III Özet “Yoksulları Edebiyatla Görünür Kılmak: Sait Faik Abasıyanık Öykülerinde (1936-1954) Yoksulluk ve Kentsel Yoksulluk Temsilleri” başlığını taşıyan bu çalışma; bir insan hakları ihlali olarak yoksulluğun izinin, hukuk ve edebiyat disiplininden hareketle edebiyatta aranabileceğini, yaşama hakları ihlal edilen yoksulların haklarını arama yollarına başvuru kaynaklarına erişimleri olmadığı veya oldukça kısıtlı olduğu için edebiyatın açacağı böylesi bir alanın hayati olduğunu öne sürmektedir. Bu çalışmanın karşılaştırmalı ana eksenini, Sait Faik’in daha önce devletin ve diğer yazarların üzerine düşünmediği kent ve köy yoksullarını konu edindiği ilk dönem öykülerinden oluşan, 1936 tarihli Semaver’i ile çok partili döneme denk gelen, köyden kente göç, toplumsal dışlanma, modern sanayi kenti ve kent hukuku vurgusunun ön plana çıktığı 1954 tarihli Alemdağ’da Var Bir Yılan’ı oluşturmaktadır. Bu tezin gayesi sadece toplumsal gerçekçi bir edebiyat eleştirisi aracılığıyla ilgili dönemleri Sait Faik öyküleri üzerinden okumak değil, disiplinlerarası hukuk ve edebiyat ilişkisiyle yaygın bir insan hakları ihlalinin görünmez öznelerinin, gerekli sosyal politika ve yasaların eksikliğinde edebiyatla görünür kılınabileceği düşüncesidir.