlardan söz
ediyordu. Filistin’de hardal tanelerinden daha
küçük olan tohumlar ekilmiyordu.
Hardal tanesi küçüktür, Filistin’deki bütün
ekin tohumlarının en küçüğüdür. İsa, halka
kendi topraklarında yetişen ekin
tohumlarından söz ederek onlarla iletişim
kuruyordu.
Ancak, ayrıntıları seven insanlar için, Matta
13:32 ve Markos 4:30-34’de yer alan Grekçe
sözcük, ebat ya da mecazi olarak derece
anlamına gelebilen microteron’dur.
Her iki ayetteki tohum (tane) sözcüğü, ekilen
anlamına gelebilen spermaton’dur. İsa ister
Aramice, ister Grekçe konuşuyor olsun, yine
de ekilen tohumlardan söz ediyordu.
Soru: Matta 13:32 ve Markos 4:30-34’de
sözü edildiği üzere, bir hardal bitkisi nasıl
bir kuş yuvalarını barındırabilir?
YANIT: Bir kuş gerekirse küçük bir çalıda bile
bir yuva yapabileceği halde bu sorunun yanıtı
bu değildir. Bir hardal tanesi büyüyerek boyu
üç metreyi bulan bir ağaca dönüşebilir. Bu da
bir kuşun yuva yapması için yeterince büyük
bir ağaç olur.
Soru: Matta 13:33’de mayanın anlamı
nedir?
YANIT: Diğer benzetmelerde maya kötü bir
şeyken, İsa bu benzetmede mayanın
Göklerin Egemenliği’ni temsil ettiğini
söylemiştir. Burada öğrenilmesi gereken
önemli yorum ilkesi, bir benzetmedeki bir
simgenin anlamını alıp onu bütün diğer
benzetmelerdeki simgelere
uyarlayamayacağımızdır.
Soru: Matta 13:33’deki benzetmede,
mayayı neden üç ölçek una karıştırmıştı?
YANIT: Üç somun ekmek, bütün aileye yeter.
Unun kimyasını değiştirmek için azıcık maya
yeterlidir.
Soru: İsa’nın Dağdaki Vaaz gibi başka
konuşmalarında benzetme kullanmamış
olduğu halde, Matta 13:34 neden İsa’nın
sadece benzetmelerle konuştuğunu
söylüyor?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
46
YANIT: Matta 13:34 bunu İsa’nın
kalabalıklara hitaben konuştuğu zaman
olarak niteler. İsa Kendi öğrencilerine hitap
ederken her şeyi açıklıyordu. Dağdaki Vaaz’i
kalabalıklar da dinlediği halde, bu vaaz
aslında öğrencilere hitaben verilmişti. Ayrıca,
Matta 13:34 İsa’nın hizmetinin daha önceki ya
da sonraki döneminde değil, bu zamanki
öğretilerinden söz etmektedir.
Soru: Katolik Kilisesi Meryem’in her
zaman bakire olduğunu söylerken Matta
13:55’de İsa’nın nasıl erkek ve kız
kardeşleri olabilir?
YANIT: Matta 1:25 bunu kısa ve öz bir şekilde
yanıtlar: “Ama oğlunu doğuruncaya dek Yusuf
ona [Meryem’e] dokunmadı. Doğan çocuğun
adını İsa koydu.” Bu yüzden İsa doğduğunda
Meryem bakireydi ama Meryem’le Yusuf’un
bundan sonra başka çocukları oldu.
Katolikler buna, birçok Akdeniz kültüründe
kuzenlere de kardeş denilebileceğini
söyleyerek yanıt verirler.
Ancak Kutsal Kitap’ta Meryem’in her zaman
bakire olduğunu söyleyen bir ayet yoktur.
Tersine, İsa’nın erkek ve kız kardeşlerinden
söz edilen başka ayetler de vardır: Yuhanna
7:5; Galatyalılar 1:19; Markos 3:31; Yuhanna
2:12 ve Elçilerin İşleri 1:14. Eğer sadece
kuzen olsalardı, bu durumun bildirildiği altı
ayetten en az birinde onlardan “kuzen” olarak
söz edilmemiş olması tuhaf olurdu.
Tarihsel bir not olarak, İznik öncesinde
Meryem’in bakire olduğundan söz eden
sadece iki kaynak olmuştur:
Portus piskoposu Hippolitus (M.S. 225235/6) Meryem’in her zaman bakire olduğunu
söylemiştir. Beron ve Helix’e Karşı anlamına
gelen Against Beron ve Helix, parça 8, sayfa
234.
İskenderiyeli Petrus (M.S. 306,285-311)
“Tanrı’dan, Her Zaman Bakire ve gerçekten
de Tanrı’nın Annesi Meryem’den” Parça 5.7,
sayfa 282.
Meryem’in “her zaman bakire” olduğu resmi
olarak (M.S. 553) II Konstantinopolis
Konseyi’nde söylenmiştir, bölüm 2, sayfa 312.
Aynı yıl, Papa Vigilyus da aynı şeyi
mektubunun 322’ci sayfasında söylemiştir.
Soru: Matta 13:38’de, herkes Egemenliğin
oğullarından biri midir?
YANIT: Hayır. Bu ayetin de gösterdiği gibi,
bizler Mesih’e iman etmeden önce
Egemenliğin oğullarından biri değilizdir.
Efesliler 2:3, Pavlus dahil hepimizin Mesih’e
iman etmeden önce gazap çocukları
olduğumuzu söyler.
SORU: Matta 13:52’de İsa neden hem yeni,
hem de eski değerlerden söz etmiştir?
YANIT: İsa bu sözlerle lütufkâr bir biçimde,
Kendisinin öğrettiği yeni şeylerin yanı sıra
daha önceki gerçeklere de değer vermeleri
gerektiğini söylüyordu.
Soru: Matta 13:53-58’da, İsa bir peygamber
değildi çünkü İsrail’de peygamberlik, o
diyarın dünya Yahudileri’nin çoğunluğu
orada yaşadığında var olabilirdi.
Yahudiler’in çoğunun Babil’den İsrail’e
dönmeyi ret ettiği Ezra’nın zamanında
(yaklaşık olarak M.Ö. 300), peygamberlik,
Haggay, Zekeriya ve Malaki olmak üzere
son peygamberlerin ölümüyle son
bulmuştu.” (Bu itiraz bir Yahudi’den
gelmiştir.)
YANIT: Bu üç nedenden ötürü yanlıştır:
1) Kutsal Kitap’ta bunu söyleyen hiçbir ayet
yoktur; bu kural uydurulmuştur.
2) Daniel ve Hezekiel sürgün sırasında
peygamberdiler. O sırada dünya
Yahudileri’nin büyük bir çoğunluğu Filistin’de
yaşamıyordu. Hatta Daniel ve Hezekiel, İsrail
dışında yaşayan peygamberlerdi. Ancak
Daniel, gençliğinde Yahudiye’de yaşamıştı.
3) Biz Yüce Tanrı’ya ne yapabileceğini, ne
yapamayacağını söylemeye çalışmamalıyız!
Mesih’in zamanında Yahudiler’in
birçoğunun Filistin’de yaşadığını göz ardı
eder. Çoğu olup olmadığını bilmiyorum.
Önemli değildir, çünkü Yüce Tanrı istediği
zaman bir peygamber gönderebilir.
(Hem Eski, hem de Yeni Antlaşma olmak
üzere) Kutsal Kitap, Tanrı’nın (Çölde Sayım
23:19; 1 Samuel 15:29, vb. fikrini değiştirmesi
gibi) yapmadığı bazı şeyleri bildirir. Ama
Kutsal Kitap’ın bütününde Tanrı’nın
YAPAMAYACAĞI bildirilen sadece dört şey
vardır. (Ancak bunları okumak için Yeni
Antlaşma’yı okumanız gerekir.) Bu dört şey
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
47
şunlardır: i Tanrı kimseyi ayartmaz (Yakup
1:13), Tanrı yalan söyleyemez (İbraniler
6:18), Tanrı Kendinden daha üstün biri
olmadığı için Kendi üzerine ant içer (İbraniler
6:13) ve Tanrı Kendi özüne aykırı
davranamaz” (2 Timoteos 2:13). Bundan ayrı
olarak, Tanrı’nın ne yapamayacağını
söylemeyeceğim. Sadece, Tanrı’nın yapmayı
ya da yapmamayı seçtiği şeyleri alçakgönüllü
bir şekilde öğrenmek için Kutsal Kitap’a
bakacağım.
SORU: Matta 13:55-56, bir peygamber,
neden kendi memleketinde ve evinde
hor görülür?
YANIT: İsa, burada bir buyruk vermiyor ve bir
peygamberlikte bulunmuyordu, burada
sadece bir gözlemde bulunuyordu. Birlikte
büyüdükleri insanlar peygamberlere saygı
göstermez. Aynı yerde yaşayıp aynı
deneyimlerin çoğunu yaşamış olanların,
Tanrı’nın sıradan insanları sıra dışı bir şekilde
kullanacağına inanmaları zordur. Ne yazık ki,
“Aşırı yakınlık saygısızlık doğurur” sözünde
bir doğruluk payı vardır.
Soru: Matta 13:58’de insanların imansızlığı
İsa’nın orada pek fazla mucize
yapmamasını nasıl etkilemiştir?
YANIT: Bu ayet, Yüce Tanrı’nın burada bir
mucize yapmaya gücü yetmediğini söylemez.
İsa’nın onların imansızlığından ötürü orada
hiç mucize yapmamayı seçtiğini söyler.
SORU: Matta 14, Vaftizci Yahya’nın ölümü
neden Matta’da bulunduğu yerde
bildirilmiştir?
YANIT: Bunun yanıtı açıkça bildirilmediği ve
Matta bu geriye dönüp anımsamayı istediği
yere koyabileceği halde, bunu buraya
yerleştirmesi İsa’nın bu sırada neden gözler
önünde olmamayı seçtiğini ima ediyor olabilir.
İsa onların Kendisini de öldürmeye
geleceklerini biliyordu ve çarmıha gerilmeden
önce gerçekleştirmesi gereken diğer şeyleri
de gerçekleştirene kadar beklemek istemişti.
SORU: Matta 14:3-4’de, Vaftizci Yahya,
Hirodes Antipas’ı tam olarak neden açıkça
suçlamıştı?
YANIT: İlk önce soyağacıyla ilgili bilgi sonra
da yanıtı verelim.
Öncesi: Hirodes Antipas: Büyük Hirodes ve
on karısından biri olan Maltace’nin oğlu.
Filipus: Büyük Hirodes Mariamne II’nin oğlu
(Büyük Hirodes’in, Bölge Kralı Filipus adlı
öbür oğluyla karıştırılmamalıdır)
Aristobulus: Büyük Hirodes ve Mariamne I’in
oğlu.
Hirodiya: Aristobulus’un kızı
Yanıt: Hirodes Antipas, Hirodiya’nın
babasının anne bir, baba ayrı kardeşiydi, ama
Levililer 18:1-17 ve 20:12,14’e göre bunda bir
sakınca yoktu. Eski Antlaşma zamanlarında
bir adamın karısını boşamasında bir sakınca
yoktu. Sorun, Levililer 18:16’nın erkek
kardeşinin karısıyla evlenmeyi kesin olarak
yasaklamasıydı. Hirodiyas da, Hirodes
Antipas’ın kardeşi olan Filipus’un karısıydı.
SORU: Matta 14:6-12. Bu dehşet verici
anlatım neden Kutsal Kitap’ta yer alıyor?
YANIT: Bazen insanlar yeryüzündeki hayatın
güllük gülistanlık olduğu gibi yapay bir
düşünceye sahip olabilir. Kötü insanlar
yönetimde olduğunda yaşam bazen dehşet
vericidir. Burada, Vaftizci Yahya gibi
inanlıların bile hayatta adil olmayan sonuçlara
katlanmaları gerektiğini öğreniyoruz.
SORU: Matta 14:15, buranın ıssız (ya da
çöl gibi) bir yer olduğunu söylediği halde
19’cu ayet neden buranın bir çayır
olduğunu söylüyor?
YANIT: Burası kuru bir çöl değil, ıssız, terk
edilmiş bir yerdi. Ayrıca, Filistin’de yağmurlu
ve kurak olmak üzere iki mevsim vardı. Bu
olay da büyük bir olasılıkla yağmurlu
mevsimde gerçekleşmişti. Yağmurlu
mevsimde, Güneydoğu Asya’da olduğu gibi
muson yağmurları yoktu ancak o sırada Şeria
Irmağı geçilemeyecek kadar genişti ve kurak
mevsimde bize çöl gibi görünen yerlerde epey
çok çimen olurdu.
SORU: Matta 14:24-32. Hristiyanlar
fırtınalara karşı nasıl göğüs germeliler?
YANIT: Bu ayetler hayattaki fırtınalara karşı
nasıl göğüs germemiz gerektiğini öğretir.
1. Tanrı beklenmedik bir iş yaptığında
dehşete düşmeyin (14:25-26).
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
48
2. İsa bize cesur olmamızı söylediği zaman,
cesur olup cesaretle çalışmalıyız
(14:27-28).
3. İsa’nın sadece etrafımızdaki tehlikelerden
daha büyük olduğunu bilerek değil,
korkularımızdan, kuşkularımız ve
zayıflıklarımızdan da daha büyük olduğunu
bilerek İsa’ya itaat etmeliyiz (14:29).
4. Rüzgâra ya da başka olası tehlikelere
değil, İsa’ya bakmalıyız (14:30).
5. Bir hata yaptığımızda, ya da kuşku
duyduğumuzda bizi kurtarması için İsa’ya
yakarmalıyız (14:30-32).
6. Güvenliğe kavuştuktan sonra Tanrı’ya
tapınmayı unutmamalıyız (14:33).
SORU: Matta 14:25’de gecenin dördüncü
nöbeti ne zamandı?
YANIT: Gece 4 nöbete ayrılmıştı ve dördüncü
nöbet de, yaklaşık olarak gece saat 3’le 6
arasıydı.
SORU: Matta 15:1-3’de, İsa el yıkamaya
karşı mıydı?
YANIT: Hayır. İsa temizliğe karşı olmadığı
halde, el yıkamayı dini bir tören haline
getirmeye karşıydı. Günümüzde de, sağlıklı
beslenme, şifalı otlar ve jimnastik yapmak iyi
şeylerdir ama insanlar Tanrı yerine kendi
sağlıklarına taparlarsa put haline gelirler.
SORU: Matta 15:3-6, Kurban (adanmış
olmak) düşüncesi nereden çıkmıştır?
YANIT: Bu sözcüğün kendisi ve bir şeyin
Tanrı’ya adanmış olması kavramı Levililer
1:2-3, 2:1, 3:1, Çölde Sayım 7:12-17’de
bulunur. Ancak, Ferisiler, anne babalarına
vermeleri gereken yardımı Tanrı’ya verirlerse
onların anne babalarına bakma
sorumluluklarını bırakmalarına izin veriyordu.
Ferisiler burada öncelik vermeleri gereken
şeyleri karıştırmışlardır. Bazı şeyleri Tanrı’ya
adamaya, anne babamıza bakmak dahil,
Tanrı’nın yapılmasını arzuladığı şeylerden
daha büyük bir öncelik veriliyordu. Bu,
insanlar Tanrı’ya itaat etmek yerine bir
geleneğe itaat etmekle ilgilendiklerinde
gerçekleşebilir.
SORU: Matta 15:8’de, insanlar yürekleri
Tanrı’dan uzakken neden Tanrı’yı
dudaklarıyla saymayı seçmişlerdir?
YANIT: İnsanlar dine ve ismen de Tanrı’ya bir
sürü nedenden ötürü yaklaşır ve bu
nedenlerin hepsi de en iyi nedenler değildir.
Bazıları başkaları tarafından övülmek için,
bazıları ise kendilerine eş bulmak için gelir.
Bazıları başkalarına yardım edebilecekleri
bir meslek ister ve oraya gelişlerinin ana
nedeni Tanrı’ya duydukları sevgi değil, budur.
Durum böyle olduğunda Kızılay, TSK
Mehmetçik Vakfı, Darülaceze, yetim yurtları
gibi birçok iyi hayır kurumu vardır. Bu gibi
kişiler, Tanrı’yı sevdiklerini ve Hristiyan bir
kilise aracılığıyla çalışmayı istediklerini
söyleyerek kendilerini yanlış tanıtmak yerine,
bu kuruluşlara katılmalıdır. Ek bir not olarak,
Kutsal Kitap Hristiyanlar’ın fakirlere,
yoksunlara, yetimlere vb. yardım etmeleri
gerektiğini söyler. Bu da sadece Hristiyan
organizasyonlara para vermemiz gerektiği
anlamına gelmez. Toplumumuzda dinle
bağlantılı olmayan hayır kuruluşlarını
desteklemek iyi bir şeydir.
Soru: Matta 15:9’da, insan buyrukları ne
zaman iyi, ne zaman kötüdür?
YANIT: Gelenekler, yeni nesillerin öğreti ve
yasalarına önceki kuşakların inançlarını ve
düşüncelerini iletir. Yanıtta göz önünde
bulundurulması gereken dört nokta vardır:
Kötü: Eğer geçmişteki gelenek yanlış ya da
kötü ise, o zaman hata ve belki de günahlar
öğrenilip kopyalanır. Kutsal Kitap, Yeremya
44:17-19’da Gök Kraliçesi’yle ilgili günahlı
geleneklerden söz eder.
Boş: Gelenekler daha yaygın bir biçimde
sadece değersizdir (Koloseliler 2:16-19). Bu
gelenekler ciddiye alınırsa, Tanrı’ya
adanmışlığı sulandırırlar. Kutsal Kitap,
Koloseliler 2:8 ve 1 Timoteos 1:4’de boş ve
aldatıcı geleneklerden söz eder.
Kurban: Geçmişteki görüş ya da uygulama
Kutsal Kitap’a aykırı olmasa bile, insanlar
bazen insan geleneklerini Kutsal Kitap’la
eşdeğerli tutarlar. Bir zamanlar insanların
düşüncesi olan bir şey, insanların gözünde
artık “Tanrı böyle buyurdu” haline gelir. Belki
belirli bir zaman ve durum için çok uygun olan
insansal uygulamalar her zaman ve durum
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
49
için sözde “Tanrı’nın yasası” haline gelir.
Hatta bazı insanlar için gelenekler, Tanrı’nın
Sözü’nden bile daha üstündür, buna örnek
olarak Markos 7:10-13’deki “Kurban”
uygulamasını uygulayanları gösterebiliriz.
Tanrı’nın Yasası: Bizim suyla vaftiz ve
Rab’bin Sofrası gibi, Tanrı’nın buyurduğu
şeyleri yerine getirmemiz gerekmektedir.
Ancak, bunları Hristiyan gelenekleri oldukları
için değil, Tanrı istediği için yerine getirmemiz
gerekmektedir. Simgeye gerçeğin üzerinde
yer vermemeye dikkat etmeliyiz. Sadece
kuralları izlemekle kalmamalıyız (Markos 7:67). Bunun yerine, yazılı yasanın eski yolunda
değil, Ruh’un yeni yolunda hizmet etmeliyiz
(Romalılar 7:6; 2:29; Koloseliler 2:14).
Soru: Matta 15:11,17-18’de, insanı
kirletenin sadece ağızdan çıkan olması
nasıl mümkündür?
YANIT: Buradaki metin çerçevesi, Ferisiler’in
yıkanmamış ellerle yemek yemekle ilgilendiği
ve İsa’nın insanın içinin pak olmasıyla
ilgilendiği Matta 15:20’de verilmiştir.
Bir kabın içinde bir şey pişiriyorsanız ve
sıvılar yavaş yavaş eklenip yavaş yavaş
çekiliyorsa, yemeğin olması gerektiği gibi olup
olmadığını görmek için yemeğin tadına bakar
mısınız? Tabii ki, yemeğin tadına
bakmalısınız. Aynı şekilde İsa da, yiyecek
konusuna bu kadar takılıp kalmayın, çünkü
sizi kirletebilecek olan şey ağzınızdan çıkan
şeydir, diyordu.
Soru: Matta 15:10-20 ve Markos 7:1523’de, İsa Eski Anlaşma’nın beslenmeyle
ilgili buyruklarını neden geçersiz kıldı?
YANIT: İsa, Eski Antlaşma’nın beslenmeyle
ilgili buyruklarını geçersiz kılmayıp onların
yerine yenilerini vermiştir. Burada göz önünde
bulundurulması gereken dört nokta vardır:
1.
İsa ve öğrencileri, bazen Ferisiler’in
insanlar tarafından oluşturulan geleneklerine
aykırı hareket ettikleri hale, Eski Antlaşma
Yasası’na itaat içinde yaşıyorlardı.
2.
Eski Antlaşma’nın altında bile, Tanrı
onların itaatiyle ilgileniyordu ve yiyip içtikleri
şeyler, onların itaatlerini göstermelerinin bir
yolu olsa da, tek yolu değildi.
3. İsa’nın dirilişi yeni bir dönem açtıktan
sonra, öğrenciler her türlü eti yememeyi
seçtiler. Elçilerin İşleri 10:11-16’da Tanrı’nın
bir meleği gökten inip gönülsüz Petrus’a
yemesi talimatını vermişti. Petrus kimdi ki,
gökten gelen bir melekle tartışsındı?
4. Muhammet’in de aynı şeyi yaptığı
söylendiğinden bu yanıt Müslümanlar için bir
sorun olmamalıdır. Yürürlükten kaldırılmış
yasalardan söz etmiştir (ancak yürürlükten
kaldırılma kavramı, İsa aracılığıyla verilen
Yeni Antlaşma’dan biraz farklı bir kavramdır).
Ayrıca Müslümanlar’ın deve eti
yiyebileceklerini söylemiştir ki, Eski Anlaşma
deve etine aynı domuz eti gibi bakar (Levililer
11:4,7,26; Yasa’nın Tekrarı 14:7,8).
SORU: Matta 15:12’de, bazı Ferisiler’in
İsa’yı bulup ona kişisel temizlik hakkında
bazı sorular sormak için Yeruşalim dışına
çıkması sizce biraz tuhaf değil miydi?
YANIT: Sorun bu konuyla ilgili değildi. Bu,
İsa’yı tuzağa düşürmek için sorulmuş bir
soruydu, bir bahaneydi. Konu kişisel temizlik
değildir, hastalık hakkında bir mikrop teorileri
yoktu. Bunun yerine, konu onların törensel
yıkanma konusundaki kurallara kendi
yaptıkları eklemelerdi. İsa’yı, insanlara
Tanrı’nın isteğinin onlar için ne olduğunu
söylemekteki üstünlüklerine bir tehlike olarak
görüyorlardı.
Soru: Matta 15:12’de İsa neden Ferisiler’in
kendilerini kötü hissetmeleriyle
ilgilenmiyordu?
YANIT: İsa bazı durumlarda ilgileniyordu,
onların kendilerini kötü hissetmelerini
istiyordu. İsa, özellikle Matta 23’de onları iki
belirli nedenden ötürü ağır bir şekilde
azarlamıştı. Azarlamayı işittiklerinden ötürü
belki bazıları durup İsa’nın sözleri üzerinde
düşünür ve tövbe ederdi. İkinci olarak,
Ferisiler’in tövbesinden ayrı olarak,
kalabalıklar işitir ve İsa’yı ret eden Ferisiler’e
güvenmemeyi bilirlerdi.
SORU: Matta 15:14. Tanrı neden bazen
körün köre kılavuzluk etmesine izin verir?
YANIT: Birisinin söylediği gibi, görmeyi ret
edenler kadar kör olanlar yoktur. Tanrı
insanların istedikleri yere gitmelerine izin
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
50
verir. Daha iyi bir soru, “Körler neden körlerin
kendilerine kılavuzluk etmesine izin veriyor,
hatta bunu tercih ediyor?” olurdu.
SORU: Matta 15:21-29 ve Markos 7:24. İsa
neden Sur ve Sayda kentlerine gitmişti?
YANIT: İlk bakışta Yahudi kentleri olmayan bu
yerler İsa’nın yolunun dışında gibi
gözükmektedir. Daha sonraki ayetler, O’nun
bir cini kovduğunu (Markos 7:29) ve Fenike
kıyılarından birçok kişinin İsa’yı dinlediğini
bildirir. Sur kenti Celile Gölü’nden 56
kilometre kadar, Sayda ise, 40 kilometre
kadar uzaktı.
SORU: Matta 15:21-22. Kenanlı kadının
durumunda, İsa sadece Yahudiler’i ve
Tanrı’ya onaylanan biçimde tapınanları
sevmeleri gerektiğini mi söylüyordu? (Bu
soruyu Müslüman Ahmad Deedat
sormuştur.)
YANIT: Hayır, İsa, Sur ve Sayda bölgesine
gitmek için yolundan çıktığı için böyle bir iddia
kanıtlanamaz.
İsa ilk olarak İsrail’in kayıp koyunlarına
gönderilmişti ama sonra birçok kereler Celile
Gölü’nü geçmişti. Bunun anlamı şuydu: Celile
Gölü’nün batı kıyısında çoğunlukla Yahudiler
otururdu, doğu kıyısında ise, putperest domuz
çobanları dahil, diğer uluslar otururdu. Ancak
bundan önce bile, Samiriyeliler Tanrı’ya
onaylanan biçimde tapınmıyordu ve İsa
hizmetinin başlarında Samiriyeli bir kadınla
konuşmuştu.
Soru: Matta 15:24-26’da İsa, Kenanlı
(Suriye-Fenike ırkından olan) kadını
köpeklerle kıyasladığından ırkçı mıydı?
(Bu soruyu Müslüman Ahmad Deedat
sormuştur.)
YANIT: Bu soruya başka bir soruyla yanıt
verelim: İsa, sadece İsrail halkının kaybolmuş
koyunlarına gönderildiğini söylediğinde
neredeydi? Bu sorunun yanıtı şudur: İsa
İsrail’den çıkıp, hiçbir zaman bir İsrail kenti
olmayan Sur kentine gitmek için dağların
üzerinden 48 kilometre kadar yürümüştü. İsa
oraya, İsrail dışında yaşayan Yahudi bir
kadınla değil, kesinlikle başka bir ulustan
olarak tanımlanan bir kadınla konuşmaya
gitmişti. Ama bu kadar yok gittikten sonra,
onun hak ettiği bir şeyi almadığını,
iyileşmesinin lütuf olduğunu bilmesini
istemişti. Bu arada Matta 15:26’da “köpek”
için kullanılan Grekçe sözcük, vahşi bir köpek
değil, “köpek yavrusu” ya da “kucağa alınan
küçüklükte bir köpek” anlamına gelir.
Soru: Matta 15:21-29 ve Markos 7:27-29,
İsa ve Suriye-Fenike ırkından olan kadın
tam olarak ne söylüyordu?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken dört nokta vardır.
1. İsa, Fenike kıyılarına seyahat ettikten
sonra, kadın İsa’dan bir şey, kızının içindeki
cini çıkartmasını istemişti. Burada,
kendisinden Grek olarak söz edilen SuriyeFenike ırkından bu kadının Yahudiliğe
geçtiğine ya da hatta tek Tanrı’ya iman
ettiğine dair bile hiçbir kanıt olmadığına dikkat
edin.
2. İsa, İsrail’in kilometrelerce dışındaki bütün
bu yolu yürüdükten sonra ona Tanrı’nın
mesajının Yahudiler aracılığıyla geldiğini ve
ilk önce onların iyileştirilmesi gerektiğini
bildirdi (Markos 7:27). Yani, kadın Tanrı’nın
Yahudiler’e bildirilmiş olduğu mesajına iman
etmeye söz vermezse İsa onun isteğini yerine
getirmeyecekti.
3. Kadın alçakgönüllü bir şekilde İsa’ya
herhangi başka bir şekilde değil, O’nun
istediği şekilde yaklaşmayı kabul etti. Bizim
de Tanrı'nın lütfuna iman etmemiz gerektir.
4. Yahudiler, hem başka ulusları, hem de
köpeklerden hoşlanmadıkları halde İsa
burada köpek için normalde kullanılan
sözcüğü kullanmadı. Bu sözcüğün daha iyi bir
tercümesi “köpek yavrusu” olurdu. Romalılar
ve Grekler, köpekleri çok severlerdi. İsa
burada iki tarafa çekilebilecek bir söz
kullanmıştır. Bu sözüyle, Yahudiler’in
sevmemesini diğer ulusların sevmesiyle
birleştirerek onu sevgi dolu bir evcil hayvana
benzetmişti. Ancak, İsa mesajının ilk olarak
Yahudiler için olduğunu yine de açıklığa
kavuşturmuştur. Eğer Tanrı bizi değil de,
başka birini çok büyük bir şekilde
bereketlerse, biz O’nun bize verdiği
bereketlerden ötürü hâlâ mutlu oluruz.
Özet olarak: İsa’nın sert sözlerle birleşen
uzun yürüyüşü, İsa’nın bize erişmek için uzun
yollar kat edeceğini ama bizim O’na
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
51
gururumuzu ve kendi şartlarımızı bir kenara
bırakarak O’nun şartlarına göre yaklaşmamız
lazım olduğunu çok güzel bir şekilde
örnekleyen bir paradokstur.
Soru: Matta 16:4’da Yunus peygamberin
belirtisi tam olarak neydi?
YANIT: Burada söylenmek istenen şudur:
Yunus, Tanrı yolunda yürüyen bir adam
olmasından başka hiçbir belirti yapmamıştır.
Soru: Matta 15:24’de, “İsrail’in kayıp
koyunları,” Mormon Joseph Fielding
Smith’in Kurtuluş Öğretileri anlamına
gelen Doctrines of Salvation 1975, cilt 3,
sayfa 214’de öğretildiği üzere, Sürgün
sırasında İsrail’den Amerika’ya göç ettiği
söylenen insanlardan mı söz eder?
YANIT: Hayır. Bu, hiçbir Yahudi ya da
Hristiyan’ın hiç duymamış olduğu bir
yorumdu. İsa, coğrafi bakımdan değil, ruhsal
bakımdan kayıp olan insanlardan söz
ediyordu. İsa bir GPS değil, bir Kurtarıcı’ydı.
İsa öğrencilerine, “İsrail halkının yitik
koyunlarına gidin” demişti (Matta 10:6-7) ve
onlar da, bunu izleyen günlerde bunu, bir
uçağa binip Amerika’ya giderek değil, İsrail’i
karış karış gezerek yerine getirmişlerdi.
SORU: Matta 16:7-11 ve Markos 6:52’de
beş somun ekmek ve 5000 kişi ve 7 somun
ekmek ve 4000 kişinin anlamı nedir?
YANIT: Bu Sorunun yanıtını verirken göz
önünde bulundurulması gereken dört nokta
var.
İsa Yaşam Ekmeği’dir. İsa bu kadar çok
insanı doyurabildiği için onların somunları alıp
almama konusunda endişe etmesine gerek
yoktu.
Genel olarak, İsa onlara bakmıştır ve
gelecekte Tanrı’nın onlara bakamayacağı ya
da bakmayı istemeyeceği gibi konularda
endişe duymalarına gerek yoktur.
Markos öğrencilerin kalabalıkları doyurma ile
alakalı olarak öğretilenleri ilk seferinde
anlamadıklarını söylediğinden onlara aynı
dersi öğretmek.
Burada, Tanrı’nın Yahudiler’i doyurduğu ve
Tanrı’nın diğer ulusları doyurduğu gibi iki
mesaj verilmesi tasarlanmış olabilir.
Soru: Matta 16:1,4’de İsa’nın gökten bir
belirti istemesi neden yanlış bir şeydi?
YANIT: İsa birçoğunu Ferisiler ve Sadukiler’in
önünde yaptığı bütün o mucizeleri
gerçekleştirdikten sonra, Ferisiler ve
Sadukiler’in gelip O’ndan bir belirti istemeleri
İsa’nın öğrencilerine tuhaf gözükmüş
olmalıydı. İsa’nın mucizeleri sakatlara,
körlere, cinlilere çoktan yardım etmişti ve
Ferisiler gökten kimseye bir yararı olmayacak
bir belirti istemişlerdi. İsa onlar için istek
üzerine performansta bulunmayı ret etmişti.
Soru: Matta 16:2-4’de, akşam ve sabah
dönüşümünün zamanın belirtileriyle ne
alakası vardı?
YANIT: Gündüz ve gecenin geleceğini
bilmemiz, çocukların bile gözlemleyebileceği
çok basit bir gerçektir. İsa, geri gelişinin
belirtileri ve onu izleyecek olan geri gelişi gibi
başka dönüşümlerin de var olduğunu
söylemektedir. İsa ikinci kez gelecektir ve ilk
gelişinden önce var olan belirtilerin birçoğu
ikinci gelişinden önce de var olacaktır.
SORU: Matta 16:7-11 ve Markos 8:1920’de, İsa bu sayıların anlamının ne
olduğunu söylüyor?
YANIT: Bazıları, İsa’nın insanları ilk
doyurduğu zamandaki beş somun ekmekle
5000 kişiyle Yahudiler’e verilen Yasa’nın beş
kitabı arasında ve (kusursuz bir sayı olan) 7
somun ekmek ve (4 sayısı belki de dünyanın
dört köşesini temsil ederekten) öncelikle
Yahudi olmayan uluslardan 4000 kişinin
doyurulduğu ikinci ekmek ve balık mucizesi
arasında mistik bir anlam görebilir. Ancak,
çok daha basit bir açıklama vardır. İsa, çok az
sayıda ekmek somunuyla çok büyük
kalabalıkları doyurabiliyordu.
Soru: Matta 16:8’de İsa neden onların
imanının kıt olduğunu söylemiştir?
YANIT: Bilgilerinin sınırlı oluşu ve bütün
gördükleri göz önünde bulundurulursa ne
yemek yiyecekleri konusunda kaygı
çekmiyorlardı. Kısa vadeli sorunlarına
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
52
odaklanmışlardı ve Tanrı’nın neler
yapabileceğini unutmuşlardı.
Günümüzde bazen Hristiyanlar endişeli
olabilir, bunun nedeni yeteri kadar
öğrenmemiş olmaları değil, kendi sorunlarına
fazlasıyla odaklandıklarından Tanrı’ya
odaklanamamalarıdır.
Soru: Matta 16:11-12’de, Ferisiler ve
Sadukiler’in öğretisi nasıl ekmekteki maya
gibidir?
YANIT: Maya ekmeğe az miktarda katıldığı
halde, somunun bütünü üzerinde büyük etkisi
olur. Aynı şekilde bazı öğretiler çok küçük
katkı maddeleri gibi olur ama büyük olumsuz
etkileri vardır.
SORU: Matta 16:11-12’nin yazarı Ferisiler
ve Sadukiler arasında bir ayrım
yapamadığından ötürü bu ayetler daha
sonra mı yazılmıştır?
YANIT: Liberal eleştirmenlerden bazılarının
iddialarının tersine böyle bir durum söz
konusu değildir. İki grubun öğretilerinden
sakınmamızı söylemesi, yazarın iki grup
arasında ayrım yapamadığı anlamına gelmez.
Politik olarak, aşırı sol ve aşırı sağın
öğretilerinden sakınmamız lazımdır.
Soru: Matta 16:13-14 ve Markos 8:2729’da, İsa neden başkalarının Kendisinin
kim olduğunu söylediklerini bilmek
istiyordu?
YANIT: Soru sorarak öğretmeye Sokratik
öğreti yöntemi adı verilir. Yanıtını bildiğiniz bir
soruyu sormak genelde yararlı bir şeydir.
Cevap verenin ne düşündüğünü size bildirir
ve hatta yanıt verene düşüncelerini organize
etmekte yardım edebilir.
Soru: Matta 16:16-17’de bunu nasıl sadece
Kutsal Ruh aracılığıyla biliyordu?
YANIT: Belli ki, Petrus İsa’nın bunu açık bir
şekilde bildirişini henüz duymamıştı.
Petrus, “Sanırım...” ya da “Umarım...”
dememişti, kesinlikle biliyordu. Ayrıca,
birisinin bu iddiayı Petrus’a söylemesiyle
Petrus’un buna kendisinin inanması farklı
şeylerdir.
Soru: Katolikler ve Protestanlar, Matta
16:18’de ne üzerinde görüş birliğine
varabilirler?
YANIT: Bu ayette Katolikler ve Protestanlar’ın
üzerinde görüş birliğine varabilecekleri yedi
şey vardır.
1) Matta 16:16-18, Petrus’tan sonra gelecek
kişiler hakkında hiçbir şey söylemez. Hatta,
Kutsal Kitap’taki hiçbir ayet Petrus’tan sonra
gelecek kişiler hakkında bir şey söylemez.
2) Kilisenin bu elçinin “kayası” üzerine
kurulmuş olduğu kesindir. Ne de olsa, kilise
Efesliler 2:20a’ya göre, bütün elçilerle
peygamberlerden oluşan temel üzerine inşa
edilmiştir. Petrus, kilisenin ana temelidir ama
tek temeli değildir. Çünkü Vahiy 21:14 Yeni
Yeruşalim kentinin on iki temel taşı olduğunu
ve bunların İsa’nın on iki elçisini temsil ettiğini
söyler.
3) Efesliler 2:20b’nin bildirdiği üzere
Petrus, Köşe Taşı olan İsa’nın Kendisinden
daha önemli “kaya” değildir. Bir başkasının
üzerine sağlam bir şekilde konulan bir kaya
gibi, Petrus kendisi Elçilerin İşleri 4:10-11 ve
1 Petrus 2:6-7’de bizlere İsa’nın Köşenin Baş
Taşı olduğunu söyler.
4) Petrus, ne İsa’nın dirilişinden önce (Matta
16:22-23) ne de sonrasında (Galatyalılar
2:11-14) söyledikleri ve yaptıklarında hatasız
değildi.
5) Yine de, Petrus bir elçi olarak yetkiyle
konuşmuştu (1 Petrus 1:1 ve Elçilerin İşleri
1:15-22) ve bizim de onun öğretilerini böyle
kabul etmemiz gerekmektedir. Elçilerin İşleri
2:42’de ilk Hristiyanlar’ın yaptıklarını
okuduğumuz gibi bizim de kendimizi elçilerin
öğretisine adamamız gerekmektedir.
6) Matta 16:19 Petrus’a Göklerin
Egemenliği’nin anahtarları, bağlama ve
çözme yetkisi verilmiştir. Aslında Matta
18:18’de bütün elçilere aynı bağlama ve
çözme gücü verilmiştir.
7) Hristiyanlığın hiçbir öğretisi, Petrus’un
burada yaptığı itiraftan daha temel olamaz.
Eğer bir insan İsa’nın diri Tanrı’nın Oğlu, vaat
edilmiş Mesih olduğunu kabul etmezse ve
eğer İsa’nın bizim günahlarımız için ölüp
ölümden dirildiğini kabul etmezse
(1 Korintliler 15:1-11), onun imanı boşunadır
ve onun cennete gitmesini sağlamayacaktır.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
53
Soru: Matta 16:18’de sözü edilen kaya
nedir ya da kimdir?
YANIT: İki ana görüş vardır ve ikisi de doğru
olabilir.
Kaya, Petrus’un Mesih hakkındaki
bildirisidir. Burada kaya sözcüğü için bir
değil, iki farklı Grekçe sözcük kullanılmıştır.
Simun’a “kaya” anlamına gelen Petrus adı
verilmiştir çünkü İsa’nın Mesih olduğu
konusundaki bildiriyi ilk o yapmıştır. İsa,
Petrus’a hitap ederken ikinci tekil şahıs olarak
“sen” demiştir ama “bu kaya” üçüncü tekil
şahıstır. İsa ve öğrencileri Celileli
olduklarından büyük bir olasılıkla Grekçe
konuşuyorlardı. Bir Hristiyan bu ayeti nasıl
yorumlarsa yorumlasın, 1 Yuhanna 4:1-3 ve 2
Yuhanna 7-10 İsa’nın beden alıp dünyaya
geldiğini kabul etmeyen kimsenin kabul
edilmemesi gerektiğini gösterir. 1 Korintliler
15:1-4, İsa’nın günahlarımız için öldüğüne ve
ölümden dirildiğine iman etmeyen kişinin
boşuna iman ettiğini gösterir. 1 Korintliler 12:3
kimsenin Kutsal Ruh aracılığıyla olmadan
İsa’nın Rab olduğunu söyleyemeyeceğini
öğretir. Pratik bakımdan, kilise İsa Mesih’in
kim olduğunu konusundaki itiraf üzerine
kurulmuştur.
Kaya, Petrus’un kendisidir. İsa ve
öğrencilerinin Aramice bildiği kesindir ve bu
yüzden İsa burada Grekçe konuşmuş olabilir.
Bu iki sözcük Grekçe’de farklıdır, çünkü biri
dişil, diğeri de eril kişisel isimdir. Ancak,
Aramice’de eril, dişil ve nötr ekler yoktur.
Ayrıca, elçi Yuhanna’nın bir öğrencisi olan
Papyas da, Matta’nın ilk olarak (belki de
Aramice demek isteyerek) İbranice olarak
yazıldığını, sonradan Grekçe’ye çevrildiğini
söyler. Aramice’de bununla özdeş olan kepha
sözcüğü kullanılırdı. Katolikler, bunun
kilisenin Petrus üzerine kurulmuş olduğu
düşüncesini desteklediğine inandıkları için
genelde buradaki kayanın Petrus olduğu
görüşündedir. Bundan sonra, Petrus’un
Papalığı ardından gelenlere transfer ettiğini
eklemişlerdir. Kutsal Kitap’ta bu son düşünce
konusunda en ufak bir ima bile bulunmadığı
halde, Protestanlar’ın da Petrus’u burada
kaya olarak yorumlama konusunda sorunları
yoktur. Bir Hristiyan bu ayeti nasıl yorumlarsa
yorumlasın, iyi temeller kayadan oluşur ve
Efesliler 2:20’ye göre bütün elçiler ve
peygamberler kilisenin temelidir. Pratik
bakımdan, kilise, elçiler ve peygamberlerin
öğretileri olan Kutsal Kitap’ın üzerine inşa
edilmiştir.
Soru: Matta 16:18’de İsa aslında, Katolik
Kilisesi’nin iddia ettiği gibi Petrus’un ilk
Papa olduğunu mu söylüyordu?
YANIT: Bu ilk olarak, M.S. 382 yılında
papaların ardışıklığını desteklemek için Papa
Damasus tarafından kullanılmıştı.
Dave Hunt’un Canavarın Üzerinde Bir Kadın
Vardı anlamına gelen A Woman Rides the
Beast, sayfa 101’de söylediği gibi, “rakip
taraflarda olan Papa Ursinus ve Damasus’un
aynı anda seçilmesiyle oluşan çoklu papaların
ilk örneklerinden biriydi. Papa Ursinus’un
izleyicileri, epey çok şiddet uyguladıktan
sonra onu papa yapmayı başardılar. Daha
sonra üç günlük kanlı bir savaştan sonra,
imparatorun desteğiyle Damasus zafer
kazandı ve 18 yıl boyunca Mesih’in vekili
olarak görev yaptı (366-384). Bu yüzden,
“Petrus’tan bu yana bozulmamış bir şekilde
devam eden” “elçilerin ardışıklığı” silahlı
kuvvetler tarafından mı gerçekleştirilmişti?
Gerçekten öyle mi olmuştu?
Aynı kitabın 135-136’cı sayfalarında,
Rottenburglu Piskopos Joseph Hefele şöyle
der: ‘“Ama [tarih ve kilisenin öğretileri olmak
üzere] bütün bu belgelerde [güvenilir bir
kaynaktan papaların hatasızlığı] öğretisini hiç
görmedim.’…
Kilise tarihi konusunda o zamanın büyük
otoritelerinden olan Von Dollinger, Helefe’ye
tamamen katılmıştı. (Roma tarafından
yasaklanan) Kitabı, IX. Pius’un hatasızlık
dogmasını kabul ettirmeye çalışacağı
konusunda uyarıda bulunmuş ve toplanacak
olan piskoposlara bu önemli karar üzerinde iyi
düşünmeleri gerektiğini hatırlatmıştı. Halka
öğretide bulunmak üzere yazılan antik inanç
bildirilerinden hiçbirinde, hiçbir ilmihalde, ilk
Hristiyan yazarların yazdıklarının hiçbir
yerinde, Papa hakkında bir tek hece bile
yoktur. İman ve öğretide her türlü kesinliğin
ona bağlı olduğu hakkında ise kesinlikle hiçbir
şey yer almaz.’”
Hippolu Augustin (M.S. 388-430) şöyle
demiştir: “‘İsa, itiraf ettiğin bu kayanın üzerine
Kilisemi kuracağım’ dedi. Çünkü Kaya (petra)
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
54
Mesih’tir ve Petrus’un kendisi de bu temelin
üzerinde inşa edilmiştir.” Augustin, bundan
sonra 1 Korintliler 3:11’i aktarıp, kilisenin kaya
olan Petrus’la temsil edildiğini söyleyerek
sözlerine devam eder. (Yuhanna Müjdesi
Üzerinde anlamına gelen On the Gospel of
Yuhanna, Broşür 124, bölüm 21.5, cilt 7,
sayfa 450.)
SORU: Matta 16:18’deki “kaya” sözcüğü,
nasıl bütün tarihin en önemli kelime oyunu
haline gelmiştir?
YANIT: İsa’nın Petrus ve diğer elçilerin kilise
üzerinde dünyadaki en yüksek otorite
olmasını tasarlamış olduğu konusunda
herkesin görüş birliği içinde olması gerektiği
halde, İsa sözde ardışık gelen halefler
hakkında hiçbir zaman bir şey söylememiştir.
Bu yüzden bu sözleri tarihin en nüfuzlu kelime
oyunu haline getiren sözcüklerin kendisi değil,
onlara kanuni bir dayanak olmadan
Papalar’ın dahil edilmesidir.
Bu arada, bir okur kelime oyununun
Grekçe’de DEĞİL, İbranice’de olabileceğini
şeklinde bir katkıda bulunmuştur. İbranice’de
‘eben olan “taş” ve ebneh olan “kuracağım”
sözleri kullanılmış olabilir. Örneğin,
George Howard, Shem-Tob Ben Shaprut
adındaki bir haham tarafından yazılan 14’cü
yüzyıldaki bir İbrani tezine işaret eder. Bu
tezin İbranice metni şöyle der: “Sen bir taşsın
(eben) ve Ben senin üzerine dua evimi
kuracağım (ebneh).” Daha çok bilgi için bkz.
www.jerusalemperspective.com/Default.aspx
?tabid=27&ArticleID=1859
Soru: Matta 16:18’deki Petrus ismi
Kümran’daki Lut Gölü Tomarları arasında
bulunmuş mudur?
YANIT: Hayır. Şimdi tomar 4Q432 adı verilen
John Allegro’nun yaptığı bir çevriyazıda bir
rapor vardı. Ancak, Trinity Western
University’den Martin Abeg bir e-postasında
bunun 4Q432’de yer almadığını söyler.
SORU: Matta 16:19’da bağlamak ve
çözmek nelerdir?
YANIT: Günümüzdeki Hristiyanlar Yeni
Antlaşma’ya sahip olmasalardı, tarikatları
hataya düşmüş Hristiyanlar’dan ve tuhaf
öğretileri Tanrı yolundaki öğretilerden ayırt
etmeye çalışmalarını bir düşünün. İlk
kilisedeki durum da buydu. Tanrı elçilere, iyi
öğretilerin neler olduğunu ayırt etmek
yeteneğini ve bildirme otoritesini vermişti.
Bu suçluluk ya da masumluğu belirlemek
değil, Petrus’un Elçilerin İşleri 5:1-10’da
Hananya ve Safira’nın Kutsal Ruh’a yalan
söyleme suçunu işlediklerini bildirdiği gibi, bu
durumu bildirmek içindi. “bağlamak” ve
“çözmek” terimleri, hahamsal Yahudilik’ten
bilinen terimlerdi. Bu terimler, belirli türden
etkinliklere izin verme ya da onları yasaklama
anlamına geliyordu.
Soru: Matta 16:19’da Göklerin
Egemenliği’nin anahtarları tam olarak
nedir?
YANIT: Burada hiçbir metal ya da fiziksel obje
yoktur. Bu söz, Müjde’nin mesajı, Petrus’un
Müjde’nin kapısını Yahudiler için (Elçilerin
İşleri 2) ve daha sonra da Elçilerin İşleri 10’da
diğer uluslar için açması anlamına gelebilir.
İsa, Matta 23:13’de ayrıca, din bilginleri ve
Ferisiler’in Göklerin Egemenliği'nin kapısını
insanların yüzüne kapattıklarını söylemişti.
Luka 11:52’de, yasa uzmanlarının bilgi
kapısının anahtarını alıp
götürdüklerini söyler.
Soru: Matta 16:19’da, Göklerin
Egemenliği’nin bu anahtarları başkalarına
verilebilir miydi?
YANIT: Kutsal Kitap, herhangi bir “anahtar”ın
başkalarına aktarılabileceği konusunda en
ufak bir ima bile içermez. Sadece İsa’nın
bunları bütün elçilere verdiğini söyler. Ancak,
İsa’nın elçilere mecazi olarak “anahtarlara”
sahip olduklarını söylemesi, bu anahtarların
artık Kendisinde olmadığı, onları onlara teslim
ettiği anlamına gelmez. Çünkü Vahiy 1:18’de
“ölümün ve ölüler diyarının anahtarlarının”
hâlâ O’nda olduğunu okuyoruz.
Varsayımsal olarak konuşursak, daha önce
yaşayan Papalar’dan biri, bunları başkalarına
aktarabilseydi bile, ardışıklık bozulsaydı bu
papaların ardışıklığı anlamına gelmezdi. Bir
Papa’nın görevden alınan bir Papa’nın
anahtarlarını alması gülünç geliyor. Eğer bir
Papa, örneğin VI. Alexander (M.S. 14921503) gibi tamamen ahlaksız idiyse, bu
durum da Papalar’ın ardışıklığını bozardı.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
55
Tabii ki, o noktadan itibaren bir Papa hiçbir
zaman sahip olmadığı bir şeyi başkalarına
aktaramazdı.
Soru: Matta 16:20 ve Markos 8:30’da, İsa
neden öğrencilerinin o sırada başkalarına
Kendisinin Mesih olduğunu söylemelerini
istememişti?
YANIT: İlk olarak, İsa’nın onlara hiçbir zaman
yalan söyleyip Kendisinin Mesih olduğunu
inkâr etmelerini söylemediğine, sadece bunu
kimseye söylememelerini istediğine dikkat
edin. Bunun en az iki olası nedeni vardı.
1. İsa, hizmetinin bu noktasında, onların
Kendisinin Mesih olup olmadığına karar
vermeleri için sözlerini işitmelerini istiyordu.
Bazen, Müjde’yi çevresindeki öğelerle birlikte
ele almak ve günümüze uyarlamak üzerinde
çok fazla zaman geçirmek yerine Müjde’yi
işitenlerin İsa’nın sözlerini kendilerinin
duymasına izin vermek daha iyidir.
2. Matta 16:21’in gösterdiği gibi, öğrencilerin
İsa’nın kim olduğunu başkalarına bildirmeden
önce kendilerinin bu konuda tamamen ikna
olmaları gerekiyordu. İsa, bunu Palmiye
Pazarı’nda Yeruşalim’e zaferli bir şekilde
girerken herkesin önünde bildirmişti. Tabii ki,
İsa dirildikten sonra, Matta 28:18-20 ve
Elçilerin İşleri 1:8’de onlara bunu bütün
dünyaya bildirmelerini söylemişti.
Soru: Matta 16:21 ve Markos 29’da,
Petrus’un itirafı neden İsa’nın hizmetinde
önemli bir dönem noktasıydı?
YANIT: Petrus, İsa’nın Mesih olduğunu
anladıktan sonra, İsa onlara ölmek için
Yeruşalim’e gitmesi gerektiğini öğretmeye
başladı. İsa’nın günahları için neden ölmesi
gerektiğini anlayabilmeden önce İsa’nın kim
olduğuna iman etmeleri gerekiyordu.
Soru: Matta 16:21 ve Markos 8:31’de,
İsa’nın hizmetinin daha önceki bir
döneminde değil, tam bu noktasında İsa
neden onlara acı çekmesi ve ret edilmesi
gerektiğini söylemeye başladı?
YANIT: İsa, öğrencilerinden en az biri
Kendisinin vaat edilen Mesih olduğunu kabul
edip iman etmeden önce acı çekip
öldürüleceğini söylemedi.
Soru: Matta 16:21; 17:22; 20:19 ve Markos
8:31’de, İsa üç gün sonra ya da üçüncü
günde dirileceğinden bu O’nun
en az 24 X 3 = 72 saat ölü kaldığı anlamına
mı gelir?
YANIT: Luka 24:21 O’nun üçüncü günde
dirildiğini söylediği için, hayır. İsa, Cuma günü
öğleden sonra öldü ve Pazar günü tan yeri
ağarırken dirildi. Üç gün sonra sözü, üç günü
kısmen ya da tam olarak temsil eden bilinen
bir İbranice deyimdi.
Aşağıda “üç gün deyimi”ne dört örnek yer
alıyor:
1. Rehovam, 2 Tarihler 10:5 halka, “Üç gün
sonra yine gelin” demişti. Buna karşın 2
Tarihler 10:12’de, “halk, kralın, ‘Üç gün sonra
yine gelin’ sözü üzerine, üçüncü gün
Rehavam'ın yanına geldiler.”
2. 1 Samuel 30:12’de hasta bir Mısırlı köle,
Davut’a üç gün, üç gecedir hiç yemek
yemeyip su içmediğini söylemişti. Ancak,
insan 72 saatten uzun bir süre boyunca çölde
susuz yaşayamaz. Köle kuşkusuz üç günün
bir kısmı demek istemişti.
3. İsa’nın Kendisi, Mesih’in ölümü ve
dirilişinden söz ederken, Matta 12:40’da “üç
gün, üç gece” demiştir. Markos 8:31 “üç gün
sonra dirilmesi,” Markos 14:58 “üç günde,”
Yuhanna 2:19 “üç günde,” ve Luka 24:21 “üç
gün oldu” der.
4. Ester 4:16’da Ester kendisi için “üç gün, üç
gece” oruç tutmalarını ve kendisinin de aynı
şeyi yapacağını söylemiştir. Buna karşın
Ester 5:1, Ester’in “üçüncü günde” bir ziyafet
hazırladığını söyler. Bu yüzden bu eşdeğerli
bir zamandır.
Özet olarak, bu İbrani deyişinin üç gün içinde
anlamına gelebileceğini ve bu deyişin
Rehovam’ın zamanından İsa’nın zamanına
kadar bilinen bir konuşma biçimi olduğunu
kanıtladık.
Soru: Matta 16:22-23 ve Markos 8:32-33’de
İsa neden Petrus’u, “Çekil önümden,
Şeytan!” diyerek azarladı?
YANIT: Petrus, Tanrı’ya özgü düşünceler
değil, insana özgü düşünceler düşünüyordu.
İblis, İsa’nın yakın arkadaşı olan Petrus’u,
İsa’yı sınamak için kullanmıştı. Ancak İsa bu
sınanmayı anlamıştı.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
56
Soru: Matta 16:22-23 ve Markos 8:33’de,
Petrus, İsa’yı düzeltip azarlayacak cesareti
nasıl bulabilmişti?
YANIT: İsa, Petrus’u seçtiği zaman cesur bir
öğrenci seçmişti. Cesur olmak kendi başına
ne iyi, ne de kötü bir şeydir. Tanrı’yı izlerken
cesur olmak iyidir ancak kendi yolunuzda
gitme konusunda cesur olmak genelde iyi bir
şey değildir.
Soru: Matta 16:22. Petrus neden burada
akılsızca İsa’yı azarlıyordu?
YANIT: Petrus, İsa’nın düzeltilmesi ve O’na
öğüt verilmesi gerektiğini düşünüyordu.
Bugün bile, bazı insanlar Tanrı’dan daha iyi
bildikleri şeklinde bir tutuma sahiptir.
Soru: Matta 16:23 ve Markos 8:33,
günümüzde insanlar Tanrı’ya özgü şeyleri
değil de, insanlara özgü şeyleri nasıl
düşünürler?
YANIT: İnsan aklını, Tanrı’nın bilgeliğinin
yerine koyabiliriz. Bazı şeyleri, Tanrı’nın
istediği biçime aykırı olduğu halde kendi
istediğimiz şekilde yapmaya karar verebiliriz.
Ümidimizin kendi kuvvetimiz ya da
bilgeliğimizde değil Tanrı’da olduğunu
unuturuz. Kendi dünyasal yöntemlerimizi
kullanabiliriz. Son olarak, “görevlerimizi”
çabucak yapmayı o kadar çok isteriz ki,
Tanrı’nın huzurunda olmanın tadını
çıkartamayız. Tanrı’ya adanmışlık yerine
ayaküstü yemek atıştırmak gibi aceleyle
tapınmak isteriz.
Soru: Matta 16:24. İsa neden,
öğrencilerine çarmıha gerileceğini
söylemeden önce burada çarmıhtan söz
etmişti?
YANIT: İsa, bunu öğrencilerine bildirmeden
önce de çarmıha gerileceğini biliyordu.
Romalılar sık sık asiler ve haydutları çarmıha
gerdiğinden hepsi de çarmıha gerilmenin ne
olduğunu biliyordu. Bazı insanları çarmıha
germek başkalarının kurallara uymasını
sağlıyordu. Yurtsever devrimcilerin, küçük,
dünyasal bir davadan ötürü çarmıha gerilmeyi
göze aldıkları gibi, öğrenciler de, daha değerli
olan Göksel bir dava için çarmıha gerilmeyi
göze almalıydı. Sonunda, Patmos adasına
sürülen ve doğal bir ölümle ölen Yuhanna
hariç, elçilerin her biri imanından ötürü şehit
edilmişti.
SORU: İsa, Matta 16:27’nin söylediği gibi
Babası’nın görkemiyle mi gelecek, yoksa
Yuhanna 1:14’ün söylediği gibi Kendi
yüceliğinde mi gelecektir?
YANIT: Yuhanna 1:14 onların İsa’nın
yüceliğinin bir kısmını gördüklerini söyler.
Örneğin, Pentikost’ta yüceliğin bir kısmını
görmüşlerdi. Matta 16:27, uzak bir gelecekte,
İsa yeniden geldiğinde gerçekleşecek bir
olaydan söz eder. Yani, daha henüz hiçbir
şey görmediniz demektedir.
Soru: Matta 16:27, dünyanın sonundan
değil de, Bahailer’in Bahaullah ve Yeni
Dönem anlamına gelen Baha’u’llah and the
New Era, 268-269 sayfalarda öğrettiği gibi
Bahaullah’ın üstün bir gösteriminden mi
söz ediyor?
YANIT: Hayır, ayeti daha dikkatli bir şekilde
okuyun. “İnsanoğlu, Babası'nın görkemi
içinde melekleriyle gelecek ve herkese,
yaptığının karşılığını verecektir” diyor. Kimse
Bahaullah’ı meleklerle görmemiştir ve
Bahaullah, ne sürgüne gönderilen ve
öldürülen Bahailer’i ödüllenirmiş, ne de onlara
zulmeden Müslümanlar’a yaptıklarının
karşılığını vermiştir.
Soru: İsa, Matta 16:28 ve Markos 9:1’de,
bazılarının Tanrı Egemenliği'nin güçlü
biçimde gerçekleştiğini görmeden ölümü
tatmayacağını söylediğinde ne demek
istemişti?
YANIT: İlk olarak, yanıtın ne olmadığını,
sonra da ne olduğunu söyleyeceğim.
X1. İsa’nın, öğrencilerinin çok uzun bir
zaman hayatta kalacaklarını öğrettiği
konusunda hiçbir kanıt yoktur. Aslında, kilise
tarihinden, 12 elçiden 11’inin şehit olarak
öldüğünü biliyoruz. Sadece Yuhanna doğal
bir şekilde ölmüştü. Ancak yine de Patmos
adasında sürgün olmak gibi bir zorluğu
yaşamıştı.
X2. Vahiy 20:1-6’daki bin yıllık Egemenlik’ten
söz ETMEZ.
X3. İnsanoğlu’nun Egemenliği’nde geldiğini
görmeden önce başka bir bedende
dirilmeden söz ediyor olamaz. Çünkü başka
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
57
bir bedenle dirilen insanlar yine ölümü
tadabilirler.
X4: Bazıları bunun o zaman zaten
gerçekleşmiş olan, O’nun Dağda
Görünümünün Değiştiği Zaman’dan söz
ettiğini düşünür. Ancak o zamanda Tanrı’nın
Egemenliği kesin bir şekilde gelmemişti.
Yanıt: İsa’nın Kendi Egemenliği’ni, dirilerek
kanıtladığı üzere çarmıha gerilerek
“kazandığı” zamandan söz eder. İsa, İblis
üzerinde zafer kazandıktan sonra Kendi
Egemenliği içinde gelmiştir. Hristiyanlar,
bunun O’nun dirildiği zaman mı, yoksa
Pentikost’ta mı gerçekleştiği konusunda tam
bir görüş birliği içinde değildir ancak bu ufak
bir ayrıntıdır.
Matta, Göklerin Egemenliği’ni özel olarak
vurgular. Göklerin Egemenliği, bir hardal
tanesi gibi, görünürde çok küçük bir şekilde
başlayacaktı (Matta 13:31). Maya gibi,
görülmez ancak etkileri dünyanın hamurunda
görülebilir olacaktı (Matta 13:33). Ama
sonunda melekler, insanları günaha düşüren
her şeyi, kötülük yapan herkesi O'nun
egemenliğinden toplayıp kızgın fırına
atacaklar (Matta 13:41-42).
Göklerin Egemenliği, birisinin gizlice bulduğu
gömülü bir hazine gibidir (Matta 13:44) ama
bir tüccarın satın almak için her şeyini sattığı
bir inci gibi çok değerlidir (Matta 13:45-46).
Matta 13:47-50’de yer alan ağ benzetmesinin
de gösterdiği gibi, Göklerin Egemenliği bu
dünyada hem işe yarayan, hem de
yaramayan balıklarla dolu bir ağ gibidir, ancak
çağın sonunda nihai tatmin olacaktır.
Tanrı’nın Egemenliği içimizdedir (Luka 17:21).
Matta 16:19’da Petrus’a ve daha sonra da
diğer elçilere egemenliğin anahtarları
verilmiştir.
İsa, Son Akşam Yemeği’nde “Babam'ın
egemenliğinde sizinle birlikte tazesini
içeceğim o güne dek, asmanın bu ürününden
bir daha içmeyeceğim” demişti (Matta 26:29).
İsa, dirildikten sonra öğrencileriyle yiyip
içmişti.
Özet: Sıradan yaşam süreleri olan öğrenciler,
Göklerin Egemenliği’nin İsa’nın dirilişinden
sonra yeryüzüne geldiğini söylemiştir.
Yahudiler, Romalılar’ı iktidardan devirmek için
askeri bir egemenlik bekliyor olabilecekleri
halde, İsa egemenliğin bir hardal tanesi,
maya ya da çok değerli bir inci gibi olduğunu
öğretmiştir. Başlangıçta küçük, zor görülen bir
tohum gibidir, ancak çok değerlidir ve büyük
etkileri olur.
Soru: Matta 17:1-8’de İsa’nın görünümü
neden değişmişti?
YANIT: Kutsal Kitap bunun nedenini
bildirmediği halde, birkaç nedenin bileşimi
olabilir.
1. Bu vahiy, onların imanını onaylamak, bu
olaya tanık olan üç öğrenciye teşvik vermek
ve onları kuvvetlendirmek içindi. 2. Bu üç
öğrenciyi diğerlerinin önderi olmaları için
ayırmıştı
3. Baba ve Kutsal Ruh, bu olayı İsa’ya talimat
vermek ve O’nu kuvvetlendirmek için
kullanmış olabilirdi.
...Tabii ki, Tanrı bize her şeyin nedenini
açıklamak zorunda değildir.
Soru: Matta 17:2 ve Markos 9:3’da İsa’nın
giysileri neden bembeyaz oldu?
YANIT: Kutsal Kitap, yücelik gösterildiğinde
O’nun giysilerinin neden beyaz olduğunu
söylemez. Yücelikteki beyaz giysilere başka
bir örnek de, görünen meleklerin giysileridir.
Soru: Matta 17:3-4 ve Markos 9:4’da, Matta
ve Markos bu kişilerin Musa ve İlyas
olduklarını nereden biliyordu?
YANIT: Büyük bir olasılıkla, Petrus, Yakup ya
da Yuhanna onlara söylediği için. Petrus,
Yakup ve Yuhanna nasıl mı biliyordu? Ya İsa
sonradan onlara söylemişti ya da Baba Tanrı
onlara bunu doğrudan bildirmişti.
SORU: Matta 17:1-8’de İsa’nın Görünümü
Değiştiğinde görünen Musa ve İlyas
dirilmişler miydi, yoksa bu bir görüm
müydü?
YANIT: Tam olarak ikisi de değildi. Musa ve
İlyas, hiç olmazsa ruhta, gerçekten orada
idiler ve İsa’yla konuşuyorlardı. Kutsal Kitap,
onların bedensel olarak görünüp
görünmedikleri hakkında bir şey söylemez.
Musa ve İlyas, parlak bir bulutla gelmişler ve
sonra da oradan ayrılmışlardı. İlyas
gökyüzüne bir kasırgayla gitmişti (2 Krallar
2:1) ve Musa da öldüğü halde bedeni hiçbir
zaman bulunmamıştı (Yasa’nın Tekrarı 34:6).
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
58
İblis, başmelek Mikail’le Musa’nın Musa'nın
cesedi konusunda İblis'le çekişip
tartışmıştı (Yahuda 9).
Soru: Matta 17:9 ve Markos 9:9, İsa,
Kendisi ölümden dirilene dek
öğrencilerinin dağda görünümünün
değiştiğinden kimseye bahsetmesini
neden istememişti?
YANIT: Yahudiler’in birçoğu İsa’yı Mesih
olarak kabul etmemişti. O’nun görünümünün
değiştiğine nasıl inanacaklardı? İsa’nın Tanrı
Oğlu Mesih olduğuna inanmak şarttır. İsa’nın
görünümünün değişmesi gibi ikinci
derecedeki konuları bilmek ya da bunlara
inanmak temel bir gereksinim değildi. Eğer
mucizeleri gördükten sonra birisi İsa’yı Mesih
olarak kabul etmezse, büyük bir olasılıkla
O’nun görünümünün değiştiği haberine de
inanmazdı. İsa ölümden dirildikten sonra,
İsa’ya iman eden birisi O’nun görünümünün
değiştiğini kabul etmekte zorlanmazdı.
Biz de aynı şekilde, özellikle de ilk kez
olarak, başkalarına Mesih’ten söz ettiğimizde,
sahip olduğumuz zamanı en önemli
konulardan söz ederek geçirdiğimizden emin
olmalıyız.
SORU: Matta 17:11-13, Vaftizci Yahya nasıl
gelecek olan İlyas'tı?
YANIT: İlk olarak İlyas’tan, sonra da Vaftizci
Yahya’dan söz edeceğiz.
İsa’nın Görünümünün Değiştiği Dağ’da İlyas
hazır bulunuyordu. İsa, Matta 17:11’de,
İlyas’ın her şeyi yeniden düzene koyacağını
söylemiştir ve İlyas İsa’nın İkinci Dönüşü’nden
önce görünecektir. Bazıları, İlyas’ın Vahiy
11:1-2’deki iki tanıktan biri olduğunu düşünür.
Vaftizci Yahya İlyas’ın Ruhu ve gücünde
gelmişti ve İsa, Matta 17:12-13’de mecazi
olarak Vaftizci Yahya’dan söz etmiştir.
Tiyatroda, birisi provalardan birinde bir
aktörün yerini alabilir ve aktörün kendisi de
oyunda görünebilir.
Sonuç olarak: İsa’nın bu dünyaya ilk
gelişinde Vaftizci Yahya İlyas rolüyle gelmiştir
ama bu İsa’nın dünyaya İkinci Gelişi’nde
İlyas’ın kendisinin görünmesini sınırlamaz.
Soru: Matta 17:12 ve Markos 9:11-13’de,
Vaftizci Yahya İlyas hakkındaki
peygamberliği nasıl yerine getirmiştir?
İlyas başka bir bedenle yeniden mi
dirilmiştir?
YANIT: Hayır. İsa’nın bu dünyaya ilk gelişinde
Yahya, İlyas’ın amacı ve misyonuna sahipti.
Tabii ki, (Yahya değil) İlyas’ın kendisi, İsa’nın
görünümünün değiştiği dağda görünmüştür.
Birçokları İlyas’ın Vahiy 11:3-12’de yedinci
borazandan hemen önce sözü edilen iki
tanıktan biri olacağına inanır. .
SORU: Matta 17:14-16 ve Luka 9:37-39’da,
cinler neden girdikleri insanlara zarar
verirler?
YANIT: Bu tıpkı kötü insanların kendilerine
yardım edenlere sık sık zarar vermeleri gibi
olabilir. Bunun mantıklı, aslında zalimce
mantıklı bir açıklaması için, Machiavelli’nin
Prens anlamına gelen The Prince adlı kötü
kitabı, çıkarcı bir önderin bir prense hizmet
ederken tehlikeli olduğu halde, onun
yanından ayrıldıktan sonra daha da tehlikeli
olduğu durumlardan söz eder. En güvenli
yolun, o kişi geçmişte her zaman sadık olmuş
olsa bile, idam olduğunu yazmıştır! Eğer birisi
kötülükle oynarsa, yardım ettiği kişilerin
kendisine kötülük yapması onu
şaşırtmamalıdır.
Soru: Matta 17:15-21, Markos 9:17-18,2829 ve Luka 9:40’da, öğrenciler bu cini
neden kovamamışlardı?
YANIT: Bunun nedeni, öğrencilerin kim
olduğu ya da Tanrı’nın gücünün sınırlı olması
değildi. Bunun yerine, o sırada cinleri
kovabilmeyi garanti olarak yapabilecekleri bir
şey olarak düşünüyorlardı, büyük bir olasılıkla
gurur ya da kendilerini beğenmişliklerinden
dua edip oruç tutmamışlardı. Günümüzde,
bazı Hristiyanlar, dua edip oruç tutmak için
gerekli zamanı ayırmadıklarından istedikleri
sonuçları alamamaktadır.
Soru: Matta 17:15-21, Markos 9:17-18,2829 ve Luka 9:40’da, bir cini kovarken cinli
kişinin üzerine el mi koymalıyız yoksa bu
sadece biçimsellik midir?
YANIT: Ellerimiz sihirli değildir. Ama tıpkı
belirli pozisyonlarda dua etmenin bize yardımı
olabileceği gibi, cinli birinin üzerine el
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
59
koymanın bir sakıncası yoktur ve bu davranış
Kutsal Kitap’a uygundur.
Ancak, “eğer el koymazsak cin çıkmaz” diye
düşünerek el koymayı o şekilde gerekli
görmek yanlıştır.
Soru: Matta 17:15-21, kişinin içinden
kovulan kötü ruh, onu kovmaya çalışan
ekipteki daha zayıf birisine saldırır mı?
YANIT: Cinler gerçek bir inanlıya sahip
olamaz ama onu rahatsız edebilirler. Bu
şekilde, inanlıya daha büyük denenmelerle,
korkuyla, depresyonla ve gözlerini İsa’dan
ayırması için başka yollarda saldırırlar. Bu
yüzden ekip üyelerinin Rab’be çok yakın bir
şekilde yaşaması gerekmektedir.
Bu arada, cinleri kovmakta başka bir tehlike
vardır. Eğer içinden cin kovulan kişinin
yüreğinde Mesih yoksa, o zaman cinler geri
döner ve hatta yanlarında daha çok cinler de
getirirler. Bkz. Matta 12:43-45 ve Luka 11:2426.
Soru: Matta 17:15-21. Bazı kiliselerde cinli
kişinin evine gidilmez, ailenin cinli kişiyi
kiliseye götürmesi gerektiği uygulaması
yapılır. Bunun nedeni, cini kilisede
kovmanın birisinin evinde kovmaktan daha
güvenli olması mıdır?
YANIT: Bence kilisede de yapılabilir, evde de
yapılabilir. Ama eğer mümkünse, ben bunu
içinde (Budalar gibi) putlar olan, ya da
astroloji ya da falın uygulandığı evlerde
yapmazdım.
Soru: Matta 17:15-21’le ilgili olarak bir
soru sormak istiyorum. Eğer Hristiyan
olmayan bir kadın cinlenmişse ve kocası
ilk önce ondaki cinlerin çıkarılmasına bir
şey demiyorsa, ama iki üç ziyaretten sonra
koca fikrini değiştirip ekibin evlerine
gelmesini istemezse ya da onları içeri
almazsa, ama kadın hâlâ bunu istiyorsa
biz ne yapmalıyız? Kadın bu durumda
kocasına itaat mi etmelidir?
YANIT: Bu zor bir durumdur. Kadınların
kocalarına itaat etmeleri gerekmektedir ama
ilk önce Tanrı’ya itaat etmelidirler. Bu yüzden
eğer bir koca karısına Kutsal Kitap’a aykırı
olan bir şey yapmasını emrederse, kadının bu
noktada kocasına itaatsizlik etmesi lazımdır.
Ancak başka konularda kocasına itaat
etmeye devam etmelidir. Ancak eğer kadın
Hristiyanlar’ın gelmesini istiyorsa, cinli
olduğunu sanmam. Ancak bir cinin saldırısına
uğruyor olabilir. Kadın kiliseye gelmeye razı
mı? Eğer kocası kadının inanlılarla herhangi
bir bağlantısı olmasını istiyorsa İbraniler
10:25 bize bir araya gelmekten
vazgeçmememizi söylediğinden kadının
görevi önce Tanrı’ya itaat etmektir.
Soru: Matta 17:15-21’de, cinlenmiş kurban
hizmet sırasında kendine zarar verir ya da
pencereden atlar ve ailesinden biri ekip
önderi ya da ekip hakkında şikâyette
bulunur ya da onları mahkemeye verirse,
kilise ne yapmalıdır?
YANIT: Böyle bir şey olabilir, insanlar
başkalarını hemen hemen her şeyle
suçlayarak onlar hakkında mahkeme
açabilirler. Ancak, kilise üyeleri söz konusu
kişinin güvenliği için gerekli önlemleri
almalıdır.
Soru: Matta 17:15-21’le ilgili olarak, cinli
birisini ziyaret etmeden önce vaizlere
haber verip onların onayını almalı mıyız?
YANIT: Vaizinize durumu bildirmenizi
kesinlikle tavsiye ederim. İbraniler 13:17
“Önderlerinizin sözünü dinleyin” dediği zaman
vaizler ve ihtiyarlardan söz eder.
Soru: Matta 17:25-27’de, İsa neden
oğulların vergiden muaf olduğunu
söylediği halde Kendisi vergi vermişti?
YANIT: Yeryüzünün Yaratıcısı ve Rabbi’nin
vergi vermesi neredeyse komik bir
düşüncedir. Yine de, İsa kimseyi incitmemek
için bunu lütufkâr bir biçimde şikâyet etmeden
yapmıştı.
Bu örneğin yanı sıra, Romalılar 13:6-7 de,
inanlıların hükümete, o hükümet Roma
İmparatorluğu gibi yoz bir hükümet olsa bile
vergi ödemesini buyurur.
Bazı insanlar İsa’nın sözlerini yeterince açık
görmeyerek yanlış bir şekilde yorumlar.
İsa’nın bunu varsayımsal bir şekilde
söylediğini, Sezar’a giden herkesin O’na
verilmesi gerektiğini ve hiçbir şeyin
Romalılar’a gitmemesi gerektiğini söylerler.
Ancak eğer İsa bunu demek isteseydi, bir
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
60
Dinar vermesi ya anlamsız ya da daha kötüsü
insanları yanlış yönlendiren bir şey olurdu.
Soru: Matta 18:5 ve Markos 9:35-37’de, bir
çocuğu İsa’nın adı uğruna kabul eden
nasıl O’nu kabul etmiş olur?
YANIT: İsa, Kendisini fiziksel olarak sıcak bir
şekilde karşılamakla başkalarını Kendi
isminde kabul etmek arasında bir fark
olmadığını vurguluyordu. Antik zamanlarda,
bir kralı temsil eden kişi onun elçisi
olduğundan ona krallara yakışır bir şekilde
davranılırdı.
Soru: Matta 18:8 ve Markos 9:43,47’de,
eğer elimiz ya da gözümüz günaha
düşmemize neden oluyorsa onu kesmemiz
ya da çıkartmamız mı gerekir?
YANIT: Hayır, çünkü bunun nedeni basitçe
elimizin ya da gözümüzün günah işlememize
neden olmadığıdır. İsa, günahın çok ciddi bir
şey olduğunu ve günah işlemektense bu
organlarımızın olmamasının daha iyi
olduğunu söylemektedir.
Soru: Matta 18:9 ve Markos 9:43-44,48’de
sözü edilen sönmez ateş sonsuz ceza
olduğunu mu kanıtlamaktadır?
YANIT: Bu sözler sonsuz ceza gerçeğini ima
eder ama onu kanıtlamaz, çünkü ateş sonsuz
olabilirdi ama belki de içindeki insanlar
değildi. Tabii ki, bu durumda ateşin devam
ettirebilmesi için başka bir yakıt ya da yol
olması gerekir.
Soru: Matta 18:11, Baba Tanrı’nın yüzü var
mıdır?
YANIT: Hayır. Kimse İsa’nın burada Cennetin
boyutlarının yakınlığı ve meleksel algılama
konusunda ayrıntılı bir öğretide bulunmasını
bekleyemezdi. Bunun yerine, İsa basitçe, bu
küçükleri kollayan meleklerin doğrudan
Baba’nın önüne doğrudan çıkabildiklerini
bildiren bir mecaz kullanmıştı. Ancak, diğer
meleklerin de Baba’nın önüne doğrudan
çıkamadıklarını söyleyen hiçbir şey yoktur.
Soru: Matta 18:14’de, Tanrı bu
küçüklerden hiçbirinin kaybolmasını
istemediğinden insanlar neden yok
oluyorlar?
YANIT: Bu sorunun içinde, “Bebekler neden
ölür?” ve “İnsanlar neden cehenneme gider?”
olmak üzere iki soru yer alır.
Hepimiz düşmüş insanlığın birer parçası
olduğumuzdan sonunda öldüğümüz gibi,
bebekler de ölür. Kötülük ve adaletsizlik dolu
bir dünyada yaşıyoruz ve Yargı Günü
geldiğinde Tanrı her şeyi düzeltecektir.
Bebekler ve ceninlerin günahlı doğaları
vardır ama bir ceninin ölmesi onun günahlı
olduğunu kanıtlamaz, tıpkı küçük bir kedi
yavrusunun ölmesinin onun günahlı olduğunu
kanıtlamadığı gibi. Rabbimiz İsa’yla ilgili
Müjde'ye uymayanların cezalandıracağını
söyleyen2 Selanikliler 1:7’ye göre insanlar
cehenneme giderler. Bu yüzden hepimiz
Müjde’ye itaat etmekle sorumluyuz. İsa’nın
çarmıhtaki ölümü hepimiz için yeterliydi. Buna
karşın Tanrı hâlâ tek gerçek Tanrı’yı ret eden
insanların, sorumlu oldukları seçimlerin
sonuçlarına katlanmalarına izin verir.
Soru: Matta 18:15-18 bir Hristiyan önderin
öğretisini hiçbir zaman eleştirmemiz
gerektiği anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır, hiç de bu anlama gelmez.
Matta 18:15-18 yalan ve dine küfür oluşturan
şeylerin vaaz edilmesiyle değil, davranışlarla
ilgilidir. Bir konuyu herkesin önünde
bildirmeden önce, söz konusu kişiyle özel
olarak konuşmak iyi olduğu halde, eğer yalan
herkese vaaz ediliyorsa, o zaman onun
herkesin önünde düzeltilmesi gerekir. Eğer
yalanları söyleyen ve daha önce onlara
inanan kişi tarafından düzeltilirse daha da
iyidir. Ama eğer böyle bir şey olmazsa, o
zaman başka birisi tarafından düzeltilmesi
gerekir. Ama bunun hatalı konuşan kişiye
karşı düşmanlık ya da nefret ruhuyla değil,
sevgi ve gerçeği gösterme arzusuyla
yapılması gerekmektedir.
Soru: Matta 18:18’de bağlamak ve çözmek
ne anlama gelir?
YANIT: Bağlamak, durdurmak, engellemek ya
da yasaklamak, çözmek ise ilerlemesine izin
vermek anlamına gelir. “Bağlamak” ve
“çözmek” terimleri, yeryüzünde bildirilen
şeylerin cennette daha önceden belirlenmiş
şeyler olduğunu bildiren Yahudi deyimleridir.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
61
Bu bağlama ve çözme gücü bütün elçilere
verilmişti.
Soru: Matta 18:32-35. Tanrı hiç bağışlamış
olduğu birisinden bağışlamasını geri alır
mı?
YANIT: Burada borç yenilenmemiştir, bunun
yerine bağışlanma geri alınmıştır. Efendi,
hizmetkârın borcunu bağışlamıştır ama kötü
hizmetkâr başka bir hizmetkâra borcunu
ödetmek için onun boğazına saldırdığında
Efendi onun adaletsizliğine kızmış ve borcunu
ödenmemiş saymıştı. Tanrı, biz bunu hak
etmediğimiz halde bizim günahlarımızı
karşılıksız ve lütufkâr olarak bağışlamıştır.
Ama bağışlanmanın hayatımıza geçirilip
geçirilmemesi bizim O’na verdiğimiz karşılığa
bağlıdır. İbraniler 4:2 Müjde’yi imanla
birleştirmedikleri için bunun bazı insanlara bir
yararı olmadığını söyler. Romalılar 11:29,
Tanrı'nın armağanları ve çağrısının geri
alınamayacağını söyler.
Soru: Matta 18:32-35. Bu benzetme,
efendisinin kötü hizmetkâra eski borcunu
ödetmek yerine, onu gelecekteki borçları
için hapse attırdığı anlamına gelebilir mi?
YANIT: Hayır, burada söylenmek istenen bu
değildir, çünkü benzetme efendisinin kötü
hizmetkârı merhametsizliğinden ötürü
işkencecilere teslim ettiğini belirtir.
Soru: Matta 18:35. Kurtuluş için
kardeşimizi bağışlamak gibi bazı işler mi
gereklidir?
YANIT: Ne başkalarını bağışlamak, ne de
başka bir iş bir insanın kurtulmasını
sağlamaz. Bunun yerine, eğer bir insan
kurtulmuşsa, yaptıkları şeylerden ötürü
başkalarını bağışlayabilir. Eğer kendileri
Tanrı’nın büyük merhametini tatmışsa,
başkalarını bağışlamak küçük bir şey olur.
Soru: Matta 19:3-9, Markos 10:11-12’de,
boşanmaya hangi şartlar altında izin
verilmiştir?
YANIT: Eski Antlaşma zamanlarında
(Yasa’nın Tekrarı 24:1-4, vs.) boşanmaya
hemen hemen her nedenden ötürü izin
veriliyordu çünkü insanların yürekleri
nasırlaşmıştı ama İsa bunu onlardan almıştır.
Boşanmaya aşağıdaki durumlar dışında izin
verilmez:
1. İman etmeyen eş ayrılmayı istiyorsa (1
Korintliler 7:12-15).
2. Birisi zina işlediği zaman (Matta 5:31-32).
3. Birçok Hristiyan terk durumunda
boşanmayı kaçınılmaz görür, çünkü eşlerden
biri uygulamada zaten “boşanmıştır.”
4. Tabii ki, Tanrı Sözü’nün geri kalan
ayetlerine de itaat etmeliyiz ve birçok
Hristiyan, bir eşin ya da bir çocuğun hayatının
öbür eş tarafından tehdit edildiğini durumda
bunun boşanma nedeni olduğunu kabul eder.
Chuck Swindoll Boşanma adındaki
broşüründe bir Hristiyan’ın boşandıktan sonra
yeniden evlenmesinde bir sakınca olmayan
sadece üç durum gördüğünü bildirir:
4a. Evlilik ve boşanmanın kurtuluştan önce
gerçekleştiği durumda.
4b. Eşin ahlaksız olması ve tövbe etmemesi
4c. İman etmeyen eşin öbürünü terk etmesi/
öbürünü boşaması.
Eşin ölümünün boşanma olmadığına dikkat
edin. Romalılar 7:3, bir eşin ölümünden sonra
yeniden evlenmenin bir sakıncası olmadığını
öğretir.
Soru: Matta 19:8,9’da, İsa’nın boşanma
konusundaki kanunları değiştirmesi,
O’nun Tanrı tarafından esinlendirilmiş olan
Kutsal Yazılar’a katılmadığını belirtiyordu?
YANIT: İsa, Eski Antlaşma altında
boşanmaya izin verilmesinin nedeninin
insanların yüreklerinin katı olması olduğunu
söylemiştir. Bu da, Tanrı’nın arzulamadığı
şeylere, belirli bir süre boyunca izin verdiğini
gösterir. Ancak, Yeni Antlaşma altında, bir
adamın zina suçundan ayrı olarak karısını
boşamaması gerekiyordu.
Soru: Eski Antlaşma zamanlarında çok
eşliliğe izin verildiğinden, Matta 19:9’da
neden karısını boşayıp başka birisiyle
evlenen bir adamın zina işlediği
söyleniyor?
YANIT: Hayır, çok eşlilik zina değildir.
İnsanlar ister çok eşli, ister tek eşli olsunlar,
İsa’nın buradaki öğretisi aynıdır. Bu sorunun
yanıtında göz önünde bulundurulması
gereken en az beş nokta vardır.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
62
Tanrı’nın boşanma hakkındaki görüşü
Malaki 2:16’da açıkça bildirilmiştir: Tanrı
boşanmadan nefret eder. Musa’nın Yasası
zamanında Tanrı’nın onlara bu izni
vermesinin tek nedeni, Matta 19:8’e göre
insanların yüreklerinin nasırlaşmış olmasıydı.
Yeni Antlaşma’da, zina hariç eşinizi
boşamanıza izin verilmemektedir.
Ancak, iman etmeyen bir eş, sizi boşamakta
ısrar ederse, 1 Korintliler 7:15’in söylediği gibi
Tanrı bizi barış içinde yaşamaya çağırdığı için
bize buna izin vermemizi buyurur. Kutsal
Kitap’a göre, Tanrı’nın eşinizin sizi
boşamasına [isteksizce de olsa] izin vermek,
eşinizi boşamayı seçerek Tanrı’nın
buyruğuna itaatsizlik etmekten farklıdır.
Tanrı’nın çok eşlilik hakkındaki görüşü:
Adem’le Havva (birçok değil) iki kişinin tek
beden oluşunun modelidir (1 Korintliler 6:16).
Çok eşliliğe hem Eski Antlaşma’da hem de
Yeni Antlaşma’da izin veriliyordu.
Ancak, Yeni Antlaşma’da kilise önderlerinin
çok eşli olmasına izin verilmediğinden bu
durum hoş karşılanmıyordu.
Tanrı’nın boşanma konusundaki buyruğu,
O’nun tek eşli evlilik modelinden daha
önceliklidir. Hristiyan misyonerler ilkel
halklar arasında vaaz verdiklerinde, çok eşli
erkeklere karılarını boşamalarını söylemezler
çünkü boşanmak kadınların parasal
desteklerini kaybetmelerine yol açar. Ancak
kocaları daha çok eş almaktan vazgeçirmeye
çalışırlar.
Bu yüzden, zinanın nedeni çok eşlilik değil,
evlilik andını bozmayı seçmekti. Bir adamın
birden çok karısı olsun olmasın, eğer günahlı
bir şekilde, Tanrı’nın nefret ettiği boşanmayı
seçerse Tanrı onun bir daha evlenmesini
istemez.
Soru: Matta 19:9’la ilgili olarak, içinde
“fuhuştan başka bir nedenle” sözünü
içermeyen el yazmaları var mıdır?
YANIT: 1574 sayılı el yazması dışında Aland
ve diğerlerinin (3cü baskı) kaydettiği bütün el
yazmaları ya, “fuhuşa neden hariç” ya da
“fuhuştan başka” der. 1574 sayılı el yazması
14’cü yüzyılda, Orta Çağ’ın bitiminden hemen
önce yazılmıştı.
Ayrıca, M.S.198-220’de yazan Tertulyan,
hem Tertulyan’dan Karısına anlamına gelen
Tertullian To His Wife kitap 2, bölüm 2, sayfa
45’de ve hem de İffet Üzerine anlamına gelen
Modesty bölüm16, sayfa 92’de fuhuşa neden
hariç boşanmaya izin olmadığını yazmıştır.
Bu yüzden bu cümlecik Tertulyan’ın
zamanından sonra yapılan bir ekleme değildi.
Bu cümleciğin özgün elyazmalarında var
olduğundan kuşku duyabilmemizi gerektiren
hiçbir kanıt yoktur.
SORU: Matta 19:12’nin, bir ateistin
söylediği gibi, bir kişinin Göklerin
Egemenliği uğruna kendini hadım
sayabileceğini öğrettiği doğru mudur?
YANIT: Hayır. Her iki olasılığı da bir
inceleyelim. Ameliyatla hadım edilmek aynı
zamanda cinsel ilişkilerden uzak durarak
bekâr kalma anlamına da geleceği için,
burada sorulan, bu ayetin sadece cinsel
ilişkilerden uzak durarak bekâr kalmaktan mı,
yoksa fiziksel olarak hadım edilme yoluyla
cinsel ilişkilerden uzak durmaktan mı söz
ettiğidir. Öyle değil mi?
Fiziksel olarak hadım olmak, Yasa’nın
Tekrarı 23:1’e aykırı olduğundan, bunu
hadımlık olarak yorumlamak, 1 Korintliler
7:2,7’ye çok benzer. İlk Hristiyanlar evrensel
olarak bunu hadımlık olarak anlamışlardı ve
bizler bunu Eski Antlaşma, Yeni Antlaşma ve
Hristiyanlar’ın hepsinin yorumlayış biçimleriyle
tutarlı olarak yorumlamalıyız. Daha kapsamlı
bir yanıt için bir sonraki soruya bakınız.
SORU: Matta 19:12’de, İsa “kimisi doğuştan
hadımdır, kimisi insanlar tarafından hadım
edilir, kimisi de Göklerin Egemenliği uğruna
kendini hadım sayar. Bunu kabul edebilen
etsin!” diye bildirir. Burada [güya] Mesih’in
kendi kendini hadım etme konusundaki
onayına sahibiz. Acaba kaç Hristiyan erkek,
Tanrı’ya olan sadakatlarını kanıtlamak için
bunu yapar? İlginç olan, hadım konusundaki
bu onayın Yasa’nın Tekrarı 23:1’e aykırı
olmasıdır.
YANIT: Bu ayet, fiziksel olarak hadım
edilmekten değil, cinsel ilişkiden uzak durarak
bekâr kalmaktan söz eder.
Cinsel ilişkiden uzak durarak bekâr
kalmak: İsa konuşurken mübalağa kullanmak
konusunda rahattı (yani gözümü boşu boşuna
mı çıkarttım, elimi de boşu boşuna mı
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
63
kestim!). Yasa’yı bilen Yahudiler’in Kendisini
yanlış anlayabileceğinden endişe
duymuyordu. Sadukiler ve Ferisiler, İsa’yı
birçok konuda eleştirdiler ama İsa’nın
söylediği bu sözlerdeki mübalağa anlaşıldığı
için bundan ötürü eleştirilmemişti.
Fiziksel olarak hadım olma: Eğer bu ayet
aynı zamanda fiziksel olarak hadım olmaktan
söz ediyorsa Eski Antlaşma’da yer alan
Yasa’nın Tekrarı 23:1’e aykırı olur. Ama
Kutsal Yazılar’ın ya da ilk kilise yazarlarının
yazılarının hiçbirinde İsa’nın, beslenme
konusunda daha az sınırlama, boşanma ve
sevgi konusunda ise daha yüksek bir standart
getirmesinden başka, Eski Antlaşma
Yasası’na aykırı bir şey öğrettiğini bildiren
herhangi bir bilgi yoktur.
Eğer İsa insanların gerçekten de fiziksel
olarak hadım edilmelerini isteseydi, bu ayette
insanlar tarafından hadım edilenlerle,
kendilerini Göklerin Egemenliği uğruna
hadımlığı seçenler arasında bir fark olmazdı.
Ayrıca, İsa’nın bu öğretisi Pavlus’un
Tanrı’nın Egemenliği için (hem erkekler ve
hem de kadınların) kesinlikle hadımlığından
söz ettiği 1 Korintliler 7:2,7’deki öğretisine çok
benzer.
Son olarak, 2000 yıl sonra modern kültürde
yaşayan insanların bu ayeti nasıl
yorumlayacağını değil, ilk Hristiyanlar’ın bu
ayeti nasıl okuyacağını sormamız gerekir.
Justin Martyr, İlk Savunma anlamına gelen
First Apology adlı kitabının 14’cü bölümünde
bu ayeti aktarır ve iki kez evlenmiş olanlardan
söz eder. Justin’in burada çok eşlilikten mi,
boşandıktan sonra yeniden evlenmekten mi
yoksa eşin ölümünden sonra yeniden
evlenmekten mi söz ettiği tartışılabilen bir
konu olduğu halde, fiziksel olarak hadım
olmaktan değil cinsel ilişkiden uzak durarak
bekâr kalmaktan söz ettiği kesindir. Tertulyan,
Bedenin Dirilişi Hakkında anlamına gelen On
the Resurrection of the Flesh adlı kitabının
27’ci bölümünde bu ayeti kullanır ve (genel
olarak cinsel ilişkiden uzak durmak
anlamında) “evlenmemiş bedenin parlak
güzelliği”nden söz eder.
Özet olarak, ister ikinci, ister yirmi birinci
yüzyılda yaşıyor olsunlar, yaşamlarına yol
göstermesi için Kutsal Kitap’a bakanlar,
bunun ne anlama geldiğini anlayabilirler.
Soru: Matta 19:14. Göklerin Egemenliği
nasıl küçük çocuklarındır?
YANIT: Bu birçok şekilde doğru olabilir.
a)
Kurtulmak için Tanrı’ya çocuklar gibi
bağımlı olduğumuzu kabul etmemiz
gerekmektedir. Tanrı, Kendisine
çaresizliklerinin bilincinde olduklarını
bildirenlere yardım eder.
b) Tanrı, sorumluluk yaşından önce ölen
çocuklara bakar. Kutsal Kitap, onların
Cennette olduklarını ancak ödülleri olmadığını
ima eder.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
64
Soru: Matta 19:14. Kalvinizm, tutarlı olmak
için, bebek olarak ölen herkesin
cehenneme gittiğini mi öğretir?
YANIT: Hayır, bu duyduğum sahte bir
suçlamadır. Augustin, Akitanyalı Prosper ve
başkaları vaftiz olmadan ölen bütün
bebeklerin cehenneme gittiğini öğretmişti
ancak bunlar Kalvinist değil Augustinci’dir.
Kalvinistler, nihai olarak kurtarma gücüne
sahip olanın vaftiz, işlerimiz ya da imanımız
değil Tanrı olduğu gibi Kutsal Kitap’a uygun
görüşe inanır. Tanrı, insanları istediği her
şekilde Mesih aracılığıyla kurtarmayı seçebilir.
Lorraine Boettner’in, Önceden Belirlenmişlik
Konusundaki Reformcu Öğreti anlamına
gelen The Reformed Doctrine of
Predestination adlı kitabının sayfa148,149
sayfalarına göre, Kalvinistler’in kendileri bu
konuda şöyle der: “Bebeklik, çocukluğun ilk
dönemlerinde ölenlerin hepsi seçilmişler
arasındadır.”
M.S. 1580’de yazılan İkinci İskoç Bildirisi
anlamına gelen The Second Scots
Confession şöyle der: “Papa’nın vaftiz
olmadan ölen bebeklere karşı zalim
yargısından iğreniyoruz ve tiksiniyoruz.”
(Yanlış bir şekilde) Hezekiel 16:21’e başvuran
C.H. Spurgeon, ölen bebeklerin cennete
gittiğine inanıyordu. Bu görüşe katılan diğer
Kalvinistler’e, Charles Hodge, W.G.T. Shedd,
and B.B. Warfield dahildir. Kalvinist Curt
Daniel’in, Kalvinizm’in Tarihçesi ve Teolojisi
anlamına gelen The History and Theology of
Calvinism adlı tezinin 336-339 sayfalarında
“Ölen Bebekler Kurtulmuştur” başlığını
taşıyan bir bölüm vardır.
Kalvin kendisi, Hristiyan Dini Kurumları
anlamına gelen Institutes of the Christian
Religion adlı kitabının, kitap 4, bölüm 16,
sayfa2:541 sayfalarında şöyle demiştir: “‘Ama
bebekler, iyilik ve kötülük hakkında hiçbir şey
bilmedikleri halde onların yeniden doğması
nasıl mümkündür?’ diye soruyorlar. Bizler de,
‘Tanrı’nın işi, bizim kapasitemizin
erişebileceğinin ötesinde olduğu halde
geçersiz değildir. Ayrıca kurtulacak bebeklerin
(bazılarının bu yaşta kurtuldukları kesindir)
kesinlikle Rab tarafından daha önceden
yeniden doğmalarının sağlanmış olması
gerekmektedir. Eğer annelerinin karnından
içlerinde doğuştan yozluk olarak çıkarlarsa,
Tanrı’nın Egemenliği’ne girmelerine izin
verilmeden önce bunlardan arındırılmaları
gerektir’ diye yanıt veriyoruz... Ancak Tanrı,
bu itirazcılar [eleştirenler] sınıfını susturmak
için Vaftizci Yahya’nın durumunda, başkaları
için de neler yapabileceğinin bir kanıtını
vermiştir.”
Soru: Matta 19:16-17’de İsa Kendisinin iyi
olduğunu ya da Tanrı olduğunu inkâr mı
ediyordu?
YANIT: Hayır, bu sorunun yanıtı için
Müjdeler’de Matta 19:16-17 hakkındaki yanıta
bakın.
Soru: Matta 19:17’de, iyi olan nedir?
YANIT: Yaratılış 1 ve 2’de, Tanrı insanlığın
günaha düşüşünden önce bütün yaratılışın iyi
olduğunu bildirmişti. İsa, Markos 10:18 ve
Luka 18:19’da sadece Tanrı’dan başka
kimsenin iyi olmadığını söyler. İyiliğin kaynağı
Tanrı’dır ama
Thomas Aquinas’ın işaret ettiği gibi, sırf Tanrı
her türlü iyiliğin kaynağı olduğu için O’nu iyi
olarak tanımlamak, Tanrı bütün fiziksel
bedenlerin kaynağı olduğundan O’nu fiziksel
bir beden olarak tanımlamaktan daha geçerli
olmaz.
Bizim için, iyilik Tanrı’nın karakterine ve
arzuladığı iradesine uyan şeydir. 1 Tim
6:18’de bize iyilik yapmamız buyrulmuştur, bu
yüzden biz de sınırlı bir anlamda iyi olabiliriz.
Tanrı daha yüksek bir şekilde iyidir, çünkü O,
1) her türlü iyiliğin kaynağıdır ve bunları bizim
için sağlar, 2) O iyiliğin ölçütüdür, 3) O’ndan
başka hiçbir şey tamamen iyi değildir (Markos
10:18; Luka 18:19).
Soru: Matta 19:23’de zengin insanların
cennete giremeyeceği doğru mudur?
YANIT: Hayır, yoksa İbrahim’in başı dertte
olurdu ve Pavlus, Yakup ve İbraniler
Kitabı’nın yazarı ve tabii ki İsa da, İbrahim’i bir
iman kahramanı olarak yücelttikleri için hatalı
olurlardı. Bunun yerine bir insanın cennete
girmesini zorlaştıran zenginliğe olan sevgi ve
zenginliğe güvenmektir. Bir insan İbrahim gibi
çok zengin olabilir ama zenginliğini sevip ona
güvenmeyebilir.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
65
SORU: Matta 19:24, Markos 10:25 ve Luka
18;25’de İsa, devenin iğne deliğinden
geçmesinden söz ederken ne demek
istemişti?
YANIT: Bazıları, “iğne”nin Yeruşalim’deki çok
dar bir kapının takma adı olduğunu düşünür.
Yeruşalim ve diğer kentlerin çok dar kapıları
olduğu halde, bildiğimiz kadarıyla adı “iğne
deliği” olan bir kapı yoktur. Bu mübalağanın
Yeruşalim’deki bir kapıdan söz ettiğini
söyleme çabaları yanlıştır.
Daha olası bir durum, İsa’nın burada bir
mübalağa kullandığıdır. Bir devenin, özellikle
de üzerinde yük olan bir devenin, bir iğnenin
deliğinden geçmesi tamamen imkânsızdır. İsa
bunu söylemek için bu komik benzetmeyi
kullanmıştır. Babil Talmudu anlamına gelen
Babylonian Talmud’daki (Babil Berakutu
anlamına gelen Babylonian Berakoth 55b)
Yahudiler de buna benzer bir mübalağa
kullanarak “bir filin bir iğne deliğine
girmesi”nden söz eder. (Babil’de filler çok
görülürdü ve Babil’de kullanımı bunun
Yeruşalim’de bir kapı olmadığını
göstermektedir.
a) kendisinin zengin olduğunu düşünen bir
adamın cennete gidebilmesi doğal olarak
imkânsızdır ve,
b) Tanrı’yla her şey, zengin bir adamın
cennete gitmesi bile mümkündür.
Soru: Matta 19:28 ve Luka 22:28-30’da,
öğrenciler on iki tahtın üzerinde
oturacağını söylediğinden, Yahuda
İskariyot da oturacak mıdır?
YANIT: Hayır. İlk olarak, Luka 22:28-30 on iki
tahttan söz etmez, sadece on iki oymaktan
söz eder. Aslında Matta 19:28 on iki tahtın
üzerinde on iki öğrencinin oturacağını
SÖYLEMEZ. Bunun yerine, “...ardımdan
gelen sizler, on iki tahta oturup İsrail'in on iki
oymağını yargılayacaksınız” der.
Bu yüzden, burada on iki taht olacağından
söz edildiği halde, onların üzerinde on iki
öğrencinin oturacağı söylenmez. Bunun
yerine İsa bunları sadece, “ardımdan gelen
sizler”e söz vermiştir. Yahuda, İsa’nın
ardından gitmeye devam etmedi ve Elçilerin
İşleri 1:20’nin söylediği gibi, İsa’yı ele
verdikten sonra öğrenci olarak yerini terk etti.
Matta 19:28’de İsa bunu sadece “ardımdan
gelen sizler”e vaat etmiştir.
Soru: Matta 19:29, insanlar bu hayatta
nasıl, yüz kat baba, anne vb. elde
edecektir?
YANIT: Bu ayet hem bu hayat ve hem de
gelecek olan hayat için geçerlidir. Dünyanın
her yerinde sizi iyi karşılamayı bekleyen
evleriniz olmasını ve dünyadaki her ırktan
insanların sizin sevgili kardeşleriniz olmasını
düşünebiliyor musunuz? Adına kilise
dediğimiz Hristiyan toplumda bizler buna
sahibiz ya da sahip olmalıyız. Buna ek olarak,
yeryüzünde kusurlu olarak sahip
olduklarımıza cennette kusursuzlaşmış
biçimiyle sahip olacağız.
Soru: Matta 19:30, Markos 10:31 ve Luka
13:30’da, birinciler nasıl sonuncu ve
sonuncular nasıl birinci olacaklar?
YANIT: En az dört şekilde:
Gurur: Bu yaşamda gururlu olanlar
alçaltılacaklar ve bu yaşamda alçakgönüllü
olanlar yükseltileceklerdir (Yakup 4:6; Luka
2:51-52).
Zenginlik: Süleyman’ın Özdeyişleri 30:8-9’un
ima ettiği ve Luka 16:19-21’in bir örnek
verdiği gibi, genel olarak, çok parası olan
birçok insan Tanrı’ya yaklaşma konusunda
fazla bir ihtiyaç duymaz.
Pavlus, 1 Korintliler 1:26-31’de Korint
kilisesinde dünyasal standartlara göre akıllı
ya da nüfuzlu olan fazla insan olmadığını
söyler. Yakup 2:5 bunun ilk kiliselerin çoğu
için geçerli olduğunu gösterir. Ayrıca bkz.
Luka 2:53 and Yakup 5:1-6.
Ödüller: Tanrı, inanlılara kendilerine verilen
şeylere göre yargılayacaktır. Kendilerine çok
verilenlerden çok şey talep edilecektir.
Hizmetkârlık: Markos 9:35-37, Luka 9:46-48
ve Matta 18:1-4’ün gösterdiği gibi, Tanrı’nın
gözünde en büyük inanlılar, başkalarına
hizmetkârlık edenlerdir
Soru: Matta 20:1-16’daki benzetmede
bağın sahibi adil midir?
YANIT: Buradaki bağ sahibi ya da efendi
Tanrı’yı temsil eder ve Tanrı’nın standartları
adildir. Eğer sizin standartlarınıza göre Tanrı
adil gözükmüyorsa, size bir şey diyemem
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
66
çünkü bazı insanların adalet hakkında çok
tuhaf fikirleri vardır. Tanrı bize, Kendi adalet
standardının hâlâ özel bir cömertliğe izin
verdiğini öğretmektedir.
Tanrı adildir ve her işçiye kendisine vaat
ettiğini parayı doğru olarak vermiştir.
Soru: Matta 20:1-16’ya göre, cennette
herkes aynı ödülü mü alır?
YANIT: Hayır. Matta 20:1-16 herkesin aynı
ödülü almadığını belirtir ve 1 Korintliler 3:1215 de, cennette herkesin aynı ödülü alacağını
düşünmememiz gerektiğini açıkça öğretir.
Soru: Matta 20:17-19’da, Yüce Tanrı
peygamberi İsa’nın diğer uluslara teslim
edilip, Kendisiyle alay edilmesine ve
öldürülmesine nasıl izin verebilir?
YANIT: Bazen nihai zafere erişmek için önce
yenilmiş görünmeye razı olmak gerekir.
Soru: Matta 20:20-28’de, büyük
Hristiyanlar diğerleri üzerinde yönetici
değil, hizmetkâr olduğu halde neden bazı
Hristiyan önderler bunu unutmuş
görünüyor?
YANIT: Güç yozlaştırabilir ve Tanrı yolunda
olmayan birçok insan kendilerinin inanlı
olduğunu söylemektedir. Tanrı’nın bize
öğrettiği üzücü örneklerden bazılarını Krallar
ve Tarihler Kitapları’nda okuyabilirsiniz.
Soru: Matta 20:30’da bildirildiği üzere iki
tane mi kör adam vardı yoksa Markos
10:46-52’nin söylediği gibi Bartimay
adında bir tek kör adam mı vardı?
YANIT: Yeruşalim’deki bütün körler İsa’yı
görmek isteyeceğinden iki anlatımda iki
değişik olaydan söz ediliyor olabilir. Ancak,
her iki Müjde’de de, “Ey Davut Oğlu, halime
acı!” sözü bağırıldığından, büyük bir olasılıkla
aynı olaydan söz edilmektedir. O zaman
Bartimay iki kör adamdan birinin ismi
olmalıdır. Bu olayı büyük bir olasılıkla
Petrus’tan işitmiş olan Markos, sadece bir tek
kör adamın farkındaydı ama onun adını
biliyordu. Bu olay gerçekleştiğinde orada
hazır bulunan Matta, iki tane kör adam
görmüştü.
Soru: Matta 20:32’de İsa, kör olduğu belli
olan bir adama neden ne yapmasını
istediğini sordu?
YANIT: Bunu iki ayrı nedeni olabilir.
İlk olarak, İsa adama görme armağanı
verilmeden önce onun bunu Kendisinden
sözel olarak istemesini istiyor ve ona bunu
yapma fırsatını veriyordu.
İkinci olarak, engelli olan herkes
iyileştirilmeyi istemez. Cüzam kolonilerinde
çocuklarının hayatları boyunca bakılması için
onlara hastalığı kasten bulaştıran insanlar
oluyordu.
Soru: Matta 21:1-3, Markos 11:2-3, Luka
19:30-31’de İsa öğrencilerine neden bir
eşeği almalarını söylemişti?
YANIT: Bir kral bir kente girdiğinde, kendisinin
fatih olduğunu simgelemek için bir savaş
hayvanı olan bir atla girerdi. Bir kral ya da bir
hakim bir kente bir eşekle girdiğinde, bu onun
yanında ordusu olmadan barış içinde geldiğini
simgelerdi. Bu olay, Zekeriya 9:9-10’u da
yerine getirmişti.
Soru: Matta 21:12-13, Markos 11:12-19 ve
Luka 19:43-48’da İsa para bozanlara neden
kızgındı?
YANIT: Bu kişiler Tanrı’ya tapınmaya hiç
niyetleri olmadan Tanrı’nın Evi’nde
bulunuyordu. Oraya Tanrı’ya tapınmaya
gelenlerin hem dikkatlerini dağıtıyor, hem de
onlara engel oluyorlardı. Tanrı tapınmamızı
çok ciddiye alır.
Yahudi Mişnalar hayvanlar satılırken bazen
halkın kazıklandığını kaydeder. (En erken
Mişnalar M.S. 200 civarında yazılmıştı.) Bir
insanın Tapınak’ta kurban edilmesi için bir
hayvan getirmesi gerekiyorsa ve bir hayvan
alabilmesi için fiyatlar insafsızca yüksekse o
zaman o kişinin Tanrı’ya doğru bir şekilde
tapınması engellenir.
Soru: Matta 21:16-17. sadece Tanrı’ya
tapınmamız gerektiği halde İsa neden
övgüleri kabul etti?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken dört nokta vardır.
1. İsa sadece iltifat ve övgüleri kabul etmekle
kalmamış, Yuhanna 9:38’da tapınmayı da
kabul etmiştir. (Grekçe proskuneo sözcüğü,
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
67
burada sadece teşekkür ya da saygıdan çok
daha fazlasını ima eder.)
2. Filipililer 2:29’un gösterdiği gibi Tanrı
yolunda yürüyen önderlere saygı gösterip
onları övmek iyidir. Ancak, sadece Tanrı’ya
tapının (Matta 4L9-10; Luka 4:7-8; Vahiy
19:10; 22:8-9)
3. İbraniler 1:6’ya göre İsa’ya sadece insanlar
değil (Matta 2:2), melekler de tapacaktır.
4. İsa Tanrı’dır (Yuhanna 1:1; İbraniler 1:8,9)
ve İsa Rabbimiz ve Tanrımız’dır (Yuhanna
20:28-29).
Soru: Matta 21:18-19, Markos 11:14,2021’de, İsa neden görünüşte zalimce
davranarak, düşünmeyen bir incir ağacının
kurumasına neden olmuştu?
YANIT: Bu neredeyse, sizin bir dilim ekmek
yiyebilmeniz için kaç tane buğday başağının
zalimce katledildiğini sormak gibidir. Bu
sorunun yanıtı, “hiç”tir çünkü düşünmeyen
bitkiler zalimce katledilemez.
İsa bitkinin var olmayan duygularıyla
ilgilenmiyordu. Bunun yerine İsa, Markos
13:28-29’da bizlere incir ağacı
benzetmesinden ders almamızı söyler. Dalları
filizlenip yaprakları sürünce, yaz
mevsiminin yakın olduğunu anlarsınız, der.
Aynı şekilde Mesih Yeruşalim’i girdiğinde
insanlığın kurtuluşu yakındır, der.
İsa bunu yaptıktan sonra, Matta 24:32’de incir
ağacı benzetmesini kullanmıştır.
Mart ayının sonuna doğru, incir ağaçlarının
yaprakları çıkmaya başlar. Filistin
Arapçası’nda taqsh adı verilen, çağla bademi
büyüklüğünde küçük yumrular çıkar. Bunlar
gerçek incir olmadığından düşerler ama
çiftçiler açken bunları yerler. Ancak, eğer incir
yaprakları taqsh’sız çıkarsa, o zaman ağaç
incir vermez.
Soru: Matta 21:21-22 ve Markos 11:24’de
duada her şeyi isteyebileceğimizden,
Hristiyanlar neden herkesin Hristiyan
olmasını isteyip bunun gerçekleşmesini
sağlamıyor? Ayrıca benim de uzun bir
istek listem var...
YANIT: Tanrı, yalan söylemek, kötülükle
ayartılmak, Kendini inkâr etmek ya da
Kendisinden daha büyük bir varlık üzerine ant
içmek hariç her şeyi yapabilir ama mantıksal
bir imkânsızlık bir şey değildir. Tanrı, insanlar
Kendisini sevmeyi ve O’na itaat etmeyi
özgürce seçebilme gücüne sahip olmadan
Kendisini özgür iradeleriyle sevip O’na itaat
etmeyi seçen insanlar yaratamaz.
Matta 23:37-39’da İsa’nın Kendisi
Yeruşalim’in Kendisini ret edişinden ötürü
ağlamıştır. Luka 7:30’da Ferisiler’in bile,
“Tanrı'nın kendileriyle ilgili tasarısını ret
etmelerine” izin verilmişti.
Uzun istek listesine gelince, Tanrı’nın bilge
bir Baba gibi bize sadece doğru şekilde
istediğimiz iyi şeyleri vermesiyle ilgili Matta
7:7-11 hakkındaki yanıta bakın. Tanrı bize her
zaman “Evet” demediği için O’na övgüler
olsun!
Soru: Matta 21:21-22 ve Markos 11:24’de,
dua edip iman ettiğinizde, her zaman dua
ettiğiniz şeyin size verileceği garanti
midir?
YANIT: Hayır, bu ayet, istediğiniz şeye
gerçekten inanmanız gerektiğini söyler. Eğer
yüreğinizde günahı aziz tutuyorsanız
(Mezmur 66:18) ya da istediğiniz şeyi
bencilce arzularınız için harcamak üzere dua
ediyorsanız (Yakup 4:3), Tanrı da bilge bir
Baba gibi onu size vermeyecektir.
Soru: Matta 21:23’de Tapınak’ın avlusu ne
kadar büyüktü?
YANIT: İsa’nın hizmetinden önce, Büyük
Hirodes Tapınak’ın avlusunu 300 metreye
460 metre olarak genişletmişti.
Soru: Matta 21:23-24’de, İsa neden onların
Kendisinin Mesih olmasıyla ilgili sorusunu
yanıtlamadı?
YANIT: Bilmeyi isteyenler için yanıt açıkça
ortadaydı. Buna karşın, onlar inatçı bir şekilde
iman etmeyi ret ettikleri için, bütün o
mucizelerden sonra bile, onların kabul
edeceği bir yanıt vermek imkânsızdı. Bu
yüzden İsa öyle bir şekilde konuşmuştu ki,
eğer sorusunu dürüst bir şekilde yanıtlarlarsa
kendi sorularını da yanıtlamış olacaklardı. Ne
yazık ki, soru soranlara sorular sorulduğunda,
gerçek yanıtı değil, işlerine gelen yanıtı
vermişlerdi.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
68
Soru: Matta 21:24-27, Markos 11:33 ve
Luka 20:7-8’de İsa neden onlara o şeyleri
hangi yetkiyle yaptığını söylemeyi ret
etmişti?
YANIT: Bu soruya yanıt verirken göz önünde
bulundurulması gereken iki nokta vardır:
1. İsa’nın, bir insanın herhangi bir sorusunu
yanıtlama zorunluğu yoktur, özellikle de
sorular gerçeği bulmak için değil, Kendisini
tuzağa düşürmek için soruluyorsa.
2. Onlar sorunun yanıtını zaten biliyorlardı.
İsa o şeyleri yaparken Tanrı’dan olduğunu
zaten bildirmişti. Onlar bu sefer O’nun bunu
Kendi sözleriyle açıkça bildirmesini
istiyorlardı.
Gerçeği paylaştığımız için, yalan
söylemememiz lazımdır ancak bazen,
özellikle de soruyu soran kişi gerçeği bilmek
istemek yerine bizi tuzağa düşürmeye
çalıştığında, yanıt vermekten kaçınmanın bir
sakıncası yoktur.
Soru: Matta 21:33-41’de Tanrı, toprak
sahibi bir adam olarak simgelendiğinden
bazen olup bitenleri bilmez mi?
YANIT: Toprak sahibi adam Tanrı’yı simgeler
ama İsa’nın bu benzetmeyi anlatmasıyla da
kanıtlandığı gibi O olup bitenleri bilir. Tanrı
çok sabırlı ve tahammüllüdür, bu benzetme
bize O’nun kayıplar uğruna, devam eden
itaatsizlik ve adaletsizliğe, hatta Kendi
Oğlu’nun ölümüne bile izin vermeye bile razı
olduğunu gösterir. Tanrı’nın bunu yapmasının
nedeni, onların Kendisine yaklaşmasını
istemesidir. Ancak Tanrı’nın hoşgörüsü her
şeyin düzeltileceği Yargı Günü’nde son
bulacaktır.
Soru: Matta 21:46’da İsa gerçekten bir
peygamber miydi yoksa halk onu bir
peygamber mi sayıyordu?
YANIT: “Halkın O’nu bir peygamber sayması,”
O’nun gerçekten bir peygamber olup
olmadığını göstermez. İsa Tanrı’dan gelmişti,
Tanrı’nın Sözleri’ni söylüyor ve geleceği
bildiriyordu. Bu yüzden bir peygamberdi ve
birçok insan O’nu bir peygamber sayıyordu.
Soru: Matta 22:13-14’de, birisini dışarıya,
karanlığa atan bir Tanrı nasıl sevgi dolu bir
Tanrı olabilir?
YANIT: Tanrı’nın sevgi dolu olduğunu kim
söyledi? Kutsal Kitap böyle bir şey söylemez.
Romalılar 11:22’nin söylediği gibi, Tanrı’nın
iyiliğini ve sertliğini düşünün. Tanrı, evren
deki en sevgi dolu varlıktır. Ama bazı
insanların “sevgi dolu” tanımı, Tanrı’nın
kutsallık, adalet ve gazap özelliklerine
aykırıysa onların düşündüğü şekilde sevgi
dolu değildir.
Soru: Matta 22:14’de “çağrılanlar çok, ama
seçilenler azdır” sözü, Bahailer’in Bazı
Sorular Yanıtlanıyor anlamına gelen Some
Questions Answered adlı kitabının 129-131
sayfalarında öğretildiği üzere iman ve
güvencede çeşitlilikler ve dereceler
olduğundan mı söz eder?
YANIT: Hayır. Matta 22:1-14’de yer alan
benzetmenin bütününü okursanız, insanları
düğün şölenine girenler ve girmeyenler olmak
üzere ikiye sınıfa ayırır. “Çağrılanlar çok, ama
seçilenler azdır” sözü, girmeye davet edilen
ama girmeyi ret edenlerden ve uygun
olmayan giysilerle girmeyi isteyen adamdan
söz eder.
Burada herkes için bir ders vardır. Kutsal
Kitap’tan sadece bir tek ayet okuyup onun
öncesinde ve sonrasında yazılanları
görmezden geldikten sonra anlamı doğru bir
şekilde yorumlamayı bekleyemezsiniz.
Soru: Matta 22:29’da, İsa Kutsal Kitap’ı
etüt ettikleri belli olan Sadukiler’e neden
Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü
bilmedikleri için yanıldıklarını söyledi?
YANIT: İlk Hristiyan yazarlara göre Sadukiler,
sadece Eski Antlaşma’nın (Yaratılış’tan
Yasa’nın Tekrarı’nın sonuna kadar olan) ilk
beş kitabını Kutsal Yazılar olarak kabul
ediyorlar, Kutsal Kitap’ın geri kalan kısmını
Kutsal Yazılar olarak kabul etmiyorlardı.
Yosefus da, onların sadece Tevrat’ta yazılı
olanları yerine getirdiklerini söylemişti.
Günümüzde bile, insanlar Kutsal Kitap’ı
okuyup etüt edebilir ama Tanrı’nın gücü ve
Kutsal Yazılar’a inanmanın ne anlama geldiği
konusunda bilgisiz kalmayı seçebilirler.
Soru: Matta 22:30, gökteki melekler gibi
olacağımızı söylediği ve melekler ruhlar
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
69
olduklarından (İbraniler 1:14) bu bizim
cennette fiziksel bedenlerimiz olmayacağı
anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır. Burada evlilikle ilgili bir
kıyaslama yapılmıştır. Bu ayet, meleklere her
bakımdan değil, sadece bu bakımdan
benzeyeceğimizi söyler.
Soru: Matta 22:30, Markos 12:25 ve Luka
20:34-35, cennette hiç evlilik olmayacağı
anlamına mı, yoksa yeryüzündeki
evliliklerden bazıları cennette devam
edeceğinden sadece yeni evlilik törenleri
olmayacağı anlamına mı gelir?
YANIT: Romalılar 7:2’yi okuduğumuzda
cennette hiç evlilik olmadığını biliyoruz. Bir
kadın, birden fazla erkekle evlenemez. Ancak
eğer erkek ölürse, o evlilikten özgür kılınmıştır
ve yeniden evlenebilir. Bu yüzden cennette
hâlâ evli değildir.
Ayrıca, Mormonluk adlı sahte din bazı
“Tapınak evlilikleri”nin sonsuza dek olduğuna
inanır. Ancak koca ölürse, karısı yeniden
evlenebilir. Ancak zaman ve bütün sonsuzluk
için iki Tapınak evliliği yapamaz. Bir
Mormon’un bakış açısına gere, Mormon
cennetindeki bir adam, kendisi öldükten sonra
normal bir evlilik yapan karısının başka
birisiyle “kırıştırdığını” düşünür.
Soru: Matta 22:30, (adları eskiden Allah’ın
Çocukları olan) Sevgi Ailesi tarikatının
savunduğu gibi, herhangi bir şekilde
evlilik dışı seksi mi destekliyor?
YANIT: Hayır, hiç de böyle bir durum yok.
Cennette bir evlilik ilişkimiz olmayacağını
söylemek, sadece İsa’nın söylediklerinin
cennette evliliğe gerek olmayacağı anlamına
geldiğini gösterir. Ne yeryüzünde cinsel
bakımdan herkesle yatmamızı, ne de hiç
evlenmeyip tamamen cinsellikten uzak
durarak bekâr kalmamızı söyler. Bu tür bir
iddia, bazı insanların Kutsal Kitap’ta yer
almayan kendi görüşlerini Kutsal Kitap’ta
okuduklarına yakıştırmak için ne kadar ileri
gideceklerini göstermesi bakımından ilginçtir.
SORU: Matta 22:30, Markos 12:25 ve Luka
20:34-35 ile ilgili. “Merhaba, benim babam
daha yeni vefat etti. Annem çok üzülüyor
ve cennette hâlâ onunla evli olup
olmayacağını bilmek istiyor. Onun bu
sorusuna ne cevap vereceğimi
bilmiyorum. Matta 16:19’un, yeryüzünde
bağlanan her şeyin göklerde de bağlanmış
olacağını; yeryüzünde çözülen her
şeyin göklerde de çözülmüş olacağını
söylediğini biliyorum. Ancak, “Cennette
evlilik yoktur” denildiğini de duydum.
Bunu destekleyecek bir ayet bilmiyorum
ama bunun söylendiğini duydum. Bu
konuyu anlamama yardımcı olur
musunuz?
YANIT: Babanızdan ötürü size ve ailenize
başsağlığı diliyorum. Ben Matta 16:19’un
evlilikle alakalı olduğunu değil, cennete
gitmek için özgür olmakla alakalı olduğunu
düşünüyorum. Ancak Matta 22:23-32 evlilikle
alakalıdır. Dirilişi inkâr eden Sadukiler, eğer
cennetteki evlilikler yeryüzünde olduğu
gibiyse, o zaman birkaç kez dul kalan bir
kadının durumunun ne olacağını sorarak hem
İsa’ya, hem de Ferisiler’e olan güveni
sarsacaklarını düşünüyorlardı.
İsa, Matta 22:30’de insanların cennette ne
evlendiğini, ne de evlendirildiğini, bunun
yerine gökteki melekler gibi olduklarını
söyleyerek yanıt verdi. Bazıları, bunun
cennette evlilik töreni olmayacağını ama evli
olan insanların evli kaldıkları anlamına
geldiğini söylediğini iddia etti. Ancak, bu iddia
bu ayetin geçerli bir yorumu değildir çünkü İsa
sadece bunu demek isteseydi Sadukiler’in
iddiası yalanlanamazdı.
Modern terimlerle söylemek gerekirse, eğer
dul bir kadın yeniden evlenirse,
1) Cennetteki kocası karısını kaybetmiş olur,
ya da
2) Cennette iki kocası olur, ya da
3) Kocasının kurtulduğundan emin değilse,
kendisi ölene kadar hâlâ onunla evli olup
olmadığını bilmez çünkü herhalde cennette
olan birisi cehennemde olan birisiyle evli
olmaz.
Hayır, evlilik yeminlerinin de genelde
söylediği gibi, “ölüm bizi ayırana kadar.” Eğer
anneniz daha sonra yeniden evlenmeyi
seçerse Pavlus’un Romalılar 7:1-3’de
öğrettiği gibi bunun yanlış bir tarafı yoktur.
Annenizi başka bir adamla birlikte görmek
size önce biraz acayip gelebilir ama buna
alışmanız lazımdır. Tanrı’nın özel olarak
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
70
sakıncası olmadığını söylediği bir şeyin yanlış
olduğunu söylememelisiniz.
Bütün bu söylenenler, onun eski kocasıyla
cennette çok sevgili arkadaşlar olarak
binlerce yıl geçiremeyeceği anlamına gelmez.
Cennette kusursuz olduğumuzda kocasının
onu yeryüzünde sevdiğinden daha çok
seveceğini ve onun da kocasını aynı şekilde
daha çok seveceğini düşünüyorum. Tabii ki,
her ikisi de Tanrı’yı daha da çok sevecektir.
Soru: Matta 22:30. Kutsal Yasa'nın tümü
ve peygamberlerin sözleri nasıl bu iki
buyruğa dayanır?
YANIT: Kutsal Yasa’nın tümü, Tanrı’yı nasıl
hoşnut ettiğimiz ve O’nunla ilişkimizin nasıl
olduğuyla ve başka insanları nasıl sevip
onlarla olan ilişkimizin nasıl olduğuyla ilgilidir.
Tabii ki, Yasalar’ın, hastalıkları azaltmak,
daha temiz bir ordugâh, daha kuvvetli aileler
vb. gibi başka yararlı etkileri de vardı ama
İsrailliler bütün yararlı etkilerini mutlaka
bilemezlerdi.
Soru: İsa, Matta 22:31-32 ve Markos
12:26’da, bu sözleri “yım” diyerek
söylemekte haklı mıdır?
YANIT: Öyle gözüküyor, çünkü Sadukiler
İsa’yla bu İbranice sözcüğün zamanı
hakkında tartışmamıştı.
Ayrıca, eğer Abraham, İshak ve Yakup var
olmasaydı ve Tanrı öbürlerini öldükleri zaman
terk edecekse onlardan söz etmenin bir
anlamı olmazdı.
Soru: Matta 22:35-36 ve Markos 12:28-29.
İsa bu soruyu neden evlilik hakkındaki
önceki soru hakkında yaptığı gibi
azarlamadı?
YANIT: Yedi kocayla evlenen kadınla ilgili
olan önceki soru, gerçeği bulmak için değil,
İsa’yı tuzağa düşürmek için tasarlanmıştı. Bu
soruyu soran kişi sorusunu İsa’nın
söylediklerini gerçekten duymak isteyerek
sormuştu. Sorumuzu gerçeği bilmek ve onu
izlemek için soruyorsak Tanrı’ya saygıyla
herhangi bir soru sormanın bir sakıncası
yoktur.
Soru: Matta 22:37-40 ve Markos 12:30’da
İsa, Yasa’nın Tekrarı 6:4’e bir eklemede mi
bulunmuştu yoksa ona bir şey eklemeden
onu kendi sözleriyle mi söylemişti?
YANIT: Müjdeler sık sık, İsa’nın söylediklerini
başka sözcüklerle açıklar ve her zaman
İsa’nın söylediği her bir sözü aynen aktarmaz.
Matta 22:37-40 yürek, can ve akıl der, Markos
12:30 yürek, can, akıl ve güç der. Eski
Antlaşma’nın Masoterik metni yürek, can ve
kuvvet der ama Septuagint’in bazı
elyazmaları “akıl” sözcüğünü de ekler. Bu
yüzden “akıl” sözcüğünü ilk olarak ekleyen
İsa değildi. (Yahudi Philon’un yazıları
Yasa’nın Tekrarı 6:4’den söz etmez. Lut Gölü
Tomarı 4Q43 (=4Q Yasa’nın Tekrarı(p))
Yasa’nın Tekrarı 6:4-11’i içerir ama ben onun
tercümesini görmedim.)
Soru: Matta 22:37’de, en büyük buyrukta
sadece “yürek, can ve akıl” mı der yoksa
Markos 12:29-30’un söylediği gibi “güç”
de der mi?
YANIT: Bunun iki olası yanıtı vardır.
1. İsa bunu değişik şekillere söylemiş
olabilirdi, bu yüzden ikisi de olabilir.
2. Müjde anlatımları Tanrı’nın müjdecinin
hatırlamasını sağladıklarını kaydeder. Kutsal
Yazılar’ın muhafazakâr bir yorumunu yapıp,
Matta’nın “güç” sözcüğünü unuttuğu için
burada hafızasının çok kuvvetli olmadığını
söylemenin bir sakıncası yoktur.
Bu iki yanıttan hangisi doğrudur? Bundan
sonraki sorunun yanıtının gösterdiği gibi
aslında hangisinin doğru olduğunun önemi
yoktur.
Soru: Matta 22:37’de, Egemen bir Tanrı
neden “en büyük buyruğun” tamamen
söylediği biçimde korunmamasına izin
verdi? Matta 22:37’de “yürek, can ve akıl”
diyor, ama Markos 12:29-30’da “yürek,
can, akıl ve güç” diyor.
YANIT: Tanrı’nın buna kasten izin vermesinin
nedeni 2 Timoteos 2:14’de verilmiş olabilir.
İnsanların sözcüklerin eksiksiz olmasını
isteyip iman etmeyi ve ana fikri yerine
getirmeyi ihmal etmeleri fazlasıyla kolaydır.
Kutsal Kitap tamamen hatasız ve doğrudur
ama kusursuz bir şekilde yazılıp
korunmamıştı. Kutsal Kitap, Tanrı’nın gerekli
gördüğü kadar doğru bir şekilde yazılmış ve
aktarılmıştır (bazı kısımları fazlasıyla
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
71
doğrudur). Bu yüzden Kutsal Kitap’ta tam
olarak doğru olmadığı düşünülen noktalar
bazı insanların gözünde Tanrı’nın gözünde
olduğundan daha büyük önem taşır.
Tanrı bu buyruğu ve Kutsal Kitap’ın başka
kısımlarını daha doğru bir şekilde koruyabilirdi
ama hata gibi görünen bazı ayetlere sanki
Tanrı tarafından kasten izin verilmiştir. Tanrı,
Kutsal Yazılar’a ne kadar ciddi bir şekilde
itaat etmemiz gerektiğini vurgulamıştır ama
sonra bizler sözde hatalar hakkında
tartışmaya başladığımızda 1 Timoteos 6:4
and 2 Timoteos 2:14 gibi ayetlere itaat
etmemeye başlarız.
Soru: Matta 22:41-45’de Matta, Mezmur
110’dan söz ederek İsa’nın Davut oğlu
olmadığını mı kanıtlamaya çalışıyordu?
YANIT: Hayır, Matta 4:3,6; 8:29; 14:33;
16:16; 26:63; 27:40,43,54’de İsa’nın Tanrı
Oğlu olduğundan özellikle söz ettiğinden
durum hiç de böyle değildir. Ayrıca Matta
2:15; 3:17; 17:5; 22:45’de İsa’nın Tanrı Oğlu
olduğu ima da edilmiştir. Matta 1:1; 9:27;
15:22; 20:30,31; 21:9,15; 22:42’de İsa’ya
Davut oğlu denilmiştir. İsa, Ferisiler’e
Kendisini kabul edene dek yanıtını
bulamayacakları bir bilmece soruyordu.
İsa’nın bu kişinin Davut’un Rabbi olduğuna
katılması ve Mezmur 110’u aktarması, İsa’nın
bu kişinin de bir Davut oğlu olduğuna
katılmasını ve Mezmur 110’u aktarmasını
geçersiz kılmaz.
Soru: Matta 22:42, kendilerine (sahte
olarak) Hristiyanlığın Birlik Okulu adını
veren kuruluşun iddia ettiği gibi Davut’un
ruhunun Davut oğlu İsa’nın bedenine
geçmiş olduğunu kanıtlıyor mu?
YANIT: Hayır. “Oğlu” sözü, hem öz oğlu, hem
de soyundan gelen biri anlamına gelebilir.
Kutsal Kitap’ta başka bir bedende dirilmenin
bir kanıtı yoktur ama bu konuya karşı öğreti
vardır. İbraniler 9:27 insanların kaderinin bir
kez ölüp, sonra da yargılanmak olduğunu
söyler. Ayrıca, “doğru” yapana dek, tekrar
tekrar denediğimiz düşüncesi, insanların ölüp
cennet ya da cehenneme gitmeleri öğretisine
tamamen aykırıdır.
İlk Hristiyan yazarlardan Minucius Felix
(M.S. 210) bunu çok güzel özetler. İnsanların
ruhlarının hayvanların bedenlerine girerek
geri gelmelerinin “soytarıların terbiyesizliği”
olduğunu söyler. Minicius Felix’in Oktavyusu
anlamına gelen The Octavius of Minucius
Felix adlı kitap, bölüm 34, sayfa 194.
Soru: Matta 23’de İsa bu kadar tartışmacı
olmakta haklı mıydı?
YANIT: (Pavlus’un yaptığı gibi) tartışmanın bir
sakıncası olmadığı halde, İsa bu bölümde
tartışmıyor. Sadece gerçeği olduğu gibi
söylüyor ve Ferisiler’i azarlıyor. Eğer İsa’nın
birisini kuvvetli bir şekilde azarlaması sizin
teolojinize yabancıysa, belki teolojinizin
İsa’nın yapacağı şeylere uygun olarak
değişmesi gerekir.
Soru: Matta 23:9’da kimseye baba
demememiz gerektiği söyleniyor. Peki,
yeryüzündeki babamıza baba diyebilir
miyiz?
YANIT: Evet. İsa, fiziksel ve ailesel baba
ilişkisinde bu sözün kullanılmasına karşı
değildi. Kendisi de bu sözü Luka 11:47 ve
Yuhanna 6:58’de bu bağlamda kullanmıştı.
İsa, Yahudiler’in yaptığı gibi baba, efendi,
öğretmen, haham gibi dinsel unvanlar
kullanımına karşıydı.
SORU: Matta 23:9’da, İsa, “Yeryüzünde
kimseye 'Baba' demeyin” dediği zaman ne
demek istemiştir? Biyolojik babalarımıza
“baba” diye hitap edebileceğimiz açıktır.
Ayrıca ruhsal önderlerimize, vaizlerimize
“baba” diyebiliriz. Pavlus kendisi ruhsal
önderlerden “baba” olarak söz etmiştir. 1
Korintliler 4:15’de şöyle der: “Çünkü
Mesih'in yolunda sayısız eğiticiniz olsa da
çok sayıda babanız
yoktur. Size Müjde'yi ulaştırmakla Mesih
İsa'da manevi babanız oldum.” İstefan da,
Elçilerin İşleri 7:2’de şöyle demiştir:
“İstefanos şöyle karşılık verdi: "Kardeşler
ve babalar, beni dinleyin. Atamız İbrahim
daha Mezopotamya'dayken, Harran'a
yerleşmeden önce, yüce Tanrı ona
görünüp şöyle dedi...” Bu ayetlerin
ışığında Roma Katolikleri papazlarına
“peder” demekte haklı mıdırlar?
YANIT: Evet, Katolikler papazlara peder
diyerek bu ayete aykırı hareket etmektedirler.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
72
Ancak, eğer Katolik Kilisesi “peder” sözcüğü
yerine sadece “tüy” sözcüğünü kullansaydı bu
da tek başına hiçbir şeyi halletmezdi. Ben
onların bu ayete itaat etmemelerinin daha
temel yolları olduğunu düşünüyorum.
Bu, Hristiyanlık’ta çok önemli bir konuya
değinen iyi bir soru: “Tanrı, tam olarak nasıl
hiçbir insanın olamayacağı şekilde Babamız?”
İlk olarak, yanıtın ne olmadığına bakalım,
sonra da yanıta bakarız.
Matta 23:9 üç anlama GELMEZ.
Biyolojik baba evlat ilişkisi ya da evlat
edinilmekle doğan baba evlat ilişkisi inkâr
edilmemelidir. Kutsal Kitap, şu şu kişinin şu
şu kişinin babası olduğunu bildirir, bunu
yaparken hem öz babadan hem de Yeşaya
38:5’de olduğu gibi atadan söz eder. İsa,
Matta 10:37’de insanların yeryüzündeki anne
babalarından söz ettiğinde biyolojik bir
ilişkiden söz ediyordu.
Aile sorumluluklarından kaçınılamaz. 1
Timoteos 5:8 “Kendi yakınlarına, özellikle de
ev halkına bakmayan kişi imanı inkâr etmiş,
imansızdan beter olmuştur” der. İsa, Markos
7:11’de bir insanın ailesine vermesi gereken
yardımın Kurban ya da Tanrı’ya adanmış
olduğunu söylemesi günahından söz eder.
Sizi Mesih’e yönelten kişi. Pavlus büyük bir
olasılıkla Timoteos’u evlat edinmemişti.
Timoteos’un oğlu olduğunu söylemesinin
nedeninin kendisinin onu Mesih’e yöneltmiş
olması daha olasıdır (1 Timoteos 1:2,18; 2
Timoteos 1:2; 2:2; Filipililer 2:22). 1 Korintliler
4:15-17’deki anlam da budur. Burada bazı
Hristiyanlar’ın unutmuş olabileceği bir nokta
vardır. Gerçek bir bebeği atmayacağınız gibi,
ruhsal olarak da Mesih’e yeni iman etmiş
“bebekleri” atmazsınız. Mümkün olduğu kadar
onların Kutsal Kitap’a iman eden bir kiliseye
katılmalarını sağlayın. Onlara tanrıbilimsel ve
gerekirse fiziksel olarak yardım edin ve Tanrı
Sözü’nün sütüyle iyi beslendiklerinden emin
olun.
Matta 23:9 dört şey için geçerlidir:
Yetki ve rol bakımından, yeryüzündeki
kimseye Baba Tanrı rolünü vermeyin. Nihai
olarak kurtuluş, gerçek ve yetki kaynağımız
Tanrı’dır. Bazı Yahudiler, gökten gelen ekmek
olan man’ı Musa’nın sağladığını düşündükleri
halde, İsa’nın Yuhanna 6:32’de onlara göksel
besini verenin Musa DEĞİL, Tanrı olduğunu
hatırlatması gerekmişti. Eleştirenler
Sorduğunda anlamına gelen When Critics
Ask adlı kitabın 356’cı sayfasında, sadece
insan olan kişileri hatasız ruhsal efendimiz
olarak kabul etmememiz gerektiğini ama
hatalı olduklarını anladığımız insansal
montörlerimiz olmasının bir sakıncası
olmadığını bildirir.
İlişkide, kurtuluşun kaynağı hiçbir ölümlü
insan değil, Tanrı’dır. Bizim Tanrı’nın
çocuklarından biri oluşumuzun nedeni
soyumuz ya da herhangi insansal bir araç
değildir. Yuhanna 1:13 bizim Tanrı’dan
doğduğumuzu söyler. Bir Hristiyan, “Tanrı’nın
torunları yoktur. Ya Tanrı’nın doğrudan
çocuğusunuzdur, ya değilsinizdir (1 Yuhanna
3:1-2), ama Tanrı’nın sadece torunu
olamazsınız” demiştir. Tanrı’nın önünde sizin
için iki güçlü aziz dursa, bu sizi kurtarabilir
mi? Yeremya 15:1, Musa ve Samuel
peygamberler Yahudi halkı için Tanrı’nın
önünde dursalar bile, bunun onları
kurtarmayacağını söyler. Tanrı’dan başka
kimse birisini cennete sokamaz ve cennete
gitmenin Tanrı’yı tanımaktan başka bir yolu
yoktur.
Buna tezat olarak, Yahudi öğrencilerin
hahamlarına ne kadar büyük saygı
gösterdiklerine bakın ve insansal din
öğretmenlerinizi bu kadar yüksek görmeyin.
Yahudiler’in umutları Musa’daydı (Yuhanna
5:45-46). Evet, Musa büyük ve Tanrı yolunda
olan bir adamdı ama öyle olduğu halde, bizim
umudumuz sadece Tanrı’da olmalıdır.
İsimle, Efesliler 3:14’e göre bizim Tanrı’ya
Baba diyebilmemiz değerli bir ayrıcalıktır.
Tanrı’nın Babamız olduğunu söyleyen birçok
ayet arasından şunlara bakabiliriz: Malaki 1:6;
2-10 and Yeşaya 63:16. Yuhanna 8:39a’da
Yahudiler kendilerine İbrahim’in çocukları
adını vermişlerdi. Yuhanna 8:39b-40’da İsa
soyağaçlarıyla ilgili gerçekleri inkâr etmemiş
ama kişinin atalarının Tanrı’yla ilişkisi
olmasının onlara ruhsal ilişkiler garanti
etmediğini bildirmiştir. Vaftizci Yahya Ferisiler
ve Sadukiler’e, “Kendi kendinize, 'Biz
İbrahim'in soyundanız' diye düşünmeyin. Ben
size şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahim'e şu
taşlardan da çocuk yaratabilir. Balta ağaçların
köküne dayanmış bile. İyi meyve vermeyen
her ağaç kesilip ateşe atılır” (Matta 3:9-10)
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
73
Eleştirenler Sorduğunda anlamına gelen
When Critics Ask sayfa 356, Tanrı ve
Sözü’nden başka ölümlü hatasız ruhsal
efendimiz yoktur ama hata yapabildiklerini
kabul ettiğimiz ruhsal mentörleri kabul
ediyoruz dediğinde bunu çok iyi bir şekilde
özetlemiştir.
Ama ya…
Eyüp 29:16, “Yoksullara babalık ederdim”
der. Bu sözler, Eyüp’ün onlara sadece ruhsal
bakımdan yardım etmekle kalmayıp akraba
olmadığı insanlar için ailenin yerine getirmesi
gereken parasal sorumlulukları da yerine
getirdiği anlamına gelir.
Aynı şekilde Mezmur 68:5 de, bizim
öksüzlere baba olmamız gerektiğini gösterir.
Yeşaya 51:2, “Atanız İbrahim'e, sizi doğuran
Sara'ya bakın.” Bu ayette İbrahim ve
Sara’dan birlikte söz edilmesi atalarla olan
ilişkiden söz eder. Tanrı, hayran olduğunuz,
imanlarını taklit ettiğiniz bu atalarınıza bakın
ve ne kadar kutlu olduklarını görün,
demektedir. Ancak Yeşaya 51’de hiçbir şey,
İbrahim’in (ya da Sara’nın) onlar için bir şey
yapabileceğini önermez; bizi kurtaran
Tanrı’dır.
2 Krallar 2:12 Elişa, İlyas’ın arkasından
“Baba, baba” diye bağırdı. Bu sözler büyük bir
olasılıkla sadece yakın bir öğrenci-öğretmen
ilişkisini belirtmiyordu. Birçok kişi Elişa’nın
İlyas’ı ruhsal babası saydığını görebildiği
halde, İsa Matta 23:9’da günümüzde
insanlara bu şekilde bakmamamız gerektiğini
söyler.
1 Korintliler 4:15-17 “Çünkü Mesih'in
yolunda sayısız eğiticiniz olsa da çok sayıda
babanız yoktur. Size Müjde'yi ulaştırmakla
Mesih İsa'da manevi babanız oldum. (16) Bu
nedenle beni örnek almaya çağırıyorum sizi.
(17) Rab'be sadık olan sevgili çocuğum
Timoteos'u bu amaçla size gönderiyorum.
Her yerde, her kilisede öğrettiğim ve Mesih'te
izlediğim yolları o size anımsatacaktır.” Bu
sözler, bir rolden değil Pavlus’un onları
Mesih’e yöneltmesinden söz ediyor. Pavlus,
kilisede bir elçiydi, kilisede “baba” rolü diye bir
şey yoktu. Kiliselerdeki roller için bkz. 1
Korintliler 12:28-29; Elçilerin İşleri 6:1-4; 1
Timoteos 3:1-13; Titus 1:5-9.
Elçilerin İşleri 7:2’de İstefan onlara,
“Kardeşler ve babalar” şeklinde hitap ettiğinde
bu sözler iki şekilde yorumlanabilir. Bunlardan
biri, İstefan’ın o toplumdaki ihtiyarların
inançlarını onaylamadan onlara sadece saygı
göstermesiydi. İkinci bir görüş de, İstafan’ın
burada onlara bu şekilde hitap etmesinin
doğru olmadığıydı.
Yuhanna, 1 Yuhanna 2:12,13,18’de
okurlarına “çocuklar” ve 1 Yuhanna 2:1’de de,
“sevgili çocuklarım” şeklinde hitap eder.
Yuhanna ihtiyar bir adamdı ve onlara
“çocuklar” şeklinde hitap edebilirdi.
İbraniler 13:17, kilisedeki önderlerin yetkisi
olduğunu ve ruhsal bakımdan bakmakla
yükümlü oldukları insanlara nasıl baktıkları
hakkında Tanrı’ya hesap vereceklerini söyler.
Bu yüzden 1 Yuhanna’da insanların
Yuhanna’ya “baba” diye hitap ettiklerini
gösteren hiçbir söz bulunmamakla birlikte,
Yuhanna’nın hizmet ettiği kişilere çocukları
gözüyle baktığını anlıyoruz.
1 Yuhanna 2:13,14 “babalar”a gençler ve
çocuklarla birlikte hitap eder. Bu şiirsel
ayetler, insanları Mesih’e yaklaştırmaktan da
söz edebileceği halde, bu ayetler kilisede bir
“baba” rolü olduğunu desteklemez. Eğer
kilisede böyle bir rol varsa, o zaman “gençler”
ve “çocuklar” şeklinde roller de olması
gerekir!
Sonuç olarak, Katolikler’in papazlara “peder”
diye hitap etmeleri yanlıştır ama sözcükler
üzerinde tartışmayalım. Esas sorun, Tanrı’nın
hatasız Sözü yerine hatalı papazlara
güvenmek ve bazen kötü olan papalar ve
kilise konseylerinin yetkisini Tanrı’nın Kendisi
ve Sözü’nden daha yüksek tutmaktır.
Uyarı: Son olarak, Kutsal Kitap’ta bir gerçeği
görmenin Kutsal Kitap’ta başka gerçekler
aramayı bırakabileceğimiz anlamına geldiğini
düşünmemeliyiz. Matta 23:5-13’teki ayetler
kilise önderlerinin, Ferisiler ve diğerleri gibi
başkalarına yüksekten bakmak yerine,
hizmetkâr-önderlik uygulamaları gerektiğini
gösterir.
Soru: Matta 23:14 ve Markos 12:40’da,
yazıcılar Dul kadınların malını mülkünü
nasıl sömürüyordu?
YANIT: Belki de sahte öğretmenlerin
günümüzde yaptığına benzer bir şekilde.
İnsanlara bu hayatta karşılığını almak gibi
bencil nedenlerle hizmetlerine para
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
74
vermelerini söylediklerinde, Tanrı’nın bağışta
bulunmalarını istemiyor olabileceği bir
hizmete vermelerini söylüyor olabilirler.
Soru: İsa, Matta 5:22’de kardeşimize
ahmak demememizi söylediği halde neden
Kendisi Matta 23:17’de, insanlara budala
demişti?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması
gereken iki nokta vardır, ancak bunlardan
ikincisi daha önemlidir. Matta 5:22’de
“ahmak” alarak tercüme edilen raca sözcüğü,
aslında “boş kafalı” anlamına gelen
aşağılayıcı bir argo terimdi. “Mankafa” sözü
de bunun gibidir. İsa, Matta 23:17’de bu sözü
kullanarak insanları aşağılayarak onlarla alay
etmemişti. Bizim de insanlara böyle sözler
söylemememiz lazımdır. İsa argo bir sözcük
olan meroi’yi değil, akılsız anlamındaki
tanımlayıcı sözcüğü kullanmıştır. Ayrıca,
insanları değersiz görmek yerine, Tanrı’nın
suretinde yaratılmış çok değerli kişiler olarak
görmemiz lazımdır.
Soru: Matta 23:35 ve Luka 11:51’de, sözü
edilen Zekeriya kimdi?
YANIT: Bu kişi, peygamber Zekeriya değildi.
Bu kişi, 2 Tarihler 24:20-21’de Yoaş’ın
öldürttüğü kâhin Zekeriya’ydı.
2 Tarihler, İbrani Kutsal Kitap’ının düzenine
göre, Eski Antlaşma’nın son kitabıydı. Bu
yüzden İsa, Habil’den Zekeriya’ya kadar şehit
edilen kişilerden söz ettiğinde, Eski
Antlaşma’daki ilk şehitten sonuncusuna kadar
olan şehitlerden söz ediyordu.
Soru: Matta 23:35’de sözü edilen ölen
Zekeriya Berekya’nın oğlu muydu yoksa 2
Tarihler 24:21’de sözü edilen
Yehoyada’nın Tapınak’la sunak arasında
öldürülen oğlu muydu?
YANIT: İlk olarak Hristiyanlar’ın dört
görüşünü, sonra da bu görüşlerin her birini
destekleyen gerçeklere bakacağız.
1. Yehoyada’nın oğlu Zekeriya “Berekya
oğlu” sözünün yazıcılar tarafından eklendiği
anlaşıldığında bu görüş, her şeyle tutarlıdır.
2. Berekya oğlu Zekeriya Mesih’in bize
peygamber Zekeriya’nın nasıl öldüğü
konusunda yeni bilgiler verdiği anlaşıldığında
bu görüş her şeyle tutarlıdır.
3. Yehoyada’nın iki ismi vardı: Berekya,
Tanrı tarafından bereketlenmiş anlamına
gelen bir takma isim olabilir. Bu görüş M.S.
373-420 yıllarında yaşamış olan. Jerome’a
kadar dayanır.
4. Atasıydı: Belki Yehoyada oğlu Zekeriya,
Zekeriya’nın büyükbabası/atasıydı ve ikisi
aynı kişiydi.
Değişik Görüşleri Destekleyen Gerçekler:
Yehoyada’nın oğlu Zekeriya M.Ö. 520-480
tarihleri arasında hizmet verdi. Zekeriya,
kronolojik olarak Eski Antlaşma’nın son
yazarlarından biriydi ve Eski Antlaşma onun
nasıl öldüğünü kaydetmez.
Kâhin Berekya’nın oğlu Zekeriya M.Ö. 800
civarında, sürgünden önce öldürülmüştü.
Babası Yehoyada 2 Tarihler 24:15-16’ya göre
130 yıl yaşamış ve Yeruşalim’de krallarla
birlikte gömülmüştü. Tarihlerden ötürü, bu iki
Zekeriya’nın aynı kişi olması mümkün
değildir.
Septuagint Yehoyada’nın oğlunun “kâhin
Yoda’nın oğlu Azarya” ve kitabın yazarının
da, “Peygamber Addo’nun oğlu Berekya’nın
oğlu Zekeriya” olduğunu söyler. Bu yüzden
Septuagint burada, isimlerin telaffuzundan
ayrı olarak hiçbir fark göstermez.
Ağıtlar Kitabı’nın Aramicesi olan Ağıtlar
Targumu 2:20 ve John Chrysostom,
Berekya oğlu peygamber Zekeriya’nın
tapınakla sunak arasında öldürüldüğünü
söyler, ancak hatalıdırlar.
(Ancak ben John Chrysostom’un bu konuda
söylediklerini ayrıca onaylayamadım.)
Zekeriya’nın mezarı, Mesih’in zamanında
Yeruşalim’de önemli bir kent simgesiydi.
Zekeriya çok bulunan bir isimdi. Kutsal
Kitap’ta isimleri Zekeriya olan 32 farklı kişiden
söz edilmektedir.
Kutsal Kitap’ın dışındaki kaynaklardan
Yosefus Yahudi Savaşları anlamına gelen
The Jewish Wars 4:334-344’de,
Baruk/Baris/Bariscaeus oğlu bir Zekeriya’nın
iki yurtsever tarafından öldürüldüğünü yazar.
Bu kişi tapınak bölgesinde öldürülmüştü ama
büyük bir olasılıkla tapınakla sunak arasında
öldürülmemişti. Bu yüzden, özellikle de
Yahudi Savaşları Mesih’in zamanından sonra
gerçekleştiği için bu yanlış bir bilgidir.
2 Tarihler Kitabı, Yahudi Eski Antlaşması’nın
düzenindeki son kitaptı. Yehoyada’nın oğlu
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
75
kronolojik olarak son şehit olmadığı halde,
“Habil’den Yehoyada oğlu Zekeriya’ya kadar”
demek Hristiyan ağzında “Yaratılış’tan
Vahiy’e kadar” demek gibiydi.
Luka 33:50’de “Berekya oğlu” sözü yer
almaz.
İreneyus (M.S. 182-188) Sapkınlıklara Karşı
anlamına gelen Against Heresies, kitap 5,
bölüm 14.1, sayfa 541, “Berekya oğlu
Zekeriya” diyerek Matta 23:35’i aktarır.
Böylece, eğer bu yazıcıların bir eklemesi olsa
bile İreneyus’un yazmasından önce de yine
hâlâ oradaydı.
Tatian’ın Diatessaron’unda da (M.S. 170
civarı) Berekya oğlu Zekeriya vardır (bölüm
41). Anlaşılan, Sinaiticus and Vaticanus’dan
önce içinde Matta 23:35 olan bir Grekçe
elyazması vardı. Bu söz 77’ci sayfada yer alır
ve ikinci yüzyılın ortasıyla sonu arasında
yazılmıştır. Burada da Berekya oğlu sözü yer
alır. Böylece, eğer “Berekya oğlu” bir ekleme
olsaydı, çok eskiden, yaklaşık olarak M.S.
170 civarında eklenmiş olması gerekirdi.
Orijen (M.S. 225-254) de ve Orijen’den
Afrikanus’a anlamına gelen Origen to
Africanus, bölüm 9, sayfa 389’da bu ayetten
ve Berekya oğlu Zekeriya’dan söz eder.
Soru: Matta 23:35’de, Ferisiler’in atalarının
günahlarından ötürü cezalandırılacağını
söylüyor. Ancak Hezekiel 18 and Yasa’nın
Tekrarı 24:16 insanların atalarının
günahlarından suçlu olmayacaklarını
bildirir.
YANIT: İnsanlar, atalarının yaptıklarından
ötürü suçlu sayılmıyor. Ancak eğer a)
atalarının günahlarını kınamazlarsa ve b)
kendileri de aynı günahları işlerlerse o zaman
kendileri de babalarının işlediği günahların
aynısını işlemekten suçlu olduklarından
cezalandırılacaklardır.
Soru: Matta 23:37-40’da, Tanrı [güya] Gücü
Her Şeye Yeten, Her Şeyi Bilen ve Sevgi
Dolu ise, İsa Yeruşalim’i toplamak istediği
halde bu neden gerçekleşmedi?
YANIT: Tanrı sevgi dolu değildir. Tanrı’nın
sevmesi, Tanrı’nın sevgiden başka bir şey
olmadığı ya da O’nun sevgi dolu olduğu
anlamına gelmez. Tıpkı, Tanrı’nın gazabı,
Tanrı’nın gazaptan başka bir şey olmadığı ya
da gazap dolu olduğu anlamına gelmediği
gibi. Aynı şeyler Tanrı’nın şefkatli ya da
kıskanç olması hakkında da söylenebilir.
Tanrı, evrendeki en sevgi dolu varlıktır ama
Tanrı’nın sevgisi O’nun diğer niteliklerini saf
dışı bırakmaz.
Tanrı bizi bir iradeyle yaratmayı seçti ve
insanlar bunun sonsuz sonuçlarıyla birlikte
Mesih’i ret ettikleri zaman, Tanrı onları Mesih’i
kabul etmeye ikna etmeye çalışmadı. Tanrı,
İsa’nın gözyaşları içinde de olsa, onların
kararlarını kabul etti.
Soru: Matta 24:3-44, İsa’nın Yehova
Şahitleri’nin öğrettiği gibi 1914 yılında
görünmeden geldiğini mi gösteriyor?
YANIT: Hayır. Buradaki Grekçe sözcük
parousia “gelmek” ya da “mevcudiyet”
anlamına gelebilir ve Yehova Şahitleri’nin
yaptığı Kutsal Kitap’ın Yeni Dünya Çevirisi
bunu “mevcudiyet” olarak gösterir. Eğer
Mesih 1914’de döndü ve kimse O’nu
görmediyse, bu hiçbir şeyi etkilememiştir ve
“Her göz O'nu görecek” diyen hem Vahiy 1:7,
hem de Elçilerin İşleri 1:11’e ters
düşmektedir. Matta 24:5’e göre, İsa
gerçekten dönmeden önce, Mesih’in gelmiş
olduğu konusunda birçok sahte iddialar
olacaktır. Yehova Şahitleri kendilerinin Mesih
olduğunu söylemedikleri halde, Rev. Moon,
Guru Maharaj Ji, Jim Jones, vb. gibi
kendilerinin Mesih olduğunu söyleyen
insanların iddiaları hep bundan sonra
gerçekleşti.
Soru: Matta 24:19-20. Bu neden gebe olan,
çocuk emziren kadınlar için özellikle
dehşet verici olacaktır?
YANIT: Canavarın işaretini almayanlar zor
zamanlar yaşayacaklardır. Zamanın sonunda,
inanlı olmadıkları için canavarın işaretini alan
insanlar olacaktır. İnsanlar bir karar vermek
zorunda kalacaklardır.
Soru: Matta 24:20. Tanrı ne olacağını zaten
bildiğinden neden gelecekteki bir olay için
dua edelim ki?
YANIT: Yanıt için 1 Timoteos 2:1’le ilgili
söylenenlere bakın.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
76
Soru: Matta 24:20. Bu kaçışın Şabat
Günü’ne rastlaması ne fark yaratır ki?
YANIT: Bunun ne zaman gerçekleşeceğine
dikkat edin. Zekeriya 12:10-12 ve Romalılar
11’in söylediği gibi zamanın birçok Yahudi
Mesih’e iman edecektir. Yahudiler, hâlâ Eski
Antlaşma yasalarını yerine getirecek ve Şabat
Günü konusundaki yasalara uyacaktır.
Soru: Matta 24:20. O zaman bizim de
günümüzde Cuma akşamı güneş
battığında başlayıp Cumartesi günü güneş
battığında sona eren Şabat Günü
konusundaki yasalara uymamız gerekiyor
mu?
YANIT: Hristiyanlar’ın buna iki yanıtı vardır.
1. Buna evet diyen az sayıda gerçek Hristiyan
vardır. Evet diyenlere örnek olarak Yedinci
Gün Baptistleri’ni gösterebiliriz.
2. İkinci yanıt hayırdır, çünkü bu ayet Tanrı’yı
aramakta olan Yahudiler’den söz eder. Bu
sırada İsa geri dönüp gerçek inanlıları zaten
göğe almış olabilir.
Soru: Matta 24:22. Tanrı gelecekteki
günleri nasıl “kısaltabilir?”
YANIT: Bu ayet, günlerde 24 saatten daha az
zaman olacağı anlamına gelmez. Bu şiddetli
zulüm zamanının daha kısa zaman dönemleri
ya da daha az gün sürmesinden söz eder.
Soru: Matta 24:23-27. Tanrı, Mesih’i arayan
insanların sahte bir Mesih tarafından
aldatılmalarına neden izin versin?
YANIT: Bazen insanlar bir yanıt aradıklarını
iddia ederler ancak sadece kendilerinin daha
önceden karar vermiş oldukları yanıtlardan
birini kabul edeceklerdir.
Eğer Tanrı gerçek Mesih’i sahte
mesihlerden ayırma konusunda bize hiç yol
göstermemiş olsaydı bu soruyu yanıtlamak
zor olurdu. Tanrı, dini bir grubun ruhsal bir
sahte olup olmadığını anlamamız için bize en
az yedi yol göstermiştir.
1. Tanrı’nın Kutsal Kitap’ta söylediklerini
kabul edip öğretiyorlar mı, yoksa bunlara
karşılar mı? Eğer bir grup her bir küçük
noktada doğru değilse, bu onların ruhsal birer
sahte oldukları anlamına gelmez, Romalılar
14 ve 1 Korintliler 8:9-11 de bunu kanıtlar.
Ama Pavlus’un 1 Korintliler 15:1-5’de adına
esas ilkeler dediği konularda hatalıysalar ya
da eğer Mesih’in bedende geldiğini inkâr
ederlerse
(1 Yuhanna 4:1-3) ya da farklı bir İsa vaaz
ederlerse (2 Korintliler 11:1-15) ya da farklı bir
Müjdeleri varsa (Galatyalılar 1:6-10) o zaman
siz ve aileniz onlardan uzak durmalısınız.
2. Bununla bağlantılı olarak, Kutsal Kitap'ı
açıkça ret etmek yerine, öğrettiği önemli
şeyleri onaylamayı ret mi ediyorlar? 2
Timoteos 3:5-7 Tanrı yolundaymış gibi
görünüp bu yolun gücünü inkâr edenler
olacağını, böylelerinden uzak durmamızı
söyler.
3. Hiçbir kişisel dinsel deneyimleri yok mu ya
da varsa garip mi? Dua edip Tanrı'nın
Sözü'nü okumaya zaman ayırıyorlar mı?
Kutsal Kitap'ta bulunmayan tuhaf
uygulamaları var mı?
4. Hayatlarını Kutsal Kitap'ın öğrettiklerine
göre mi yaşıyorlar? Eğer birisi Hristiyan
olduğunu iddia eder ama bazı önemli
alanlarda hayatını Tanrı'ya aykırı bir biçimde
yaşarsa, 1 Korintliler 5:9-13 ve 2 Selanikliler
3:10,14 onlarla birlikte olmamamız gerektiğini
söyler.
5. Onlara katılmak, dindar bakımdan açıkça,
"cinlerle paydaşlık etmek" ya da "imansızlarla
aynı boyunduruğun altına girmek" mi olur? 1
Korintliler 10:20 ve 2 Korintliler 6:14-17 bizleri
buna karşı uyarır ve bize onların arasından
çıkmamızı söyler.
6. Eğer birisi Mesih'in geri dönmüş hali
olduğunu iddia ederse, gerçekten gökten
bulutlarla gelip Hristiyanlar'ı göğe almış ve
Müjdeler ve Vahiy'deki peygamberlikleri
yerine getirmiş midir?
7. İnanlılar aynı zamanda gerçek Tanrı'ya dua
edebilir ve Tanrı bizim doğru olanı görmemize
yardım eder. Bir Hristiyan dostum, kendisi
iman ettikten hemen sonra bazı Mormon
misyonerlerin konuşmak için yanına
geldiklerini anlattı. O sırada Kutsal Kitap'ı iyi
bilmediği için, Mormonlar'ın doğru mu, yoksa
hatalı mı oldukları hakkında hiçbir fikri
yokmuş. Bunun üzerine kendisine yardım
etmesi için Tanrı'ya dua etmiş ve Kutsal
Kitap'ını açıp okumuş. Açtığı ilk sayfada,
Matta 7:15'i okumuş! Bu ayet şöyle der:
“Sahte peygamberlerden sakının! Onlar size
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
77
kuzu postuna bürünerek yaklaşırlar, ama
özde yırtıcı kurtlardır.”
gelmeyeceğiz, küçük tanrılar haline bile
gelmeyeceğiz.
Soru: Matta 24:23-27. Eğer birisi sahte bir
Mesih'i ya da başka bir ruhsal sahteliği
izlemiş ve masum bir bilgisizlik içinde
onun sahte olduğunu nasıl anlayacağını
bilememişse Tanrı neden böyle bir şeye
izin vermiştir?
YANIT: Bunun birbirini tamamlayan iki yanıtı
vardır.
Tanrı aktiftir: Tanrı olayları, bir Hristiyan'ın o
kişiye gerçeği göstermek üzere onunla
iletişime geçmesini sağlayacak üzere
düzenleyebilir. Bundan sonra o kişinin, içinde
bulunduğu organizasyonu mu, yoksa gerçeği
mi daha çok sevdiğine karar vermesi gerekir.
Gerçeğin Tanrısı olmayan hiçbir tanrı
kendisine hizmete layık değildir. Afrika ve
Asya'da insanların misyonerlere, Tanrı'nın
kendileriyle konuşup onlara misyonerlerin
Tanrı'dan olduklarını söylediklerini duydum.
Tanrı'nın ilgisiz olmasından ya da yeteri kadar
aktif olmamasından endişelenmemiz
gerekmez. Ancak Hristiyanlar'ı ilgili ve aktif
olma konusunda teşvik etmeliyiz.
Tanrı adildir: Tanrı insanları, bildiklerini
temel alarak yargılar (Romalılar 4:15; 5:13) ve
yasanın olmadığı yerde günah, günah
sayılmaz. Günümüzde Müjde'yi duymak için
gerçekten hiçbir fırsatı olmayan birisi,
Mesih'ten önce yaşamış Müjde'yi hiç
duymamış başka uluslardan biriyle ya da ölen
bir bebekle aynı durumdadır.
Soru: Matta 24:24. Seçilmişler(cennete
gitmek üzere belirlenenler) nasıl
saptırılabilir?
YANIT: Çok kolay. Seçilmişler, hem
kurtulmuş olanlar, hem de henüz kurtulmamış
ama kurtulacak olanlar anlamına gelir. Bazı
Hristiyanlar, eskiden Mormon'du, Yehova
Şahidi'ydi ve başka ruhsal sahteliklerin eski
üyeleriydi.
Soru: Matta 24:23-24, Yeni Çağcılar'ın
bazılarının söylediği gibi her birimizin
"kozmik bir Mesihi" olduğunu mu öğretir?
YANIT: Hayır, bu hiç de doğru değildir. Bu
ayet, sahte olarak Mesih olduklarını iddia
edecek birçok kişi olacağını öğretir. İsa,
Mesih'tir ve Mesih'e daha benzer olarak
yaşamaya uğraşmamız gerektiği halde, bu
ayette ya da Kutsal Kitap'ın herhangi başka
bir yerinde, Mesih'e ait olan yücelik ve onuru
kendimize almaya çalışmamız ve onu
kendimize mal etmemiz gerektiği hakkında bir
şey söyleyen bir ayet yoktur. Hristiyanlar
yücelikte sonsuza dek Tanrı'yla birlikte
yaşayacaklardır ancak bizler Tanrı haline
Soru: Matta 24:27'de doğuda çakıp batıya
kadar her taraftan görülen şimşeğin,
Bahailer'in Mesihi Bahaullah'la ve aynı yıl
telgrafın icat edilmesiyle bir alakası var
mıdır (1863)?
YANIT: Hayır. Bahailer, telgrafın Matta'daki
bu peygamberliği yerine getirdiğini söyledikleri
halde, bu en az beş nedenden ötürü yanlıştır.
1. Bir telgraf, bu peygamberliğin yerine
gelişine, bir gök gürültüsü, elektrik, nükleer bir
patlama ya da görünen bir şey kadar bile
yaklaşamaz. Matta 27:24'ün, “Çünkü ...
doğuda çakıp batıya kadar her taraftan
görülen şimşek gibi olacaktır" dediğine dikkat
edin.
2. Gerçek Mesih, görünür bir şekilde
bulutlarla dönecektir (Elçilerin İşleri 1:11;
Vahiy 1:7) ve Bahaullah bulutların üzerinde
durmamış ya da bulutlarla gelmemiştir.
3. Ayrıca, Bahaullah Mesih'in geri dönmüş
hali değildir çünkü Bahaullah'ın öğretisi,
Mesih'in öğretisinin yalan olduğunu söyler.
Gerçek Mesih, Baba'ya gitmek için
Kendisinden başka bir yol olmadığını
söylemiştir.
4. Ayrıca, Mesih'in geri dönmesiyle ilgili
peygamberlikler, Hristiyanlar'ın göğe
alınması, dünya nüfusunun dörtte birinin kılıç,
kıtlık ve hastalıklarla ölmesi ve Vahiy
Kitabı'nda yer alan diğer olaylar henüz
gerçekleşmemiştir.
5. Matta 24, gerçek Mesih geri dönmeden
önce, ilk önce birçok sahte Mesih'in
geleceğini de söyler.
Soru: Matta 24:28 ve Luka 17:37'de, "Leş
neredeyse, akbabalar oraya üşüşecek"
sözü ne anlama gelir?
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
78
YANIT: Bu ayet, akbabalar leşleri nerede
olurlarsa olsunlar bulabilecekleri gibi,
Tanrı'nın gazabı da Tanrı'yı ret eden ve
ruhsal bakımdan ölü olan insanları öyle
bulacağını açık bir şekilde bildirir. İsa'nın
burada kuşlar benzetmesini kullanması
ilginçtir; kuşlardan Vahiy 19:17-21'de de söz
edilir.
SORU: Matta 24:29'da söylendiği üzere
güneş nasıl kararır, ay nasıl ışık vermez
olur, yıldızlar gökten nasıl düşer?
YANIT: Tanrı, güneşin verdiği ışığı değiştirme
ve yıldızların hareket etmesine ya da yok
edilmesine neden olma gücüne sahip olduğu
halde, bu ayet güneşin kararıp yıldızların
yeryüzünden bakanlara görünmeyişinden söz
ediyor olabilir. Buna, kirlilik, volkanlar, yanan
petrol kuyuları ve nükleer patlamalar gibi
birçok şey neden olabilir.
Soru: Matta 24:30'da bulutlar, Bahailer'in
Bahaullah ve Yeni Dönem anlamına gelen
Baha’u’llah and the New Era, 280-281
sayfalarda öğrettikleri gibi insanların
yolları ve arzularına aykırı olan şeyler
midir?
YANIT: Hayır. İsa, bulutlarla geri
döndüğünde, herkes O'nu görmekle
kalmayacak, yeryüzünün bütün halkları O`nun
için dövünecektir (Vahiy 1:7). Ama, Elçilerin
İşleri 1:9-11'e göre İsa, göğe çıktığını nasıl
gördünüzse, aynı şekilde geri gelecektir.”
Soru: Matta 24:31. İsa'nın geri gelip bütün
inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte
olması üzere göğe alması konusunda sizin
kendi görüşünüz nedir? (Bu soruyu bana
bir Hristiyan sordu.)
YANIT: Ben bunu bütün kalbimle istiyorum.
Size Hristiyanlar'ın bu olayın zamanlaması
hakkındaki yaygın görüşlerini bildireyim,
ondan sonra size kendi görüşlerimi
bildireceğim.
Gazap-öncesi: İsa'nın geri gelip bütün
inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte
olması üzere göğe alması, Büyük Sıkıntı
zamanında ama Tanrı'nın gazabının
dökülmesinden hemen önce gerçekleşecektir.
Bu görüşün ana desteği bir sonuç
çıkartmadır: İtaatkâr inanlıların sık sık
insanların gazabına uğrarlar ama Tanrı'nın
gazabına hiçbir zaman katlanmayacaklardır.
Marvin Rosenthal, bu görüşü savunan bir
kitap yazmıştır. Kendisi eskiden Mesih'in
Büyük Sıkıntı döneminden önce döneceğine
inanan biriydi.
Mesih'in Büyük Sıkıntı döneminden önce
döneceği görüşü: İsa'nın geri gelip bütün
inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte
olması üzere göğe alması, Büyük Sıkıntı
döneminin hemen öncesinde gerçekleşir. Bir
önceki görüş için desteğe ek olarak, Vahiy
Kitabı'nda yedi kiliseye yazılan mektuptan
sonra kiliseden söz edilmez. Mesih'in Büyük
Sıkıntı döneminden önce döneceğine inanan
insanlar, İsa'nın geri gelip bütün inanlıları
sonsuza dek Kendisiyle birlikte olması üzere
göğe almasının Tanrı'nın Yuhanna'ya,
"Buraya çık" dediği Vahiy 4:1'de
gerçekleştiğine inanır.
Matta 24, Mesih'in geri döneceği zamanı
kimse bilemeyeceğini söylemiştir. Eğer
insanlar Büyük Sıkıntı döneminin ne zaman
başladığını bilselerdi, o zaman inanlılar
İsa'nın geri gelip bütün inanlıları sonsuza dek
Kendisiyle birlikte olması üzere göğe
almasının ne zaman gerçekleşeceğini
çözebilirlerdi (Eğer Mesih'in Büyük Sıkıntı
döneminden sonra geleceği doğru olsaydı).
İsa'nın Büyük Sıkıntı döneminden önce
geleceğine inananların çok sevdiği bir söz,
"Peygambersel takvimde bundan sonraki
olay, kilisenin göğe alınmasıdır" sözüdür.
Görüşlerini destekleyen ana ayet, Rab'bin
"gece gelen bir hırsız gibi geleceğini"
söyleyen
1 Selanikliler 5:2'dir. Ancak bu, "asilik
gerçekleşmeden ve yasa tanımaz adam
ortaya çıkmadan o günün gelmeyeceğini
söyleyen 2 Selanikliler 2:1-3'e aykırıdır. Bu
yüzden, peygambersel takvimde bundan
sonraki iki olay, inanlıların göğe alınması
DEĞİL, asilik ve yasa tanımaz adamın ortaya
çıkmasıdır. (Tabii ki, İsa'nın Büyük Sıkıntı
döneminden önce geleceğine inananlar,
inanlıların göğe alınmasının bu olaylardan
hemen sonra gerçekleşeceğini ve Büyük
Sıkıntı'nın o zamana kadar başlamayacağını
söyleyerek buna karşı çıkabilir.)
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
79
İsa'nın Büyük Sıkıntı Dönemi'nin ortasında
geleceğine inanış, benzer desteklerle,
inanlıların göğe alınmasının gazap
öncesinden belki de biraz daha önce
gerçekleşeceğini savunur.
İsa'nın Büyük Sıkıntı Dönemi'nden sonra
geleceğine inanış, inanlıların göğe
alınmasının Büyük Sıkıntı döneminin sonunda
gerçekleşeceğini savunur. Bu görüşün ana
desteği, son borazan çalınınca hepimizin bir
anda, göz açıp kapayana dek
değiştirileceğimizi söyleyen 1 Korintliler
15:52'dir. Ancak, başka görüşler, bunun
çalınan son borazan değil, inanlıların işiteceği
son borazan olduğunu söyler.
Büyük Sıkıntı döneminin olmayacağı
inancı: Birçok kişi hiç Büyük Sıkıntı dönemi
olmayacağına inanır. Matta 24:31'i ve Vahiy
Kitabı'nın büyük bir kısmını çok simgesel
olarak yorumlamaları gerekir. Ama bu ve
Kutsal Kitap ayetlerini ya anlamsız bir hale
getiren, ya da Kutsal Kitap ayetlerini okuyan
sıradan bir insanın okuduklarından ötürü
yanlış düşüncelere kapılabileceğini söyleyen
Kutsal Kitap yorumları hakkında çok dikkatli
olun.
Tanrı'nın istediği gibi olacağı görüşü/ pantrib: Tanrı, inanlıların göğe alınmasına
istediği zaman neden olabilir ve Kutsal
Kitap'ta bunun tam olarak ne zaman olacağını
açık bir şekilde söylemez. Bir kişi, her şeyin
sonunda Tanrı'nın istediği gibi olacağına
inanıyorsa bu görüşte olduğunu söyleyebilir.
Ben inanlıların gazaptan önce göğe
alınacakları görüşünü daha çok
benimsiyorum ama yine de her şeyin
Tanrı'nın istediği şekilde olacağına
inanıyorum.
Soru: Matta 24:31, 1 Selanikliler 4:16 ve 1
Korintliler 15:52'de son borazan hangi
borazandır?
YANIT: 1 Selanikliler 4:16 bunun yüksek
sesle çalınan bir borazan olduğunu söyler
ama 1 Korintliler 15:52 bunu, "Tanrı'nın son
borazanıyla" eşit tutar. Vahiy 8:6-9,21;
10:8,15,'de yedi borazan çalınır ama 1001
Kutsal Kitap Sorusu Yanıtlanıyor anlamına
gelen 1001 Bible Questions Answered, 270271 sayfalarından söylenildiği gibi, "son
borazan"ın yedi borazandan biri olması
gerekmez, başka bir borazan olabilir.
SORU: Matta 24:32'de incir ağacı neyi
temsil eder?
YANIT: Belki bu, meyve vermeyen incir ağacı
kuruyacak olan İsrail'i simgeleyerekten yargı
hakkında bir benzetmedir.
Bir benzetmenin her ayrıntısına bakıp
hepsine ayrı ayrı anlamlar veremezsiniz. İncir
ağacı benzetmesinin anlamı, gelecek için ayık
ve uyanık olmaktır ve İsa, incir ağacının çiçek
açıp meyve verme yatkınlığını geleceğe
bakma konusunda olumlu bir belirti olarak
kullanır.
Soru: Matta 24:34, "İsa gelene dek ‘bu
kuşak’ ortadan kalkmayacak" diyor. Böyle bir
şey nasıl olabilir? (Liberal hümanist Albert
Schweitzer bu itirazda bulunmuştur)
YANIT: Hristiyanlar buna üç farklı yanıt
verirler.
a) Kuşak anlamına gelen Grekçe genea
sözcüğü tek başına ırk demek olabilir.
Thayer'in Yeni Antlaşma'nın Grekçe Sözlüğü
anlamına gelen Thayer’s Greek Lexicon of
the New Testament'e göre, (s. 112), genea şu
anlama gelir:
a1) aynı soydan ya da aileden olan erkekler:
Yosefus Yahudiler'in Eski Eserleri anlamına
gelen Antiquities of the Jews 51.1 (M.S. 9394 civarında yazılmıştır), Septuagint Yaratılış
31:3, vb.
a2) birbiri ardından gelen nesiller: Philo
a3) bir çağ: Herodotus 2,132, Heraklitus
Plutarch'da, Elçilerin İşleri 14:16.
a) Bu sözcükle, sadece ırk anlamına gelen
buna benzer bir sözcük olan Grekçe gonea
sözcüğü arasında sadece bir tek harf farkı
vardır. Bu yüzden bu bir imla hatası olabilir.
Ancak, şu anda elimizde var olan bütün Yeni
Antlaşma elyazmaları genea der.
c) Bütün bu şeyler anlamına gelen Grekçe
sözcük ponta touta, bu kuşağın önceki
belirtileri gören kuşak olduğu demek olabilir.
Soru: Matta 24:34, Yehova Şahitleri'nin
Tanık Nöbetçi Kulesi anlamına gelen
Witness Watchtower, cilt 15, Şubat 1986,
sayfa 5'in öğrettiği gibi bütün bunların
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
80
1914 yılındaki bir kuşak içinde olacağı
anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır. Yehova Şahitleri, İsa Mesih'in
1914 yılında görünmez bir şekilde döndüğünü
ve Matta 24'deki her şeyin aynı kuşak içinde
olup biteceğini öğretmişlerdir. Ancak eğer
İsa'nın 1914'de döndüğüyle ilgili temel
varsayım hatalıysa, o zaman iddiaları da
hatalıdır. Bu, Kutsal Yazılar'ın bildirdiği anlamı
bulup anlamak yerine, Kutsal Yazılar'a kendi
istediğiniz anlamı katmanın bir örneğidir.
SORU: Matta 24:36 ve Markos 13:32'de,
Tanrı her şeyi bildiği ve İsa da Tanrı
olduğu için, İsa neden döneceği günü
bilmiyordu?
YANIT: Filipililer 2:6-8 and Yuhanna 17:5'in
de gösterdiği gibi, İsa yeryüzündeyken Tanrı
niteliklerinin birçoğunu bir kenara bırakmıştı.
Bu yüzden, Matta'da bu cümle yer almasa
bile, İsa'nın yeryüzündeki her şeyi bilmemesi
mantıklıdır. Yine de, İsa, Üçlü Birlik'in bir
parçası olarak cennette her şeyi bilir.
Hristiyan piskopos Poitiersli Hilari (M.S.
353-368) şöyle yazmıştır: “Tanrı'nın işleri
bizim insansal doğamızın anlayabileceğinin
çok ötesindedir ve mantıklı düşünce
sürecimize uymaz. Çünkü sınırsız
sonsuzluğun etkinliği, olayları ölçme
konusunda sınırsız anlayış gerektirir. Bu
yüzden, Tanrı insan olduğunda, Ölümsüz
Olan öldüğünde, Sonsuz Olan gömüldüğünde
bu, mantığın son bulduğu yer değil, güç
yetersizliğidir. Diğer yandan, insanın Tanrı
olarak görünmesi, ölmüş olan Kişi'nin
ölümsüz olarak görünmesi ve gömülmüş olan
Kişi'nin sonsuz olması bizim düşünme
biçimimize değil, her şeye gücü yeten
Tanrı'ya bağlıdır. Böylece bizler, Mesih'in
ölümü aracılığıyla Mesih'te Tanrı tarafından
yeniden canlandırılırız, Üçlü Birlik anlamına
gelen Trinity 1:14
Soru: Matta 24:36'da, Kutsal Ruh o sırada
İsa'nın ne zaman geri döneceğini biliyor
muydu? (Bu soruyu bir Hristiyan
sormuştur.)
YANIT: İlk önce soruyu anlayalım. Bu
cümlenin değişik bir biçimini içeren bir
elyazması vardır
Ama bizler "ne de Oğul bilir" sözünün doğru
olduğu standart okuyuşa devam edeceğiz.
Ululuğunu bir yana bırakan (Filipililer 2:7) ve
yüceliğini terk eden (Yuhanna 17:5) İsa,
yeryüzündeyken bilmiyordu. Bu ayet, İsa'nın
ve Kutsal Ruh'un şimdi bilip bilmediğini ele
alamaz. Ama burada, "İsa bu sözü
söylediğinde Kutsal Ruh bunu biliyor muydu?"
şeklinde kesin bir soru sorulmaktadır.
Şimdi üç olasılığa da bakalım.
Evet, Kutsal Ruh biliyordu:
E1: Bu yüzden: “ne de Oğul... kimse bilmez”
sözü, bütün yaratıklar ve İsa'dan söz ettiği
halde, İsa'nın henüz hakkında öğretide
bulunmadığı ve Tanrı'dan ayrı olarak
algılamadıkları Kutsal Ruh'tan söz etmez.
E2: 1 Korintliler 2:10'un söylediği gibi, Ruh
her şeyi, Tanrı`nın derin düşüncelerini bile
araştırır.
E3: Tanrı'nın her şeyi bilmesi, cennette Üçlü
Birlik'in her üyesinin her şeyi bildiği anlamına
gelir.
Hayır, Kutsal Ruh bilmiyordu:
H1: “Baba`dan başka kimse bilmez" sözü,
Kutsal Ruh'u da içerir.
H2: Bu yüzden, Tanrı'nın her şeyi bilmesi
sadece, Üçlü Birlik'in en az bir üyesinin her
şeyi bildiği anlamına gelir. Bu görüşün
Baba'nın bir şeyi bilmesi ve diğerlerinin bunu
daha sonrasına kadar bilmemelerinin
mümkün olduğunu kabul etmesi gerektir.
H3: Kutsal Ruh her şeyi araştırır, ama derhal
bilmek yerine araştırır. Kutsal Ruh bu sırada
bu gerçek konusunda tam bir araştırma
yapmamıştı.
Söylemez:
S1: İsa, burada yaratılmış kişiler, Baba ve
Kendisinden söz ediyordu. Burada Kutsal
Ruh ele alınmamıştır.
S2: Bu sadece yanlış bir elyazması olabilir.
S3: Bu yüzden yanıt Evet ya da Hayır olabilir.
Sonuç: Yeryüzünde yaşayan kimse İsa'nın
ne zaman geri döneceğini bilmiyordu. Sadece
bir ayette Kutsal Ruh'tan söz edilmemesinden
ötürü, bu konuda bir öğreti oluşturup bu ayeti
temel almamalıyız. Bu, cennete gittiğimizde
öğreneceğimiz o şeylerden biridir.
Soru: İsa, Matta 24:42'de neden "Benim
döneceğim günü bilemezsiniz" yerine
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
81
"Rabbiniz`in geleceği günü bilemezsiniz"
demişti?
YANIT: Müjde yazarları, İsa'nın söylediklerini
kendi sözcükleriyle yeniden dile getirdikleri
için İsa'nın kullandığı sözlerin tam olarak
neler olduğunu bilmiyoruz. Markos 13:34-36
bu sözleri, kısa bir benzetme çerçevesinde
verir, bu yüzden burada üçüncü tekil şahıs
kullanılması normaldir. İsa, Luka 21:36'da,
yine üçüncü tekil şahıs olarak sık sık
Kendisinden söz etmek için kullandığı
"İnsanoğlu" terimini kullanmıştır.
Soru: Matta 24:42'de, İsa'nın ne zaman
geri döneceğini bilmediğimizden, neden
O'nun gelişiyle ilgili belirtileri aramalıyız?
YANIT: İki nedenden ötürü.
1. Ne yazık ki, birçok yanlış bir şekilde, İsa'nın
ne zaman döneceğini kesin olarak
bilebileceklerini düşünür.
2. Kutsal Kitap, Mesih'in geri döneceği
"mevsimi" bilebilecek belirtiler
görebileceğimizi bildirir. Olay ve durumların
bunlara uymayışını görmek, sahte mesihleri
anlamanın yollarından biridir.
. Ayrıca bkz. Vahiy 22:6,7,10,12,20 üzerindeki
yanıt.
Soru: Matta 24:45-47'deki güvenilir ve
akıllı köle, Yehova Şahitleri'nin iddia ettiği
gibi onların Nöbetçi Kulesi
organizasyonundan mı söz etmektedir?
YANIT: Hayır. Güvenilir ve akıllı köle, Mesih'i
itaatkâr bir şekilde izleyip O'nun geri
dönüşünü bekleyen bütün gerçek
Hristiyanlar'dır. Kesinlikle birçok sahte
peygamberlikte bulunmuş olan bir
organizasyondan söz etmez.
Soru: Matta 24:51. Sevgi dolu bir Tanrı
insanları gerçekten de "parçalara ayırır" ya
da "şiddetle cezalandırır" mı?
YANIT: Tanrı bu mecazdan da daha serttir,
insanları cehenneme atar. Daha çok bilgi için,
Tanrı'nın Adil Gazabı anlamına gelen “The
Just Wrath of God” sayfasına bakın:
www.BibleQuery.org/Doctrine/WrathOfGod/T
heJustWrathOfGod.htm.
Soru: Matta 25:1, Hristiyanlar'ın
paylaşması gerektiği için, beş akıllı kızın,
beş akılsız kızla paylaşması gerekmiyor
muydu?
YANIT: Hristiyanlar'ın paylaşması gerekir
ama aşağıdaki durumlarda paylaşmaları
gerekmez:
1. Doğruluk ve kutsallık gibi paylaşma gücüne
sahip olmadığımız şeyleri.
2. Çalışmayı ret edenlerle maddi şeyler (2
Selanikliler 3:10).
3. Tanrı'ya iman etmeyen sahte bir öğretmeni
evimize misafir olarak kabul etmek.
4. Gerçeği domuzlar gibi ayaklar altına alacak
insanlarla paylaşmak (Matta 7:6). Bir
benzetmenin her ayrıntısının kesin bir anlamı
olmasını sağlayamazsınız ama burada akılsız
kızlar, mecazi bakımdan akıllı kızların
veremeyeceği bir şeyi istemişti.
Soru: Matta 25:1-13'deki akılsız kızlar,
itaatkâr olmadıkları için göğe alınmayı
kaçıran Hristiyanlar mıydı?
YANIT: Hayır. Bütün inanlılar göğe
alınacaktır. Ancak bu beş akılsız, Hristiyan
olduğunu düşündüğü halde Hristiyan olmayan
kişileri temsil ediyor olabilir.
Soru: Matta 25:24-26'da, Tanrı, nasıl
ekmediği yerden biçen, harman
savurmadığı yerden devşiren sert bir
adamdır?
YANIT: Tanrı bu benzetmede zengin bir
adama benzetilmektedir. Bazı insanlar
aşağıdaki nedenlerden ötürü Tanrı'nın sert
biri olduğunu düşünebilir:
1. Tanrı insanlara değişik miktarlarda
"talantlar" verir.
2. Tanrı, Kendisinin bize vermiş olduğu
şeylerle çalışmamızı bekler ve O'nun
Egemenliği bizim sıkı çalışmamızdan
yararlanacaktır. (Tabii ki, bizim
yapabileceğimiz herhangi bir iyi iş, Tanrı'nın
bizim bunu yapabilmemizi sağladığından
ötürü yapabildiğimiz işlerdir. Ancak, Tanrı'nın
bizim işimizden neden yararlandığını soran
biri bunu görmezden gelecektir.)
3. İnanlılardan ya da başkalarından,
kullanmadıkları, kötüye kullandıkları ya da
bencilce kullandıkları şeyleri almak Tanrı'ya
vicdan azabı vermez. Eğer birisi, bu şeyleri
yapan Biri'ni benzetmede "sert bir adam"
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
82
olarak tanımlamak istiyorsa, o zaman Tanrı
sert bir adamdır.
Soru: İsrailliler'e birbirlerinden faiz
almamaları buyrulduğu halde, Matta 25:2627 ve Luka 19:23'de yer alan on köle ve on
mina benzetmesinde, neden bir tek talantı
olan adama neden onu bankaya koyup faiz
alması söylenmişti?
YANIT: Bu yanıtta üç madde vardır.
a) Bu sadece bir benzetmeydi ve İsa bize ne
tembel köle ne de efendi gibi olmamızı
buyurmuyordu.
b) Benzetmede hiçbir zaman efendinin ya da
kölenin Yahudi olduğu söylenmemiştir. İsa'nın
zamanında Filistin'de Yahudi olmayan
uluslardan birçok insan yaşıyordu.
c) İsrailliler'in kendi halklarından faiz
almamaları gerekiyordu ama başka insanlara
faizle borç para verebilirlerdi.
Soru: Tanrı Matta 25:28-29'da, bir talantı
olandan alıp onu en çok talantı olana
vermekle adil mi davranıyordu?
YANIT: Tanrı burada tabii ki, adildir. Tanrı en
başında hepsine ödünç olarak talantlar
vermişti. Günümüzde bile, bir yatırım müdürü
verimsiz yatırımlardaki parayı alıp daha
verimli yatırımlara koyabilir. Bazen Tanrı'nın
bize "talantları ödünç verdiğini" unuturuz.
Onlar kalıcı olarak bize ait değildir ve onları
kendi istediğimiz şekilde kullanma hakkına
sahip değiliz.
Soru: Matta 25:31-46'da, koyunlarla keçiler
arasındaki tek fark, yaptıkları ve
yapmadıkları imiş gibi gözükmektedir. Bu
doğru mu?
YANIT: Hayır. Koyunların koyun, keçilerin de
keçi olduklarını göz ardı etmeyin. İsa,
koyunların, "koyunların yapacağı türden"
şeyleri yaptığına ve keçilerin bunları
yapmadığına işaret ederek koyunların koyun
olduklarını gösterdi. Yargı Günü'nde onlar
koyunlar ve keçilere dönüştürülmemiş,
koyunlar ve keçiler oldukları anlaşılmıştı.
Soru: Matta 25:31-46'da, [görünüşte] en
önemli şey başkalarına yardım etmek
olduğundan neden herkes cennete gitmek
için başkalarına yardım etmiyor?
YANIT: Bunlar, başkalarına yardım etmek
aracılığıyla İsa için yapılan merhamet işleriydi.
Eğer bir şey İsa için yapılmamışsa, o zaman
İsa için değildir. Örneğin, "Günahkârlar bile
kendilerini sevenleri severler " (Luka 6:32-34).
1 Korintliler 13:3, varımızı yoğumuzu sadaka
olarak dağıtsak ama sevgimiz olmasa, bunun
bize hiçbir yararı olmayacağını söyler.
Soru: Matta 25:46, Yehova Şahitleri'nin
öğrettiği gibi, kötüler için bilinçli bir ceza
olmayacağını mı gösteriyor?
YANIT: Hayır. Hiç de öyle değil. Yehova
Şahitleri, "sonsuz ceza" sözünün, "kesilip
atılmak" olarak tercüme edilmesinin daha iyi
olacağına inanır. Bu sorunun yanıtında göz
önünde bulundurulması gereken iki nokta
vardır.
Buradaki Grekçe sözcük
cezadır. Ölümlü bedenlerimiz sadece bir
kabuktur ve öldükten sonra bedenimize olan
bir şey bir ceza değildir. Yehova Şahitleri,
kötü insanların yok edileceğine ve var
olmayan bir şey için artık ceza olmayacağına
inanır.
Yehova Şahitleri'nin yorumu, İsa'nın Luka
16:22-28'de yer alan hem Tanrı yolunda olan,
hem de olmayan insanların bilinçli olarak var
olacakları öğretisine tamamen aykırıdır. Matta
8:12; 22:13; 24:51 ve 25:30'da insanlar
ağlayacak ve dişlerini gıcırdatacaktır, bu
yüzden neden artık var olmayacakları bir
zaman için kaygılansınlar ki?
Canavar ve Sahte Peygamber, Vahiy
19:20'de bin yıllık dönemin başında "diri diri"
Ateş Gölü'ne atıldıklarından ve var
olduklarından, hatta bin yıl bittikten sonra
oradan çıkartılıp serbest bırakıldıklarından o
zaman demek ki, en azından bazı varlıklar
Ateş Gölü'ndeyken hâlâ var olmaya devam
ediyorlar. Buna katılıyor musunuz? Ve eğer
bazı varlıkların Ateş Gölü'nde var oldukları
kanıtlanmışsa ve Ateş Gölü'nde artık var
olmayacağımızı söyleyen bir ayet yoksa, o
zaman Ateş Gölü'ndeki insanların artık var
olmaması gerekmez.
Bu aynı zamanda Markos 9:43-48 ve başka
ayetlerde kötülerin bedenlerinin ölmediği
(Luka 12:4-5) orada ruh olmayan, sonsuz
söndürülemez ateşe neden gerek olduğu
sorusuna da eklemede bulunur.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
83
Soru: Matta 26:7; Markos 14:3 ve Luka
7:37'deki kaymaktaşı hakkında ne biliyoruz?
YANIT: Antik zamanlarda iki değişik minerale
kaymaktaşı adı veriliyordu.
Kaymaktaşının kendisi yumuşaktır (sertlik =
2) ve tırnakla çizilebilir. Oymaya elverişlidir ve
bir tür alçıtaşıdır. Açık renklidir ama değişik
renklerle alacalı olabilir. Genelde
mağaralarda oluşur.
Mermere de kaymaktaşı adı verilir. Oyması
biraz daha zordur (sertlik = 3) kalsit ya da
aragonittir. Yeniden kristalize olmuş
kireçtaşıdır.
Soru: Matta 26:7-11'de, kadın İsa'nın
başına pahalı parfümü döktüğünde, İsa
Kendi hoşuna giden şeyi mi
düşünüyordu? (Bu soruyu Müslüman
Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Deedat’ın sorusunu yanıtlamadan
önce soruyu daha da zorlaştıralım. İsa burada
onun yaptıklarını övmekle kalmamış, melekler
ve cennetteki insanların tapınmasını da kabul
etmiştir (İbraniler 1:6; Vahiy 5:12). İsa ayrıca
Tanrı olarak insanların tapınmasını da kabul
etmiştir (Matta 21:15-16; 28:9; Yuhanna
9:38).
Bu konuda Deedat'la kısmen aynı görüşte
olduğumuzu öğrenmek sizi şaşırtabilir. İsa'nın
önemi konusunda Deedat'ın düşünceleri ve
İsa'nın Kendi önemi konusundaki
düşüncelerinin çok farklı olduğunu
görebiliyoruz. Bütün Yahudiler, sadece
Tanrı'ya tapınılması gerektiğini biliyorken, bir
tapınma etkinliği olan başına pahalı parfümün
dökülmesini ve tapınılmayı kabul etmek İSA
TANRI OLMADIKÇA fazla ileri gitmekti.
Soru: Matta 26:11'de söylendiği gibi İsa
her zaman onlarla birlikte olmayacak
mıydı? Yoksa Matta 28:20'nin söylediği
gibi, her zaman, dünyanın sonuna kadar
onlarla birlikte mi olacaktı?
YANIT: Her ikisi de. İsa'nın fiziksel varlığı
onlarla birlikte olmayacaktı, bu yüzden O
fiziksel olarak hâlâ onlarla birlikteyken kadının
İsa'yı meshetmesi uygun bir davranıştı. Ama
İsa, göğe alındıktan sonra bile ruhsal
bakımdan onlarla birlikte olmaya devam
edecekti.
Soru: Matta 26:27; Markos 14:23; Luka
22:17,22 ve 1 Korintliler 11:25'e göre
hepimiz aynı komünyon bardağını mı
paylaşmalıyız?
YANIT: Hepsi bir masada oturmuyor, uzanıp
yiyordu. On iki kişi artı İsa'dan oluşan bir
gruptular, ihanetçi de aralarındaydı.
Günümüzde bu şekilde yemek yememiz
gerekmediği gibi, aynı kâseyi paylaşmamız da
gerekmez.
Gerçek bir Hristiyan olduğuna inandığım bir
vaiz, komünyon sırasında hepimizin aynı
kâseyi paylaşmamız gerektiğini düşünür.
Ancak, izlenmesi gereken törenle, yemek
yerken uzanmak gibi o sırada yerine getirilen
önemli olmayan yönler arasında bir ayrım
yapmamız lazımdır.
Soru: Matta 26:28 ve Markos 14:24'de
antlaşma sözcüğünün önünde "yeni"
sözcüğü olmalı mıdır?
YANIT: Büyük bir olasılıkla olması gerekmez.
Matta 26:28'de
Alexandrinus (M.S. 450), Ephraemi
Rescriptus (5'ci yüzyıl), Bezae
Cantabrigiensis, Freer Müjdeleri, Sahidik
Koptik (3/4th yüzyıl), Bohairic Koptik (3/4
yüzyıl), the Bizans Dua Kitabı, f1 ailesi, f13
ailesi, Ermeni, Habeş ve bazılarında "yeni"
sözcüğü yer alır.
p37 (3'cü yüzyılın ortası), Sinaiticus (M.S.
340-350), Vaticanus (M.S. 325-350),
vb.larında "yeni" sözcüğü yoktur.
Markos 14:24'de
Alexandrinus, Sahidik Koptik, Diatessaron,
Bizans Dua Kitabı, f1 ailesi, f13 ailesi,
Ermeni, Habeş ve bazılarında “yeni”
sözcüğü yer alır.
Sinaiticus, Vaticanus, Ephraemi Rescriptus,
Bezae Cantabrigiensis, Freer Müjdeleri,
Bohairik Koptik ve bazılarında “yeni”
sözcüğü yer almaz. Genel olarak, bu iki el
yazması, iki değişik eğilim arasındaki
bağlantıyı gösterme bakımından ilginçtir.
1. Sinaiticus, Vaticanus, Koptik ve bazıları
dahil, İskenderiye el yazmaları, genel olarak
Bizanslı çeşitlerinden daha kısadır.
2. Tanrıbilimsel eğilimleri belirten fazla bir
bağlantı yoktur. Örneğin, başkaları bu
değişikliklerle bağlantılı olduğu halde, Bezae
Cantabrigiensis, Freer Müjdeleri, Ephraemi
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
84
Rescriptus ve Bohairik Koptik bu
değişikliklerle bağlantılı değildir.
Soru: Matta 26:39,42'de, İsa Tanrı olduğu
ve Tanrı'nın düşüncelerine sahip olduğu
halde nasıl, “Mümkünse bu kâse benden
uzaklaştırılsın" diye dua etmişti?
YANIT: Filipililer 2:6-7, İsa yeryüzüne
geldiğinde, ilahi güçleri ve özelliklerinin
birçoğunu gönüllü olarak bir kenara bıraktığını
gösterir. Örneğin, İsa yorulmuştur
(Yuhanna 4:6) ve itaat öğrenmiştir (İbraniler
5:8), büyük bir olasılıkla cennette itaati
bilmesi için bir neden yoktu. Ayrıca, İsa
yeryüzündeyken her şeyi bilmiyordu, tıpkı,
Matta 24:36 ve Markos 13:32'de gördüğümüz
üzere geri döneceği gün ya da saati bilmediği
gibi. Burada İsa başka bir yol bildiğini
söylemiyor. Öndeki yolun çok acı verici
olduğunu görüyor ve Baba Tanrı'ya
Kendisinin başka bir yol görüp görmediğini
soruyor.
Bu soru, İskenderiye piskoposu Dionisyus,
İznik Öncesi Atalar anlamına gelen The AnteNicene Fathers'daki Yorumlamayla ilgili parça
3, cilt 6, sayfa 108'de var olan yanıtla hemen
hemen aynı yanıtı verdiğinde yanıtlanmıştı.
Soru: Matta 26:52 İsa'nın her türlü savaşa
ve idam cezasına karşı olduğunu mu
bildiriyor?
YANIT: İlk olarak yanıtın ne olmadığına
bakalım, sonra da yanıtı bildirelim.
Yanıt ne değildir: İsa Matta 24:5-7,31;
Markos 13:7-8 ve Vahiy 19:15,17-21'de geri
döndüğünde Kendisine karşı olan herkesi
öldüreceğini öğretmiştir. Ancak sorulan
sorunun yanıtı bu değildir çünkü Tanrı'nın
yaptığı şeyle bize itaat etmemiz buyrulan
şeyin aynı olması gerekmez.
Yanıt: Dört nedenden ötürü hayır.
1) İsa burada, inanlıların kılıç taşımamaları
gerektiğini ima ediyor olamaz. Böyle olsaydı,
bundan sadece birkaç saat önce Luka 22:3638'de kılıcı olmayanların gidip bir kılıç
almalarını söylesindi ki? Ayrıca, öğrenciler iki
kılıçları olduğunu söyledikten sonra İsa onlara
kılıçlarını atmalarını söylememişti. Bunun
yerine, "Bu yeter" demişti.
2) İsa burada Petrus'a hitap ederek
konuşuyordu. Petrus, baş kâhinin
hizmetkârının kulağını kestikten sonra İsa ona
başka kimseye kılıcıyla vurmamasını
söylüyordu.
3) İsa burada kılıcı olan herkesten değil, "kılıç
gücüyle yaşayanlar"dan söz ediyordu. Bu
hem hayatlarını insanları öldürerek
kazananlar ve hem de insanları öldürmeye
sorunlarının çözümü olarak bakanlar
anlamına gelebilir.
4) Bu ayetin ikinci kısmı bir buyruk değil, bir
gözlemdir.
Kılıçların bir sakıncası olmadığını gösteren
diğer ayetler, Romalılar 13:1-4; Luka 14:31;
19:27; 20:14-16; Elçilerin İşleri 25:11; 1
Korintliler 9:7'dir. Askerler Luka 3:14'de
Vaftizci Yahya'ya ne yapmaları gerektiğini
sordukları zaman Yahya onlara orduyu
bırakmalarını söyleme konusunda kusursuz
bir fırsata sahip olmuştu ama onlara böyle bir
şey söylememişti. Aynı şekilde, Elçilerin İşleri
10'da yüzbaşı Kornelyus da dindar bir
adamdı. Eski Antlaşma zamanlarında, Çölde
Sayım 35:31,33 ve Musa'nın Yasası'ndan
önce Yaratılış 9:4'da katilleri idam etmeye
sadece izin verilmiyor, bunun yapılması
buyruluyordu. Kılıca dayanarak
yaşamamamızı söyleyen ya da ima eden
diğer ayetler şunlardır: 2 Korintliler 10:4-5;
Matta 5:25; Yuhanna 18:36 ve Romalılar
12:17.
İsa, Luka 22:36 ve genel olarak Yeni
Antlaşma'da, savunma için kılıç kullanımını ve
Romalılar 13:1-4'de yönetimin kılıcı
kullanmasını öğrettiği halde, hiçbir zaman
kılıcın agresif bir şekilde kullanılmasını ya da
kilisenin kılıç kullanmasını teşvik etmez. İlk
Hristiyanlar'ın hiçbiri kilisenin kılıç
kullanmasını savunmamıştır. Tarihsel olarak,
Kutsal Kitap'a aykırı olan bu öğreti, ilk olarak
M.S. 386 civarında Hippolu Augustin
tarafından öğretilmişti.
Soru: Yeşaya 53:7, Mesih'in ağzını
açmayacağını söylediği halde Matta
26:64'de İsa nasıl Sanhedrin'in önünde
konuşabilmişti? YANIT: Yeşaya'nın sözleri,
İsa'nın bütün hayatı boyunca konuşamayacak
bir şekilde doğacağı anlamına gelmez.
Yeşaya 53, "Kırkıcıların önünde sessizce
duran koyun gibi Açmadı ağzını" diyerek buna
açıklama getirir. İsa o gün konuşmuştu, ama
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
85
Kendisini suçlayanlar Pontiyus Pilatus'un
önünde O'nun aleyhinde konuştukları zaman,
Matta 27:17 ve Markos 15:4-5'in söylediği
gibi, Pilatus İsa'nın konuşmamasına ve
Kendisine yapılan suçlamaların hiçbirine yanıt
vermeyişine şaşırıp hayrete düşmüştü.
Soru: Matta 26:69-75'de, İsa'nın elçisi olan
Petrus nasıl korkudan yalan
söyleyebilmişti?
YANIT: Petrus, kendisinin de, Matta 26:75;
Markos 14:72 ve Luka 22:62'de anladığı gibi
burada günah işlemişti. Petrus, İsa'ya umut
bağlamıştı ve İsa onları önceden uyardığı
halde, İsa tutuklandığında elçiler korkuyla
oradan kaçmıştı. İsa, Yuhanna 21:15-19'da
Petrus'u, Kendisini üç kez inkâr ettiğinden
ötürü bağışlamıştı.
Soru: Matta 26:73 ve Markos 14:70. Celile
aksanının özellikleri neydi?
YANIT: Biz bunu kesin olarak bilmesek de,
Celile ve yakınlarındaki Dekapolis'te birçok
Grek ve Grekçe konuşan Yahudi yaşıyordu.
Onların konuşmaları belki de Grek dilinden
bazı özellikler taşıyordu. Sözcüklerin
telaffuzunun yanı sıra, deyişler ve sözcük
seçimleri de buna dahil olabilir.
Soru: Matta 26:74 ve Markos 14:71'de
Petrus neden lanet okumuştu?
YANIT: Kutsal Kitap bunun nedenini
söylemediği halde bunun iki nedeni olabilir:
Korku: Petrus korktuğu için böyle davranmış
olabilirdi.
Etki için: Yahudiler'e, İsa'nın bir öğrencisi
olmadığını "kanıtlamaya" çalışmak için böyle
yapmış olabilir.
Petrus bunu hangi nedenden yapmış olursa
olsun, tıpkı İsa'yı inkâr edişi gibi, bu bizim
günümüzde izlememiz gereken bir örnek
değildir.
Efesliler 5:4'e göre küfürlü konuşmamamız
lazımdır ve Matta 12:36 da, söylediğimiz her
boş söz için yargı günü hesap vereceğimizi
bildirir.
Soru: Yahuda, Matta 27:5'in söylediği gibi
kendini asmış mıydı, yoksa Elçilerin İşleri
1:18-19'un söylediği gibi bedeni yarılıp
bütün bağırsakları dışarı mı dökülmüştü?
YANIT: Elçilerin İşleri 1:18-19, Yahuda'nın
baş aşağı düştüğünü söyler. Bu da onun en
azından biraz yüksekten düştüğü anlamına
gelir. Bu ayetleri bir araya koymak bize iki
olasılık sağlar. Her iki senaryoda da, İsa
kendini asmıştı. Yahuda kendisini büyük bir
olasılıkla bir uçurumun kenarında olan bir
ağaca asmıştı.
Kendini asma girişimi işe yaramamıştı:
Yahuda daha ölmeden ip kopmuş ve Yahuda
tarlaya baş aşağı düşmüş ve bedeni
yarılmıştı.
Kendini asma girişimi başarılı olmuştu ve
Yahuda kendini astığı için ölmüştü. Ancak
eğer kimse onu oradan indirmek için
gitmemişse, bedeni er geç oradan düşmüştü.
Her iki durumda da, bir kendini asma
girişimi, kopmuş bir ip ve yarılmış bir beden
vardır.
Soru: Matta 27:7 ve Elçilerin İşleri 1:18'de
tarlayı kâhinler mi, yoksa Yahuda İskariyot
mu satın almıştı?
YANIT: Yahuda zaten ölmüştü, bu yüzden bu
işlemi Yahuda'nın temsilcileri olarak kâhinler
"onun" 30 gümüşüyle yapmıştı. Yahuda
böylelikle ölümünden sonra tarlanın sahibi
olmuştu. Matta 27:6'da kâhinler, kan bedeli
olan bu otuz gümüşün tapınağın hazinesine
koymayı istemediler.
Soru: Matta 27:9-10'un sadece bir kısmını
Yeremya söylediği ve diğer kısmını da
Zekeriya söylediğinden, bu olay nasıl
Yeremya peygamber aracılığıyla bildirilen
sözün yerine gelişi olabilir?
YANIT: Hristiyanlar'ın bunu beş yanıtı vardır.
Kopyalama hatası, kesinlikle bildirilen bir
peygamber yoktur. – Hippolu Augustin,
Birçok elyazmasında bir peygamberin isminin
yer almadığını söylemiştir. Ancak, en iyi el
yazmalarında "Zekeriya" isminin geçtiğini
düşünmektedir (Augustin'in Müjdeler'in
Uyumu anlamına gelen Augustine’s Harmony
of the Gospels, kitap 3, bölüm 7.30-31, sayfa
191-192.
Zekeriya konusunda kopyalama hatası –
Birkaç Grekçe elyazması, Yeremya yerine
Zekeriya der.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
86
Çeviri hatası: Elçi Yuhanna'nın öğrencisi
Papyas, Matta'nın Müjdesi'ni özgün olarak
İbranice yazdığını kaydeder. Eğer bu
doğruysa ve Matta'nın Müjdesi Grekçe'ye
tercüme edilmişse, bu ayrıntı o zaman
değişmiş olabilir.
Yeremya'nın kaydedilmemiş bir
peygamberliği. Zekeriya 1:4, Yeremya
18:11'i aktarır. Zekeriya 7:7 eski
peygamberlerin sözlerini söylediğini bildirir.
Kutsal Kitap'taki Zorluklar anlamına gelen
Difficulties in the Bible, sayfa 139 bundan söz
eder.
Bir tanıklık zinciri: Bir Midraş uygulaması,
değişik peygamberlikleri aktarıp onları adına
"bir tanıklık zinciri" dediğimiz şekilde birlikte
yorumlamaktı. Markos 1:1 de büyük bir
olasılıkla, bir tanıklık zinciridir. Bir örnek
olarak şunu gösterebiliriz: eğer bir eserin iki
yazarı varsa ve ikinci yazardan sadece kısaca
söz ediliyorsa, sadece birinci yazarı bildirmek
yaygın görülen bir davranıştır. Ayrıca
zincirleme seri adı da verilen tanıklık zincirleri,
sadece Kutsal Kitap'ta değil, ilk Hristiyanlar'ın
yazılarında da yaygındı. Sadece daha ünlü
olan yazarın ismini söylemek de yaygın bir
uygulamaydı ve bizler de antik edebiyata
kendi uygulamalarımıza göre değil, onların
uygulamalarına göre bakmalıyız.
Soru: İsa, Matta 27:11 ve Markos 15:2'de,
“Söylediğin gibidir" dediğinde Yahudiler'in
Kralı olduğunu onaylıyor muydu?
YANIT: Evet. Bu sözler sadece, "Söylediğin
şey doğrudur" olarak tercüme edilebilir.
SORU: Matta 27:15 ve Markos 15:6'da,
Pilatus bayramda neden bir tutukluyu
salıveriyordu?
YANIT: Belli ki, bu onun kişisel geleneğiydi.
Büyük bir olasılıkla, böyle yaparsa
Yahudiler'in kendisini daha adil ve insancıl
sayacaklarını düşünüyordu. Belli ki, adalet ve
merhamet düşünceleri bizim günümüzde bu
konulardaki düşüncelerimizden farklıydı ve
Kutsal Kitap onun düşüncelerini onaylamaz.
Soru: Matta 27:19'da, Pontiyus Pilatus'un
karısı hakkında başka ne biliyoruz?
YANIT: Kutsal Kitap onun hakkında başka bir
şey söylemez. Kilise gelenekleri, adının
Claudia Procula olduğunu, daha sonra gizli
bir Hristiyan olduğunu ve Rum Ortodoks
Kilisesi'nin onu bir aziz saydığını bildirir.
Soru: Matta 27:22; Markos 15:14; Luka
23:23; ve Yuhanna 19:147de İsa'nın
çarmıhta yavaş yavaş acı veren bir ölümle
ölmesi mi gerekiyordu yoksa kılıçla ya da
hastalıkla daha az acı veren bir şekilde
ölebilir miydi? (Bu soruyu eşim merak
ediyordu.)
YANIT: Kutsal Yazılar, neler olabileceği
konusunda bir sürü olasılığı değil, sadece
olup bitenleri bildirir. İblis, insanları İsa'yı
öldürmeleri üzere yönettiğinde, belli ki İsa'ya
o sırada insanların bildiği en acı verici ölümü
vermeyi seçmişti. İsa bize en iyi armağanı
vermek için en kötü cezaya katlanmıştı.
SORU: Matta 27:25'de, halk neden, O`nun
kanının sorumluluğunun kendilerinin ve
çocuklarının üzerinde olmasını istiyordu? ”
YANIT: Bu sorunun yanıtında göz önünde
bulundurulması gereken dört nokta vardır.
1. Pilatus en azından İsa'nın ölümünden ötürü
sorumluluğu üzerine almak için çok isteksiz
görünüyordu ve halk sorumluluğu kendi
üzerlerine almaya razı olmazlarsa Pilatus'un
İsa'yı ölüm cezasına çarptırmayacağını
düşünmüş olabilir.
2. Ayrıca, Pilatus'un karısı onu bu adamın
ölümüyle hiçbir alakası olmaması konusunda
uyardığı halde, Pilatus'un Kutsal Kitap
dışında başka durumlarda kan dökmeye
hevesli biri olduğunu göstermişti. Yine de,
Pilatus kalabalığın sorumluluğu kendi
üzerlerine alacaklarını söylemesini, böylece
İsa'yı öldürme konusunda tek sorumlu
olmaktan kurtulmayı isterdi. Pilatus kendini
korumak için kalabalığı bu şekilde
davranmaya yönlendiriyor olabilirdi. Böylece
daha sonra eğer Yahudiler ya da Romalılar
bu kararı sorgularsa kalabalığın sözleri onun
bu kararını haklı çıkartmış olurdu.
3. Anne babalar kendi kişisel suçlarını
çocuklarının ya da soylarından gelecek
olanların üzerine koyup koymama kararını
veremezler. Ne yazık ki, Hitler ve diğer
Naziler, kendi zamanlarında yaşayan
Yahudiler'e "Mesih katilleri" adını verdiler ve
korkunç suçlarını haklı göstermeye çalışmak
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
87
için bu sözü kullanmışlardı. Hitler kendisi,
birçok Katolik rahibin ve başka Hristiyan'ın
yok edilmesini emretmişti. Tabii ki, Romalılar
İtalyan'dı ve Hitler, İtalya'yla müttefik olmuştu.
Evet, Romalılar ve Yahudiler'in günahları
İsa'yı çarmıha gerdirtmiştir ama aslında İsa'yı
çarmıha gerdiren hepimizin günahlarıdır.
4. Nihai olarak, İsa'nın kanıyla örtülenlerin
günahları yıkanmıştır ama tabii ki, kalabalığın
burada söylemek istediği şey bu değildi.
Soru: İsa'nın kaftanı, Matta 27:28-29'da
bildirildiği üzere kırmızı mıydı, yoksa
Yuhanna 19:2-3'ün bildirdiği gibi mor
muydu?
YANIT: Bu konuda iki değişik yanıt vardır ve
ikisi de doğru olabilir.
Kırmızımsı-mor: Kırmızımsı mor, bir tür mor
ya da kırmızı sayılabilir. Antik Grekçe'de, her
rengin ışık tayfının tam olarak ne olduğu
şimdiki kadar belirgin değildi. Papyas,
Matta'nın Müjdesi'nin İbranice/Aramice'den,
Grekçe'ye çevrildiğini söylediğinden bu
işlemle söz konusu belirsizlik daha da
vurgulanmıştı.
Çok-renkli: Pahalı bir kral giysisinin sadece
bir tek renk taşıması gerçekten de garip
olurdu. Mısır'daki insanların antik renkli
resimleri çok renklilik gösterir. Birçok değişik
renkten oluşan kaftanlar bildiğimiz kadarıyla
İsa'dan 1900 yıl önce yaşayan Yusuf'un
zamanında bile çok görülüyordu.
İşe esprili olarak bakarsak, bu yanıt tam
siyah beyaz olmadıysa da, iki olasılığın da
mantıklı olduğunu görmek için pembe gözlük
takmak geremez.
Soru: Matta 27:32 ve Markos 15:21'de
neden Kirineli Simun'un İsa'nın çarmıhını
taşıması gerekmişti?
YANIT: İsa Kendi çarmıhını taşıyamayacak
kadar zayıf düşmüştü ve Romalılar da onu
kendileri taşımak istememişti. Romalılar
burada adil görünme derdinde değildi.
Soru: Matta 27:32, çarmıhı taşıyan Kirineli
Simun, Matta 26:6'daki cüzamlı Simun
muydu?
YANIT: Bu mümkündür ama pek olası
değildir. Simun çok görülen bir isimdi.
Soru: Matta 27:34,48 ve Markos 15:36,
neden bir süngeri sirkeye batırıp İsa'ya
verdiler?
YANIT: İsa susadığını söylemişti. Bir hadis,
Yeruşalimli kadınların sirkenin içine acıyı
kesen bir narkotik olan öd koyduklarını bildirir.
Soru: Matta 27:46-47 ve Markos 15:36,
neden birisi İsa'nın İlyas'ı çağırdığını
söylemişti?
YANIT: Kalabalık içindeki halk, Latince,
Grekçe, Aramice/İbranice ve büyük bir
olasılıkla birkaç başka dil daha konuşuyordu.
İsa, "Eli, Eli" dediğinde, bazıları O'nun "İlyas"
dediğini düşünmüştü. Hem İbranice ve hem
de Romalılar'ın kullandığı Latince'de "y" sesi
yoktu.
Soru: İsa, Matta 27:46 ve Markos 15:34'de,
"Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?"
dediğinde ne demek istemişti?
YANIT: Bu sakin bir tanrıbilimsel soru değil,
acı içinde bir bağırıştır. İsa burada sadece
fiziksel acıyla değil, duygusal acıyla
bağırıyordu. Bizim belki de tamamen
anlayamayacağımız bir şekilde Baba, bizim
bütün günahlarımızın ağırlığını omuzlarında
taşıyan İsa'ya sırt çevirmişti.
Soru: Matta 27:46 ve Markos 15:34, sahte
din önderi Rev. Moon'un öğrettiği gibi,
İsa'nın Tanrı olmadığını mı gösteriyor?
YANIT: Hayır. İlk olarak, sahte Mesih Rev.
Moon'un söylediklerini ondan sonra da
bunların tekzibini vereceğiz.
İlahi İlk anlamına gelen Divine Principle
(beşinci baskı 1977) 210-212 sayfalar. “…
Yaratılış amacını yerine getirmiş bir adam
olarak İsa, Tanrı ile tek bir bedendir... Yine
de, hiçbir şekilde Tanrı'nın Kendisi olamaz...
Tanrı'yla tek bir beden olan İsa'ya ikinci bir
Tanrı (Tanrı'nın benzerliği) denilebilir ama o
hiçbir şekilde Tanrı'nın Kendisi olamaz... İsa,
yaratılışın amacını kusursuzluğa eriştirmiş
olan bir adamdı ama bu onun Yaratıcı'nın
Kendisi olduğu anlamına gelmez... Ayrıca,
İsa'nın çarmıhta, "Tanrım, Tanrım, beni
neden terk ettin?" dediğini öğrendiğimizde,
İsa'nın Tanrı'nın Kendisi olmadığı açıklığa
kavuşur."
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
88
Ancak, İbraniler 1:8,10 ve Titus 2:13'e göre
İsa Tanrı'dır ve Koloseliler 1:19 da Tanrı'nın
bütün doluluğunun O`nda bulunduğunu
bildirir. İsa'nın Tanrı olduğunu gösteren diğer
ayetler şunlardır:
Romalılar 9:5, Yuhanna 5:23 ve 1 Yuhanna
5:20. Yuhanna 20:28'de, İsa'nın öğrencisi
Tomas O'na "Tanrım" diye hitap etmişti.
Yuhanna 1:3,10,11,14 ve Koloseliler 2:16,
gökte ve yeryüzündeki her şeyin İsa
tarafından ve İsa için olduğunu göstererek
İsa'nın sadece mükemmelleşmiş bir insan
olmadığını gösterir.
Kutsal Kitap'ta, Tanrı sözcüğünün birden
fazla anlamda kullanılması da karışıklık
yaratabilir. Hiç olmazsa yeryüzünde, İsa itaati
öğrenirken (İbraniler 5:8) Baba'nın İsa'nın
Tanrısı rolünü yerine getirdiği kesindir.
Soru: Matta 27:51 ve Markos 15:38,
Tapınak'ın perdesinin ikiye ayrılması ne
anlama geliyordu?
YANIT: Perde Tanrı'nın en kutsal yerini
Tapınak'ın geri kalan kısmından ayırıyordu.
Perdenin yırtılması, Tapınak törenlerinin ve
onları yöneten yasanın yok edildiği anlamına
geliyordu. Perdenin yırtılması, İsa'nın kefaret
eden kurbanından ötürü, engelin kalktığını ve
Tanrı'yla yakın bir ilişkiye sahip
olabileceğimizi gösteriyordu.
Soru: Matta 27:51'de, Tapınak perdesinin
yırtıldığı konusunda Kutsal Kitap dışında
bir kanıt var mıdır?
YANIT: b Yoma 39b. (sayfa 580)'da buna
benzer bir şey vardır. Tapınak kapılarının
kendi kendilerine açıldığını söyler.
Soru: Matta 27:51'de, Matta dışında bu
deprem hakkında bir kanıt olmadığı doğru
mudur?
YANIT: Hayır, bu doğru değildir. Ya
Hristiyanlık'tan şüphesi olan kimseler haklıdır
ve Matta esinlendirici bir noktası olan bir
hikâye uydurmuştur ve ilk kilise de bunun
doğru olduğuna inandırılarak kandırılmıştır ya
da gerçekten bir deprem olmuştur, mezarlar
açılmıştır, bazı ölüler dirilmiştir ve İsa'nın
dirilişinden sonra cennete gitmiştir.
Matta'nın dışında kimsenin bundan söz
etmediği doğru değildir. Bu olaylardan söz
eden iki Kutsal Kitap dışı, Hristiyan olmayan
kaynak ve dört Kutsal Kitap dışı Hristiyan
kaynak vardır.
Phlegon, M.S. 137'den hemen sonra yazan
(Anadolu'da olan) Karyalı bir Grek yazardı.
Kendisi şöyle yazmıştır: "202'ci Olimpiyat'ın
(M.S. 33) dördüncü yılında, 'büyük bir güneş
tutulması' oldu ve 'günün altınca saatinde
[yani öğlen saat 12'de]' gökte bir tek yıldızın
bile görülmediği derecede karanlık gece oldu.
Bitinya'da büyük bir deprem oldu ve İznik'te
birçok şey devrildi" (Mesih için Savunu
anlamına gelen The Case for Christ, sayfa
111'den aktarılmıştır ). Orijen Celsus'a Karşı
anlamına gelen Origen Against Celsus, kitap
2, bölüm 14, sayfa 437; kitap 2, bölüm 33,
sayfa 445; kitap 2, bölüm 59, sayfa 455.
Thales (ya da Thallus), (M.S. 232-245'de
yazan) Julius Africanus'un sözünü ettiği
Filistinli bir tarihçiydi. Julius, “Thallus,
Tarih'inin üçüncü kitabında, 'Bana hiç
nedensiz görünen bir güneş tutulması oldu'
der" diye bildirmektedir (İznik Öncesi Atalar
anlamına gelen The Ante-Nicene Fathers, cilt
6 sayfa136'dan aktarılmıştır). Metin çerçevesi,
Ahaşveroş'un buyruğundan Mesih'in çarmıha
gerilişine kadar olan zamanın Daniel 9'u
yerine getirdiğini anlatmaktadır. (Ancak
Thales'in bir depremden söz ettiği konusunda
bir kanıta sahip değiliz.)
İreneyus (M.S. 182-188), Kayıp Yazılardan
Parçalar anlamına gelen "Fragments from the
Lost Writings,” bölüm 28, sayfa 573 (İznik
Öncesi Atalar anlamına gelen Ante-Nicene
Fathers'da), “İsa gömüldüğünde, birçok can
dirildi ve bedenlerinde görüldüler" der. Ayrıca,
Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against
Heresie, kitap 4, bölüm 34, sayfa 512'de de
şöyle der: “Ve Rab'bin çektiği acılarla
bağlantılı ve daha önceden bildirilmiş olan
olaylar başka hiçbir durumda
gerçekleşmemiştir. Antik zamanlarda yaşayan
hiç kimsenin ölümünde, güneş gün ortasında
batmamış, Tapınak'ın perdesi yırtılmamış,
deprem olmamış, kayalar kopmamış, ölüler
dirilmemiş ve eskiden ölmüş olan bu kişiler
üçüncü günde cennete kabul edilmemiştir...
Bu yüzden, peygamberler sıradan birisinden
değil, Kendisi için bütün bu olayların
gerçekleştiği Rab'den söz etmiştir.”
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
89
Elçi Yuhanna'nın bir öğrencisi olan, İgnatyus
(M.S. 116'dan önce), Magnezyalılar'a Mektup
anlamına gelen Letter to the Magnesians,
9'cu bölümde İsa'nın dirilttiği kişilerden söz
eder.
İskenderiyeli Klement, The Stromata (M.S.
193-202) kitap 6, bölüm 6, sayfa 491'de,
“Ama uyumuş olanlar, ölü olarak indiler, diri
olarak çıktılar. Müjde, 'ölmüş olan birçok
kutsal kişinin cesetleri dirildi' der. Bu kişilerin
daha iyi bir duruma geçirildikleri açıktır. O
zaman Kurtarıcı'nın yaptıkları sayesinde
evrensel bir hareket ve değişim
gerçekleşmiştir" der.
Hristiyanlık'tan şüphe duyan kişilerin
düşüncelerine göre, ilk zamanlarda yazan bu
yazarlar, "kandırılmış ve aldatılmıştı." Aynı
şekilde, diriliş dahil diğer mucizelerle ilgili
olarak da, ilk Hristiyanlar da olmamış olan
bazı olayların olduğuna inandırılarak
kandırılmış ve aldatılmıştı. Daha fazla görgü
tanığı olmadığından, ya Müjde yazarlarının
söylediklerine inanırız, ya da inanmayız. Aynı
şey, 1 Korintliler. 15:13-19'de, eğer diriliş
gerçekleşmediyse kendi bildirisinin yararsız,
kendisinin yalancı bir şahit olduğunu,
imanımızın boş ve Hristiyanlar'ın bütün
insanlar içinde en acınacak kişiler olduğunu
söyleyen Pavlus için de geçerlidir. Elçi Pavlus
gibi ben de ikisinin arasında olan başka bir
şey göremiyorum.
Orijen (M.S. 225-254) Celsus'a Karşı
anlamına gelen Against Celsus adlı kitabı,
kitap 2, bölüm 33, sayfa 445'de, ülkenin
üzerine karanlık çöktüğünden ve mezarların
açıldığından söz eder. İskenderiyeli
Dionisius (M.S. 246-265) da, Matta'daki
depremden bahseder. Piskopos Basilides'e
Mektup anlamına gelen Letter to the Bishop
Basilides, kanon 1, sayfa 94.
Özetlemek gerekirse, şunlardan ötürü
seçilmiş bireylerin diriltildiğine inanma
nedenimiz var:
1. Müjde yazarlarına ve onların başka şeyleri
bildirmelerine güvenimiz var.
2. İlk kilise yazarları bundan söz etmiştir.
3. Ölmüş kişileri tanımayanların bunu
doğrulaması zaten imkânsız olurdu ve
Yahudi ve Romalı yazarlar bu kişileri
tanıyor olamazdı.
4. Yahudi yazarların bundan söz etmeye
özendirici bir neden yoktu.
5. Diriltilmiş insanlar olayı, İsa'nın dirilişinin
yanında gölgede kalmıştır.
Depremler hakkında söylediklerinizin
yarısına katılıyorum. Ama Müjde yazarlarının
bu dehşetli olayları, Tanrı'nın duruma el
atmasının büyük önemi ve sonuçları
simgelemek için kullanmış olmaları yerine,
Tanrı'nın bu dehşetli olayları kullandığına
inanıyorum. Müjdeler'e ek olarak, Vahiy
Kitabı'ndaki depremleri ve Yeşaya 6'da
Uzziya öldüğünde gerçekleşen depremi de
unutmayın. Ayrıca kilise tarihinden de,
John Chrysostom, M.S. 403 tarihinde
Konstantinopolis'ten sürgün edildiğinde de bir
deprem olduğunu biliyorum. Eski zamanlarda
yaşamış olan yazarların küçük depremleri
yazmış olmaları beklenemez. Bu bölgede
gerçekleşen küçük depremlerle ilgili olarak,
sadece Türkiye ve Yunanistan'da
gerçekleşen depremler hakkındaki ayrıntıları
biliyorum. Encyclopedia Britannica Türkiye ve
Yunanistan'daki depremler konusuna şunları
bildirir:
1902 ile 1946 arasında 58 deprem olmuştur.
1947 ile 1966 arasında 82 deprem olmuştur.
1967 ile 1976 arasında 45 deprem olmuştur.
1977 ile1981 arasında 9 deprem olmuştur.
Bunun yanı sıra, Kümran'da yapılan
arkeolojik araştırmalar, M.Ö. 31 yılında büyük
hasar veren bir deprem gerçekleştiğini
gösterir, ancak hiçbir antik çağ yazarı bu olayı
kaydetmemiştir.
Sonuç olarak iki seçim vardır ve bunların
arasında bir şey yoktur.
1. Deprem olmamıştır: Müjde yazarları, güzel
ahlaksal öğretilerinde haklı olabilirler ama
gerçekleşmemiş olan depremler olduğunu
bildirmişlerdir. En azından gerçek dünyayla
ilgili olaylarda onların söylediklerine
güvenemeyiz.
2. Deprem: Müjde yazarlarının söylediklerine
güvenilebilir ve onlar gerçekten gerçekleşen
depremleri bildirmişlerdir.
Soru: Matta 27:52-53, ölmüş insanlar nasıl
mezarlarından çıkabilirler?
YANIT: Yüce Tanrı'nın, ölüleri diriltmek dahil,
istediği her şeyi yapma gücü vardır.
Hristiyanlık'tan şüphe duyan bazı insanlar
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
90
bunun doğa kanunlarına aykırı olduğunu
söylerler ama doğa kanunlarını Tanrı
yapmıştır.
Cennetteki melekler, Hristiyanlık'tan şüphe
duyan kişilerin sözlerine, bizim Wright
Kardeşler zamanında onların
yapacaklarından kuşku duyan ve "insan hiçbir
zaman uçamaz" diyen kişilere baktığımız gibi
bakıyor olmalılar. Aerodinamik yükseltme
yerçekimi kanununu hükümsüz kılabilirse
Yaratıcı da Kendi yarattığı yasaları hükümsüz
kılabilir!
Soru: Matta 27:52-53'de, İsa dirildiğinde
insanlar mezarlarından çıkmaları, bir
Katolik yazarın öğrettiği gibi Meryem'in
bedeninin göğe alınması olasılığını
gösteriyor mu?
YANIT: Hayır. Ludwig Ott, Katolik
Dogmasının Temelleri anlamına gelen
Fundamentals of Catholic Dogma (1960)
sayfa 209'da bunu bir kanıt olarak değil,
destekleyici bir savunma olarak sunmuştur.
Bu, Meryem'in bedeniyle göğe alınmadığını
iki nedenden ötürü desteklemez bile:
a) Mezarlarından çıkan insanların, (Lazar gibi)
ölümlü bedenlerinde mi canlandırıldıkları,
yoksa diriltildikleri mi açıkça
anlaşılmamaktadır.
b) İsa ölüp ölümden dirildiğinde Meryem daha
hâlâ yaşıyordu, bu yüzden Meryem bu gruba
dahil olmuş olamaz.
Soru: Matta 27:65'de, "güvenlik altına
alma" sözünün Tapınak askerleri yerine 416 Romalı asker anlamına geldiğini
nereden biliyoruz?
YANIT: Grekçe'de ikisi de olabilir.
Bildirme kipi: Orada zaten bir nöbetçi var.
Emir kipi: Size vereceğim bu Romalı
askerleri alın. Aşağıda bunun üç olası
yorumunu ve her birinin lehte ve aleyhte olan
tarafları yer alıyor:
Zaten kendi Tapınak muhafızlarımız var:
İsa'yı tutuklayanların Tapınak muhafızları
olması bu görüşü destekler. Çarmıha gerilen
suçlunun bedeni artık Roma İmparatorluğu'na
ait olduğundan onun yanında nöbet tutulması
için Pilatus'tan izin almaları gerekiyordu.
Yahudi kâhinlerin koyacağı mührün fazla bir
etkisi olmazdı ancak Roma İmparatorluğu'nun
ip ve balmumundan yapılan mührünü açıp
katmak zor olurdu. Ayrıca onu bozan kişi
ölüme mahkûm edilirdi.
Size zaten Romalı muhafızlar verildi: Belki
de kâhinlere zaten Romalı muhafızlar
verilmişti.
Romalı muhafızları alın: Echein sözcüğünün
"almak" anlamında kullanılmasının ne klasik
ne de Hellenist Grekçe'de görülüşü hakkında
açık bir örnek olmaması bu düşünceye
karşıdır.
Soru: Matta 28:9'da, İsa önce Mecdelli
Meryem'e mi görünmüştü yoksa Pavlus'un
1 Korintliler 15:5'de ima ettiği gibi ilk önce
Petrus'a (Kifas'a) mı görünmüştü?
YANIT: Mecdelli Meryem, İsa'yı gören ilk
kişiydi ama Petrus, İsa'yı gören ilk elçiydi.
Aslına Pavlus, Petrus'un İsa'nın göründüğü ilk
kişi olduğunu söylememişti. Pavlus'un
listelediği insanlar arasında, dirilmiş İsa'yı
görenler listesinde ilk olarak Petrus, ondan
sonra öbür elçiler ve sonra da 500'den fazla
kişi yer alıyordu. Diğer yandan, Pavlus belki
de kadınları kasten saymamıştı çünkü o
zamanlarda mahkemede bir kadının tanıklığı
sayılmazdı. Diğer yandan, belki de kadınların
İsa'yı Petrus'dan önce gördüklerini sadece
unutmuş da olabilirdi. Pavlus, İsa'yı Petrus'tan
önce kimsenin görmediğini söylemediğinden
her iki şekilde de ortada bir çelişki yoktur.
Soru: Matta 28:19'da, sadece bir tek Tanrı
olduğundan İsa nasıl Tanrı olabilir ve Üçlü
Birlik nasıl doğru olabilir?
YANIT: Ayrı ayrı tanrılar olmadan tek
Tanrı'nın bir "çoğulluğu" mümkündür.
Kur'an'da bile, Allah konuştuğu zaman, "biz"
(Nahnu) ve “Ben” sözleri kullanılır. Tanrı
insanların koyduğu sınırlara tabi değildir ve
Tanrı Kendisini bizlere istediği şekilde
vahyedebilir.
Kutsal Yazılar'da bir üçlülük vardır: Matta
28:19; 1 Petrus 1:2; Efesliler 2:18; Vahiy 4:8;
2 Korintliler 13:14; Yuhanna 15:26.
Sadece bir tek ayrılmaz Tanrı vardır:
Yasa’nın Tekrarı 4:35-39; 6:4; Yeşaya 43: 102; 44:6,8; 45:5-6,14,21; 46:9; 1 Timoteos
1:17;6:15-16.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
91
Üç ayrı kişi: Matta 3:16-17; Luka 3:21-22;
Yuhanna 1:1;6:38;14:31;15:26; 16:28; 17:5;
Elçilerin İşleri 5:31-32; Markos 10:38-40
İsa Tanrı'dır. Yuhanna 1:3; Koloseliler 1:1617; İbraniler 1:6-9; Yuhanna 9:38; 2 Korintliler
11:3; Yuhanna 20:28-29; Vahiy 5:8-9; 22:20
Ruh Tanrı'dır: Romalılar 8:9-16; Luka 1:35; 1
Yuhanna 4:12-16; 1 Korintliler 3:16 vs. 1
Korintliler 6:19; Elçilerin İşleri 5:4;
Doğaları, yücelik ve onurları bakımından
birbirlerine eşittirler: Yuhanna 5:18; 5:23;
Koloseliler 2:9-10; (Yeşaya 44:6; Vahiy 1:8
vb. Vahiy 1:17-18; 22:13)
Rolleri ve rütbeleri farklıdır: 1 Korintliler
11:3; 1 Korintliler 15:25-28; Matta 12:18;
Efesliler 1:3,17; Yuhanna 1:33; 14:16,26,28;
Romalılar 8:26-27.
Bu arada, İsa'nın Üçlü Birlik'te olması,
İsa'nın üçte bir Tanrı olduğu anlamına
gelmez. Tıpkı, bir masanın yüksekliğinin
masanın üçte biri olmaması gibi. Tanrı'yı
matematiksel olarak açıklayamazsınız ama
eğer böyle bir şey yapmaya çalışsaydınız
Üçlü Birlik 1 + 1 +1 = 1 değil, 1 çarpı 1 çarpı 1
= 1 olurdu.
Soru: Matta 28:19, Matta 24:36 ve Matta
3:16-17'de modalizm nedir ve neden
yanlıştır?
YANIT: Üçlü Birlik, bir tek ayrılmaz Tanrı
olduğunu ve O'nun üç değişik kişide var
olduğunu öğretir. Modalizm, hem ayrılmaz ve
hem de tek bir kişi olan tek bir Tanrı olduğunu
öğretir. Aslında iki tür modalizm vardır.
Patripassianizm, Baba'nın Ruh olan Oğul
olduğunu söyler. Dinamik modalizm, Baba'nın
Ruh olan Oğul olduğunu söyler. Her iki tür
modalizm de aşağıdaki nedenlerden ötürü
yanlıştır:
1. İsa, Yuhanna 14:28'de, "Baba benden
üstündür" demiştir. İsa bunu söylediğinde,
yeryüzünde yüceliğini bir kenara bırakmış
olarak bıraktığı halde, eğer Baba O'ndan
daha üstünse, o zaman Baba ile Oğul
arasında bir fark var demektir.
2. Eğer modalizm doğru olsaydı, İsa
vaftizinde karnından konuşan biri, bir sihirbaz
ve nihai olarak bir yalancı olurdu (Matta 3:1617; Markos 1:10-12; Luka 3:21-22). İsa
yeryüzündeyken Baba'ya tabiydi (İbraniler
5:7-8). İsa'nın tabi olması gereken birisi
olmasaydı bu anlamsız bir şey olurdu.
3. Aynı şekilde, İsa Baba'nın buyurduklarını
yaptı
(Yuhanna 14:31). İbraniler 5:8'de İsa'nın
Baba'ya itaati öğrendiğini okuyoruz.
4. Matta 24:36, Mesih'in ne zaman
döneceğini, kimsenin, Oğul'un bile
bilmediğini, ancak Baba'nın bildiğini söyler.
Böylece en azından, İsa yeryüzündeyken
Baba'nın bildiği şeylerle İsa'nın bildiği şeyler
arasında bir fark vardı. Bazı Grekçe
elyazmalarında “ne de Oğul bilir" sözü yer
almadığı halde, en iyi Grekçe elyazmalarında
ve Grekçe elyazmalarının çoğunda, "ne de
Oğul bilir" sözü yer almaktadır.
5. Eğer Yuhanna 5:36-37;6:29,38'in herhangi
bir anlamı varsa İsa başka birisi tarafından
gönderilmişti. İsa geldiğinde cennet boş
değildi.
6. Yuhanna 5:22,26,27'da Baba'nın Oğul'a
yargılama işini ve yetkisini vermesi Baba ve
Oğul'un birbirinden ayrı olduklarını gösterir.
7. Eğer İsa sadece kendi kendine konuşuyor
idiyse, neden Yuhanna 17:5, Yuhanna 14:16,
26,28 ve başka yerlerde Baba'ya dua edip
O'ndan bir şey istemişti? Ayrıca, İsa'nın
duaları başka birisiyle konuşmak olarak
sunulduğundan, eğer İsa'nın konuştuğu
kimse olmasaydı Kutsal Kitap yanlış yere
yönlendirici olurdu.
8. Romalılar 8:26-27'de Ruh'un bizim için
duada aracılık ettiği Kişi kimdir?
9. Matta 12:18'de, eğer İsa bir kulsa, kimin
kuluydu?
10. Markos 15:34 and Matta 27:46'da
Golgota'da İsa'yı kim terk etmişti?
11. Arada bir fark olduğunu gösteren diğer
ayetler, Yuhanna 1:33; 1 Korintliler 11:3;
15:25-28; Efesliler 1:3,17; İbraniler 1:9'dur.
Aşağıda Yerel Kilise organizasyonunu
kuran Witness Lee'den bazı aktarımlar yer
almaktadır. Yerel Kilisenin, "Kampüste
Hristiyanlar" adında öğrenci grupları vardır.
Tipik olarak, kiliseleri, "...'daki [şehir ismi]
Kilise" şeklinde isimlendirilir.
“Böylece, Üçlü Birlik'in üç Kişisi, Tanrı'nın
yönetiminin sürecinde üç art arda adım
haline gelir." W. Lee. Tanrı'nın Yönetimi
anlamına gelen The Economy of God, Living
Stream 1968, sayfa 10.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
92
"Aynı şekilde, Baba, Oğul ve Ruh üç Tanrı
değil, bir Tanrı'nın sahip olup tadını
çıkartacağımız üç aşamasıdır.” W. Lee. Birde
Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen
Concerning the Triune God, Living Stream,
tarih yok, sayfa 31.
“Göklerde, insanların göremeyeceği yerde,
Tanrı Baba'dır. İnsanlar arasında dışa
vurulduğunda Oğul'dur ve insanların içine
girdiğinde Ruh'tur. Baba, insanlar arasında
Oğul'da dışa vurulmuştur ve Oğul da
insanların içine girmek için Ruh olmuştur.
Baba Oğul'dadır ve Oğul Ruh haline
gelmiştir—üçü bir tek Tanrı'dır. W. Lee. Birde
Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen
Concerning the Triune God, Living Stream,
tarih yoktur, 8-9 sayfalar.
Ölüm ve dirilişten sonra Oğul, öğrencilerin
içine üflenen Ruh haline geldi. W. Lee. Birde
Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen
Concerning the Triune God, Living Stream,
tarih yoktur, sayfa 8.
“...Oğul, bizim yaşam suyu olarak içmemiz
için Ruh haline geldi..." W. Lee. Birde Üç
Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen
Concerning the Triune God, Living Stream,
tarih yoktur, sayfa 8.
“...Rab'bin Oğul olduğunu ve O'na aynı
zamanda Baba denildiğini de biliyoruz...
Şimdi O'nun Ruh olduğunu okuyoruz. Bu
yüzden, Rab Mesih'in Ruh da olduğunu iyice
anlamalıyız." W. Lee. Mesih'in Her Şeyi İçine
Dahil Eden Ruhu anlamına gelen The AllInclusive Spirit of Christ, Living Stream
1969,4,6,8 sayfalar.
“Böylece, Üçlü Birlik'in üç Kişisi, Tanrı'nın
yönetim sürecinde art arda gelen üç adım
haline gelmiştir." W. Lee. Tanrı'nın Yönetimi
anlamına gelen The Economy of God, Living
Stream, sayfa 10.
Bütün bunların bu yanıtın başında verilen
ayetler tarafından yalanlandığına dikkat edin.
Ayrıca modalizmin neden yanlış olduğu
hakkında, bkz. Tarikat Üyeleri Sorduğunda
anlamına gelen When Cultists Ask, 130-131
sayfalar.
Soru: Matta 28:19'da, modalizm yanlış
olduğundan ancak Baba ile Oğul
birbirlerine çok yakın olduklarından,
onların birbirlerine ne kadar yakın
olduklarını söyleyebilir misiniz?
YANIT: Kutsal Yazılar birçok ayrıntı
bildirmediği halde bunun hakkında
söyleyebileceğimiz altı şey vardır:
1. İsa Baba'da olduğu gibi, biz de İsa'dayız
ve İsa bizim içimizde.
Bu ilişkiler arasında, Baba-İsa, İsa-Biz, Bizİsa olmak üzere bir bağlantı vardır. Yuhanna
14:20; 17:23; 6:57
Yine de, Üçlü Birlik sadece benzetmesel bir
ilişkiden daha fazlasıdır. Matta 28:19;
Yuhanna 1:1,18; Filipililer 2:6-7; Koloseliler
1:15
Baba, İsa ve biz, sonsuz yaşam gibi bazı
şeyleri paylaşırız. Yuhanna 16:13-15
Baba ve İsa, her şeyin birlikte "sahibi"dirler.
Yuhanna 16:15;17:10. Bunu bize Kutsal Ruh
bildirir. Yuhanna 16:14-5
Yine de Baba, İsa'nın insan olarak doğup bu
dünyaya gelmesinden sonra bizim O'nunla
paylaştığımız bazı şeylere sahip değildir.
İbraniler 1:6-10; 2:14; 7:3
2. Baba ve İsa Bir Olduğu gibi Bizim de Bir
olmamız lazımdır.
Bizim birbirimizle İsa ve Baba'nın olduğu gibi
bir olmamız gerekmektedir. Yuhanna
17:11,21-22
Yine de, onlar birbirleriyle, bizim bir
olamayacağımız bazı biçimlerde Bir'dir.
Yuhanna 5:23
3. Baba, İsa'da yaşar.
İsa yeryüzündeyken Baba İsa'da yaşadı.
Yuhanna 10:38;14:10-11. İsa Kutsal Ruh'la
doluydu. Luka 4:1,18
Eğer İsa'yı gerçekten tanıyorsanız, o zaman
Baba'yı da tanırsınız ve Baba'yı
görmüşsünüzdür. Yuhanna 14:7-9
Yine de, Baba İsa olmadı, herhangi bir
süreçle O'na dönüşmedi. İbraniler 13:8; 1:9;
Yuhanna 14:10,24,26; 15:1; 16:27-8,32; 17:5
4. İsa Baba'da yaşar.
Yeryüzünde İsa Baba'daydı. Yuhanna 10:38;
14:11
Yine de birbirlerinden farklıdırlar; İsa
karnından konuşmuyordu. Matta 3:16;
Yuhanna 8:18. İsa, Golgota'da terk edilmişti.
Markos 15:34; Matta 27:46
İsa aracı olmadan kimse Baba'ya gelmez.
Yuhanna 14:6; 6:45; Elçilerin İşleri 3:12
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
93
Yine de, onlar yeryüzünde birbirlerine çok
yakın oldukları halde, İsa yine Baba'ya
dönecekti. Yuhanna 14:12; Markos 16:19;
Yuhanna 20:11
İsa'ya Ebedi Baba adı verilmiştir, bu da O'nun
sonsuz yaşamın kaynağı olduğundan söz
ediyor olabilir. Yeşaya 9:6
Yine de, İsa Baba olmadı, herhangi bir
süreçle O'na dönüşmedi. İbraniler 13:8;
Yuhanna 20:17; 14:10,24,26; 15:1
5. Baba/Tanrı/Mesih/Ruh Bizim içimizdedir.
İnsanlar, Tanrı'yı bizim aracılığımızla ve bizim
içimizde görür.
Yine de, yıldızlar sadece teleskoplarda var
olmadığı gibi Tanrı da sadece bizim içimizde
yaşamaz. 1 Timoteos 6:16; Yeremya 23:24;
Vahiy 19:11
Baba/İsa/Ruh her inanlının içinde yaşar.
. Yuhanna 14:17,23; 17:26; Romalılar 8:9-11;
Galatyalılar 3:6; 1 Korintliler 6:19; 1 Yuhanna
4:15-16; 2 Timoteos 1:14
Yine de, Tanrı/Baba/Mesih/Ruh biz
olmamışlardır ya da günahlı insanlara
dönüşmemişlerdir. Yakup 1:13; İbraniler 4:15:
1 Petrus 2:22; 1 Yuhanna 3:5
Tanrı bizim içimizde ve bizim aracılığımızla
etkin olur ve hareket eder. Filipililer 2:13;
örnekler:1 Korintliler 15:10; Romalılar 15:1819
Tanrı halkı, kilise, birlikte Mesih'in bedenidir.
1 Korintliler 6:15; 10:17; 12:27; Efesliler 4:12;
Koloseliler 1:24.
Yine de, bizler Mesih'in fiziksel bedeni değiliz.
Koloseliler 1:22. Tanrı bizim aracılığımızla
hareket etmekle sınırlı değildir. Yaratılış 1;
Elçilerin İşleri 9:1-6; Vahiy
Bize Yardım Etmek/Yardım Etmemek aynı
şeyleri İsa'ya yapmakla aynı şeydir. Matta
25:35-45; Yuhanna 13:20; Elçilerin İşleri 9:45; 22:7-8; 26:14-15
Yeni de, insanlar aynı şeyi inanlılara
yapmadan Tanrı'yı övebilir ya da O'nunla alay
edebilir.
Romalılar 1:18-32; Vahiy 9:20-21
6. Bizler Tanrı/Baba/Mesih/Ruh'ta yaşarız.
Bizler İsa'da ve Baba'dayız. Yuhanna 17:21;
Koloseliler 2:6,12; 3:3-4; 1 Yuhanna 4:12,1516; 5:20.
İsa Mesih ve O'nun sevgisinde kalmamız
gerekmektedir. Yuhanna 15:1-9; 1 Yuhanna
2:27
Yine de, bizler şu anda tamamen Tanrı'yla
beraber değiliz; daha hâlâ gidip Tanrı'yla
birlikte olmamız gerekmektedir. 2 Korintliler
5:8; 1 Korintliler 13:12; Filipililer 1:23.
İsa yaşadığı için, biz de yaşayacağız.
Yuhanna 14:19; Koloseliler 3:4; 1 Korintliler
15:12-22.
Yine de, biz Tanrı ya da Mesih olmayız,
herhangi bir süreçle Onlara dönüşmeyiz;
bunun yerine, Tanrı yolunda ve Mesih
benzerliğinde oluruz. Yeşaya 42:8; 43:10;
Romalılar 8:29; 1 Yuhanna 3:2; Filipililer 3:21
Bizler Mesih'te yeni yaratılışlarız. 2 Korintliler
5:17. Bizler Mesih'in düşüncesine sahibiz. 1
Korintliler 2:16.
Yine de, bizler zombiler haline gelmeyiz; hâlâ
kendi (yenilenmiş) akıllarımız ve kişiliklerimiz
vardır. 1 Korintliler 6:2-6; 11:13; 13:11, 14:20;
Romalılar 14:5-6
Soru: Matta 28:19. Eusebius, bu ayeti İznik
Konseyi'nden önce Üçlü Birlik'ten hiç söz
etmeden 18 kez aktardığından ve Eusebius
bu ayeti Üçlü Birlik formülüyle sadece
İznik Konseyi'nden sonra aktardığından,
bu ayet İznik Konseyi'nde değiştirilmiş
midir? Yol anlamına gelen The Way
tarikatının kurucusu, Victor Pavlus
Wierwille, İsa Mesih Tanrı Değildir
anlamına gelen Jesus Christ is Not God
(1981) sayfa19-20 sayfalarında böyle bir
iddiada bulunmuştur.
YANIT: Karşıt delil yetersizliğinden yola
çıkılarak varılan bu sonuç iki nedenden ötürü
sahtedir. Kayseryalı Eusebius tanrıbilimci
değil, öncelikle bir tarihçi olduğu halde,
Wierwille bile Eusebius'un bu ayeti İznik
Konseyi'nden sonra aktardığını kabul
etmektedir.
İkincisi ve en önemlisi, Eusebius'tan
yüzyıllar önce birçok Hristiyan yazar, bu ayeti
tamam olarak aktarmıştır.
The Didache (M.S. 125’den önce), bölüm 7,
sayfa 379 onu şu şekilde aktarır: “Önce bu
şeyleri söyledikten sonra, Baba, Oğul ve
Kutsal Ruh’un adıyla akan suda vaftiz et.
Ama eğer diri su yoksa, başka suyla vaftiz et
ve eğer soğuk suyla vaftiz edemiyorsan, ılık
suyla vaftiz et. Ama ikisi de yoksa, vaftiz
olacak kişinin başından aşağıya Baba, Oğul
ve Kutsal Ruh'un adıyla üç kez su dök."
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
94
İreneyus (M.S.182-188) bu ayeti şu şekilde
aktarmıştır: “Git ve bütün uluslara öğret,
onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla
vafiz et.” (İreneyus, Sapkınlıklara Karşı
anlamına gelen Against Heresies, kitap 3,
bölüm 17.1, sayfa 444)
Tertulyan (M.S. 198-220) bu ayeti kendi
sözleriyle aşağıda görüldüğü gibi biraz
değiştirerek söylemiştir: “İsa, dünyadan ayrılıp
Baba'nın yanına giderken on bir öğrenciye,
'gidip bütün uluslara öğretmelerini ve
öğrettikleri kişileri Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'a
vaftiz etmelerini'
Buyurmuştur."
Tertulyan, Sapkınlıklara Karşı Talimatlar
anlamına gelen On Prescription Against
Heretics adlı kitabının bölüm 20, sayfa 252'de
Vaftiz Hakkında anlamına gelen On Baptism,
bölüm 13, sayfa 676'da bunu biraz farklı bir
şekilde söyler: “Tanrı, İsa şöyle diyor:
'Uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal
Ruh'un adıyla vaftiz edin.'"
Hippolitus (M.S. 222-235/6) bu ayeti şöyle
aktarır: "Gidin ve bütün uluslara öğretin,
onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla
vaftiz edin."
Noetus Adlı Kişinin Sapkın Öğretisine Karşı
anlamına gelen Against the Heresy of One
Noetus, bölüm 14, sayfa 228.
Novatian'a Karşı Tez anlamına gelen A
Treatise Against Novatian (M.S. 254-256)
bölüm 3, sayfa 658. “Gidin ve Müjde'yi
uluslara bildirin, onları Baba, Oğul ve Kutsal
Ruh'un adıyla vaftiz edin. Yani, Nuh'un
zamanında mecazi olarak güvercin
aracılığıyla etkin olan aynı Üçlü Birlik, şimdi
Kilise'de ruhsal olarak öğrenciler aracılığıyla
etkindir."
Yeniden Vaftiz Olma Konusunda Tez
anlamına gelen Treatise on Re-Baptism (M.S.
250-258 civarı) bölüm 7, sayfa 671. “Gidin ve
uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal
Ruh'un adıyla vaftiz edin.”
Yedinci Kartaca Konseyi anlamına gelen
Seventh Council of Carthage (M.S. 258)
sayfa 567. Girbalı Munnulus şöyle demiştir:
“…Özellikle vaftizin Üçlü Birlik'inde olduğu
şekilde, Rabbimiz'in dediği gibi, 'Gidin ve
ulusları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla
vaftiz edin.'"
Yedinci Kartaca Konseyi anlamına gelen
Seventh Council of Carthage (M.S. 258),
sayfa 569'da Thibarisli Vincentius şöyle
demiştir: “'Gidin ve uluslara öğretin. Onları
Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz
edin."
Pettaulu Victorinus (M.S. 307) bu ayeti
şöyle aktarır: "İsa, öğrencileri şöyle diyerek
gönderdi: 'Gidin, bütün uluslara öğretin, onları
Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz
edin.'" Vahiy Üzerinde Yorum Kitabı anlamına
gelen
Commentary on the Apocalypse, birinci
bölümden, no.15, sayfa 345.
Öyleyse, Eusebius ve daha önceki yazarlar
bu ayetleri çok açık bir şekilde aktardıkları
halde, Wiewille neden tarihler hakkında
kaçamak sözler söyleyerek konuyu
bulandırıyor?
Son olarak, ilk Hristiyanlar'ın Üçlü Birlik
hakkında söylediği şeyler için bir sonraki
soruya bakın.
Soru: Matta 28:19. İlk kilisenin Üçlü Birlik
konusundaki öğretilerinden bazıları
nelerdi?
YANIT: Aşağıda bunlardan bazılarını
göreceksiniz:
Diognetus'a anlamına gelen To Diognetus
(M.S. 130 civarında yazılmıştır)
“Bir kralın oğlunu göndermesi gibi, bir kral
olan Tanrı da O'nu göndermiştir; Tanrı olarak
(1) O'nu göndermiştir; O'nu insanlara gönderir
gibi göndermiştir; O'nu bir Kurtarıcı olarak
göndermiştir..." Bölüm 7. Dipnot (1), buradaki
"Tanrı" sözcüğünün gönderilen kişiden söz
ettiğini bildirir.
Justin Martyr (M.S. 138-165)
“Çünkü bir sözcüğü söylediğimizde, o
sözcüğü doğuruyoruz; ancak sözcüğü
söylediğimizde içimizde duran sözcüğün
önemini azaltacak şekilde keserek
yapmıyoruz. Ve ateş örneğinde gördüğümüz
gibi, ateş [başka bir şeyi] tutuşturduğunda
azalmaz, aynı kalır. Bilgelik Sözü, her şeyde
Baba'dan doğan ve Söz ve Bilgelik ve Güç'tür
ve O'nun Kendisinden çıktığı Kişi'nin yüceliği
söylediklerimi kanıtlamaktadır." Trifo ile
Diyalog anlamına gelen Dialogue with
Trypho, bölüm 61. Aslında 57-63'cü
bölümlerin bütünü İsa'nın Tanrılığı'nı ele alır.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
95
Antakyalı Teofilus (M.S. 168-181/188)
“Işık veren cisimlerden [güneş, ay ve yıldızlar]
daha önce olan üç gün de, Tanrı, Tanrı'nın
Sözü ve Tanrı'nın Bilgeliği olmak üzere Üçlü
Birlik'in (Grekçe triad) tiplemeleridir."
Otolikus'a anlamına gelen To Autolycus, kitap
2, bölüm 15, sayfa 101.
Antakya piskoposu Teofilus (M.S. 168181/188)
“Çünkü ilahi yazının kendisi bize, Adem'in
O'nun sesini duyduğunu söylediğini öğretir.
Ama bu ses, aynı zamanda Tanrı'nın Oğlu
olan Tanrı'nın Sözü değilse nedir?"
Teofilus'tan Otolikus'a anlamına gelen
Theophilus to Autolycus, kitap 2, bölüm 22,
sayfa 103.
İreneyus (M.S. 182-188)
“Ama İsa'nın Kendisi, Kendi hakkıyla,
yeryüzünde yaşamış olan her insanın
ötesinde Tanrı ve Rab ve Sonsuz Kral'dır,
Beden Almış Tanrı Sözü'dür. O, bütün
peygamberler, elçiler ve Kutsal Ruh'un
Kendisi tarafından bildirilmiştir ve gerçeğin
küçücük bir parçasını bile alan herkes
tarafından görülebilir."
(İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen
Against Heresies, kitap 3, bölüm 19.2, sayfa
449).
“Şunu bil ki, her insan ya boş ya da doludur.
Eğer Kutsal Ruh'a sahip değilse, Yaratıcı'yı
tanımaz. Yaşam olan İsa Mesih'i almamıştır,
göklerdeki Baba'yı tanımaz..." (Sapkınlıklara
Karşı anlamına gelen Against Heresies 3:16)
“Kilise de, tek bir ruhmuş gibi öğretinin bütün
bu noktalarına inanır... Çünkü Almanya'da
kurulan kiliseler, İspanya'dakiler,
Galya'dakiler, Doğu'dakiler, Mısır'dakiler,
Libya'dakiler ya da herhangi başka bir
yerdekiler bundan farklı bir şeye inanmaz ve
öğretmez."
İskenderiyeli Klement, The Stromata (M.S.
193-202), kitap 5, bölüm 14, sayfa 468'da
"Kutsal Üçlü Birlik"ten söz etmiştir.
Tertulyan (M.S. 198-220)
“O zaman Söz, 'Ben Baba'dayım' dediği gibi,
hem her zaman Baba'dadır ve 'Söz Tanrı'yla
birlikteydi' diye yazılmış olduğu gibi her
zaman Baba'yla birliktedir. Ve 'Ben ve Baba
biriz' dediği gibi Baba'dan hiçbir zaman ayrı
değildir ve ondan başka değildir." Prakseas'a
Karşı anlamına gelen Against Praxeas, bölüm
8.
Hippolitus (M.S. 170-235/6), Yuhanna 1:1'in
bir kısmını aktardıktan sonra şöyle der:
“O zaman eğer Söz Tanrı ile ve Tanrı idiyse,
bunu ne izler? İnsan burada iki Tanrı'dan söz
edildiğini mi söyler? Ben aslında iki değil, bir
Tanrı'dan ancak iki Kişi'den ve üçüncü bir
idareden [düzenden] yani Kutsal Ruh'un
lütfundan söz edeceğim. Çünkü Baba
gerçekten de Birdir ama bir de Oğul
olduğundan iki Kişi vardır. Bunun yanı sıra bir
de üçüncü Kişi vardır ki, bu da Kutsal Ruh'tur.
Baba buyurur, Söz yerine getirir ve Oğul da
Baba'ya inanan kişiye gösterilir. Uyum idaresi
tek Tanrı'ya döner, çünkü Tanrı tektir.
Buyuran Tanrı'dır, itaat eden Oğul'dur ve
anlayış veren Kutsal Ruh'tur. Baba her şeyin
üzerindedir, Oğul her şeyin arasındadır ve
Kutsal Ruh da her şeyin içindedir. Ve Baba,
Oğul ve Kutsal Ruh'un gerçeğine inanmadan
tek bir Tanrı'yı düşünemeyiz." Noetus
Adındaki Kişinin Öğrettiği Sapkınlıklara Karşı
anlamına gelen Against the Heresy of One
Noetus, bölüm 14.
Athanasius (M.S. 296-373)
“Kargaşa olmadan birleşmiş, ayrılmadan
ayırt edilmiş. Ayrılamaz ve derecesiz." Luka
10:22 Hakkında Vaaz anlamına gelen
Sermon on Luke 10:22
“Çünkü bir insan sadece çarmıhta elleri
açılmış bir şekilde ölür. Rab'bin buna da
katlanması uygundu. Bir eliyle eski
zamanlarda yaşamış insanları, öbür eliyle
Yahudi olmayan uluslardan olanları
birleştirerek Kendine çekiyordu." Beden Alıp
İnsan Olma anlamına gelen Incarnation 25:3
Kapadokyalı Basil (M.S. 329-379)
“Tanrısal sözler tarafından Kendilerine
öğretildiği üzere, Baba'nın Tanrı, Oğul'un
Tanrı ve Kutsal Ruh'un Tanrı olduğunu itiraf
etmeleri lazımdır" Sezariyeliler'e Mektup 7
(sayfa 116).
Hilari (M.S. 353-368)
“Öyleyse, Tanrı'nın işleri bizim insansal
doğamızın anlayışının ötesindedir ve mantıklı
düşünme biçimimize uymaz. Çünkü sınırsız
sonsuzluğun etkinliği, bazı şeyleri ölçmekte
sonsuz bir anlayış gerektirir. Bu yüzden
Tanrı'nın insan haline gelmesi, ölümsüz
Olan'ın ölmesi, sonsuz Olan'ın gömülmesi
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
96
mantıklı bir sonuç değil, gücünün
sınırlanmasıydı. Yine, diğer yandan, O'nun bir
adamdan Tanrı olarak, ölü olandan ölümsüz
olarak ve gömülmüş olandan sonsuz olarak
görünmesi bizim düşünce biçimimize değil,
Tanrı'nın her şeye yeten gücüne bağlıdır.
Böylece bizler, Mesih'in ölümü aracılığıyla
Tanrı tarafından Mesih'te yeniden
canlandırıldık.” Üçlü Birlik Trinity 1:14
“Aynı doğaya sahip olmayanlar hiçbir zaman
eşit şekilde onurlandırılmadığından, eşit
şekilde onurlandırılmak, onurlandırılanlarda
bir ayrım oluşturmaz. Ama doğum gizemi,
onur eşitliğini talep eder" (Yuhanna 5:23
hakkında)
Nissalı Gregori (M.S. 335-394)
“Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un Tanrılığı'nın
aynı olduğunu söylediğimiz ama insanlara "üç
Tanrı vardır" demelerini yasakladığımızda..."
Üç Tanrı Değil anlamına gelen “Not Three
Gods.”
Milanolu Ambrose (M.S. 340-397)
“O zaman bu sözler, hem Baba, hem de
Oğul'un onurunun aynı olduğu Tanrı hakkında
yazılmıştır” Hristiyan İnancı Üzerine anlamına
gelen Of the Christian Faith 3:3:17.
Özet
Kilisede, Üçlü Birlik'e inanmayan kişiler yoktu.
Gnostikler, Aryanlar ve diğer sapkın görüşlere
sahip olanlar kiliseden çıkartılıyordu. Yehova
Şahitleri, Mormonlar ve diğerlerinin öğretileri
yeni icatlardır.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
97
Soru: Matta 28:19'yla alakalı olarak ilk kilise Üçlü Birlik hakkında neye inanıyordu?
YANIT: İznik Konseyi öncesi ve sonrasındaki kilisenin isimleri aşağıda bildirilen önderleri Üçlü
Bilik öğretilerini öğretti. Yehova Şahitleri'nin Nöbetçi Kulesi anlamına gelen Watchtower yayını
Üçlü Birlik'e İnanabilir Misiniz? anlamına gelen Can You Believe the Trinity?'nin onların Üçlü
Birlik'e inanmadıklarını göstermeye çalışarak bu ilk kilise yazarlarının çoğundan alıntı yapmaları
ilginçtir.
Kaynaklar
17 yerde: Polikarp'a
Mektup anlamına gelen
bölüm 3, Efesliler 7
Bildiriler ve İnançlar
“İsa Tanrı'dır”
Diognetus'a anlamına
gelen To Diognetus,
bölüm 7.
Dialogue with Trypho
bölüm 55-56,59,6164,66,74-78
Mesih, Kral, Tanrı, insan ve Kurtarıcı olarak
gönderilmiştir.
Antakyalı
Teofilus, M.S.
168-181/188
Otolikus'a anlamına
gelen To Autolycus,
kitap 2, bölüm 22.
Aden Bahçesi'ndeki bu ses, aynı zamanda
Tanrı'nın Oğlu olan Tanrı Sözü değilse nedir?
(Üçlü Birlik terimini ilk kullanan oydu.)
İreneyus: Elçi
Yuhanna'nın
öğrencisidir. M.S.
182-188
İskenderiyeli
Klement
yazmıştır M.S.
193-217/220.
Tertulyan, M.S.
198-220/240.
Sapkınlıklara Karşı
anlamına gelen Against
Heresies, kitap 3,
bölüm 19.2, sayfa 449.
Stromata kitap 5, bölüm
14,
Öğretmen anlamına
gelen The Instructor
Prakseas'a Karşı
anlamına gelen Against
Praxeas adlı kitabın
bütünü
Noetus Adlı Kişinin
Sapkın Öğretisine Karşı
anlamına gelen Against
the Heresy of One
Noetus
“İsa, Kendi hakkı olarak Kendisi, Tanrı ve
Rab'dir...”
de Principis kitap 1,
bölüm 3.8.
Origen kendi
zamanında çok
tartışılan bir yazardı
ama Üçlü Birlik
hakkındaki görüşleri
hiçbir zaman
sorgulanmadı.
Üçlü Birlik Üzerinde Tez
anlamına gelen
Treatise on the Trinity
Luka 10:22 Üzerinde
Vaaz anlamına gelen
Sermon on Luka 10:22
“Üçlü Birlik'teki her Kişi'nin gücü aynıdır." Orijen,
ruhların daha önce var olması ve sonunda
insansal evrensellik konularında hataya
düşmüştür.
Önder
İgnatyus: Elçi
Yuhanna'nın
öğrencisidir M.S.
107 ya da 116'da
ölmüştür.
İmzasız, M.S.
130 civarı
Justin Martyr,
M.S. 138-165
İreneyus'un
öğrencisi
Hippolitus M.S.
225-235/6
İskenderiyeli
Orijen M.S. 225254'de yazdı.
Novatyan, M.S.
210-280
Athanasius M.S.
296-373
“Tanrı Beden Alıp Dünyaya Gelmiştir”
“Tanrı ve Mesih olarak tapınmaya layıktır."
Mesih'in var olmadığı bir zamanın varlığını
düşünerek hataya düşmüştür.
“Kutsal Üçlü Birlik”
İsa'yı öven ilahi: “Bütün zaman ve mekânın
Rab'bi; insanlığın Kurtarıcısı İsa;”
Üçlü Birlik terimini kullandığı bilinen ikinci yazar.
“Tanrı Oğlu, Tanrı'yken insan oldu.” Yuhanna
1:1-3'ü aktardıktan sonra şöyle der: “Biz de buna
göre, beden alıp insan olan Söz'ü görüyoruz ve
O'nun aracılığıyla Baba'yı tanıyoruz ve Oğul'a
iman ediyoruz ve Kutsal Ruh'a tapıyoruz."
Üçlü Birlik hakkında 32 bölümlük kitap
Karmaşa olmadan birleşmiş, ayrılma olmadan
ayırt edilmiş, dereceler olmadan bölünemez.
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
98
Kapadokyalı
Basil
M.S. 357-379
Nissayı Gregori
M.S. 335-394
Hilari, M.S. 353368
Milanolu
Ambrose M.S.
340-397
Yuhanna
Chrysostom M.S.
392-407
Hippolu Augustin
M.S. 354-430
Sezariyeliler'e Mektup
8, Ruh Hakkında
anlamına gelen Letter 8
to the Caesareans, On
the Spirit
Üç Tanrı Değil Üzerine,
Eunomiyus'a Karşı
anlamına gelen On Not
Three Gods, Against
Eunomius
Üçlü Birlik hakkında
The Trinity adlı bir kitap
yazmıştır
Hristiyan İnancı Üzerine
anlamına gelen On the
Christian Faith
Yuhanna 1:1 Üzerinde
Vaaz anlamına gelen
Homily 3 on Yuhanna
1:1
Kitap: Üçlü Birlik
Hakkında anlamına
gelen On the Trinity
Nasturi Hristiyanlığı'nı
Başlattı
Nestorius: Efes
Konseyi, M.S.
431
İskenderiyeli Kiril, Efes Konseyi'nde
M.S. 431-444
Nasturius'a esas karşı
çıkan kişi
İrlandalı Patrick,
Fazla yazmamıştır.
M.S. 389-461
Kortikus'a Mektup
anlamına gelen Letter
to Corticus'u yazmıştır.
Baba Tanrı'dır, Oğul Tanrı'dır, Ruh Tanrı'dır.
Aryan
tartışmasını ele alır.
Baba ve Oğul'un doğaları aynıdır
Yeterince söylendi.
Vahiy 4:8'deki Kutsal, Kutsal, Kutsal, Üçlü
Birlik'ten söz eder.
Söz'ün bir Kişi olarak sonsuzluğu; yaratılmamış
oluşu
Rütbe bakımından hiçbir fark kabul etmedi
İsa'nın Tanrı olduğu hakkındaki inancı hiçbir
zaman eleştirilmedi
(Ne yazık ki) Tanrı'nın annesi Meryem şeklinde
bir vurgulama başlattı.
Üçlü Birlik hakkında ünlü yonca yaprağı
benzetmesi
Bible Query - Dec 2011 version. Copyright © 1997-2011 Christian Debater® www.BibleQuery.org
99
Soru: Matta 28:19 ile ilgili. Kutsal Kitap'ta
Üçlü Birlik sözcüğü yer almadığından Üçlü
Birlik nasıl Kutsal Kitap'a uygun ve bu
yüzden de doğru olabilir?
YANIT: Eski ve Yeni Antlaşma, misyonlar,
öğrencilik ya da müjdecilik sözleri de Kutsal
Kitap'ta bulunmaz. Kutsal Kitap kavramlarına
sadece etiketler yapıştırmak onları daha çok
ya da daha az doğru kılmaz. Vaftiz olmamız
gereken ismi paylaşan Üç Kişi'ye siz ne isim
veriyorsunuz?
Müslümanlar için, "Üçlü Birlik" sözü Kutsal
Kitap'ta yer almadığı halde, aynı şekilde
tawhid sözcüğü de Kur'an'da değildir.
Mormonlar'ın "sonsuz ilerleme" sözü de,
Mormon Kitabı'nda yer almaz.
Soru: Matta 28:19 ile ilgili. Üçlü Birlik'i
neden kafamda canlandıramıyorum?
YANIT: Bunu kafanızda canlandırmanız
gerekmez. Tanrı'nın yüce olmasını, her yerde
olmasını, ya da sonsuzluğu da kafanızda
canlandıramazsınız ama insanlığın acizliği
Tanrı'yı sınırlamaz. Sonsuz Tanrı hakkındaki
her şeyi tam olarak anlamayı bekler misiniz?
Bizler ancak Tanrı'nın Kendisi hakkında
vahyettiği şeyleri anlayabiliriz.
Üçlü Birlik'in üç nedenden ötürü kafa
karıştırıcı olduğu kabul edilmektedir.
1. Tanrı'nın gerçeği, kurtulmamış insanlar için
sık sık kafa karıştırıcıdır.
2. Sahte öğretmenler, bu kafa karışıklığına
eklemede bulunmuştur. Örneğin, Yehova
Şahitleri Üçlü Birlik'i kabul etmez, ancak
kendileri de ret ettikleri Üçlü Birlik'i ya yanlış
tanıtır, ya da ret ettikleri Üçlü Birlik'in ne
olduğunu bilmezler bile. Bazı Mormonlar,
Üçlü Birlik'i ret ettiklerini söyledikleri halde,
Üçlü Birlik'i kabul ettiklerini söyleyen birçok
Mormon tanıdım. Ancak, konuştuğum kişiler
onun ne olduğunu bilmiyorlardı. Üçlü birlik, üç
Kişi'nin sadece sevgi, ruh ve amaçta bir
olmasından çok daha fazlasıdır.
3. Sadece tarikatları suçlayamayız. Birçok
gerçek Hristiyan da Üçlü Birlik konusunu
açıklamakta yeterince bilgili değildir.
YANIT: Önyargılarınız her ne olursa olsun,
Tanrı'yı izlemeyi seçmelisiniz. Ya da kendi
aklınızdaki imajı, ya da putu ya da tanrıyı
izlemeyi seçebilirsiniz.
Soru: Matta 28:19'la ilgili. Eğer Üçlü Birlik
doğruysa, İsa 1/3 Tanrı mıdır?
YANIT: Hayır, Üçlü Birlik hakkındaki bu yanlış
tasvir insan mantığına uygun bir şeydir de
ancak mantıklı bir yanı da yoktur. Bir masanın
yüksekliği masanın 1/3'ü değildir.
Koloseliler 2:9’a göre İsa Tanrı’nın bütün
doluluğuna sahiptir. Güneş ışık verdiğinden
ısı veremeyeceğini söylemek gülünçtür.
İsa’nın Tanrı’nın bütün doluluğuna sahip
olması, Baba ve Ruh’un da Tanrı’nın
doluluğuna sahip olamayacağı anlamına
gelmez.
Soru: Matta 28:19’la ilgili olarak, Üçlü
Birlik kavramı, üçlü tanrılara sahip olan
Babil ve Asur dinlerinden mi gelmektedir.
YANIT: Hayır. Tanrı, Baba, Oğul ve Kutsal
Ruh’un ______ vaftiz ettiğinde “adlarıyla”
değil, “adıyla” demiştir. Üçlü bir grup, üç ayrı
varlık ve üç ayrı tanrısı olan çoktanrılıktır.
Üçlü birlik, Bir ayrılmaz Tanrı ve üç ayırt
edilen varlıktır.
Diğer yandan, eğer bir tek varlığın parçaları
olsalardı, Grekçe metin, “Baba, Oğul ve
Kutsal Ruh’un adıyla” derdi. Ama aslında
böyle demez. Onların bir tek varlık olduklarını
vurgulayan bir biçimde tekil olarak “isim” der.
Ama onların birbirinden ayırt edilebilir
olduğunu vurgulayarak, “Baba, Oğul ve
Kutsal Ruh” sözlerini de içerir.
Soru: Matta 28:19’la ilgili. Bir, Birlik
Pentikostçu vaizin söylediği gibi, neden
bunu Kendisi yapmak yerine oğlunu
işkence görüp ölmeye gönderen bir
babaya tapmayı neden ret etmeyelim ki?
YANIT: Tanrı’ya kendi şartlarınız dışında
tapmayı ret etmeniz çok yazıktır. Baba,
sadece İsa’yı gönüllü olarak bizim için ölmesi
için göndermekle kalmamış, İbrahim’e de,
İshak’ı kurban etmeye razı olup olmayacağını
sormuştu.
Soru: Matta 28:19 ilgili olarak, Üçlü Birlik,
benim Tanrı anlayışıma uymuyor.
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
1
Soru: Matta 28:19’la ilgili. İznik İnanç
Bildirisi ilk olarak M.S. 325 yılında İznik’te
mi oluşturulmuştu?
YANIT: Aslında daha önce oluşturulmuştu.
Birçok insan bunun farkında değildir, ama
Elçisel Atalar anlamına gelen Apostolic
Fathers, cilt 7, sayfa 524’e göre, İznik’teki
İznik İnanç Bildirisi, eski Yeruşalim İnanç
Bildirisi’nin hafifçe düzeltilmiş haliydi. Ayrıca
Neosezariye İnanç Bildirisi’ne de çok benzer.
Soru: Matta 28:19’la ilgili. İznik İnanç
Bildirisi’ne hiç eklemeler yapıldı mı?
YANIT: Evet. Aşağıda M.S. 325 yılında
yazılan özgün İznik İnanç Bildirisi yer
almaktadır (çeviri İznik Öncesi Atalar
anlamına gelen
Ante-Nicene Fathers, cilt 7, sayfa 524’den
alınmıştır.)
Özgün belge, M.S. 325 yılında, İznik’te 318
piskopos tarafından imzalanmıştır.
Biz, görünen ve görünmeyen her şeyin
Yaratıcısı, Yüce Baba olan tek Tanrı’ya,
Ve Baba’dan çıkmış, biricik Oğul, yani
Baba’nın özünden olan Tanrı Oğlu, tek Rab
İsa Mesih’e inanıyoruz.
Hem gökteki, hem de yeryüzündeki her şey
O’nun aracılığıyla yaratılmıştır.
O biz insanlar ve bizim kurtuluşumuz için
yeryüzüne geldi, beden alıp insan oldu.
Acı çekti ve üçüncü gün dirildi.
Ve göğe alındı.
Ve hem dirileri, hem de ölüleri yargılamak için
yeniden gelecektir.
Ve Kutsal Ruh’a inanıyoruz.
[anatema]
Ve Katolik ve Elçisel Kilise, O’nun olmadığı
bir zaman olduğunu, ya da Baba’dan
çıkmadan önce var olmadığını ya da O’nun
hiçbir şeyden yaratıldığını ya da Tanrı
Oğlu’nun başka bir özden olduğunu ya da
O’nun değişebilir ve tutarsız olduğunu
söyleyenleri aforoz eder.
Eke, M.S. 381 yılında Konstantinopolis
Konseyi’nde yetki verilmiş ve Efes
Konseyi’nde onaylanmıştır (M.S. 421).
Gök ve yerden.
Bütün dünyalardan önce Baba’dan çıkan.
Kutsal Ruh aracılığıyla Bakire Meryem’den
olan.
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
Ayrıca Pontiyus Pilatus’un yönetiminde bizim
için çarmıha gerilen,
Ve gömülen.
Baba’nın sağında oturur,
Egemenliği hiçbir zaman son bulmayacaktır.
Rab ve Yaşamı Veren’dir,
Baba’dan çıkan;
Baba ve Oğul’la birlikte tapınılır ve yüceltilir;
Peygamberler aracılığıyla konuşan:
Bir tek Kutsal Katolik ve Elçisel Kiliseye.
Günahların silinmesi için bir tek vaftizi kabul
ediyoruz.
Ölülerin dirilişini
Ve gelecek dünyadaki yaşamı bekliyoruz.
Amin.
[Anatema burada yer almaz.]
Hristiyanlığın İnanç Bildirileri anlamına
gelen Creeds of Christendom, cilt 1, 24-29
sayfalara göre, buradaki cümleciklerden
bazıları Epifanyus’un iki inanç bildirisi ve
Yeruşalimli Kiril’in M.S. 350 yılında yazdığı
inanç bildirisinde de yer almaktadır.
İnanç Bildirisi’ne yapılan ikinci bir değişiklik
de, Kutsal Ruh’un Baba’dan ve Oğul’dan
gönderilmiş olduğunu söylerken “ve Oğul”
sözünün konulmasıdır. Bu ilk olarak, M.S. 589
yılında Üçüncü Toledo Konseyi’nde
görülmüştür.
Bu, İnanç Bildirisi’ne resmi olarak Katolik
Kilisesi tarafından eklenmiştir ve M.S. 879
yılında Ortodoks Patrik Fotiyus’un altında
Ortodoks Kilisesi’yle resmi bir ayrılışın nedeni
olmuştur.
Soru: Matta 28:19’la ilgili. “Bütün ulusları
öğrencilerim olarak yetiştirin; onları
...vaftiz edin” dediğinde, buradaki “onlar”
sözcüğü, Yahudi olmayan uluslardan söz
ettiğinden ve diğer uluslar suya
batırılamayacağından, bu sözler, bu ayetin
suyla vaftizle ilgili olarak anlaşılamayacağı
anlamına mı geliyor?
YANIT: Hayır. Bir “ulus” da öğrenci olarak
yetiştirilip öğretilemez, ama “uluslar” sözü,
diğer ulusların halklarından söz etmektedir.
Bu, Matta 28:19’u suyla vaftizden söz ettiğini
anlayan ilk Hristiyanlar için çok açık bir şeydi.
Aşağıda bunun kanıtını göreceksiniz.
Didache (M.S.125 civarı) bölüm 7, sayfa
379’da şöyle der: “Diri suda Baba, Oğul ve
Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin. Ama eğer
2
diri su yoksa, başka suyla vaftiz edin; ve eğer
soğuk suyla vaftiz edemiyorsanız ılık suyla
vafiz edin. Ama ikisi de yoksa, vaftiz olan
kişinin başından aşağıya, Baba, Oğul ve
Kutsal Ruh’un adıyla su dökün.”
Tertulyan’ın (M.S. 198-220) Vaftiz Üzerine
anlamına gelen On Baptism adında On
Baptism. bütün bir eseri vardır. Bu eserin bir
yerinde Tertulyan şöyle der: “Ama şimdi artık
iman açıldığından ve O’nun doğuşu, çektiği
acılar ve dirilişine inanan bir iman haline
geldiğinden, dini törene bir şey daha eklendi.
Yani, vaftiz etkinliğinin mühürlenmesi; giysiler,
bir anlamda daha önce çıplak olan ve şimdi
de doğru yasası olmadan var olamayan iman
genişlemiştir. Çünkü vaftiz yasası verilmiştir
ve formülü şöyle olarak bildirilmiştir: “Bu
nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim
olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal
Ruh`un adıyla vaftiz edin.” Vaftiz hakkında
anlamına gelen On Baptism, bölüm 13, sayfa
676.
Portus piskoposu Hippolitus (M.S. 222235/6), “Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla
vaftiz edin” der. Kısaca Kornelyus’tan söz
eder. Noetus Adlı Birinin Öğrettiği Sapkınlığa
Karşı anlamına gelen
Against the Heresy of One Noetus, bölüm 14,
sayfa 228.
Novatian’a Karşı Anonim Tez anlamına gelen
Anonymous Treatise Against Novatian
(M.S. 254-257) bölüm 3, sayfa 658, “Baba,
Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla vaftiz edin” der.
Yeniden Vaftiz Etmek Konusunda Anonim
Tez anlamına gelen Anonymous Treatise
on Re-Baptism (M.S. 254-257) “onları Baba,
Oğul ve Kutsal Ruh adıyla vaftiz et” der
(bölüm 7, sayfa 671).
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258) “Rab,
dirildikten sonra, öğrencilerini gönderirken
onlara ne şekilde vaftiz etmeleri gerektiği
hakkında talimat verdi ve öğretti. Onlara,
“Gökte ve yeryüzünde bütün yetki bana
verildi. Bu nedenle gidin, bütün ulusları
öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba,
Oğul ve Kutsal Ruh`un adıyla vaftiz edin”
dedi. Rab, ulusların ismiyle vaftiz olması
gereken Üçlü Birlik’i ima etmiştir. O zaman
Marciyon Üçlü Birlik”i savunuyor mu? Bizim
yaptığımız gibi aynı Baba’yı, Yaratıcı’yı
vurguluyor mu? Aynı Oğul’u, Tanrı Sözü
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
olarak beden alıp insan olan, bizim
günahlarımızı taşıyan, ölerek ölüm üzerinde
zafer kazanan, bedende ilk olarak dirilen ve
öğrencilerine aynı bedenle dirildiğini gösteren
Bakire Meryem’den doğan Mesih’i tanıyor
mu?
Marsiyon ve diğer sapkınlar için iman çok
farklıdır. Onlar için, kutsallık ve gerçeğe
düşman olan sadakatsizlik, hainlik, küfür ve
çekişmeden başka bir şey yoktur. Öyleyse,
kendisi imanın gerçeğine sahip değilken,
onların arasında vaftiz olmuş biri, imanı
aracılığıyla, nasıl günahların bağışlanmasına
ve ilahi merhamet lütfunu almış gibi
görünebilir?” Siyriyan’ın Mektupları anlamına
gelen Letters of Cyprian, Mektup 72, bölüm 3,
sayfa 380-381.
Soru: Matta Müjdesi’ni Matta’nın yazdığı
konusunda ne gibi kanıtlar vardır?
YANIT: Hristiyanlık’tan kuşku duyan
Asimov’un Kutsal Kitap’a Kılavuzu anlamına
gelen Asimov’s Guide to the Bible, sayfa
772’de, “Hadislerin ötesinde bir kanıt yoktur”
der. Bu, ilk Hristiyanlar’ın yazdıklarından
başka bir kanıt yok demek gibidir. Tabii ki,
elimizde videokasetler yoktur ama o dönemle
ilgili olarak elyazmalarından fazlasına sahip
olamayız. İlk kilise, Matta Müjdesi’ni elçi
Matta’nın yazdığını evrensel olarak kabul
etmişti. Aslında epey çok kanıt vardır:
Papyas (M.S. 130-150), Matta ve Markos
Kitapları’ndan isimleriyle söz eder.
Eusebius’un Kilise Tarihi anlamına gelen
Fragment 6 from Eusebius’ Ecclesiastical
History, kitap 3, bölüm 39.
Claudius Apollinaris (M.S. 160-180), Matta,
Müjdeler ve yasadan söz eder. İznik Öncesi
Atalar anlamına gelen Ante-Nicene Fathers,
cilt 8, bölüm 772.
İreneyus (M.S. 182-188) Matta Müjdesi’nin
Matta tarafından yazıldığını göstermek için
Matta 1:1’i aktarır. İreneyus Sapkınlıklara
Karşı anlamına gelen Irenaeus Against
Heresies, kitap 3, bölüm 16.2, sayfa 440.
İskenderiyeli Klement (M.S. 193-217/220)
“Ve Matta’nın Müjdesi’nde, İbrahim’le
başlayan soyağacı, Rab’bin annesi Meryem’e
kadar devam eder.” Stromata, kitap 1, bölüm
21, sayfa 334.
3
Tertulyan (M.S. 198-220) şöyle der:
“Yuhanna ve Matta Müjdeleri’nden söz
ediyorum: Markos’un yayınladığı Müjde,
tercümanı Markos olan Petrus’a mal edilebilir.
Luka’nın Müjdesi’ni bile insanlar olağan dışı
bir şekilde Pavlus’a mal ediyorlar. Ve
öğrencilerin yayınladığı eserler
öğretmenlerine ait gibi gözükebilir” Tertulyan,
Marsiyon’a Karşı Beş Kitap anlamına gelen
Five Books Against Marcion, kitap 4, bölüm 5,
sayfa 350.
Tertulyan şöyle yazmıştır: “…Müjdeci
Antlaşma’nın yazarlarının elçiler olması ... Bu
yüzden elçilerden, Yuhanna ve Matta ilk
olarak bize iman aşılar. Diğer iki elçi, Luka ve
Markos da bu imanı daha sonra yeniler.
Marsiyon’a Karşı Beş Kitap anlamına gelen
Five Kitaps Against Marcion, kitap 4, bölüm 2,
sayfa 347.
Julius Africanus (M.S. 232-245), Aristides’e
Mektup anlamına gelen Letter to Aristides,
bölüm 3, sayfa 126’da, İsa’nın iki soyağacını
kıyaslarken “Müjdeci Matta” ve “Luka”dan söz
eder.
Orijen (M.S. 225-254), Matta, Markos, Luka
ve Yuhanna’dan söz eder. Orijen, Celsus’a
Karşı anlamına gelen Origen Against Celsus,
kitap 5, bölüm 56, sayfa 568.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258),
Kipriyan’ın Tezleri - Tanıklıklar anlamına
gelen Treatises of Cyprian - Testimonies
bölüm 3, sayfa 533’de Matta 5:23,24’den
alıntı yaparken, “Matta’nın Müjdesi”nden söz
eder. Ayrıca bkz. The Treatises of Cyprian
Treatise 12, üçüncü kitap 1.40.
İskenderiyeli Dionisyus (M.S. 246-265),
Matta’nın söylediği gibi, ‘Şabat gününü
izleyen haftanın ilk günü;’ ‘Yuhanna’nın
yazdığı gibi, ‘erkenden, ortalık daha
karanlıkken;’ Luka’nın söylediği gibi, ‘sabah
erkenden’ ve Markos’un bize söylediği gibi,
‘sabah erkenden.’ Böylece hiçbiri bize O’nun
dirildiği zamanı tam olarak açık bir şekilde
göstermemiştir” Piskopos Basilides’e Mektup
5 anlamına gelen Letter 5 to the bishop
Basilides, sayfa 94.
Arhelas (M.S. 262-278) “Müjdeci Matta’da
Ruh, Rabbimiz İsa Mesih’in şu sözlerine
dikkat çekme konusunda dikkatlidir: ‘Sakın
kimse sizi saptırmasın! Birçokları, `Mesih
benim` diyerek benim adımla gelip birçok
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
kişiyi aldatacaklar. Eğer o zaman biri size,
`İşte Mesih burada`, ya da `İşte şurada`
derse, inanmayın. Çünkü sahte mesihler,
sahte peygamberler türeyecek; bunlar büyük
belirtiler ve harikalar yapacaklar. Öyle ki,
ellerinden gelse, seçilmiş olanları bile
saptıracaklar. İşte size önceden söylüyorum.
Bunun için size, `İşte Mesih çölde` derlerse
gitmeyin. `Bakın, iç odalarda` derlerse
inanmayın.” Manes’le Tartışma anlamına
gelen Disputation with Manes, bölüm 35,
sayfa 209.
Adamantiyus (M.S. 300 civarı) “Bunların
uydurma olmadığını Müjdeler’den gösterirsem
kabul edecek misin?” … “Onları Mesih’in
öğrencileri, Yuhanna and Matta; Markos and
Luka yazdı: Gerçek İnanç Üzerinde Diyalog
anlamına gelen Dialogue on the True Faith,
birinci kısım “b 5” sayfa 41.
Petaulu Victorinus (M.S. 304 yılında şehit
edilmiştir) Mezmurlar, Matta, Yeşaya ve
Daniel’den söz eder (Dünyanın Yaratılışı
Üzerinde Yorum Kitabı anlamına gelen
Commentary on the Creation of the World,
sayfa 342).
Soru: Papyas, Matta’nın Müjdesi’nden söz
ettiğinde, Asimov’un Kutsal Kitap Kılavuzu
anlamına gelen Asimov’s Guide to the
Bible, sayfa 771’in bildirdiği gibi Papyas’ın
şimdi elimizdeki Matta’nın Müjdesi’nden
söz ettiği kesin değil midir?
YANIT: Asimov, kilise tarihinden çok kimya
alanında bilgiliydi. Ayrıca, bundan önce
sözünü ettiğimiz kişiler, bu Müjde’nin hem
Matta tarafından yazıldığını söylemişler, hem
de Matta’nın Müjdesi’nden ayetler
aktarmışlardır. Ayrıca aşağıda adları bildirilen
ilk kilise yazarlarının Matta’nın Müjdesi’nden
yaptıkları alıntılara sahibiz. Hepsi de,
yazarının kim olduğunu söylemedikleri halde,
bugün elimizde olan Matta’nın Müjdesi’nden
alıntı yapıyorlar.
Romalı Klement’in yazıları ve Barnaba’nın
Mektubu anlamına gelen The Epistle of
Barnabas, İgnatyus’tan daha erken bir
dönemde yazmışlardı.
Romalı Klement, M.S. 97/98
Barnaba’nın Mektubu, M.S. 100 civarı
Diognetus’a anlamına gelen To Diognetus
M.S. 130
4
Yuhanna’nın öğrencisi, İzmir piskoposu
Polikarp M.S. 150 civarı
Hermas Çobanı, M.S. 160
Justin Martyr, M.S. 138-165
Antakyalı Teofilus, 168-181/188
Athenagoras, M.S. 177 civarı
Bu yüzden, eğer antik zamanlardaki alıntılar
kitaba uyuyorsa, ilk Hristiyanlar, kitabın
yazarının Matta olduğunu söylediyse ve
Matta’nın Müjdesi adı verilen başka bir
kitapları yok idiyse, ilk kilisenin bildiklerinden
şüphe etmemizi gerektirecek hiçbir kanıt
yoktur.
Soru: Matta Müjdesi ne zaman yazılmıştı?
YANIT: Bu konuda sadece, Matta Müjdesi’nin
M.S. 33 yılından sonra ve büyük bir olasılıkla
M.S. 70 yılından önce yazıldığını
söyleyebiliriz. İlk olarak bildiklerimizi, sonra da
çeşitli bilginlerin düşüncelerini aktaracağız.
Müjdeler’in tarihleri hakkında bilinen
gerçekler
Luka: Pavlus, 1 Timoteos 5:18’de,
Yasa’nın Tekrarı [Yasa’nın Tekrarı 25:4] ve
Luka [Luka 10:7] kitaplarından Kutsal Yazılar
diye söz ederek onlardan aktarma yapmıştır.
Çoğu bilgine göre, 1 Timoteos Kitabı M.S. 63
yılında yazılmıştı. (Ancak Markos White, 1
Timoteos Kitabı’nı M.S. 100-125 civarı olarak
tarihlendirir)”
Paris’te bulunan Luka’nın birinci bölümünden
6’cı bölümünün sonuna kadar olan kısmının
parçalarını içeren Luka elyazması, Philip
Comfort tarafından M.S. 100 civarı olarak
tarihlendirilmiştir. Tabii ki, Luka Müjdesi,
Elçilerin İşleri Kitabı’ndan daha önce
yazılmıştır. Bu konu hakkında daha çok bilgiyi
şu kitapta bulabilirsiniz:
Thiede, Carsten SAYFA and Matta d’Ancona
tarafından yazılan ve İsa’nın Görgü Tanıkları:
Müjdeler’in Çıkışı Hakkında Harika Yeni
Elyazması Kanıtları anlamına gelen
Eyewitness to Jesus: Amazing New
Manuscript Evidence About the Origin of the
Gospels (NY Doubleday 1996 206 ve sonraki
sayfalar). Ancak, Thiede ve d’Ancona bunu,
“M.S. 68’den daha ileri bir tarihte değil”
şeklinde tarihlendirdiği halde, Philip Comfort
daha ihtiyatlıdır; kitabı M.S. 100 olarak
tarihlendirmiştir.
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
Yuhanna: Elçi Yuhanna’nın bir öğrencisi olan
Sezariyeli Eusebius, Matta and Markos’un
kendi müjdelerini yazdıklarından söz eder.
Eusebius, Matta’nın Müjdesi’ni ilk olarak
İbranice (Aramice?) yazdığını söylemiştir.
Bazıları, bunun sadece İbranice edebi stilde
yazıldığı anlamına gelebileceğini düşünür
ancak bu epey şüphelidir. Elimizde Yuhanna
Müjdesi’nin bir parçası var (M.S. 117-138’de
yazılan John Rylands elyazması). Genelde
Yuhanna’nın yazılan son Müjde olduğu
düşünülür.
Çeşitli Bilginler Bu Konuda Ne
Düşünüyor?
Yorumcu’nun Kutsal Kitap Yorum Kitabı
anlamına gelen The Expositor’s Bible
Commentary, cilt 8, sayfa 20-21, M.S. 66-100
der ve “büyük bir olasılıkla altmışlı yıllarda
yazılmıştır” diye ekler. Ayrıca Gundry’nin,
özellikle de Luka’nın Matta’yı temel aldığını ve
Luka ve Luka-Elçilerin İşleri M.S. 63’den önce
tamamlandığından Matta’nın tarihi için M.S.
40-100 dediğini de ilave eder.
The NIV Study Bible, sayfa 1439, bazılarının
M.S. 50 kadar erken bir tarihte yazıldığını,
başkalarının ise M.S. 70’den de sonra
yazıldığını düşündüğünü bildirir.
Yeni Cenova Etüt Kutsal Kitabı anlamına
gelen New Geneva Study Bible, sayfa 1503,
bazı insanların Matta’nın tamamlanış tarihini
M.S. 50 ve M.S. 100 gibi aşırı, olmayacak
şekillerde bildirdikleri halde, uygun bir tarihin
M.S. 64-70 olduğunu söyler.
Yeni Cenova Etüt Kutsal Kitabı anlamına
gelen New Geneva Study Bible, sayfa
1558’de, “Genelde, Matta ve Luka’nın M.S.
80-90 civarında yazılmış olduğu düşünülür”
der.
Ayrıca, Luka and Elçilerin İşleri’nin M.S. 62
civarında tamamlanmış olabileceğini ve bazı
insanların Yeni Antlaşma’nın bütün
kitaplarının M.S. 70’den önce yazılmış
olduğunu savunduğunu da bildirir.
NIV Kutsal Kitap Yorum Kitabı anlamına
gelen New International Bible Commentary,
Matta’nın en eski Müjde olduğu düşünüldüğü
zaman hariç, normalde M.S. 75-80 olarak
tarihlendirildiğini bildirir.
İnanlının Kutsal Kitap Yorum Kitabı anlamına
gelen Believer’s Bible Commentary, sayfa
5
1202, Matta’nın M.S. 45 kadar erken bir
tarihte Aramice olarak bir şey yazmış
olabileceğini ve M.S. 55 ya da hatta daha
sonra daha bütün, kanonik bir Müjde’yi
tamamladığını söyler. Şöyle ekler:
“Müjde’nin Yeruşalim’in yıkılışından (M.S. 70)
sonra yazılmış olması gerektiği görüşü, büyük
ölçüde Mesih’in gelecekteki bu olayı ayrıntılı
bir şekilde bildirmesine inançsızlığa ve
tanrısal esini görmezden gelen ya da inkâr
eden başka rasyonalist teorilere dayanır.
Yeni Uluslararası Kutsal Kitap Sözlüğü
anlamına gelen New International Dictionary
of the Bible sayfa 631, tam olarak
bilmediğimizi ama Markos’a bağımlılığının ve
Yeruşalim’in yıkılmasından söz etmeyişinin
M.S. 70 yılından kısa bir süre önce
yazıldığını önerdiğini bildirmektedir.
Wycliffe Kutsal Kitap Sözlüğü anlamına gelen
Muhafazakâr Wycliffe Bible Dictionary, sayfa
1090, Matta Müjdesi’nin M.S. 30-115 yılları
arasında yazılmış olduğunu söyler.
C.I. Scofield, M.S. 37, The Bible Knowledge
Commentary New Testament, sayfa 16’ya
göre bu tarihin M.S. 37 kadar erken bir tarih
olabileceğini söylemiştir,
Kutsal Kitap Bilgi Yorumu: Yeni Antlaşma
anlamına gelen The Bible Knowledge
Commentary: New Testament, sayfa 15-16,
kesin bir yıl söyleyebilmenin imkânsız
olduğunu söyler. Çok az bilgin M.S. 70’den
sonraki bir tarihi verir ve bu da, söz konusu
kaynağa, Matta 4:5; 27:53’de sözü edilen
“Kutsal Kent”in daha hâlâ yıkılmamış olduğu
imasını ekler. M.S. 50 civarında bir tarihin
sözü edilen bütün talepleri yerine getireceğini
söyler ve Matta’nın ilk yazılan Müjde olduğu
düşüncesini savunur.
Şüpheci Asimov’un Kutsal Kitap Kılavuzu
anlamına gelen Asimov’s Guide to the Bible,
sayfa 771, Matta’nın son halini büyük bir
olasılıkla
M.S. 70 ’den hemen sonra aldığını söyler.
İsa ve Müjdeler’in Sözlüğü anlamına gelen
Dictionary of Jesus and the Gospels, sayfa
528, karışık olarak liberal ve muhafazakâr
bilginler tarafından yazılmıştır. O da kesin bir
yanıt vermez ama, “Matta’nın yazılmış
olabileceği en erken tarih, M.S. 75-80
arasıdır. M.S. 75-85 tarihlerinde yazılmış
olduğu tahminleri yaygındır (Bonnard,
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
Grundmann, Davies, and Allison adlı
yorumcular).
Muhafazakâr olmayan Matta 1-7: Bir Yorum
anlamına gelen Matta 1-7 : A Commentary,
sayfa 93, ayrıntılı bir bilgi verdikten sonra
varsayımsal olarak, “Matta Müjdesi’nin tarihi
M.S. 80 yılından çok ilerisine
konulmamalıdır” sonucuna varır.
Austin’deki University of Texas’tan
muhafazakâr olmayan profesör Markos
White, ders notlarında Matta’nın M.S. 80-90
civarında yazıldığını bildirir.
Bir liberal tahmin de, eğer Matta,
Markos’tan ayetler aldıysa, Markos’un
Matta’nın yazılışından yıllar önce elden ele
dolaşıyor olması gerektiğidir. Bir başka ön
varsayım da, Tanrı’nın Yeruşalim’in M.S. 70
yılındaki yıkımını önceden bildirmiş
olabileceğini inkâr eder.
SORU: Bugün elimizde olan Matta
Müjdesi’nin özgün olarak yazılmış olan
Matta Müjdesi’nin güvenilir bir şekilde
korunmuş kopyası olup olmadığını nasıl
biliyoruz?
YANIT: Bunun en az üç iyi nedeni vardır:
1. Tanrı, Yeşaya 55:10-11; Yeşaya 59:21;
Yeşaya 40:6-8; 1 Petrus 1:24-25; Matta
24:35’de Kendi Sözü’nü koruyacağına söz
vermiştir.
2. İlk kilisenin kanıtı. Birçok yazar, Matta’nın
Müjdesi’nden aktarma yapmış ya da ondan
söz etmiştir. Bunların en erkenleri aşağıda yer
alır:
Romalı Klement (M.S. 97/98) Matta 6:12-15;
7:2; 15:8’i aktarır. Ancak Matta 15:8 (bölüm 5,
sayfa 9) Markos 7:6 ve Yeşaya 29:13 ile
aynıdır.
İgnatyus, İzmirliler’e Mektup anlamına gelen
Letter to the Smyrnaeans 1:1 (M.S. 90-116),
Polikarp’a Mektup anlamına gelen Letter to
Polycarp, bölüm 2, sayfa 94, Matta 10:16b’yi
aktarır.
The Didache (= On İki Elçinin Öğretisi) (M.S.
120-150) bölüm 8, sayfa 379 Matta 6:5,913’den Rab’bin Duası’nı aktarır. Dipnot 24’e
göre bu Luka’dan değil, kesinlikle
Matta’dandır.
2 Klement bölüm 3, sayfa 252 Matta 10:32’yi
İsa’nın sözleri olarak aktarır ve ayrıca Matta
22:37’den de bahseder.
6
2 Klement bölüm, sayfa 252, Matta 7:21’i
kendi sözleriyle aktarır.
2 Klement bölüm 5, sayfa 252, Matta 5:28’yi
İsa’nın sözleri olarak kendi sözleriyle aktarır.
2 Klement bölüm 9, sayfa 253 Matta 12:50’yi
İsa’nın sözleri olarak kendi sözleriyle aktarır.
Barnaba’nın Mektubu anlamına gelen The
Letter of Barnabas (M.S. 100-150), bölüm 5,
Matta 20:16’dan (ve ayrıca 22:14’den)
aktarma yapar. İznik Öncesi Atalar anlamına
gelen The Ante-Nicene Fathers, 139’cu
sayfadaki dipnot bunun, önünde “Yazılmıştır”
şeklindeki yetkili formül bulunan ilk aktarma
olduğunu söyler.
Polikarp’ın Filipililer’e Mektubu anlamına
gelen Letter of Polycarp to the Filipililer,
bölüm2 sayfa 33 (M.S. 110-155) Matta 7:1’yi
olduğu gibi aktarır: “Ama Rab’bin öğretisinde
ne dediğini aklınızda tutun: ‘Başkasını
yargılamayın ki, siz de yargılanmayasınız.’”
Polikarp, Polikarp’ın Filipililer’e Mektubu
anlamına gelen Polycarp’s Letter to the
Philippians, bölüm 7, 34-35 sayfalarda Matta
6:13a’yı aktarır.
Polikarp, Polikarp’ın Filipililer’e Mektubu
anlamına gelen Polycarp’s Letter to the
Philippians bölüm 7, sayfa 34-35’de Matta
26:41b’yi aktarır.
Diognetus’a Mektup anlamına gelen The
Letter to Diognetus, bölüm 9, sayfa 28 (M.S.
130 civarı), Matta 6:25’den söz ederek,
“Kurtarıcı’nın bize, ‘giyecek ve yiyecek
konusunda kaygılanmamamız için’ Kendisine
güvenmemizi öğrettiğini söyler.
Diognetus’a Mektup anlamına gelen The
Letter to Diognetus, bölüm 8 sayfa 28 (M.S.
130 civarı) Matta 19:17’den söz eder.
(parça 1’e göre) Papyas, Petrus, Yakup,
Yuhanna, Matta ve diğerleriyle şahsen
konuşan ilk kilise yazarlarından biriydi. Parça
6’da, Matta’nın [İsa’nın] bildirimlerini İbranice
olarak bir araya getirdiğini söylemiştir.
Justin Martyr (M.S. 138-165) Matta’yla ilgili
kaynaklara dayanır Matta (neredeyse 38 kez),
ki bu sayı da diğer Müjdeler’den çok Matta’nın
Müjdesi’ne dayandığını göstermektedir.
Bunu, Justin’in diğer Müjdeler’i kaynak
göstermesiyle kıyaslamak için bkz. İznik
Öncesi Atalar, anlamına gelen Ante-Nicene
Fathers cilt 1, sayfa 591. Luka’dan gösterilen
kaynakların birçoğunun Luka ve Matta’da
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
aynı olduğunu unutmayın. Şu ayetleri aktarır
ya da kendi sözcükleriyle söyler: Matta 1:21;
3:11-12,17; 4:9,10; 5:20,28,29,32;
3:34,37,44,45,46;
6:1,16,19,20,21,22,25,26,33,41;
7:15,16,19,21,22; 8:11; 9:13; 10:28; 11:1215,27; 12:38f; 13:3,42; 15:22-28; 16:21,26;
17:12; 19:6,12,17,26,28; 21:13; 22:17,1921,37; 23:15,23,24,27; 24:11; 25:41; 26:39
Muratoryan Kanonu anlamına gelen
Muratorian Canon (M.S. 170 civarı), diğer üç
Müjde’yle birlikte Matta’nın Müjdesi’nden de
söz eder.
Hermas Çobanı anlamına gelen Shepherd of
Hermas (M.S.160 civarı), kitap 1, Dördüncü
Görüm, bölüm 2, sayfa 18, Matta 26:24’ün,
“O adam hiç doğmamış olsaydı, kendisi için
daha iyi olurdu” diyen dörtte birini aktarır.
Hermas Çobanı anlamına gelen Shepherd of
Hermas (M.S. 160) kitap 2, bölüm 6, sayfa
30, Matta 10:28’in, “Canı da bedeni de
mahvedebilen Tanrı`dan korkun” diyen
kısmından söz eder.
Sapkın Tatian (M.S. -177) Diatessaron adı
verilen dört Müjde’nin uyumunu yazdı. Burada
Matta’daki 819 ayetten söz eder ki, bu da
Matta Müjdesi’nin % 76’sıdır.
Claudius Apollinaris (M.S. 160-180) Matta,
Müjdeler’den ve yasadan söz eder. İznik
Öncesi Atalar anlamına gelen Ante-Nicene
Fathers cilt. 8, bölüm 772
Efesli Apollonius (M.S. 210 civarı),
Montanizm Hakkında anlamına gelen
Concerning Montanism bölüm 4 sayfa 776’da
Matta 10:9’u Rab’bin söylemiş olduğu bir söz
olarak aktarır. Ayrıca, Montanizm Hakkında
anlamına gelen
in Concerning Montanism, bölüm, sayfa
776’da da Matta 12:33’ü aktarır.
Antakyalı Teofilus (M.S. 168-181/188) ,
Teofilus’tan Otolikus’a anlamına gelen
Theophilus to Autolycus, kitap 3, bölüm 3,
sayfa 115’de Matta 5:28’i, ‘Müjde’nin sesi”
olarak aktarır.
İreneyus (M.S. 182-188) dört Müjde
hakkında da birçok kaynak kullandığı halde,
en çok Matta’yı kullanır. Matta’dan 223 ayeti
ya da bütün olarak ya da kısmen kullanır.
İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen
Against Heresies, kitap 3, bölüm 16, sayfa
441’de bu Müjde’nin Matta tarafından
7
yazılmış olduğunu söyler. Aşağıda,
İreneyus’un Matta’nın ilk dokuz bölümünden
aktardığı ya da kendi sözleriyle bildirdiği
ayetlerin bir listesini bulacaksınız: 1:1,1216,18,20,23; 2:15,16; 3:3,7,9-12,16;
4:3,7,9,10; 5:5,8,13a,14a,16,18,20-28,3335,41,44,45; 5:12’nin son 1/3’ü ve 7:7’nin
ortasındaki 1/3’ü; 6:12a,19,24,27; 7:1-2,5;
8:9,11-13; 9:2a,6,8,29
İreneyus ayrıca Matta 2:16; 5:39; 7:15,19,25;
9:17 11:9; 12:18,31; 13:25,38,44;
17:3,7,27’den de söz eder.
İreneyus’un Matta Müjdesi’nin 10’cu
bölümünden sonrasından aktardığı bütün
ayetleri henüz ikinci kez kontrol edemedim.
İskenderiyeli Klement, Stromata, kitap 1,
bölüm 21, sayfa 334’de şöyle der (M.S. 193202): “Ve Matta’nın Müjdesi’nde, İbrahim’le
başlayan soyağacı, Rab’bin annesi Meryem’e
kadar devam eder.” İskenderiyeli Klement,
Matta Müjdesi’nden daha başka birçok ayet
de aktarır.
Tertulyan (M.S. 198-220) Marsiyon’a Karşı
Beş Kitap anlamına gelen Five Kitaps Against
Marcion, kitap 4, bölüm 5, sayfa 350’de
Matta, Markos, Luka, Yuhanna, Vahiy ve
Pavlus’un Mektupları’nın birçoğunun
yazarlarının doğru olduğunu vurgular ve
Matta’dan birçok ayet aktarır.
Theodotus büyük bir olasılıkla Montanist’ti.
Hippolitus (M.S. 225-235/6), Matta 7:21 ve
Matta 21:31’i Kurtarıcı tarafından söylenmiş
sözler olarak aktarır. Bütün Sapkınlıkları
Yalanlama anlamına gelen Refutation of All
Heresies, kitap 5, bölüm 3, sayfa 54.
Matta’dan da daha başka birçok ayet aktarır.
Julius Afrikanus (M.Ö. 232-245), Aristides’e
Mektup anlamına gelen Letter to Aristides
bölüm 3, sayfa 126’da İsa’nın iki soyağacını
kıyaslarken “Müjdeci Matta” ve “Luka”dan söz
eder.
Orijen (M.S. 225-254), Matta Müjdesi’nden
çokça aktarma yapar, çünkü Matta Kitabı
üzerinde tam bir yorum kitabı yazmıştır.
Orijen’in aktarımlarına Matta 24:23-27 de
dahildir.
Novatyan (M.S. 257) Üçlü Birlik hakkında
anlamına gelen On the Trinity, bölüm 8, sayfa
617’de bu sözlerin İsa’nın sözleri olduğunu
söyleyerek Matta 10:29-30’u aktarır. 12’ci
bölümde de yine bu sözlerin İsa’nın sözleri
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
olduğunu söyleyerek Matta 27:20’yi de
aktarır. Novatyan Matta’dan şu ayetleri
aktarır: Matta 1:23 (sayfa 635); 5:8 (sayfa
639-640); 10:28a (sayfa 636) 10:29,30 (sayfa
617); 12:32b (sayfa 641); 16:16 (sayfa 637);
16:16 (sayfa 637); 28:20b (sayfa 621)
Novatyan’a Karşı Bir Tez anlamına gelen A
Treatise Against Novatian, 7:2a (sayfa
661); 7:22,23 (sayfa 659), 10:33 (sayfa 659),
23:12a (sayfa 661) ve büyük bir olasılıkla
daha başkaları olmak üzere Matta’dan dört
ayetten aktarma yapar.
Yeniden Vaftiz Olma Konusunda Anonim Bir
Tez anlamına gelen Anonymous Treatise
on Re-Baptism (M.S. 250-259 civarı) Matta
Müjdesi’nden şu ayetleri aktarır: 3:11b (bölüm
2, sayfa 668) 9:2b (bölüm 18, sayfa 677);
10:32 (bölüm 11, sayfa 673), 12:37
“Müjde’de” olarak (bölüm 13, sayfa 675),
16:22,23 (bölüm 9 sayfa 672); 24:4,23,24
(bölüm 12, sayfa 674), 26:70 (sayfa 672),
28:19 (bölüm 7, sayfa 671).
Kartaca piskoposu Kipriyan (M.S. 246-258)
“Matta’ya Göre İncil’de, ‘İnsanoğlu`na karşı
bir söz söyleyen, bağışlanacak; ama Kutsal
Ruh`a karşı bir söz söyleyen, ne bu çağda, ne
de gelecek çağda bağışlanacaktır’ der” diye
aktarır. Kipriyan’ın Tezleri anlamına gelen
Treatises of Cyprian, Tez 3, bölüm 28, sayfa
542.
Kartaca piskoposu Kipriyan (M.S. 246-258),
Kipriyan’ın Tezleri anlamına gelen Treatises
of Cyprian, Tez 10, bölüm 15, sayfa 495’de
İsa’nın “Kendi Müjdesi”nde ne söylediğinden
söz ederek Matta 5:43-45’i aktarır.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258), Mektup
48:4, sayfa 326’da “İsa’nın “Kendi
Müjdesi”nde ne söylediğinden söz ederek
Matta 15:13’ü aktarır.
Moyses ve diğerlerinden Kipriyan’a (Mektup
25) bölüm 4, sayfa 30’de (M.S. 250-251),
“Rabbimiz, Müjdesi’nin borazanıyla” diyerek
Matta 10:37-38’i aktarır.
Kornelyus’dan Kipriyan’a (M.S. 246-256
civarı) Matta 5:8’i, “müjdesel söz” olarak
aktarır, Mektup 45 bölüm 2, sayfa 323.
Sezariyeli Firmilyan’dan (M.S. 256) Matta
16:9’u İsa’nın sözleri olarak aktarır (Letter 74,
bölüm 16, sayfa 394).
Yedinci Kartaca Konseyi’nde (M.S. 258)
Castra Galbaeli Lusiyus, “Rab, Müjdesi’nde,
8
‘Yeryüzünün tuzu sizsiniz. Ama tuz tadını
yitirirse, bir daha ona nasıl tuz tadı verilebilir?’
dediğinden” demiştir (sayfa 566).
Gregory Thaumaturgus (M.S. 240-265)
Matta 15:11’in bir kısmını Kurtarıcı’nın sözleri
olarak aktarır. Kanonik Mektup anlamına
gelen Canonical Epistle, kanon 1, sayfa 18.
İskenderiyeli Dionisyus (M.S.246-265)
“Matta’nın söylediği gibi, ‘Şabat Günü`nü
izleyen haftanın ilk günüydü. Luka’nın
söylediği gibi, ‘Erkenden, ortalık daha
karanlıkken’di ve Markos’un söylediği gibi,
‘sabah çok erkenden, güneşin doğuşuyla
birlikte’ydi. Bu yüzden kimse O’nun tam
olarak ne zaman dirildiğini bize
göstermemiştir” der. Piskopos Basilides’e
Mektup 5 anlamına gelen Letter 5 to the
bishop Basilides, sayfa 94.
İskenderiyeli Anatolyus (M.S. 270-280),
bölüm 8’de Matta 26:17’den ve bölüm 10’de
de Matta 26:38’den söz eder.
Arhelas (M.S. 262-278) “Müjdeci Matta, Ruh,
da Rabbimiz İsa Mesih’in bu sözlerine işaret
etme konusunda dikkatlidir: “İsa onlara şu
karşılığı verdi: “Sakın kimse sizi saptırmasın!
Birçokları, `Mesih benim` diyerek benim
adımla gelip birçok kişiyi aldatacaklar. Çünkü
sahte mesihler, sahte peygamberler
türeyecek; bunlar büyük belirtiler ve harikalar
yapacaklar. Öyle ki, ellerinden gelse, seçilmiş
olanları bile saptıracaklar. İşte size önceden
söylüyorum. Bunun için size, `İşte Mesih
çölde` derlerse gitmeyin. `Bakın, iç odalarda`
derlerse inanmayın” Manes’le Tartışma
anlamına gelen Disputation with Manes,
bölüm 35, sayfa 209.
Adamantiyus (M.S. 300 civarı) “Bunların
uydurma olmadığını size Müjdeler’den
gösterirsem kabul edecek misiniz?” …
“Bunları, Yuhanna ve Matta; Markos ve Luka
olmak üzere Rab’bin öğrencileri yazmıştır”
Gerçek İman Konusunda Diyalog anlamına
gelen Dialogue on the True Faith, Birinci
Kısım “b 5,” sayfa 41.
Petaulu Victorinus (M.S. 304 yılında şehit
edilmiştir), Dünyanın Yaratılışı Hakkında
Yorum Kitabı anlamına gelen Commentary on
the Creation of the World, sayfa 342’de
Mezmur, Matta, Yeşaya, Daniel’den söz eder.
İskenderiyeli Petrus (M.S. 306,285-311)
Kanonik Mektup, kanon 12, sayfa 276-277’de
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
Matta 21:6 ve 6:24’ü Rab’bin sözleri olarak
aktarır. Ayrıca Kanon 13, sayfa 277’de Matta
2:13-16’den söz eder ve Canon 13: sayfa
277’de Matta 2:22-23’ü aktarır.
Metodiyus (M.S. 260-312) “Bakın, bize
Kutsal Yazılar üzerinde ruhsal bakımdan
derin düşünme görevi verilmiştir. Bu konu,
yararı olsun diye yakan ve dezenfekte eden
tuz gibidir. Onsuz kişinin Yüce Tanrı’ya
yaklaştırılması imkânsızdır. Çünkü Rab,
elçilerine, ‘Yeryüzünün tuzu sizsiniz” demiştir”
[Matta 5:13]. On Erden Kızın Şöleni anlamına
gelen The Banquet of the Ten Virgins, kitap
1, söylem 1, bölüm 1, sayfa 311.
Teofilus’un Gözetmen Habib’in Şehit
Edilmesi anlamına gelen Martyrdom of Habib
the deacon, sayfa 694’de, Matta 10:39 ve
Matta 7:6’yı “Kutsal Yazılar” olarak aktarır.
İskenderiyeli Atanasyus (M.S. 318 civarı),
Putperestlere Karşı anlamına gelen Against
the Heathen’de Matta’dan söz etmez. Ancak,
Söz’ün Beden Alıp İnsan Olması anlamına
gelen Incarnation of the Word’de Matta 19:4
(bölüm 2.6 sayfa 37), Matta 1:23 (ayrıca
Yeşaya 7:14) (bölüm 33.3 sayfa 54), Matta
11:13 (bölüm 40.4, sayfa 57-58); Matta 26:64
(bölüm 56.4, sayfa 66) söz etmiştir.
Amfilokiyus (M.S. 289-319) Iambi ad
Seleucum’da Matta’dan alıntı yapar.
İskenderiyeli İskender (M.S. 321) Matta
11:27b’yi Kurtarıcı’nın sözleri olarak aktarır.
Aryan Sapkınlığı Hakkında Mektuplar
anlamına gelen Epistles on the Arian Heresy,
bölüm 5, sayfa 293.
İskenderiyeli İskender (M.S. 321), Matta
3:17’yi “Müjde’de” olarak aktarır. Epistles on
the Arian Heresy bölüm 8, sayfa 294.
İskenderiyeli İskender (M.S. 321), Matta
11:12’i “Mesih tarafından söylenmiş” olarak
aktarır (Epistles on the Arian Heresy, bölüm
12, sayfa 295).
Laktantiyus (M.S. 303 civarı-325 civarı),
İsa’nın suyun üzerinde yürümesini ele alırken
Matta 14:22-26’dan söz eder. (Tanrısal
Kuruluşlar anlamına gelen The Divine
Institutes, kitap 4, bölüm15 sayfa116.
Lacantius da Matta 5:44; 7:15; 18:7 ve 14,
19, 21’ci bölümler. Matta 1:23’de yer alan
Yeşaya 7:14’den Yeşaya’nın sözleri olarak
aktarma yapar.
İznik’ten Sonra
9
Juvenkus (M.S. 329), dört Müjde üzerinde bir
yorum kitabı yazmıştır.
Eusebius’un Kilise Tarihi anlamına gelen
Eusebius’ Ecclesiastical History (M.S. 323326), kitap 3, bölüm 24, sayfa 152, Matta,
Markos, Luka ve Yuhanna olmak üzere dört
Müjde’yi ele alır. (İznik ve İznik Sonrası
Ataları, İkinci Dizi anlamına gelen Nicene and
Post-Nicene Fathers Second Series, cilt 1,
sayfa 152.)
Suriyeli Afrahat (M.S. 337-345)
Çeltenham Kanonu (-Mommsen Kataloğu)
(M.S. 360-370 civarı).
Poitiersli Hilari (M.S.-367)
Atanasius (M.S. 367), Bayramla İlgili Mektup
39 anlamına gelen Festal Letter 39, sayfa
552’de Yeni Antlaşma kitaplarının isimlerini
listeler.
Suriyeli Efrayim (M.S. 350-378)
Kapadokyalı Basil (M.S. 357-378/379)
Yeruşalimli Kiril (M.S. 349-386 civarı)
Laodikya Sinodu (M.S. 343-381,363)
Milanolu Ambrose (M.S. 370-390)
Gregory Nazianzen (M.S. 330-391)
Barselonalı Pakyan (M.S. 342-379/392)
Gregory Nissa (M.S. 356-396 civarı)
Kör Didimus (M.S. 378)
Aziz Katerina’nın Suriye Kataloğu (M.S.
400 civarı)
Salamisli Epifanyus (M.S. 360-403)
Rufinus (M.S. 374-406)
Yannis Krisostomus (M.S. -407)
Jerom (M.S. 373-420)
Sozomen’in Kilise Tarihi anlamına gelen
Sozomen’s Ecclesiastical History (M.S.
370/380-425)
Sulpicius/Sulpitius Severus (Martin’in
öğrencisi) (M.S. 363-420)
Kartaca Konseyi (218 piskopos) (M.S. 393419)
Remesianuslu Niketa (M.S. 366-415 civarı)
Bragalı Orosius/Hosius (Priscillian’a karşı)
(M.S. 414-418)
Sapkın Pelagius (M.S. 390 civarı)
Pelegius’un sapkın öğretisini izleyen
Mopsuestialı Teodor (M.S. 392-423/429)
Hippolu Augustin (M.S. 388-8/28/430)
Yuhanna Kasyan (Yarı-Pelagiusçu) (M.S.
419-430)
Efes Konseyi ve Nasturiler (200 piskopos)
(M.S. 431 Temmuz-Eylül)
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
Lerinli Vincent (M.S. 434 civarı)
Sokrates’in Kilise Tarihi anlamına gelen
Socrates’ Ecclesiastical History (M.S. 400439 civarı)
Nestorius’un Heraklides’in Pazarı anlamına
gelen Nestorius’ Bazaar of Heracleides (M.S.
451/452)
Sulkalı Euthalyu –Yeni Antlaşma’nın büyük
bir kısmını bölümlere ayırdı (M.S.450 civarı)
Yukaryus, Talimatlar anlamına gelen
Instructiones (M.S.424-455 civarı)
Kippulu Teodoret (piskopos ve tarihçi) (M.S.
423-458)
3. Matta Müjdesi’nin elimizdeki en erken
elyazmaları küçük elyazması çeşitleridir ama
hiçbirinde bir tek önemli teolojik hata yoktur.
p1 (=Papirüs Oxyrhynchus 2) Matta 1:19,12,14-20; (2:14 değil) (M.S. 200 civarı)
İskenderiye metni
Aşağıda bu elyazmasının yayınlanan tarihleri
bulunmaktadır
3’cü yüzyıl - 1968 – Yeni Antlaşma’nın Metni
anlamına gelen The Text of the New
Testament
3’cü yüzyıl - 1975 - Aland 3’cü baskı
3’cü yüzyıl - 1990 – Comfort’un yazdığı, Yeni
Antlaşma’nın İlk Elyazmaları ve Modern
Çevirileri anlamına gelen Early
Manuscripts & Modern Translations of the
New Testament
3’cü yüzyıl - 1998 - Aland 4’cü düzeltilmiş
baskı
3’cü yüzyılın ortası, s.69’a benzer - 1999 –
Comfort’un yazdığı, Yeni Antlaşma’nın İlk
Elyazması Metinlerinin Tamamı anlamına
gelen The Complete Text of the Earliest
New Testament Manuscripts
Yazının bir kapağı vardır. O’Callaghan Matta
2:14 olduğunu düşündüğü halde, Philip
Comfort in Yeni Antlaşma’nın İlk Elyazma
Metinlerinin Tamamı anlamına gelen The
Complete Text of the Earliest New
Testament Manuscripts sayfa 29’da, bunun
nedeninin başka birisinin eliyle yazılmış
olması ve Matta’nın geri kalan kısmından
üç kesik satırlık daha büyük bir sayfa
kenarlığı olmadığını söyler. Bu metin
tanımlayıcı bir alt başlık ya da başlık
olabilirdi.
Yeni Antlaşma’nın Metni anlamına gelen The
Text of the New Testament (1968), sayfa
10
245 bunun 1:23’ü de içerdiğini söyler, ama
başka kaynaklar bu ayeti dahil etmez. p1’in
bir kısmının bir fotoğrafı The Complete
Text of the Earliest New Testament
Manuscripts, sayfa 29’da yer alır.
p19 (=Papirüs Oxyrhynchus 9) Matta 10:3211:5
Esas olarak Batı Metni
Dördüncü ya da beşinci yüzyıl - 1968 The
Text of the New Testament
p21 (=Papirüs Oxyrhynchus 10 ) Matta 12:2426, 31-33 (Bezae Cantabrigiensis ve
Düzeltilmiş Sinaiticus’a uygundur)
Dördüncü ya da beşinci yüzyıl - 1968 - The
Text of the New Testament
p25 (=Papirüs 16388, şimdi kaybolmuştur. II
Dünya Savaşı’ndan önce Berlin’deydi)
Matta 18:32-34; 19:1-3, 5-7, 9-10
4’cü yüzyılın sonu - 1968 - The Text of the
New Testament. Batılı Metin
p35 Matta 25:12-15,20-23 (3’cü yüzyıl)
Büyük bir olasılıkla 4’cü yüzyıl - 1968 - The
Text of the New Testament. İskenderiye ve
Batılı metinler arasında
p37 (=Ann Arbor 1570) Matta 26:19-52 (3’cü
yüzyılın ortası) The Complete Text of the
Earliest New Testament Manuscripts’in
130’cu sayfasında p37’nin bir kısmının bir
fotoğrafı yer almaktadır. İki parçadır ve
1924 yılında Mısır’ın Kahire kentinde satın
alınmıştır.
El yazısı, Heroninos’un (M.S. 256 ve 260)
harflerine benzer.
Üçüncü ve dördüncü yüzyıl - 1969 - The Text
of the New Testament.
p44b Matta 17:1-3,6-7; 18:15-17,19; 25:8-10
ayrıca Yuhanna 9:3-4; 12:16-18 (6-7’ci
yüzyıl)
The Text of the New Testament, sayfa 251 de
10:8-14’ü içerdiğini söyler.
6-7’ci yüzyıl - 1968 - The Text of the New
Testament
p45 Chester Beatty I (dört Müjde’nin hepsi
ve Elçilerin İşleri) (M.S.100-150) (daha
önce M.S. 2’ci yüzyılın sonu ya da 3’cü
yüzyılın başı olarak düşünülmüştür.) (Matta
20:24-32; 21:13-19; 25:41-26:39, Markos,
Luka, and Yuhanna’nın bazı kısımları) The
Complete Text of the Earliest New
Testament Manuscripts’te sayfa 146’da
p45’in bir kısmını gösteren bir fotoğraf yer
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
alır. Sayfa 150-151’de kopyanın yazarın,
her cümleciğin düşüncesini yansıtmaya
çalışarak ayeti kendi sözleriyle daha
serbestçe aktardığını söyler.
Kutsal Kitap’ı Genel Bir Giriş anlamına gelen
A General Introduction to the Bible, sayfa
389, özgün tomarın 220 sayfa kadar
olduğunu söyler, bunların içinden 30
sayfası elimize ulaşmıştır. Bu 30 sayfadan
ikisi Matta’dandır.
3’cü yüzyıl - 1968 - The Text of the New
Testament
3’cü yüzyıl - 1975 - Aland et al. Üçüncü
Baskı.
3’cü yüzyıl - 1998 - Aland ve diğerleri.
Dördüncü Düzeltilmiş Baskı
2’ci yüzyılın sonları ya da 3’cü yüzyıl’ın başları
- 1999 - The Complete Text of the Earliest
New Testament Manuscripts.
p53 (= Papirüs Michigan Inv. 6652) Matta
26:29-40 ve Elçilerin İşleri 9:33-38; 9:39;
9:40-10:1’de 124 mektubun 3 mektubu
(M.S. 260 civarı) The Complete Text of the
Earliest New Testament Manuscripts’in
360’cı sayfasında p653’ün bir kısmını
gösteren bir fotoğraf vardır. Tarih,
Heroninos’un mektuplarındaki benzerlikleri
temel alır. Tarih: M.S. 260 civarı. Bu,
karışık bir metindir.
3’cü yüzyıl - 1968 - The Text of the New
Testament
p64 (Magdalen Papirüs), p67 M.S. 200
civarı. The Complete Text of the Earliest
New Testament Manuscripts’in 32’ci
sayfasında p64’ün bir kısmını gösteren bir
fotoğraf vardır
(bu fotoğrafta Luka 1-6’nın büyük bir kısmı
görülür). p64 ve p67 de aynı el yazmasının
parçalarıdır. Papirüs p64, Matta 26:7’yi,
8’ci ayetin harflerinin yarısından azını;
26:10,14-15,22-23,31-33 korumuştur (Üç
parçada). P64, 1901 yılında Mısır’da satın
alınmış ama 1953 yılına kadar bilginlerin
erişimine açılmamıştır. P67, Matta 3:9,15;
5:20-22,25-28’i korumuştur.
M.S. 200 civarı - 1968 - The Text of the New
Testament 8’ci ayeti içerdiğini söylemez.
M.S. 125-150 - 1999 - The Complete Text of
the Earliest New Testament Manuscripts.
8’ci ayeti içerdiğini söyler.
11
p70 (=Papirüs Oxyrhynchus 24) Matta 2:1316; 2:22-3:1; 11:26-27; 12:4-5; 24:3-6,1215. (3’cü yüzyıl) The Complete Text of the
Earliest New Testament Manuscripts’in
464’cü sayfasında p70’in bir kısmını
gösteren bir fotoğraf yer alır. Sadece
11:26-27; 12:4-5’ci ayetlerden söz eder.
(Vaiz Kitabı’nın) Çok az kısmının biraz
farklı olduğunu ve el yazısının P. Medici
13’ünküne benzediğini söyler, 3’cü
yüzyıldandır.
3’cü yüzyıl - 1968 The Text of the New
Testament.
p71 (=Papirüs Oxyrhynchus 2385) Matta
19:10-11,17-18’i içerir (4’cü yüzyıl)
4th yüzyıl - 1968 - The Text of the New
Testament. Vaticanus’la uyum içindedir.
p73 Matta 25:43; 26:2-3’ü içerir (7’ci yüzyıl)
Karışık metin.
Tarihi yok - 1968 - The Text of the New
Testament bundan söz eder ama bir tarih
vermez.
p77/p103 Matta 23:30-39 (p77); 13:55-57;
14:3-5’i içerir (2’ci yüzyılın orasıyla sonu
arası)
p83 Matta 20:23-25,30-31; 23:39;24:1,6’yı
içerir (6’cı yüzyıl)
p86 Matta 5:13-16,22-25 (M.S. 300 civarı)
p101 (=Papirüs Oxyrhynchus 4401) üçüncü
yüzyıl Matta 3:10-12; 3:16-4:3’ü içerir.
p102 (=Papirüs Oxyrhynchus 4402) M.S. 300
civarı. Matta 4:11-12, 22-23
p103 (=Papirüs Oxyrhynchus 4403) Matta
13:55-57; 14:3-5’i içerir (2’ci-3’cü yüzyıl)
p104 (=Papirüs Oxyrhynchus 4404) (ikinci
yüzyılın başıyla ortası arası) Matta 21:3437, 43, 45’i içerir.
p105 (=Papirüs Oxyrhynchus 4406) Matta
27:62-64,28:2-5’i içerir (5’ci/6’cı yüzyıl)
p110 (=Papirüs Oxyrhynchus 4494) Matta
10:13-14,25-27’yi içerir (4’cü yüzyıl)
pAntinoopolis 2.54, üçüncü yüzyıl Rab’bin
Duası’nı içerir. Matta 6:10-12. Bu el
yazmasının özgün olarak sadece Rab’bin
Duası olduğu gözükmektedir.
0171 (M.S. 300 civarı) Matta 10:17-23, 2532’i içerir.
Vaticanus [B] (M.S. 325-350) ve Sinaiticus
[Si] (M.S. 340-350) Matta’nın bütününü
içerir.
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
Alexandrinus [A] (M.S. 450 civarı) Sadece
Matta 25:7 sonuna kadar korunmuştur.
The Washington Codex (4’cü/5’ci yüzyıl)
Matta’nın bütününü içerir.
Freer Müjdeleri [W] Cambridge 5’ci/6’cı
yüzyıl
Bohairi Koptik [Boh] 3’cü/4’cü yüzyıl
Sahidi Koptik [Sah] 3’cü/4’cü yüzyıl
Ephraemi Rescriptus [C] 5’ci yüzyıl
Ermeni [Arm] 5’ci yüzyıl’dan
Gürcü [Geo] 5’ci yüzyıldan
Gotik M.S. 493-555
Habeş [Etiyopya] M.S.500 civarından
Fayyumi Koptik [Fay] 4’cü-7’ci yüzyıl
Peşitta Süryanice [Sür P] M.S. 400-450
Chester Beatty Ms 814 (7’ci yüzyılın başı)
içinde Matta 5:28-42 Sahidi Koptik olarak
yer alır
SORU: Matta’nın günümüzde hâlâ var olan
daha eski tarihlerde yazılmış olan
elyazmaları var mıdır?
YANIT: Magdalen Elyazması’nın 64 + p67)
tarihi üzerinde tartışılmaktadır.
3’cü yüzyılın başından sonra kullanılmayan
bir yöntem olan papirüs üzerindeki stilinden
ötürü çoğu kişi onun M.S. 3’yüzyıldan önce
yazılmış olduğu konusunda görüş birliği
içindedir.
Daha erken bir tarih (yaklaşık 50-64/65
civarı) Bu, Alman bir papirüs uzmanı olan
Carsten Thiede’nin görüşüdür. Bu görüşü
destekleyen üç nokta vardır.
1) Büyük harfler: Magdalen Papirüsü, hepsi
büyük harflerle yazılmış bir papirüstür ve bu
da, birinci yüzyılın ortalarına kadar kullanılmış
olan bir stildir.
2) Pompey ve Herculaneum’da bulunan
birinci yüzyıl ortalarına ait metinlerle yapılan
el yazısı karşılaştırması.
3) Varsayımsal olarak, belki Kutsal
Yazıları’nı korumak isteyen Hristiyanlar
kodeks kullanmaya daha erken bir tarihte
başlamıştı.
Daha sonraki bir tarihte (M.S. 2’ci yüzyıl)
Yeni Antlaşma elyazması. Günümüzdeki en
yaygın görüş, Matta’nın M.S. 80 ila 100 yılları
arasında yazılmış olduğudur.
Kodeks: Bu, bir kodeksten (kitap) gelmiş
gözükmektedir ve yazıcılar 2’ci yüzyılda
tomarlardan kitaplara geçiş yapmışlardır.
12
Varsayımsal olarak, belki bunlara benzeyen,
hepsi büyük harfle yazılan bazı elyazmaları
daha önce hazırlanmıştı. Bazıları hepsi büyük
harfle yazılan el yazmalarının M.S. 85’e kadar
kullanıldığını düşünmektedir. Bu bildiriyi
anlamak zordur
as Aland ve diğerlerinin, Grekçe Yeni
Antlaşma anlamına gelen The Greek New
Testament, 4’cü düzeltilmiş baskısı, 9’cu
yüzyıl kadar ileri bir tarihte bile hepsi büyük
harflerle yazılmış olan el yazmalarının
varlığını göstermektedir. Belki de Mack,
papirüs üzerindeki belirli bir stilden söz
etmişti.
Sonuç: İlk kodekslerin ne zaman
yazıldıklarını bilmediğimiz halde, en
muhafazakâr bilginler bile Matta Müjdesi’nin
birinci yüzyılın ortalarında yazıldığına
inanmaktadır.
Matta’nın ilk el yazmaları hakkında daha çok
bilgi için, Bkz.
www.BibleQuery.org/MattaMss.htm
www.BibleQuery.org - April 2010 version. Copyright © 1997-2010 Christian Debater™
13
Download