Türkiye Cum mhuriyet Merkez Bankası SSayı: 2011-5 / 13 3 Nisan 2011 EKONO E OMİ NOTLA N RI Türrk Banka acılık Sek ktörüne İlişkin Yoğunlaşma ve e Hakim miyet Gö östergele eri Defn ne Mutlue er Kurul Özett: Bu notta a Türk Bankacılık Siistemi’nin kredi ve mevduat m piiyasasının yapısını gösterme ek amacıyla a yoğunlaşm ma ve hakim miyet gösterrgeleri kreddi ve mevduat türleri için ayrrıştırılarak hesaplanmı h ştır. Göste ergeler, kred di piyasasının mevduaat piyasasına göre daha fazla rekabettçi olduğunu u ima etmekktedir. Kredi piyasasına a ilişkin sonnuçlar özellikle ticari ve konu ut piyasasın nda rekabetiin daha yoğ ğun olduğun nu gösterme ektedir. Abstract: Thiis note pres sents the cconcentratio on and dominance indiicators with respect to deposit and credit typ pes for Turrkish Banking System m for assessing the market structure off loans and deposits. T These indic cators sugge est a more severe com mpetition in the m market for lo oans than the t market for depositts. The resu ults concernning the ma arket for loans in ndicate a mo ore intense competition n in the marrket for com mmercial an d housing loans. 1. G Giriş Bankkacılık sekttöründeki re ekabetin ö lçülmesine ilişkin hes saplanan gööstergeler iki farklı temele dayandırılmaktadır. Yapısal ya aklaşımlarda, yapı-davranış-perfoormans (structureconductt-performan nce) mod deli çerçe evesinde sektörün yapısı ve perfformansı 1 ilişkilend dirilmektediir. Bu tür bir yaklaşıma a göre sek ktörün perfo ormansı piyyasanın yap pısına ve davranışına göre şekillenmek ş kte olup, mo odel yoğunlaşmanın fa azla olduğu durumda re ekabetin azaldığıını ima etmektedir. K-b banka yoğu unlaşma ras syoları2 ve Herfindahl– H –Hirschman endeksi 1 Söz ko onusu yaklaşım mda, yapı tan nımına piyasad da alıcı ve satıcıların say yısı, piyasaya giriş koşulları ile ürün farklılaşma ası/çeşitliliği gib bi unsurlar girerken, pek ço ok çalışmada piyasanın p yapısı sektördeki yoğunlaşma olarak o ifade edilmekted dir. Modelde da avranış kavramı fiyatlama davra anışları/politikalarının tümü olarak tanımlanırkeen, performans davranışlar sonrası olu uşan sonuçları (fiyat, ( etkinlik, ka ar, vs.) kapsam maktadır. 2 Krediler için yoğunlaşşma rasyoları en fazla kred di veren ilk k bankanın kre edilerinin toplam m kredilere orranı olarak maktadır. Benze er şekilde mevd duatlar için yoğ ğunlaşma rasyo oları en fazla mevduat m toplayyan ilk k banka anın toplam hesaplanm mevduatla ara oranı olarak hesaplanmakta adır. Ekonomi No otları 1 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sayı: 2011-5 / 13 Nisan 2011 başta olmak üzere bu çerçevede hesaplanan yoğunluk göstergeleri genel olarak piyasada yer alan banka sayısı ile bankanın sektördeki büyüklüğünün fonksiyonu olarak ifade edilmektedir. Yapısal olmayan yaklaşımlarda ise, Yeni Ampirik Endüstriyel Organizasyon yazını kapsamında3 bankaların rekabet gücü sadece piyasanın yapısı ile ilişkilendirilmemekte olup rekabet gücü fiyat veya çıktının maliyetlere verdiği tepki çerçevesinde ölçülmektedir. Bu çalışmada Türk Bankacılık sektörünün piyasa yapısını detaylı görmek amacıyla yapısal ölçütlere dayandırılan göstergeler hesaplanmıştır. Türk Bankacılık sektörüne ilişkin daha önce yapılmış çalışmalarda yoğunlaşma göstergeleri genelde toplam krediler ve toplam mevduat rakamlarına dayandırılmıştır4. Bu çalışma gerek kredilerin ve mevduatların alt kalemlerinin ayrıştırılarak incelenmesi, gerekse bölgesel göstergelerinin hesaplanması açısından Türkiye için yapılan çalışmalar arasında bir ilk olma niteliğindedir. Piyasanın ne derece yoğunlaşmış olduğunu görmek amacıyla Herfindahl–Hirschman (HH) endeksi baz alınmıştır5. HH endeksi ilgili piyasada yer alan her bankanın piyasa paylarının (pi) karelerinin toplamı şeklinde hesaplanmaktadır6: ∑ (1) Endeks piyasada eşit paya sahip çok sayıda banka olması durumunda 0’a yakınsamakta olup, piyasada tek bankanın tekel olduğu durumda ise 1 değerine ulaşmaktadır. Yoğunlaşma göstergelerine ek olarak, ilgili pazarda eşitsizlik olup olmadığını görmek amacıyla Kwoka (1977) tarafından önerilen hakimiyet endeksi, ∑ (2) şeklinde hesaplanmıştır7. Formülde p(i) büyükten küçüğe sıralanmış banka paylarını temsil ederken, ardışık pazar paylarında büyük fark olması, endeksin büyümesine yol açmakta, bu da sektörde eşitsizlik/hakimiyet olduğuna işaret etmektedir. Son olarak, sektöre ilişkin daha detaylı bir resim sunulmasına olanak vermesi açısından, kümeleme analizi kullanılarak ilgili kredi ve mevduat pazarlarında hakim banka sayısı 3 Panzer-Rosse (1987) modeli, Bresnahan (1982) modeli ve Iwata (1974) modeli bu çerçevede geliştirilen modellerdir. Yayla (2005) Türk Bankacılık Sektöründe yoğunlaşma ve rekabet göstergelerine ilişkin bulgular sunmuştur. 5 Uygulamada yoğunlaşma ölçütleri olarak en sık kullanılan göstergeler, k-banka yoğunlaşma rasyoları ve HH endeksleridir. Sistemi oluşturan tüm bankaların paylarını kapsama niteliğe sahip olması açısından bu çalışmada yoğunlaşma ölçütü olarak HH endeksi kullanılmıştır. 6 HH endeksi ABD’de bankacılık sektöründe anti-trust yasalarının uygulamasında kullanılmakta olup “Birleşmeler Kılavuzu”na göre; HH endeksinin 1’den küçük olması tam rekabetçi/yoğunlaşma olmayan piyasayı, 1-1.8 arasında değerler alması orta derecede yoğunlaşmış piyasayı ve 1.8’den büyük değerler alması ise rekabetçi olmayan/yoğunlaşmış piyasayı ima etmektedir. 7 Hakimiyet göstergelerine konuyla ilgili literatürde daha az sıklıkta rastlanmaktadır. Kwoka (1977) tarafından önerilen göstergenin odağında imalat sanayine ilişkin hakimiyet göstergesi oluşturmak olsa da kavramsal olarak HH’ye uygun bir yapıda olması itibarıyla ilgili formülasyonun imalat sanayi dışında diğer sektörlere de uygulanabilmesi açısından sakınca yaratmadığı düşünülmektedir. 4 Ekonomi Notları 2 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sayı: 2011-5 / 13 Nisan 2011 hesaplanmıştır8. Kümeleme yöntemlerinden biri olan k-means algoritması kullanmak suretiyle9 küme içi benzerliklerinin maksimum ve kümeler arası benzerliklerinin minimum olması amaçlanarak ilgili pazar (ilk grup piyasaya hakim grup olmak üzere) iki farklı gruba bölünmüştür. Çalışmada BDDK Finansal Türkiye Haritası (FĐNTÜRK) verileri10 kullanılmıştır. Ayrıca, analizin mevduat bankalarının yanı sıra katılım ve kalkınma/yatırım bankalarını da içeriyor olması sektörün tümünün genel resmini vermeyi amaçlamaktadır. 2. Kredi ve Mevduat Türlerinde Yoğunlaşma Göstergeleri Kredi türleri içinde en fazla yoğunlaşma kredi kartları ve ihtiyaç kredileri sektörlerinde görülmektedir. Toplam kredilerin büyük çoğunluğunun ticari kredilerden oluşması itibarıyla toplam kredilere ilişkin yoğunlaşma göstergesi ticari kredilere benzer şekilde çıkmıştır. Çalışmanın baz aldığı veri tabanı FĐNTÜRK, seçilmiş sektörlere ilişkin kredi rakamlarının banka bazında görüntülenmesine, bu bağlamda hesaplanan sektörlere ilişkin yoğunlaşma endeksleri de ilgili sektörlerin pazar yapılarının karşılaştırılmasına olanak tanımaktadır. Buna göre HH endeksleri tekstil, inşaat ve gıda sektörlerinde (ticaret, turizm ve metal/maden sektörlerine göre) yoğunlaşmanın daha az olduğunu göstermektedir. Kredi türlerine ve sektörlere ilişkin göstergelere ek olarak Đstatistiki Bölge Birimleri Sınıflaması’na (ĐBBS) göre yoğunlaşma göstergeleri hesaplanmıştır. Buna göre FĐNTÜRK veri tabanından elde edilen ve il bazında olan veriler söz konusu sınıflamada yer alan bölgeler baz alınarak toplulaştırılmıştır. Bölgesel olarak hesaplanan endeksler, kredi piyasasındaki yoğunlaşmanın özellikle Güneydoğu Anadolu, Doğu Marmara, Đstanbul, Akdeniz ve Ege bölgelerinde daha az olduğunu göstermektedir. 8 Bu bağlamda Türkiye Bankacılık Sektörü için Yayla (2007) çalışmasında Stich (1996) tarafından önerilen formülasyon kullanılarak piyasada hakim banka sayısı hesaplanmaktadır. Benzer çerçevede kümeleme yönteminin de analize uygun olduğu düşünüldüğünden, piyasaya hakim banka sayısının bulunmasında söz konusu teknik kullanılmıştır. 9 Kümeleme analizinde önceden belirlenmiş k adet kümeye ilişkin küme merkezleri birimler arasından rastgele olarak seçilir. Đteratif süreçlerle, belirlenen uzaklık ölçütlerine göre yeni küme merkezleri oluşturulur. Küme içi benzerliklerinin maksimum ve kümeler arası benzerliklerinin minimum olması sağlanır. Đterasyonlarda minimize edilen amaç fonksiyonu ∈ şeklinde olup, xi birim değerini, mj ise Sj kümesine ait merkez değeri simgelemektedir. Algoritmada uzaklık ölçütü olarak Euclide uzaklığı (Euclidean distance) olan / kullanılmış olup sağlamlık kontrolü açısından kareli Euclide uzaklığı ile yapılan hesaplamalarda da benzer sonuçlara ulaşılmıştır. 10 Eylül 2010 verileri kullanılmıştır. Ekonomi Notları 3 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sayı: 2011-5 / 13 Nisan 2011 Grafik 1. Kredilerde Yoğunlaşma Göstergeleri 0 0.05 0.1 0.15 Grafik 2. Mevduatlarda Yoğunlaşma Göstergeleri 0.2 0 Toplam krediler Türe Göre Türe Göre Taşıt Đhtiyaç Sektörel Kredi Kartı Đstanbul Tekstil Ege Ticaret Doğu Marmara Turizm Bölgesel Batı Anadolu Akdeniz Orta Anadolu Đstanbul Batı Karadeniz Batı Marmara Doğu Karadeniz Batı Anadolu Bölgesel Ticari TL Ticari DTH Batı Marmara Ege Akdeniz 0.2 Tasarruf TL Gıda Doğu Marmara 0.15 Tasarruf DTH Đnşaat Metal/Maden 0.1 Toplam mevduat Ticari Konut 0.05 Kuzeydoğu Anadolu Ortadoğu Anadolu Güneydoğu Anadolu Orta Anadolu Batı Karadeniz Doğu Karadeniz Kaynak: BDDK Kuzeydoğu Anadolu Ortadoğu Anadolu Güneydoğu Anadolu Kaynak: BDDK Özetle, kredi türleri için ticari ve konut kredisi sektöründe yoğunlaşmanın daha az çıkması ticari kredi ve konut kredisi piyasasında diğer kredi türlerine göre daha fazla sayıda bankanın ilgili piyasanın önemli kısmını elinde tuttuğunu göstermekte olup, bu durum ilgili sektördeki kredi verme davranışlarının daha rekabetçi olabileceğini düşündürmektedir. Öte yandan, mevduat türleri içinde, TL cinsinden mevduatlardaki yoğunlaşmanın YP cinsinden mevduatlara göre daha fazla olduğu gözlenmektedir. Bölgesel HH endeksleri, kredi piyasasında olduğu üzere mevduat piyasasında da Güneydoğu Anadolu, Đstanbul, Doğu Marmara, Akdeniz ve Ege bölgelerinde yoğunlaşmanın daha az olduğunu göstermektedir. Kredilerdeki yoğunlaşma oranlarına göre karşılaştırıldığında, HH göstergeleri kredi piyasasına göre mevduat piyasasının daha az rekabetçi olduğunu ima etmektedir. Ekonomi Notları 4 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sayı: 2011-5 / 13 Nisan 2011 3. Kredi ve Mevduat Türlerinde Hakimiyet Göstergeleri Yoğunlaşma göstergelerine ek olarak, kredi ve mevduat piyasasının dağılımında eşitsizlik olup olmadığını görmek amacıyla hakimiyet göstergeleri hesaplanmıştır. Genel olarak hakimiyet ve yoğunlaşma endekslerinden elde edilen sonuçların tutarlı olduğu gözlenmiştir. Hakimiyet göstergelerinden kredi piyasasındaki dağılımın mevduat piyasasındakine göre daha dengeli olduğu anlaşılmaktadır. Kredi türleri içinde yoğunlaşmanın daha fazla olduğu ihtiyaç kredisi ve kredi kartlarında piyasanın daha eşitsiz dağılması ilgili pazarların daha az rekabetçi olduğunu ima etmektedir. Yoğunlaşma ve hakimiyet göstergelerine ilişkin bölgesel hesaplamalar, Orta ve Doğu Anadolu ile Karadeniz bölgelerinde büyük bankaların kredi ve özellikle de mevduat piyasasında egemen olduğunu gösterir niteliktedir. Grafik 3. Kredilerde Hakimiyet Göstergeleri 0 0.02 0.04 0.06 Grafik 4. Mevduatlarda Hakimiyet Göstergeleri 0.08 0 Toplam krediler Türe Göre Türe Göre Taşıt Đhtiyaç 0.06 0.08 Tasarruf TL Tasarruf DTH Ticari TL Ticari DTH Gıda Đstanbul Đnşaat Batı Marmara Tekstil Ege Ticaret Doğu Marmara Turizm Batı Anadolu Bölgesel Sektörel Kredi Kartı Metal/Maden 0.04 Toplam mevduat Ticari Konut 0.02 Akdeniz Orta Anadolu Batı Karadeniz Đstanbul Batı Marmara Bölgesel Ege Doğu Karadeniz Kuzeydoğu Anadolu Doğu Marmara Ortadoğu Anadolu Batı Anadolu Güneydoğu Anadolu Akdeniz Orta Anadolu Batı Karadeniz Kaynak: BDDK Doğu Karadeniz Kuzeydoğu Anadolu Ortadoğu Anadolu Güneydoğu Anadolu Kaynak: BDDK Ekonomi Notları 5 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sayı: 2011-5 / 13 Nisan 2011 4. Kredi ve Mevduat Türlerinde Hakim Banka Sayısı Çalışmanın bu kısmında kümeleme analizi yapmak suretiyle pazara hakim banka sayısı her kredi/mevduat türü için hesaplanmıştır. Sonuçlar, toplam kredi ve toplam mevduat piyasasında yedi bankanın piyasaya hakim olduğunu göstermektedir11. Diğer kredi türlerine göre yoğunlaşmanın daha az olduğu ticari krediler ile konut kredisi piyasasında sırasıyla yedi ve sekiz bankanın ilgili pazarda hakim olduğu görülürken, yoğunlaşmanın daha yüksek olduğu kredi kartı piyasasında beş bankanın hakimiyeti elinde tuttuğu gözlenmektedir. Grafik 5. Kredilerde Piyasaya Hakim Banka Sayısı 0 2 4 6 8 Grafik 6. Mevduatlarda Piyasaya Hakim Banka Sayısı 10 0 Toplam krediler 6 8 10 Türe Göre Tasarruf TL Konut Türe Göre 4 Toplam mevduat Ticari Taşıt Đhtiyaç Kredi Kartı Tasarruf DTH Ticari TL Ticari DTH Đstanbul Gıda Batı Marmara Đnşaat Sektörel 2 Ege Tekstil Doğu Marmara Turizm Batı Anadolu Bölgesel Ticaret Metal/Maden Akdeniz Orta Anadolu Batı Karadeniz Đstanbul Doğu Karadeniz Batı Marmara Kuzeydoğu Anadolu Ege Ortadoğu Anadolu Doğu Marmara Güneydoğu Anadolu Bölgesel Batı Anadolu Akdeniz Orta Anadolu Kamu mevduat bankaları Batı Karadeniz Yerli özel mevduat bankaları Kaynak: BDDK Doğu Karadeniz Kuzeydoğu Anadolu Ortadoğu Anadolu Güneydoğu Anadolu Kamu mevduat bankaları Yabancı mevduat bankaları Yerli özel mevduat bankaları Diğer Kaynak: BDDK Sektörel ve bölgesel olarak incelendiğinde, hakim banka sayısında farklılıklar olduğu gözlenirken, genel olarak piyasaya hakim banka sayısı arttıkça, bu grupta yer alan banka türlerinin de çeşitlendiği görülmektedir. Bölgesel göstergeler mevduat piyasasında kredi piyasasına göre daha az bankanın piyasaya hakim olduğunu göstermektedir. 11 Sıralama farklı olmakla beraber, kredi piyasasında hakim olan yedi banka mevduat piyasasına hakim banka grubunu da oluşturmaktadır. Ekonomi Notları 6 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sayı: 2011-5 / 13 Nisan 2011 5. Sonuç Çalışmada Türkiye’de bankacılık sektörünün rekabet ortamına ilişkin göstergeler farklı kredi ve mevduat türleri bazında hesaplanmıştır. Bulgular kredi piyasasının mevduat piyasasına göre daha fazla rekabetçi olabileceğini ima ederken bölgesel göstergeler bölgelerin piyasa dinamiklerinde farklılık olduğunu göstermektedir. Öte yandan, toplam kredi ve toplam mevduat pazarlarında yedi bankanın piyasaya hakim konumda olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ancak bölgesel olarak incelendiğinde kredi piyasasında mevduat piyasasına göre daha fazla bankanın pazara hakim olduğu gözlenmiştir. Kaynakça Bikker, J. A. ve K. Haaf. 2000. Measures of competition and concentration in the banking industry: a review of the literature. Research Series Supervision, Netherlands Central Bank, Directorate Supervision. Bresnahan, T. F. 1982. The oligopoly solution concept is identified. Economic Letters, 10, 8792. Iwata, G. 1974. Measurement of conjectural variations in oligopoly. Econometrica, 42(5), 947-966. Kwoka, J. E. Jr. 1977. Large firm dominance and price-cost margins in manufacturing industries. Southern Economic Journal, 44, pp. 183–189. Panzar, J. C. ve J. N. Rosse. 1987. Testing for ‘monopoly’ equilibrium. Journal of Industrial Economics, 35, 443-456. Stich, A. 1995. Insurance and concentration: the change of concentration in the Swedish and Finnish Insurance Market 1989-1993. University of Cologne Discussion Papers in Statistics and Econometrics, No:10/95. Yayla, M. 2007. Türk Bankacılık Sektöründe yoğunlaşma ve rekabet: 1995:2005. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, 1(1), 35-59. Ekonomi Notları, ekonomik gelişmelere dair tartışmalara zamanlı bir katkıda bulunmak ve TCMB bünyesinde Türkiye ekonomisi ve para politikası üzerine yapılan çalışmaların sonuçlarını kamuoyuyla paylaşmak amacıyla hazırlanan bir yayındır. Burada sunulan görüşler tamamıyla yazarlara aittir, dolayısıyla TCMB’nin ya da çalışanlarının görüşlerini temsil etmeyebilir. Bu seri Yusuf Soner Başkaya’nın editörlüğünde yayımlanmaktadır. Burada yer alan metnin tamamının başka bir yerde yayımlanabilmesi için TCMB’den yazılı izin alınması gerekmektedir. Görüş ve öneriler için: Editör, Ekonomi Notları, TCMB Đdare Merkezi, Đstiklal Cad, No: 10, Kat:15, 06100, Ulus/Ankara/Türkiye. E-mail: ekonomi.notlari@tcmb.gov.tr Ekonomi Notları 7