mustazaf olanları ise ölümlere varacak kadar eşsiz zulüm ve

76
Fert’ten Cemââte, Cemâât’ten Devlete Geçişin İlk Adımı: Hicret
mustazaf olanları ise ölümlere varacak kadar eşsiz zulüm ve
işkencelere katlanmak zorunda kalmışlardır. Allah’ın yüce
Resûlü (asm); umumî bir katliâm ihtimâli bulunduğundan ve
saflar da henüz ayrılmamış olduğundan dolayı, umumî bir
mukâbele ve mukavemet emri vermemiş, yani böyle bir emri
Yüce Mevla’dan (cc) almamış, bundan dolayı da sürekli olarak sabır ve sebat tavsiye etmiştir.
Fakat; Mekkeli azgın müşriklerin, Resûlûllah’a (asm) ve
Eshâb-ı Kiram’a zulüm, baskı ve işkenceleri tahammül edilemez düzeye gelince, İlahî emir ve cevaz gereği
müslümanlara önce Habeşistan’a, ondan sonra da Medine’ye hicret etme müsadesi vermiş, bilâhere de kendileri için de
Medine’ye hicret emri çıkmıştır. ‘Cihanşümul İslâm İnkılâbı’nı bilfiil gerçekleştirmek amacıyla yer, mevzi, yön ve taktik
değiştirme, yeni cihadî-inkılâbî strateji uygulama ve aktif İslâmî siyaset ve hareket icra etme anlamlarında olan hicret
görevi ve emri ile mükellef kılınan Resûl-ü Ekrem (asm) derhal hicret hazırlıklarına başlamış ve bunu en yakınlarına haber vererek müjdelemiştir.233 Zaten, Allah’ın yüce Resûlü
(asm) kendi hicretlerinden önce, eshabını ikâz ederek peyderpey Medine’ye göndermiş, eshabın bir kısmı aleni, bir
kısmı ise gizli yollarla Medine’ye gitmiş, Mekke’de bir kaç güzide eshabdan başka hiç bir müslüman kalmamıştı.234
233
234
Buhari (Arapça): K. Menakıb' ul-Ensar: 45): 4/55; Zübde' tül-Buhari: 689;
Tecrid-i Sarih: 10/97-98; İslam Tarihi A. Köksal (Mekke Devri) 6/ 139- 140, 145148; Müsned-i Ahmed İbn-i Hanbel: 6/198; Tarih-i Taberî: 2/245; Beyhakî:
2/207-208; İbn'ül-Esir (Tercüme): 2/104; İbn-i Hişam (Terc.): 2/147-149
İbn'ul-Esir (Terc.): 2/96-103; İbn Hişam (Terc.): 2/99-107; İslam Tarihi,
A.Köksal (Mekke Devri): 6/126-139; Sîret'ün-Nebevîyye: 111; Asr-ı Saadet,
M.Şibli (Terc.): 188-194; Hayat'us-Sahabe (Hadislerle Müslümanlık): 1/243246, 329-330; Taberî:2/242 Beyhâkî (Delâil): 2/196-197; El-Bidaye: 3/169